Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών η 15η Οκτωβρίου

πηγή www.agorapress.gr

Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών η 15η Οκτωβρίου

Η Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών γιορτάζεται από το 2008, στις 15 Οκτωβρίου κάθε χρόνου.
Η πρωτοβουλία ανήκει στη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για το Πλύσιμο των Χεριών (PPPHW), που συσπειρώνει δημόσιους φορείς και γνωστές πολυεθνικές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα (Unilever, Procter&Gamble), που κατασκευάζουν προϊόντα ατομικής υγιεινής.
Στόχος των εμπνευστών της, που έχουν την υποστήριξη του ΟΗΕ, είναι η διαφώτιση και η κινητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο για να πλένουν τα χέρια τους με σαπούνι, μια καθημερινή και απλή δραστηριότητα, που σώζει ζωές, κυρίως στον Τρίτο Κόσμο.
Σύμφωνα με έρευνες, το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι μειώνει κατά 50% τις πιθανότητες να προσβληθεί κάποιος από μολυσματικές ασθένειες, που στις φτωχές χώρες του πλανήτη είναι συχνά θανατηφόρες.

Ολες ανεξαρτήτως οι Υγειονομικές Αρχές επισημαίνουν ότι τα καθαρά χέρια σώζουν ζωές, ενώ βοηθούν και στην προστασία από τη γρίπη Η1Ν1.
Το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό επιβάλλεται, σύμφωνα με τους ειδικούς, μετά τη χρήση της τουαλέτας και πριν το φαγητό, γιατί βοηθά να μειωθούν τα κρούσματα διάρροιας πάνω από 40% και οι αναπνευστικές λοιμώξεις σε ποσοστό  25%. Κάθε χρόνο, οι διαρροϊκές ασθένειες και οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις γίνονται αιτία για το θάνατο πάνω από 3,5 εκατομμυρίων παιδιών κάτω των 5 ετών.
Παρά τις μεγάλες δυνατότητες που έχει το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι, σπάνια εφαρμόζεται και δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Παρά το γεγονός ότι το σαπούνι είναι διαθέσιμο στα περισσότερα νοικοκυριά σε όλο τον κόσμο, τα ποσοστά χρήσης του - στις περιστάσεις που είναι κρίσιμο - κυμαίνονται από μηδέν έως 34%. Οσο για το νερό, πολύ λίγες είναι οι περιοχές που είναι πραγματικά καθαρό.

Με το σύνθημα «Τα καθαρά χέρια σώζουν ζωές» η παγκόσμια εκστρατεία της Ημέρας Πλυσίματος των Χεριών έχει ως στόχο να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο θέμα, τόσο μεγάλοι, όσο  κυρίως  παιδιά, και στα σχολεία, αλλά και στα σπίτια τους

15 Οκτωβρίου Διεθνής ημέρα του ''Λευκού Μπαστουνιού''

πηγή http://www.arcadiaportal.gr

15 Οκτωβρίου Διεθνής ημέρα του ''Λευκού Μπαστουνιού''

Η σημερινή ημέρα έχει παγκοσμίως καθιερωθεί ως η ημέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού», με απώτερο σκοπό  τη διάδοση της μεγάλης σημασίας της χρήσης του και την ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στην καθημερινή προσπάθεια που καταβάλλουν τα άτομα με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη και αξιοπρεπή διαβίωση.
Η ιστορία του " Λευκού Μπαστουνιού'' ξεκίνησε μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου εκεί αναπτύχθηκε ένα κίνημα για την αποκατάσταση και επανένταξη των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αρωγός αυτού του κινήματος ήταν ο οφθαλμίατρος Richard Hoover, ο οποίος πρώτος χρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι για τη βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.
Αν και η όραση για όλους όσους μπορούν και διαβάζουν αυτό το άρθρο είναι δεδομένη, για μια μερίδα συνανθρώπων μας η μερική ή ολοκληρωτική απώλειά της αποτελεί καθημερινό γεγονός και μια κατάσταση με την οποία έμαθαν ή πρέπει να μάθουν να ζουν.
Αυτή η ημέρα είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους που βλέπουν με τα '' μάτια της ψυχής'' και καθιερώθηκε για να υπενθυμίζει σε όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, ότι οφείλουν να διευκολύνουν και να ομορφαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο  την καθημερινότητα αυτών που άθελά τους ζουν στο '' σκοτάδι''.
Κ.Θ.


Little Nemo 107η επέτειο


Η Google σήμερα 15 Οκτωβρίου γιορτάζει την 107η επέτειο του Little Nemo, του εικονογραφημένου ήρωα του Αμερικάνου σκιστογράφου Winsor McCay με ένα από τα πιο περίτεχνα doodle που δημιούργησε η Google.

Ο Μικρός Νέμο, όπου nemo σημαίνει «κανένας» στα λατινικά, είναι ένα μικρό αγόρι, που ζει μέσα από τα βραδινά του όνειρα. Σκοπός του είναι να φθάσει στην Slumberland = δηλαδή στη Χώρα του Ελαφρού Ύπνου, την οποία κυβερνά ο Βασιλιάς Μορφέας και ο οποίος τον χρειάζεται για να κάνει παρέα στην κόρη του, την Πριγκίπισσα. Η κάθε περιπέτεια ολοκληρώνεται με τον Μικρό Νέμο να ξυπνά στο κρεββάτι του ή κοντά σε αυτό, συχνά με ένα εφιάλτη από τις περιπέτειες που βίωσε για να φθάσει στην Σλάμπερλαντ και να τον παρηγορεί ένα από τα ενήλικα πρόσωπα της οικογένειάς του.

Το σημερινό doodle αναπλάθει την περιπέτεια του κύριου αυτού ήρωα των κόμικς, ο οποίος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 15 Οκτωβρίου 1905 στο New York Herald.

Η σειρά δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες New York Herald (15/10/1905-23/7/1911) υπό τον τίτλο «Little Nemo in Slumberland» («Ο Μικρός Νέμο στην Σλάμπερλαντ») και New York American (3/9/1911-26/7/1914) υπό τον τίτλο «In the Land of Wonderful Dreams» («Στην Χώρα των Υπέροχων Ονείρων»)
Το κόμικ , αρχικά, δεν γνώρισε σημαντική επιτυχία αλλά κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και πολύ περισσότερο στις αρχές του 21ου αιώνα, συγκέντρωσε μεγαλύτερη αναγνώριση.

Διακρίνεται για την εικαστική του αρτιότητα, τα ζωντανά χρώματα, τις λεπτομέρειες του σχεδίου και την μεγάλη ποικιλία παράξενων χαρακτήρων και τοπίων.
Ο Winsor Zenic McCay ήταν ένας Αμερικανός σκιτσογράφος και εμψυχωτής, ο πιό γνωστός για τη σειρά κόμικς Little Nemo και το κινούμενο σκίτσο Gertie το Dinosaur (1914).

Ένας παραγωγικός καλλιτέχνης, πρωτοποριακό νωρίς ταινίες κινουμένων σχεδίων της McCay επισκίασε κατά πολύ το έργο των συγχρόνων του, και να ορίσετε ένα πρότυπο που ακολουθείται από την Walt Disney και άλλους αργότερα δεκαετίες. Ένας από τους πιο παραγωγικούς και καινοτόμους δημιουργούς καρτούν ήταν ο Γουίνσορ ΜακΚέι, ο οποίος θεωρείται και πατέρας των κινουμένων σχεδίων. Επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους, όπως τον Γουόλτ Ντίσνεϊ, και η ταινία «Γκέρτι ο Δεινόσαυρος» που γύρισε το 1914 έγινε παγκόσμια επιτυχία.

Ευρέως θεωρείται ως μια από τις μεγάλες προσωπικότητες της μορφή κόμικς, τολμηρή και στυλιστικές καινοτομίες McCay του στις αρχές του 20ου αιώνα, επαναπροσδιόρισε το τι το μέσο θα μπορούσε να κάνει και να θέσει ένα πρότυπο που ακολουθείται από την Walt Disney σε δεκαετίες που ακολούθησαν.

Αν και παιδικό κόμικ έχει συχνά ύφος σκοτεινό, σουρεαλιστικό, απειλητικό, ακόμη και βίαιο.

Το 2005 έληξαν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των απογόνων του ΜακΚέι και η αποτελεί πλέον δημόσιο κτήμα. Κάποια από τα πρωτότυπα σχέδια του κόμικ εκτίθενται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης (The Met).

ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ "ΑΘΗΝΑ"





12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944 
Αρχίζει η αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων από την Αθήνα και η είσοδος σ' αυτή των πρώτων ελληνικών και συμμαχικών τμημάτων.

 

ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ "ΑΘΗΝΑ"

Έλληνα λαέ βασιλιά απελπισμένε


Να χάσεις άλλο πια δεν έχεις πάρεξ τη λευτεριά
Τον έρωτα σου για τη λευτεριά και για τη δικαιοσύνη
Και τον άπειρο σεβασμό του ίδιου του εαυτού σου

Βασιλιά λαέ δε σ' απειλεί ο θάνατος

Στον έρωτά σου είσ' όμοιος είσαι αγαθός
Και το κορμί σου κι η καρδιά πεινούν για αιωνιότητα
Βασιλιά λαέ που πίστεψες πως σου χρωστούν το ψωμί

Και πως σου δίναν τίμια τ' άρματα να σηκώσεις

Τίμια δικιά σου σώζοντας βάζοντας το δικό σου νόμο
Λαέ απελπισμένε στα δικά σου μόνο τ' άρματα εμπιστέψου
Ελεημοσύνη σαν τα δώσανε κάνε τα εσύ ελπίδα

Και τη ελπίδα τούτη όρθωσε στο μαύρο φως αντίκρυ

Στον ανελέητο Χάροντα που δίπλα σου δεν βολεύετεια
Λαέ απελπισμένε ήρωα λαέΛαέ πεινασμένων λαίμαργων της πατρίδας

Μικρέ και μεγάλε στα μέτρα του καιρού σου

Έλληνα λαέ αφέντη παντοτινέ των πόθων σου
Συνταιριασμένα το ιδανικό της σάρκας κι η σάρκα η ίδια
Η φυσική λαχτάρα το ψωμί κι η λευτεριά

Η λευτεριά όμοια με τη λιόλουστη θάλασσα

Το ψωμί όμοιο με τους θεούς το ψωμί που σμίγει τους ανθρώπους
Το αληθινό ολόφωτο αγαθό πιο δυνατό απ' όλα
Πιο δυνατό απ' τον πόνο και τους εχθρούς μας όλους


Η κολοκυθόπιτα της γιαγιάς

Η κολοκυθόπιτα της γιαγιάς

Bαθμολογία:
       
5 ψήφοι
Προστέθηκε από Η νόστιμη πίτσα, 11.02.11

Περιγραφή

Μια συνταγή απο τη γιαγιά μου για εσάς.
photo: Ναυσικά

Τι χρειαζόμαστε:

  • 6 κολοκυθάκια
  • 6 πατάτες
  • 6 αυγά
  • 1/2 κούπα αλεύρι
  • Αλάτι
  • Πιπέρι
  • Δυόσμος
  • Λάδι
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος
Διατροφή
Δυσκολία
Περιέχει

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Στοιχεία Βιονομίας- Πλάτων Δρακούλης


 
 
Οτιδήποτε έχεις στον νου σου, αυτό δημιουργείς. Δημιουργείς ακατάπαυστα αόρατες πραγματικότητες εν όσω συλλογίζεσαι. Εάν συλλογισθής κάτι επί ένα δευτερόλεπτο, καθιστάς αυτό τό κάτι αόρατη πραγματικότητα για ένα δευτερόλεπτο. Εάν τό συλλογισθής επί ώρες, ημέρες, έτη , θά ελκύσης την ούτως ή άλλως δημιουργηθείσα πραγματικότητα στον εαυτό σου υλικώς.Στοιχεία Βιονομίας- Πλάτων Δρακούλης

Μάτα Χάρι (1876 – 1917)



Μάτα Χάρι (1876 – 1917)

Η πιο διάσημη κατάσκοπος του κόσμου γεννήθηκε στην Ολλανδία, στις 7 Αυγούστου του 1876, με το όνομα Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ. Το ερωτικό της ταμπεραμέντο φάνηκε από πολύ νωρίς, όταν εκδιώχθηκε από το σχολείο της, επειδή συνελήφθη να ερωτοτροπεί με τον διευθυντή. Στα 18 της παντρεύτηκε έναν σκωτσέζο αξιωματικό του Ναυτικού, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, όμως χώρισε 12 χρόνια αργότερα, λόγω του άστατου χαρακτήρα της.

Το 1905 αναζήτησε την τύχη της στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως χορεύτρια σε καμπαρέ της εποχής και γρήγορα απέκτησε μεγάλη φήμη, με το όνομα Μάτα Χάρι (Mata Hari), που σε ινδονησιακή διάλεκτο σημαίνει «μάτι μιας νέας αυγής».

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γάλλοι της προσέφεραν ένα εκατομμύριο φράγκα για να αξιοποιήσει το διεθνές δίκτυο εραστών της, κατασκοπεύοντας τους Γερμανούς. Για το σκοπό αυτό πραγματοποίησε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη και κατά την τελευταία αποστολή της στην Ισπανία, αποπλάνησε τον γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, προκειμένου να του εκμαιεύσει απόρρητα σχέδια. Εκείνος με τη σειρά του υπονόησε μέσω τηλεγραφήματος στους δικούς του ότι η Μάτα Χάρι αποδέχθηκε να δουλεύει για όφελος της Γερμανίας.

Αν και αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ, με την επιστροφή της στο Παρίσι συνελήφθη από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, δικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και στις 15 Οκτωβρίου του 1917 εκτελέστηκε ως διπλή πράκτορας και υπεύθυνη για το θάνατο χιλιάδων στρατιωτών.

Το όνομα Μάτα Χάρι (στα ινδονησιακά «ήλιος») ήταν ψευδώνυμο της Ολλανδής Μαργαρίτα Τσέλε (πλήρες όνομα Margaretha Geertruida "Grietje" Zelle MacLeod, 7 Αυγούστου 1876 - 15 Οκτωβρίου 1917) που υπήρξε σπουδαία χορεύτρια ινδικών χορών, εταίρα, αλλά και φημισμένη κατάσκοπος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Μαργαρίτα Τσέλε είχε παντρευτεί αρχικά τον λοχαγό του ολλανδικού αποικιακού στρατού Ροδόλφο ΜακΛάουντ, τον οποίο αργότερα διαζεύχθηκε. Στη συνέχεια επέστρεψε από τις Ολλανδικές Ινδίες στην Ευρώπη, όπου άρχισε να εμφανίζεται στα σημαντικότερα κοσμικά κέντρα διασκέδασης στο Παρίσι καθώς και σε άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, ως Ινδή χορεύτρια με το όνομα Μάτα Χάρι. Έχοντας ολλανδικό διαβατήριο, λόγω της ουδετερότητας της χώρας, μπορούσε σ΄ όλη τη διάρκεια του πολέμου να μετακινείται ελεύθερα από τη μία χώρα στην άλλη.
Τελικά το 1917 συνελήφθη από τους Γάλλους με την κατηγορία του διπλού κατασκόπου κατά συρροή, προσάπτοντας της ευθύνες για το θάνατο 50.000 Γάλλων στρατιωτών. Τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 15 Οκτωβρίου 1917, στην περιοχή της Βιγκένας. Σύμφωνα, ωστόσο, με το συγγραφέα Russel Warren Howe η Τσέλε υπήρξε, πιθανότατα, θύμα σκευωρίας, καθώς πολλά από τα στοιχεία που παρουσιάσθηκαν στη δίκη της ήταν χαλκευμένα, ενώ αγνοήθηκαν άλλα, που ενδεχομένως θα οδηγούσαν στην αθώωσή της.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Αντιρυτιδική μάσκα ρυζιού


 Αντιρυτιδική μάσκα ρυζιού

Όσο περίεργο και αν σας ακούγεται, το ρύζι κάνει πολύ καλό στην επιδερμίδα χάρη στα ευεργετικά συστατικά του. Μπορεί να καταπραΰνει την επιδερμίδα και καθυστερεί την εμφάνιση των ρυτίδων, ενώ παράλληλα καταπολεμά τις κοκκινίλες. Φτιάξτε λοιπόν αυτή την φυσική μάσκα ομορφιάς και αφήστε το πρόσωπο σας να λάμψει!

- Μια χούφτα ρύζι
- Νερό μέχρι να καλύψει το ρύζι
- 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι
- 2 κουταλάκια γιαούρτι

Βάλτε το ρύζι σε ένα μπολ και προσθέστε νερό μέχρι να το σκεπάζει. Αφήστε το να μείνει μια ολόκληρη νύχτα. Στην συνέχεια πάρτε το ρύζι και βάλτε το στο μπλέντερ, προσθέτοντας το μέλι και το γιαούρτι. Ανακατέψτε τα υλικά πολύ καλά μέχρι να ομογενοποιηθούν και να γίνουν μια κρέμα. Η μάσκα σας είναι έτοιμη για χρήση.

Απλώστε τη μάσκα στο πρόσωπο σας και αφήστε τη να δράσει για μισή ώρα. Στη συνέχεια ξεπλύνετε το με χλιαρό νερό.

beautetinkyriaki

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω



ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ (1844 – 12/10/1924)
«Οι Θεοί διψούν» απόσπασμα...


Ήταν δέκα η ώρα το πρωί. Ο απριλιάτικος ήλιος έλουζε με φως τα νιόβγαλτα φυλλαράκια των δέντρων.

Ύστερα από μια τρομερή θύελλα που ξέσπασε την περασμένη νύχτα, ο καιρός είχε γλυκάνει και φυσούσε ένα δροσερό και ήρεμο αεράκι.


Από καιρό σε καιρό, ένας καβαλλάρης περνούσε στην αλέα των Βέβ κι έκοβε τη σιωπή της μοναξιάς. Στην άκρη της σκιερής δενδροστοιχίας, αντίκρυ στο καλύβι της Μπελ Λιλουάζ, ο Ευάριστος καθόταν σ' ένα παγκάκι και περίμενε την Ελοντί. Από την ημέρα που τα δάχτυλά τους αντάμωσαν πάνω στο λινό και μπλέχτηκαν οι ανάσες τους, ο Ευάριστος δεν είχε ξαναπατήσει το πόδι του στον Έρωτα ζωγράφο. Η στωϊκή του περηφάνια και η δειλία του γίνονταν όλο και πιο μονοκόμματες όσο περνούσε ο καιρός. Έμεινε με πείσμα μακρυά από την Ελοντί μια βδομάδα ολόκληρη. Της είχε στείλει ένα σοβαρό και φλογερό γράμμα. Της έγραφε τα φριχτά παράπονά του για τον πολίτη Μπλαίζ. Δεν της ανάφερε τίποτα για τον έρωτά του. Έκρυβε τον πόνο του. Της έλεγε ξεκάθαρα πως είχε πάρει την απόφαση να μην ξαναπατήσει στο μαγαζί. Κι έδειχνε πως θα κρατούσε σταθερά το λόγο του, τερτίπι που μια ερωτευμένη δε μπορεί να υποφέρει.


Η Ελοντί ήταν αντίθετος χαρακτήρας. Σε κάθε περίπτωση περιφρουρούσε ό,τι της ανήκε κι έβαλε αμέσως στο νου της να ξανακερδίσει τον καλό της.


Στην αρχή σκέφτηκε να πάει να τον βρει σπίτι του, στο ατελιέ της πλατείας Τιονβίλ.Επειδή όμως ήξερε πόσο ευαίσθητος ήταν και μαντεύοντας το θυμό του απ' τα γραφόμενά του, φοβήθηκε μην τον εξαγριώσει και, παίρνοντάς την σβάρνα κι αυτήν η οργή που είχε για τον πατέρα της, αρνηθεί να την ξαναδεί.

Γι' αυτό προτίμησε να του ορίσει ένα αισθηματικό, ρομαντικό ραντεβού για να τον αναγκάσει να' ρθεί. Έτσι θα είχε τον καιρό και την ελευθερία, θα' κανε τ' αδύνατα δυνατά, και θα τον έπειθε. Εκεί θα κατάφερνε να τον παρασύρει με τα θέλγητρά της και η μοναξιά θα την βοηθούσε σημαντικά στην προσπάθειά της.


Σ' όλους τους δημόσιους κήπους και τους πολυσύχναστους περιπάτους υπήρχαν καλύβια αριστοτεχνικά φτιαγμένα από σοφούς αρχιτέκτονες που ικανοποιούσαν την αρκαδική διάθεση των πολιτών. Στο καλύβι λα Μπελ Λιλουάζ είχε εγκατασταθεί ένας ποτοπώλης. Η σκηνοθετημένη μιζέρια της καλύβας βασιζόταν πάνω σε κομψές απομιμήσεις ερειπίων παλιού πύργου. Ήθελαν μ' αυτό τον τρόπο να ζευγαρώσουν την αγροτική γοητεία με τη μελαγχολία των ερειπίων.


Καλύβια, ερείπια, τάφοι. Τις παραμονές του χαμού της, η αριστοκρατία είχε χτίσει στα πατρογονικά της πάρκα, τούτα ταα σύμβολα της μιζέριας, της παρακμής και του θανάτου. Τώρα οι πολίτες πατριώτες έπιναν, χόρευαν κι ερωτεύονταν μέσα στις ειδυλλιακές καλύβες, κάτω απ' τον ίσκιο των ψευτοερειπωμένων τοίχων, κι ανάμεσα στους ψεύτικους τάφους. Οι πατριώτες ήταν κι αυτοί φυσιολάτρες όσο κι οι αριστοκράτες κι όλοι τους ήταν οπαδοί του Ζαν - Ζακ Ρουσώ.

Η ψυχή τους παλλόταν από ευαισθησία και το πνεύμα τους ξεχείλιζε από φιλοσοφία.


Ο Ευάρεστος έφτασε πολύ πριν απ' την ορισμένη ώρα στο ραντεβού. Η καρδιά του χτυπούσε σα ρολόι και με τους χτύπους της μετρούσε τις στιγμές που περνούσαν. Μια περίπολος με φυλακισμένους πέρασε από μπροστά του. Και σε δέκα λεπτά ένα ζευγάρι τρύπωσε στην καλύβα. Μια νέα γυναίκα ντυμένη στα τριανταφυλλιά κρατούσε στα χέρια της ένα μπουκέτο λουλούδια, σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής. Ο καβαλλιέρος της φορούσε τρίκωχο, κόκκινο πουκάμισο, ζακέτα και ριγωτή κυλότα. Τόσο έμοιαζαν κι οι δυό με τους εραστές του παλιού καθεστώτος, που τα λεγόμενα του πολίτη Μπλαίζ, πως καμμιά επανάσταση δεν είναι ικανή ν' αλλάξει μερικά πράγματα ανάμεσα στους ανθρώπους, άρχισαν να φαντάζουν αληθινά.


Ο Ευάριστος είδε την Ελοντί να πηδάει απ' τ' αμάξι. Έτρεξε κοντά της. Τα μάτια της νέας λαμποκοπούσαν κάτω απ' τη διάφανη σκιά της ψάθας της. Τα κατακόκκινα, σαν τα γαρύφαλλα που κρατούσε, χείλη της χαμογελούσαν. Μια μαύρη μεταξωτή σάρπα σταύρωνε πάνω στο στήθος της κι έδενε στην πλάτη. Το κίτρινο φόρεμά της άφηνε να διαγράφονται τα γοργά κι ' ευκίνητα γόνατα. Τα λαγώνια ήταν εντελώς ελεύθερα. Η Επανάσταση είχε απελευθερώσει τη μέση των πολίτιδων. Ωστόσο, η φούστα ήταν ακόμα αρκετά πλατειά προς τα πίσω, έκρυβε το σχήμα του κορμιού, εξογκώνοντας κάτω απ' το φανταστικό της φάρδος την πραγματικότητα των πισινών τους.

Ο ζωγράφος έχασε τα λόγια του. Είχε αρχίσει να θυμώνει με την αμηχανία του. Όμως η Ελοντί προτιμούσε αυτή την αμηχανία πιότερο από κάθε τρυφερή υποδοχή. Χαιρόταν τη δύναμη και την υπεροχή του. Η νέα τρυφερή και τσαχπίνα, απαλή και με ευστροφία, πήρε στα χέρια της το γυναικείο πλεονέκτημα της αδυναμίας κι αφού καλά καλά τον τύλιξε στα δίχτυα της, τώρα υποτασσόταν σ' αυτόν. Αφού τον εξουσίασε μια για πάντα, τον αναγνώριζε πια σαν αφέντη της, σαν ήρωά της, σα θεό της, και φλεγόταν απ' τον πόθο να τον υπακούσει, να τον θαυμάσει, να του παραδοθεί.


Και κάτω από απ' τη σκιερή φυλλωσιά, ο Ευάριστος της έδωσε ένα ατέλειωτο φλογερό φιλί. Η νέα έγειρε το κεφάλι και μέσα στην αγκαλιά του καλού της ένιωσε το κορμί της ν' αναλιώνει σαν κερί.


~ Απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Ανατόλ Φρανς "Οι Θεοί Διψούν" ~

Μετάφραση Μαντώς Αναστασιάδη, Αθήνα 1955 
ΑΠΟ http://theresasview.blogspot.gr/

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ «Μὰ μιὰ μέρα...»


ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ «Μὰ μιὰ μέρα...»

Μια μέρα -φίλοι μου καλοί-

ἕνα σταχτὺ σύννεφο ἄφησε τὸν οὐρανό του
κι ἔπεσε στὴ κάμαρά μου.

Καὶ τότε... ὅλα... ἔχασαν τὸ χρῶμα τους.
Η Θλίψη ἔγινε σταχτιά.
Σταχτιὰ κι η χαρά.
Σταχτὺς κι Ἔρωτας.
Καὶ σταχτύς -ἀλίμονο- κι ο Θάνατος.

Ὦ Σειρῆνα, ἐσύ...
Ἐσὺ ποὺ τά ῾βαψες ὅλα.
Ποὺ τ᾿ ἄλλαξες ὅλα,
γιατί δὲν ἄφηνες τὸ Θάνατο
-τουλάχιστον αὐτόν-
νὰ μὲ πάρει μὲ τ᾿ ἀληθινό του χρῶμα;

Δημοφιλείς αναρτήσεις