Ο
ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του διασκεδαστή. Αν και σαν καλλιτέχνης
είναι εξωστρεφής, χαρίζοντας το γέλιο με τις ατάκες του και τις μιμήσεις
του, στη ζωή...
mixanitouxronou.gr
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σκηνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σκηνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014
21 αλλαγές μπροστά στα μάτια σας
Το παρακάτω βίντεο αποδεικνύει ότι ακόμα και η παρατηρητικότητα είναι υποκειμενικό θέμα. Ακόμα και οι Περισσότερα
mixanitouxronou.gr
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014
Νέλλη Αγγελίδου (1927 – 2014)
Νέλλη Αγγελίδου (1927 – 2014)
Αυλαία για τη Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού θεάτρου.
Καλοτάξιδη! Με το σεβασμό μας.....
Ελληνίδα ηθοποιός, που διακρίθηκε κυρίως σε θεατρικούς ρόλους.
Η Νέλλη Αγγελίδου γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1955.
Τους πρώτους ρόλους της τους έπαιξε στο «Θέατρο Τέχνης» με έργα ρεπερτορίου από την παγκόσμια και ελληνική δραματουργία. Στο Εθνικό Θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1959 στον «Ιουλιανό τον Παραβάτη» του Νίκου Καζαντζάκη και μέχρι την τελευταία της εμφάνιση ερμήνευσε σημαντικούς ρόλους. Αξιομνημόνευτη ήταν η τελευταία της εμφάνιση στο Εθνικό Θέατρο, το 2001, στις «Φάλαινες του Αυγούστου» του Ντέιβιντ Μπέρι μαζί με την Αντιγόνη Βαλάκου και τη Βέρα Ζαβιτσιάνου. Κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας σταδιοδρομίας της έλαβε μέρος στα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών, αλλά και σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού. Από τις τελευταίες θεατρικές εμφανίσεις της ήταν ο μονόλογος του Αντώνη Δωριάδη «Η αναχώρηση, ή καρκίνος του λάρυγγος» το 2003.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες: «Παράνομοι» (1958), «Ο θάνατος θα ξανάρθει» (1961), «Ψωμί για έναν δραπέτη» (1967), «Ήλιος του θανάτου» (1978), «Ανατολική περιφέρεια» (1979), «Ομίχλη κάτω από τον ήλιο» (1980), «Εκατόν είκοσι ντεσιμπέλ» (1987) και «Luton» (2013). Στην τηλεόραση έπαιξε στις σειρές «Ο Μεγάλος Ξεσηκωμός» (1977), «Αστροφεγγιά» (1980, ΕΡΤ), «Σαν τα τρελά πουλιά» (1981, ΕΤ-1), «Η λυγερή» (1995, ΕΤ-1), και «...ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» (2000, ΕΤ-1). Έλαβε, επίσης, μέρος σε πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τιμήθηκε με το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη» και με το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Διεθνές Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας, για την ερμηνεία της στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Ο Ήλιος του θανάτου». Το 1988 τιμήθηκε από την ελληνική ραδιοφωνία για την προσφορά της στον Πολιτισμό.
Η Νέλλη Αγγελίδου έφυγε από τη ζωή στις 6 Οκτωβρίου 2014, σε ηλικία 87 ετών.
Εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο
Τίτλος Έργου Έτος Ρόλος
Ιουλιανός ο παραβάτης 1959 Μαρίνα
Αλκιβιάδης 1959 Ιππαρέτη
Οργισμένα νειάτα 1960 Άλισον Πόρτερ
Ριχάρδος ο Γ' 1960 Λαίδη Άννα
Πειρασμός 1961 Αγγέλα Παπαστάμου
Γέρμα 1961 Β' Αδελφή του Χουάν
Η προκληθείσα σύζυγος 1961 Λαίδη Μπρουτ
Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας 1961 Τασία
Μαρία Στούαρτ 1986 Ελισάβετ
Εξορία 1987 Μαρία
Ο πατέρας 1988 Λάουρα, η γυναίκα του Ίλαρχου
Φοίνισσες 1988 Ιοκάστη
Η μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της 1991 Μάνα Κουράγιο
Η παρεξήγηση 1991 Μητέρα
Ο βασιλιάς πεθαίνει 1992 Βασίλισσα Μαργαρίτα
Η τιμή του Σούδερμαν 1994 Φωτεινή Χαϊβάνη
Προς Ελευσίνα 1995 Μητέρα
Αντιγόνη 1995 Τειρεσίας
Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα 1996 Πόνθια, δούλα της Μπερνάρντα
Άστεγοι 1996 Σοφία
Σαλόνικα 1998 Σάρλοτ
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι 1999 Κυρία Βέναμπλ
Οι φάλαινες του Αυγούστου 2001 Τίσα
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1008#ixzz3FSb5lC4s
Αυλαία για τη Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού θεάτρου.
Καλοτάξιδη! Με το σεβασμό μας.....
Ελληνίδα ηθοποιός, που διακρίθηκε κυρίως σε θεατρικούς ρόλους.
Η Νέλλη Αγγελίδου γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1955.
Τους πρώτους ρόλους της τους έπαιξε στο «Θέατρο Τέχνης» με έργα ρεπερτορίου από την παγκόσμια και ελληνική δραματουργία. Στο Εθνικό Θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1959 στον «Ιουλιανό τον Παραβάτη» του Νίκου Καζαντζάκη και μέχρι την τελευταία της εμφάνιση ερμήνευσε σημαντικούς ρόλους. Αξιομνημόνευτη ήταν η τελευταία της εμφάνιση στο Εθνικό Θέατρο, το 2001, στις «Φάλαινες του Αυγούστου» του Ντέιβιντ Μπέρι μαζί με την Αντιγόνη Βαλάκου και τη Βέρα Ζαβιτσιάνου. Κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας σταδιοδρομίας της έλαβε μέρος στα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών, αλλά και σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού. Από τις τελευταίες θεατρικές εμφανίσεις της ήταν ο μονόλογος του Αντώνη Δωριάδη «Η αναχώρηση, ή καρκίνος του λάρυγγος» το 2003.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες: «Παράνομοι» (1958), «Ο θάνατος θα ξανάρθει» (1961), «Ψωμί για έναν δραπέτη» (1967), «Ήλιος του θανάτου» (1978), «Ανατολική περιφέρεια» (1979), «Ομίχλη κάτω από τον ήλιο» (1980), «Εκατόν είκοσι ντεσιμπέλ» (1987) και «Luton» (2013). Στην τηλεόραση έπαιξε στις σειρές «Ο Μεγάλος Ξεσηκωμός» (1977), «Αστροφεγγιά» (1980, ΕΡΤ), «Σαν τα τρελά πουλιά» (1981, ΕΤ-1), «Η λυγερή» (1995, ΕΤ-1), και «...ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» (2000, ΕΤ-1). Έλαβε, επίσης, μέρος σε πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τιμήθηκε με το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη» και με το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Διεθνές Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας, για την ερμηνεία της στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Ο Ήλιος του θανάτου». Το 1988 τιμήθηκε από την ελληνική ραδιοφωνία για την προσφορά της στον Πολιτισμό.
Η Νέλλη Αγγελίδου έφυγε από τη ζωή στις 6 Οκτωβρίου 2014, σε ηλικία 87 ετών.
Εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο
Τίτλος Έργου Έτος Ρόλος
Ιουλιανός ο παραβάτης 1959 Μαρίνα
Αλκιβιάδης 1959 Ιππαρέτη
Οργισμένα νειάτα 1960 Άλισον Πόρτερ
Ριχάρδος ο Γ' 1960 Λαίδη Άννα
Πειρασμός 1961 Αγγέλα Παπαστάμου
Γέρμα 1961 Β' Αδελφή του Χουάν
Η προκληθείσα σύζυγος 1961 Λαίδη Μπρουτ
Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας 1961 Τασία
Μαρία Στούαρτ 1986 Ελισάβετ
Εξορία 1987 Μαρία
Ο πατέρας 1988 Λάουρα, η γυναίκα του Ίλαρχου
Φοίνισσες 1988 Ιοκάστη
Η μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της 1991 Μάνα Κουράγιο
Η παρεξήγηση 1991 Μητέρα
Ο βασιλιάς πεθαίνει 1992 Βασίλισσα Μαργαρίτα
Η τιμή του Σούδερμαν 1994 Φωτεινή Χαϊβάνη
Προς Ελευσίνα 1995 Μητέρα
Αντιγόνη 1995 Τειρεσίας
Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα 1996 Πόνθια, δούλα της Μπερνάρντα
Άστεγοι 1996 Σοφία
Σαλόνικα 1998 Σάρλοτ
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι 1999 Κυρία Βέναμπλ
Οι φάλαινες του Αυγούστου 2001 Τίσα
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1008#ixzz3FSb5lC4s
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014
Βασίλης Διαμαντόπουλος
Βασίλης
Διαμαντόπουλος 15/11/2014Το πρόσωπο της ημέραςistorikos Μία από τις
σημαντικότερες προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου, ο Πειραιώτης
Βασίλης Διαμαντόπουλος, γεννάται στις 15 Νοεμβρίου 1920.
Δραστηριοποιήθηκε...
istorikoiperipatoi.gr
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014
Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
Πρὶν
μιλήσω γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, θὰ ἤθελα νὰ ξεκινήσω κάνοντας μία
σύντομη ἀναφορὰ στὸν ἑλληνισμὸ στὸ Μεξικό, ἔτσι ὥστε νὰ ἔχετε μία καθαρὴ
εἰκόνα τῆς παρουσίας τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς στὰ πλαίσια τῶν
πανεπιστημιακῶν σπουδῶν.
odeg.gr
Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
τῆς Ν. Μορελεόν*
Πρὶν
μιλήσω γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, θὰ ἤθελα νὰ ξεκινήσω κάνοντας μία
σύντομη ἀναφορὰ στὸν ἑλληνισμὸ στὸ Μεξικό, ἔτσι ὥστε νὰ ἔχετε μία καθαρὴ
εἰκόνα τῆς παρουσίας τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς στὰ πλαίσια τῶν
πανεπιστημιακῶν σπουδῶν.Ὁ ἑλληνισμὸς στὸ Μεξικὸ ἔχει μία μακρόχρονη ἱστορία ποὺ ἀνάγεται στὸν 16ο αἰῶνα, τότε ποὺ ἱδρύθηκε τὸ Βασιλικὸ καὶ Ἀρχιερατικὸ Πανεπιστήμιο, μόλις 50 χρόνια μετὰ τὴν κατάκτηση τῆς Ἀμερικῆς ἀπὸ τοὺς Ἱσπανούς, χάριν στὸ βασιλικὸ διάταγμα τῆς 21ης Σεπτεμβρίου τοῦ 1551, καὶ ἔχοντας ὡς πρότυπο τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Σαλαμάνκα.
Τὸ Βασιλικὸ κι Ἀρχιερατικὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Μεξικοῦ, ὅπως ὀνομάστηκε στὴν ἀρχή, εἶναι μαζὶ μὲ ἐκεῖνο τοῦ Περοῦ, τὰ δύο παλαιότερα Πανεπιστήμια ὁλόκληρης τῆς Ἀμερικανικῆς Ἠπείρου.
Πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ξεκίνησε μὲ τὴν δημιουργία τῶν ἑδρῶν τῆς Νομικῆς καὶ τῆς Ἰατρικῆς, οἱ ὁποῖες ἑστίαζαν στὴν ἔρευνα καὶ τὴν διδασκαλία τῆς Ἀριστοτελικῆς Φιλοσοφίας. Ὑπῆρχε ἐπίσης ἡ ἕδρα Θεολογίας, μὲ καθηγητὲς ποὺ γνώριζαν τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα καὶ πιθανότατα νὰ τὴν χρησιμοποιοῦσαν ὡς ἐργαλεῖο γιὰ τὴν μετάφραση, προβαίνοντας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, σὲ ἕνα εἶδος εἰσαγωγῆς στὴν διδασκαλία τῆς γλώσσας αὐτῆς.
Τὴν ἴδια ἐποχή, τὸ Ἱσπανικὸ Θρησκευτικὸ Θέατρο, στὰ πλαίσια τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν αὐτοχθόνων, συνήθιζε νὰ προβάλλει μορφὲς τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας προσαρμοσμένες κατάλληλα ἔτσι ὥστε νὰ ἐξυπηρετοῦν θρησκευτικοὺς σκοπούς. Ὅπως, π.χ., τὴν μορφὴ τοῦ Προμηθέα εἰς τρόπον ὥστε νὰ παραπέμπει στὸν Χριστό, καθὼς καὶ ἄλλες, ὅπως τὸν Ἰάσονα καὶ τὴν Ἀργοναυτικὴ ἐκστρατεία, μὲ διάφορες παραλλαγές.
Αὐτὴ εἶναι, οὐσιαστικά, ἡ ἀφετηρία τῆς διάδοσης τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ στὸ Μεξικό, ἀπὸ τὰ μέσα ἤδη τοῦ 16ου αἰώνα.
Τρεῖς αἰῶνες ἀργότερα, τὸ 1867, ἐπὶ προεδρίας τοῦ Benito Juarez καὶ μὲ πρωτοβουλία του, ἱδρύεται τὸ Ἐθνικὸ Λύκειο, ἐμπνεόμενο ἀπὸ τὶς ἰδέες τοῦ Διαφωτισμοῦ καὶ τοῦ Θετικισμοῦ, βάσει τῶν ὁποίων κρίθηκε ἀναγκαία ἡ εἰσαγωγὴ τῆς διδασκαλίας τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν καὶ τῶν λατινικῶν στὸ ἀκαδημαϊκό του πρόγραμμα. Σημαντικὸ εἶναι, ἐπίσης, νὰ ἀναφέρουμε ὅτι τὸ Ἐθνικὸ Λύκειο ὑπάγεται, ἀπὸ τότε, στὸ Πανεπιστήμιό μας. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ τὶς πτυχιακὲς σπουδές, τὴν ἴδια ἐποχὴ ἱδρύεται ἡ Σχολὴ Ἀνωτάτων Σπουδῶν, εἰδικὰ γιὰ τὶς ἀνθρωπιστικὲς ἐπιστῆμες, λαμβάνοντας ὡς πρότυπο τὴν Σορβόννη.
Μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια, τὸ 1869, ἐντάσσεται στὸ ἀκαδημαϊκὸ πρόγραμμα τοῦ Παν/μίου τὸ μάθημα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν. Καὶ λίγα χρόνια μετά, τὸ 1880, ὁ τότε Ὑπουργὸς Παιδείας, ὁ Χοῦστο Σιέρρα, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους πνευματικοὺς ἄνδρες τοῦ Μεξικοῦ, δημοσιεύει τὸ βιβλίο του «Περίληψη τῆς Ἱστορίας τῆς Ἀρχαιότητας» καὶ τὸ συμπεριλαμβάνει στὰ μέσα γιὰ τὴν διδασκαλία τῆς ἑλληνικῆς παιδείας στὸ Λύκειο. Τὸ 1924, ὁ Χοσὲ Βασκονσέλος, Πρύτανης τοῦ UNAM, στὴν Σχολὴ Ἀνωτάτων Σπουδῶν -ἡ ὁποία λίγα χρόνια ἀργότερα θὰ ἦταν πλέον ἡ σημερινὴ Σχολὴ Φιλοσοφίας καὶ Γραμμάτων- εἰσήγαγε μία διετῆ σειρὰ μαθημάτων ἀρχαίας ἑλληνικῆς λογοτεχνίας καθὼς καὶ μία ἄλλη, λατινικῆς λογοτεχνίας, μὲ 190 ὧρες τὴν κάθε μία, μὲ σκοπὸ νὰ προετοιμαστοῦν οἱ μέλλοντες καθηγητὲς ἐτυμολογίας γιὰ τὸ Λύκειο.
Τὸ ἐπίσημο ὄνομα τοῦ Βασιλικοῦ καὶ Ἀρχιερατικοῦ Παν/μίου Μεξικοῦ ἔχει πλέον ἀλλάξει κι ἔχει γίνει Ἐθνικὸ Πανεπιστήμιο καὶ τὸ 1910, μὲ πρωτοβουλία τοῦ Χοσὲ Βασκονσέλος καί, παρ’ ὅλες τὶς δυσκολίες τῆς ἱστορικῆς περιόδου τῆς Μεξικανικῆς Ἐπανάστασης, ἔχει ἀποκτήσει τὴν αὐτονομία του, λαμβάνοντας ἐπισήμως τὸ ὄνομα τοῦ Ἐθνικοῦ Αὐτόνομου Παν/μίου τοῦ Μεξικοῦ.
Στὸ Μεξικό, παράλληλα πρὸς τὴν πανεπιστημιακὴ καὶ ἀκαδημαϊκὴ ζωή, ἔχουν ὑπάρξει καὶ διάφορες ὁμάδες διανοουμένων ποὺ ἀσχολήθηκαν μὲ τὸν κλασικὸ κόσμο. Ἀπὸ αὐτές, ἡ πιὸ σημαντικὴ ἦταν τὸ Ἀθήναιον τῆς Νεότητος (Ateneo de la Juventud), στὸ ὁποῖο ἀνῆκε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χοσὲ Βασκονσέλος ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ μεγάλοι, ὅπως ὁ Ἀλφόνσο Ρέγιες, κορυφαία μορφὴ σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν διάδοση τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, μὲ 10 τόμους ἀφιερωμένους στὴν Ἑλλάδα -ἀπὸ τοὺς 26 συνολικὰ ποὺ ἀποτελοῦν τὰ ἅπαντά του. Ἔγραψε καὶ μία τραγωδία, ἐμπνεόμενη ἀπὸ τὴν Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις τοῦ Εὐρυπίδη, τὴν Ifigenia Cruel, καὶ πραγματοποίησε τὴν μετάφραση τῶν πρώτων 10 ὠδῶν τῆς Ἰλιάδος τοῦ Ὁμήρου. Ὅλα τὰ μέλη τοῦ Ἀθήναιου ἔχουν ἐν γένει ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν μελέτη καὶ τὴν δημοσίευση βιβλίων μὲ τὰ ὁποῖα χάραξαν ἕναν εὐρὺ δρόμο γιὰ τὴν διάδοση τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ, μὲ μεγάλη ἀπήχηση στὴν κατώτερη καὶ μέση ἐκπαίδευση.
Ἔτσι, τὸ 1932, ξεκίνησαν ἐπισήμως τὰ μαθήματα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν στὰ πλαίσια τῶν φιλολογικῶν σπουδῶν -κλασικῶν καὶ ἱσπανικῶν- ἐκεῖνος δὲ ποὺ ἀνέλαβε νὰ διδάξει τὸ μάθημα ἦταν ἕνας λογιότατος Ἕλληνας ἀπὸ τὴν Σμύρνη, ἀπόφοιτος τῆς Σχολῆς τῶν Φαναριωτῶν τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ Δημήτριος Φράγκος, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἀργότερα ὁμότιμος καθηγητής. Ὁ κύριος Φράγκος συνέγραψε τὴν πρώτη -γιὰ τὸ Μεξικὸ- γραμματική της Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσας, βασικὸ καὶ ἀπαραίτητο βιβλίο γιὰ πολλὲς γενεὲς (τῆς δικῆς μου μὴ ἑξαιρουμένης). Μετέφρασε καὶ σχολίασε τὴν Κύρου Παιδεία τοῦ Ξενοφῶντος, καθὼς καὶ διάφορες τραγωδίες, ὅπως εἶναι ἡ Ἀντιγόνη τοῦ Σοφοκλῆ. Συνέγραψε ἐπίσης, μεταξὺ ἄλλων, καὶ μία ἱστορία τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων μὲ ἀνέκδοτα ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, ποὺ δὲν ὑπάρχουν σὲ κανένα ἄλλο βιβλίο, καὶ ποὺ τὸ καθιστοῦν ἕνα ξεχωριστὸ καὶ πολὺ διασκεδαστικὸ κείμενο, πέρα ἀπὸ τὴν παιδευτική του ἀξία. Ἕνα βιβλίο ποὺ ἀντανακλᾶ τὸν γεμάτο ζωντάνια τρόπο διδασκαλίας τοῦ συγγραφέα του.
