Η Σταύρωση του Χριστού συγκινεί και εμπνέει

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

28 Απριλίου 2016 ·

 

Συγκλονιστικό: Eτσι αποτύπωσαν τη Σταύρωση του Χριστού οι μεγαλύτεροι ζωγράφοι του κόσμου [εικόνες]

Υπήρξε αγαπημένο θέμα του Ελ Γκρέκο, του Νταλί, του Ρέμπραντ, του Μπέικον... Η Σταύρωση του Χριστού συγκινεί και εμπνέει. Σήμερα Μεγάλη Πέμπτη, ανατρέχουμε…

iefimerida.gr

6η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1914

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

6η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1914 - ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Ένα από τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου είναι που τον βοηθά να εξελίσσεται είναι ότι ξεχνά γρήγορα. Αυτή η ικανότητα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη διότι αν βασανιζόταν…

thourio.gr

http://www.olympiobima.gr/6i-aprilioy-1914-imera-mnimis-tis-genoktonias-ton-ellinon-tis-thrakis-0

6η Απριλίου 1914 - Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Θράκης

Την 6η Απριλίου 1914, ημέρα καταγεγραμμένη στη συλλογική μνήμη ως το Μαύρο Πάσχα για τους θρακιώτες, οι Νεότουρκοι εκδίωξαν τους Έλληνες πολλών χωριών των επαρχιών της Θράκης. Κατά το ίδιο έτος πραγματοποιήθηκαν διωγμοί, δολοφονίες, απελάσεις, διαρπαγές, εμπρησμοί και λεηλασίες κατά των Ελλήνων των περιοχών της Ηράκλειας, των\
Μαλγάρων και της Κεσσάνης. Μέχρι τον Απρίλιο του 1915 περί τους 150.000 θρακιώτες από τη Μακρά Γέφυρα, τη Μάδυτο, την Καλλίπολη, τις Σαράντα Εκκλησιές, τη Ραιδεστό, το Σκοπό και άλλες περιοχές της Ανατολικής Θράκης εκτοπίστηκαν από τους Νεότουρκους στη Μικρά Ασία και ελάχιστοι από αυτούς επέζησαν από τις πορείες και τις απάνθρωπες συνθήκες στα τάγματα εργασίας, όπως και χιλιάδες άλλοι Μικρασιάτες και Πόντιοι.
Ο συνολικός πληθυσμός των εξόριστων Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης που εκτοπίστηκαν μέχρι και το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έφτασε τελικά τις 220.000 ψυχές, σύμφωνα με στοιχεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. Μέσα σε αυτούς και δεκάδες εθνομάρτυρες που η Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία τους συγκαταλέγει στους Νεομάρτυρες του γένους. Ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης ολοκληρώθηκε το 1923 με την Ανταλλαγή των πληθυσμών.
Κρίνεται αναγκαίο να τονιστεί ότι η Θρακική Γενοκτονία είναι ιστορικά αποδεδειγμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη, αν και αποσιωπήθηκε και ελάχιστα μνημονεύθηκεστην ελληνική ιστοριογραφία, σύμφωνα με τον ιστορικό Κωνσταντίνο Βακαλόπουλο, Καθηγητή του Α.Π.Θ. Ο ίδιος,επισημαίνει με έμφαση «…η αφετηρία των διωγμών και της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μ. Ασίας και αργότερα του Πόντου υπήρξε ο χώρος της Ανατολικής Θράκης. Εκεί δοκίμασαν και εφάρμοσαν για πρώτη φορά το μοντέλο των μετατοπίσεων (και διωγμών) των Ελληνικών πληθυσμών και των εθνικών εκκαθαρίσεων, εκεί επέβαλαν τη γενοκτονική τους συμπεριφορά και εκεί αξιοποίησαν τα θλιβερά αποτελέσματα των πειραμάτων τους, ώστε να τα επεκτείνουν σχεδόν αμέσως στη Δυτική Μικρασία και αργότερα στον Πόντο».
Με βίαια μέσα, εμπορικό αποκλεισμό, βαριά φορολογία, λεηλασίες περιουσιών, τρομοκρατικές και δολοφονικές επιθέσεις, υποχρεωτική στράτευση, ατιμώσεις, ομαδικές σφαγές, εκτοπισμούς καταναγκαστική εργασία (τάγματα εργασίας), επιβλήθηκεστους θρακιώτες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη.
Συνεπεία των παραπάνω διακόπηκε μια,επί αιώνων, αδιάλειπτη παρουσίατου ελληνισμού στην περιοχή και κατά την περίοδο 1913 – 1917, 232.000 θρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πανάρχαιες πατρογονικές τους εστίες και να καταφύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού.
 Οι απαρχές, βέβαια, των διωγμών του Θρακικού Ελληνισμού εντοπίζονται στο χώρο της Βόρειας Θράκης (Ανατολικής Ρωμυλίας) το 1906, χρονιά που οι Βούλγαροι με μανία οργάνωσαν και συντόνισαν τις σφαγές και τις διώξεις στην Αγχίαλο και σε άλλες πόλεις σε βάρος των Ελλήνων εξαναγκάζοντας πολλούς να καταφύγουν στην τουρκοκρατούμενη κατεχόμενη Ανατολική Θράκη, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς κατέφυγαν στην ελεύθερη Ελλάδα.
Επειδή δεν έχουμε δικαίωμα στην λήθη,
Επειδή οι πρόγονοί μας ήταν οι πρώτοι που υπέστησαν τις απάνθρωπες πρακτικές του σχεδίου των Νεότουρκων,
οφείλουμε να συνεχίσουμε τους αγώνες μας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού.
Με Τιμή
Το Δ.Σ.

