«Άξιον Εστίν»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr.

Η πιο πολύτιμη εικόνα του Αγίου Όρους και η απίστευτη ιστορία της

 

Η πιο πολύτιμη εικόνα του Αγίου Όρους και η απίστευτη ιστορία της

Η πιο πολύτιμη εικόνα του Αγίου Όρους και η απίστευτη ιστορία της

panagiamegalohari.gr

 

Πρόκειται για το πιο σημαντικό κειμήλιο του Αγίου Όρους μαζί με την εικόνα του «Άξιον Εστίν». Η Παναγία η Πορταΐτισσα των Ιβήρων και η ιστορία της έχει κάνει πολλούς να δακρύσουν αλλά και να πιστέψουν.
Αυτήν την μοναδική εικόνα προσκύνησε και ο Πατριάρχης της Ρωσίας κ. Κύριλλος, αποδίδοντας φόρο τιμής στην Κυρά του Άθωνα.


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

Σύμφωνα με την παράδοση αλλά και μαρτυρίες, η εικόνα ανήκε σε μια οικογένεια που ζούσε στη Νίκαια της Μικράς Ασίας τον 8ο αιώνα. Το 829 μεσούσης της «εικονομαχίας» η γυναίκα πουν την είχε αναγκάστηκε να την ρίξει στην θάλασσα για να μην καταστραφεί από τους εικονομάχους.
Επί 170 χρόνια η εικόνα ήταν χαμένη. Μέχρι το 1004. Τότε καλόγεροι της Μονής Ιβήρων είδαν στην θάλασσα ένα φως. Το φως αυτό ήταν ορατό κι από άλλες Μονές.
Περίεργοι να δουν τι συμβαίνει στη θάλασσα πολλοί μοναχοί μπήκαν στις βάρκες και πήγαν προς το φως, όπου διέκριναν μια εικόνα. Όσο πλησίαζαν όμως η εικόνα απομακρυνόταν. Αδυνατώντας να την πλησιάσουν, επέστρεψαν στη Μονή Ιβήρων όπου προσευχήθηκαν.
Η απάντηση του Θεού δόθηκε μέσω ενός ασκητή, του Γαβριήλ ο οποίος λένε πως άκουσε τη φωνή της Παναγίας να του δίνει συγκεκριμένες εντολές.
«Πήγαινε στο Μοναστήρι σου και πες στον ηγούμενο ότι ήρθα για να τους δώσω την εικόνα μου. Μετά, βάδισε στη θάλασσα, για να γνωρίσουν όλοι την αγάπη και πρόνοια που έχω στο Μοναστήρι σας.» Έτσι κι έγινε.
Ο Γαβριήλ πήγε στη θάλασσα και η εικόνα τον πλησίασε. Επί τρία μερόνυχτα οι Μοναχοί έψαλλαν δοξολογίες προς την Παναγία για το Θαύμα, το οποίο όμως δεν είχε ολοκληρωθεί.
Η εικόνα μεταφέρθηκε στο καθολικό της Μονής Ιβήρων. Παραδόξως όμως χανόταν και εμφανιζόταν στην πόρτα της Μονής.
Οι μοναχοί την επέστρεφαν στο καθολικό και η ιστορία επαναλαμβανόταν.
Μέχρι που ο Γαβριήλ άκουσε ξανά τη φωνή της Παναγίας «Πες στον ηγούμενο να παύσετε να με πειράζετε, διότι δεν ήρθα στο Μοναστήρι για να με φυλάτε σεις, αλλά ήρθα για να γίνω εγώ φύλακας και φρουρός σας και σ’ αυτήν και στην μέλλουσα ζωή. Και όσοι θα ζήσουν με ευλάβεια και φόβο Θεού και δεν αμελούν στην απόκτηση των αρετών, και τελειώσουν την πρόσκαιρη ζωή τους σ’ αυτόν τον τόπο, ας έχουν θάρρος και να μη φοβούνται την κόλαση διότι αυτή τη χάρη ζήτησα από τον Θεό και Υιό μου και την πήρα. Ως επιβεβαίωση των λόγων μου σας δίνω αυτό το σημείο: Όσο βλέπετε την εικόνα μου στο Μοναστήρι σας, δεν θα λείψη απ’ το Όρος τούτο η χάρις και το έλεος του Υιού μου και Θεού» (ε’ 143).
Με εντολή του τότε Ηγουμένου, κτίστηκε ειδικό παρεκκλήσιο έξω από την πόρτα της Μονής και εκεί απέθεσαν την ιερή εικόνα.
ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ

Από το 1004 που βρέθηκε μέχρι σήμερα η εικόνα της Παναγίας δεν έχει βγεί ποτέ από το Άγιον Όρος. Ο θρύλος λέει πως όσο η εικόνα παραμένει στη θέση της το Άγιον Όρος θα είναι άτρωτο.
Άλλος θρύλος λέει πως όταν η εικόνα χαθεί θα είναι σημάδι ότι πλησιάζει η Δευτέρα Παρουσία.
Μάρτυρες των θαυμάτων της Παναγίας είναι τα δεκάδες πολύτιμα αφιερώματα. εγκόλπια αρχιερέων, μετάλλια πρωταθλητών και ολυμπιονικών αλλά και παράσημα ηρώων, κοσμούν το εικόνισμα Της.
Για τους Αγιορείτες και ειδικότερα για τους Ιβηρίτες η Παναγία η Πορταΐτισσα είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό εκκλησιαστικό κειμήλιο είναι η ζωντανή παρουσία της Θεοτόκου ανάμεσά τους.
Ο ΑΓΙΟΣ… ΒΑΡΒΑΡΟΣ

Όπως λένε οι Μοναχοί, την εποχή που στη Μεσόγειο δρούσαν πειρατικοί στόλοι, η Μονή των Ιβήρων έγινε στόχος του Άραβα πειρατή Ραχάι. Η παράδοση λέει πως όταν οι πειρατές πλησίασαν τη Μονή για να την λεηλατήσουν δεν τα κατάφεραν.
Επιστρέφοντας στο πλοίο είπαν στον Ραχάι πως μια γυναίκα τους είχε εμποδίσει. Ο ίδιος δοκίμασε να δείξει στους άνδρες του πως όλα ήταν της φαντασίας τους. Φθάνοντας στη Μονή, είδε μπροστά του την εικόνα της Παναγίας. Τότε έβγαλε το ξίφος του και τη χτύπησε στο πρόσωπο. Παραδόξως το εικόνισμα άρχισε να αιμορραγεί στο σημείο που χτυπήθηκε.
Το σημάδι στο εικόνισμα όπως και το αίμα που έχει ξεραθεί με τα χρόνια, φαίνονται

Τότε ο πειρατής, κατάλαβε πως δεν είχε να κάνει με κάτι άψυχο. Οι αγιορείτικες παραδόσεις τον θέλουν να μένει στη Μονή των Ιβήρων, όπου βαπτίστηκε Χριστιανός και έγινε μοναχός.
Του έδωσαν το όνομα Δαμασκηνός, αλλά εκείνος θέλοντας να ταπεινωθεί ζητούσε από τους ανθρώπους να τον φωνάζουν Βάρβαρο. Έζησε όλη του τη ζωή μπροστά από την εικόνα της Παναγίας.
Η Εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο, όχι όμως με το βαπτιστικό του όνομα αλλά ως «Άγιο Βάρβαρο». Γιορτάζει στις 15 Μαΐου
 

Άγιος Μύρωνας Ηρακλείου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Ευτυχία Ψαλιδακη.

