«Βόμβα μεγατόνων»

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

«Βόμβα μεγατόνων» - Σ. Λαβρόφ: Οι ΗΠΑ θέλουν να κλείσουν άρον-άρον το θέμα της…

pentapostagma.gr
https://www.pentapostagma.gr/2018/01/%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CF%84%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%83-%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CF%81%CF%8C%CF%86-%CE%BF%CE%B9-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%CE%B8%CE%AD%CE%BB.html

του Ανδρέα Μουντζουρούλια

Η ενεργοποίηση της συζήτησης του ζητήματος που αφορά την επίσημη ονομασία των Σκοπίων σχετίζεται με την επιθυμία των ΗΠΑ να εντάξουν τη χώρα αυτή στο ΝΑΤΟ. Την άποψη αυτή διατύπωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε με θέμα τα αποτελέσματα που επέφερε η δράση της ρωσικής διπλωματίας το 2017.
«Για ένα μεγάλο διάστημα οι συνομιλίες για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων βρίσκονταν σε μια «ημιαδρανή κατάσταση» και «ενεργοποιήθηκαν μόνο τότε, όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν, ότι τα Σκόπια πρέπει να είναι στον ΝΑΤΟ» επεσήμανε ο Λαβρόφ, υπογραμμίζοντας ότι εφόσον η Ελλάδα είναι ήδη στο ΝΑΤΟ, δεν της προτείνεται να κάνει υποχωρήσεις, σε αντίθεση με τα Σκόπια «τα οποία πρέπει να τα εντάξουν στο ΝΑΤΟ».
Αναφερόμενος στο θέμα της ονομασίας, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών είπε χαρακτηριστικά: «Σε όποια ονομασία και αν καταλήξουν η Ελλάδα και τα Σκόπια για τη Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, εάν αυτή αποφασισθεί επίσημα και επικυρωθεί στο σύνταγμα των Σκοπίων, ασφαλώς και όλοι θα την αναγνωρίσουν. Όμως την ουσία των όσων συμβαίνουν, ελπίζω ότι όλοι την αντιλαμβάνονται και συνίσταται στο εξής: στην περίπτωση αυτή το θέμα δεν είναι να ληφθούν υπ’ όψιν κάποια γενικά και ιδιαίτερα γνωρίσματα των δύο γειτονικών λαών, αλλά το να κάνουν τη μια από τις χώρες αυτές οπωσδήποτε μέλος του ΝΑΤΟ».
Τι σημαίνουν όλα αυτά λοιπόν; Ότι η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στο πλευρό της Ρωσίας. Διαχρονικός «πόθος» της Ρωσίας είναι η ύπαρξη προβλήτας ελλιμενισμού με δυνατότητες εφοδιασμού και επισκευαστικής βάσης στη Μεσόγειο. Η στρατηγική συμμαχία με τη Ρωσία, εξασφαλίζει ρόλο κυρίαρχο στη γεωπολιτική σκακιέρα για την Ελλάδα.
Η πατρίδα μας όφειλε να είναι ανεξάρτητη και να μπορεί να χαράξει σε κάθε γεωπολιτικό παίγνιο την δική της ανεξάρτητη πολιτική, που θα εξυπηρετεί πρωτίστως τα δικά της συμφέροντα. Τα δεδομένα όμως τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες έχουν αλλάξει και όπως φαίνεται η σύμπλευση με την Δύση και πιο συγκεκριμένα με τις ΗΠΑ, δεν έχει φέρει τα αποτελέσματα που θα θέλαμε.
Yπάρχει μία ρήση που λέει ότι «οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο, όσο αξίζεις εσύ γι’ αυτούς», φαίνεται ότι η αμερικανική πλευρά δεν αξίζει και τόσο, γιατί πολύ απλά η Ελλάδα δεν της είναι και τόσο απαραίτητη, ούτε τόσο ισχυρή, ώστε να εξαναγκάσει τον απαιτούμενο σεβασμό.
