πηγή : http://www.onestory.gr/post/22080715958
Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΠΑΝΙΕΡΑ
της Μαρίας Ρογδάκη *
.
Στις 19:43 η μικρή πριγκίπισσα είχε πάρει πια το δρόμο για το σπίτι
της, με αργά και ασταθή βήματα. Ήταν - δεν ήταν 28 λεπτά από τη στιγμή
που έχασε το πιο πολύτιμο πετράδι της κορώνας της, αυτό που της έδινε
όλη της τη λάμψη – την αγάπη. Πώς μπορεί μόνο μια λέξη της αγάπης να
δώσει τόσο πόνο; Όταν η λέξη είναι «τέλος», μπορεί.
Το κλάμα της κοπέλας, συνεχές και σιωπηλό, είχε αρχίσει ήδη να
σχηματίζει μικρά ποταμάκια στο δρόμο. Στις όχθες τους πλέον, εκτός από
βρύα, έκαναν την εμφάνισή τους και τα πρώτα χόρτα και λουλούδια. Η
βλάστηση ήταν οργιώδης – τα δάκρυα είναι πολύ γόνιμα, μα τω Θεώ!
Στις 20:02, μια μεγαλούτσικη λιμνούλα σχηματίστηκε στο πλατύσκαλο του
σπιτιού της, όπου έψαχνε απεγνωσμένα τα κλειδιά της – και στη συνέχεια
την κλειδαρότρυπα. Τα θολά μάτια, αντιθέτως, δεν είναι καθόλου γόνιμα!
Μέσα στη λιμνούλα πλατσούριζαν οι πρώτοι γυρίνοι, αλλά δεν τους πρόσεξε
και μπήκε τελικά στο σπίτι χωρίς καν να τινάξει τα πόδια της.
13 λεπτά αργότερα, η μικρή πριγκίπισσα ήταν ήδη μέσα στο αγαπημένο
της διαμέρισμα. Μόνη, χωρίς την αγάπη. Πέταξε ρούχα και εσώρουχα σε μια
γωνιά στο πάτωμα και στις 20:17 μπήκε και ξάπλωσε γυμνή μέσα στη
μπανιέρα. Μόνη, χωρίς να σταματήσει να κλαίει ούτε δευτερόλεπτο.
Τα δάκρυά της γέμιζαν λεπτό το λεπτό το ψυχρό της κρεβάτι. «Έφυγε.
Έφυγε. Έφυγε». Ή κάτι τέτοιο. Κάτι μουρμούριζε μέσα από τα δόντια, αλλά
ποιος νοιάζεται για τις λέξεις αυτές τις ώρες; Λέξεις και δάκρυα, τα
αλμυρά παιδιά του αποψινού της χωρισμού.
Στις 20:53 και ενώ ψάρια κολυμπούσαν γύρω της ανέμελα, το φθαρμένο
πάτωμα του μπάνιου δεν άντεξε άλλο το βάρος του πόνου της. Και
υποχώρησε. Όπως και το επόμενο. Και το επόμενο…
Η μικρή πάλι, λίγα πράγματα κατάλαβε από την πτώση της. Είχε άλλες έγνοιες.
Η αχαλίνωτη κάθοδος συνεχίστηκε για 11 ορόφους. Στις 21:03 η μπανιέρα
με τη βρεγμένη κοπέλα άγγιξε τα θεμέλια της πολυκατοικίας. Και δε
σταμάτησε ούτε εκεί.
Άραγε η τρύπα κάτω από την πολυκατοικία έχασκε ήδη και την κάλεσε στα
ερέβη της; Ή μήπως η ίδια η πριγκίπισσα τη δημιούργησε; Είναι πιθανό κι
αυτό, άλλωστε οι πριγκίπισσες ξέρουν καμιά φορά σπάνια μάγια! Όμως
κανείς δεν το εξακρίβωσε ποτέ.
Αυτό που ξέρουμε όμως τα σίγουρα είναι αυτό που ακολούθησε.
Στις 22:22 η πορσελάνινη άμαξα της πρώην αγαπημένης έφτασε στον πυρήνα της Γης.
Τα παγωμένα δάκρυα, ποτάμι που ανάβλυζε από την παγωμένη ψυχή,
έσβησαν την καρδιά του πλανήτη. Η περιστροφή της Γης σταμάτησε. Και
δισεκατομμύρια έκπληκτα ανθρωπάκια τινάχτηκαν στο αχανές μαύρο.
Μιλιούνια ταξιδιώτες στο σύμπαν, με παγωμένες στο πρόσωπό τους τις
εκφράσεις της στιγμής, με παγωμένες στο μυαλό τους τις σκέψεις της
στιγμής, με παγωμένη για πάντα στάση σώματος. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος.
Στις 22:22, η αγάπη της σκότωσε τον κόσμο.
Η Μαρία Ρογδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο
Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε
Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο
Αθηνών. Έχει χαθεί με τον Πάνο και την Κική, αλλά της αρέσουν ακόμα οι
ταινίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου