ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΑΤ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΑΤ(5 Δεκεμβρίου του 1908-10 Ιανουαρίου 1991 )

Ο Δημήτρης Μυράτ ήταν ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης και θεωρητικός του θεάτρου, γιος του Μήτσου Μυράτ και της Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας).

Γεννήθηκε στην Αθήνα (κατά άλλους στο Μπογιάτι, τη σημερινή Άνοιξη Αττικής) στις 5 Δεκεμβρίου του 1908. Σπούδασε Φιλολογία στο Βερολίνο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του μεγάλου Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ, και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1931 στο θίασο της Κοτοπούλη, όπου και παρέμεινε ως το 1947. Από το 1947 μέχρι το 1950 ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου. Από το 1951 μέχρι το 1956 Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη - ΡΕΞ. Και από το 1957 διηύθυνε δικό του θίασο.

Για μια ενδιάμεση τριετία (1947 - 1950) έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο («Συρανό ντε Μπερζεράκ», «Το ημέρωμα της Στρίγγλας», «Ορέστεια») όπου και έπαιξε τον Ορέστη με Κλυταιμνήστρα την Κοτοπούλη και σκηνοθέτη τον Ροντήρη, το 1949). Στο ΡΕΞ ο Μυράτ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην «Άννα των χιλίων ημερών» (με την Μελίνα Μερκούρη), στον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ, στο «Η βασίλισσα και οι επαναστάτες» του Ούγκο Μπέττι, στο «Ρέκβιεμ για μια μοναχή» του Ουίλιαμ Φώκνερ, στη «Λυσσασμένη γάτα» του Τένεσι Ουίλιαμς, στον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ.

Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές (Συνοδινού, Ηλιόπουλος, Διαμαντόπουλος, Κατράκης, Τσαγανέας), ενώ το 1957 ιδρύει, μαζί με τη σύζυγό του Βούλα Ζουμπουλάκη, προσωπικό θίασο και στεγάζονται (ως το θάνατό του) στο Θέατρο ΑΘΗΝΩΝ της οδού Βουκουρεστίου. Εκεί ανέβασε και έπαιξε Πιραντέλλο («Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Να ντύσουμε τους γυμνούς»), Μπρεχτ («Αγία Ιωάννα των σφαγείων»), έργα του Σώμερσετ Μωμ, της Δάφνης ντυ Μωριέ, την «Εκάβη» του Ευριπίδη και την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και πολλά άλλα. Για πάρα πολλά χρόνια διετέλεσε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Διευθυντής του Ωδείου Αθηνών.

Ο Δημήτρης Μυράτ υπήρξε πολύ σημαντικός πνευματικός άνθρωπος, λόγιος, με βαθύτατη κουλτούρα και γλωσσική παιδεία, γνώστης της λατινικής γλώσσας και παρουσιάζει πλούσιο συγγραφικό έργο:

Ξεφυλλίζοντας τα αρχαία κείμενα (1970)

Ο καλός άνθρωπος του Άουγκσμπουργκ (1970)

Αγωγή του λόγου (1979)

Κριτική βιογραφία για το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, ενώ μετέφρασε ακόμη το «Μικρό Όργανο για το θέατρο» , σημαντικό θεωρητικό κείμενο του Γερμανού αυτού δραματουργού.

Τέλος, μετέφρασε πολλά από τα έργα που σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε.

Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 1991, σε ηλικία 83 ετών.

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ «Τροία»'

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ «Τροία»'

Κάψαμε τὴν Τροία μὲ τὸν πυρσὸ τῆς Ἀγάπης!

Πάνω στὰ τείχη χόρεψαν οἱ φλόγες τῆς Ἑλένης.

Φώτισαν τριανταφυλλιὰ τὰ νερὰ στὸ καραβοστάσι,

ἔλαμψε κόκκινα ὁ χαλκὸς στὶς περικεφαλαῖες!

Τώρα τὰ πλοῖα θαλασσοδέρνουνται ξυλάρμενα

ἀνάμεσ᾿ ἀπὸ τρόμους καὶ λαχτάρες.

Μὲ θείαν ὀργὴ τοῦ πόντου ὁ Κύριος μᾶς παιδεύει

κ᾿ ἡ θάλασσα μ᾿ ὅλα τὰ θεριακά της.

Γυρίζει ὁ κύκλος τῶν καιρῶν.

Οἱ Ἀνέμοι κυνηγοῦν τὰ κύματα,

κ᾿ ἐμεῖς γυρεύουμε στὰ πέλαα τὴν Ἰθάκη

καὶ μίαν ἄσπρη κλωνιὰ καπνὸ ἀπ᾿ τὸ παραγώνι.

