Τελετή Συγχώρεσης των Ινδιάνων Ναβάχο
Μία τελετή των Ινδιάνων Ναβάχο η οποία μας προστατεύει από τον εθισμό
στα τραύματα. Οι Ναβάχο, ενώ αναγνωρίζουν την ανάγκη των ανθρώπων να
εξομολογούνται σε άλλους τα τραύματά τους, κατανόησαν πως αυτή η
συμπεριφορά τα ενίσχυε, ειδικά όταν η εξομολόγηση γινόταν κατ'
επανάληψη. Γι' αυτό, αν ένα άτομο ήθελε να μοιραστεί ένα τραύμα ή
συναισθηματικό πόνο, η φυλή συγκεντρωνόταν
και το άκουγε. Το άτομο μπορούσε να μιλήσει τρεις φορές, ενώ όλοι
άκουγαν με κατανόηση. Την τέταρτη φορά, όμως, όταν το άτομο έμπαινε στην
μέση του κύκλου, όλοι γύριζαν τις πλάτες τους. «Αρκετά! Σε ακούσαμε να
εκφράζεις το πρόβλημά σου τρεις φορές. Είναι ώρα να το απελευθερώσεις.
Δεν θα σε ξανακούσουμε», έλεγαν. Η τελετή αυτή υποστήριζε έντονα την
απελευθέρωση του παρελθόντος πόνου.
Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν στηρίζαμε τους φίλους μας με τον ίδιο τρόπο; Τι θα γινόταν αν, αφού είχαν παραπονεθεί ως θύματα για το τραύμα τους τρεις φορές, τους λέγαμε, «Άκουσα αρκετά γι' αυτό το θέμα. Είναι ώρα να το αφήσεις να φύγει. Δεν θα ενδυναμώσω τα τραύματά σου άλλο, επιτρέποντάς σου να μου μιλάς γι' αυτά. Σ' αγαπώ πολύ για κάτι τέτοιο».
Σίγουρα οι περισσότεροι θα μας αποκαλούσαν προδότες. Δεν θα έβλεπαν την πράξη μας σαν πράξη αγάπης και ειλικρινούς στήριξης αλλά σαν προδοσία - ίσως, μάλιστα, να στρέφονταν εναντίον μας.
Αληθινή Φιλία
Αν πρόκειται να στηρίξουμε πραγματικά ο ένας τον άλλον σιο ταξίδι της πνευματικής εξέλιξης, πιστεύω πως δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ρισκάρουμε, να θέσουμε όρια σε αυτούς που αγαπάμε και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τους βοηθήσουμε να προχωρήσουν πέρα από τον εθισμό στα τραύματά τους. Με μια τέτοια πράξη θα εκπληρώσουμε τη συλλογική αποστολή μας να μεταμορφώσουμε το αρχέτυπο του θύματος και να θυμηθούμε ποιοι είμαστε πραγματικά.
Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν στηρίζαμε τους φίλους μας με τον ίδιο τρόπο; Τι θα γινόταν αν, αφού είχαν παραπονεθεί ως θύματα για το τραύμα τους τρεις φορές, τους λέγαμε, «Άκουσα αρκετά γι' αυτό το θέμα. Είναι ώρα να το αφήσεις να φύγει. Δεν θα ενδυναμώσω τα τραύματά σου άλλο, επιτρέποντάς σου να μου μιλάς γι' αυτά. Σ' αγαπώ πολύ για κάτι τέτοιο».
Σίγουρα οι περισσότεροι θα μας αποκαλούσαν προδότες. Δεν θα έβλεπαν την πράξη μας σαν πράξη αγάπης και ειλικρινούς στήριξης αλλά σαν προδοσία - ίσως, μάλιστα, να στρέφονταν εναντίον μας.
Αληθινή Φιλία
Αν πρόκειται να στηρίξουμε πραγματικά ο ένας τον άλλον σιο ταξίδι της πνευματικής εξέλιξης, πιστεύω πως δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ρισκάρουμε, να θέσουμε όρια σε αυτούς που αγαπάμε και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τους βοηθήσουμε να προχωρήσουν πέρα από τον εθισμό στα τραύματά τους. Με μια τέτοια πράξη θα εκπληρώσουμε τη συλλογική αποστολή μας να μεταμορφώσουμε το αρχέτυπο του θύματος και να θυμηθούμε ποιοι είμαστε πραγματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου