Αρχαίο Θέατρο Θορικού

http://art-hellas.blogspot.gr/2012/12/blog-post_22.html

Αρχαίο Θέατρο Θορικού στο Λαύριο

Το αρχαίο θέατρο Θορικού, στο Λαύριο, είναι ίσως το αρχαιότερο σωζόμενο στην Ελλάδα. Χρονολογείται μεταξύ του 525 και του 480 π.κ.χ.

Το κοίλο, με χτιστά λίθινα εδώλια, δεν αποτελεί όπως στα άλλα θέατρα ημικύκλιο, άλλα μισή έλλειψη και έχει στη μια πάροδο ναΐσκο του Διονύσου και στην αντικρινή σύμπλεγμα μικρών δωματίων. Το θέατρο, στην πρώιμη του μορφή, λειτούργησε ήδη από τα τέλη της αρχαϊκής περιόδου. Το κοίλον του θεάτρου δεν έχει το τυπικό ημικυκλικό σχήμα αλλά ελλειψοειδές, ενώ η ορχήστρα, που δεν ήταν κυκλική, ήταν η πιο μεγάλη από τις άλλες ορχήστρες των αρχαίων ελληνικών θεάτρων. Η χωρητικότητα του θεάτρου ήταν γύρω στους 4.000 θεατές.

Ο Άγγλος περιηγητής Christopher Wordsworth (Κρίστοφερ Γουόρντσγουορθ, 1807-1885) περιγράφει : «Η απόσταση από την Ανάφλυστο, στα δυτικά της χερσονήσου, μέχρι τον Θορικό, στην ανατολική ακτή του ακρωτηρίου, ήταν εξήντα στάδια. Και πράγματι, το άκρο του Σουνίου απέχει σχεδόν την ίδια απόσταση, εξήντα στάδια, από τα δυο αυτά σημεία. Έτσι οι τρεις αυτές κώμες βρίσκονταν στις τρεις γωνίες ενός ισόπλευρου τριγώνου. Διασχίζουμε τώρα τη χώρα και φτάνουμε ως την ανατολική ακτή. Κατευθυνόμαστε προς τον Θορικό, το σημερινό Θερικό. Οι λόφοι είναι κατάσπαρτοι με χαμηλούς κέδρους. Το έδαφος όπου βαδίζουμε είναι στρωμένο με πολυκαιρισμένους σωρούς σκουριάς από το αργυρό μετάλλευμα με το οποίο ήταν κάποτε εμπλουτισμένο το χώμα.»

Η εμφανέστερη φάση του είναι εκείνη του 450, ενώ μια τρίτη, του 425 π.κ.χ., δείχνει πως οι μετασκευές είχαν σημασία. Όπως φαίνεται από τη σημερινή κατάσταση και τα προβλήματά του, ως πρώτο (και ασφαλώς πρωτοπόρο) πλήρωσε φόρο γι’ αυτό.

Επί παραδείγματι, δεν είχε αγωγό αποστράγγισης της σκηνής («εύριπο» όπως είπε ο διευθυντής αναστήλωσης Αθ. Νακάσης στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο). Κατά την αρχαιότητα, ένας κρυφός τοίχος στήριζε αναλημματικό τοίχο του κοίλου. Η ανάγκη στήριξης προέκυψε λόγω ωθήσεων γαιών από την ορθογώνια ορχήστρα, αφού τα νερά δεν απομακρύνονταν αμέσως. Δεύτερος αναλημματικός τοίχος χτίστηκε κατά τη δεκαετία του ’50, για τους ίδιους λόγους.

Η διεύθυνση αναστήλωσης και η Β′ Εφορεία Αρχαιοτήτων Αττικής αποφάσισαν να λύσουν το πρόβλημα χρησιμοποιώντας λεπτούς μεταλλικούς πασσάλους, που θα είναι αόρατοι, διότι θα «φυτευθούν» στο έδαφος.

Θα έχουν διάμετρο 12 εκατοστών. Θα τοποθετηθούν 38 πάσσαλοι σε μήκος 24 μέτρων και θα φέρουν τα φορτία, ώστε να σταματήσει το πρόβλημα.

στο σύνδεσμο δείτε περισσότερες φωτογραφίες

Μιχαήλ Άγγελος

Ο Μιχαήλ Άγγελος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1475, στο Καπρέζε της Ιταλίας, μια κωμόπολη 60 χλμ μακριά από τη Φλωρεντία και που σήμερα, προς τιμή του λέγεται, Καπρέζε Μικελάντζελο. Υπήρξε γιος του Λουντοβίκο ντι Μπουοναρότι ντι Σιμόνι και της Φραντσέσκα ντι Νέρι ντελ Μινιάτο ντι Σιένα. Η οικογένεια Μπουοναρότι είχε καταγωγή από παλαιά φλορεντική οικογένεια και μέλη της είχαν στο παρελθόν καταλάβει σημαντικά αξιώματα. Η οικονομική ευημερία της φαίνεται πως ανατράπηκε στα μέσα του 15ου αιώνα. Το 1474, ο πατέρας του διορίστηκε ως τοποτηρητής (podestà) στην πόλη Κιούζι και αργότερα στο Καπρέζε. Ο Μιχαήλ Άγγελος είχε άλλα τέσσερα αδέρφια ενώ κατά την γέννα του τελευταίου, το 1481, η μητέρα του πέθανε. Αργότερα, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην πόλη Σετινιάνο, κοντά στη Φλωρεντία, όπου ο Λουντοβίκο εμπιστεύτηκε την ανατροφή του Μιχαήλ σε μία παραμάνα.

Παρά την εμφανή κλίση του στη ζωγραφική και κατόπιν επιθυμίας του πατέρα του, σπούδασε αρχικά υπό την καθοδήγηση του ουμανιστή Φραντσέσκο ντ' Ουρμπίνο, αλλά το 1487 ξεκίνησε ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο ζωγραφικής του Ντομένικο Γκιρλαντάγιο. Εκεί ήρθε σε επαφή με την τεχνική της νωπογραφίας και εξασκήθηκε στο σχέδιο. Θεωρείται πιθανό πως ο Μιχαήλ Άγγελος παρέμεινε στο εργαστήριο του Γκιρλαντάγιο στην διάρκεια τριών ετών μαθητείας, σύμφωνα με σχετική σύμβαση που είχε υπογράψει ο πατέρας του το 1488, ωστόσο υπήρξε σε μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτος. Επισκεπτόμενος τον Κήπο των Μεδίκων, όπου διατηρείτο σημαντική συλλογή από αρχαία γλυπτά υπό την εποπτεία του γλύπτη Μπρετόλντο ντι Τζοβάνι, διδάχθηκε την τέχνη της γλυπτικής ενώ παράλληλα γνώρισε τον Λορέντσο των Μεδίκων, επιφανή άρχοντα της Φλωρεντίας, ο οποίος τον εισήγαγε στην αυλή του. Εκπαιδεύτηκε δίπλα στους γιους του Λορέντσο, ενώ συνδέθηκε με τον Μαρσίλο Φιτσίνο και τον ποιητή Άντζελο Πολιτσιάνο καθώς και τις ιδέες του νεοπλατωνισμού. Σε αυτή την περίοδο, ο Μιχαήλ Άγγελος ολοκλήρωσε δύο μαρμάρινα ανάγλυφα, την Παναγία της Σκάλας (1490-1492) και την Μάχη των Κενταύρων (1491-1492), έργο κατά παραγγελία του Λορέντσο και βασισμένο σε ένα θέμα που πρότεινε ο Πολιτσιάνο.