8 Αυγούστου 2Ο17 Εορτής Και μνήμης.
Αγίος Μύρωνας Επίσκοπος Κρήτης.
Χρόνια Πολλά.

 

Άγιος Μύρωνας Ηρακλείου: Η ζωή του, τα Ραύκεια και ο... θρύλος του Δράκου (pics vid)

Στο επίκεντρο του θρησκευτικού ενδιαφέροντος για ένα διήμερο θα βρεθεί και φέτος η…

creteplus.gr

Άγιος Μύρωνας Ηρακλείου: Η ζωή του, τα Ραύκεια και ο... θρύλος του Δράκου (pics+vid)

Στο επίκεντρο του θρησκευτικού ενδιαφέροντος για ένα διήμερο θα βρεθεί και φέτος η κωμόπολη του Αγίου Μύρωνα με αφορμή την εορτή του πολιούχου Αγίου η χάρη του οποίου τιμάται τις 8 Αυγούστου και συγκεντρώνει χιλιάδες προσκυνητών απ όλη την Κρήτη και την χώρα γενικότερα.

Πρώτη Δημοσίευση: 2013-08-06 13:49:42

Η εορτή του Αγίου Μύρωνα στην ομώνυμη κωμόπολη
Όλα και φέτος είναι έτοιμα από την πλευρά της Εκκλησίας προκειμένου να υποδεχθεί τους χιλιάδες προσκυνητές που θα σπεύσουν το διήμερο 7 και 8 Αυγούστου , για τιμήσουν και ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του , να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα του και την σεπτή εικόνα του αλλά και να λάβουν το θαυματουργό Αγίασμα που επί αιώνες αναβλύζει από τη σκήτη του Αγίου Μύρωνα που βρίσκεται κάτω από την εκκλησία στην οποία υπάρχει ο τάφος του Αγίου.

Ο εσπερινός θα αρχίσει στις 7:30 μμ της Τετάρτης 7 Αυγούστου και στις 10 το βράδυ  θα ακολουθήσει Ιερά Αγρυπνία κατά το Αγιορείτικο τυπικό.

Την Πέμπτη ώρα 7:00 θα ψαλεί ο όρθρος, η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και θα ακολουθήσει η λιτάνευση της ιερών λειψάνων και της σεπτής  εικόνας του Αγίου δια των κεντρικών οδών της κωμόπολης.

Των Ιερών Ακολουθιών θα προεξάρχει ο σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος .

Το εσπέρας στις 7:00 θα  τελεσθεί μεθεόρτιος εσπερινός και Ιερά παράκληση .

Εξ' άλλου ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Μύρωνα στο πλαίσιο των «ΡΑΥΚΕΙΩΝ 2013» και με αφορμή την εορτή του πολιούχου οργανώνει διήμερο Κρητικό γλέντι στην πλατεία της κωμόπολης.

Έτσι την Τετάρτη 7 Αυγούστου στο παραδοσιακό πανηγύρι στην πλατεία της κωμόπολης  θα παίξει το συγκρότημα των  Μιχάλη  Καλλέργη και Γιάννη Ρομπογιαννάκη και την Πέμπτη 8 Αυγούστου το συγκρότημα των Νίκου και  Γιώργου Στρατάκη ενώ και τις δυό βραδιές θα μετέχει το παιδικό κρητικό συγκρότημα χορού του Πολιτιστικού Συλλόγου.

Ο βίος του Αγίου Μύρωνα

Με την ευκαιρία της εορτής παραθέτομε κάποια στοιχεία που αφορούν στον τιμώμενο Άγιο : Η Ραύκος υπήρξε η πατρίδα του Αγίου Μύρωνα και προς τιμή του στη συνέχεια πήρε το όνομα του  . Η γέννηση του Αγίου τοποθετείται περί το 250 μΧ, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου και η κοίμηση του περί το 350 μΧ.

Ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Γορτύνης περί το 320-330 μΧ.

Ωστόσο εδώ η παράδοση διχάζεται. Δηλαδή ,έχει γεννηθεί ζήτημα ,αν υπήρξε επίσκοπος Γορτύνης, δηλαδή πρόεδρος Κρήτης ή ήταν απλώς Επίσκοπος Κνωσού. Κι αυτό γιατί τα παλαιότερα κείμενα που τον φέρουν ως επίσκοπο (Γορτύνης) Κρήτης ,ενώ τα νεότερα ως επίσκοπο Κνωσού.

Χωρίς αμφιβολία πρέπει να δεχτούμε τη μαρτυρία του αρχαιότερου βίου του, ενός σχετικά αξιόπιστου κειμένου του 10ου αιώνα  ή των αρχών του 11ου αιώνα, που τον φέρει ως «πρόεδρον  Κρήτης»,δηλαδή επίσκοπο (Γορτύνης) Κρήτης . Σε ότι αφορά δε τη νεότερη αγιολογική παράδοση που τον φέρει ως επίσκοπο Κνωσού, αυτή  φαίνεται να οφείλεται στη μεταφορά της παλαιάς επισκοπής Κνωσού στη πόλη Ραύκο, δηλαδή στον Άγιο Μύρωνα κατά τη δεύτερη βυζαντινή περίοδο στο νησί.

Ο Άγιος γεννήθηκε από γονείς ευγενείς και ευσεβείς. Η γέννηση και η ανατροφή του συνέπεσε με τα δύσκολα χρόνια των διωγμών του Δεκίου, γι’ αυτό άλλωστε και οι γονείς του προσπάθησαν με μεγάλη επιμέλεια να τον αναθρέψουν σωστά και να τον προφυλάξουν από τις αμαρτωλές επιδράσεις τις ειδωλολατρίας της εποχής εκείνης.

Ήδη από την παιδική του ηλικία ήταν εμφανής η μελλοντική εξέλιξη του στους κόλπους της εκκλησίας. Από παιδί φάνηκε ο φιλανθρωπικός χαρακτήρας  του καθώς και οι θαυματουργές ικανότητες του, γεγονός που αποδεικνύεται από τα πάμπολλα θαύματα που έκανε. Ένα χαρακτηριστικό είναι αυτό με τα σταφύλια και το κρασί.