Η Ρωσία μετά την πτώση του κομμουνισμού έχει αρχίσει και επανέρχεται στο διεθνές παίγνιο. Είναι πλέον ο κυρίαρχος παίχτης στη διανομή φυσικού αερίου, καθώς προμηθεύει σχεδόν όλη την Ευρώπη με τα πλουτοπαραγωγικά της αποθέματα και επίσης έχει πλέον εδραιωθεί σε μία από τις μεγάλυτερες χώρες παγκοσμίως και πιο συγκεκριμένα μετά τις ΗΠΑ στην παραγωγή και πώληση εξοπλιστικών προγραμμάτων.
ΟΙ ΗΠΑ ήθελαν και θέλουν μία ανίσχυρη Ελλάδα, η οποία θα είναι είναι δορυφόρος της Τουρκίας. Η Αμερική δεν μπορεί να ανεχτεί μία κραταιά θαλάσσια δύναμη όπως η Ελλάδα. Αντιθέτως η Ρωσία θέλει μία κραταιά θαλάσσια δύναμη για να συμπληρώσει την δική της χερσαία ισχύ. Είναι οπότε σαφές το ποια από τις δύο πλευρές επιθυμεί να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της Ελλάδος.
Την ίδια στιγμή, ανώτεροι αξιωματούχοι της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας προτρέπουν τα Σκόπια να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις, διότι και αυτές αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει μέλος ένα κράτος.
Από πλευράς ΝΑΤΟ τονίζεται ακόμη ότι όλες οι αποφάσεις των χωρών-μελών του -άρα και αυτών που αφορούν στη διεύρυνση- λαμβάνονται με ομοφωνία.
Συνεπώς, η ένταξη της ΠΓΔΜ εξαρτάται από τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας.
Σε ερώτηση του «Εθνους της Κυριακής» για το πώς βλέπει το ΝΑΤΟ τις εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις και στη διπλωματική κινητικότητα που αναπτύσσεται τις τελευταίες ημέρες, καθώς και για το αν υπάρχει αισιοδοξία ότι η ΠΓΔΜ θα λάβει πρόσκληση για ένταξη στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου, ανώτεροι αξιωματούχοι της Συμμαχίας δηλώνουν αισιόδοξοι, υπογραμμίζοντας ότι θα υποστηρίξουν τις περαιτέρω προσπάθειες για εξεύρεση λύσης. Ειδικότερα, τονίζουν: «Mας δημιουργεί αισιοδοξία η πρόσφατη πρόοδος στο θέμα της ονομασίας και υποστηρίζουμε περαιτέρω προσπάθειες για εξεύρεση λύσης.
Οι σύμμαχοι συμφώνησαν ότι το ΝΑΤΟ θα προσκαλέσει την ΠΓΔΜ (η Τουρκία έχει αναγνωρίσει τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με το συνταγματικό της όνομα) να γίνει μέλος της Συμμαχίας όταν βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση στο θέμα του ονόματος, μέσα στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών».
Η δήλωση αυτή έχει τη σημασία της, καθώς έρχεται λίγα 24ωρα πριν από την επίσκεψη του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ στην ΠΓΔΜ. Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση από την κυβέρνηση των Σκοπίων, ο Γενς Στόλτενμπεργκ προγραμματίζει να επισκεφτεί τη γείτονα χώρα την Τετάρτη και την Πέμπτη, και εκτός από τις συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία θα εκφωνήσει και ομιλία στο Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ.

Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  

play start mining πάνω δεξιά

σας ευχαριστώ! 

Simone LE BARON

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

ΑΚΑΝΘΟΧΟΙΡΟΣ

argyris446kypreos.blogspot.com

https://argyris446kypreos.blogspot.gr/2016/08/e-simone-le-baron-simone-le-baron.html?spref=fb

Eυχαριστώ τους ‘Ελληνες-”Να μην αφήσετε ποτέ τους άλλους να γράψουν την ιστορία σας, αντί για εσάς”

(Ευχαριστούμε την Μεγάλη Simone LE BARON για την ιδιαίτερη τιμή να μας αναθέσει να δημοσιεύσουμε την επιστολή της-ΒΙΣΑΛΤΗΣ-)

Simone LE BARON

Γλωσσολόγος – Καθηγήτρια της γαλλικής γλώσσας

Διπλωματούχος της Alliance Française de Paris

http://simone-le-baron.blogspot.com/

Παραμονή του Πάσχα 2011, θα ήθελα να ξαναδώσω ελπίδα στον ελληνικό λαό, σε εσάς αγαπητοί μου φίλοι που χρωστώ τα πάντα. Γιατί με σας «γύρισα τη σελίδα» της δικτατορίας το 1974, όταν ήμουν μόλις 21 ετών. Εσείς μου μάθατε τη χαρά της ζωής, τη φιλία, τη φιλοξενία, την αλληλεγγύη, το σεβασμό, το φιλότιμο. Εσείς μου ανοίξατε την αγκαλιά σας χωρίς να με γνωρίζετε και μου δώσατε την πιο ζεστή θέση στην ελληνική οικογένεια, τη στιγμή που oι δικοί μου με είχαν διώξει. Εσείς μου ανοίξατε τα σπίτια σας, μοιραστήκατε μαζί μου τα γεύματά σας, από τον πιο φτωχό μέχρι τον πιο πλούσιο. Εσείς ποτέ δεν με αφήσατε να πληρώσω το παραμικρό, λέγοντάς μου λόγια που ακούγονται σαν στίχοι από παλιό τραγούδι: «θα πληρώσεις όταν θα έρθουμε στη πατρίδα σου». Θυμάμαι τον μπάρμπα Λουκά στη σκιά της κληματαριάς μπροστά στην καλύβα του: «λίγο ψωμί, λίγο κρασί, λίγες ελιές και αγάπη φτάνουν να είμαι ευτυχισμένος» – που μου θυμίζει πάντα τον Σταύρο Ξαρχάκο στο τραγούδι «Bάλε κι άλλη αγάπη στο τραπέζι». Σε μένα την άθρησκη ανοίξατε την εκκλησία σας μέσω ενός ηλικιωμένου ιερέα που μου είπε μια φορά: «κορίτσι μου, η θρησκεία μας είναι πρώτα απ’ όλα ‘φιλοσοφία’ και είναι για όλους τους ανθρώπους».

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον περίφημο μαθητή μου, τον Μάνο Κατράκη ο οποίος στην ηλικία 70 ετών αποφάσισε να μάθει τα αγγλικά– στη σκιά του θεάτρου του στη στοά Broadway – και που μάλλον του φαινόταν αστείο να έχει καθηγήτρια αγγλικών μια νεαρή Γαλλίδα… Ποτέ δεν έμαθε τα αγγλικά, αλλά οι ιστορίες που μου διηγούνταν παραμένουν για μένα ιστορίες ζωής. ανεξίτηλες. Κι ο Γιώργος Μαρίνος, υπήρξε και αυτός μαθητής μου στα αγγλικά. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι θυμάται σήμερα από τη γλώσσα του Σαίξπηρ, αλλά τα θεάματα του στη Μέδουσα παραμένουν για μένα μοναδικά μαθήματα χιούμορ και ευφυΐας. Θυμάμαι και τα μαθήματα ζωής γεμάτα αξιοπρέπεια, ταπεινότητα και γενναιότητα που πήρα από τον Μίμη, πρώην δήμαρχο του Βύρωνα με τον οποίο τραγουδάγαμε παλιά λαϊκά μέχρι το ξημέρωμα σε κάποια ταβέρνα τις Κηφισιάς, ο οποίος είχε γνωρίσει την κόλαση της Μακρονήσου…

Θυμάμαι και τις μπάμιες που στέγνωναν στον ήλιο στα Μουδανιά της Χαλκιδικής – στη Βρετάνη όπου γεννήθηκα, δεν έχουν ιδέα τι είναι οι μπάμιες. Και τον τραχανά στο νησάκι Τρίκερι έξω από το Βόλο, την κακαβιά στην Αλόννησο, και τα τσουρέκια της Αλίκης της Κρητικιάς για το Πάσχα, όλες αυτές οι στιγμές είναι στάλες ιστορίας που κυλάνε στο αίμα σας. Είναι ο θησαυρός σας…

Πριν λίγες μέρες έλαβα αυτό το γράμμα από την Αριστέα, Ελληνίδα παντρεμένη με Γάλλο και που ζει πλέον στην Γαλλία: «Σας θαυμάζω Σιμόν! Η αγάπη σας και η σταθερή ενασχόληση σας με τον πολιτισμό της γενέτειρας – πατρίδα της καρδιάς μου πλέον μόνο, με συγκινεί αφάνταστα. Θα ήθελα να έχω έστω το ένα δέκατο από το πάθος και την αγάπη που δείχνετε να έχετε για τη χώρα όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Ντρέπομαι που δεν έχω πλέον παρά αισθήματα λύπης για τον τόπο μου και θαυμάζω την αγάπη και το πάθος που φαίνεται να σας κατέχει σε ότι έχει να κάνει με την ίδια την πατρίδα μου. Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να σας πω από ένα μεγάλο και συνάμα τόσο μικρό… Ευχαριστώ σας. Για την αγάπη σας, για το πάθος σας, για την λατρεία που δείχνεται σ αυτή τη μικρή χώρα που θέλησε να ζήσει αιώνες τώρα μέσα και από την ματαιοδοξία της. Με συγκινείτε Σιμόν και με κάνετε να ντρέπομαι που εγώ δεν έχω μέσα μου πια συναισθήματα αγάπης για την πατρίδα μου. Η Ελλάδα όπου και αν πάω… με πληγώνει! Σας ευχαριστώ».

Κι εγώ συγκινημένη της απάντησα: «Η συγκίνηση σου δείχνει ότι είσαι ακόμα πιο Ελληνίδα από τους Έλληνες που ζουν στην Ελλάδα. Ποτέ μια Γαλλίδα που θα γνώριζε κάποιος τυχαία στο blog μιας Ελληνίδας που έχει μεγάλη αγάπη για την Γαλλία όπως έχω εγώ για την Ελλάδα δεν θα έκανε αυτή τη χειρονομία. Με συγκίνησες κι εσύ. Και καταλαβαίνω ότι παρ’ όλο που είσαι τόσο ευτυχισμένη στη ζωή που διάλεξες στον τόπο που εγώ γεννήθηκα, νιώθω μια δυστυχία μες την ψυχή σου, διότι λες ότι ντρέπεσαι που δεν αισθάνεσαι πλέον το πατριωτικό αίσθημα αλλά είναι φανερό ότι έχεις μια βαθιά ελληνική συναίσθηση. Αλλιώς δεν θα μου έγραφες αυτό το γράμμα. Η λύπη σου θα περάσει. Δυστυχώς οι πολιτικοί της κομματοκρατίας προσπάθησαν να καταστρέψουν ένα πολιτισμό αιωνόβιο, και μπορούμε να πούμε ότι σχεδόν πετύχανε. Μέχρι που θα πάει όμως; Θα σταματήσει μια μέρα αφού, οι ίδιοι καταστρέφονται κατά αυτόν το τρόπο. Η αγάπη μου δεν είναι για την Ελλάδα αλλά για τον ελληνικό λαό, για ανθρώπους σαν και σένα που μ’ έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα, μια μητέρα αφοσιωμένη, μια καλή φίλη για τους φίλους μου, μια απλή γυναίκα που προσπαθεί να κρατήσει την αξιοπρέπειά της μέσα σ’ αυτή την κόλαση. Την πατρίδα σου την έχεις μέσα σου για πάντα, αρκεί να το ξέρεις ή να σου το λένε».

Ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης, πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Γιώργος Κοντογιώργης στο τελευταίο βιβλίο του «Περί έθνους και ελληνικής συνέχειας» (εκδ. Ιανός, «μικρές εκδόσεις», 2011) μας εξηγεί τη συνέχεια της ιστορίας σας, του λαού σας «στηριγμένη» σ’ ένα παραδοσιακό υπόβαθρο, έναν ισχυρό, διαχρονικό πολιτισμό,. Δεν σταμάτησε ποτέ ο ίδιος από το πρώτο του βιβλίο το 1978 γραμμένο στα γαλλικά να δημιουργεί μια συνέχεια στο έργο του ακολουθώντας το παράδειγμα του λαού του, με επιμονή, ως πολίτης αυτού του εξαιρετικού λαού, μοναδικού στον κόσμο. Να μην αφήσετε ποτέ τους άλλους να γράψουν την ιστορία σας, αντί για εσάς, μαζί του πρέπει να την συνεχίζετε, είναι μια απλή ιστορία ποίησης, μουσικής, αγάπης μεταξύ ανθρώπων που συνυπάρχουν αρμονικά, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

Καλή Ανάσταση

Simone Le Baron

olympia.gr

 

O Αντώνης Ζέρβας συζητά με τον Α. Καλογερόπουλο

O Αντώνης Ζέρβας συζητά με τον Α. Καλογερόπουλο

Σάββατο, 05 Ιανουάριος 2013 09:00Συνεντεύξεις

Ο συνεργάτης του Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος, Άγγελος Καλογερόπουλος, συζήτησε ανήμερα των Φώτων του 2010 με τον ποιητή και μεταφραστή  Aντώνη Ζέρβα  για τη πνευματική πορεία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, το δίπολο παράδοσης και εκσυχρονισμού,την αγάπη και τον Θεό στην σύγχρονη λογοτεχνία της αποχριστιανικής Ευρώπης,το ανθρώπινο πρόσωπο που "εξουδετερώνεται" από τα ανθρώπινα δικαιώματα και το ξεχαρβάλωμα των προσωπικών σχέσεων επ΄ονόματι της αχαλίνωτης σεξουαλικής απελευθέρωσης.

ακούστε στο σύνδεσμο

 http://www.antifono.gr/portal/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A4%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B5%CF%82/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82/4099-%CE%B8o-%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%96%CE%AD%CF%81%CE%B2%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%91-%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF.html

''Τσάρλι Τσάπλιν''

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dora Aggelidou.

Η Dora Aggelidou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Σαν Σήμερα.

Σαν Σήμερα τα Χριστούγεννα 1977, πεθαίνει ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς της 7ης τέχνης, ο ''Τσάρλι Τσάπλιν''. Πολλοί τον κατηγόρησαν ότι δεν μιλούσε στης ταινίες του, τότε ο Σαρλό σπάει την σιωπή του με την ακόλουθη σκηνή...

Γουόλας Σον

 Δεν μου αρέσει που είμαι Αμερικανός
για μεγεθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό

 Μια αποκαλυπτική συνέντευξη του Γουόλας Σον

 στον Θανάση Λάλα

απο την εφημερίδα ΤΟ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ 20 Ιανουαρίου2002

για μεγεθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό

Ένα εστιατόριο 3 χιλιετιών

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ένα εστιατόριο 3 χιλιετιών αποκαλύπτεται στο Αιγαίο και ο αρχαιολόγος Γιάννος Κουράγιος μιλά γι' αυτό

Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι ...

anaskafi.blogspot.com
http://anaskafi.blogspot.gr/2017/03/3.html?m=1


Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι εκείνος που ανακάλυψε το σημαντικό ιερό στο Δεσποτικό.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO 

 

O διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου που ανακάλυψε το σημαντικό ιερό στο Δεσποτικό εξηγεί τη σπουδαιότητα των ευρημάτων, που αποτελούν τη νοητή γραμμή σύνδεσης με τις (διατροφικές) συνήθειες των προγόνων μας.

Στο Δεσποτικό αναστηλώνεται το πρώτο τελετουργικό εστιατόριο του Αιγαίου, που χτίστηκε πριν από σχεδόν τρεις χιλιετίες. 

Τα τελευταία 20 χρόνια το μικρό ακατοίκητο νησάκι των Κυκλάδων, το Δεσποτικό, στη σκιά της Πάρου και της Αντιπάρου, μας έχει εντυπωσιάσει με τα ευρήματα που φέρνει στο φως διαρκώς η αρχαιολογική σκαπάνη. Αυτή η μικρή νησίδα μέσα στο απέραντο μπλε των Κυκλάδων αναδεικνύεται σε σημαντικό θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής του Αιγαίου κατά τα αρχαία χρόνια. Τώρα φαίνεται να τραβά και την προσοχή των Μέσων με ακόμη πρωτιά. Εκεί, στο ιερό του Απόλλωνα, ανακαλύφθηκε και αναστηλώνεται για πρώτη φορά τελετουργικό εστιατόριο ιερού, που μάλιστα έχει χτιστεί ακριβώς δίπλα στον ναό του ιερού! 

Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι εκείνος που ανακάλυψε αυτό το σημαντικό ιερό. Ο ίδιος, μιλώντας στη LiFO, δήλωσε ότι μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις είναι η «λειτουργία του πρώτου τελετουργικού εστιατόριου του Αιγαίου, χτισμένου δίπλα ακριβώς στον ναό όπου λατρεύονταν ο Απόλλωνας, η Άρτεμις και η θεά Εστία με το επίθετο Ισθμία, από τον 8ο αι. π.Χ. έως και την ελληνιστική περίοδο». 

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή για να «τοποθετήσουμε» το εύρημα στο περιβάλλον του, ρωτώντας τον Γιάννο Κουράγιο πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία.

— Αλήθεια, πώς οδηγήθηκες στο Δεσποτικό; 

Επισκέφθηκα το Δεσποτικό πρώτη φορά το 1996, μαζί με την Ντόλλη Γουλανδρή, την αείμνηστη ιδρύτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, η οποία μου υπέδειξε τη θέση Μάντρα. Εκεί, στη μάντρα του βοσκού, είδα να υπάρχουν εντοιχισμένα αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη, που προέρχονταν από δωρικό ναό και ορατούς τοίχους. Εκείνη ήταν που με ενθάρρυνε να ξεκινήσω την έρευνα στο νησί και η ανασκαφή άρχισε το 1997. Έως το 2000 είχε σωστικό χαρακτήρα και δουλεύαμε λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι, με κάποιους εργάτες, από το πρωί έως το βράδυ. Οι πρώτες έρευνες πραγματοποιήθηκαν µε πολύ μεγάλες δυσκολίες λόγω του δύσβατου της περιοχής, αφού δεν υπήρχε µόλος, ο οποίος κατασκευάστηκε τελικά το 2002. 

— Περίμενες τότε ότι θα βρισκόσουν μπροστά σε μια μεγάλη ανακάλυψη; 

Περίμενα να βρω κάποιον σημαντικό ναό, αλλά όχι το μέγεθος των κτισμάτων που έχουν αποκαλυφθεί ως τώρα. Το Δεσποτικό είναι το μοναδικό αδόμητο νησί των Κυκλάδων. Βρίσκεται δυτικά της Αντιπάρου και στην αρχαιότητα ήταν ενωμένο με το νησάκι Τσιμηντήρι με ισθμό. Πιθανότατα, μάλιστα, την αρχαϊκή περίοδο το Τσιμηντήρι ήταν ενωμένο και με την Αντίπαρο. Σήμερα το νησί είναι ακατοίκητο και τα σημεία πρόσβασης είναι λίγα εξαιτίας της απόκρημνης ακτογραμμής. Μόνο η ανατολική ακτή είναι εύκολα προσβάσιμη και ο κλειστός κόλπος που διαμορφώνεται μεταξύ Αντιπάρου και Δεσποτικού είναι ένα φυσικό, υπήνεμο λιμάνι. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για την ίδρυση εκεί του ιερού από την αρχαία πόλη της Πάρου.

Άποψη του εστιατορίου και του ναού

— Πότε άρχισαν οι ανασκαφικές εργασίες; 

Η συστηματική ανασκαφή του χώρου ξεκίνησε το 2001 με φοιτητές ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων. Φυσικά, το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί και συνεχίζεται έως σήμερα. Μετά από 20 έτη αρχαιολογικών ερευνών, έχουμε φέρει στο φως ένα εκτεταμένο ιερό που ήταν σε λειτουργία από τα γεωμετρικά χρόνια (8ος αι. π.Χ.) έως και την ελληνιστική περίοδο. Κατά τη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο έως και τα τέλη του 17ου αιώνα στην ίδια θέση αναπτύχθηκε μικρός οικισμός.

— Ποιο είναι το μέγεθος των ευρημάτων που έχουν αποκαλυφθεί; 

Έχουν διερευνηθεί 18 κτίρια και στην άκρη της χερσονήσου διακρίνονται διάφορα άλλα που δεν έχουν ανασκαφεί ακόμα. Πυρήνας τους ήταν ένας τειχισμένος περίβολος, το τέμενος, και έξω από αυτόν βρίσκονταν άλλα βοηθητικά κτίρια για τις ανάγκες του ιερατείου και των επισκεπτών. Η κατεξοχήν λατρευόμενη θεότητα ήταν ο Απόλλωνας. Λατρεύονταν επίσης η Άρτεμης και η θεά Εστία με το επίθετο Ισθμία. Ο λατρευτικός περίβολος του ιερού αποτελούνταν από 3 κτίρια, δύο πύλες και τρεις στοές. Χτίστηκε για να προστατέψει τον ναό και το τελετουργικό εστιατόριο που είναι χτισμένο δίπλα ακριβώς. 

— Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «τελετουργικό εστιατόριο»; 

Υπάρχει το τέμενος, δηλαδή ο ιερός χώρος με τον ναό όπου γινόντουσαν ιεροτελεστίες από τους ιερείς και τους πιστούς που επισκέπτονταν το ιερό για να προσευχηθούν, να αφιερώσουν και να θυσιάσουν. Οι πιστοί έβλεπαν απ' έξω το λατρευτικό άγαλμα που ήταν τοποθετημένο μέσα στον ναό και εκεί άφηναν τις προσφορές τους. Τα ζώα που θυσίαζαν τα έτρωγαν στο εστιατόριο που ήταν χτισμένο ακριβώς δίπλα στον ναό.