Μετά το θάνατο του Λορέντσο, στις 8 Απριλίου του 1492, και αφού επέστρεψε για ένα διάστημα στο πατρικό του σπίτι, στη συνέχεια φιλοξενήθηκε στο μοναστήρι του Σάντο Σπίριτο (Santo Spirito), όπου του δόθηκε η δυνατότητα να αποκτήσει γνώσεις ανατομίας, μελετώντας τα πτώματα του γειτονικού νοσοκομείου. Σε ανταπόδοση της φιλοξενίας, ο Μιχαήλ Άγγελος φιλοτέχνησε έναν ξυλόγλυπτο Εσταυρωμένο (1493), έργο το οποίο δώρισε στο μοναστήρι. Στην ίδια χρονική περίοδο ανήκει και το πρώτο ίσως πολύ σημαντικό γλυπτό του, ο Ηρακλής, έργο που αρχικά τοποθετήθηκε στο Παλάτσο Στρότσι αλλά αργότερα μεταφέρθηκε στη Γαλλία όπου πιθανά καταστράφηκε τον 18ο αιώνα.

Ο Μιχαήλ Άγγελος παρέμεινε στην υπηρεσία των Μεδίκων, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον γιο του Λορέντσο, τον Πιέρο των Μεδίκων, ωστόσο το καθεστώς του επρόκειτο να καταρεύσει μετά από την άνοδο του μοναχού Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα και της απήχησης των κηρυγμάτων του. Υπό τον φόβο αντιποίνων, ως ευνοούμενος των Μεδίκων, ο Μιχαήλ Άγγελος εγκατέλειψε την Φλωρεντία και αφού έμεινε για ένα διάστημα στη Βενετία, εγκαταστάθηκε αργότερα στη Μπολόνια. Εκεί εξασφάλισε μία σημαντική παραγγελία για την ολοκλήρωση τριών ημιτελών γλυπτών, για την εκκλησία του Σαν Ντομένικο. Παρέμεινε στη Μπολόνια για περισσότερο από ένα χρόνο και επέστρεψε στη Φλωρεντία το Νοέμβριο του 1495. Ο Μιχαήλ Άγγελος, σε αντίθεση με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι που θεωρούσε τον Σαβοναρόλα φανατικό, επηρεάστηκε από τα κηρύγματά του, τα οποία ενδεχομένως να συνέβαλαν στην θρησκευτική του συγκρότηση.
Ρώμη

Στις 26 Ιουνίου του 1496, επισκέφτηκε τη Ρώμη. Νωρίτερα, είχε φιλοτεχνήσει έναν μαρμάρινο ερωτιδέα, του οποίου όμως η θεματολογία έκανε αδύνατη την πώλησή του, στο καθεστώς της Φλωρεντίας του Σαβοναρόλα. Για το λόγο αυτό, ο Λορέντσο Ποπολάνο, συγγενής των Μεδίκων, πρότεινε να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του έργου ώστε να φαίνεται ως αρχαία δημιουργία. Με αυτό τον τρόπο πωλήθηκε στον καρδινάλιο Ραφαέλε Ριάριο, ο οποίος - όταν αργότερα αποκαλύφθηκε η αλήθεια - προσκάλεσε τον Μιχαήλ Άγγελο στη Ρώμη προκειμένου να γνωρίσει τον ταλαντούχο καλλιτέχνη. Στη Ρώμη, ο Μικελάντζελο φιλοτέχνησε ένα Βάκχο μετά από παραγγελία του Ριάριο, ενώ αργότερα ανέλαβε την δημιουργία της πιετά (αποκαθήλωση) του Βατικανού, στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου, έργο που απεικονίζει την Παναγία να κρατά στα χέρια της το σώμα του Χριστού μετά τη σταύρωση. H πιετά συνέβαλε καθοριστικά στην καταξίωσή του, ενώ αποτελεί και το μοναδικό έργο που φέρει την υπογραφή του Μικελάντζελο, ο οποίος φρόντισε να χαράξει τις λέξεις MICHEL ANGELUS BONAROTUS FLORENT FACIBAT.
Δαβίδ, Galleria dell'Accademia

Ο Μιχαήλ Άγγελος έμεινε στην πόλη της Ρώμης για περίπου πέντε χρόνια και στη συνέχεια επέστρεψε στην Φλωρεντία, η οποία προερχόταν από μία περίοδο πολιτικής αστάθειας μετά την καταδίκη του Σαβοναρόλα. Χάρη στη φήμη που είχε αποκτήσει στη Ρώμη, ανέλαβε αρκετές παραγγελίες έργων. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει η ανάθεση του Δαβίδ, για τον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας, ενός μαρμάρινου γλυπτού μεγάλων διαστάσεων. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1504 προσδίδοντας μεγάλο κύρος στο Μικελάντζελο. Αποτέλεσε παράλληλα σύμβολο της νέας Φλωρεντιανής δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να τοποθετηθεί τελικά στην Πιάτσα ντελα Σινιορία (Plazza della Signoria) μπροστά από το Παλάτσο Βέκιο (Palazzo Vecchio).
Cappella Sistina

Το 1505, ο Μιχαήλ Άγγελος επέστρεψε στη Ρώμη μετά από πρόσκληση του νέου Πάπα Ιουλίου Β΄, ο οποίος του ανέθεσε τη δημιουργία ενός επιβλητικού μαυσωλείου. Το έργο αυτό τελικά έμεινε ημιτελές, ωστόσο κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του, ο Μικελάντζελο αναλάμβανε παράλληλα και άλλες παραγγελίες. Μία από αυτές αφορούσε στην διακόσμηση του θόλου του Παπικού Παρεκκλησίου (Καπέλα Σιξτίνα), με νωπογραφίες των δώδεκα Αποστόλων. Ο Μιχαήλ Άγγελος αντιπρότεινε ένα περισσότερο σύνθετο και φιλόδοξο εγχείρημα, δημιουργώντας τελικά, σε διάστημα τεσσάρων ετών (1508-1512), περισσότερες από 300 βιβλικές φιγούρες και άλλες θρησκευτικές παραστάσεις, όπως σκηνές από την Γένεση, την ιστορία του Νώε ή τη Δευτέρα Παρουσία. Τα τέσσερα αυτά χρόνια, λέγεται, ότι ο Μικελάντζελο δεν βγήκε από την Καπέλα Σιξτίνα παρά ελάχιστα και δεν επέτρεψε σε κανέναν να δει το έργο του, δημιουργώντας έτσι μια αναστάτωση, μια φήμη και πλήθος κόσμου σύρρεε έξω από το Παρεκκλήσι. Σημαντική καινοτομία υπήρξε επίσης η απεικόνιση θεμάτων που προέρχονταν από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή παράδοση, χωρίς άμεση σχέση με την χριστιανική θρησκεία, όπως οι Σίβυλλες. Ο θόλος ήταν τόσο ψηλά που επινόησε μία τεχνοτροπία. Ζωγράφισε παραμορφωμένες τις φιγούρες, έτσι ώστε ο θεατής, που βρίσκεται αρκετα μέτρα πιο κάτω, να τις βλέπει κανονικές.
Δευτέρα Παρουσία, νωπογραφία, 13,7μ. x 13,2μ., Βατικανό, Καπέλα Σιξτίνα.

Στις αρχές του 1513 σημειώθηκε ο θάνατος του Ιουλίου Β΄ και ο διάδοχος του, Λέων Ι΄ του ανέθεσε την ανακατασκευή της πρόσοψης της εκκλησίας του Σαν Λορέντσο, στη Φλωρεντία. Εργάστηκε για το σκοπό αυτό για τρία χρόνια, ωστόσο ο πάπας τελικά απέρριψε το σχέδιο. Στη συνέχεια ανέλαβε την ανέγερση ενός νέου σκευοφυλακίου για την ίδια εκκλησία, με σκοπό να περιέχει τους τάφους του Λορέντσο του Μεγαλοπρεπή, του αδελφού του Τζουλιάνο καθώς και των ομώνυμων πρόωρα χαμένων δουκών. Ο θάνατος του πάπα, το 1521 και η άνοδος του Αδριανού ΣΤ΄ αναστέλουν προσωρινά τις εργασίες, οι οποίες συνεχίστηκαν όταν στον παπικό θρόνο ανέβηκε ο Κλήμης Ζ΄. Αν και το έργο έμεινε ημιτελές, αποτελεί σημαντικό δείγμα της συνύπαρξης της αρχιτεκτονικής με τη γλυπτική, σύμφωνα με το καλλιτεχνικό όραμα του Μιχαήλ Άγγελου. Το 1528, του ανατέθηκε σημαντικός ρόλος για την υπεράσπιση της πόλης, απέναντι στα στρατεύματα του Καρόλου Ε΄ και ανέλαβε επόπτης των έργων οχύρωσής της. Πριν την πολιορκία της πόλης, κατέφυγε στη Γαλλία, προσκεκλημένος του Φραγκίσκου Α΄, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί λιποτάκτης, ωστόσο πολύ σύντομα υπέβαλε αίτηση επιστροφής, η οποία έγινε δεκτή. Στις 12 Αυγούστου του 1530, η Φλωρεντία υπέγραψε συνθηκολόγηση, ενώ μετά την επιστροφή των Μεδίκων, ο Μιχαήλ Άγγελος παρέμεινε στην πόλη, συνεχίζοντας το έργο του πάνω στο σκευοφυλάκιο καθώς και στην Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη.
Ο επιβλητικός Μωυσής του Μιχαήλ Άγγελου. Το άγαλμα λαξεύτηκε το 1513 για τον τάφο του πάπα Ιουλίου Β΄ και είναι τοποθετημένο στο μαυσωλείο του Σαν Πιέτρο ιν Βίνκολι στη Ρώμη.
Τελευταία χρόνια

Στις αρχές της δεκαετίας του 1530, επισκέφτηκε εκ νέου τη Ρώμη πραγματοποιώντας προσπάθεια να ολοκληρώσει τον Τάφο του Ιούλιου Β'. Οι εργασίες διακόπηκαν την περίοδο 1534-1541, όταν ανέλαβε να ζωγραφίσει την Δευτέρα Παρουσία στην Καπέλα Σιξτίνα. Στα τελευταία χρόνια της εξουσίας του πάπα Παύλου Γ', ανέλαβε επίσης μία σειρά από αρχιτεκτονικά έργα, με σημαντικότερα ίσως αυτά που αφορούσαν την αναμόρφωση της πλατείας του Καπιτωλίου και το Παλάτσο Φαρνέζε. Το 1546, διορίστηκε υπεύθυνος αρχιτέκτονας για την ολοκλήρωση της κατασκευής της βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Τα σχέδια που ακολουθήθηκαν ανήκαν στον Ντονάτο Μπραμάντε, ωστόσο ο Μιχαήλ Άγγελος σχεδίασε το θόλο της, η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε πριν το θάνατό του, αν και η τοποθέτησή του έλαβε χώρα μεταγενέστερα.

Πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου του 1564. Σύμφωνα με τον Βαζάρι, διατύπωσε τη διαθήκη του λέγοντας πως αφήνει "την ψυχή του στο Θεό, το σώμα του στη γη και τα υλικά αγαθά στους πιο κοντινούς συγγενείς". Η σορός του εναποτέθηκε σε μία σαρκοφάγο στην Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων στη Ρώμη, αλλά μετά από λίγες ημέρες, ο ανηψιός του, Λιονάρντο Μπουανόρι, οργάνωσε την κλοπή της, μεταφέροντας το λείψανο στην Βασιλική της Santa Croce της Φλωρεντίας, εκπληρώνοντας σχετική επιθυμία του ίδιου του Μιχαήλ Άγγελου.
http://el.wikipedia.org/wiki/Μιχαήλ_Άγγελος

Απόσπασμα από τον "Αλέξη Ζορμπά"

 
































ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ 

(18 Φεβρουαρίου 1883 - 26 Οκτωβρίου 1957)
Απόσπασμα από τον "Αλέξη Ζορμπά"
-Εγώ θέλω να μου πεις από που ερχόμαστε και που πάμε. Του λόγου σου τόσα χρόνια μαράζωσες απάνω στις Σολομωνικές*∙ θα ‘χεις στύψει δυο τρεις χιλιάδες οκάδες χαρτί∙ τι ζουμί έβγαλες;
Τόση αγωνία είχε η φωνή του Ζορμπά, που η πνοή μου κόπηκε, αχ, να μπορούσα να του ‘δινα μια απόκριση!
Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση, μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη, μήτε η Νίκη∙ μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος. Τι ‘ναι πέρα από τον ιερό τρόμο; ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να προχωρέσει.
-Δεν απαντάς; έκαμε ο Ζορμπάς με αγωνία.
Δοκίμασα να δώσω στο σύντροφό μου να καταλάβει τι είναι ο ιερός τρόμος:
-Είμαστε σκουληκάκια μικρά μικρά, Ζορμπά, αποκρίθηκα, απάνω σ' ένα φυλλαράκι γιγάντιου δέντρου. Το φυλλαράκι αυτό είναι η γης μας∙ τ' άλλα φύλλα είναι τ' αστέρια που βλέπεις να κουνιούνται μέσα στη νύχτα. Σουρνόμαστε απάνω στο φυλλαράκι μας, και το ψαχουλεύουμε με λαχτάρα∙ τ' οσμιζόμαστε, μυρίζει, βρωμάει∙ το γευόμαστε, τρώγεται∙ το χτυπούμε, αντηχάει και φωνάζει σαν πράμα ζωντανό.
Μερικοί άνθρωποι, οι πιο ατρόμητοι, φτάνουν ως την άκρα του φύλλου∙ από την άκρα αυτή σκύβουμε, με τα μάτια ανοιχτά, τα αυτιά ανοιχτά, κάτω στο χάος. Ανατριχιάζουμε. Μαντεύουμε κάτω μας το φοβερό γκρεμό, ακούμε ανάρια ανάρια το θρο που κάνουν τα φύλλα του γιγάντιου δέντρου, νιώθουμε το χυμό ν’ ανεβαίνει από τις ρίζες του δέντρου και να φουσκώνει την καρδιά μας. Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο, νογούμε σύγκορμα, σύψυχα, να μας κυριεύει τρόμος. Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει...
Σταμάτησα. Ήθελα να πω: «Από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η ποίηση», μα ο Ζορμπάς δε θα καταλάβαινε και σώπασα.
-Τι αρχίζει; ρώτησε ο Ζορμπάς με λαχτάρα. Γιατί σταμάτησες;
-...Αρχίζει ο μεγάλος κίντυνος, Ζορμπά, είπα. Άλλοι ζαλίζουνται και παραμιλούν, άλλοι φοβούνται και μοχτούν να βρουν μιαν απάντηση, που να τους στυλώνει την καρδιά και λένε: "Θεός"∙ άλλοι κοιτάζουν από την άκρα του φύλλου το γκρεμό ήσυχα, παλικαρίσια και λένε: «Μου αρέσει».
Ο Ζορμπάς συλλογίστηκε κάμποση ώρα∙ βασανίζουνταν να καταλάβει.
-Εγώ, είπε τέλος, κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο∙ τον κοιτάζω και δεν φοβούμαι. Όμως και ποτέ, ποτέ δε λέω: Μου αρέσει. Όχι, δε μου αρέσει καθόλου! Δεν είμαι λεύτερος; Δεν υπογράφω!
Σώπασε, μα γρήγορα φώναξε πάλι:
-Όχι, δε θ' απλώσω εγώ στο Χάρο το λαιμό μου σαν αρνί και να του πω: «σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω!»
Δε μιλούσα∙ στράφηκε, με κοίταξε ο Ζορμπάς θυμωμένος.
-Δεν είμαι λεύτερος; ξαναφώναξε.
Δε μιλούσα. Να λες «Ναι!» στην ανάγκη, να μετουσιώνεις το αναπόφευγο σε δικιά σου λεύτερη βούληση -αυτός, ίσως, είναι ο μόνος ανθρώπινος δρόμος της λύτρωσης. Το 'ξερα, και γι αυτό δε μιλούσα.

OI ΗΛΕΚΤΟΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΑΣ

OI ΗΛΕΚΤΟΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ 

ΟΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ

Με την καθοδηγούμενη χαλάρωση των μυών, γαληνεύει ο Νους και φτάνουμε στο επίπεδο ΑΛΦΑ. (Είμαστε τρισυπόστατοι. ΝΟΥΣ- ΣΩΜΑ-ΠΝΕΥΜΑ. Ζούμε για το Σώμα, Ζούμε για το Πνεύμα, Ζούμε για την Ψυχή. Όλα είναι ίσης σπουδαιότητας).
Εδώ θέτουμε στόχους ευεργετικούς, όπως ο έλεγχος συνηθειών, ενίσχυση αυτοεκτίμησης, στόχους ανάπτυξης και εξέλιξης, αθλητικές επιδόσεις, αύξηση παραγωγικότητας, Δημιουργικότητα... Παραγωγή νέων ιδεών.
Στο επίπεδο Άλφα, οι δυνατότητες είναι απεριόριστες.
Τα θαύματα του χθες είναι η επιστήμη του σήμερα. Είναι η κατανόηση που μας λείπει. Το 1924 ο Χανς Μπέργκεν Αυστριακός ψυχίατρος, έκανε μετρήσεις με ηλεκτροεγγεφαλογράφο, και ανακάλυψε ότι ο εγκέφαλός μας πάλλεται με παλμούς το δευτερόλεπτο, όπως η καρδιά μας πάλλεται με παλμούς το λεπτό. Και όταν αυτοί οι παλμοί είναι από 14 έως 21 λέμε πως είμαστε στη Βήτα συχνότητα. Είναι η κατάσταση της εγρήγορσης, όπου λειτουργούν οι 5 αισθήσεις , αναγνωρίζουμε τον φυσικό κόσμο και μας αναγνωρίζει κι αυτός.
ΣΤΗΝ ΒΗΤΑ έχουμε: Συνείδηση, λογική, επικοινωνία- γλώσσα, ανάλυση (ξεχωρίζω το δέντρο από το δάσος) έννοια χώρου- χρόνου.
Και αριστερό ημισφαίριο. Στο Βήτα έχουμε επίγνωση και είμαστε δέκτες του φυσικού κόσμου. Ο εγκέφαλος είναι πομπός και δέκτης. Με αυτές τις συχνότητες στέλνει και λαμβάνει μηνύματα για το πώς θέλει να είναι στον φυσικό κόσμο.
Το 1981 ο δρ. Σπέρυ (πήρε και βραβείο Νόμπελ γι αυτό) ανακάλυψε τις διαφορετικές δυνατότητες των δύο ημισφαιρίων.
ΑΛΦΑ συχνότητα: Kάτω από τους 14 παλμούς, ενεργοποιείται το δεξί ημισφαίριο (Αυτό που στην ψυχολογία ονομάζεται υποσυνείδητο). Εδώ υπάρχουν διαφορετικές λειτουργίες όπως ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΔΙΟΡΑΣΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ (ΤΟ ΔΑΣΟΣ, ΟΧΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ) ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ E.S.P. = Διαίσθηση, ενόραση.
Ο άνθρωπος ο έμφρων-έμφρων ( στο επόμενο επίπεδο εξέλιξης που βρισκόμαστε τώρα), έχει δύο επιπλέον αισθήσεις. Διαίσθηση- Ενόραση. Η μελλοντική εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι η εξέλιξη της συνείδησης που έχουμε για τη συνείδηση. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο σήμερα με εργαλεία του χθες.
ΦΑΝΤΑΣΙΑ: ανήκει στο δεξί. Οι σπουδαίες ιδέες έρχονται σε κατάσταση χαλάρωσης. Μας επιτρέπει να αλλάξουμε τη ζωή μας. Οτιδήποτε θέλουμε να φτιάξουμε, να κάνουμε ή να δημιουργήσουμε είναι μια εικόνα που πρέπει πρώτα να γίνει.
Η ικανότητα να προβλέπουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα. Στη Βήτα συχνότητα 4 στις 5 αποφάσεις είναι λάθος. Είναι η λειτουργία που μας δίνει τη δυνατότητα να εκτιμάμε καλύτερα τις πληροφορίες και τα γεγονότα και να προβλέπουμε ώστε να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και έτσι να γίνουμε οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κατάλληλη στιγμή. Να μπορούμε δηλ. να μαντεύουμε. Κάθε φορά που πήρατε μία απόφαση και είπατε «Μου βγήκε σε καλό» είσαστε στο Β
Όταν πήρατε απόφαση και είπατε «Την Πάτησα», είσαστε στο Α. Εδώ έχετε περισσότερα στοιχεία να επεξεργαστεί ο εγκέφαλος, παρά όταν είναι στην υψηλότερη συχνότητα, Βήτα.
ΣΤΟ ΑΛΦΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
Η δημιουργικότητα έχει να κάνει με την εικόνα που έχει ο άνθρωπος για τον εαυτό του. Όσο υψηλότερη εικόνα, τόσο υψηλότερους στόχους βάζει. Στην Α έχουμε καλύτερη εικόνα του εαυτού μας, γιατί εδώ είναι οι δυνατότητες που έχει το ανθρώπινο είδος, ενώ στο Β είμαι επηρεασμένος από τις γνώμες των άλλων. ( του πατέρα μου, της μάνας μου, της κοινωνίας)
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Εδώ παράγονται τα περίφημα λεμφοκύτταρα, τα κύτταρα -Τ- που αποτελούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Το λεμφικό μας σύστημα είναι υπεύθυνο για την αποβολή των αχρήστων. Ενισχύεται δηλαδή η άμυνα του οργανισμού μας κάθε φορά που συνειδητά χαλαρώνουμε στο ΑΛΦΑ και ο οργανισμός αυτοθεραπεύεται. Κατά τη διάρκεια του ύπνου ο εγκέφαλος περνά αρκετές φορές από το Α (γέμισμα μπαταρίας). ( Με φυσιολογικό ύπνο και όχι με χάπια- Όταν κάποιος παίρνει χάπια δεν περνά καθόλου από το ΑΛΦΑ και πάει κατευθείαν στο ΔΕΛΤΑ με αποτέλεσμα να ξυπνά και να νιώθει ακόμα κουρασμένος)
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ: Ο δρ. Χιούμαν ο αστροφυσικός, ανακάλυψε ότι ανάμεσα στη στρατόσφαιρα και την ιονόσφαιρα ο χώρος δονείται στους 10 κύκλους το δευτ. Οι επιστήμονες προσπάθησαν να βρουν από πού ξεκινάει αυτή η συχνότητα και δε βρήκαν. Θεώρησαν ότι αυτή είναι μια συμπαντική συχνότητα όπου δονείται το σύμπαν στους 10 κύκλους. Για μας τι σημαίνει αυτό; ότι κάθε φορά που συντονιζόμαστε σ΄αυτή τη συχνότητα ερχόμαστε σε μια υποκειμενική επικοινωνία. Μπορούμε να δεχτούμε ή να στείλουμε ένα μήνυμα, όπου εκεί μπορούμε να καταλαβαίνουμε και να επικοινωνούμε.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ E.S.P Διαίσθηση: Η δυνατότητα να πάρω πληροφορίες μέσω του νου μου. Για τους επιχειρηματίες είναι το κρυφό χαρτί τους. Δεν υπάρχουν επιχειρηματίες επιτυχημένοι που να μην έχουν διαίσθηση. Λειτουργούν στο μέλλον όχι στο παρελθόν.
Η διαφορά ανάμεσα στην Β και Α είναι ότι στη Β είμαστε ξύπνιοι, ενώ στην Α το 95% κοιμάται και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτές τις σπουδαίες δυνατότητες συνειδητά, εκτός κι αν είχε κάποια αναλαμπή σκέψης, ή το πρωί όταν ξυπνήσει, πριν μπει σε δράση και του έρθει κάποια ιδέα, και πάρει κάποια απόφαση καλώς. Αυτό που μόλις περιέγραψα είναι διόραση.
ΘΗΤΑ: Είναι τμήμα της κλίμακας του υποσυνειδήτου και του δεξιού ημισφαιρίου και πολύ λίγοι άνθρωποι παραμένουν αρκετά σε μια τόσο χαμηλή συχνότητα. Όλες οι συναισθηματικές μας εμπειρίες μοιάζουν να καταγράφονται σ΄αυτή τη συχνότητα. Η Θήτα είναι αυτή η ειδική κλίμακα που ανοίγει την πόρτα της συνείδησης για να προχωρήσει στην πέρα από την χαλάρωση περιοχή, μέσα στον κόσμο των ψυχικών φαινομένων. Οι αλλαγές από το ΒΗΤΑ επίπεδο, επιτυγχάνονται μόνον 10%. Το 80% των αλλαγών επιτυγχάνεται στο ΑΛΦΑ και το υπόλοιπο 10% στο ΘΗΤΑ το οποίο όπως είπαμε, μαζί με το ΑΛΦΑ είναι το υποσυνείδητο.
Αυτή είναι η δύναμη του υποσυνειδήτου μας και με μια σειρά ασκήσεων ξεκινάμε να το ενεργοποιούμε.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος το οποίο ελέγχει το πεπρωμένο του. Αυτό προϋποθέτει τεράστια δύναμη, τεράστιες ευθύνες. Γιατί ζούμε; Το 95% των ανθρώπων απλώς ζουν περιμένοντας να τους συμβεί κάτι καλύτερο. Πατάνε στα νύχια τους και προχωράνε στη ζωή ελπίζοντας ότι θα φτάσουν με ασφάλεια στο θάνατο. Οι στιγμές κρίσης είναι ευκαιρία για ανανέωση. Η έννοια της μετάβασης περιλαμβάνει την προϋπόθεση της αλλαγής. Χρειάζεται να κινηθούμε για να ζήσουμε, δημιουργώντας το δικό μας μέλλον, αποφεύγοντας την πεπατημένη και χωρίς να πάρουμε τίποτα από κανένα. Έχουμε έρθει εδώ για να δημιουργήσουμε. Το επίπεδο ΑΛΦΑ είναι το εργαλείο.
ΔΕΛΤΑ: Το επίπεδο του βαθιού ύπνου. Είναι ανεξερεύνητο από την επιστήμη.

Βασίλης Λογοθετίδης

Βασίλης Λογοθετίδης (1898 - 20 Φεβρουαρίου 1960)

Ο Βασίλης Λογοθετίδης (1898 - 20 Φεβρουαρίου 1960) ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Βασίλης Ταυλαρίδης. Καθιέρωσε το επίθετο Λογοθετίδης με το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1919
Γεννήθηκε το 1898 στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης και έζησε τα νεανικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Το 1915 αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Γυμνάσιο και τον επόμενο χρόνο εμφανίσθηκε ερασιτεχνικά σε θεατρική σκηνή της Κωνσταντινούπολης κάνοντας μεγάλη εντύπωση. Το 1918 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και τον επόμενο χρόνο κάνει την εμφάνισή του ως επαγγελματίας πλέον ηθοποιός με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη με τον οποίο και συνεργάσθηκε μέχρι το 1935 όταν για μια μόνο θεατρική περίοδο δημιούργησε ο ίδιος θίασο συνεταιρικά με την Αλίκη και τον Κώστα Μουσούρη.

Μετά το τέλος της περιόδου εκείνης επανήλθε στο θίασο της Κοτοπούλη παραμένοντας μέχρι το 1946. Κατά τη θερινή περίοδο του 1947 συνεργάσθηκε με την Κατερίνα Ανδρεάδη και τον χειμώνα του ίδιου έτους συγκρότησε αποκλειστικά δικό του θίασο.

Στη διάρκεια της λαμπρής και πλούσιας σε επιτυχίες θεατρική σταδιοδρομία του έπαιξε σε περισσότερα από 200 ξένα θεατρικά έργα μεταξύ των οποίων στο Αρσενικό και παλιά δαντέλλα του Κέσσερλινγκ, στο Έξυπνοι και κουτοί του Γκάρσον Κάνιν, στην κωμωδία του Σαίξπηρ Όπως σας αρέσει, στο Βολπόνε του Μπεν Τζόνσον, στο Γαμπρός του κ. Πουαριέ του Ωζιέ, στο Κνοκ του Ζυλ Ρομαίν κ.ά. καθώς επίσης και σε περισσότερες από 110 ελληνικές κωμωδίες.

Ο Βασίλης Λογοθετίδης ήταν και από τους πρώτους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, όπου πρωτοεμφανίζεται το 1936, σε ταινίες που σχεδόν σε όλες και πρωταγωνιστεί όπως Κακός δρόμος (1936), Μαντάμ Σουσού (1948), Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948), Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952), Σάντα Τσικίτα (1953), Δεσποινίς ετών 39 (1954), Ούτε γάτα, ούτε ζημιά (1955), Η κάλπικη λίρα (1955), Ο ζηλιαρόγατος (1956), Δελησταύρου και υιός (1957) και Ένας ήρως με παντούφλες (1958) που ήταν και η τελευταία κινηματογραφική του παρουσία.

Το 1957 ανέλαβε καλλιτεχνική περιοδεία στις ΗΠΑ με σκοπό τη καθιέρωση συστηματικής επαφής μεταξύ των θεάτρων όλων των χωρών της γης, δίνοντας παραστάσεις σε οκτώ πόλεις των ΗΠΑ όπου και θριάμβευσε. Κατά δε την υποδοχή του στη πόλη Πίτσμπουργκ, ο δήμαρχος της πόλης του παρέδωσε το χρυσό κλειδί της πόλης, τιμή που δεν έχει ξαναγίνει σε Έλληνα ηθοποιό. Ακριβώς σε αναγνώριση της συμβολής του αυτής για την πρόοδο της ελληνικής θεατρικής τέχνης και παρουσίας σε διεθνές κοινό, ο Βασιλιάς Παύλος του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Νωρίτερα (1952), είχε τιμηθεί και με το Έπαθλο Ξενόπουλου.

Ο Βασίλης Λογοθετίδης πέθανε στο σπίτι του στις 20 Φεβρουαρίου 1960 από καρδιακή προσβολή, ενώ ετοιμαζόταν να πάει στο θεάτρό του. Τη διεύθυνση του θιάσου του συνέχισε επάξια ο Χρήστος Ευθυμίου. Μετά από εντολή του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη. Η κηδεία έγινε στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών παρουσία της πολιτικής ηγεσίας και συνέρρευσε τεράστιο πλήθος 50.000 Αθηναίων. Τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο. Ήταν άγαμος, δεν είχε στενούς συγγενείς και κατοικούσε στο Παλαιό Φάληρο.
 

Φιλμογραφία

Κακός δρόμος (1936)
Μαντάμ Σουσού (1948) .... Παναγιωτάκης
Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948) .... Θόδωρος
Ένα βότσαλο στη λίμνη (1952) .... Μανώλης Σκουντρής
Σάντα Τσικίτα (1953) .... Φώτης Φαγκρής
Δεσποινίς ετών 39 (1954) .... Τηλέμαχος Καραντάρης
Ούτε γάτα, ούτε ζημιά (1955) .... Λαλάκης Μακρυκώστας
Η κάλπικη λίρα (1955) .... Ανάργυρος Λουμπαρδόπουλος
Ο ζηλιαρόγατος (1956) .... Πότης Αντωνόπουλος
Δελησταύρου και υιός (1957) .... Αντώνης Δελησταύρου
Κάτω από τους ουρανοξύστες (1958)
Ένας ήρως με παντούφλες (1958) .... στρατηγός Λάμπρος Δεκαβάλλας
http://el.wikipedia.org/wiki/Βασίλης_Λογοθετίδης

Οι τρεις (3) αδελφές

http://www.kalliergo.gr/home-kalliergo/3-sisters-kalampoki-kolokythia-fasolia.html

Οι τρεις (3) αδελφές: Καλλιεργήστε μαζί καλαμπόκια, κολοκύθια, φασόλια

Οι ινδιάνοι της Αμερικής συνήθιζαν να καλλιεργούν με επιτυχία μαζί καλαμπόκι, κολοκύθια και φασόλια. Ονόμαζαν αυτό τον τρόπο καλλιέργειας “οι τρεις αδελφές”, γιατί τα τρία φυτά φρόντιζαν το ένα το άλλο και όλα μαζί αναπτύσσονταν αρμονικά.
Μπορείς κι εσύ να αξιοποιήσεις αυτή τη γνώση και να καλλιεργήσεις μαζί καλαμπόκι, κολοκύθια και φασόλια.
Το καλαμπόκι παρέχει ένα φυσικό υποστύλωμα πάνω στο οποίο μπορεί να αναρριχηθεί το φασόλι. Επωφελούνται ταυτόχρονα από το άζωτο που δεσμεύουν οι ρίζες της φασολιάς.
Οι φασολιές με τη σειρά τους δεσμεύουν άζωτο στις ρίζες τους και βοηθούν το καλαμπόκι στην ανάπτυξή του. Επιπλέον οι φασολιές, βοηθούν στην σταθεροποίηση των καλαμποκιών καθώς αναπτυσσόμενα γύρω από αυτά, προσφέρουν επιπλέον στήριξη.
Οι κολοκυθιές με τα μεγάλα τους φύλλα προσφέρουν σκίαση. Τα μεγάλα φύλλα από τις κολοκυθιές εμποδίζουν τις ακτίνες του ήλιου να φτάσουν στο χώμα και να εξατμίσουν το νερό. Ταυτόχρονα, τα μεγάλα φύλλα των κολοκυθιών σταματώντας τις ακτίνες του ήλιου, εμποδίζουν την ανάπτυξη των αγριόχορτων. Έτσι τα αγριόχορτα δεν αναπτύσσονται και δεν ανταγωνίζονται την πρωτεύουσα καλλιέργεια.

Πως να καλλιεργήσεις καλαμπόκι, κολοκύθια και φασόλια μαζί

Επέλεξε να τα φυτέψεις σε ένα μέρος που το βλέπει ο ήλιος το καλοκαίρι για τουλάχιστον 6 με 8 ώρες.
Σκάψε καλά και εμπλούτισε (λίπανε) το έδαφος με κοπριά ή/και κομπόστ.
Ακολούθησε τα παρακάτω διαγράμματα για την σπορά.
Τα διαγράμματα παρουσιάζουν μία σπορά σε διάταξη 3,2 x 3,2 μέτρα (τα καλαμπόκια πρέπει να σπέρνονται σε διάταξη παραλληλογράμμου ώστε να μπορούν να γονιμοποιηθούν). Για κάθε κύκλο παρουσιάζεται η διάταξη στην οποία πρέπει να φυτευτούν τα φυτά.


Εικόνα 1. Διάγραμμα σποράς καλαμποκιού, φασολιών και κολοκυθιών σε περιοχή (περίπου 10 τετραγωνικών μέτρων) 3,2x3,2 μέτρα.

Εικόνα 2. Λεπτομέρεια σποράς σε κάθε κύκλο.
Υπόμνημα:
ΚΟΛΟΚ, ΚΟΛ = Κολοκυθιά
ΚΑΛ, Κ = Καλαμπόκια
ΦΑΣ, Φ = Φασολιά

Σειρά φύτευσης

Προσοχή! Για την επιτυχία του εγχειρήματος, σημασία έχει η σειρά φύτευσης των σπόρων.
Πρώτα φυτεύουμε τα καλαμπόκια (εικόνες 1 και 2). Σε κάθε θέση φύτευσης βάζουμε 2 με 3 σπόρους. Κρατάμε το φυτό που είναι πιο δυνατό ώστε να έχουμε τελικά ένα φυτό ανά θέση. Σημείωση, πριν φυτέψετε τους σπόρους καλαμποκιού βάλτε τους σε νερό για περίπου 8 ώρες.
Όταν το καλαμπόκι φτάσει σε ύψος τα 10 εκατοστά, τότε είναι η ώρα να φυτέψουμε τα φασόλια και τα κολοκύθια.
Σε κάθε θέση (εικόνες 1 και 2) σπείρετε 2 με 3 σπόρους φασολιάς και κολοκυθιάς. Τελικά θα διατηρήσετε το πιο δυνατό φυτό. Θα πρέπει να αφαιρέσετε τα πιο ασθενή.

Πηγές

1. Bird Clan of E. Central Alabama: The Three Sisters
2. Cornell University Garden Based Learning: Three Sisters Garden- A Legend

http://www.apocalypsejohn.com/2013/02/xartis-ptoseon-meteoriton-gi.html

Χάρτης πτώσεων μετεωριτών στον πλανήτη Γη

Ο χάρτης περιλλαμβάνει με όλες τις πτώσεις μετεωριτών από το 2300 π.Χ. έως και σήμερα
Εδώ βλέπετε ένα χάρτη που αποτυπώνει όλες τις καταγεγραμμένες πτώσεις μετεωριτών, από το 2300 π.Χ έως και σήμερα και δημιουργήθηκε για την Guardian. Τα στοιχεία προέρχονται από την Μετεωρολογική Εταιρεία και αφορούν, 34513 περιστατικά.
Πάνω στο χάρτη, θα μπορέσετε να εντοπίσετε στο κάθε σημείο πρόσκρουσης και θα βρείτε την χρονιά που αυτή έγινε (ή βρέθηκε ο μετεωρίτης, αν δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία), ο υπολογιζόμενος όγκος του, ο τύπος του μετεωρίτη (σύσταση) και η επισήμανση αν η χρονιά αναφοράς είναι η χρονιά που έπεσε ο μετεωρίτης ή που βρέθηκε.
Είδαμε με ενδιαφέρον πως στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί 4 πτώσεις μετεωριτών και με ένα πρόχειρο υπολογισμό που κάναμε, η Γη εισπράττει περίπου 8 μετεωρίτες τον χρόνο. Που σημαίνει πως η πιθανότητα να πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, είναι σχετικά… χαμηλή.
Ο χάρτης δημιουργήθηκε με το data visualization tool cartdob.com και στο παρακάτω βίντεο, θα δείτε πως έγινε η οπτικοποίηση όλων των δεδομένων με αυτό το tool.
HOWTO: Every meteorite fall on earth mapped on CartoDB from vizzuality on Vimeo.

ΠΗΓΗ

Μόχλος

http://to-perivoli-tis-kritis.gr/content/%CE%BC%CF%8C%CF%87%CE%BB%CE%BF%CF%82

 

κλικ στη φωτογραφια για περισσότερα

Μόχλος

Ο Μόχλος είναι ένας μικρός παραλιακός οικισμός στη βόρεια ακτή της Κρήτης ανάμεσα απο τη Σητεία και την Παχειά Αμμο, στο κόλπο του Μεραμπέλλου, στο Λασίθι.

Φαίνεται να κατοικείται απο τη Νεολιθική εποχή, σε όλη τη διάρκεια της Μινωϊκής εποχής και μετά στα Ελληνορωμαϊκά χρόνια και τα χρόνια του Βυζαντίου.
Τότε ήταν μια μικρή χερσόνησος με δυό λιμανάκια, ένα στη κάθε πλευρά.

Σήμερα, το χαμηλότερο τμήμα της ξηράς έχει δώσει τη θέση του σ ένα μικρό θαλάσσιο δίαυλο που τη χωρίζει απο το μικρό νησάκι που απέμεινε.

Ο οικισμός βρισκόταν στη νότια μεριά του νησιού και οι ανασκαφές που άρχισαν γύρω στο 1905 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα έχουν ανακαλύψει μεγάλο αριθμό ευρημάτων.

Στα νεκροταφεία της πρωτο ανακτορικής και της μετα ανακτορικής περιόδου έχουν βρεθεί τάφοι και ταφές σε σαρκοφάγους όπως επίσης και πλήθος κοσμημάτων και ταφικών σκευών.

Τα πιό αξιόλογα απ αυτά βρίσκονται εκτεθειμένα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου.

Σήμερα, ο Μόχλος είναι ένα εξαιρετικό μέρος για ξεκούραση δίπλα στη θάλασσα. Μπορεί να μη φημίζεται για τις παραλίες του αλλά εκείνες οι μικρές που υπάρχουν είναι αρκετές για τους φίλους του.

Καλό φαγητό και πραγματικό φρέσκο ψάρι, ψαρεμμένο απο τους λίγους ψαράδες που έμειναν, καταναλώνεται αμέσως.

Το κρασί, που έρχεται απ τον Αγριλό, είναι όνειρο. Παράγεται απο τα αμπέλια που βρίσκονται στο ύψωμα Αγριλός, πάνω απο τα Μέσα Μουλιανά, και είναι ονομαστό από την αρχαιότητα.

Για όσους αρέσει η πεζοπορεία τα μονοπάτια είναι παντού. Δίπλα στη θάλασσα η ανηφορικά μέχρι το Αγιο Πνεύμα, τη Σφάκα και τη Τουρλωτή.

Υπάρχουν και μικρά, απλά ξενοδοχεία στο Μόχλος αν θέλετε να κάνετε τις διακοπές σας σ αυτή την όμορφη γωνιά της Κρήτης να διαρκέσουν μέρες.

Χωριάτικη σαλατομακαρονάδα

► Χωριάτικη σαλατομακαρονάδα

• 1 πακέτο ζυμαρικά πένες
• 300 γρ. φέτα
• 5 ντομάτες
• 3 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό
• 1 πράσινη πιπεριά
• 1 κρεμμύδι
• 10 ελιές καλαμών
• 1 κουταλάκι ρίγανη
• 8 κουταλιές ελαιόλαδο
• αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Βράζεις τα ζυμαρικά "al dente" σύμφωνα με τις οδηγίες στο πακέτο.

Κόβεις ντομάτες, πιπεριά και φέτα σε κυβάκια και κρεμμύδι σε μισοφέγγαρα.

Τα ανακατεύεις σε μεγάλο μπολ και προσθέτεις ελιές, ελαιόλαδο, ρίγανη, πιπέρι και αλάτι (Δοκίμασε τη φέτα πρώτα και μετά βάλε αλάτι).

Όταν είναι έτοιμα τα μακαρόνια, τα στραγγίζεις και τα ρίχνεις μέσα στο μπολ με τη σαλάτα. Ανακατεύεις καλά και σερβίρεις πασπαλίζοντας με ψιλοκομμένο μαϊντανό.

foodland.gr

Ξεφορτωθείτε τα άλατα στο μπάνιο!

► Ξεφορτωθείτε τα άλατα στο μπάνιο!

Έξυπνα, οικονομικά και οικολογικά

Οι συνταγές τις γιαγιάς ξαναχτυπούν και αποδεικνύονται σωτήριες τη στιγμή που τα πιο ακριβά και δραστικά καθαριστικά του εμπορίου αποτυγχάνουν ή τουλάχιστον δεν καταφέρνουν να διατηρήσουν το αποτέλεσμα πάνω από μία ημέρα.

Αφού καθαρίσετε το μπάνιο σας με όποιο τρόπο θεωρείτε προτιμότερο για αρχή, υπάρχει ένα ... μαγικό φίλτρο που θα φροντίσει να μη δημιουργούνται άλατα και υπολείμματα σαπουνιού στους τοίχους γύρω από το ντους, στη μπανιέρα καθώς και στην πόρτα της ντουζιέρας.

Μπορείτε να ξεκινήσετε την καθαριότητα και με το παρακάτω διάλυμα εξ' αρχής. Πώς το φτιάχνετε;

-Βάλτε σε μπουκαλάκι με ψεκαστήρα 2,5 ml (1/2 κουταλάκι του γλυκού), μαγειρική σόδα, 5 ml (1 κουτ.γλυκού) βόρακα, 2,5 ml (1/2 κουτ.γλυκού) υγρό σαπούνι, 45 ml (3 κουτ. σούπας) άσπρο ξύδι και 500 ml (2 φλιτζάνια) ζεστό νερό.

-Ανακατέψτε, ψεκάστε και τρίψτε τις επιφάνειες γύρω από το ντους.
Η μαγειρική σόδα όπως και το ξύδι, σκοτώνουν τα μικρόβια και τα βακτηρίδια και εξαφανίζουν τις δυσοσμίες. Το μπάνιο σας θα παραμείνει αστραφτερό για πολύ περισσότερο.
queen.gr