Μια χρονιά, λέει η παράδοση , μοίρασε στους φτωχούς όλα τα σταφύλια από τα αμπέλια της οικογένειας του. Η μητέρα του έκανε την παρατήρηση πως όλο το χρόνο κόπιαζαν για το αμπέλι εκείνο και τώρα δεν έμειναν σταφύλια για να κάνουν κρασί.
Εκείνος όμως χωρίς να αντιμιλήσει στην μητέρα του της είπε χαρακτηριστικά «εφύλαξεν και για μας ο θεός ,μητέρα!». Πήγε στο αμπέλι και βρήκε μόνο ένα τσαμπί σταφύλι με τρεις ρόγες. Το έφερε στο σπίτι και το έβαλε στο ποτήρι. Αμέσως άρχισε να τρέχει ο μούστος, έως ότου γέμισαν τα βαρέλια της οικογένειας καθώς και όλου του χωριού.

Όταν ο Μύρων μεγάλωσε εξασκούσε το επάγγελμα του γεωργού. Και σ αυτήν τη φάση της ζωής του εξακολούθησε να βοηθάει όλους τους ανθρώπους με όποιον τρόπο μπορούσε. Χόρταινε τους πεινασμένους ,έντυνε τους γυμνούς ,φρόντιζε τις χήρες και τα ορφανά, υποδεχόταν τους ξένους και γενικά προσέφερε κάθε είδους βοήθεια στους αναξιοπαθούντες.

Μάλιστα  ένα βράδυ ,όταν ο Άγιος αντιλήφθηκε ότι είχαν πάει κλέφτες να κλέψουν το σιτάρι από το αλώνι του. Οι κλέφτες νόμιζαν ότι κοιμάται. Γέμισαν τα σακιά και ο ένας με τη βοήθεια του άλλου τα φορτώθηκαν στον ώμο τους και έφυγαν . Ο τελευταίος όμως δεν είχε βοήθεια και δυσκολευόταν να σηκώσει το σακί στον ώμο του.

Τότε ο Άγιος σηκώθηκε και με τα ίδια του τα χέρια έβαλε το σακί στον ώμο του κλέφτη. «Ο θεός να σας συγχωρήσει», είπε ο Άγιος και ο κλέφτης έφυγε κατάπληκτος.

Όταν έφτασε σε ηλικία γάμου ο Μύρων, παντρεύτηκε με μια γυναίκα ευσεβή και πιστή. Γρήγορα όμως η σύζυγος του πέθανε και εκείνος, αφιερώθηκε απερίσπαστος στο Θεό.

Μελετούσε καθημερινά τα ιερά κείμενα ,νήστευε και προσευχόταν ενώ παράλληλα συνέχιζε το φιλανθρωπικό του έργο. Επειδή έγινε γνώστη η αρετή του ,χειροθετήθηκε πρώτα Αναγνώστης και στη συνεχεία χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος.

Στα χρόνια που ακολούθησαν ,επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, όταν πλέον σταμάτησαν οι διωγμοί ,ο Μύρων επιδόθηκε με μεγαλύτερο ζήλο στο κήρυγμα του Ευαγγελίου, διδάσκοντας όχι μόνο με τα λόγια του αλλά κυρίως με τα έργα του και την αρετή του.

Η φήμη του γρήγορα απλώθηκε παντού γι’ αυτό και όταν πέθανε ο επίσκοπος Κρήτης όλοι, κλήρος, άρχοντες και λαός στράφηκαν σ’ αυτόν και τον παρακάλεσαν να αναλάβει τη διαποίμανση των ψυχών τους.

Έτσι ο Μύρων χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κρήτης και με αυτό το αξίωμα πλέον συνέχισε τη θαυματουργή δράση του και το φιλανθρωπικό έργο του.

Κάποτε ενώ περιόδευε την επαρχία του έπρεπε να περάσει το ποτάμι ,που λεγόταν τότε Τρίτων ,το σημερινό Γιόφυρο .
Όμως ήταν χειμώνας και το ποτάμι είχε πλημμυρίσει.

Όταν έφτασε, σταύρωσε τα νερά με την αρχιερατική του ράβδο και σταμάτησε η φυσική ροή του ποταμού, ώστε να περάσει αυτός και η συνοδεία του. Στη συνέχεια έδωσε στο διάκο του τη ράβδο και του είπε να σταυρώσει τα νερά. Έτσι το ποτάμι συνέχισε να τρέχει.

Ο Άγιος έζησε μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Υπολογίζεται ότι κοιμήθηκε περίπου εκατό ετών έχοντας αφήσει πίσω ένα τεράστιο ποιμαντικό και χριστιανικό έργο και προετοιμάζοντας παράλληλα το δρόμο για την είσοδο στην χριστιανική ζωή εκατοντάδων ανθρώπων από τότε ως σήμερα.
Τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του όσο και μετά την κοίμηση του ,πάμπολλα είναι τα θαύματα τα οποία αποδίδονται στο πρόσωπο του.

Ορισμένα από αυτά χρονολογούνται στην περίοδο της Τουρκοκρατίας:

Το 1826 λοιπόν, οι Τούρκοι του Μεγάλου κάστρου, με επικεφαλής τον Χασάν Πασά, εκστράτευσαν εναντίον των χωριών της επαρχίας Μαλεβυζίου.

Αφού συνέλαβαν πολλούς από τους κατοίκους τους οδήγησαν στο χωριό Άγιο Μύρωνα και τους κράτησαν αιχμάλωτους δίπλα στο Ναό του, πάνω στη στέγη ενός  σπιτιού με σκοπό να τους μεταφέρουν την επομένη στην Πόλη και άλλους να τους θανατώσουν κι άλλους να τους Τουρκέψουν.

Για να εμποδίσουν μάλιστα τυχόν απόδραση τους τοποθέτησαν κατά τη διάρκεια της νύχτας και δεύτερη φρουρά. Όλη τη νύχτα οι αιχμάλωτοι προσεύχονταν και επικαλούνταν τη βοήθεια του Αγίου.

Κατά τα μεσάνυχτα παρουσιάστηκε ένα εκτυφλωτικό φως στον ουρανό και σαν πύρινες γλώσσες κατέβηκε και στάθηκε πάνω στο ναό. Ταυτόχρονα ακούστηκαν δυνατές βροντές και εκκωφαντικός θόρυβος.