Θὰ βροῦμε, δὲ θὰ βροῦμε τὴν Ἰθάκη;

Θεὸς βοηθός! Ὅμως γιὰ πάντα

στὰ ταραγμένα πέλαα θὰ μᾶς φέγγουν,

χορεύοντας πάνω ἀπὸ τὶς φουρτοῦνες,

καὶ μὲς στὰ νεκρὰ μάτια τῶν συντρόφων,

οἱ φλόγες οἱ μεγάλες ἀπὸ τὴν Τροία,

οἱ ρόδινες οἱ φλόγες τῆς Ἑλένης.

ΠΙΝΑΚΑΣ The Siege of Troy: The Death of Hector, by Biagio d'Antonio

Πώς να αποφύγετε τις καούρες

Απλές λύσεις

 Πώς να αποφύγετε τις καούρες

Μικρά μυστικά για να εμποδίσετε την εμφάνιση προβλημάτων στο στομάχι

Ανάμεσα στις τροφές που προκαλούν καούρες σε πολλούς ανθρώπους περιλαμβάνονται η σοκολάτα, λιπαρά και πικάντικα τρόφιμα καθώς και γαλακτοκομικά προϊόντα.

Η αποφυγή τροφίμων και ποτών που προκαλούν τα συμπτώματά σας είναι πρωταρχικής σημασίας, αλλά μπορείτε να κάνετε και άλλα πράγματα για να εμποδίσετε την εμφάνιση της καούρας:

- Αν είστε υπέρβαρος, σκεφτείτε κάποιο σχέδιο για να χάσετε τα επιπλέον κιλά σας

- Μην καπνίζετε

- Μην ξαπλώνετε για τουλάχιστον δυο ώρες μετά το γεύμα

- Όταν ξαπλώνετε, σιγουρευτείτε ότι το κεφάλι σας είναι περίπου 15 εκατοστά ψηλότερα από τα πόδια σας

- Πάρτε ένα αντιόξινο.

newsbeast.gr

Νότης Σφακιανάκης Ταξίδεψέ με

Η αξία της Συγχώρεσης

Αναδρομές σε προηγούμενες ζωές

Η αξία της Συγχώρεσης

Οι έρευνες για προηγούμενες ζωές αποδεικνύουν πως οι ψυχές επιστρέφουν με άλλες από την ψυχική ομάδα τους για να επιλύσουν συγκεκριμένες καρμικές ανισορροπίες.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας προς την ενότητα, δημιουργούμε ενεργειακές ανισορροπίες που πρέπει να αποκατασταθούν. Αυτές οι ανισορροπίες αποτελούν το κάρμα μας. Για παράδειγμα, αν εκμεταλλευτούμε και εξαπατήσουμε ανθρώπους, πρέπει σε κάποια στιγμή να βιώσουμε την εμπειρία της εκμετάλλευσης και της εξαπάτησης ώστε να εξισορροπήσουμε την ενέργεια. Αυτή η πρακτική δεν είναι ηθική, δεν έχει καμιά σχέση με σωστό ή λάθος. Χρειάζεται να γνωρίζουμε πως το Σύμπαν είναι ουδέτερο. Και ο Νόμος του κάρμα, επίσης. Αυτό συμβαίνει απλώς ως ενεργειακή εξισορρόπηση και καθορίζεται από τον Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος, ο οποίος ορίζει ότι για κάθε πράξη πρέπει να υπάρχει μια ισοδύναμη αντίδραση. Οι άνθρωποι με τους οποίους παίζουμε, όπως και τα ίδια τα παιχνίδια, έχουν να κάνουν με την εξισορρόπηση της ενέργειας. Η ψυχή μας θεραπεύεται και ενοποιείται κάθε φορά που εξισορροπούμε καρμικές ενέργειες. Με αυτό τον τρόπο, κάθε ενσάρκωση συνεισφέρει στη θεραπεία της ψυχής.

Παρεμπιπτόντως, εφόσον ο χρόνος δεν υπάρχει στον Κόσμο της Θεϊκής Αλήθειας, όλες οι ενσαρκώσεις μας συμβαίνουν ταυτοχρόνως. Όταν θεραπευόμαστε σε μια ζωή, θεραπεύουμε όλες τις άλλες ενσαρκώσεις. Γι' αυτό, η χρήση της Συγχώρεσης σε μια ζωή προσδίδει απίστευτη αξία στην ψυχή, επειδή θεραπεύει όλες τις προηγούμενες ενσαρκώσεις της παράλληλα με την τρέχουσα θεραπεία. Φανταστείτε το συλλογικό κάρμα που εξισορρόπησε ο Νέλσον Μαντέλα, συγχωρώντας μια ολόκληρη γενιά λευκών στη Νότια Αφρική για την κακομεταχείριση των μαύρων. Με τον ίδιο τρόπο, φανταστείτε το συλλογικό κάρμα που περιμένει να εξισορροπηθεί στην Αμερική για την κακομεταχείριση των σκλάβων και των ιθαγενών Ινδιάνων.

Η ψυχή μας κατευθύνεται πάντα προς τη θεραπεία και δημιουργεί συνεχώς καταστάσεις που μας δίνουν την ευκαιρία να εξισορροπήσουμε την καρμική ενέργεια. Όταν όμως αυτή η θεραπεία δεν επιτυγχάνεται στο επίπεδο της Θεϊκής Αλήθειας, δημιουργούμε ξανά ανισορροπία μέσω των κύκλων της μνησικακίας και της εκδικητικότητας και διατηρώντας τη νοοτροπία του θύματος. Έτσι, ο κύκλος του κάρμα διαρκώς επαναλαμβάνεται. Η Συγχώρεση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να πάψει η περιστροφή του τροχού, επειδή σπάει τον κύκλο.

Εικασία: Ενώ τα σώματα και οι αισθήσεις μάς λένε πως είμαστε ξεχωριστές οντότητες, στην πραγματικότητα είμαστε όλοι ένα. Όλοι δονούμαστε σαν τμήματα ενός και μοναδικού συνόλου.

Δεν είμαστε το σώμα μας. Δεν είμαστε το Εγώ μας. Δεν είμαστε η προσωπικότητά μας, ούτε οι ρόλοι που παίζουμε καθημερινά. Αν το πιστεύουμε αυτό, ενισχύουμε την πεποίθηση του διαχωρισμού και γίνεται αδύνατον να θυμηθούμε ποιοι είμαστε στ' αλήθεια — μια ατομική ψυχή που είναι κομμάτι του Θεού και υπάρχει σε ενότητα με Αυτόν.

Εικασία: Όταν όλες οι ψυχές ήταν ενωμένες με τον Θεό, πειραματιστήκαμε με τη σκέψη ότι ο διαχωρισμός ήταν πιθανός.

Παγιδευτήκαμε σε εκείνη τη σκέψη, η οποία μετατράπηκε στην ψευδαίσθηση ή στο όνειρο που ζούμε τώρα.. Είναι όνειρο επειδή ο διαχωρισμός δεν συνέβη ποτέ. Βρίσκεται μόνο στη σκέψη μας— και αυτή η σκέψη γεννά το σύστημα πεποιθήσεων

Κάποτε μας περιέβαλλαν Όλα Όσα Είναι - δηλαδή, ο Θεός. Δεν είχαμε σχήμα, παραμέναμε αμετάβλητοι, αθάνατοι και γνώση μας ήταν η αγάπη. Κάποια στιγμή κάναμε μια σκέψη. Πώς θα ήταν, αναρωτηθήκαμε, αν ερχόμαστε στη φυσική πραγματικότητα και βιώναμε αντίθετες ενέργειες - όπως μορφή, αλλαγή, διαχωρισμό, φόβο, θάνατο, περιορισμό και διττότητα; Παίξαμε για λίγο με την ιδέα αυτή, σκεπτόμενοι συνεχώς πως θα μπορούσαμε να αποτραβηχτούμε από το πείραμα οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμούσαμε, εφόσον πράγματι αποφασίζαμε να βάλουμε σε εφαρμογή την ιδέα εκείνη. Δεν είδαμε κανέναν κίνδυνο. Έτσι, πήραμε την απόφαση και χαμηλώσαμε την ενεργειακή μας δόνηση έτσι ώστε να συμπυκνωθεί η ενέργειά μας σε φυσική μορφή. Κατά τη διαδικασία, ξεχάσαμε τη σύνδεσή μας με τον Θεό, φανταστήκαμε πως πράγματι διαχωριστήκαμε από Εκείνον και δεν είχαμε τρόπο να επιστρέψουμε στα Όλα Όσα Είναι.

Αυτό το όνειρο έγινε πολύ ρεαλιστικό και νιώσαμε μεγάλη ενοχή για τον διαχωρισμό μας (προπατορικό αμάρτημα) από τον Θεό. Φοβηθήκαμε πως ο Θεός θα οργιζόταν για την πράξη μας αυτή.

Αυτή η ισχυρή πίστη στην αμαρτία, στην ενοχή "τον φόβο δημιούργησε το Εγώ. Έγινε τόσο ισχυρή δύναμη που έπλασε στον νου μας έναν κόσμο που κυβερνάται από φόβο. Ο κόσμος μας ακόμα κυβερνάται από φόβο αντί από αγάπη.

Παρόλο που έχουμε την τάση να το προσωποποιούμε, το Εγώ δεν είναι από μόνο του μια ξεχωριστή οντότητα, ούτε αντιπροσωπεύει την προσωπικότητά μας. Το Εγώ αντιπροσωπεύει μια ομάδα βαθιά εγκαταστημένων πεποιθήσεων οι οποίες μας πείθουν για τον διαχωρισμό από τον Θεό. Η εξαιρετική δύναμη αυτών των υποσυνείδητων πεποιθήσεων, μέσα από τις δυναμικές της ενοχής, του φόβου, της απώθησης και της προβολής, μας κάνει να νιώθουμε ότι το εγώ κατοικεί μέσα μας. Το Εγώ μας κρατά προσκολλημένους στον Κόσμο της Ανθρωπότητας και κοιμισμένους (Ασυνείδητους) να ονειρευόμαστε ότι έχουμε διαχωριστεί από τον Θεό.

Δάφνη, η αγαπημένη θεών και ανθρώπων!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7548.html

Δάφνη, η αγαπημένη θεών και ανθρώπων!

Μυθολογικά στοιχεία για τη δάφνη:
Κάποτε  ήτανε μια Νύμφη, κόρη του Πηνειού ποταμού, ξακουσμένη παντού για την ομορφιά της. Η Νύμφη τούτη ολημερίς κυνηγούσε στα δάση, σαν τη θεά `Αρτεμη, και κουβέντα δεν ήθελε να ακούσει για τα τόσα παλικάρια που την πολιορκούσαν. `Αδικα πάσχιζε ο πατέρας της, ο ποταμός, να την πείσει να παντρευτεί, να του χαρίσει εγγόνια. Εκείνη προτιμούσε να τρέχει ελεύθερη κι αγνή στα βουνά και να ασχολείται μονάχα με το κυνήγι. Η Νύμφη αυτή ονομαζόταν Δάφνη.
Κάποια μέρα, όμως, έτυχε να την ανταμώσει ο Απόλλωνας, ο οποίος ξετρελάθηκε από την ομορφιά της και θέλησε να την κάνει δική του. Εκείνη, για να γλιτώσει από τον πόθο του θεού και να παραμείνει παρθένα, έτρεξε να του ξεφύγει. Κι ο Απόλλωνας, γιος του πανίσχυρου Δία, έτρεξε στο κατόπι της προσπαθώντας να τη μεταπείσει. Αμετάπειστη η Δάφνη, πιο γρήγορος στα πόδια, όμως, ο θεός, καταφέρνει να τη φτάσει. Και τη στιγμή που εκείνος απλώνει τα χέρια του να τη γραπώσει, απελπισμένη η Δάφνη επικαλείται τη βοήθεια του πατέρα της του Πηνειού ώστε να τη γλιτώσει. Ο ποταμός τότε, για να κάνει τη χάρη στην κόρη του, τη μεταμόρφωσε σε δέντρο. Τα πόδια της έγιναν ρίζες, το σώμα της κορμός, τα χέρια της έγιναν κλαριά και τα μαλλιά της φύλλα. Κι έτσι ο θεός αγκάλιασε ένα δέντρο. Ήταν, όμως, τέτοιο το πάθος του για κείνην που της βροντοφώναξε «Αφού δε θέλησες να γίνεις γυναίκα μου, από δω και πέρα θα είσαι το δέντρο μου το αγαπημένο. Θα στεφανώνω με τους κλώνους σου τα μαλλιά μου, τη λύρα και τη φαρέτρα μου!» Κι έτσι η δάφνη έγινε του Απόλλωνα το ιερό φυτό...
Οπότε η δάφνη έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη λατρεία του θεού Απόλλωνα. Φύλλα δάφνης μασούσε η Πυθία πριν ανέβει στο δαφνοστεφανωμένο τρίποδα για να δώσει χρησμό, με δάφνη στεφάνωναν τους νικητές των Πυθικών αγώνων, με δάφνη εξάγνισε ο Απόλλωνας τον Ορέστη από το φόνο της μητέρας του κ.λ.π, κ.λ.π.... Μάλιστα, λένε, πως είχε τόσο στενά συνδεθεί με την προστασία από το κακό, αλλά και με τη δόξα, που αν ξεραινόταν κάποιος θάμνος δάφνης, το είχαν για άσκημο οιωνό.

Η δάφνη (επιστ.: Δάφνη η ευγενής, Laurus nobilis) είναι ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των Δαφνοειδών. Ανήκει στο γένος Δάφνη. Στην Ελλάδα απαντάται και αυτοφυής. Επίσης, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται και η δάφνη του Απόλλωνα, γνωστή με τα λαϊκά ονόματα βαγιά, δάφνη, δαφνολιά και φυλλάδα. Δεν είναι γνωστή η ετήσια παγκόσμια κατανάλωση φύλλων δάφνης. Μόνο στην Ελλάδα εξάγονται περί τους 200 τόνους ετησίως.

Ιστορικά στοιχεία για τη δάφνη:
Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια και γίνεται μνεία γι' αυτήν στον Όμηρο. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή. Στην αρχαιότητα ήταν επίσης γνωστές οι θεραπευτικές της ιδιότητες. Η δάφνη ήταν από την αρχαιότητα γνωστή για τις αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις και καταπραϋντικές ιδιότητες των φύλλων και των καρπών της. Ο Ιπποκράτης τη χορηγούσε ως αναλγητικό μετά τον τοκετό, σε διάφορα γυναικολογικά προβλήματα και για πλύσεις της κεφαλής. Με δαφνέλαιο θεράπευε τη στειρότητα. Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε το αφέψημα της σε παθήσεις της κύστης και της μήτρας, τους λιωμένους καρπούς της στο άσθμά και στη φυματίωση και το χυμό τους σε περιπτώσεις βαρηκοΐας και κόπωσης. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη ήταν επίσης φυτό αφιερωμένο και στο θεό Ασκληπιό (το θεό της Ιατρικής). Από τα παλιά κλαδιά έφτιαχναν στεφάνια για να δοξάσουν τους ήρωες και αργότερα πίστευαν ότι προστάτευε τον κόσμο από τον διάβολο. Οταν ξηραινόταν κάποιο δέντρο Δάφνης, πίστευαν ότι θα έρθει κάποιο κακό! Το χρησιμοποιούσαν επίσης για να τονώσουν τα μαλλιά αλλά και να σκουραίνουν το χρώμα τους (και των βλεφαρίδων) βράζοντας μαζί φύλλα δάφνης και καρυδιάς.

Χρήσεις:
Σε πολλά χωριά χρησιμοποιούν το χυλό των φύλλων μαζί με ρεβυθάλευρο για το ζύμωμα του εφτάζυμου ψωμιού. Χρησιμοποιείται σαν αρωματικό στο βερμούτ, σε παγωτά, γλυκά, στην αρτοποιία, σε σούπες, ζυμαρικά και κονσέρβες κρέατος.
Οι Βεδουίνοι αρωματίζουν τον καφέ τους με τα φύλλα δάφνης. Χρησιμοπούνται τα φύλλα της δάφνης και οι καρποί (χωρίς τα κουκούτσια τα οποία θεωρούνται τοξικά).
Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν οι καρποί βρίσκει πολλές εφαρμογές στη θεραπευτική. Από λαϊκούς θεραπευτές χρησιμοποιείται η σκόνη των δαφνόφυλλων τοπικά για το σταμάτημα της αιμορραγίας από τη μύτη.
Τα φύλλα και οι καρποί είναι τονωτικά για τις λειτουργίες της πέψης . Όλα τα μέρη της δάφνης είναι διεγερτικά και η λαϊκή ιατρική δε χρησιμοποιεί τα φύλλα ως εφιδρωτικά και αντικαταρροϊκά. Τα φύλλα πρέπει να ξεραίνονται στη σκιά.
Χρήση της δάφνης σε εναλλακτικές θεραπείες:

Η δάφνη έχει πολλές χρήσεις στη λαϊκή παράδοση. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα και οι καρποί της, χωρίς τα κουκούτσια που θεωρούνται τοξικά και παλαιότερα χρησίμευαν ως εκτρωτικά. Εκχύλισμα δάφνης βοηθά στην καλή λειτουργία του στομάχου. Το δαφνέλαιο, που εξάγεται με μηχανική συμπίεση των καρπών, θεωρείται ως αντιρρευματικό, για θλάσεις μυών και εναντίον της αρθρίτιδας. Το χρησιμοποιούσαν επίσης για να τονώσουν τα μαλλιά αλλά και να σκουραίνουν το χρώμα τους (και των βλεφαρίδων) βράζοντας μαζί φύλλα δάφνης και καρυδιάς. Σήμερα χρησιμοποιείται σε αρώματα, κεριά και σαπούνια. Το αιθέριο έλαιο, που παράγεται από την απόσταξη των φύλλων, είναι αντισηπτικό, πολύτιμο για το συνάχι και τη βρογχίτιδα. Σε πολλά χωριά χρησιμοποιούν το χυλό των φύλλων μαζί με ρεβυθάλευρο για το ζύμωμα του εφτάζυμου ψωμιού. Οι Βεδουίνοι αρωματίζουν τον καφέ τους με τα φύλλα δάφνης. Οι Βυζαντινοί αρωμάτιζαν το κρασί τους και τη
χρησιμοποιούσαν σαν κατευναστικό. Η σκόνη των δαφνόφυλλων χρησιμοποιείται τοπικά για το σταμάτημα της αιμορραγίας από τη μύτη.


Χαλαρωτική και ευεργετική
Το αφέψημα της δάφνης, που μπορείτε να φτιάξετε βράζοντας σε ένα φλιτζάνι νερό 2-3 φυλλαράκια για δέκα λεπτά, χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της αϋπνίας και της έντασης. Το ίδιο αφέψημα θεωρείται χρήσιμο και σε περιπτώσεις δυσπεψίας και ανορεξίας, ενώ συγχρόνως τα φύλλα της δάφνης πιστεύεται ότι διαθέτουν στυπτικές, αντιδιαρροϊκές και διουρητικές ιδιότητες. Για τον πονόλαιμο αλλά και τις στοματικές μολύνσεις μπορούμε επίσης να κάνουμε γαργάρες με το παραπάνω αφέψημα, ενώ τα επιθέματα με κομπρέσες με νερό όπου έχουμε βράσει δέκα φύλλα δάφνης ενδέχεται να καταπραΰνουν και τα αποστήματα. Παράλληλα το αιθέριο έλαιο της δάφνης θεωρείται ότι καταπολεμά την αεροφαγία αλλά και τους πόνους που οφείλονται σε ρευματισμούς και αρθριτικά.

Δάφνη για υπέροχα μαλλιά
Αν τα μαλλιά σας πέφτουν ή είναι θαμπά, ξεβγάλτε τα μετά το λούσιμο με νερό στο οποίο έχετε βράσει φύλλα δάφνης. Για να σκουρύνετε το χρώμα τους σε περίπτωση που έχουν αρχίσει να ασπρίζουν, βράστε 150 γρ. φρέσκα δαφνόφυλλα, αφήστε το μείγμα να κρυώσει και λουστείτε για 15 μέρες. Οι γυναίκες στην Κρήτη παρασκεύαζαν ένα καλλυντικό σκεύασμα, από δαφνέλαιο, δαφνοκούκουτσα και αγουρόλαδο, το οποίο χρησιμοποιείται για εντριβή των ριζών των τριχών του κεφαλιού για να αποκτήσουν γερά μαλλιά.

Μέτρα προφύλαξης
Αποφύγετε τις επαλείψεις με σκέτο δαφνόλαδο, καθώς μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα και κοκκινίλες στο δέρμα. Επίσης, μην πίνετε ποτέ δαφνόλαδο γιατί υπάρχει περίπτωση να σας προκαλέσει ναυτία και έντονη τάση για εμετό, αλλά και εγκαύματα στο γαστρικό βλεννογόνο και κολικούς.

Αποφύγετε τις επαλείψεις με σκέτο δαφνόλαδο, καθώς μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα και κοκκινίλες στο δέρμα. Επίσης, μην πίνετε ποτέ δαφνόλαδο γιατί υπάρχει περίπτωση να σας προκαλέσει ναυτία και έντονη τάση για εμετό, αλλά και εγκαύματα στο γαστρικό βλεννογόνο και κολικούς.

Πηγή Πηγή

Στον ουρανό είν' ένα αστέρι _ Καίτη Χωματά

Η ΚΑΙΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΩΝΗ

ΚΑΡΟΛΟΣ ΤΣΙΖΕΚ «Βαρυχειμωνιά»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΚΑΡΟΛΟΣ ΤΣΙΖΕΚ «Βαρυχειμωνιά»

Άνθισε η μυγδαλιά, ή χιονιού νιφάδες
τής στόλισαν τη νύχτα τα κλαδιά;
Μου έσβησε το αγριοβόρι τη φωτιά
και μπαίνει κρύο από τις χαραμάδες.

Ζοφερές νύχτες, μέρες αποφράδες
στου χωριού την απόκοσμη ερημιά,
σε άξενα, κακοτράχαλα βουνά,
όπου αργούν οι ανοιξιάτικες λιακάδες.

Λίγοι καπνοί στις γύρω καμινάδες,
κάποιο φως, που προδίδει ζεστασιά.
Πιο ανάλγητη απ' τη βαρυχειμωνιά
δυο τρυφερές δεν μου 'γραψες αράδες.

Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)
Από http://greek-translation-wings.blogspot.gr/

Πώς η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να επηρεάσει τα ηφαίστεια

http://www.apocalypsejohn.com/2013/01/klimatiki-allagi-ifaisteia.html

Πώς η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να επηρεάσει τα ηφαίστεια

Θα μπορούσε η κλιματική αλλαγή να επηρεάσει την ηφαιστειακή δραστηριότητα; Αυτό υποστηρίζουν Αμερικανικοί και Γερμανοί ερευνητές σε έκθεσή τους, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Geology.

Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό ότι τα ηφαιστειακά φαινόμενα μπορούν να έχουν τεράστιες επιπτώσεις για το κλίμα και τον πλανήτη γενικότερα. Έχει, για παράδειγμα, διατυπωθεί η θεωρία ότι ο μεγάλος αφανισμός στο τέλος της Πέρμιας Περιόδου προκλήθηκε, μεταξύ άλλων, από ηφαιστειακές εκρήξεις που μείωσαν τη θερμοκρασία του πλανήτη, δηλητηριάζοντας την ατμόσφαιρα και τις θάλασσες.

Από τη μελέτη τους, οι ερευνητές στο Χάρβαρντ και στο Κέντρο Ωκεανολογικών Ερευνών GEOMAR του Κίελου, είδαν ότι η αλληλεπίδραση κλίματος και ηφαιστείων μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα. Όπως λένε, σε περιόδους ραγδαίων κλιματικών μεταβολών, τα τελευταία 1 εκατομμύριο χρόνια, το λιώσιμο των παγετώνων και η άνοδος της στάθμης των υδάτων που αυτό προκαλεί, μπορούν να οδηγήσουν σε αύξηση των ηφαιστειακών εκρήξεων.

«Όλοι γνωρίζουν ότι τα ηφαίστεια επηρεάζουν το κλίμα», δήλωσε στο LiveScience η γεωφυσικός στο GEOMAR Μάριον Γέγκεν, μία από τους συντάκτες της έκθεσης. «Αυτό που εμείς βρήκαμε είναι ακριβώς το αντίθετο».

Η μελέτη βασίστηκε σε κλιματικό μοντέλο, το οποίο τους έδειξε πώς οι κλιματικές μεταβολές επηρέασαν τις πιέσεις που ασκούνται σε διαφορετικά σημεία του φλοιού της Γης. Επιπλέον, έγιναν επιτόπιες έρευνες, στα ηφαίστεια της Κεντρικής Αμερικής. «Υπήρξαν περίοδοι, κατά τις οποίες οι εκρήξεις ήταν σημαντικά ισχυρότερες σε σχέση με άλλες εποχές», δήλωσε ο βασικός συντάκτης της έκθεσης Δρ. Στέφεν Κούτερολφ.

Όπως τονίζεται πάντως, τα ευρήματα βασίζονται στις μεταβολές του κλίματος από φυσικούς παράγοντες. Δεν είναι σαφές, λοιπόν, κατά πόσο η ανθρωπογενής υπερθέρμανση θα μπορούσε να έχει τις ίδιες συνέπειες για τα ηφαίστεια. Σύμφωνα με τη Γέγκεν, κάτι τέτοιο είναι θεωρητικά εφικτό, όμως κανείς δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει, καθώς οι επιπτώσεις αυτές δεν συμπίπτουν με την κλιματική αλλαγή, αλλά εκδηλώνονται αρκετά αργότερα.

«Προβλέπουμε ότι το διάστημα που μεσολαβεί είναι περίπου 2.500 χρόνια», εξήγησε η ίδια. «Ακόμη λοιπόν κι αν αλλάξουμε το κλίμα, δεν θα περιμέναμε να συμβεί κάτι μέσα στα επόμενα χρόνια».

ΠΗΓΗ

ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/enas-yperoxos-anthrwpos.html

ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Αυτή η ταινία είναι ένας ύμνος στην Δύναμη της Θέλησης του Ανθρώπου. Κάθε άνθρωπος, από την στιγμή που γεννιέται έχει μέσα του αυτή τη δύναμη. Όμως από τον ίδιο  εξαρτάται, το πόσο θα την εκπαιδεύσει και θα την αυξήσει στην διάρκεια της ζωής  του. Στην ανατολική φιλοσοφία θεωρούνται οι δυσκολίες της ζωής ως δοκιμασίες που μας βάζει η ζωή για να πολεμήσουμε και να γίνουμε πιο δυνατοί.

Για να τα καταφέρουμε χρειαζόμαστε το όπλο της Βούλησης. Άλλωστε όλοι οι μεγάλοι Άνθρωποι, καλλιτέχνες, επιστήμονες, πολιτικοί, όλοι αυτοί που άνοιξαν νέους δρόμους στον κόσμο χρησιμοποίησαν πάρα πολύ αυτή την δύναμη για να ξεπεράσουν τα εμπόδια αδράνειας που τοποθετεί συνήθως το περιβάλλον.

Ακριβώς αυτή η ικανότητα διαφοροποιεί και τους ανθρώπους μεταξύ τους. Για αυτό και δεν υπάρχει κάτι το ίδιο δύσκολο για όλους. Ο καθένας έχει το δικό του όριο για να εξασκήσει αυτή την Βούληση. Βέβαια όσο υψηλότερο το όριο τόσο μεγαλύτερη και η δύναμη.

Ο Χριστός είχε πει ότι ο Άνθρωπος αν θελήσει έχει την δύναμη να μετακινήσει βουνά.
Αν κοιτάξουμε γύρω μας έχουμε καθημερινά παραδείγματα ηρωισμού και δύναμης. Βλέπουμε ανθρώπους χωρίς χέρια να ζωγραφίζουν. Άλλους με φανερά σωματικά εμπόδια να διακρίνονται στον αθλητισμό και σε άλλα τμήματα του πολιτισμού.

Αυτό στην αρχαιότητα διδάσκονταν μέσα από τους μύθους που παρήγαγαν ηρωικά πρότυπα. Ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Ιάσονας για παράδειγμα πέρα από άλλες αρετές τους ήταν έντονα πρότυπα Βούλησης. Σε αυτά δεν συναντάμε την αμφιβολία που είναι νοητικό εμπόδιο.

Συνήθως  αυτό που θέτει το εμπόδιο μέσα μας είναι ο ίδιος ο νους μας. Ο νους έχει την ικανότητα να εμφανίζει ένα μικρό λόφο ως ανυπέρβλητο βουνό μπροστά μας. Επίσης είναι  σημαντικό να μπορεί κανείς να ελέγχει τον νου και να μην του επιτρέπει να πετάει από εδώ και από κει για να μας αποπροσανατολίζει.

Στην Ινδία παρομοιάζουν τον νου σαν ένα πίθηκο που του αρέσει να σκαρφαλώνει από δέντρο σε δέντρο. Του αρέσουν λοιπόν οι εναλλαγές, δεν του αρέσουν οι σταθερές ιδέες. Στην εποχή μας, την εποχή της πληροφόρησης και όχι της γνώσης, την εποχή της γνώμης και όχι της κρίσης την εποχή  της γρήγορης εναλλαγής των εικόνων ικανοποιείται ιδιαίτερα αυτό το «πιθηκάκι». Ο μόνος που χάνει συνήθως είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που μπορεί για αυτό τον λόγο να αποπροσανατολίζεται πολύ εύκολα και να χειραγωγείται.

Όταν ο νους βγαίνει «εκτός ελέγχου τότε μπορεί να εμφανιστούν ψυχώσεις και ασθένειες όπως είναι για παράδειγμα η σχιζοφρένεια.  Στην ταινία ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει τον τρόπο και βρίσκει την δύναμη να κάνει μια εσωτερική μάχη. Όντας μια ιδιοφυΐα στα μαθητικά αποκαλύπτεται σταδιακά ότι πάσχει από σχιζοφρένεια. Παρ όλο που είναι πανέξυπνος, πώς να πολεμήσει τον ίδιο του τον νου που του δείχνει για αληθινά πράγματα που δεν υπάρχουν; Άνθρωποι τους οποίους γνωρίζει χρόνια, με τους οποίους μεγάλωσε, σπούδασε, διασκέδασε είναι απλώς δημιουργήματα της φαντασίας του.

Πόσο εύκολο είναι να το δεχτεί κανείς αυτό; Το πιο εύκολο και πιο ανώδυνο  είναι να πλάσει μια ιστορία καταδίωξης από αυτούς που θέλουν να του γκρεμίζουν αυτή την ψεύτικη πραγματικότητα. Δηλαδή να βυθιστεί όλο και περισσότερο μες στην τρέλα του.

Κάποια στιγμή όμως έχει μια έμπνευση. Αντιλαμβάνεται λογικά ότι οι άνθρωποι της φαντασίας του δεν μεγαλώνουν ηλικιακά. Παρ όλο που τους γνωρίζει χρόνια αυτοί παραμένουν όπως ήταν την πρώτη μέρα που τους είδε.

Το ότι ο χρόνος δεν έχει καμία επιρροή πάνω τους τον οδηγεί στο να αντιληφθεί την αλήθεια και να βρει τρόπο να τους πολεμήσει. Όμως άλλο το να δεις ένα ελάττωμα και άλλο να καταφέρεις να το πολεμήσεις.

Όσο προσπαθείς να εναντιωθείς σε αυτό τόσο αυτό θεριεύει! Έτσι και ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει μετά από προσπάθεια μια λύση για αυτό. Προσπαθεί να μην τρέφει αυτές τις σκεπτομορφές, να μην τις πολεμά αλλά να αδιαφορεί. Αυτές έχουν γεννηθεί και δεν υπάρχει καμία δύναμη να τις σκοτώσει, πρέπει να τις αφήσει με τον χρόνο να διαλυθούν μόνες τους. Δεν ασχολείται μαζί τους, τις κουβαλά σε κάθε του βήμα. Φοβάται αλλά πορεύεται με τον φόβο του στη ζωή. Αυτές συνεχίζουν να υπάρχουν μόνο που δεν τον κατέχουν.

Κατάφερε με την Βούλησή του να αλλάξει την οπτική γωνία της ζωής του. Χρησιμοποίησε κάτι ισχυρότερο από τον καθημερινό νου.  Και αυτό από μόνο του είναι πολύ ηρωικό.

Σαν άλλος Θησέας κατάφερε με τον μίτο της Αριάδνης να βγει από τον λαβύρινθο του νου του. Ένας πραγματικά υπέροχος Άνθρωπος!!

Joomla SEF URLs by Artio