6η Απριλίου 1914 Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Θράκης

Ακολουθήστε το "Ο.Β." στο twitter και κάντε like στην σελίδα μας στο facebook και μάθετε πρώτοι όλα όσα συμβαίνουν!
Πηγή: Ολύμπιο Βήμα http://www.olympiobima.gr/6i-aprilioy-1914-imera-mnimis-tis-genoktonias-ton-ellinon-tis-thrakis-0

...όπως έκαναν στην Θράκη χιλιάδες χρόνια πριν...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

«Σήμερα οι χριστιανοί βάφουν αυγά, όπως έκαναν στην Θράκη χιλιάδες χρόνια πριν», ένα επίκαιρο...

Σήμερα οι χριστιανοί βάφουν αυγά, όπως έκαναν στην Θράκη χιλιάδες χρόνια πριν, επί Ορφέως. «Σύμφωνα με την διδασκαλία των σοφών ορφικών, ο Έρως εγεννήθη…

thebest.gr 

http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/260249

Σήμερα οι χριστιανοί βάφουν αυγά, όπως έκαναν στην Θράκη χιλιάδες χρόνια πριν, επί Ορφέως.

«Σύμφωνα με την διδασκαλία των σοφών ορφικών, ο Έρως εγεννήθη από ένα λαμπρό ασημένιο ωόν (αυγό) του Κρόνου/Χρόνου και της Αφροδίτης/Αστάρτης, στους κόλπους του Χάους, το οποίο συστρεφόταν εντός του Ερέβους. Ο Ωογενής Έρως ήταν αυτός ο οποίος έφερε την τάξι. Ο Έρως εγεννήθη πρώτος (γι' αυτό και ελέγετο και Πρώτος/Πρωτόγονος) και μετά εγεννήθησαν οι (άλλοι) θεοί! Εφάνη πρώτος κι ονομάσθηκε και Φάνης / Φάνος. (Αναφέρεται και με άλλα ονόματα, όπως Μήτις ή Πολυμήτις, Γενέτωρ, Αβρός, κ.ά.). Και ο διφυής / δίφυλος (ανδρόγυνος) Έρως ως δημιουργική αιτία, εν συνεχεία, ανάμειξε τα πάντα. Αυτός εγέννησε το Φάος / Φως και την Ημέρα.

Έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη (αγία) Τριάδα: Φάνης, Αιθήρ, Χάος. Κατ' άλλην παράδοσή μας, εν αρχή υπήρχε το Χάος, η Νυξ, το Έρεβος και ο Τάρταρος. Από ένα αυγό της μελανόπτερης Νυκτός - θεά, την οποία ακόμα και ο Ζευς σεβόταν - και του Ερέβους (ή του Ανέμου, ο οποίος την ξελόγιασε) εγεννήθη ένα ασημένιο αυγό, απ΄όπου βγήκε ο χρυσόπτερος και τετρακέφαλος Έρως. Αυτός έβαλε σε κίνηση το Σύμπαν! Αυτός έδωσε «το πρώτο κινούν» (κάποιοι το λένε σήμερα «θεωρία της Μεγάλης Εκρήξεως ή του Bing Bang»). Άρα «από το αυγό δημιουργήθηκε ο κόσμος!».

Η Νύχτα συζούσε μαζί του σε ένα σπήλαιο. Η Νύχτα ήταν τρισυπόστατη (άλλη Τριάδα: Νύχτα, Τάξη, Δικαιοσύνη). Και ο Έρως εδημιούργησε την Γη, τον Ουρανό, τον Ήλιο και την Σελήνη... Η λατρεία της μελανόπτερης Νυκτός πέρασε στην... μαύρη κότα. Τα αυγά που κάνουν οι μαυρόκοτες την Μεγάλη Πέμπτη, λέει ο λαός μας, έχουν θαυμαστές ιδιότητες: Μπορούν να διώξουν κάθε κακό! Τα μεγαλοπεφτιάτικα αυγά της μαυρόκοτας είναι ιαματικά (γιατρεύουν τον πονόλαιμο), εντομοκτόνα (διώχνουν μακριά τα σκαθάρια), και προφυλακτικά (φυλάγουν τ' αμπέλι απ' το χαλάζι)...

Το αρχαίο ελληνικό κοσμικό αυγό αυτό, είναι χωρισμένο στα δυο: Το κάτω τμήμα του είναι η Γη και το επάνω, το σκέπασμά της, ο Ουρανός. Από τον Έρωτα και το Χάος εγεννήθη το γένος των Ορνίθων, έπειτα ο Ουρανός, η Γη και το γένος των αθανάτων. Απ' αυτήν την παράδοση βαστάει το φαινομενικά παιδικό κι απλοϊκό ερώτημα του λαού μας εάν «η κότα (όρνιθα) έκανε το αυγό, ή το αυγό την κότα»... Τα δε ορνίθια έγιναν σε πολλές κατοπινές θρησκείες, τα πετεινά τ' ουρανού...

Έτσι, το αυγό γίνεται σύμβολον του μυστηρίου της ζωής, της δημιουργίας, της αναστάσεως! Το ωόν συμβολίζει, λοιπόν, την αρχή της εν τάξει ζωής από τον κόσμο του Χάους, τον σπόρο κάθε δημιουργίας, το Όλον, το αυγό περικλείει τα πάντα! Περιβάλλεται από έναν όφι, ο οποίος δαγκώνει την ουρά του (ουροβόρος όφις). Κατά μια άλλη, λιγότερο γνωστή ελληνική παράδοση, η θεά Πάνδημος Αφροδίτη ξεπρόβαλλε μέσα από ένα τεράστιο αυγό, το οποίο έπεσε στον ποταμό Ευκράτη/Ευφράτη... Τα ψάρια μετέφεραν το αυγό στην όχθη του ποταμού. Κάποια περιστέρια εκάθησαν επάνω του και αφ' ότου εκείνο ζεστάθηκε, βγήκε από μέσα του η θεά Αφροδίτη, από την οποία αργότερα ονομάσθηκε η θεά της Συρίας, Αστάρτη.

Δεδομένου ότι η θεά διακρίνονταν από ακεραιότητα και αίσθημα δικαιοσύνης, αγαθά που της έδωσε ο Ζευς, ιεροποίησε τα ψάρια και τα έθεσε ανάμεσα στ' αστέρια, δημιουργώντας τον Αστερισμό των Ιχθύων. Γι' αυτόν τον λόγο, οι Σύριοι θεωρούν τα ψάρια και τα περιστέρια θεούς και δεν τα τρώνε... Οι δε Πέρσες μνημόνευαν τα κόκκινα αυγά στις προσευχές τους.

Τέλος, οι ιχθείς και τα περιστέρια έγιναν σε πολλές κατοπινές θρησκείες, θεϊκά σύμβολα... Και στην λακωνική μυθολογία θα βρούμε θεογεννήσεις μέσα από αυγό: Οι Διόσκουροι («Διός κούροι»), οι δίδυμοι Λακεδαιμόνιοι παίδες του Διός-κύκνου, καταδιωκομένου υπό αετού, με την βοήθεια της Αφροδίτης, λ.χ. εγεννήθησαν μέσα από ένα χρυσό αυγό στον Ταΰγετο, με φορέα την ωραιοτάτη Λήδα, σύζυγο του βασιλέα Τυνδάρεω. (Κατά παραλλαγήν, υποδοχέας του θεϊκού σπέρματος ήταν η Νέμεσις, ή η Περσεφόνη. Όποια και να ήταν, εγκατέλειψε το αυγό, το οποίο μετά το βρήκε η αιτωλικής καταγωγής Λήδα, και το επώασε. Από το αυγό αυτό, που η Λήδα ετοποθέτησε επί βωμού, βγήκε η Ελένη, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Διοσκούρων, της Λήδας και του Τυνδάρεω - βλ. σχ. και ερυθρόμορφο κρατήρα, του 420 π.Χ. ο οποίος εκτίθεται στο Ακαδημαϊκό Μουσείο Τέχνης Βόννης). Έτσι «μαγικά» προέκυψαν οι «Τυνδαρίδαι»: Ο αθάνατος Πολυδεύκης, ο θνητός Κάστωρ και η αδελφή τους, (Ωραία) Ελένη. Έτσι συμπληρώνεται η ιερή Τριάδα των Λακώνων.

Οι Διόσκουροι ήσαν επίσης θεότητες του φωτός (ως ο Φάνης των ορφικών) και από την Λακωνία και την Μεσσηνία, η λατρεία τους διεδόθη σε όλον τον ελληνισμό... Το ιερό αυτό αυγό οι Λάκωνες το φυλούσαν στο ιερόν της Ιλάειρας και της Φοίβης. Το είχαν κρεμασμένο από την οροφή του ναού και τυλιγμένο σε μεταξωτά πανιά! Αργότερα, στα Εκαταία (ή Οξυθύμια ή Περισκυλακισμός, εορτές υπέρ της θεάς Εκάτης), που τελούνταν την τελευταία ημέρα εκάστου μηνός, «καθάριζαν» τα σπίτια τους - κάτι σαν την σημερινή Καθαρά Δευτέρα - και έβαζαν αυγά, μέλι, τυρί και ψάρια στα τρίστρατα, για να τα βρουν και να τα φάνε οι επαίτες (παρακαθήμενοι στο Εκάτης δείπνον).

Όσοι όμως έτρωγαν τα εκατήσια των πτωχών, στιγματίζονταν ως «ακάθαρτοι». Τέλος, οι Ωάννες έβγαιναν με «σκάφανδρα» από τα βάθη της θάλασσας, μέσα από ένα μεγάλο αυγό! Παραστατικότερη παρομοίωση για την γέννηση της ζωής μέσα από τον κόλπο και το αμνιακό υγρό δεν υπάρχει. Είτα, ήλθαν οι παιδευτικοί μύθοι, οι οποίοι εδίδαξαν πως πρέπει να προφυλάσσονται τα αυγά, ως δημιοιυργοί ζωής (μύθος Αλκυόνης). Ενώ η Ιστορία Κόρακος και Τεισία, καταλήγει με την φράση «εκ κακού κόρακος, κακόν ωόν», απόδειξις πως οι αρχαίοι εγνώριζαν την γενετική κληρονομικότητα, φορέας της οποίας είναι το ωόν (ωάριον).

Έτσι το αυγό πέρασε στην λατρευτική συνείδηση του Έλληνος ως ιερόν... Και είθισται, οι Έλληνες τις ημέρες εορτής της Αναστάσεως, στα Αδώνια, ή στα νεκρόδειπνα-μνημόσυνα υπέρ των νεκρών, να έσπαγαν αυγά πάνω από τους τάφους, έτσι ώστε απ' αυτά να ξαναγεννηθεί ζωή... Το ίδιο κάνουν και σήμερα - χωρίς να τα ξεύρουν όλα αυτά - όταν τσουγκρίζουν (σπάνε) βαμμένα αυγά, μετά την Ανάσταση, όταν τρώνε την αυγοκομμένη μαγειρίτσα... Να βιώσετε μια αλήθινή Ανάσταση και να έχετε μια λαμπρή Λαμπρή! ΠΗΓΕΣ: Αριστοφάνης («Όρνιθες», 694), Γκρέιβς Ρ., Ελλάνικος («Θεογ.»), Επιμενίδης, Ιερώνυμος («Θεογ.), Kern O., Κύπρια έπη, Ορφικοί Ύμνοι (58), Orphicorum Fragmenta, Παυσανίας, Πρόκλος, Φερεκύδης, Ψέυδο-Υγίνος (Fabulae, 197), κ.ά.

Το αυγό σε άλλες αρχαίες παραδόσεις

Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Πέρσες και οι Κινέζοι χάριζαν αυγά ως δώρα στις εορτές της Ανοίξεως. (Σε αντιγραφή, οι χριστιανοί βάζουν αυγά στα καλάθια των Λαζαρίνων, που ψάλλουν τα κάλαντα του αναστηθέντος Λαζάρου. Γι' αυτό λένε για τον τσιγκούνη πως «ποτέ αυγό δεν έδωσε μήτε τ' αγίου Λαζάρου»). Άλλες αρχαίες μυθολογίες - κυρίως των λαών της Μέσης Ανατολής, της Ασίας, κ.ά. - διδάσκουν πως το Πουλί του θεού Ηλίου έχει εκκολαφθεί από το Αυγό της Γης. Σε σουμερικούς τάφους στις πόλεις Ουρ και Νιπούρ ανακαλύφθηκαν χρυσά αυγά. Η αρχαία ελληνική παράδοση λατρείας του κοσμικού αυγού επέρασε και στους αντιγραφείς μας, Ρωμαίους, οι οποίοι επίσης χρησιμοποιούσαν βαμμένα αυγά σε ορισμένες ιεροτελεστίες τους. Έως και οι Κενυάτες πιστεύουν πως η ψυχή είναι κλεισμένη σε αυγό!

Οι εβραίοι έχουν στο τραπέζι της χαρακτηριστικής εορτής τους, το Πάσχα, απαραίτητα κρασί, άρτο, αρνί και ολόκληρο βρασμένο αυγό (σύμβολο του ναού της Ιερουσαλήμ). Ο χριστιανισμός - και άλλες θρησκείες - συνένωσε όλες αυτές τις παραδόσεις και τις καπηλεύθηκε ως δική του παρθενογένεση, αλλά δεν είναι έτσι δυστυχώς... «Εφηύραν» δε πλήθος κάλπικων παραδόσεων, που τις έντυσαν με τον μανδύα της αληθείας, για να πείσουν τους απλοϊκούς πιστούς τους πως δεν πρόκειται για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας...

Το αυγό σε Μακεδονία-Θράκη

Στα χωριά της Μακεδονίας τα αυγά βάφονται με ένα κοκκινόξυλο, την «μπακάμη». Το αυγό, που κρύβει μέσα του ζωική δύναμη, επίστευαν πως μπορούσε να την μεταδώσει σε ανθρώπους, ζώα και φυτά. Γι' αυτό και έγινε σύμβολο καλοσοδειάς, το πρώτο αυγό το παράχωναν στ' αμπέλια. Στην Μαργαρίτα Πέλλης επίστευαν ότι εάν μια χρονιά δεν ρίξουν να σπάσουν κόκκινα αυγά στον βράχο η σοδειά τους θα καταστραφεί! Τα υπόλοιπα «αγιασμένα αυγά» θάβονται μετά την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής στ' αμπέλια και στα χωράφια για να δώσουν καλή σοδειά. Στο εικονοστάσι τοποθετούσαν επίσης ένα αυγό, το «αυγό της Παναγίας». Αυτό το σταύρωναν τα παιδιά του σπιτιού, για να το προστατεύσουν από το «κακό μάτι». Θα εχρησιμοποιείτο τον υπόλοιπό χρόνο για το «ξεμάτιασμα» των παιδιών. Τέλος και το αυγό που δεν έσπαγε κατά το «τσούγκρισμα», έμπαινε στο εικονοστάσι, έως την επόμενη Ανάσταση. Και στο Αμύνταιο τα «αγιασμένα αυγά» τοποθετούνται δίπλα στο εικόνισμα. Ένα απ' αυτά μένει ολοχρονίς εκεί. Όταν έχει καταιγίδα η μητέρα το βγάζει στον εξώστη με την πυροστιά και προσεύχεται για να απομακρυνθούν ο κεραυνός, το χαλάζι και οι πλημμύρες!

Η δοξασία προέρχεται από την Ανατολική Θράκη. Τέλος, πρωί-πρωί της μεγάλης Πέμπτης, σε όλη την Ελλάδα, οι γυναίκες καταπιάνονται με το ζύμωμα. Ζυμώνουν με μυρωδικά τις λαμπροκουλούρες (ή τα τσουρέκια). Ανάλογα με το σχήμα που τους έδιναν, είχαν και διάφορα ονόματα κατά τόπους: «Αυγούλες», «δοξάρια», «καλαθάκια», «κολομπίνες», «κουζουνάκια», «κουτσούνες», «κοφίνια» - «κoλλυρίδες» (στα βυζαντινά χρόνια), κλπ. Τις εστολίζουν με λωρίδες από ζυμάρι και ξηρούς καρπούς, σε διάφορα σχήματα, και στο κέντρο τοποθετούν - και πάλι - ένα κόκκινο αυγό! ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Τάματα και αναθήματα», εκδ. Γεωργιάδης, 2000».

...έχουν μαγική δύναμη....

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Τα λουλούδια, με τα οποία στολίζεται ο Επιτάφιος, έχουν μαγική δύναμη....

Τα λουλούδια, με τα οποία στολίζεται ο Επιτάφιος, έχουν μαγική δύναμη, αν είναι κλεμμένα από ξένους κήπους. Κι αν κλαπούν κι από τον Επιτάφιο, μετά τη λήξη…

iscreta.gr

http://iscreta.gr/2016/04/%CF%84%CE%B1-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF

Τα λουλούδια, με τα οποία στολίζεται ο Επιτάφιος, έχουν μαγική δύναμη, αν είναι κλεμμένα από ξένους κήπους. Κι αν κλαπούν κι από τον Επιτάφιο, μετά τη λήξη της τελετής, έχουν ακόμα πιο δραστική ενέργεια: Σαν φυλαχτά ή σαν φάρμακα (βρασμένα με λίγο νερό στα κάρβουνα) για τα άρρωστα παιδιά. Μαγική δύναμη, αλλού, έχει και το χώμα, στα σταυροδρόμια, όπου έκανε στάση ο Επιτάφιος.

Σκορπίζοντάς το στο σπίτι, εξαφανίζονται οι κοριοί. Κι αν την κατάλληλη στιγμή, με ένα καλάμι, σχεδιάσουν σταυρούς στην αυλή του σπιτιού, στην Κρήτη, οι ποντικοί δεν πλησιάζουν τα κουκιά.

Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (ETE)

30 Μαρτίου 1841....
Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (ETE) είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1841 από τον Γεώργιο Σταύρου, από τα Ιωάννινα, ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος διευθυντής της. Είναι μέλος της Αγοράς Παραγώγων του Χρηματιστηρίου Αθηνών από ιδρύσεώς της και έχει άδεια ειδικού διαπραγματευτή τύπου Α. Είναι διαφορετική από την Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ είχε το εκδοτικό προνόμιο χαρτονομισμάτων στην Ελλάδα ως το 1928.

Η μετοχή της διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών και στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Το Δίκτυό της στην Ελλάδα αριθμεί περισσότερα από 528 Καταστήματα και πάνω από 1383 ΑΤΜ.

Από τους ιδρυτικούς μετόχους της Εθνικής Τράπεζας το 1841, ήταν το ελληνικό κράτος με 1.000 μετοχές, ο Νικόλαος Ζωσιμάς με 500 μετοχές, ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος με 300, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Β’ της Βαυαρίας με 200, ο Κωνσταντίνος Βράνης με 150, ο Θεόδωρος Ράλλης με 100, ο Ιούλιος Έσσλιν, κ.ά.

Το 1952 εξαγόρασε την Τράπεζα της Αθηνας. Το 1966 ίδρυσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, που λειτούργησε μετά την μεταπολίτευση.

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

την 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο

  Κάθε χρόνο την 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα. Πρόκειται για μία παιγνιώδη συνήθεια των ανθρώπων, με παγκόσμια διάσταση. Το έθιμο έλκει την καταγωγή του από τη Δύση και ρίζες του ανιχνεύονται στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθισαν την Πρωταπριλιά που καλυτέρευε ο καιρός να βγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν με άδεια χέρια, αλλά οι ψεύτικες ιστορίες τους για μεγάλα ψάρια έδιναν κι έπαιρναν.

Τον Μεσαίωνα, οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου, λόγω του Πάσχα. Το 1560 ή 1564 ο βασιλιάς Κάρολος Θ' μετέθεσε την αρχή του έτους από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου για να συμβαδίζει η χώρα του ημερολογιακά με τις άλλες χώρες. Η αλλαγή αυτή δημιούργησε προβλήματα στον λαό, καθώς ό,τι έχει σχέση με την οργάνωση του χρόνου δημιουργεί συναισθηματικές φορτίσεις και αντιδράσεις. Όσοι, λοιπόν, από τους υπηκόους του βασιλιά αποδέχτηκαν την ημερολογιακή αλλαγή πείραζαν εκείνους που συνέχιζαν να τηρούν την παλιά πρωτοχρονιά (1η Απριλίου), λέγοντάς τους περιπαικτικά ψέματα ή κάνοντάς τους ψεύτικα πρωτοχρονιάτικα δώρα.

Από τους Κέλτες και τους Γάλλους το έθιμο μεταλαμπαδεύτηκε σε όλο τον κόσμο, με προεξάρχουσες τις εφημερίδες στις αρχές του 20ου αιώνα και στη συνέχεια τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, που συχνά μεταδίδουν πολύ επιτυχημένες ειδήσεις - φάρσες.

Στον ελληνικό χώρο το έθιμο πρέπει να ήταν γνωστό από την εποχή των Σταυροφοριών. Η συνήθεια να λένε ψέματα δεν είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Μάλιστα, αποτελεί, όπως υποστηρίζει ο λαογράφος Γεώργιος Μέγας, συνήθη μηχανισμό στην προσπάθεια εξασφάλισης της επιτυχίας μιας μαγικής ενέργειας ή ενός δύσκολου έργου, βάσει της αντίληψης ότι η ψευδολογία ξεγελά και εμποδίζει τις βλαπτικές δυνάμεις. Και το ψέμα της Πρωταπριλιάς είναι «ένα σκόπιμο ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την αγροτική παραγωγή», σύμφωνα με το λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο.
Πρωταπριλιάτικες φάρσες που άφησαν εποχή:

Το 1957, ο παρουσιαστής ειδήσεων του BBC Ρίτσαρντ Ντίμπλεμπι παρουσίασε οπτικοποιημένο ρεπορτάζ για την ανοιξιάτική συγκομιδή σπαγγέτι στην Ιταλία και γίνεται πιστευτός!
Το 1993, αρθρο στη βρετανική εφημερίδα Independent ανέφερε την ανακάλυψη του χωριού του Aστερίξ από επιστήμονες των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Βρέστης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι ανασκαφές έφεραν στο φως νομίσματα, στα οποία απεικονίζονταν αγριογούρουνα, ενώ δεν υπήρχε ίχνος ρωμαϊκής εισβολής!
Το 1995, το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι κατά τις ανασκαφές του μετρό βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη. Το υπουργείο έδωσε, μάλιστα, λεπτομέρειες, ενώ σημείωνε ότι βρέθηκαν επίσης ο χιτώνας του ιδίου, αλλά και ίχνη του κονίου που είχε πιει. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου μέσω των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων. Πρώτο στην παγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού έπεσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, που λίγες ώρες μετά έσπευσε να ανακαλέσει.
Το 2008, το BBC παρουσίασε βίντεο με μία μοναδική ανακάλυψη. Πιγκουίνοι της Ανταρκτικής μετατρέπονται σε αποδημητικά πουλιά, πετώντας μίλια μακριά. Σύμφωνα με τον παρουσιαστή, Τέρι Τζόουνς, προορισμός τους είναι τα τροπικά δάση της Αμερικής.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/431#ixzz2PBGWLinn


\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ – ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ – ΓΙΑΤΙ ΤΡΩΜΕ ΨΑΡΙ

Σήμερα Κυριακή γιορτάζουμε την είσοδο του Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους…

bankwars.gr

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ – ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ – ΓΙΑΤΙ ΤΡΩΜΕ ΨΑΡΙ

 


Σήμερα Κυριακή  γιορτάζουμε την  είσοδο του  Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ.
Ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη. Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλου όνου».
Ο  λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν  στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».
Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, κατά την Εκκλησία,  είναι  η είσοδος στο  μαρτύριο, στην επίγεια ζωή Του. Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.
ΤΑ ΒΑΓΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ

 


Την Κυριακή των Βαΐων, όλοι οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια, ή φοίνικες δηλαδή  από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά. Μετά τη λειτουργία μοιράζονται στους πιστούς.
Η εκκλησία μας καθιέρωσε ήδη από τον 9ο αιώνα το έθιμο αυτό μια και όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης
«όχλος πολύς…έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ».
Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στα Ιεροσόλυμα, ο επίσκοπος έμπαινε στην πόλη «επί πώλου όνου», αναπαριστάνοντας το γεγονός, ενώ στα βυζαντικά γινόνταν «ο περίπατος του αυτοκράτορα», από το Παλάτι προς τη Μεγάλη Εκκλησία.
Στη διαδρομή αυτή ο αυτοκράτορας μοίραζε στον κόσμο βάγια και σταυρούς και ο Πατριάρχης σταυρούς και κεριά.
Με τα βάγια οι πιστοί στολίζουν τους τοίχους των σπιτιών και το εικονοστάσι τους.

Τα “βαγιοχτυπήματα”

Τα παλιότερα χρόνια τους τα προμήθευαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους.
Πίστευαν πως η γονιμοποιός δύναμη που κρύβουν τα φυτά αυτά θα μεταφερόταν και στις ίδιες και η μια χτυπούσε την άλλη με τα βάγια. Τα “βαγιοχτυπήματα” σιγά-σιγά άρχισαν να γίνονται και από τις άλλες γυναίκες
και τα παιδιά τις μιμούνταν και όπως χτυπιούνταν μεταξύ τους εύχονταν:
“Και του χρόνου, να μη σε πιάν’ η μυίγα“.
Δυνάμεις ιαματικές και αποτρεπτικές, μαζί με τις γονιμοποιές, αποδίδονταν στα βάγια και γι αυτό έπρεπε μετά την εκκλησία όλα να τα “βατσάσουν” για το καλό.
Τα δέντρα, τα περβόλια, τα κλήματα, τις στάνες, τα ζώα, τους μύλους, τις βάρκες.
Από ένα κλαδάκι κρεμούσαν στα οπωροφόρα, για να καρπίζουν και στα κηπευτικά, για να μην τα πιάνει το σκουλήκι.
“Μέσα βάγια και χαρές,
όξω ψύλλοι, κόριζες !”
‘Ολα εξαφανίζονταν από τα σπίτια μόλις μπαίναν τα βάγια. Κρατούσαν την πρώτη θέση στο εικονοστάσι και μ’ αυτά “κάπνιζαν” οι γυναίκες τα παιδιά για το “κακό το μάτι”.
Στη Λέσβο τα παιδιά, μετά την εκκλησία, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα πανάκια από καινούργιο φουστάνι, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς για τους ψύλλους και τα ποντίκια, έδιναν και ένα κλαράκι δάφνης στη νοικοκυρά.
Στο τέλος ζητούσαν και το χάρισμά τους: “Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δό μ’ τ’ αυγό να φύγω”
Στην Ανατολική Ρωμυλία, τα κορίτσια έφτιαχναν με τα βάγια στεφάνια, τους έδεναν μια κόκκινη κλωστή και τραγουδώντας όλες μαζί πήγαιναν και τα πέταγαν στο ρέμα κι όπως έπαιρνε τα στεφάνια το νερό, όποιας πήγαινε μπροστά εκείνη θα γινόταν “συντέκνησσα“. Πρώτη στο γυρισμό, πρώτη στο χορό και στο δικό της σπίτι η μάνα της θα έφτιαχνε τα φασόλια και θα τις φίλευε όλες, μαζί με ελιές.
Στη Τήνο, την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας μαζί με το στεφάνι τους την “αργινάρα“, μια ξύλινη ή και σιδερένια ροκάνα που τη στριφογύριζαν με δύναμη. Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο κατέληγαν στη θάλασσα, όπου πετούσαν στο στεφάνι στο νερό.
Το έθιμο της περιφοράς των κλαδιών θυμίζει την “ειρεσιώνη“, το στολισμένο με καρπούς κλαδί, που στις γιορτές της άνοιξης περιέφεραν στους δρόμους τα παιδιά, στην αρχαιότητα.
ΓΙΑΤΙ ΤΡΩΜΕ ΨΑΡΙ

Τα βάγια τα έπλεκαν σε πάρα πολλά σχέδια: φεγγάρια, πλοία, γαϊδουράκια, το πιο συνηθισμένο όμως ήταν ο σταυρός. Σε μερικά μέρη τους έδιναν το σχήμα του ψαριού. Ψάρι είχαν σαν σημάδι αναγνώρισης οι πρώτοι χριστιανοί, η λέξη ΙΧΘΥΣ, εξάλλου, προέρχεται από τα αρχικά Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ.
Αν και είναι ακόμα σαρακοστή, η Εκκλησία την Κυριακή των Βαϊων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:
“Βάγια, Βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρι και κολιό,
κι ως την άλλη Κυριακή
με το κόκκινο αυγό ! “
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΩΣΑΝΝΑ
“Ωσαννά” είναι λέξη συριακή, που σημαίνει σύμφωνα με την μετάφραση των Ο’ (εβδομήκοντα) ρψ’,25: «Ω Κύριε σώσον δη ω Κύριε, ευόδωσον δη».
-ὡσαννά < εβρ. hōshī῾āh nnā `σώσε τώρα, δεόμαστε

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Το χαρούπι της Κρήτης

http://www.mikroiparagogoi.gr/index.php/home/1-latest-news/322-xaroupi.html

Ο Άνθρωπος που επένδυσε στο Χαρούπι και κατέκτησε τις αγορές

Το χαρούπι της Κρήτης «ανασταίνει» ένας άνθρωπος στο Ρέθυμνο, ο Ηλίας Μανούσακας, που επένδυσε στο ξεχασμένο κρητικό προϊόν, με τις εξαιρετικές, αλλά άγνωστες στους περισσότερους, ευεργετικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Ο κ. Μανούσακας δημιούργησε την εταιρεία Creta Carob, η οποία έκανε…στροφή στο παρελθόν, όμως με μια σύγχρονη ματιά, αυτή που απαιτεί η αγορά: Οι καλλιέργειες και τα τελικά προϊόντα είναι πιστοποιημένα βιολογικά από τη ΔΗΩ και φέρουν το σήμα των φύλλων της Ε.Ε., το μοναδικό που αναγνωρίζεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Η γκάμα των προϊόντων της εταιρείας από το χαρούπι είναι εκπληκτική και εκτείνεται από το χαρουπέλαιο μέχρι τα άλευρα. Απολαυστική είναι η γεύση των τελικών προϊόντων όπως γλυκά και ροφήματα που ο κ. Μανούσακας δεν χάνει την ευκαιρία να προβάλει αφού το ξέρει ότι θα κερδίσει νέους πελάτες. Η εταιρεία έχει επεκταθεί εμπορικά σε αρκετές χώρες όπως η Φινλανδία, η Σουηδία, η Σλοβενία, Κροατία, η Αυστρία, η Ιταλία, η Γερμανία και ο Καναδάς. Τελευταία άρχισε εξαγωγές και στη Ρωσία.

Η Creta Carob ιδρύθηκε το 2006 και ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2011. Είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που εστιάζει στην παραγωγή μίας ποικιλίας βιολογικών προϊόντων τα οποία προέρχονται από τους λοβούς του χαρουπιού. Βρίσκεται στην Αργυρούπολη Κρήτης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παραγωγής η εταιρεία συνδυάζει τις αρχαίες τεχνικές με τις νέες τεχνολογίες, διαδικασία εξαιρετικά δύσκολη. Προηγήθηκε αρκετή πειραματική δουλειά και κατασκευάστηκαν ειδικά μηχανήματα ώστε η εταιρεία να καταφέρει να επεξεργάζεται με επιτυχία την πρώτη ύλη.

Οφέλη για την υγεία

Το χαρούπι είναι ένα υγιές υποκατάστατο του κακάο, σύμφωνα με τη Creta Carob. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, Β, Β2, Β3 και Δ και παρέχουν πολλά μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Βοηθούν στην πέψη, ρίχνουν τα επίπεδα χοληστερόλης, ανακουφίζουν από τη διάρροια σε νήπια και ενήλικες, ανακουφίζουν από το άσθμα, (είτε προκαλείται από αλλεργίες, είτε όχι), απαλύνουν από το βήχα και το κρυολόγημα, περιέχουν γαλλικό οξύ και βοηθούν στην πρόληψη της πολιομυελίτιδας.

