Λέων Τολστόι

Bigbook.gr.

Χθες

Ο Λέων Τολστόι (ρωσ. Лев Николаевич Толстой - Λεβ Νικολάιεβιτς Τολστόι) 9 Σεπτεμβρίου 1828 – 20 Νοεμβρίου 1910 (ή με το τότε ισχύον ημερολόγιο στη Ρωσία 28 Αυγούστου 1828 - 7 Νοεμβρίου 1910) ήταν Ρώσος συγγραφέας.

Γεννήθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα το 1828 και από το 1844 ως το 1847 σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Προσπάθησε να βρει το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού, πιστεύοντας πως σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη, που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό. Εκτός όμως από αυτές τις αντιλήψεις, ο Τολστόι κατάφερε ν' απεικονίσει με απαράμιλλο τρόπο τη ρωσική κοινωνία της εποχής του και με την αναπαραστατική δύναμη της τέχνης του να δώσει εκπληκτικούς πίνακες από τη ζωή της τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα. Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους μουζίκους, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Γεμάτος θρησκευτική έξαρση και δεμένος με τα προβλήματα της εποχής του, προσπάθησε να βρει γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι και προσπάθησε να απελευθερώσει τον άνθρωπο και να αποκαταστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ως καλλιτέχνης ο Τολστόι διακρίνεται για τη βαθιά γνώση των κρυφών πτυχών της ψυχής και την άμεση καθαρότητα του αισθήματος. Το έργο του είχε τεράστια σημασία και άσκησε γόνιμη επίδραση στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Στον πόλεμο της Κριμαίας πήρε μέρος ως αξιωματικός του πυροβολικού και του απονεμήθηκαν πολλές ανώτερες διακρίσεις. Ο αποτροπιασμός για τις φρικαλεότητες του πολέμου αυτού καθρεφτίστηκε στα «Διηγήματα της Σεβαστούπολης(1855-1859)». Στα διηγήματα αυτά ο Τολστόι δείχνει φανατικά την έχθρα του προς τον πόλεμο και παράλληλα εγκωμιάζει τον ηρωισμό των συμπατριωτών του στρατιωτών. Από το τέλος της δεκαετίας 1850-1860 ο Τολστόι εγκαταστάθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα, άνοιξε σχολείο για τα αγροτόπαιδα και ίδρυσε το περιοδικό «Γιάσναγια Πολιάνα». Προηγουμένως ταξίδεψε στη Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία και Γερμανία.

Στα 1862 ο Τολστόι παντρεύτηκε τη Σοφία Αντρέγιεβνα Μπερς. Το 1863 τέλειωσε το διήγημά του «Οι Κοζάκοι», στο οποίο απεικόνισε τους ανθρώπους και τη φύση του Καυκάσου. Από το 1863 ως το 1869 ασχολήθηκε με τη συγγραφή του μυθιστορήματος «Πόλεμος και Ειρήνη». Το έργο αυτό αποτελεί έξοχη απεικόνιση της ζωής και των συνθηκών της Ρωσίας στην περίοδο των ναπολεόντειων πολέμων. Το βάθος της ψυχολογικής ανάλυσης, η αριστοτεχνική απεικόνιση ανθρώπινων μορφών και τοπίων και ο πλούτος της γλώσσας, κάνουν το «Πόλεμος και Ειρήνη» ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της ρεαλιστικής πεζογραφίας του 19ου αιώνα. Στο άλλο του μεγαλειώδες μυθιστόρημα, την «Άννα Καρένινα» (1873), αντικατοπτρίζεται ανάμεσα στα άλλα η τραγωδία μιας γυναίκας που έπεσε θύμα της ψεύτικης και απάνθρωπης ηθικής της κοινωνίας. Η δύναμη του κριτικού ρεαλισμού του Τολστόι εκδηλώθηκε στις σελίδες του μυθιστορήματός του «Ανάσταση» (1889). Ο Τολστόι έγραψε και θεατρικά έργα όπως «Το κράτος του ζόφου», «Το ζωντανό πτώμα», «Οι καρποί της Παιδείας» (κωμωδία). Άλλα έργα του στα οποία εκφράζεται η ιδιότυπη θρησκευτικότητά του είναι «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» (1884), «Αφέντης και δούλος» (1895), «Τι πιστεύω», «Τι να κάνουμε λοιπόν» και η περίφημη πραγματεία του «Τι είναι τέχνη». Με τα θρησκευτικά κείμενά του ήρθε όμως σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία τον απέβαλε από τις τάξεις της το 1901.[1]

Ο Λέων Τολστόι πέθανε το 1910 από πνευμονία στην περιοχή Αστάποβο σε ηλικία 82 ετών.[2]
Εκδόσεις στα Ελληνικά

Μυθιστορήματα

ΟΙ ΚΟΖΑΚΟΙ (1863) :
εκδ.Άγκυρας, μτφ.Ιάνη Λο Σκόκκο, 1973
εκδ.De Agostini Hellas,μτφ.Γιάννης Θωμόπουλος,2000
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ (1864-1869) :
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κοραλία Μακρη,1960 (ανατύπωση 1990)
εκδ.Βιβλιοθήκη για όλους, μτφ.Γιάννης Κουχτσόγλου, 1962
εκδ.Δαμιανός,μτφ.Λίτσα Αγιαλόγλου-Παπαδάκη,1980 **εκδ.Κάκτος,μτφ.Στάθης Πρωταίος,1990
εκδ.Πατάκης,μτφ.Φώντας Κονδύλης,2010 **εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,2011 **εκδ.Μαλλιάρης,μτφ.Φωτεινή Τζένου,2011
ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ (1873-1877) :
εκδ. Άλμα, διασκ. Ιάνη Λο Σκόκκο, 1975
εκδ.Δαμιανός,μτφ.Γιάννης Κιουχτσόγλου, χχ. & 1990
εκδ.Γκοβόστη,μτφ.Κοραλία Μακρη-Κων/νος Μακρής,1990
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1993
εκδ.4π Ειδικές Εκδόσεις,μτφ.Κοραλία Μακρή,2011
ΑΝΑΣΤΑΣΗ (1899) :
εκδ.Δ.Δαρεμάς, μτφ.Ν.Ανδρικόπουλος, χχ.
εκδ.Κοροντζής,μτφ(;), 1992
εκδ.Γκοβόστης, μτφ.Μάκης Κυριακάτος,1993
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1997

Νουβέλλες και διηγήματα

ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗΣ (1855) :
εκδ.Ροές,μτφ.Ελένη Μπακοπούλου,2005
(ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗ):απο την Ανθολογία Ρώσικης Κλασικής Πεζογραφίας,εκδ.Γνώση,μτφ.Λάμπρος Πετσίνης,1985
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ (γνωστό και με τον τίτλο ΚΑΤΙΑ) (1859) :
εκδ.Καστανιώτης (ΚΑΤΙΑ),μτφ.Ευγενία Ζήκου,1979, 1983
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κοραλία Μακρή, χχ., 1993
εκδ.Printa, (ΚΑΤΙΑ), μτφ.Ρένα Μουμούρη,1998
ΠΟΛΙΚΟΥΣΚΑ (1863):εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ (1886) :
εκδ.Καστανιώτης,μτφ.Ευγενία Ζήκου, 1979, 1983, 1996
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
εκδ.Ποντίκι,μτφ.Γιώργος Μπαρουξής,2007
Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΟΪΤΣΕΡ (1889) :
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος, 1991
εκδ.Σελίδα,(;),(;)
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κων/νος Ξυλ