Υποθετική αναπαράσταση ναού και εστιατορίου

— Γιατί διαφοροποιείται το συγκεκριμένο εύρημα; 

Είναι μια μοναδικότητα αυτού του μεγάλου παριανού ιερού το να έχουμε δίπλα στον ναό το τελετουργικό εστιατόριο. Ήταν μια πρωτοτυπία των Παριανών αρχιτεκτόνων, οι οποίοι άλλωστε πρωτοτύπησαν και στη γλυπτική, αφού είναι οι πρώτοι που λυγίζουν το χέρι του Κούρου πάνω στο στήθος, μια χειρονομία χαιρετισμού προς τη θεότητα. Ένας τέτοιος Κούρος βρέθηκε στο Δεσποτικό, άλλος ένας βρίσκεται στο Μουσείο της Πάρου και ένας στο μουσείο της Κοπεγχάγης. 

— Πώς ήταν διαμορφωμένο αυτό το τελετουργικό εστιατόριο; Υπάρχουν αναλογίες με ό,τι γνωρίζουμε σήμερα; 

Ο αρχαϊκός ναός είναι το πιο επιμελημένο οικοδόμημα του ιερού, χτισμένο κυρίως από παριανό, λευκό μάρμαρο. Η πρόσοψή του αποκαθίσταται με επτά κίονες ύψους 3.80 μ., που μαζί με το αέτωμα θα ξεπερνούσε τα 6 μέτρα, πάνω σε ισχυρό θεμέλιο. Το εστιατόριο είχε στοά με οκτώ δωρικούς κίονες ύψους περίπου 3 μ. και στεγαζόταν με επικλινή στέγη με κεραμίδια. Σώζονται τα μαρμάρινα κατώφλια των δωματίων και τα δάπεδά τους. Είχε τρία δωμάτια με πόρτες δυτικά και ανατολικά. Μέσα στα δωμάτια ανακαλύψαμε μαρμάρινες υποδοχές όπου έμπαιναν τα πόδια των κλινών. Οι κλίνες είναι τα ανάκλιντρα όπου έτρωγαν ξαπλωτοί οι άντρες. Μπροστά από το ένα δωμάτιο του εστιατορίου βρέθηκε μαρμάρινος βωμός για θυσίες μαζί με άλλους δύο βωμούς μπροστά από τον ναό όπου γινόντουσαν θυσίες προς τιμήν του θεού Απόλλωνα. Εδώ θέλω να προσθέσω ότι η ορθόδοξη θρησκεία έχει δανειστεί πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική. Το βλέπουμε στα μοναστήρια που έχουν τραπεζαρίες και προσφέρουν γεύματα στους πιστούς, το ίδιο συναντάμε και στα θρησκευτικά πανηγύρια που προσφέρουν βραστό κρέας ή όσπρια. Από το 2014 έχουν ξεκινήσει με ιδιωτικές χορηγίες οι αναστηλωτικές εργασίες του τελετουργικού εστιατορίου και του ναού του ιερού, ώστε να δοθεί στο μνημείο η τρίτη διάσταση και να γίνει κατανοητό στον επισκέπτη. Με την ολοκλήρωση του έργου θα παραδοθεί στο κοινό ένας μοναδικός αρχαιολογικός χώρος, πόλος έλξης επισκεπτών που έτσι κι αλλιώς επισκέπτονται ένα από τα δημοφιλέστερα νησιά των Κυκλάδων πλέον, την Αντίπαρο.

Ο Γιάννος Κουράγιος στο Δεσποτικό

Αναστηλωτικές εργασίες

— Και όσον αφορά τον εξοπλισμό του; 

Στη διάρκεια της ανασκαφής βρέθηκαν πολλά χρηστικά αγγεία, πινάκια, δηλαδή πήλινα πιάτα, πολλές πήλινες λεκάνες για μείξη προϊόντων ή σερβίρισμα φαγητού, μαγειρικά σκεύη όπως χύτρες, και λοπάδες, δηλαδή τηγάνι με καπάκι, δίνοι και κρατήρες, όπου γινόταν η ανάμειξη του κρασιού με το νερό, αγγεία πόσης, όπως σκύφοι (πήλινα κύπελλα με δύο λαβές), απ' όπου έπιναν κρασί ή νερό. Έξω από τον τειχισμένο περίβολο, δηλαδή το ιερό τέμενος, έχουμε βρει τρία κτίρια με αποθηκευτικό χαρακτήρα, αφού εκεί βρέθηκαν στην αρχική τους θέση πιθάρια όπου φυλάσσονταν το λάδι, το στάρι, το κριθάρι, τα όσπρια και οι ελιές. Σημαντική είναι και η ανακάλυψη πολλών οστών ζώων (αίγες, χοίροι, αγριογούρουνα, κουνέλια, πουλερικά, πέρδικες, λαγοί), αλλά και ψαριών, από δελφίνι και τόνο.

— Ποιοι ήταν οι πιστοί που επισκεπτόντουσαν το ιερό του Δεσποτικού; 

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ιερό ήταν διεθνές, αφού οι πιστοί που το επισκέπτονταν ήταν, ως επί το πλείστον, Κυκλαδίτες ναυτικοί αλλά και ταξιδιώτες από τη Μικρά Ασία, τη Φοινίκη, την Κύπρο, την Κρήτη, τη Σικελία κ.α. Το ιερό στο Δεσποτικό αναδείχτηκε σε σημαντικό σημείο συνάντησης γιατί είναι στο κέντρο των Κυκλάδων, σε μια καίρια θέση των θαλάσσιων δρόμων της Μεσογείου, με υπήνεμο λιμάνι.

— Υπήρχε συγκεκριμένο τελετουργικό για τη θυσία των ζωών; 

Οι θυσίες των ζώων –για τις οποίες χρησιμοποιούνταν μόνο ορισμένα μέρη του ζώου− γίνονταν με το φως της μέρας στους βωμούς, αποκλειστικά από τους ιερείς, και μετά ακολουθούσε το γεύμα που αποτελούνταν από συγκεκριμένα μέλη των θυσιασμένων ζώων, όπως τα πίσω άκρα και οι κλείδες, αλλά ποτέ από τα εντόσθια. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ζώα που επιλέγονταν για να ευχαριστήσουν τους θεούς ήταν μεγάλα θηλαστικά και έπρεπε να είναι από τα καλύτερα. 

— Το νησί παρείχε πρώτες ύλες; 

Το Δεσποτικό θα πρέπει να παρείχε πρώτες ύλες, π.χ. ξυλεία. Άλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται από τα κτίρια, για τις οροφές των οποίων χρειάζονταν κορμοί δέντρων, όπως και για τα πλοία που μετέφεραν τα μάρμαρα και τους ναυτικούς.

— Υπάρχουν στοιχεία για τις διατροφικές συνήθειες της εποχής; 

Έτρωγαν πολλά χορταρικά, φρούτα και μέλι, το οποίο χρησιμοποιούσαν στα περισσότερα φαγητά τους. Επίσης, έτρωγαν σύκα, φρέσκα και ξερά − από τον Αρχίλοχο γνωρίζουμε ότι η Πάρος ήταν διάσημη για τα σύκα της. Στις ανασκαφές βρέθηκαν πολλά αγκίστρια που χρησιμοποιούσαν για το ψάρεμα. Συνήθιζαν να παστώνουν τα ψάρια με αλάτι για να διατηρούνται. Τα ψάρια στην αρχαιότητα ήταν καθημερινή τροφή. Δεν τα κατανάλωναν ποτέ ωμά, συνήθως έψηναν τόνο, συναγρίδες, μπαρμπούνια, σαρδέλες, και σέρβιραν πάντα σε ειδικά πιάτα, τα ιχθυοπινάκια, που είναι πήλινα με παραστάσεις ψαριών. Επίσης, έχουν βρεθεί αναρίθμητα όστρακα –πεταλίδες, αχηβάδες, σαλιγκάρια της θάλασσας−, πράγμα που δείχνει ότι αποτελούσαν μέρος της διατροφής τους. Το φαγητό το έτρωγαν με τα χέρια και το συνόδευαν πάντα με οίνο. Την ευκαιρία για να φάνε κρέας έδινε μια θρησκευτική γιορτή. 

Πηγή: Ν. Μηταρέα, LiFO

Ή ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Alkiss Keraynios.

Ο Alkiss Keraynios κοινοποίησε ένα σύνδεσμο στην ομάδα ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ.

24 Μαρτίου ·

To βίντεο που πρέπει να βλέπετε μέχρι να πεθάνετε !

ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ... Ή ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ Ή ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ,ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ , ...

youtube.com

"Θα καλούσα σε δείπνο τον Μιχαήλ Άγγελο"

  "Θα  καλούσα σε δείπνο τον Μιχαήλ Άγγελο"

 

Από εφημερίδα REAL 8/5/2016

για μεγέθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό