Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ:Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ...

"Κοίτα να συνηθίσεις στην ιδέα ότι ο θάνατος για μας είναι ένα τίποτα. 

Κάθε καλό και κάθε κακό βρίσκεται στην αίσθηση μας όμως θάνατος σημαίνει στέρηση της αίσθησης. Γι' αυτό η σωστή εκτίμηση ότι ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας, μας βοηθά να χαρούμε τη θνητότητα του βίου: όχι επειδή μας φορτώνει αμέτρητα χρόνια αλλά γιατί μας απαλλάσσει από τον πόθο της αθανασίας. ...


Δεν υπάρχει, βλέπεις, τίποτα το φο­βερό στη ζωή του ανθρώπου που 'χει αληθινά συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να μη ζεις. 
Αρα είναι ανόητος αυτός που λέει ότι φοβάται το θάνατο, όχι γιατί θα τον κάνει να υποφέρει όταν έρθει , αλλά επειδή υποφέρει με την προσδοκία του θανάτου.  Γιατί ότι δεν σε στεναχωρεί όταν εί­ναι παρόν, δεν υπάρχει λόγος να σε στεναχωρεί όταν το προσδοκείς. 


Το πιο ανατριχιαστικό, λοιπόν, από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός είμαστε ανύπαρκτοι εμείς.  
Ο θάνατος λοιπόν δεν έχει να κάνει ούτε με τους ζωντανούς ούτε με τους πεθαμένους, αφού για τους ζωντανούς δεν υπάρχει, ενώ οι τελευταίοι δεν υπάρχουν πια.  
Βέβαια, οι πολλοί άλλοτε πασχίζουν ν' αποφύγουν το θάνατο σαν να 'ναι η πιο μεγάλη συμφορά, κι άλλοτε τον αποζητούν για ν' αναπαυθούν από τα δεινά της ζωής. 


 Απεναντίας ο σοφός ούτε τη ζωή απαρνιέται ούτε την ανυπαρξία φοβάται. 
Γιατί δεν του είναι δυσάρεστη η ζωή αλλά ούτε και θεωρεί κακό το να μη ζει
Κι όπως με το φαγητό δεν προτιμά σε κάθε περίπτωση το πιο πολύ μα το πιο νόστιμο, έτσι και με τη ζωή: δεν απολαμβάνει τη διαρκέστερη μα την ευτυχέστερη. 


Κι εί­ναι αφελής όποιος προτρέπει τον νέο να ζει καλά και τον γέ­ρο να δώσει ωραίο τέλος στη ζωή του' όχι μόνο γιατί η ζωή είναι ευπρόσδεκτη αλλά γιατί το να ζεις καλά και να πεθαί­νεις καλά είναι μία και η αυτή άσκηση. 

Όμως πολύ χειρότε­ρος είναι εκείνος που λέει πως καλό είναι να μη γεννηθείς «αλλά μιας και γεννήθηκες, βιάσου να διαβείς τις πύλες του Αδη» 
Αν το λέει επειδή το πιστεύει, γιατί δεν αποσύρεται από τη ζωή; 
Στο χέρι του είναι να το κάνει, αν το 'χει σκεφτεί σοβαρά. 
Αν πάλι το λέει στ' αστεία, είναι ελαφρόμυαλος σε πράγματα που δεν σηκώνουν αστεία." 



©visaltis.net

Θερινοί αστιατρικοί έλεγχοι στα τέλη του 19ου αιώνα

http://mikros-romios.gr/4067/elegxoi/

Θερινοί αστιατρικοί έλεγχοι στα τέλη του 19ου αιώνα

faliro 
 
Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
«Άκρα καθαριότης μαγειρείου και μαγειρικών σκευών. Υλικά εκλεκτά. Βούτυρον αγνόν», διασπίστωνε το 1898 πως είχε το περίφημο Εστιατόριο του Γ. Τσελεμεντέ στο Νέο Φάληρο, ο τακτικός έλεγχος που γινόταν από την αστυνομία όταν ξεκινούσε το καλοκαιράκι. Ήταν η εποχή που ο κόσμος κατέβαινε στα Φάληρα και οι αρχές έπαιρναν τα μέτρα τους ελέγχοντας τα εστιατόρια, τα ζαχαροπλαστεία και τα οπωροπωλεία σε Νέο και Παλαιό Φάληρο. Βεβαίως το Νέο Φάληρο, στα τέλη του 19ου αιώνα διέθετε περισσότερα εστιατόρια, ζυθοπωλεία και μαγειρεία αφού εκεί κατευθύνονταν οι περισσότεροι για να κάνουν τα μπάνια τους.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ήδη το Νέο Φάληρο διέθετε οκτώ εστιατόρια και δέκα μαγειρεία! Τα πιο γνωστά εστιατόρια ήταν των Γ. Κακουργιώτη, Μαραγκού, Θεοφιλόπουλου, Ν. Καλαποθαράκου, Δ. Τσεβόπουλου, Στ. Στυλιανού κ.ά. Όσο για τα αγαπημένα στέκια του λαού, τα μαγεριά γνωστά ήταν εκείνα των Ν. Αθανασίου και Ν. Κόκκινου, καθώς και τα αποκαλούμενα των Κρητικών, δηλαδή των Μάνθου Γουναράκη, Ε. Μπαλακάκη, Γ. Δεσποτάκη και Ι. Γερακάκη. Οι αστιατρικές εκθέσεις έδιναν και έπαιρναν κάθε χρόνο. Αλλού διαπίστωναν πως τα υλικά ήταν καλά και συντηρούνταν άψογα, αλλού δε πως επικρατούσε «ρυπαρότης μαγειρείου» και ότι «άπαντα τα μαγειρικά σκεύη δέονται αμέσου κασσιτερώσεως».
Στο Παλαιό Φάληρο δέσποζε ακόμη το Εστιατόριο του Ξηροτάγαρου και τέσσερα ακόμη εστιατόρια, των Ν. Σταματογιάννη (από τους πρώτες οικιστές και εκείνος του Φαλήρου), Σ. Λαγόπουλου, Πρινόπουλου και Αλ. Παπαδόπουλου. Ωστόσο, εκεί που γινόταν πραγματική «σφαγή» από τα ελεγκτικά όργανα ήταν στα εστιατόρια, τα οποία στεγάζονταν στα ξενοδοχεία και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή. Σε ένα απ’ αυτά ο έλεγχος βρήκε «τέσσαρες οκάδες οπωρών σεσηπυιών και αώρων αναμίξ»! Σε τέτοιες περιπτώσεις ακολουθούσε η καταστροφή των σάπιων και η δημοσιοποίηση του ονόματος του ιδιοκτήτη.

ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΣ "Tσιριτρό"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

λίγο πριν μπω στο φβ το τραγουδούσα τι σημαίνει άραγε ; ... 
μήπως έχω διορατικές αναλαμπές; ... 
όπως και νάχει ό,τι μας μεγάλωσε κυκλοφορεί μέσα μας 
όσα χρόνια κι αν περάσουν ...
Φωτογραφία: ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΣ "Tσιριτρό"

Σέ μια ρώγα από σταφύλι 
έπεσαν οχτώ σπουργίτες 
και τρωγόπιναν οι φίλοι. 
Τσίρι - τίρι, τσιριτρό, 
τσιριτρί, τσιριτρό!
Έχτυπούσανε τις μύτες 
και κουνούσαν τις ουρές 
κι είχαν γέλια και  χαρές. 
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό, 
τσιριτρί, τσιριτρό!

Πώ πω πώ πω σε μια ρώγα 
φαγοπότι και φωνή! 
την αφήκαν αδειανή. 
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό, 
τσιριτρί, τσιριτρό!

Και μέθυσαν κι ολημέρα 
πάνε δώθε, πάνε πέρα, 
τραγουδώντας στον αέρα: 
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό, 
τσιριτρί, τσιριτρό!
ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΣ "Tσιριτρό"
Σέ μια ρώγα από σταφύλι
έπεσαν οχτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι.
Τσίρι - τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!
Έχτυπούσανε τις μύτες
και κουνούσαν τις ουρές
κι είχαν γέλια και χαρές.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!
Πώ πω πώ πω σε μια ρώγα
φαγοπότι και φωνή!
την αφήκαν αδειανή.
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

Και μέθυσαν κι ολημέρα
πάνε δώθε, πάνε πέρα,
τραγουδώντας στον αέρα:
Τσίρι -τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

...καρπούζια;

Maria Dimitriou
Hamarat Ablam
Gerçekten saksıda yetişir mi bilemedim...
NETTEN

Δεν ξέρω αν πραγματικά μεγαλώνει μέσα στην κατσαρόλα...
Netten

Σας αρέσουν οι μινιατούρες;

Χειροσφαίρηση - Χόκεϊ

Για μεγέθυνση πατείστε το ροδάκι να ανοίξει νέα καρτέλα με φακό +-
απο παλιά Ραδιοτηλεόραση

Φτιάχνουν τη διάθεση

Hobi Dünyası.
 
Φωτογραφία: https://www.facebook.com/pages/Be-Creative/520037801372620?fref=ts
 
Αξιοποιείστε τα καπάκια των μπουκαλιών. 
Φτιάχνουν τη διάθεση
Καλή επιτυχία!

Σήμερα...


Δημοφιλείς αναρτήσεις