Σύμφωνα με τους παλαιότερους αλλά και την Creta Carob το χαρούπι είναι γνωστό ότι βοηθά στην αύξηση της λίμπιντο και του αριθμού των σπερματοζωαρίων.

Εκπληκτικά προϊόντα μόνο από κρητικά βιολογικά χαρούπια

Εκπληκτικά προϊόντα από χαρούπι

Μεταξύ των προϊόντων από χαρούπι είναι το αλεύρι, το ρόφημα τύπου καφέ, το χαρουπέλαιο, το σιρόπι αλλά και το υποκατάστατο τσαγιού από χαρούπι. Από αυτά παρασκευάζονται διάφορα είδη όπως πουτίγκα, κέικ, μπισκότα και μιλκ σέικ.

Ο κ. Μανούσακας διαθέτει δικές του χαρουπιές. Παράλληλα όμως αγοράζει χαρούπια από το Γαβαλοχώρι Χανίων, το Στύλο, την Ιεράπετρα και τον Άγιο Νικόλαο. Να σημειωθεί ότι η χαρουπιά είναι ένα δέντρο που δεν ψεκάζεται και δεν λιπαίνεται. «Οι προμηθευτές μας παρέχουν καρπούς υψηλής ποιότητας χωρίς χημικά. Μόνο οι καλύτεροι καρποί οδηγούνται στο στάδιο παραγωγής» επισημαίνει ο κ. Μανούσακας και προσθέτει: «Σε όλη τη διάρκεια των διαδικασιών παραγωγής μας, δεν χρησιμοποιούμε καθόλου χημικά, συντηρητικά ή πρόσθετες ουσίες. Όλα τα προϊόντα που φθάνουν στην αποθήκη μας περνούν από διεξοδικούς ελέγχους ποιότητας».

Ο κ. Μανούσακας υπογραμμίζει ότι «δεν κάνουμε εισαγωγή χαρουπιού, χρησιμοποιούμε μόνο χαρούπια που μεγαλώνουν στο νησί της Κρήτης. Λόγω του εξαιρετικού κλίματος του νησιού, τα τελικά προϊόντα μας αποκτούν μοναδικές γεύσεις και αρώματα. Στο κατάστημά μας, που βρίσκεται στο εργοστάσιο, οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν από το ευρύ φάσμα των προϊόντων μας από χαρούπι καθώς και των γλυκών, των ποτών και των γλυκισμάτων που προετοιμάζονται χρησιμοποιώντας τα».

Ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων

Το χαρούπι έχει μακρά ιστορία στην ανθρώπινη κατανάλωση. Ο Έλληνας φιλόσοφος Θεόφραστος κατέγραψε το 4 π.Χ. ότι οι συμπατριώτες του Έλληνες αποκαλούσαν το χαρούπι «αιγυπτιακό σύκο».

Υπάρχουν στοιχεία ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν το χαρούπι. Λοβοί αλλά και σπόροι χαρουπιού έχουν βρεθεί σε αιγυπτιακούς τάφους. Επίσης οι Ρωμαίοι έτρωγαν τις φλούδες του χαρουπιού για τη φυσική γλυκύτητά τους όταν ήταν ακόμα πράσινες και φρέσκιες.

Επομένως, το χαρούπι ως τρόφιμο δεν αποτελεί πρόσφατη ανακάλυψη. Όπως λέει και ο ιδρυτής της Creta Carob, Ηλίας Μανούσακας, το χαρούπι «είναι ο χαμένος θησαυρός της Κρήτης».

Ειδικότερα στην Κρήτη η καλλιέργεια της χαρουπιάς ήταν ευρέως διαδεδομένη. Σε περιόδους κατοχής της Κρήτης, όπως της γερμανικής, χιλιάδες οικογένειες κατάφεραν να επιβιώσουν από την συγκομιδή και την κατανάλωση άγριων χαρουπιών. Τα χρησιμοποιούσαν για να παρασκευάσουν διάφορα είδη κυρίως αλεύρι μέχρι και…. «καφέ» όπως αποκαλούσαν ένα ρόφημα με βάση τα χαρούπια.

Στη δεκαετία του ΄70 η αξιοποίηση των χαρουπιών περιορίστηκε στην παρασκευή ζωοτροφών και τα τελευταία χρόνια η καλλιέργεια έχει ατονήσει.

Τελευταία, η καλλιέργεια επανέρχεται με πρωτοβουλία της Creta Carob. Σύμφωνα με την εταιρεία η συγκομιδή των λοβών του χαρουπιού θα πρέπει να γίνεται πριν από τις χειμερινές βροχές. Τα χαρούπια καθαρίζονται με αέρα για να αφαιρεθούν όλα τους τα φύλλα καθώς και τα μικρά κλαδιά. Κατόπιν καθαρίζονται διεξοδικά με υγρό και στεγνό καθαρισμό για να εξασφαλιστεί η ποιότητα του τελικού προϊόντος. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σύνθλιψης ο λοβός του χαρουπιού κόβεται σε μικρότερα κομμάτια για την εξαγωγή του σπόρου του χαρουπιού. Μετά από την εξαγωγή των σπόρων οι λοβοί υποβάλλονται σε περαιτέρω επεξεργασία για να δημιουργηθεί το ευρύ φάσμα των προϊόντων από χαρούπι. 

Πηγή: Πατρίς / inout.gr



\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\