Οι Τούρκοι νόμισαν ότι χριστιανικός στρατός τους είχε περικυκλώσει και επειδή τους κατέλαβε πανικός, έφυγαν τρέχοντας ενώ οι κάτοικοι του χωριού έσπευσαν να απελευθερώσουν τους αιχμαλώτους, οι όποιοι ευχαριστούσαν τον Άγιο για τη σωτηρία τους.
Το 1826 ο Χουσεΐν Αγάς από τις Αρχάνες ,ο οποίος μάλιστα είχε λάβει μέρος σε πολλές σφαγές κατά των χριστιανών ,είχε τυφλωθεί. Δεν είχε αφήσει μάγο ή γιατρό και να μην τον επισκεφτεί να θεραπευτεί. Όταν ο Χουσεΐν πληροφορήθηκε ότι ο Άγιος Μύρωνας κάνει θαύματα ,ζήτησε και τον έφεραν στο χωριό. Μπήκε στην εκκλησία και γονάτισε μπροστά στον τάφο του Αγίου.
Όλη την ώρα της θειας Λειτουργίας έμεινε γονατιστός .Όταν ο ιερέας  διάβαζε το ευαγγέλιο, φώναξε ο τυφλός: «Δόξα να’χει ο θεός και τιμή ο Άγιος Γέροντας, βλέπω...».

Πράγματι μετά το τέλος της λειτουργίας ,ο Τούρκος Αγάς κατέβηκε στη σπηλιά όπου ασκήτευε ο Άγιος ,έπλυνε τα ματιά του με το θαυματουργό Αγίασμα και έγινε τελείως καλά. Από τότε μέχρι και το 1859 όπου πέθανε, επισκεπτόταν πολύ συχνά το χωριό και το ναό του Αγίου και πρόσφερε δώρα.

Ένα ακόμη από τα εκατοντάδες θαύματα που έχουν καταγραφεί αναφέρεται  στην περίοδο της γερμανικής κατοχής .Τότε, μαζί με άλλους Γερμανούς εγκαταστάθηκε στο χωριό και ο Γερμανός λοχίας Αίφρεν. Ο λοχίας είδε στον ύπνο του τον Άγιο, ο οποίος υποσχέθηκε ότι θα τον βοηθήσει να επιστρέψει σώος στην πατρίδα του, αν δεν προκαλούσε κακό στους κατοίκους.

Ξυπνώντας έντρομος ,αναρωτήθηκε ποιος ήταν αυτός και όταν αργότερα πήγε στην εκκλησία ,με κατάπληξη, αναγνώρισε στην εικόνα του Αγίου τη μορφή που τον επισκέφτηκε τη νύχτα. Από εκείνη την ημέρα δεν ενόχλησε πλέον κανένα  από τους κατοίκους, ενώ ο ίδιος εκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή μέχρι την οριστική αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από το νησί.

Εκατοντάδες επίσης είναι και άλλα θαύματα του Αγίου καθώς είναι αναρίθμητοι οι άνθρωποι εκείνοι που -στο πέρασμα των αιώνων – βρήκαν ανακούφιση ,παρηγοριά και ίαση στη χάρη του Αγίου ενώ πολλά απ’αυτά δεν τα γνωρίζουμε καθόλου.

Το θαυματουργό Αγίασμα & η παράδοση με το δράκο

Από την αυλή της εκκλησίας ,κατεβαίνοντας τη πλαγιά από το δυτικό μέρος ,συναντούμε ένα μικρό σπηλαίο μέσα σε βράχους ,που προχωρεί κάτω από την εκκλησία.

Το σπήλαιο αυτό υπήρξε ο χώρος ασκήτευσης του Αγίου και συνδέεται άμεσα με ένα θαύμα ,το οποίο τέλεσε  ο Άγιος Μύρωνας.
Μια μέρα λοιπόν , λέει η παράδοση ,ερχόταν ένα λιοντάρι στο χωριό από το βόρειο μέρος και οι κάτοικοι του ήταν απογοητευμένοι και φοβισμένοι.

Ο Άγιος Μύρωνας είχε χειροτονηθεί την περίοδο εκείνη επίσκοπος και απουσίαζε από το χωριό .Μια φορά όμως που ο Άγιος είχε επισκεφθεί την ιδιαίτερη πατρίδα του, ο δράκος ξανάκανε  την εμφάνιση του. Αυτό συνέβη ένα πρωί Κυριακής την ώρα που ο Άγιος λειτουργούσε στην εκκλησία του Σωτήρος Χριστού, η οποία υπάρχει έως σήμερα .

Ο Άγιος ,χωρίς να φοβηθεί καθησύχασε τους πιστούς και έστειλε το διάκο με την αρχιερατική του ράβδο να διατάξει το θηρίο στο όνομα του Χριστού ,να μείνει στη θέση όπου βρισκόταν .

Πράγματι το θηρίο έμεινε ακίνητο και νεκρό. Μετά το τέλος της λειτουργίας ο Άγιος στάθηκε στην αυλή της εκκλησίας και έριξε πάνω στο ξαπλωμένο θηρίο που φαινόταν στην πλαγιά ,μια μεγάλη πέτρα.

Την ίδια στιγμή βροχή από πέτρες ,άγνωστο από που, έπεσαν πάνω στο θηρίο το οποίο απολιθώθηκε και έγινε ένας μεγάλος βράχος.

Ο βράχος αυτός έκλεισε-σύμφωνα πάντα με την παράδοση –μέσα του το Δράκο γι’ αυτό και σήμερα ο βράχος  που σώζεται λέγεται «δράκος».

Σήμερα ακόμη φαίνεται η ουρά του λιονταριού στο βορειοδυτικό μέρος του χωριού και το κεφάλι του απολιθωμένο στο νοτιοδυτικό ,ακριβώς μέσα στη σπηλιά που τρέχει το θαυματουργό  Αγίασμα.

Για να μπει κάνεις μέσα στη σπηλιά –το Αγιάσμα όπως λέγεται- πρέπει να κατέβει τρία σκαλοπάτια .Είναι ένας χώρος στενός. Στέγη του το κεφάλι του λιονταριού που απολίθωσε ο Άγιος.

Αριστερά υπάρχει ένα ύψωμα, μισό περίπου μέτρο ψηλότερα από τις πλάκες του δαπέδου, το οποίο –σύμφωνα πάντα με την παράδοση-αποτελούσε την  κλίνη του ασκητή Αγίου.

Γύρω-γύρω υπάρχουν βράχοι, ενώ χαμηλά στο δάπεδο υπάρχουν τρεις λακκούβες. Στη μεσαία τρέχει πάντα αγίασμα.
Σ’ένα βαθούλωμα του βράχου βρίσκεται η εικόνα του Αγίου και μπροστά της υπάρχει αναμμένο πάντα το καντήλι.

Απορία αλλά και εντύπωση ,ωστόσο, προκαλεί τόσο στους κατοίκους του χωριού όσο και στους επισκέπτες, το πως γίνεται, ενώ τόσοι άνθρωποι εδώ και αιώνες βγάζουν αγίασμα ,αυτό να μην τελειώνει ποτέ!

Ο  «δράκος» ένα βαρόμετρο της φύσης
                                                                
Ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο συμβαίνει στο βράχο του Δράκου από τα παλιά χρόνια ως σήμερα. Ο βράχος που είναι από γρανίτη και έχει έκταση περίπου 1000τμ ,αποτελεί ένα αλάνθαστο προγνωστικό του καιρού.

Άλλοτε μικρές φυσαλίδες σαν άσπρος αφρός βγαίνουν από τις σχισμάδες του-ένδειξη ότι πρόκειται να βρέξει-σύμφωνα πάντα  με τους κατοίκους ,κι άλλοτε ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος μέσα από τον βράχο –ένδειξη πως θα κάνει βαρυχειμωνιά.

Αυτό επιβεβαιώνουν πολλοί κάτοικοι του χωριού, οι οποίοι έχουν υπάρξει μάρτυρες αυτού του φαινομένου. Πολλοί ξένοι ,γεωλόγοι και μηχανικοί έχουν επισκεφτεί το Δράκο αλλά δεν έχουν καταφέρει έως σήμερα να ερμηνεύσουν το ιδιαίτερο αυτό φαινόμενο που η παράδοση και η πίστη το θέλει να λειτουργεί με τη χάρη του Αγίου, ως ένα πρωτότυπο βαρόμετρο της φύσης.

(Τα ιστορικά στοιχεία και οι φωτογραφίες έχουν αντληθεί από το επίσημο  site της Ενορίας  του Αγίου Μύρωνα  http://www.agios-myronas.gr/, το βιβλίο «Άγιος Μύρων Ακολουθίαι και βίος» ,του πριν από χρόνια Αρχιμανδρίτη και νυν  Μητροπολίτη Ρόδου κ. Κύριλλου , από το βιβλίο της   Άγιος Μύρων της Ελευθερίας  Λιναρδάκη ενώ το υλικό συμπληρώνεται από φωτογραφίες του Ν. Μαλτεζάκη, Γ. Μυσιρλάκη , Μ.Μαρκοδημητράκη και Φ. Χανιωτάκη )

 71

 1

 

Συντάκτης: Newsroom CretePlus.gr

Αγίου Μύρωνα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Η εκκλησία του Αγίου Μύρωνα και ο Τάφος του στο ομώνυμο χωριό του Ν.Ηρακλείου

Η εκκλησία του Αγίου Μύρωνα, βρίσκεται στο δυτικό μέρος του χωρίου και είναι ρυθμού βυζαντινού. Παλιότερα βρισκόταν στην ιδία θέση μια μικρή εκκλησία η…

iscreta.gr

Η εκκλησία του Αγίου Μύρωνα, βρίσκεται στο δυτικό μέρος του χωρίου και είναι ρυθμού βυζαντινού. Παλιότερα βρισκόταν στην ιδία θέση μια μικρή εκκλησία η οποία ήταν αφιερωμένη στα Γενέθλια της Θεοτόκου. Το 1886 η εκκλησία μεγάλωσε από τη δυτική πλευρά και άρχισε σταδιακά να παίρνει τη σημερινή της μορφή.
Το μέγεθος του ναού του Αγίου Μύρωνα που είναι εντυπωσιακό ,δηλώνει ότι δεν πρόκειται για το αφιέρωμα ενός έστω εξέχοντος προσώπου της κρητικής άρχουσας τάξης ,αλλά για ένα επισκοπικό ναό. Τον επισκοπικό χαρακτήρα του ναού αποδεικνύει και η ύπαρξη του σύνθρονου με τον επισκοπικό θρόνο.
Πρόκειται για μια σειρά καθισμάτων για τους κληρικούς στο ιερό βήμα, πίσω από την αγία Τράπεζα. Το σύνθρονο δεν απαντάται πολύ συχνά σε εκκλησίες αυτής της περιόδου και αυτό είναι ένα στοιχείο που δίνει ακόμα μεγαλύτερη ιστορική σημασία στο ναό του Αγίου

 

Ο ναός, που ήταν έδρα  ορθόδοξης επισκοπής από την πρωτοβυζαντινή περίοδο έως την περίοδο της Βενετοκρατίας είναι μια παλαιοχριστιανική βασιλική ,που μετατράπηκε ,κατά τη 2η βυζαντινή περίοδο και πιθανότατα τον 11ο -12ο αιώνα μΧ. σε τετράστυλο σταυροειδή εγγεγραμμένο με τρούλο. Αυτό το μαρτυρεί άλλωστε στον επισκέπτη και η διαμόρφωση  του εσωτερικού χώρου του ναού, που έχει το μεσαίο κλίτος ,πλατύτερο από τα πλάγια . οι κεραίες του σταυρού στεγάζονται με καμάρες ,αλλά και τα γωνιακά διαμερίσματα, χαρακτηριστικό ,που αποτελεί γνώρισμα της ελλαδικής αρχιτεκτονικής.
Οι δυο εξωτερικές όψεις του ναού διαρθρώνονται από τυφλά αψιδώματα ,χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής της Κωνσταντινούπολης ,κατασκευασμένα από πελεκητούς πωρόλιθους. Τα τόξα των αψιδωμάτων είναι πετολόσχημα ,σχήμα που οφείλεται σε αραβική επίδραση και συναντάται στην ελλαδική σχολή αρχιτεκτονικής.

 

---

 

Το ίδιο ισχύει και για τον τρούλο ,ο οποίος διαμορφώνεται σε οκτάπλευρο από ισάριθμους κτιστούς πεσσίσκους. Οι εξωτερικές όψεις του ναού ήταν επιχρισμένες με υπόλευκο κονίαμα, στο οποίο διατηρούνται σε μεγάλη έκταση και σε άριστη κατάσταση εγχαράξεις, που μιμούνται ισόδομη τοιχοποιία. Οι εγχαράξεις  αυτές έγιναν με τη βοήθεια ειδικού οδοντωτού χάρακα που αφήνει αποτύπωμα από μικρές διαγώνιες αυλακιές.

---

Στο εσωτερικό του ναού, δεξιά όπως μπαίνει ο επισκέπτης στο ιερό, υπάρχει ο τάφος του Αγίου. Είναι περίπου 50εκατοστα ψηλότερος από το δάπεδο της εκκλησίας και σκεπάζεται με μαρμάρινη πλάκα πάνω στην οποία με κεφαλαία γράμματα είναι χαραγμένη η επιγραφή:
<< Μύρωνα ‘Ιεράρχην ο̆ λιθος ου̌τος καλυπτει ο̆΄ν ε̌γρηγοροτα μεν Κνωσσος ως επισκοπών ετίμα καθευδόντα δε ωδε ως θαυματουργον δοξαζομεν καυχημα δε πατριδος ανδρακιας της σημπληρωσας ο βιος αυτου απας μετεστη ουρανοσε μετακληθει ενδοξως κατά το 500μ.χ ετος>>.

Το παρόν εγενετο δαπάνη Γ.Ι.Περιφανακη
Η μαρμάρινη αυτή πλάκα, όπως άλλωστε μαρτυρεί και η επιγραφή ,έγινε δωρεά από τον Γ. Περιφανάκη και κατασκευάστηκε στην Αθήνα περίπου το 1866. Μάλιστα λέγεται, ότι οι κάτοικοι του χωριού τη μετέφεραν από το Ηράκλειο στην εκκλησία πάνω στα χέρια τους για να τιμήσουν τον Άγιο. Κάτω από αυτήν την πλάκα βρίσκονται μερικά σκαλοπάτια που φτάνουν σε ένα χώρο στενό και εκεί βρίσκεται μια άλλη πλάκα που σκεπάζει ένα Μίκρο τάφο ,όπου μέσα του βρίσκονται τα ιερά λείψανα του Αγίου.
Για τον τάφο του Αγίου γνωρίζουμε από το βιβλίο της Ελένης Λιναρδακη ότι έγιναν απόπειρες παραβίασης του και μάλιστα από χριστιανούς. Συγκεκριμένα παλιότερα ,δυο άτομα, ο ένας λεγόταν Τζανάκης ,πήγαν και άνοιξαν τον τάφο με σκοπό να βρουν ένα μικρό κόκαλο για να κάνουν φυλακτά, εκμεταλλευόμενοι έτσι την θαυματουργή δύναμη του Αγίου. Μόλις όμως άρχισαν να ψάχνουν μέσα στον τάφο ,ακουστήκαν φοβερές βροντές και οι δυο ιερόσυλοι εγκατέλειψαν τρομαγμένοι το έργο τους. Ο ένας από τους δυο λέγεται ότι μόλις επέστρεψε σπίτι του πέθανε από αιμορραγία, ενώ ο άλλος τρελάθηκε και πέθανε τρελός ύστερα από λίγες ημέρες.
Επίσης το 1867,όταν εφημέριος του ναού ήταν ο παπά-Μανώλης  Καλυβακης, έγινε η δεύτερη ιεροσυλία στον τάφο του Αγίου. Λέγεται λοιπόν, ότι τότε, ένας από τους γιους του Πορτσή από το Πενταμοδι, ένα διπλανό στον Άγιο Μύρωνα χωριό, έβγαλε ένα από τα ιερά οστά του Αγίου και άρχισε να το χτύπα για να το σπάσει .Την ιδία στιγμή άρχισε να αστράφτει ο ουρανός και βροντές αναστάτωσαν το χωριό. Ο παπά-Μανώλης σκέφτηκε ότι κάτι συμβαίνει στην εκκλησία και έσπευσε μαζί με άλλους χωριανούς να δει τι συμβαίνει. Η εικόνα που αντίκρισαν ήταν τρομακτική.
Ο τάφος ήταν ανοικτός και μέσα σ αυτόν βρισκόταν ένα συμαντρο ,με το όποιο  χτυπούσε το οστό ο ιερόσυλος , ενώ ο ίδιος ήταν νεκρός μέσα στον τάφο και το σώμα του ήταν λιωμένο. Σχεδόν μόνο τα κόκαλα είχαν απομείνει. Ο ιερέας και οι κάτοικοι του χωριού τον πήραν και τον έθαψαν ενώ έκαναν παρακλήσεις και λιτανείες τοποθετώντας το Άγιο Λείψανο ξανά στον τάφο του.
Κεντρική θέση μέσα στο ναό του Αγίου κατέχει μια μεγάλη εικόνα αφιερωμένη στον Άγιο. Δεν γνωρίζουμε τον δημιουργό της . Υπολογίζεται ότι φιλοτεχνήθηκε γύρω στον 16ο αιώνα και είναι θαυματουργή καθώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις από τότε έως σήμερα; Μυροβλίζει και αυτή, όπως άλλωστε και ο Τάφος του Αγίου για τον οποίο έγινε ήδη λόγος.
Κεντρική θέση στην εικόνα κατέχει ο Άγιος Μύρωνας, ο οποίος κάθεται στον αρχιερατικό Θρόνο του,με τα χρυσά άμφια. Γύρω-γύρω  στην εικόνα εικονίζονται μερικά από τα θαύματα του. Στην αριστερή πάνω γωνία φαίνεται η σκηνή που ο Άγιος βοηθά τους κλέφτες του σιταριού να σηκώσουν τα σακιά και η επιγραφή λέει << χριστομιμητον δεικνυων συμπαθειαν τοις τον σιτον κλεπτουσιν αρωγος εστιν>>. Στην πάνω δεξιά γωνία είναι η σκηνή που χειροτονείται επίσκοπος και η επιγραφή <<Σκεύος φανείς Πνεύματος του Πανάγιου της Κνωσσου Επίσκοπος χειροτονείται>>. Στην κάτω αριστερή γωνία φαίνεται το θαύμα του ποταμού Τρίτωνα με την επιγραφή: <<Στησας ραματα Τρίτωνα διαβαίνω, ως άλλος Μωυσής και Σοριτο Ελισσαιος>>. Στην κάτω δεξιά γωνία φαίνεται το θαύμα του Δράκου(για το οποίο θα γίνει λόγος παρακάτω) και η επιγραφή λέει: <<Τον νοκτου Δρακοντα πιστεί τροπωσας,του αισθητον δρακοντα πόρρω ελαυνει.>> . Τέλος  στην κάτω μεριά στη μέση της εικόνας ο Άγιος κηδεύεται από πλήθος άλλων επισκόπων και η επιγραφή εξηγεί:<< Ληξασων φθαρτων αιωνια κληρουται.>>
Πολλοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι προσφεύγουν στη θαυματουργή αυτή εικόνα παρακαλώντας τον Άγιο να τους βοηθήσει. Αναφέρεται μάλιστα και ένα περιστατικό-θαύμα που χρονολογείται στην περίοδο της γερμανικής κατοχής .Τότε λοιπόν, μαζί με άλλους Γερμανούς εγκαταστάθηκε στο χωριό και ο Γερμανός λοχίας Αίφρεν. Ο λοχίας είδε στον ύπνο του τον Άγιο, ο οποίος υποσχέθηκε ότι θα τον βοηθήσει να επιστρέψει σώος στην πατρίδα του, αν δεν προκαλούσε κακό στους κατοίκους.
Ξυπνώντας έντρομος ,αναρωτήθηκε ποιος ήταν αυτός και όταν αργότερα πήγε στην εκκλησία ,με κατάπληξη, αναγνώρισε στην εικόνα του Αγίου τη μορφή που τον επισκέφτηκε τη νύχτα. Από εκείνη την ημέρα δεν ενόχλησε πλέον κανένα  από τους κατοίκους, ενώ ο ίδιος εκκλησιαζόταν κάθε Κυριακή μέχρι την οριστική αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από το νησί .

agiosmyronas.