Ἂς ἀφήσουμε ὅμως τὴν ἱστορία γιὰ νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν σημερινὴ πραγματικότητα τῆς ἑλληνικῆς παιδείας καί, εἰδικότερα, τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας.
Σήμερα τὸ UNAM εἶναι, πολὺ πιθανόν, τὸ μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο τοῦ κόσμου, μὲ 380.000 φοιτητὲς καὶ 46.750 καθηγητὲς σὲ 2.555.764 τετραγωνικὰ μέτρα στεγασμένων χώρων. Καὶ εἶναι, ἀναμφισβήτητα, τὸ καλύτερο ὅλης τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς.
Στὴν Σχολὴ Φιλοσοφίας καὶ Γραμμάτων ὑπολογίζεται ὅτι φοιτοῦν σήμερα γύρω στοὺς 600 φοιτητὲς στὸ Φιλοσοφικὸ Τμῆμα καὶ 480 στὸ Κλασικό. Πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ὑπάρχουν προοπτικὲς γιὰ τοὺς ἀπόφοιτούς τοῦ κλασικοῦ τμήματος.
Γιὰ νὰ τὸ κατανοήσουμε, θὰ πρέπει νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι στὴν μέση ἐκπαίδευση λειτουργοῦν παράλληλα δύο ἐκπαιδευτικὰ μοντέλα: τὸ προαναφερθὲν Ἐθνικὸ Λύκειο, μὲ τὸ παραδοσιακὸ καὶ συμβατικὸ πρόγραμμα σπουδῶν, καὶ τὸ Κολλέγιο Θετικῶν καὶ Ἀνθρωπιστικῶν Ἐπιστημῶν (Colegio de Ciencias y humanidades), ποὺ καθιερώθηκε πολὺ ἀργότερα, τὸ 1971, ἔχοντας προταθεῖ ἀπὸ τὸ UΝΑΜ, μὲ στόχο νὰ προσφέρει καὶ μία ἄλλη ἐπιλογὴ στοὺς μέλλοντες φοιτητές, χάρη σὲ ἕνα πιὸ ἐνεργὸ καὶ δραστήριο ἐκπαιδευτικὸ σύστημα (educacion activa).
Σήμερα, τὸ Ἐθνικὸ Λύκειο διαθέτει 9 σχολεῖα σὲ διάφορες περιοχὲς τῆς Πόλης τοῦ Μεξικοῦ, μὲ ἕνα σύνολο 54.000 μαθητῶν, ἀπὸ τοὺς ὁποίους 600 εἶναι ἐγγεγραμμένοι στὸ μάθημα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ἐνῶ τὸ Κολλέγιο Θετικῶν καὶ Ἀνθρωπιστικῶν Ἐπιστημῶν ἔχει 5 σχολεῖα ὅπου διδάσκονται τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ (μὲ ἐγγεγραμμένους 1.733 μαθητές).
Ἐπὶ πολλὰ χρόνια, μόνον στὴν Πόλη τοῦ Μεξικοῦ παρέχονταν μαθήματα ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας, τώρα ὅμως ποὺ ἱδρύθηκε ἡ Ἐθνικὴ Σχολὴ Ἀνωτάτων Σπουδῶν τοῦ UNAM στὴν πόλη τῆς Μορέλια, στὴν Πολιτεία τῆς Michoacan, ἐνῶ δημιουργήθηκε ἕνας καινούριος τομέας σπουδῶν μὲ τὸν ἀντίστοιχο πανεπιστημιακὸ τίτλο, ἡ «Διαπολιτισμιακὴ λογοτεχνία», στὴν ὁποία συνυπάρχουν καὶ συνδυάζονται οἱ κλασικὲς γλῶσσες μαζὶ μὲ τὶς τοπικὲς ὅπως ἡ purepecha, ἀνοίγοντας νέους ὁρίζοντες γιὰ τὴν ἑλληνικὴ παιδεία στὴν χώρα μας.
Οἱ ἀπόφοιτοι ὅλων αὐτῶν τῶν σπουδῶν μποροῦν νὰ ἔχουν βασικὰ τρεῖς ἐπιλογές, μέσα ἀπὸ τὸ ἴδιο Πανεπιστήμιο, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν μελλοντκή τους σταδιοδρομία:
α) τὴν διδασκαλία στὴν μέση ἐκπαίδευση, γιατὶ τὸ UΝΑΜ εἶναι ἡ Ἀνώτατη καὶ Ἐπίσημη Ἀρχὴ ποὺ σχεδιάζει, ἐλέγχει κι ἐφαρμόζει τὰ ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα στὰ Λύκεια τῆς Πόλης τοῦ Μεξικοῦ -καὶ μιλᾶμε γιὰ μία πόλη 22 ἑκατομμυρίων- τόσο δημόσια ὅσο καὶ ἰδιωτικά, ἐνῶ στὸ πρόγραμμα σπουδῶν ξεχωρίζει τὸ μάθημα τῆς ἐτυμολογίας τῆς ἱσπανικῆς γλώσσας, στὸ ὁποῖο διδάσκονται οἱ ἑλληνικὲς καὶ οἱ λατινικὲς ρίζες τῆς γλώσσας. Ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἀνέρχεται, ὑπολογίζοντας μόνον τὰ δημόσια λύκεια, σὲ περισσότερους ἀπὸ 120.000 μαθητές.
Σημαντικὸ εἶναι ἐπίσης τὸ ὅτι στὸ Λύκειο ὑπάρχει ἡ δέσμη τῶν κλασικῶν σπουδῶν, ὅπου διδάσκονται τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ τὰ λατινικά, καὶ εἶναι μία ἐπιπλέον πόρτα ἀνοιχτή.
Ὅσοι ἐπιλέγουν νὰ διδάξουν στὸ Κλασικὸ τμῆμα, θὰ ἔχουν λιγότερες δυνατότητες γιατὶ οἱ ἕδρες εἶναι περιζήτητες καὶ τὰ προαπαιτούμενα εἶναι πολλὰ καὶ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅμως ὅτι εἶναι ἀδύνατο, ἡ ἐπιτυχία ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἐπιμονή τους νὰ συμμετάσχουν καὶ νὰ περάσουν ἐπιτυχῶς τὶς διάφορες φάσεις τῶν ἐξετάσεων.
β) Αὐτοὶ ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν ἔρευνα καὶ τὴν μετάφραση ἀρχαίων κειμένων ὡς ἐπάγγελμα, μποροῦν νὰ κάνουν αἴτηση στὸ Κέντρο Κλασικῶν Σπουδῶν καὶ νὰ ἔχουν κάποιες ἐλπίδες, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι σπάνιες οἱ θέσεις. Τὸ Κέντρο αὐτὸ ἀνήκει στὸ Ἰνστιτοῦτο Φιλολογικῶν Ἐρευνῶν, τὸ ὁποῖο ἱδρύθηκε τὸ 1973, ἀπὸ ἕναν κλασικὸ φιλόλογο καὶ ποιητή, τὸν Ruben Bonifaz Nuno, ὁ ὁποῖος πίστευε ὅτι ἔπρεπε νὰ ὑπάρχει ἕνας ἀνεξάρτητος χῶρος μέσα στὸ Παν/μιο γιὰ τὴν ἔρευνα, διάδοση καὶ μετάφραση τῶν κλασικῶν κειμένων, καθὼς ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν δημοσίευση αὐτῶν. Στὸ Ἰνστιτοῦτο αὐτὸ λοιπόν, λαμβάνουν χώρα συνέδρια, σεμινάρια, ἡμερίδες, ἐργαστήρια, διαλέξεις καὶ ὁμιλίες, στὶς ὁποῖες, τὶς περισσότερες, φορὲς εἶναι παροῦσα ἡ Ἑλλάδα. Ἐδῶ πραγματοποιοῦνται σπουδαῖες ἐκδόσεις βιβλίων ὅπως ἡ BIBLIOTHECA SCRIPTORUM GRAECORUM ET ROMANORUM MEXICANA, τὸ περιοδικὸ Nova Tellus καὶ διάφορα ἄλλα περιοδικά, τὰ ὁποῖα εἶναι διεθνῶς ἀναγνωρισμένα.
γ) Τρίτη, ἂν καὶ ὄχι τελευταία ὡς πρὸς τὴν σημασία, ἐπιλογή τους εἶναι νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὴν νέα ἑλληνικὴ γλῶσσα, δεδομένου ὅτι 50 ἀπὸ τοὺς 480 φοιτητὲς τοῦ Κλασικοῦ Τμήματος παρακολουθοῦν τὰ μαθήματα αὐτῆς τῆς γλώσσας καί, μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, ποὺ μέχρι στιγμῆς ὑποστηρίζει τὰ προγράμματά μας μὲ ὑποτροφίες γιὰ θερινὰ ἐντατικὰ μαθήματα σὲ διάφορα ἑλληνικὰ Παν/μια, μποροῦν νὰ ἀποκτήσουν τὸ δίπλωμα ἐπάρκειας στὴν γλῶσσα καὶ νὰ φτάσουν σὲ ἕνα ἱκανὸ καὶ κατάλληλο ἐπίπεδο γιὰ τὴν διδασκαλία της. Ὑπάρχουν λίγες τέτοιες περιπτώσεις μέχρι στιγμῆς.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Νέα Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, πρέπει νὰ ἀναφέρουμε ὅτι αὐτὴ διδάσκεται στὸ Κέντρο Διδασκαλίας Ξένων Γλωσσῶν, τοῦ ἴδιου του UNAM, ἀπὸ τὸ 1976, ὅπου ἔχουν πρόσβαση φοιτητὲς ἀπὸ ὅλες τὶς σχολές, ἀπὸ διάφορα πανεπιστήμια. Στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ εἶναι σχετικὰ πρόσφατο γεγονὸς ἡ διδασκαλία της, δηλαδὴ ἀπὸ τὸ 2005. Ἐκεῖ. ὅλοι οἱ φοιτητὲς πρέπει νὰ εἶναι ἐγγεγραμμένοι σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ διάφορα τμήματα ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν τῆς Σχολῆς, ἡ δὲ Νέα Ἑλληνικὴ Γλῶσσα εἶναι προαιρετικὸ μάθημα, ἂν καὶ περιλαμβανόμενη στὸ ἀκαδημαϊκὸ πρόγραμμα.
Θὰ ἤθελα νὰ θίξω καὶ ἕνα ἄλλο, λεπτό, θέμα. Πῶς θὰ προσελκύσουμε τοὺς μαθητὲς νὰ ἐνδιαφερθοῦν νὰ μάθουν τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα στὸ Μεξικό, ποὺ εἶναι γεωγραφικὰ τόσο μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ἐνῶ εἶναι τόσο κοντὰ πολιτιστικά;
Ἡ ἐμπειρία μας ἔχει νὰ μᾶς δείξει κάποια πράγματα ὅπως, π.χ.: Τὸν Διεθνῆ Μαθητικὸ Διαγωνισμὸ Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ὁ ὁποῖος ξεκίνησε στὰ Λύκεια τῆς Ἑλλάδας χάρη στὸν Ὀργανισμὸ γιὰ τὴν Διάδοση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας, καὶ στὸν ὁποῖο ἔλαβε μέρος τὸ UNAM ἐπὶ πέντε χρόνια, ἀπὸ τὸ 2007ως τὸ 2011.
Ὁ διαγωνισμὸς αὐτὸς ἦταν μία μεγάλη ἐνθάρρυνση γιὰ τοὺς μαθητὲς ποὺ συμμετεῖχαν -96 στὸν πρῶτο- κι ἦταν μεγάλη ἡ ἀπογοήτευσή τους ὅταν καταργήθηκε.
Ἔχει διαπιστωθεῖ ὅτι αὐτὸ τὸ εἶδος διαγωνισμῶν τοὺς προσελκύουν. Ἄλλο παράδειγμα εἶναι ἐκεῖνο τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ θεάτρου τὸ 2001, στὰ λύκεια τῆς χώρας. Τὸ βραβεῖο, ὅπως καὶ στὸ προηγούμενο, ἦταν ἕνα ταξίδι στὴν Ἑλλάδα γιὰ τὸν νικητὴ θίασο καθὼς καὶ νὰ παρευρεθεῖ, ὡς προσκεκλημένος, στὴν βράβευση τῶν Πανελλήνιων μαθητικῶν ἀγώνων θεάτρου τῆς Ἑλλάδας, ποὺ θὰ ἐλάμβανε χώρα τὸ καλοκαίρι στὴν Ἀθήνα.
Σ' ἐκεῖνον ὑπῆρχαν 60 θίασοι ἐγγεγραμμένοι ἀπὸ ὅλη τὴν χώρα. Τὸ ἀποτέλεσμα δὲν μποροῦσε νὰ ἦταν καλύτερο. Μερικὰ παιδιὰ διάλεξαν τὸ θέατρο ὡς σταδιοδρομία ζωῆς καὶ μερικὰ ἄλλα ζήτησαν νὰ ἐγγραφοῦν στὸ κλασικὸ τμῆμα. Γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους ἦταν ἕνα ἀξέχαστο ταξίδι ποὺ τοὺς ἄλλαξε τὴν ζωή.
Ἕνα φαινόμενο κυριαρχεῖ στὸ Μεξικό: ὅσο πιὸ δυνατὴ εἶναι ἡ οἰκονομικὴ κρίση κι ὅσο πιὸ δύσκολο ἐμφανίζεται τὸ μέλλον, τόσο περισσότεροι φοιτητὲς ἀναζητοῦν τὴν ἐγγραφὴ στὸ Ἑλληνικὸ Τμῆμα. Τὸ στοίχημα γιὰ μᾶς εἶναι στὸ πῶς νὰ παλέψουμε γιὰ νὰ τοὺς κρατήσουμε.
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014
ΡΩΜΑΝΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
ΡΩΜΑΝΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Όσοι έχουν γεννηθεί πριν το 1970, είναι αδύνατο να μη θυμούνται, γύρω στο 1977-1978, την εξαιρετική μεταφορά στη μικρή οθόνη του βιβλίου του Κώστα Κυριαζή << Ρωμανός Διογένης>>.
Στο ρόλο του Ρωμανού ήταν ο αείμνηστος Νίκος Βασταρδής με το εντυπωσιακό αρρενωπό παράστημα και τη στεντόρεια φωνή του. Στην παιδική μου μνήμη η μορφή του αυτοκράτορα που αγωνιζόταν ( ναι, κάνοντας και λάθη) μόνος εναντίον όλων, ταυτίστηκε με τον εξαιρετικό ηθοποιό που έχω τη γνώμη ότι κανείς άλλος δε θα μπορούσε να τον παραστήσει καλύτερα. Από τότε και μέχρι σήμερα, όποτε ακούω τον όνομα Ρωμανός Διογένης στο μυαλό μου φέρνω τον αξέχαστο ηθοποιό. Στη τηλεοπτική σειρά, δίπλα του, αστραφτερή και πανέμορφη, η μεγάλη ηθοποιός Βούλα Ζουμπουλάκη, στο ρόλο της Αυγούστας Ευδοκίας, και στο ρόλο του Μιχαήλ Ψελλού, αν θυμάμαι καλά, ο Δημήτρης Μυράτ.
Ήταν μια εποχή που η τηλεόραση με τη μεγάλη της δύναμη, δημιουργούσε ερεθίσματα και << έφερνε>> την ιστορία στα σπίτια του κόσμου. Ακόμα και ο μη ειδικός που δεν είχε διαβάσει και ασχοληθεί, που δεν είχε πατήσει το πόδι του σε σπουδαστήριο ή αμφιθέατρο, βίωνε το παρελθόν και καταλάβαινε το παρόν…
Όσοι έχουν γεννηθεί πριν το 1970, είναι αδύνατο να μη θυμούνται, γύρω στο 1977-1978, την εξαιρετική μεταφορά στη μικρή οθόνη του βιβλίου του Κώστα Κυριαζή << Ρωμανός Διογένης>>.
Στο ρόλο του Ρωμανού ήταν ο αείμνηστος Νίκος Βασταρδής με το εντυπωσιακό αρρενωπό παράστημα και τη στεντόρεια φωνή του. Στην παιδική μου μνήμη η μορφή του αυτοκράτορα που αγωνιζόταν ( ναι, κάνοντας και λάθη) μόνος εναντίον όλων, ταυτίστηκε με τον εξαιρετικό ηθοποιό που έχω τη γνώμη ότι κανείς άλλος δε θα μπορούσε να τον παραστήσει καλύτερα. Από τότε και μέχρι σήμερα, όποτε ακούω τον όνομα Ρωμανός Διογένης στο μυαλό μου φέρνω τον αξέχαστο ηθοποιό. Στη τηλεοπτική σειρά, δίπλα του, αστραφτερή και πανέμορφη, η μεγάλη ηθοποιός Βούλα Ζουμπουλάκη, στο ρόλο της Αυγούστας Ευδοκίας, και στο ρόλο του Μιχαήλ Ψελλού, αν θυμάμαι καλά, ο Δημήτρης Μυράτ.
Ήταν μια εποχή που η τηλεόραση με τη μεγάλη της δύναμη, δημιουργούσε ερεθίσματα και << έφερνε>> την ιστορία στα σπίτια του κόσμου. Ακόμα και ο μη ειδικός που δεν είχε διαβάσει και ασχοληθεί, που δεν είχε πατήσει το πόδι του σε σπουδαστήριο ή αμφιθέατρο, βίωνε το παρελθόν και καταλάβαινε το παρόν…
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014
Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014
ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΙΖΥΗΝΟΥ
Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
kritipoliskaihoria.blogspot.com
Πρόκειται
για ένα σπάνιο ηθογραφικό και ψυχογραφικό έργο, από τα πιο σημαντικά
της λογοτεχνίας μας. Με έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο, το διήγημα
αναφέρεται στις απελπισμένες αλλά μάταιες προσπάθειες της μητέρας του
συγγραφέα να σώσει από το θάνατο το φιλάσθενο μικρό της κορίτσι.
Οι
ενοχές της, ακολούθως, την ωθούν σε δυο αλλεπάλληλες υιοθεσίες
κοριτσιών, που γίνονται όμως η αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά
αγόρια της, και να στερηθούν των φροντίδων της. Και όταν μεγαλώνουν και
γίνονται άνδρες, ακόμα δεν μπορούν να κατανοήσουν αυτή την άστοχη
εμμονή, της κατά τα άλλα, ευσεβούς μητέρας τους.
Όταν,
ύστερα από πολλά χρόνια, επιστρέφει από τη Γερμανία ο μεσαίος της γιός,
ο ίδιος ο συγγραφέας, μαθαίνει έκπληκτος από τη Δεσποινιώ, τη μητέρα
του το τραγικό μυστικό της.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική -Στίχοι: Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικός χώρος – φωτισμοί - διδασκαλία λόγου: Δήμος Αβδελιώδης
Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική -Στίχοι: Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικός χώρος – φωτισμοί - διδασκαλία λόγου: Δήμος Αβδελιώδης
Βοηθοί
σκηνοθέτη: Γιώργος Νικοπούλος, Αθηνά Ζώτου
Παίζουν: Κωνσταντίνος Γιανακόπουλος, Ρένα Κυπριώτη
Έπαιξαν οι Μουσικοί
Αλέξανδρος Αβδελιώδης, πιάνο
Γιάννης Αβδελιώδης, μαντολίνο-μεταλόφωνο
Γιάννης Βιλιώτης, ακορντεόν-μαντολίνο
Μυρτώ Γουζίου, βιολοντσέλο
Γιάννης Πλαγιανάκος, κοντραμπάσο-δοξάρι
Παναγιώτης Ράπτης, φλάουτο-σοπράνο σαξόφωνο
Κατασκευή σκηνικού: Θανάσης Τζάτσος
Φωτογραφίες: Βασίλης Μακρής,Στέλιος Χουστουλάκης, Κώστας Γράβος
Παίζουν: Κωνσταντίνος Γιανακόπουλος, Ρένα Κυπριώτη
Έπαιξαν οι Μουσικοί
Αλέξανδρος Αβδελιώδης, πιάνο
Γιάννης Αβδελιώδης, μαντολίνο-μεταλόφωνο
Γιάννης Βιλιώτης, ακορντεόν-μαντολίνο
Μυρτώ Γουζίου, βιολοντσέλο
Γιάννης Πλαγιανάκος, κοντραμπάσο-δοξάρι
Παναγιώτης Ράπτης, φλάουτο-σοπράνο σαξόφωνο
Κατασκευή σκηνικού: Θανάσης Τζάτσος
Φωτογραφίες: Βασίλης Μακρής,Στέλιος Χουστουλάκης, Κώστας Γράβος
Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014
Η ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΙΣΣΑ ΣΑΠΦΩ ΝΟΤΑΡΑ
Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...
kritipoliskaihoria.blogspot.com
Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014
5.000 τίτλοι βιβλίων
Οι
θεατρικές συλλογές του σκηνοθέτη Γιάννη Ιορδανίδη, δωρεά στο Ε.Λ.Ι.Α -
Μ.Ι.Ε.Τ. 5.000 τίτλοι βιβλίων και σπάνιο θεατρικό υλικό προσβάσιμο στο
ευρύ κοινό.
videatro.gr
Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014
"ΚΩΜΩΔΙΑ"
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Εκδόσεις Καζαντζάκη - Kazantzakis Publications.
25 Μαΐου ·
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ "ΚΩΜΩΔΙΑ" ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ
Οι Εκδόσεις Καζαντζάκη, στόχος των οποίων είναι η διάδοση και ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού μέσα από το Λόγο του Νίκου Καζαντζάκη, στην Ελλάδα και διεθνώς, συνδιοργανώνουν, με το EdmissionUK και το Entertaining TV του Ηνωμένου Βασιλείου, μια θεατρική βραδιά ενός έργου του Νίκου Καζαντζάκη, με τίτλο «Κωμωδία».
Η πρεμιέρα του ανέκδοτου αυτού έργου θα πραγματοποιηθεί στις 31 Μαΐου 2014, και ώρα 7:00 μ.μ., στη θεατρική σκηνή Lilian Baylis Studio - Sadler's Wells του Λονδίνου. Το έργο θα ακολουθήσει 45λεπτη συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης με εξέχουσες προσωπικότητες του Καζαντζακικού κόσμου σχετικά με το θεατρικό έργο και με τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη γενικότερα.
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
http://www.kazantzakispublications.org/gr/news.php http://nikoskazantzakis.org/
Οι Εκδόσεις Καζαντζάκη, στόχος των οποίων είναι η διάδοση και ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού μέσα από το Λόγο του Νίκου Καζαντζάκη, στην Ελλάδα και διεθνώς, συνδιοργανώνουν, με το EdmissionUK και το Entertaining TV του Ηνωμένου Βασιλείου, μια θεατρική βραδιά ενός έργου του Νίκου Καζαντζάκη, με τίτλο «Κωμωδία».
Η πρεμιέρα του ανέκδοτου αυτού έργου θα πραγματοποιηθεί στις 31 Μαΐου 2014, και ώρα 7:00 μ.μ., στη θεατρική σκηνή Lilian Baylis Studio - Sadler's Wells του Λονδίνου. Το έργο θα ακολουθήσει 45λεπτη συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης με εξέχουσες προσωπικότητες του Καζαντζακικού κόσμου σχετικά με το θεατρικό έργο και με τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη γενικότερα.
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
http://www.kazantzakispublications.org/gr/news.php http://nikoskazantzakis.org/
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014
Ο Κωνσταντίνος Τζούμας είναι ο Κ.Π. Καβάφης
Ο
Κωνσταντίνος Τζούμας είναι ο Κ.Π. Καβάφης. Ο δυσθεώρητος ηθοποιός
επιστρέφει στο σανίδι για να ερμηνεύσει τον μεγάλο Αλεξανδρινό ποιητή
αυτοβιογραφούμενο, σε ένα θεατρικό βασισμένο αποκλειστικά σε σημειώματα,
επιστολές και καταγεγραμμένες συζητήσεις. http://ow.ly/x2EhC
Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014
Μαρία Μαγκνταλένε Ντίτριχ
Η
Μαρία Μαγκνταλένε Ντίτριχ γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1901 και
μεγάλωσε σύμφωνα με την αυστηρή καθοδήγηση της συντηρητικής μητέρας της.
Ήθελε να γίνει μουσικός αλλά ένας τραυματισμός στο αριστερό της χέρι
ανέτρεψε τα αρχικά σχέδιά της αναγκάζοντάς την να διακόψει τις σπουδές
της. Ετσι αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Ως το 1927 η Ντίτριχ ερμήνευε
μικρούς ρόλους στο θέατρο και συμμετείχε σε πολλές βουβές ταινίες.
Τον Αύγουστο του 1929 ο σκηνοθέτης του Χόλιγουντ Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ βρέθηκε στο Βερολίνο για τα γυρίσματα μιας ταινίας, γνώρισε την Ντίτριχ και έτσι γεννήθηκε μία από τις πιο πετυχημένες συνεργασίες του κινηματογράφου. Γύρισαν μαζί την ταινία «Γαλάζιος άγγελος» και έτσι ξεκίνησε η παγκόσμια καριέρα της. Η Ντίτριχ και ο φον Στέρνμπεργκ συνεργάστηκαν μαζί σε συνολικά 6 ταινίες: «Μαρόκο» («Morocco», 1930), «Η ατιμασμένη» («Dishonored» 1931), «Σανγκάη εξπρές» («Shanghai Express», 1932), «Ξανθή Αφροδίτη» («Blond Venus», 1932), «Τραγική τσαρίνα» («Scarlet Empress», 1934). Στο «Μαρόκο», φορώντας φράκο και ημίψηλο καπέλο, ανέδειξε με μοναδικό τρόπο τη θηλυκότητα μέσα από το ανδρικό στυλ που ταυτίστηκε για πάντα με το όνομά της. Δύο δεκαετίες αργότερα ο Kenneth Tynan έγραφε γι' αυτήν: «Ο ανδρισμός της αγγίζει τις γυναίκες και η σεξουαλικότητά της τους άνδρες».
Το 1936 η Μαρλένε ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός του κόσμου. Το 1939 αλλάζοντας την υπηκοότητά της σε αμερικανική αποδοκιμάστηκε από τον γερμανικό λαό και ο Τύπος τής αφιέρωνε πρωτοσέλιδα με τίτλο: «Ντίτριχ: προδότρια της πατρίδας». Στη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου η Μάρλεν συμμετείχε στον αγώνα κατά του ναζιστικού κινήματος. Ο ίδιος ο Χίτλερ την θαύμαζε απεριόριστα. Συνεργάτες του προσπάθησαν μάλιστα κατόπιν εντολής του να την δελεάσουν και να την φέρουν πίσω στη Γερμανία. Εκείνη αρνήθηκε και τιμήθηκε αργότερα για την προσφορά της με το μετάλλιο της ελευθερίας.
Το 1947 στέφθηκε από τα περιοδικά ως η «γιαγιά με τη μεγαλύτερη αίγλη στον κόσμο», αποκτώντας το πρώτο από τα τέσσερα εγγόνια της. Το 1950 συνεργάστηκε με τον Αλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία «Ο δολοφόνος έρχεται κάθε βράδυ» («Stage Flight»). Το 1951 η Ντίτριχ ηχογράφησε για λογαριασμό της Columbia στη Νέα Υόρκη τον πρώτο της δίσκο με τίτλο Marlene Dietrich Overseas. Το 1960 ρίσκαρε την επιστροφή της στη Γερμανία και παρ' όλη την κατακραυγή που της επεφυλάχθη δεν της συγχώρεσαν ποτέ την αλλαγή της υπηκοότητας εκείνη επέμεινε και κέρδισε πίσω την αγάπη τους.
Το 1978 η Ντίτριχ εμφανίστηκε για τελευταία φορά στην ταινία του Ντέιβιντ Χέμινγκ «Ζιγκολό» («Just a gigolo»), με τον David Bowie. Το 1982 επέτρεψε στον Μαξιμίλιαν Σελ να ηχογραφήσει την τελευταία της συνέντευξη διάρκειας 18 ωρών. Ο Σελ χρησιμοποίησε αποσπάσματα της συνέντευξης στο αριστουργηματικό ντοκυμαντέρ με τίτλο «Marlene: Α feature» που γνώρισε το 1984 τεράστια επιτυχία παγκοσμίως.
Στις 6 Μαΐου 1992 η Μαρλένε Ντίτριχ άφησε την τελευταία της πνοή
στο διαμέρισμά της στο Παρίσι.
Τον Αύγουστο του 1929 ο σκηνοθέτης του Χόλιγουντ Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ βρέθηκε στο Βερολίνο για τα γυρίσματα μιας ταινίας, γνώρισε την Ντίτριχ και έτσι γεννήθηκε μία από τις πιο πετυχημένες συνεργασίες του κινηματογράφου. Γύρισαν μαζί την ταινία «Γαλάζιος άγγελος» και έτσι ξεκίνησε η παγκόσμια καριέρα της. Η Ντίτριχ και ο φον Στέρνμπεργκ συνεργάστηκαν μαζί σε συνολικά 6 ταινίες: «Μαρόκο» («Morocco», 1930), «Η ατιμασμένη» («Dishonored» 1931), «Σανγκάη εξπρές» («Shanghai Express», 1932), «Ξανθή Αφροδίτη» («Blond Venus», 1932), «Τραγική τσαρίνα» («Scarlet Empress», 1934). Στο «Μαρόκο», φορώντας φράκο και ημίψηλο καπέλο, ανέδειξε με μοναδικό τρόπο τη θηλυκότητα μέσα από το ανδρικό στυλ που ταυτίστηκε για πάντα με το όνομά της. Δύο δεκαετίες αργότερα ο Kenneth Tynan έγραφε γι' αυτήν: «Ο ανδρισμός της αγγίζει τις γυναίκες και η σεξουαλικότητά της τους άνδρες».
Το 1936 η Μαρλένε ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός του κόσμου. Το 1939 αλλάζοντας την υπηκοότητά της σε αμερικανική αποδοκιμάστηκε από τον γερμανικό λαό και ο Τύπος τής αφιέρωνε πρωτοσέλιδα με τίτλο: «Ντίτριχ: προδότρια της πατρίδας». Στη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου η Μάρλεν συμμετείχε στον αγώνα κατά του ναζιστικού κινήματος. Ο ίδιος ο Χίτλερ την θαύμαζε απεριόριστα. Συνεργάτες του προσπάθησαν μάλιστα κατόπιν εντολής του να την δελεάσουν και να την φέρουν πίσω στη Γερμανία. Εκείνη αρνήθηκε και τιμήθηκε αργότερα για την προσφορά της με το μετάλλιο της ελευθερίας.
Το 1947 στέφθηκε από τα περιοδικά ως η «γιαγιά με τη μεγαλύτερη αίγλη στον κόσμο», αποκτώντας το πρώτο από τα τέσσερα εγγόνια της. Το 1950 συνεργάστηκε με τον Αλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία «Ο δολοφόνος έρχεται κάθε βράδυ» («Stage Flight»). Το 1951 η Ντίτριχ ηχογράφησε για λογαριασμό της Columbia στη Νέα Υόρκη τον πρώτο της δίσκο με τίτλο Marlene Dietrich Overseas. Το 1960 ρίσκαρε την επιστροφή της στη Γερμανία και παρ' όλη την κατακραυγή που της επεφυλάχθη δεν της συγχώρεσαν ποτέ την αλλαγή της υπηκοότητας εκείνη επέμεινε και κέρδισε πίσω την αγάπη τους.
Το 1978 η Ντίτριχ εμφανίστηκε για τελευταία φορά στην ταινία του Ντέιβιντ Χέμινγκ «Ζιγκολό» («Just a gigolo»), με τον David Bowie. Το 1982 επέτρεψε στον Μαξιμίλιαν Σελ να ηχογραφήσει την τελευταία της συνέντευξη διάρκειας 18 ωρών. Ο Σελ χρησιμοποίησε αποσπάσματα της συνέντευξης στο αριστουργηματικό ντοκυμαντέρ με τίτλο «Marlene: Α feature» που γνώρισε το 1984 τεράστια επιτυχία παγκοσμίως.
Στις 6 Μαΐου 1992 η Μαρλένε Ντίτριχ άφησε την τελευταία της πνοή
στο διαμέρισμά της στο Παρίσι.
Kapodistriako - Ελένη Χατζηαργύρη
Στις
17 Μαΐου το Πανεπιστήμιο Αθηνών υποδέχεται για πρώτη φορά στους κόλπους
του μια καλλιτέχνιδα του θεάτρου και της απονέμει τον υψηλότερο τίτλο
τιμής, εκείνον της επιτίμου διδάκτορός του. Πρόκειται για την κυρία
Ελένη Χατζηαργύρη, με την επί δεκαετίες μεστή σκηνική παρουσία, τη
μαγική φωνή που κά…
kapodistriako.uoa.gr|Από Andreas Giannakoulopoulos
Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . http://www.ethnikosmaxitis.gr/chamos-stous-epistimones-ellines-echoume-gonidio-...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dimitra Nikolaou . Η αρμπαρόριζα η θαυματουργή για τα νεύρα &...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Διατροφη Υγεια . Αγιόκλημα: Ένα θαυματουργό φαρμακευτικό φυτό που πρέπει να...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . · Πως να απαλλαγείτε από το νύχι που μπαίνει μέσα στο δέρμ...
