Μωσαϊκό

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

9:28 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο

«Μὰ ὁ Χατζησάββας κοίταζε πέρα ἀπὸ τὸ παράθυρο καὶ εἶχε τὸ νοῦ του ἀλλοῦ· Εἶχε ξεσπάσει μπόρα τὶς μέρες ἐτοῦτες κι ὁ Χατζησάββας βρέθηκε σὲ ἓνα πατρικὸ χωράφι, μιὰν ὣρα ἀπὸ τὸ Μεγάλο Κάστρο, κοντὰ στὴν Ἁγίαν Εἰρήνη… Θεοῦ φώτιση ἢ μπὰς καὶ τὸ ἀπείκασε ἀπὸ τὰ παλιὰ κιτάπια ποὺ ἀνάγνωθε, τὰ χώματα ἐκεῖνα τοῦ μπῆκε στὸ μυαλὸ πὼς σκέπαζαν μιὰν ξακουστὴ παλιὰν πολιτεία· κι ἐκεῖ ποὺ σκάλιζε μία νεροφαγίδα μὲ τὸ σιδερομύτικο μπαστούνι του, ἓνα πράγμα γυαλιστερὸ κύλησε ἀπὸ τὸ βρεγμένο χῶμα· σκύβει – καὶ τί νὰ δεῖ; ἓνα χρυσὸ δαχτυλίδι!
Τὸ ἂρπαξε, τὸ πάστρεψε γρήγορα ἀπὸ τὰ χώματα, καὶ τώρα τό ΄φερε καὶ τό ΄δειξε στὸν Μητροπολίτη: Μιὰ διπλοκάπουλη γυναίκα κάθουνταν ἀπάνω στὸ χρυςὸ δαχτυλίδι καὶ κρατοῦσε ἓνα διπλὸ τσεκούρι στὰ χέρια της· ἓνας ἂντρας γυμνός, λιγνομεσάτος, σὰν τοὺς σημερινοὺς Κρητικούς, ἀναλυγίζουνταν μπροστά της, σὰν νὰ χόρευε· κι ἀπὸ πάνω τους, στὴν κορυφὴ τοῦ δαχτυλιδιοῦ, ἀνέβαινε σὰ δρεπάνι τὸ μισοφέγγαρο.
Τὸ ἀπίθωσε στὴν παλάμη τοῦ Μητροπολίτη:
- Γιὰ ὂνομα τοῦ Θεοῦ, Δέσποτά μου, εἶπε, κρύψε το, κανένας μὴν τὸ μάθει! Τί θησαυροὶ θὰ βρίσκουνται ἐκεῖ κάτω, τί χρυσὰ νεκροπρεπίδια! Μὰ σκλάβοι εἲμαστε, ἂν ξεκλειδώσουμε τώρα τὴ γῆς καὶ τὰ βροῦμε, ἡ Τουρκιὰ θὰ τ΄ ἁρπάξει· ἂς κάνουμε ὑπομονή· κι ἓνας ἂλλος Ἓλληνας, σὰ λευτερωθεῖ ἡ Κρήτη, ἂς ξεθάψει τὴν παλιὰ πολιτεία νὰ πάρει τὴ δόξα!»
Ν. Καζαντζάκης, «Ὁ καπετὰν Μιχάλης», σελ. 265, ἒκδ. Ἐλ. Καζαντζάκη, Ἀθήνα 1974 .
Χρυσάφι γεννᾶ ἡ ἑλληνικὴ γῆ· χρυσάφι ποὺ τὸ φύλαξε στοργικὰ στὰ σπλάχνα της τόσους ἀνήμερους αἰῶνες…
Ἐχθροὶ πάτησαν πολλοὶ σὲ αὐτὰ τὰ ζηλευτὰ τὰ χώματα· κατέστρεψαν, ἒκαψαν, ὑποδούλωσαν, λεηλάτησαν, μὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἀθάνατο, τὸ ἀρχαῖο, τὸ Ἑλληνικό, ξεπηδᾶ, καὶ βλασταίνει, καὶ γιγαντώνεται, καὶ θεριεύει! Μιὰ λεύτερη ἀνάσα, ἒχει καιρὸ νὰ γευτῇ αὐτὴ ἡ χώρα, καὶ τὰ σημάδια ποὺ μᾶς δίνει αὐτὴ ἡ γῆς εἶναι σημάδια λεύτερου ἀνθρώπου· ἐλεύθερου νὰ μεγαλουργήσῃ.
Δὲν εἲμαστε πλασμένοι νὰ ὑποκλινόμαστε στοὺς συνομῶτες τοῦ ἐκφυλισμένου κόσμου, καὶ δὲν ὑπάρχει οὓτε μία ἀξιοπρεπὴς αἰτία γιὰ τὴ λησμονιὰ τῆς ζωοδότρας δύναμης ποὺ οἱ πρόγονοι μᾶς

κληροδότησαν...
Ψηλᾶ τὸ κεφάλι Ἓλληνες! Ἒχουμε Ἀγῶνα!
Χλόη

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ από το "Μονόγραμμα"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς

Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
'Ακου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Ειμ' εγώ που φωνάζω κι ειμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς.
...
(από το "Μονόγραμμα")

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Οδός ονείρων (Κάθε κήπος) | Γιώργος Μαρίνος

Eleni Tsaligopoulou - Ela Pare Mou Ti Lipi

Cupcakes με ινδοκάρυδο και σιρόπι

Cupcakes με ινδοκάρυδο και σιρόπι

Bαθμολογία:

4 ψήφοι

Προστέθηκε από Phoebe, 28.12.10

Περιγραφή

Μικρά, αφράτα, νόστιμα κεϊκάκια με γεύση ινδοκάρυδου!

Τι χρειαζόμαστε:

2 μεγάλα αυγά
175 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κ.γ. baking powder
1/4 κ.γ. αλάτι
113 γρ. βούτυρο ανάλατο σε θερμοκρασία δωματίου
200 γρ. ζάχαρη
1 κ.γ. ξύσμα λεμονιού
120 ml γάλα
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
1/8 κ.γ. κρεμόριο
3 κουταλιές σούπας ινδοκάρυδο (το οποίο ρίχνουμε μέσα στο γάλα)

Σιρόπι

1/2 ποτήρι ζάχαρη
1/2 ποτήρι νερό
1 ξυλαράκι κανέλα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Cupcakes και muffins

Σιροπιαστά γλυκά

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Αβγά

Γάλα

Καρύδα

Φτιάχνει

12 κεϊκάκια

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Cupcakes με ινδοκάρυδο και σιρόπι http://www.sintagespareas.gr/sintages/cupcakes-me-indokarido-kai-siropi.html#ixzz25VzEDjrv

ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1001905

ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

Τιμή Πώλησης: ~~17,70~~ 15,93 €
Κατηγορία: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Σειρά: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ημ. Έκδοσης: 07/02/2013
ISBN: 9786180100686
Σελίδες: 416
Βιβλιοδεσία: ΑΔΕΤΟ
Χιλιάδα Κυκλ.: 15η

Τιμή Πώλησης: ~~17,70~~ 15,93 €

Κατηγορία: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Σειρά: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ημ. Έκδοσης: 07/02/2013

ISBN: 9786180100686

Σελίδες: 416

Βιβλιοδεσία: ΑΔΕΤΟ

Χιλιάδα Κυκλ.: 15η

Προσφέρεται η δυνατότητα προπαραγγελίας. Αν θέλετε να προπαραγγείλετε το βιβλίο ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ επιλέξτε «προσθήκη στο καλάθι» και ακολουθήστε τη διαδικασία. Η παράδοση των βιβλίων θα αρχίσει να πραγματοποιείται από 07/02/2013.

Ο Αχιλλέας Πανόπουλος, μαθητής της τρίτης λυκείου, μια μέρα εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς καμία προειδοποίηση. Η μητέρα του, η Νατάσα, με τη βοήθεια του διοικητή Δημήτρη Δρίβα, κινεί γη και ουρανό για να βρει τα ίχνη του γιου της. Στην πορεία της έρευνας τραγικά μυστικά, πάθη και λάθη βγαίνουν στο φως και περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Λίγο καιρό αργότερα, η Νατάσα, από μια τραγική στροφή της μοίρας, θα βρεθεί κατηγορούμενη για την πιθανή δολοφονία του ίδιου της του παιδιού. Ο διοικητής, που έχει αρχίσει να τρέφει ερωτικά αισθήματα γι’ αυτήν, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να την απαλλάξει από τις κατηγορίες που τη βαρύνουν.

Πού βρίσκεται ο Αχιλλέας; Ποιο τραγικό μυστικό τού αποκαλύφθηκε τη μέρα που εξαφανίστηκε και ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος γι’ αυτό; Θα καταφέρει η Νατάσα να βρει το παιδί της και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος που τους οδήγησαν ως εδώ; ‘Η μήπως είναι ήδη πολύ αργά και δε θα έχει την ευκαιρία για μια ζωή από την αρχή;

Η γριά και ο χάρος

Η γριά και ο χάρος

Μια φορά ήταν μια γριά και κάθε πρωί έβγαινε στο δάσος και μάζευε ξύλα για τη φωτιά της και χορταράκια, για να φάει.

Καθώς γύριζε μια μέρα φορτωμένη στον ώμο τα ξύλα και στην ποδιά της τα χόρτα, στο δρόμο συναντάει τον χάροντα.

- Γεια και χαρά σου, χάροντα, του λέει, για ποιόν με το καλό;

- Για του λόγου σου θειά, της λέει ο χάροντας. Άντε, ετοιμάσου να σε πάρω.

- Τώρα, του λέει, να πάω σπίτι να ξεφορτωθώ και να ετοιμασθώ. Και για να 'χω καλό ρώτημα, σαν πώς θέλεις να ετοιμασθώ;

- Όπως θέλεις εσύ, απαντάει ο χάροντας.

Τότε η γριά πηγαίνει στο σπίτι, ανάβει το τζάκι και βάζει να βράσει τα χόρτα. Ύστερα έπιασε να ζημώσει ψωμιά, έφτιαξε και κουλούρια για συγχώρεση. Ύστερα έστρωσε τραπέζι και περίμενε να ψηθούν τα ψωμιά.

Τότε παρουσιάσθηκε ο χάροντας και τη ρωτάει:

- Ε, ετοιμάστηκες θειά;

- Περιμένω γιε μου να βράσουν τα χόρτα, να ξεφουρνίσω το ψωμί και να φάμε. Δεν κάθεσαι και του λόγου σου να φας μαζί μου;

- Μα δεν μ' έχεις κακία θειά, πού θα σου πάρω την ψυχή;

- Μπα, γιατί να σου 'χω κακία. Όπου την πας την ψυχή μου, θα 'ρχομαι κι εγώ μαζί.

- Και το κορμάκι σου, που θα τ' αφήσεις εδώ; ξαναρωτάει ο χάροντας.

- Ε, αυτό είναι δική μου υπόθεση, απαντάει η γριά. Εγώ θα το παραδώσω στον Θεό και θα μου το φυλάει. Είδες πού βάζομε σταυρό πάνω απ' τα μνήματα;

Απάνω στην ώρα έβρασαν και τα χόρτα, μύρισε και το ψωμί στο φούρνο και η γριά κατέβασε το φαΐ, ξεφούρνισε κι έβαλε στο τραπέζι δυο πιάτα χόρτα και κάμποσες φέτες ψωμί.

Ο χάροντας όμως φαίνονταν στενοχωρημένος και δεν ήθελε να φάει.

- Δεν μου κάνει κέφι να παίρνω ανθρώπους, πού δεν κλαίνε, λέει στη γριά.

- Και δεν μου λες κι εμένα το λόγο; λέει η γριά. Τι σημασία έχει αν κλαίνε ή όχι;

- Όταν κλαίνε και θρηνούνε, μόνο τότε είναι δικοί μου και τούς πάω στην κόλαση. Όταν είναι ευχαριστημένοι και ήσυχοι, μου τούς παίρνει ο Θεός και τούς πάει ίσια στον Παράδεισο.

- Γι' αυτό κι έχεις κακό όνομα, του λέει η γριά. Φάε λίγο να ζεσταθεί η ψυχή σου, να κάνεις το σταυρό σου, μήπως και πάψεις να κολάζεις τον κόσμο.

Τότε ο χάροντας έσκασε απ' το κακό του, πετιέται επάνω και φεύγει λέγοντας.

- Εσένα έτσι κι έτσι χαμένη σ' έχω. Τι κάθομαι και χασομερώ μαζί σου.

Έτσι έφυγε ο χάροντας κι η γριά ζει ακόμα και ποιος ξέρει πόσο ακόμα θα ζει και θα 'ναι και ευχαριστημένη και καλόγνωμη. Την ευχή της να 'χομε, παιδιά μου.

Πηγή: Από το βιβλίο «Ο βοσκός Νικάνορας και το Ρωμαίικο»

xristianos.gr