Το Ορος Θαβώρ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Μεταμόρφωση του Σωτήρος: Το Ορος Θαβώρ (ΒΙΝΤΕΟ)

Το Θαβώριον Όρος στο Ισραήλ όπου έγινε η μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. Η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα σε όρος υψηλόν κατά τους τρεις συνοπτικούς…

vimaorthodoxias.gr

http://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/metamorfosi-tou-sotiros-to-oros-thavor-vinteo/

Το Θαβώριον Όρος στο Ισραήλ όπου έγινε η μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού. Η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα σε όρος υψηλόν κατά τους τρεις συνοπτικούς Ευαγγελιστές (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά) και σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση στο όρος Θαβώρ, που στα εβραϊκά σημαίνει έλευση φωτός.

Δείτε το βίντεο:

Διαβάστε εδώ:  Ο Χριστός Μεταμορφώνεται και μεταμορφώνει!

Σχετικά άρθρα

• Η Μεταμόρφωση του Χριστού αποκαλύπτει την αληθινή φύση του ανθρώπου
• Μεταμόρφωση του Σωτήρος: Ο δρόμος προς το φως
• Σπουδή στην εικόνα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
• Μεταμόρφωση του Σωτήρος: Τι γιορτάζουμε σήμερα 6 Αυγούστου
• Μεταμόρφωση του Σωτήρος: «Σήμερον φωτός απροσίτου άβυσσος»
• π. Ανδρέας Κονάνος. «Οι σκέψεις μπορούν να σε τρελάνουν» (ΒΙΝΤΕΟ)

Εορτάζει στις 6 Αυγούστου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.

 

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ

4 Αυγούστου στις 3:41 μ.μ. ·

www.monastiriaka.gr
Εορτάζει στις 6 Αυγούστου - Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού.
Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί.
Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».
Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Έφερε δε εις το μέσον τους τον Mωυσήν και τον Ηλίαν, διά να διορθώση τας σφαλεράς υποψίας, οπού είχον οι πολλοί περί αυτού. Kαθότι, άλλοι μεν έλεγον τον Kύριον, πως είναι ο Ηλίας. Άλλοι δε, πως είναι ο Iερεμίας. Διά τούτο λοιπόν επαράστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, διά να γνωρίσουν οι μαθηταί, και διά των μαθητών όλοι οι άνθρωποι, πόση διαφορά είναι αναμεταξύ του Xριστού, και των Προφητών. O μεν γαρ Xριστός, είναι Δεσπότης. Oι δε Προφήται, είναι δούλοι. Kαι ίνα μάθουν, ότι ο Kύριος έχει την εξουσίαν του θανάτου και της ζωής. Διά τούτο, από μεν τους αποθαμένους, έφερε τον Mωυσήν. Aπό δε τους ζωντανούς, έφερε τον Ηλίαν».
Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μια για τον Κύριο, μια για το Μωϋσή και μια για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ' αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: «Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκά, θ' 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε. http://www.saint.gr/747/saint.aspx

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Δεσποτική εορτή, από τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης. Γιορτάζεται στις 6 Αυγούστου, ημέρα των εγκαινίων του ομώνυμου ναού που ίδρυσε στο Θαβώρ η Αγία Ελένη...

sansimera.gr

https://www.sansimera.gr/articles/467

Δεσποτική εορτή, από τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, ημέρα των εγκαινίων του ομώνυμου ναού που ίδρυσε στο Θαβώρ η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν ο Σωτήρης, η Σωτηρία, η Ευμορφία και η Μόρφω.
Όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (Ματθαίου ιζ' 1-13, Μάρκου θ' 2-12, Λουκά θ' 28-36), ο Χριστός πήρε μαζί του τους μαθητές του Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη και ανέβηκαν μαζί σ’ ένα βουνό, πιθανώς το Θαβώρ της Γαλιλαίας, για να προσευχηθούν. Οι τρεις μαθητές Του, κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο βουνό, κάθισαν να ξεκουραστούν κι έπεσαν σε βαθύ ύπνο.

Όταν ξύπνησαν, αντίκρισαν ένα απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο και τα φορέματά του ήταν λευκά σαν το χιόνι. Τον περιστοίχιζαν και συνομιλούσαν μαζί Του δύο άνδρες, ο Μωυσής και ο Ηλίας, δύο από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε ιδιαίτερα αισθητή από τους ανθρώπους η Θεότητα του Χριστού.

Εκκλησιαστικά

Μέχρι τον 4ο αιώνα η Μεταμόρφωση του Χριστού γιορταζόταν πριν από το Πάσχα, αλλά από την ημέρα των εγκαινίων του Ναού της Μεταμορφώσεως, τον οποίο έχτισε η Αγία Ελένη στο όρος Θαβώρ, επικράτησε ο εορτασμός του γεγονότος να γίνεται στις 6 Αυγούστου.

Μόνο την ημέρα της εορτής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος κάμπτεται η αυστηρή νηστεία, που προηγείται του Δεκαπενταύγουστου, καθώς επιτρέπεται η ιχθυοφαγία.

Το απολυτίκιο της ημέρας:

Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.

Λαογραφία

Στις αγροτικές περιοχές συνηθίζεται ανήμερα της Μεταμόρφωσης να προσκομίζονται στις εκκλησίες για να ευλογηθούν με ειδική ευχή τα πρώτα σταφύλια της χρονιάς, τα οποία στη συνέχεια διανέμονται στο εκκλησίασμα.
Στις 6 Αυγούστου λήγουν οι «δρίμες», όπως ονομάζονται οι έξι πρώτες ημέρες του μήνα. Τις μέρες αυτές, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, επενεργούν ανεξιχνίαστες δυνάμεις και όποιος κάνει μπάνιο στη θάλασσα κινδυνεύει να πάθει μεγάλο κακό (ίσως να συνδέεται με τα μπουρίνια και τα μελτέμια), ενώ όποιος ή όποια πλένει ρούχα αυτά κινδυνεύουν να καταστραφούν. Μόνο αν ρίξει ένα καρφί στο νερό μπορεί να «καρφώσει» τις δρίμες και να τις εξουδετερώσει.

ΠΟΛΥΜΕΣΑ

Απολυτίκιον της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

• Η ιστορία του ονόματος "Σωτήριος-Σωτηρία"
• Η ιστορία του ονόματος "Ευμορφία"

 

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Μιχάλης Θωμάς.

 

 

Αύγουστος: Ο μήνας της Παναγίας

Ο Αύγουστος για τoν Ελληνισμό, είναι ο μήνας της Παναγίας, καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου...

proseuxi.gr

 

https://proseuxi.gr/augoustos-o-minas-tis-panagias/

Αύγουστος: Ο μήνας της Παναγίας

5 ημέρες πρίν

52 προβολές

4 ' ελάχιστος χρόνος ανάγνωσης

Ο μήνας της Παναγίας είναι ο Αύγουστος…
Ο Αύγουστος για τoν Ελληνισμό, είναι ο μήνας της Παναγίας, καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η γιορτή της Παναγίας, θεωρείται από τις κορυφαίες της Χριστιανοσύνης, ενώ η προετοιμασία των πιστών, που αρχίζει από την 1η Αυγούστου με τη νηστεία, διαρκεί 15 ολόκληρες ημέρες, μέχρι τον ευλογημένο Δεκαπενταύγουστο.
Σε ολόκληρη την Ελλάδα όπως και στις χώρες της διασποράς, όπου διαμένουν οι απόδημοι Έλληνες, τιμάται με τον δυνατόν καλύτερο η μνήμη της Θεομήτορος και η μετάστασή της από την γη στον ουρανό.
Κατά τον συναξαριστή, τη μετάσταση της Παναγίας ανήγγειλε στην ίδια ο Άγγελος τρεις μέρες πριν την πραγμάτωσή της. Εκείνη με χαρά δέχτηκε το άγγελμα αφού θα συναντούσε τον πολυαγαπημένο και μονάκριβο γιο της στην Άνω Ιερουσαλήμ, στη θριαμβεύουσα Εκκλησία Του.

«Κάλεσε στο σπίτι της συγγενείς και γείτονες, τους ανακοίνωσε το επίκεντρο μεγάλο ταξίδι «σαροϊ την οικίαν, ετοιμάζει την κλίνη και πάντα τα προς ταφήν επιτήδεια».

Οι γυναίκες καθώς άκουσαν για την αναχώρηση από την παρούσα ζωή της Θεομήτορος, «μετ’ οιμωγής ωλοφύροντο».

Η Παναγία τις διαβεβαίωσε πως δεν θα παύσει να φροντίζει για όλον τον κόσμο και μετά την μετάσταση. Θα γίνει η μεσίτρια στον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου. Υπόσχεση που τηρεί μέχρι σήμερα. Και θα τηρεί ως τη συντέλεια του κόσμου.

Εμείς οι Έλληνες και ως έθνος έχουμε πολλές φορές βεβαιωθεί για την τήρηση της μεγάλης αυτής υπόσχεσης.

Η Παναγία είναι η Μάνα η δική μας και του έθνους μας.

Ο Αύγουστος είναι όπως είπαμε ο μήνας της Παναγίας, της Μάνας που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο. Και μεσιτεύει στον υιό της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.

Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο, ο λαός μας τιμά και σέβεται την Παναγία, την οποία επικαλείται σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του.
Εκκλησίες της βρίσκονται πολυάριθμες σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, ιδιαίτερα το νησιωτικό, ορισμένες δε, όπου υπάρχουν θαυματουργικές εικόνες της, αποτελούν πανελλήνια θρησκευτικά προσκυνήματα, όπως η Παναγία της Τήνου.

Η ομορφιά της Παναγίας

Είναι συγκλονιστική η “Κοίμηση της Θεοτόκου”, στη βυζαντινή αγιογραφία, όπου φαίνεται να κοιμάται η Παναγία με τη γαλήνη απλωμένη στη μορφή της σε απόλυτη εναρμόνιση με την ψυχική της ομορφιά.
Μια ομορφιά που διακρίνει κατεξοχήν την Παναγία με την “ωραιότητα της παρθενίας” της και το “υπέρλαμπρον το της αγνείας” της.
Αυτή η ομορφιά που θα γίνει ακόμα πιο αισθητή τη βραδιά του Δεκαπενταύγουστου, κατά τη μεγάλη γιορτή της “Πλατυτέρας των Ουρανών” που θα λάμψει αυτή τη νύχτα στον ουρανό, σκορπίζοντας το γαλάζιό της φως παντού πάνω στη γη.

Παναγία – Προσωνυμία της Θεοτόκου Μαρίας, από τον 3ο αιώνα ως την αγιώτατη από όλους τους αγίους.

Στον ελληνικό λαό η επωνυμία Παναγία έχει καθιερωθεί ως η συνηθέστερη επίκληση της Θεοτόκου, η οποία συνδυάζεται πολλές φορές και με άλλες προσωνυμίες προς την Κεχαριτωμένη Βασίλισσα του Κόσμου.

Οι επωνυμίες προς τη Θεοτόκο προέρχονται από διάφορες αιτίες:

α) Από τον εικονογραφικό τύπο παραστάσεως της Παναγίας: Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Γαλατούσα, Μεγαλομάτα, Θρηνούσα κ.α.
β) από ιδιότητες της Παναγίας: Ελεούσα, Κυρία, Μεγαλόχαρη, Σωτήρα, Βοήθεια, Οδηγήτρια, Φανερωμένη κ.α.
γ) από την παλαιότητα της εικόνας της: Μαυριώτισσα, Μαχαιρωμένη, Γερόντισσα κ.α.
δ) από τον τρόπο εύρεσης της εικόνας της ή από θαύμα της: Θεοσκέπαστη, Σπηλαιώτισσα, Τρυπητή, Πλατανιώτισσα, Πορταϊτισσα, Μυρτιδιώτισσα, Φιδού κ.α.
ε) από τον τόπο προέλευσης της εικόνας της: Σουμελά, Αθηνιώτισσα, Πολίτισσα, Χρυσοκαστριώτισσα κ.α.
στ) από ιδιάζοντα χαρίσματά της: Αμπελακιώτισσα, Δαμάσια, Παλατιανή, Ολυμπιώτισσα, Υψηλή κ.α.
ζ) από τον κτήτορα του ναού της: Λυκοδήμου, Καλιγού, Περλιγού, Στεφάνα κ.α.
η) από το χρόνο του εορτασμού της ή από την εποχή των αγροτικών εργασιών με τις οποίες συμπίπτει η εορτή της: Φλεβαριανή, Μεσπορίτισσα, Πολυσπορίτισσα, Ακαθή (εκ του Ακάθιστου Ύμνου) κ.α.

Πηγή: naosagiasbarbaras.gr

Σχετικά άρθρα: Παναγία του Ακαθίστου της Μονής Χιλανδαρίου Η Εκκλησία μας πολύ τιμάει την Παναγία μας Ύμνος στην Παναγία Φανερωμένη Λευκάδος