Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Σπιτική οδοντόκρεμα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Απλές λύσεις.


► Σπιτική οδοντόκρεμα

Πλέον, η ανάγκη να τρεφόμαστε σωστά αλλά και να φροντίζουμε την υγιεινή μας ορθά είναι επιτακτική. Δεν είναι τυχαίο πως τα βιολογικά τρόφιμα και τα φυτικά καλλυντικά κερδίζουν έδαφος, παρά την οικονομική κρίση. Ωστόσο, λίγοι από εμάς, αναρωτιούνται τι πραγματικά μπορεί να περιέχει ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας.

Το βούρτσισμα των δοντιών αποτελεί καθημερινή- σχεδόν μηχανική- ενασχόληση. Μπορεί να είμαστε πλέον πιο προσεκτικοί, όμως λίγοι από εμάς προσέχουμε τα χημικά συστατικά που «κρύβει» μια συμβατική οδοντόκρεμα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν από μικρά προβλήματα (καταστροφή σμάλτου), μέχρι και σοβαρότερα (εγκεφαλικές βλάβες σε έμβρυα).

Μην παραλείπετε να βουρτσίζετε σχολαστικά- τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα- τα δόντια σας, ωστόσο καλύτερα είναι να το κάνετε με μια οδοντόκρεμα, φτιαγμένη με τα χεράκια σας. Δεν είναι δύσκολο!

Θα χρειαστείτε: 6 κουταλάκια του γλυκού μαγειρική σόδα, μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι, τέσσερα κουταλάκια φυτική γλυκερίνη (στα φαρμακεία) και δεκαπέντε σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας. Ανακατέψτε καλά όλα τα υλικά, μέχρι να σφίξει και να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Φυλάξτε την οδοντόκρεμα σε δοχείο.

Πηγή: bioworld.gr


Φωτογραφία: ► Σπιτική οδοντόκρεμα

Πλέον, η ανάγκη να τρεφόμαστε σωστά αλλά και να φροντίζουμε την υγιεινή μας ορθά είναι επιτακτική. Δεν είναι τυχαίο πως τα βιολογικά τρόφιμα και τα φυτικά καλλυντικά κερδίζουν έδαφος, παρά την οικονομική κρίση. Ωστόσο, λίγοι από εμάς, αναρωτιούνται τι πραγματικά μπορεί να περιέχει ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας.

Το βούρτσισμα των δοντιών αποτελεί καθημερινή- σχεδόν μηχανική- ενασχόληση. Μπορεί να είμαστε πλέον πιο προσεκτικοί, όμως λίγοι από εμάς προσέχουμε τα χημικά συστατικά που «κρύβει» μια συμβατική οδοντόκρεμα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν από μικρά προβλήματα (καταστροφή σμάλτου), μέχρι και σοβαρότερα (εγκεφαλικές βλάβες σε έμβρυα).

Μην παραλείπετε να βουρτσίζετε σχολαστικά- τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα- τα δόντια σας, ωστόσο καλύτερα είναι να το κάνετε με μια οδοντόκρεμα, φτιαγμένη με τα χεράκια σας. Δεν είναι δύσκολο!

Θα χρειαστείτε: 6 κουταλάκια του γλυκού μαγειρική σόδα, μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι, τέσσερα κουταλάκια φυτική γλυκερίνη (στα φαρμακεία) και δεκαπέντε σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας. Ανακατέψτε καλά όλα τα υλικά, μέχρι να σφίξει και να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Φυλάξτε την οδοντόκρεμα σε δοχείο.

Πηγή: bioworld.gr




Ο ΕΛΥΤΗΣ "ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ" απόσπασμα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Ο ΕΛΥΤΗΣ "ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ" απόσπασμα

Στα χτήματα βαδίσαμε όλη μέρα
Με τις γυναίκες τους ήλιους τα σκυλιά μας
Παίξαμε τραγουδήσαμε ήπιαμε νερό
Φρέσκο καθώς ξεπήδαγε από τους αιώνες.
Το απομεσήμερο για μια στιγμή καθίσαμε
Και κοιταχτήκαμε βαθιά μέσα στα μάτια.
Μια πεταλούδα πέταξε απ' τα στήθια μας
Ήτανε πιο λευκή
απ' το μικρό λευκό κλαδί της άκρης των ονείρων μας
Ξέραμε πως δεν ήταν να σβηστεί ποτές
Πως δε θυμότανε καθόλου τι σκουλήκια έσερνε.
Το βράδυ ανάψαμε φωτιά
Και τραγουδούσαμε γύρω τριγύρω:

Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα κούτσουρα
Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως τη στάχτη
Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας
λέγε μας τη ζωή.

Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ' τα χέρια
Κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουν
Κι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης το γνωρίζουμε
Κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό το 'χουμε νιώσει
Εμείς τη λέμε τη ζωή πηγαίνουμε μπροστά
Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε
Είμαστε από καλή γενιά.


Φωτογραφία: Ο ΕΛΥΤΗΣ "ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ" απόσπασμα 

Στα χτήματα βαδίσαμε όλη μέρα
Με τις γυναίκες τους ήλιους τα σκυλιά μας
Παίξαμε τραγουδήσαμε ήπιαμε νερό
Φρέσκο καθώς ξεπήδαγε από τους αιώνες.
Το απομεσήμερο για μια στιγμή καθίσαμε
Και κοιταχτήκαμε βαθιά μέσα στα μάτια.
Μια πεταλούδα πέταξε απ' τα στήθια μας
Ήτανε πιο λευκή
απ' το μικρό λευκό κλαδί της άκρης των ονείρων μας
Ξέραμε πως δεν ήταν να σβηστεί ποτές
Πως δε θυμότανε καθόλου τι σκουλήκια έσερνε.
Το βράδυ ανάψαμε φωτιά
Και τραγουδούσαμε γύρω τριγύρω:

Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα κούτσουρα
Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως τη στάχτη
Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας
λέγε μας τη ζωή.

Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ' τα χέρια
Κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουν
Κι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης το γνωρίζουμε
Κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό το 'χουμε νιώσει
Εμείς τη λέμε τη ζωή πηγαίνουμε μπροστά
Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε
Είμαστε από καλή γενιά.

 

Αποκαλεί την Ελλάδα «δεύτερο σπίτι»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Επιστροφή στη φύση/Back to nature.

Μέσα απο το φακό του Μπουασονά

 

Χ Α Ρ Ι Τ Ε Σ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.


Χ Α Ρ Ι Τ Ε Σ

The three Graces - Charites

Οι Χάριτες, αρχαιοελληνικές θεότητες, ήταν προσωποποιήσεις της χάρης και της ομορφιάς. Στον Όμηρο η Χάρις αναφέρεται ως σύζυγος του Ηφαίστου και αλλού μνημονεύονται αόριστα χωρίς ιδιότητα και αριθμό, όπως εκείνες που ύφαιναν τον πέπλο της Αφροδίτης. Αναφέρεται επίσης η Πασιθέη, την οποία η Ήρα υποσχέθηκε ως σύζυγο στον Ύπνο. Κατά τον Ησίοδο, οι Χάριτες ήταν τρεις: η Αγλαΐα η νεότερη, η Ευφροσύνη και η Θάλεια, κόρες του Δία από την Ευρυνόμη, κόρη του Ωκεανού. Άλλοι συγγραφείς αναφέρουν άλλες θεότητες ή θνητές ως μητέρα τους: την Ήρα, την Ευνομία, τη Λήθη, την Αρμονία, την Αφροδίτη (με τον Διόνυσο ως πατέρα), την Κορωνίδα και τη Αίγλη από τον Ήλιο.

In Greek mythology, a Charis (Ancient Greek: Χάρις, or Grace is one of three or more minor goddesses of charm, beauty, nature, human creativity, and fertility, together known as the Charites /Χάριτες, or Graces. The usual list, from youngest to oldest is Aglaea ("Splendor"), Euphrosyne ("Mirth"), and Thalia ("Good Cheer"). In Roman mythology they were known as the Gratiae, the "Graces". In some variants, Charis was one of the Graces and was not the singular form of their name.
The Charites were usually considered the daughters of Zeus and Eurynome, though they were also said to be daughters of Dionysus and Aphrodite or of Helios and the naiad Aegle. Other possible names of their mother by Zeus are Eurydome, Eurymedousa, and Euanthe.Homer wrote that they were part of the retinue of Aphrodite. The Charites were also associated with the Greek underworld and the Eleusinian Mysteries.
— μαζί με ΜΑΡΤΙΝΑ-ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΤΙΝΑ-ΕΛΕΝΗ.

Φωτογραφία: Χ Α Ρ Ι Τ Ε Σ 

The three Graces - Charites

Οι Χάριτες, αρχαιοελληνικές θεότητες, ήταν προσωποποιήσεις της χάρης και της ομορφιάς. Στον Όμηρο η Χάρις αναφέρεται ως σύζυγος του Ηφαίστου και αλλού μνημονεύονται αόριστα χωρίς ιδιότητα και αριθμό, όπως εκείνες που ύφαιναν τον πέπλο της Αφροδίτης. Αναφέρεται επίσης η Πασιθέη, την οποία η Ήρα υποσχέθηκε ως σύζυγο στον Ύπνο. Κατά τον Ησίοδο, οι Χάριτες ήταν τρεις: η Αγλαΐα η νεότερη, η Ευφροσύνη και η Θάλεια, κόρες του Δία από την Ευρυνόμη, κόρη του Ωκεανού. Άλλοι συγγραφείς αναφέρουν άλλες θεότητες ή θνητές ως μητέρα τους: την Ήρα, την Ευνομία, τη Λήθη, την Αρμονία, την Αφροδίτη (με τον Διόνυσο ως πατέρα), την Κορωνίδα και τη Αίγλη από τον Ήλιο.

In Greek mythology, a Charis (Ancient Greek: Χάρις, or Grace is one of three or more minor goddesses of charm, beauty, nature, human creativity, and fertility, together known as the Charites /Χάριτες,  or Graces. The usual list, from youngest to oldest is Aglaea ("Splendor"), Euphrosyne ("Mirth"), and Thalia ("Good Cheer"). In Roman mythology they were known as the Gratiae, the "Graces". In some variants, Charis was one of the Graces and was not the singular form of their name.
The Charites were usually considered the daughters of Zeus and Eurynome, though they were also said to be daughters of Dionysus and Aphrodite or of Helios and the naiad Aegle. Other possible names of their mother by Zeus are Eurydome, Eurymedousa, and Euanthe.Homer wrote that they were part of the retinue of Aphrodite. The Charites were also associated with the Greek underworld and the Eleusinian Mysteries.

Πλεκτό έργο τέχνης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Música de la Nostra Vida.

foto web




Φωτογραφία: http://youtu.be/uIA0vaNzhOk
foto web



 

 

ΧΑΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr.


Ένας άνθρωπος παρασύρεται στον αγριεμένο ωκεα­­νό της ζωής και της ιστορίας του τόπου του. Δίχως πολλές ελπίδες καταφέρνει κάθε φορά να πιάνεται από κάποια «σανίδα», αλλά πολύ γρήγορα τη χάνει κι αυτή μέσα στην παραζάλη των αγριεμένων κυμάτων που την χτυπούν αλύπητα.

Οι ήρωες είναι πρόσωπα βγαλμένα απ’ τον κρατήρα ενός ηφαιστείου. Πυρακτωμένο το ανθρώπινο μάγμα, ξεχειλίζει και κατακλύζει έναν τόπο που αγωνίζεται εναντίον των ξένων κατακτητών και των εγχώριων προδοτών, για να μετατρέψει αυτήν την τέφρα σε γόνιμο λίπασμα που θα γεννήσει ένα καλύτερο μέλλον.

Τόποι ιεροί καλούνται να γίνουν πεδία λήθης των ανθρώπινων παθών, αλλά καταλήγουν να γίνουν ένας κανονικός «Γολγοθάς» για όσους επιχειρήσουν να τους πλησιάσουν.

ΑΡΧΗ
ΚΡΗΤΗ
ΕΛΛΑΔΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΚΟΣΜΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΑΘΛΗΤΙΚΑ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΥΓΕΙΑ
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
ΑΓΡΟΤΙΚΑ
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
BLOG VIEW

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα από τον Μιχάλη Τζανάκη
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα από τον Μιχάλη Τζανάκη

Κατηγορία: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 22/11/2013 - 14:03 - Τελευταία Ενημέρωση: 22/11/2013 - 22:07 0 212.jpg

Το ιστορικό μυθιστόρημα του αρθρογράφου του Candianews, Μιχάλη Τζανάκη, με τον τίτλο «Χαμένες Ζωές», βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Κρήτη, κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες, από τις εκδόσεις «Πανέκτυπον».

Ένας άνθρωπος παρασύρεται στον αγριεμένο ωκεα­­νό της ζωής και της ιστορίας του τόπου του. Δίχως πολλές ελπίδες καταφέρνει κάθε φορά να πιάνεται από κάποια «σανίδα», αλλά πολύ γρήγορα τη χάνει κι αυτή μέσα στην παραζάλη των αγριεμένων κυμάτων που την χτυπούν αλύπητα.

Οι ήρωες είναι πρόσωπα βγαλμένα απ’ τον κρατήρα ενός ηφαιστείου. Πυρακτωμένο το ανθρώπινο μάγμα, ξεχειλίζει και κατακλύζει έναν τόπο που αγωνίζεται εναντίον των ξένων κατακτητών και των εγχώριων προδοτών, για να μετατρέψει αυτήν την τέφρα σε γόνιμο λίπασμα που θα γεννήσει ένα καλύτερο μέλλον.

Τόποι ιεροί καλούνται να γίνουν πεδία λήθης των ανθρώπινων παθών, αλλά καταλήγουν να γίνουν ένας κανονικός «Γολγοθάς» για όσους επιχειρήσουν να τους πλησιάσουν.

ΧΑΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ

Ακόμα κι ο ωκεανός όμως, όπως και το κάθε ηφαίστειο, κάποια στιγμή καταλαγιάζουν. Όχι όμως και η ζωή της Σοφίας…

Σ’ αυτήν την ιστορία συμφύρονται όλα εκείνα τα στοιχεία που αποτελούν τις ζωτικές δυνάμεις, οι οποίες κινούν την ατομική και συλλογική ιστορία. Δυνάμεις αντίρροπες και αντιθετικές αναμετριούνται επίμονα με στόχο να εξουθενώσουν η μία την άλλη. Έρωτες, θυσίες, προδοσίες, αγώνες, ηθική, πίστη, πάθη, θάνατος, πόλεμος όλα ανακατεύονται –άλλοτε δύσμορφα κι άλλοτε ομοιόμορφα– για να κατακαθίσει στο τέλος το απόσταγμα όλων αυτών, που δεν είναι άλλο από την ίδια τη ΖΩΗ.

Αν μη τι άλλο, οι πρωταγωνιστές αυτού του ιστορικού μυθιστορήματος δεν έπληξαν καθόλου στη ζωή τους, αλλά προσπάθησαν το ακατόρθωτο: «να παλεύουν διαρκώς μέχρι να πιάσουν τ’ άστρα». Τελικά φαίνεται πως τα κατάφεραν και τ’ ακούμπησαν, έστω φευγαλέα.
— στην τοποθεσία Bigbook.gr.

 

(Φίλιππος Μανδηλαράς, «Ιστορίες από το περιβόλι των τεσσάρων εποχών»

  1. «Πρωταπριλιά!» φώναξε ο Απρίλης ενθουσιασμένος που τον πίστεψε ακόμη μια φορά η Άνοιξη και βάλθηκε να τρέχει στο περιβόλι. «Στην έφερα! Στην έφερα!»
    Η Άνοιξη τον ακολούθησε γελώντας. Κάθε χρόνο γινόταν το ίδιο. Κάθε χρόνο της ξεφούρνιζε ένα... απίθανο ψέμα κι αυτή τον πίστευε. Μετά κυνηγιόντουσαν στο περιβόλι και, όπου περνούσε ο Απρίλης, τα λουλούδια έβγαζαν το κεφαλάκι τους για να τον θαυμάσουν, οι πεταλούδες έβγαιναν από το κουκούλι τους για να τον ακολουθήσουν, τα πουλιά έπιαναν να κελαηδούν το ομορφότερο τραγούδι τους. Γιατί έτσι ήταν ο Απρίλης: Μαζί του έφερνε τη ζεστασιά στο περιβόλι, το γέλιο και τη χαρά.

    (Φίλιππος Μανδηλαράς, «Ιστορίες από το περιβόλι των τεσσάρων εποχών»
    , εικ.: David Hitch / Υποψήφιο για Κρατικό Βραβείο: http://bit.ly/1itPEBh)
    Δείτε περισσότερα

  2. Φωτογραφία: «Πρωταπριλιά!» φώναξε ο Απρίλης ενθουσιασμένος που τον πίστεψε ακόμη μια φορά η Άνοιξη και βάλθηκε να τρέχει στο περιβόλι. «Στην έφερα! Στην έφερα!»
Η Άνοιξη τον ακολούθησε γελώντας. Κάθε χρόνο γινόταν το ίδιο. Κάθε χρόνο της ξεφούρνιζε ένα απίθανο ψέμα κι αυτή τον πίστευε. Μετά κυνηγιόντουσαν στο περιβόλι και, όπου περνούσε ο Απρίλης, τα λουλούδια έβγαζαν το κεφαλάκι τους για να τον θαυμάσουν, οι πεταλούδες έβγαιναν από το κουκούλι τους για να τον ακολουθήσουν, τα πουλιά έπιαναν να κελαηδούν το ομορφότερο τραγούδι τους. Γιατί έτσι ήταν ο Απρίλης: Μαζί του έφερνε τη ζεστασιά στο περιβόλι, το γέλιο και τη χαρά. 

(Φίλιππος Μανδηλαράς, «Ιστορίες από το περιβόλι των τεσσάρων εποχών», εικ.: David Hitch / Υποψήφιο για Κρατικό Βραβείο: http://bit.ly/1itPEBh)

Αρμονική μπορντούρα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ‎إنسج كلماتكُ بِالحرير‎.

باترونا لعلبة حلو و بكيت محارم — μαζί με Fethiye Gökyar Özçelik.

Πώς θα γίνετε αγρότες των πόλεων

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

 
Μ. Χατζηδάκι:Οι γειτονιές του φεγγαριού Xωρίον ο πόθος
M.ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ:ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ, ΧΩΡΙΟΝ Ο ΠΟΘΟΣ Α.ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ Τραγούδι: Φλέρη Νταντωνάκη 1. Η μικρή Ραλλού (Ν.Γκάτσου) Από το «Χρυσάφι ...

27 Μαρτίου: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.
  1. 27 Μαρτίου: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

    «Χτες πήγα με τη μαμά και τη Ρενέ στο Θέατρο. Πρώτη φορά στη ζωή μου έβλεπα αληθινό θέατρο ... Όταν γύρισα το βράδυ, ήταν αδύνατο να με πάρει ο ύπνος. Τα πιο παράξενα αισθήματα είχαν κυριεύσει την ψυχή μ...ου. Το ΘΕΑΤΡΟ με είχε ενθουσιάσει, με είχε συναρπάσει, με είχε συγκινήσει, έβρισκα ότι άξιζε πολύ περισσότερο από τον πάνινο κινηματογράφο. Ένιωσα πως κι εγώ το αγαπούσα πολύ το θέατρο...Έως τώρα έλεγα πως η ομορφιά δε χαρίζει τίποτε. Αλλά από το θέατρο κατάλαβα ότι η ομορφιά χαρίζει κι αξίζει περισσότερα απ' ό,τι νόμιζα... Άλκη μου, σου γράφω και κλαίω. Δάκρυα καυτά κυλάνε στα μάγουλά μου. Θέλω να γίνω μια σπουδαία ηθοποιός! Να παίζω και οι θεαταί να με χειροκροτούν... Δε θέλω -ακούς;- να μαθευτεί το μεγάλο μου μυστικό: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ!»

    (Επιστολή της Ζωρζ Σαρή στην αγαπημένη της φίλη Άλκη Ζέη)
    Δείτε περισσότερα

  2. Φωτογραφία: 27 Μαρτίου: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

«Χτες πήγα με τη μαμά και τη Ρενέ στο Θέατρο. Πρώτη φορά στη ζωή μου έβλεπα αληθινό θέατρο ... Όταν γύρισα το βράδυ, ήταν αδύνατο να με πάρει ο ύπνος. Τα πιο παράξενα αισθήματα είχαν κυριεύσει την ψυχή μου. Το ΘΕΑΤΡΟ με είχε ενθουσιάσει, με είχε συναρπάσει, με είχε συγκινήσει, έβρισκα ότι άξιζε πολύ περισσότερο από τον πάνινο κινηματογράφο. Ένιωσα πως κι εγώ το αγαπούσα πολύ το θέατρο...Έως τώρα έλεγα πως η ομορφιά δε χαρίζει τίποτε. Αλλά από το θέατρο κατάλαβα ότι η ομορφιά χαρίζει κι αξίζει περισσότερα απ' ό,τι νόμιζα... Άλκη μου, σου γράφω και κλαίω. Δάκρυα καυτά κυλάνε στα μάγουλά μου. Θέλω να γίνω μια σπουδαία ηθοποιός! Να παίζω και οι θεαταί να με χειροκροτούν... Δε θέλω -ακούς;- να μαθευτεί το μεγάλο μου μυστικό: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ!»

(Επιστολή της Ζωρζ Σαρή στην αγαπημένη της φίλη Άλκη Ζέη)

Α. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ " Θεόφιλος Χατζημιχαήλ"


Α. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ " Θεόφιλος Χατζημιχαήλ"
Θα πούμε το τραγούδι του που ξεκινά απ’ τον ήλιο
με την απόκρημνη λαλιά του τηλεβόα
Ολκάδος που συνάντησε το νεαρό τιτάνα
με ρίγανη στα χείλη του κι ολόκληρη τη χώρα
Μες στο στήθος του...
στο στήθος του...
Το ρήμα κρουσταλλώθηκε και φέγγει
κι ακόμα τρέχουν τα κορίτσια
Μες στα πλατιά φουστάνια τους
στις δροσερές μαρμαρυγές της άσπιλης ημέρας
Μέσα στο ρίγος που γελά καθώς ξανθή γοργόνα
σ’ ένα καράβι ορθόπλωρο που πλέχει
στον ουρανό της θάλασσας με τα μεγάλα μάτια
Φωνές θερμές, γλυκές παιδίσκες των ερώτων
πάνω στη γη κι επί των χόρτων ή στα φύλλα
βιβλίου γιομάτου δένδρα πράσινα σαν παραθύρια
που βλέπουν προς την Άνοιξη
προς την Άνοιξη...
προς την Άνοιξη...
Χωρίς απροσδιόριστη φενάκη μα με πλήθος
πολύχρωμων παλμών μεταξωτής αιώρας
Σε κάστρο δόξας μυρμηκιάς με πλούσια ζώνη
σφυγμένα δυνατά στη μέση της ημέρας
Πλατιά στα στέρνα μας
και τα πουλιά μας τρέχουν στον αέρα

ΠΙΝΑΚΑΣ - ΘΕΟΦΙΛΟΣ "Η ερωτευμένη απελπισθείσα, 1932"

Ο Ευγένιος Ιονέσκο (γαλλ. Eugène Ionesco, 26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994)

Φωτογραφία: Ο Ευγένιος Ιονέσκο (γαλλ. Eugène Ionesco, 26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του παραλόγου. Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του.( Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Ο Ευγένιος Ιονέσκο (γαλλ. Eugène Ionesco, 26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του παραλόγου. Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του.( Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

«ΙΑΣΙΣ: Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό».

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μυθικη Αναζητηση.

«ΙΑΣΙΣ: Υγεία, νόσος, θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό».
Κάψες από παπαρούνες φαίνεται να ξεφυτρώνουν από τα μαλλιά της πήλινης θεάς με τα υψωμένα χέρια που λάτρευαν οι Μινωίτες της Κρήτης. «Απεικονίζεται έτσι γιατί παράγει και ελέγχει το φυτό, τις ιδιότητες του οποίου γνώριζε η ίδια, οι υπηρέτες της, ιερείς και ιέρειες, οι γιατροί του ανθρώπινου πόνου, καθώς το γάλα από την κάψα του φυτού είναι το όπιο, ισχυρό παυσίπονο και αναλγητικό»...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_24.html

"Η ζωή που έλειπε"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.


  •  
    Πάρτε μια γεύση απο τις πρώτες σελίδες του βιβλίου "Η ζωή που έλειπε" στον σύνδεσμο που ακολουθεί -> http://goo.gl/GofBEl
    -
    Υπέροχο, συναρπαστικό μυθιστόρημα από τον ηθοποιό και συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα.
     
    Με επιδέξια πλοκή και εκπληκτική σκιαγράφηση χαρακτήρων ο συγγραφέας υφαίνει στον ιστό της αφήγησής του δύο ιστορίες αγάπης και απόλυτου έρωτα εμπνευσμένες από ένα αληθινό γεγονός που συνέβη την περίοδο της Kατοχής.

    Μiα ιστορία που γεννά δυνατά συναισθήματα που συγκλονίζουν.
    http://www.minoas.gr/book-3733.minoas #diavazo #διαβάζω

  • Κουραμπιέδες με ελαιόλαδο


    Κουραμπιέδες με ελαιόλαδο. Η υγιεινή παραλλαγή των κουραμπιέδων που συνηθιζόταν στις γιορτές του Νοέμβρη και του Δεκέμβρη (που δεν είναι και λίγες). Παραδοσιακή συνταγή, για νόστιμους και μυρωδάτους λαδοκουραμπιέδες στην κλασική της εκδοχή αλλά και σε μια πιο ...μοντέρνα, με σοκολάτα: http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/11/blog-post_24.html
    Καλή εβδομάδα να έχουμε!

    Φυσικό αποσμητικό

    Η καθημερινή ζωή στο Παλιό Κάστρο!

    Κάρλο Λορεντσίνι

    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr.


    Φωτ :Pinóquio (1881) de Carlo Collodi - Ilustrações de Gerald McDermott

    Ο Κάρλο Λορεντσίνι (ιταλικά: Carlo Lorenzini) (24 Νοεμβρίου 1826 – 26 Οκτωβρίου 1890), γνωστός με το καλλιτεχνικό του όνομα Κάρλο Κολόντι (ιταλικά: Carlo Collodi), ήταν Ιταλός συγγραφέας γνωστός για το παγκοσμίου φήμης παιδικό μυθιστόρημα «Οι Περιπέτειες του Πινόκιο» (πρωτότυπο στα ιταλικά: Le avventure di Pinocchio).
    Βιογραφία

    Ο Κολόντι γεννήθηκε στην Φλωρεντία.

    Κατά τους Πολέμους της Ιταλικής Ανεξαρτησίας εναντίον της Αυστριακής Αυτοκρατορίας μεταξύ του 1848 και 1860, υπηρέτησε ως εθελοντής με τον στρατό της Τοσκάνης. Το ενεργό του ενδιαφέρον σε πολιτικά θέματα μπορεί να φανεί στα πρώτα έργα του αλλά και στην ίδρυση της σατιρικής εφημερίδας Il Lampione. Αυτή η εφημερίδα λογοκρίθηκε με διαταγή του Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης το 1849, αλλά επανεμφανίστηκε τον Μάιο του 1860.

    Ο Λορεντσίνι απέκτησε φήμη το 1856 με το μυθιστόρημά του In vapore και είχε αρχίσει έντονη δραστηριότητα σε άλλες πολιτικές εφημερίδες όπως στην Il Fanfulla. Την ίδια περίοδο προσλήφθηκε από την Επιτροπή Λογοκρισίας για το Θεάτρο. Αυτή την περίοδο συνέθεσε δίάφορες σατιρικές παραστάσεις και ιστορίες όπως: Macchiette (1880), Occhi e nasi (1881), Storie allegre (1887).

    Το 1875, εισάγεται στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας με το Racconti delle fate, μία μετάφραση του γαλλικού παραμυθιού του Σαρλ Περώ. Το 1876 έγραψε το Giannettino (εμπνευσμένο από το Giannetto του Alessandro Luigi Parravicini), το Minuzzolo, και το Il viaggio per l'Italia di Giannettino, μία σειρά που εξερευνά την ιταλική επανένωση μέσω των ειρωνικών στοχασμών του χαρακτήρα Giannettino.

    Ο Λορεντσίνι γοητεύτηκε από την ιδέα να χρησιμοποιήσει έναν συμπαθή και αθεόφοβο χαρακτήρα με σκοπό να εκφράσει τις προσωπικές του πεποιθήσεις μέσω της αλληγορίας. Το 1880 ξεκίνησε να γράφει την «Ιστορία μίας μαριονέτας» (ιταλικά: Storia di un burattino), που ονομάστηκε επίσης «Οι Περιπέτειες του Πινόκιο», που δημοσιευόταν εβδομαδιαία στην πρώτη ιταλική παιδική εφημερίδα Il Giornale dei Bambini.

    Ο Λορεντσίνι πέθανε το 1890 στην Φλωρεντία αγνοώντας την αναμενόμενη φήμη και δημοτικότητα του έργου του: καθώς στην αλληγορία της ιτορίας, ο Πινόκιο τελικά ξέφυγε για να οδηγήσει την δική του ανεξάρτητη ζωή, διακριτά από αυτή του συγγραφέα.

    Τάφηκε στο "San Miniato alMonte Basilica".

    To πράσινο τσάι...

    Δημοφιλείς αναρτήσεις