ΚΡΗΤΙΚΑ ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑ

ΚΡΗΤΙΚΑ ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑ   

 

Τα αμυγδαλωτά είναι από τα αγαπημένα κεράσματα. 

 

 

Γλυκό ή μπισκότο όπως θέλει μπορεί να το πει κανείς. Σημασία εχει ότι είναι τόσο γευστικό που κάνείς δεν θα αρνηθεί αλλο ένα.
Στους γάμους και στις βαφτίσεις της Κρήτης κερνούν οπωσδήποτε τον κόσμο αμυγδαλωτά τα οποία τα κάνουν ειδική παραγγελία σε χωριά της Κρήτης.

ΥΛΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΗΣ
700 γρ αμύγδαλα ξασπρισμένα και ψιλοκομμένα
200 γρ ζάχαρη
Ασπράδια 3 αυγών
3 κ.σ. χυμό λεμονιού
2 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη
2 κ.σ. αλεύρι 

 

 Ανακατεύετε μαζί τα αμύγδαλα με τη ζάχαρη.
 Χτυπάτε τα ασπράδια σε μαρέγκα.

 Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά

 Προσεκτικά ρίχνετε το μείγμα του αμύγδαλου, ανακατεύοντας απαλά να ενσωματωθούν τα υλικά.
 Στρώνετε τη λαμαρίνα με λαδόχαρτο ψησίματος. Βάζετε το μείγμα σε κορνέ και σχηματίζετε στρόγγυλα ή στενόμακρα μπισκότα. Με προσοχή, βουτάτε ένα πινέλο σε νερό και περνάτε από πάνω τα μπισκότα. Διακοσμείτε με το μισό αμύγδαλο.
Ψήνετε τα μπισκότα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς, μέχρι να ροδίσουν ελαφρά.
Βγάζετε τα μπισκότα από το φούρνο, αφήνετε να κρυώσουν και φυλάτε σε αεροστεγές κουτί.  

Η επανάσταση των σιωπηλών

http://www.grafida.net/el/index.php?itemID=4&view=4&pageID=149329   

Η επανάσταση των σιωπηλών, του Γιώργου Γραμματικάκη

Οι Σειρήνες όμως έχουν ένα όπλο πιο φοβερό και από το τραγούδι: τη σιωπή τους. Και πιθανότερο, παρόλο που δεν έτυχε ποτέ, θα ήταν να γλιτώσεις από το τραγούδι τους, παρά από τη σιωπή τους.[Φραντς Κάφκα, Η σιωπή των σειρήνων]

---

Η επανάσταση που οραματίζομαι θα είναι μια επανάσταση των σιωπηλών. Δεν θα έχει σημαίες αναπεπταμένες, συνθήματα και ιδεολογικές διακηρύξεις. Θα είναι μια επανάσταση βουβή, που θα στηρίζεται απλώς στην αλληλεγγύη των βλεμμάτων. Θα ξεκινήσει από την απόλυτη, την οργισμένη σιωπή, και θα αποδώσει στον άνθρωπο ό,τι στερήθηκε, ό,τι ονειρεύθηκε, ό,τι ζήτησε με κραυγές -πριν επιλέξει τη σιωπή.

Γιατί αυτή η σιωπή είναι η απόγνωση και η προσδοκία του. Δεν είναι αποδοχή, μήτε μοιρολατρία. Η σιωπή είναι το μέτρο της διαψευσμένης του ζωής, η πίκρα για τις επαγγελίες που ακυρώθηκαν, η οργή για την υποκρισία και το ψέμα. Η σιωπή είναι το ανώτερο στάδιο της πολιτικής ωριμότητας. Αν οδηγήσει στην επανάσταση, θα είναι μια επανάσταση αληθινή, αφού για πρώτη φορά δεν θα δεσμεύεται από τα λόγια της, θα δεσμεύεται μόνον από τα αισθήματά της.

Η επανάσταση των σιωπηλών δεν απευθύνεται λοιπόν σε ορισμένες τάξεις κοινωνικές, ούτε υπόσχεται ευημερία και δικαιώματα. Υπόσχεται μόνον μια άλλη γλώσσα: Την ξεχασμένη γλώσσα της ειλικρίνειας και της ευθύνης. Δεν επιδιώκει την εξουσία, αφού όπως απέδειξε η Ιστορία αυτό οδηγεί στη βία και τον εκφυλισμό. Επιδιώκει, όμως, να αποδώσει στον άνθρωπο την εξουσία της ζωής του, να απαντήσει στη βουβή απόγνωση της σιωπής του. «Η επανάσταση», σχολίασε ο μέγιστος των θεωρητικών της, «συνιστά μια πνευματική αναταραχή, μέσω της οποίας μια ομάδα ανθρώπων επιδιώκει να θέσει νέα θεμέλια για την ύπαρξή της».

Σε αυτήν λοιπόν την επανάσταση, που αναζητά αιωνίως τα θέμελιά της, δεν έχουν ίσως θέση οι ποιητές, μήτε οι φιλόσοφοι. Εχουν όμως θέση οπωσδήποτε οι άνεργοι. Ο φιλόσοφος προσπαθεί να καταλάβει τον κόσμο, ο ποιητής δημιουργεί τον δικό του. Ο άνεργος όμως τον στερείται εξ ορισμού. Η ανεργία αποτελεί τον παραλογισμό ενός πολιτισμού, που δεν παύει να επαίρεται για τις κατακτήσεις του. Ο παραλογισμός αυτός, αλλού μεταφράζεται στην πρόκληση της χλιδής, στον άνεργο σε ταπεινώσεις που δεν τελειώνουν. Ο άνεργος κατέφυγε στη σιωπή, επειδή κουράστηκε να ακούει για επενδύσεις και για τη μείωση της ανεργίας· που εξαιρεί ωστόσο πάντοτε τον ίδιο. Ο άνεργος είναι πια σιωπηλός, όχι επειδή θέλει να κρύψει την οργή του, αλλά επειδή δεν αντέχει να μιλήσει άλλο.

Η σιωπή -που κρύβει την απόγνωση- χαρακτηρίζει ακόμα όσους νοιάζονται αληθινά για τα δεινά του περιβάλλοντος. Δεν είναι οι οικολόγοι: Οι οικολόγοι φλυαρούν χωρίς μέτρο, και αναζητούν διαρκώς άλλοθι στον εαυτό τους και την «ανάπτυξη». Στην επανάσταση των σιωπηλών, θα συμμετέχουν οι άλλοι: Οσοι γνωρίζουν ότι η ανάσα της φύσεως είναι το ίδιο σπουδαία με τη δική τους ανάσα, ότι τα τραύματά της αποτελούν τραύματα στο δικό τους σώμα και την ψυχή. Αν σήμερα η μόνη προσδοκία τους είναι η επανάσταση των σιωπηλών, είναι επειδή κουράστηκαν να καταγγέλουν: την ασίγαστη μανία καταστροφής σε παραλίες και δάση, τις απάνθρωπες πόλεις που στεγνώνουν τις ψυχές, τη θυσία του αιώνιου και του αναγκαίου στο εφήμερο και το ταπεινό. Η επανάσταση των σιωπηλών δεν υπόσχεται νόμους και διατάγματα, που θα αποβλέπουν στην «προστασία» του περιβάλλοντος. Θεωρεί, αντίθετα, ότι είναι ο άνθρωπος που πρέπει να προστατευθεί. Εκείνος -που σήμερα σιωπά με απόγνωση- και οι επίγονοί του. Το περιβάλλον είναι ανάγκη να παραμείνει όσο γίνεται υπερήφανο και ανέγγιχτο, επειδή μόνον έτσι ανθεί πράγματι η ζωή. Αλλιώς, θα πληθαίνουν οι απομιμήσεις και τα ομοιώματά της.

Στην επανάσταση των σιωπηλών συμμετέχουν και όσοι είδαν το διαφορετικό κόσμο, που έπλασαν μέσα τους, να διαψεύδεται και να συντρίβεται. Μήτε μετάνιωσαν όμως, επειδή ο κόσμος τους είχε αξίες και ήθος, μήτε αλλάζουν. Στην επανάσταση των σιωπηλών, είναι σημαιοφόροι χωρίς σημαίες, πεζοπόροι χωρίς προμήθειες. Διαθέτουν την τιμιότητα του βλέμματος και μια παράδοξη αξιοπρέπεια. Ο κόσμος όμως που έπλασαν -που είχε αξίες και ήθος- είναι πάντοτε εκεί. Και απαιτεί το σεβασμό από όσους μιλούν εξ ονόματός του. Αυτοί οι σημαιοφόροι -χωρίς σημαίες- στην επανάσταση των σιωπηλών είναι η εγρήγορση και η συνείδησή της.

Όσοι άλλωστε κατέφυγαν στη σιωπή δεν έπαυσαν να ονειρεύονται: τη δίκαιη συγκρότηση του κοινωνικού ιστού, την αύρα μιας παιδείας ουσιαστικής, την ενίσχυση των δημιουργικών δυνάμεων που εν είδει μικρής φωτιάς υπάρχουν στον καθένα. Αντί όμως να κερδίσουν τη μοναδικότητά τους, έγιναν αριθμοί και αποδέκτες. Αριθμοί σε πίνακες στατιστικής και σε μετρήσεις θεαματικότητας· αποδέκτες σε επίπλαστες ανάγκες και όμηροι μιας ανεξέλεγκτης προόδου. Κι ενώ τα στοιχεία και οι εξαγγελίες των πολιτικών μιλούν για τη διαρκή άνοδο του εθνικού εισοδήματος, εκείνοι αισθάνονται ότι το βιοτικό τους επίπεδο -με την έννοια του βίου, της ζωής- διαρκώς μειώνεται.

Αυτός άλλωστε -εγώ ή εσείς- που οραματίζεται την επανάσταση των σιωπηλών, δεν ενδιαφέρεται αν επικριθεί ως ρομαντικός, μήτε αν καταταχθεί από τους εχέφρονες στους υπέρμαχους μιας ουτοπίας, από τις πολλές που γνώρισε η Ιστορία. Οι επικριτές της επανάστασης των σιωπηλών, συχνά φορτωμένοι με διπλώματα και κοινωνιολογικές περγαμηνές, αγνοούν την αξία της σιωπής, το εν δυνάμει επαναστατικό της περιεχόμενο. Τι άλλο όμως ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου -για να αναφερθούμε στην επικαιρότητα- από μια κραυγή σπαρακτική, μια στιγμή επαναστάσεως ύστερα από χρόνια σιωπής; Η σιωπή υπήρχε από νωρίς στις διαψευσμένες προσδοκίες των νέων ανθρώπων, σερνόταν στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και τους δρόμους της Αθήνας, μιλούσε με μουσικές και αθέατα δάκρυα. Η βία επιτάχυνε την έκφρασή της, τα τανκς προσπάθησαν να καλύψουν την απειλή της.

Όσοι λοιπόν αμφισβητούν την επανάσταση των σιωπηλών, δεν μέτρησαν ποτέ την αξία της σιωπής, δεν έτυχε ποτέ να αντιληφθούν την εκρηκτική της δύναμη. Μήπως όμως και ο έρωτας δεν είναι ως επί το πλείστον σιωπή, μήπως μέσα στη σιωπή δεν πλάθει ο δημιουργός το έργο του;

«Οι επαναστάσεις είναι τρελές εμπνεύσεις της Ιστορίας», έγραψε ένας σπουδαίος επαναστάτης, που δολοφονήθηκε μάλιστα από τους πρώην συντρόφους του στην εξορία. Η επανάσταση των σιωπηλών δεν θα είναι απλώς μια τρελή έμπνευση της ανθρώπινης ιστορίας. Θα είναι ίσως η συνέχεια και η αποθέωσή της.

grafida.net

ΕΛΙΟΨΩΜΟ

Αρτοποιεια & Συνταγες

ΕΛΙΟΨΩΜΟ

ΥΛΙΚΑ
300γρ αλευρι δυνατο 70%
500γρ αλεύρι ολικής άλεσης 200γρ ελιές μαυρες
30γρ μαγιά
100γρ λάδι (ελαιολαδο)
1 κρεμμύδι
1 κουταλιά της σούπας δυόσμος
1 κουταλιά της σούπας κόλιανδρος
1 κουταλιά της σούπας άνηθος
1 κουταλιά του γλυκού αλάτι
2 κουταλιές της σούπας σουσάμι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

 

στην πηγή

Πιέτρο ντελα Βάλλε

Ο Πιέτρο ντελα Βάλλε, γνωστός και ως Πιέτρο Πελλεγρίνο, (2 Απριλίου, 1586– 21 Απριλίου, 1652) ήταν Ιταλός περιηγητής, που αφιέρωσε ένα σημαντικό τμήμα των περιηγήσεών του στην Ασία και την Αίγυπτο.

Γεννήθηκε στη Ρώμη στους κόλπους πλούσιας οικογένειας ευγενών. Ιδιαίτερα καλλιεργημένος για την εποχή του γνώριζε Λατινικά, αρχαία Ελληνικά, είχε μελετήσει την ελληνική μυθολογία και τη Βίβλο. Φαίνεται πως οι περιηγήσεις του ξεκίνησαν ως εναλλακτική λύση στην αυτοκτονία, εξαιτίας ερωτικής απογοήτευσης, καθ υπόδειξιν του καθ. της Ιατρικής στη Νάπολη, του Μάριο Σιπάνο[εκκρεμεί παραπομπή]. Ταξίδεψε αρχικά στη Τύνιδα και από εκεί διαδοχικά στην Κωνσταντινούπολη, τη Ρόδο και τους Αγίους τόπους (1614), όπου παρέμεινε αρκετά για να αποκτήσει καλή γνώση της Τουρκικής και κάποια γνώση της Αραβικής. Το 1615 μετέβη στην Αλεξάνδρεια και μετά από μια περιήγηση στο όρος Σινά εγκατέλειψε το Κάιρο με δύο πορτραίτα Φαγιούμ στις αποσκευές του για να λάβει μέρος στον εορτασμό του Πάσχα στην Ιερουσαλήμ

Κατόπιν ταξίδεψε προς τη Βαγδάτη για να συναντήσει μια Σύρια χριστιανή πριγκίπισσα ονόματι Μάανι, η οποία δυστυχώς πέθανε το 1621. Με τη συνοδεία της συζύγου του πέρασε στο Ισπαχάν το καλοκαίρι του 1618, όπου συνάντησε τον Σάχη Αμπάς, στη διάρκεια μιας εκστρατείας του στη βόρειο Περσία τον οποίο και ακολούθησε επισκεπτόμενος περιοχές της Κασπίας. To 1623 με το αγγλικό πλοίο Whale κατάφερε εν τω μέσω του περσοτουρκικού πολέμου να φθάσει στο Γαμπρούν και Σουράτ, από όπου συνέχισε την περιοδεία του στην Ινδία. Στο δρόμο της επιστροφής πέρασε από το Χαλέπι στον κόλπο της Αλεξανδρέττας και με γαλλικό πλοίο στην Κύπρο και από εκεί μετέβη στη Μάλτα, τη Σικελία απ΄ όπου μέσω Νάπολης επέστρεψε στη Ρώμη, όπου τον υποδέχθηκε με τιμές ο Πάπας Ουρβανός Η΄.

Ο Πιέτρο Πελλεγρίνο παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, τη γεωργιανή ευγενή Μαριούτσια ντε Ζιμπά (Mariuccia Tinatin de Ziba), υιοθετημένη κόρη της πρώτης του συζύγου. Πέθανε στη Ρώμη στις 21 Απριλίου 1652. Κατέγραψε εκτενείς σημειώσεις και εντυπώσεις από την μεγάλη του αυτή περιοδεία τις οποίες εξέδωσαν οι γιοι του λίγο αργότερα του θανάτου του.

"Funeral Oration on his Wife Maani", (Επικήδειος της συζύγου του Μάανι) (1627)
Account of Shah Abbas (Αφήγηση του Σάχη Αμπάς) (1628)
The Travels in Persia (Τα ταξίδια στην Περσία) (2 μέρη) εκδόθηκαν από τους γιους του το 1658 και το τρίτο μέρος (Ινδία) το 1663.
http://el.wikipedia.org/wiki/Πιέτρο_ντελα_Βάλλε

... δε διδάχθηκαν από την ΙΣΤΟΡΙΑ...

http://www.freepen.gr/2013/04/blog-post_1120.html

Οι Γερμανοί δε διδάχθηκαν από την ΙΣΤΟΡΙΑ. Για αυτό και θα την ξαναζήσουν!

• 548
• 
  
• 
  

του Στρατή Μαζίδη
Λαός ο οποίος δε διδάσκεται από τα λάθη της ιστορίας του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Αυτό φυσικά μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για την Ελλάδα που δεν έμαθε από τα λάθη της ώστε να βρίσκεται σήμερα σε αυτή την κατάσταση.
Το ίδιο όμως θα μπορούσαμε να πούμε και για τους γερμανούς. Από το 1914 έως το 1918 αιματοκύλησαν την Ευρώπη στον Α’ ΠΠ, τον πλέον αιματηρό πόλεμο που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Το τέλος του πολέμου βρήκε τη Γερμανική Αυτοκρατορία διαλυμένη και με περιορισμένα πλέον τα εδάφη της.
Πριν καν συμπληρωθούν είκοσι χρόνια από το σκληρό αυτό μάθημα ανέδειξαν ως ηγέτη τους τον Αδόλφο Χίτλερ που παρέσυρε το γερμανικό λαό με τα …μεγαλεπίβολα οράματά του. Τα πρώτα χρόνια του πολέμου οι δυνάμεις του Αξονα κυριαρχούσαν και ο Χίτλερ ήλεγχε σχεδόν όλη την Ευρώπη προβαίνοντας παράλληλα στις γνωστές φρικαλεότητες. Ήταν φανερό πως ο γερμανικός λαός δεν είχε διδαχθεί από την πρόσφατη ιστορία του και τα όσα είχαν διαδραματιστεί κατά τον Α’ΠΠ. Η λήξη της μάχης του Στάλινγκραντ το Φεβρουάριο του 1943 είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει σιγά σιγά η επανάληψη της ιστορίας που κατέληξε στην ισοπέδωση της Γερμανίας από τις συμμαχικές δυνάμεις. Μια γερμανική ήττα που ξεκίνησε από αυτήν εδώ τη γη και την ηρωική αντίσταση μέχρι την πτώση της καρδιάς του Αξονα.
Το τέλος του πολέμου βρήκε τη Γερμανία ξανά ταπεινωμένη, τον ηγέτη της νεκρό για να μη συλληφθεί και έναν ολόκληρο λαό να κουβαλά τη ρετσινιά του σφαγέα και του εμπνευστή ολοκαυτωμάτων.
Η Γερμανία ανοικοδομήθηκε. Προόδευσε. Χάρη στο έλεος των νικητών. Μέγα σφάλμα όπως αποδείχθηκε αφού δεν ξέχασε τις ήττες της. Κι επειδή δεν τα καταφέρνει στα πεδία των μαχών, αποφάσισε να καταλάβει την Ευρώπη αλώνοντας εκ των έσω μια κοινότητα που ιδρύθηκε από κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες ακριβώς για να διασφαλιστεί η ειρήνη, η προκοπή και η ευημερία των λαών. Για να αποτραπούν νέα αιματοκυλίσματα. Να μην αναδειχθούν νέοι παρανοϊκοί δικτάτορες.
Κι ενώ το 4ο Ράιχ είναι αυτή τη στιγμή σε πλήρη εξέλιξη με μια σειρά χωρών είτε να έχουν παραδοθεί (Ελλάδα, Κύπρος, Ισπανία, Πορτογαλία) είτε αν αποτελούν εξαρχής δορυφόρους (Ολλανδία, Αυστρία κτλ), ωστόσο η Γερμανία δεν έμαθε το μάθημά της, όπερ να σέβεται τα άλλα έθνη στηρίζοντας την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς αντί να επιβάλλεται ως αφέντης που ταπεινώνει τους άλλους.
Δε γνωρίζω το πως αλλά είμαι βέβαιος ότι για αυτόν ακριβώς το λόγο, η φίλη μας Γερμανία, αυτή που όλοι εμείς ζηλεύουμε σύμφωνα με αξιωματούχο της, είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ όπως και τις προηγούμενες δύο φορές. Ίσως και με πιο καταστροφικά αποτελέσμα για την ίδια.
freepen.gr

Το αστείο (αποσπάσματα) - ΜΙΛΑΝ ΚΟΥΝΤΕΡΑ

ΜΙΛΑΝ ΚΟΥΝΤΕΡΑ (Γεννήθηκε 1 Απριλίου του 1929 )

Το αστείο (αποσπάσματα)
Έχουν να λένε για τον κεραυνοβόλο έρωτα· είμαι βέβαιος πως η αγάπη έχει κλίση να δημιουργεί τον δικό της μύθο· δεν θέλω λοιπόν να υποστηρίξω, πως ήταν μια κεραυνοβόλα αγάπη· αλλά οπωσδήποτε ήταν κάτι το ξεχωριστό· την καθαυτό ουσία της ύπαρξης της Λουτσίας, ή —αν θέλω νάμαι πιο ακριβής— την ουσία αυτού, που ήταν η Λουτσία μετά για μένα, την κατάλαβα, την ένιωσα, την είδα αμέσως· η Λουτσία που έφερε τον εαυτό της, όπως φέρνουν στους ανθρώπους μια φανερή αλήθεια.

Την κοιτούσα, πρόσεχα το ακαθόριστο επαρχιώτικό της χτένισμα, πρόσεχα το γκρίζο της μαντό, φτωχό και τριμμένο και ίσως λιγάκι κοντό· πρόσεχα το αφάνταστα όμορφο και καθαρό πρόσωπό της· αιστάνθηκα πως το κορίτσι αυτό κλείνει μέσα του μια γαλήνη, απλότητα και μετριοφροσύνη και πως όλα αυτά είναι αξίες που χρειάζομαι· μου φάνηκε, πως είμαστε πολύ κοντά ο ένας στον άλλον· πως έχουμε και οι δυο το μυστηριώδες δώρο της φυσικότητας· μου φάνηκε, πως αρκεί μόνο να πάω κοντά της και να της μιλήσω κι αμέσως τη στιγμή που θα με αντικρύσει στο πρόσωπο, θα μου χαμογελάσει, λες και ξαφνικά στάθηκε μπροστά της αδερφός, που έχει να τον δει εδώ και μερικά χρόνια.

Η Λουτσία έπειτα σήκωσε το κεφάλι της και κοίταξε στο ρολόι που ήταν απέναντι. (ακόμα κι αυτή της την κίνηση την έχω αποτυπώσει στη θύμησή μου· μια κίνηση κοπέλας που δεν έχει μαζί της ρολόι και εντελώς τυχαία κάθεται απέναντι στο μεγάλο ρολόι). Σηκώθηκε και τράβηξε προς τον κινηματογράφο· ήθελα να την σταματήσω· δεν μου έλειπε το θάρρος, αλλά ξαφνικά μου έλειπαν τα λόγια· είχα βέβαια το στήθος γεμάτο με συναισθήματα, αλλά στο κεφάλι μου δεν υπήρχε ούτε μια συλλαβή· προχώρησα πίσω της ως τη μικρή αίθουσα που ήταν το ταμείο κι απ' όπου φαινόταν η σάλα του κινηματογράφου τελείως άδεια. […]

Στο μεταξύ η κοπέλλα πέρασε μέσα· την ακολούθησα από πίσω. Στην σχεδόν άδεια σάλα, τα αριθμημένα εισιτήρια χάσαν την έννοιά τους κι ο καθένας καθόταν όπου ήθελε· προχώρησα προς την αράδα της Λουτσίας και κάθησα δίπλα της. Ύστερα άρχισε να παίζει μουσική από φθαρμένους δίσκους, τα φώτα στη σάλα έσβυσαν και στην οθόνη άρχισαν οι ρεκλάμες.

Η Λουτσία έπρεπε να αντιλήφθηκε, πως δεν είναι σύμπτωση που κάθεται δίπλα της ένας στρατιώτης και μάλιστα με μαύρα διακριτικά, ασφαλώς όλο αυτό το διάστημα πρόσεξε κι αιστάνθηκε την παρουσία μου […]

[πηγή: Μίλαν Κούντερα, Το αστείο, μτφρ. Ανδρέα Τσακάλη, εκδ. Κάλβος, Αθήνα 1971, σ. 79-80]

http://digitalschool.minedu.gov.gr/

Απρίλιος

Απλές λύσεις

► Απρίλιος
Ο Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Οι Λατίνοι τον ονόμασαν Aprilis απ' το aperio= ανοίγω (apertus= ανοικτός και Apertio= Άνοιξη). μια που όλη η φύση ξαναγεννάται από το βαθύ χειμωνιάτικο ύπνο του χιονιού και τον αφιέρωσαν στη θεά Αφροδίτη.
Όπως ο Μάρτης, έτσι και ο Απρίλης είναι μήνας δίγνωμος: από τη μια μεριά ο καιρός καλυτερεύει σταθερά, από την άλλη δεν ξεχνάει να δείξει τα χειμωνιάτικα δόντια του με βροχές και χαλάζια. Οι γεωργοί σπέρνουν καλαμπόκι, βαμβάκι, καρπούζια, πεπόνια.

Αν η κακοκαιρία κάνει κακό στα σπαρτά, οι κανονικές βροχές είναι ευεργετικές, γιατί τώρα ο γεωργός θα σπείρει καλαμπόκια, ρεβίθια, τριφύλλι, ρύζι, μπαμπάκι, θα φυτέψει μελιτζάνες, σπανάκι, καρπούζια, πεπόνια κλπ. Έτσι με λαχτάρα περιμένει τη βροχή, που και τα σπαρτά θα μεγαλώσει και τα φρεσκοφυτεμένα θα βοηθήσει να ξεπεταχτούν.

Ο ΜΗΝΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ ( ΟΝΟΜΑΤΑ -ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ)

 


Ο ΜΗΝΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ ( ΟΝΟΜΑΤΑ -ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ)

Ο Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Hμερολόγιο, ο όγδοος κατά το Εκκλησιαστικό που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο, και ο δέκατος στο αττικό ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες.
Οι Λατίνοι τον ονόμασαν Aprilis απ' το aperio= ανοίγω (apertus= ανοικτός και Apertio= Άνοιξη). μια που όλη η φύση ξαναγεννάται από το βαθύ χειμωνιάτικο ύπνο του χιονιού και τον αφιέρωσαν στη θεά Αφροδίτη.
Απρίλης και άνοιξη, Απρίλης και Πάσχα είναι για τον ελληνικό λαό σχεδόν αξεχώριστα.
Γι' αυτό τον είπαν και Ανοιξιάτη και Αιγιωργίτη, απ' τη μεγάλη γιορτή που περιλαμβάνει, και Κερασάρη, εκεί που πρωτοβγαίνουν τα κεράσια.
Η ελληνική παράδοση ονομάζει τον Απρίλη και «Λαμπριάτη», γιατί συνήθως το μήνα αυτό γιορτάζουμε το Πάσχα, τη μεγαλύτερη χριστιανική γιορτή της Ορθοδοξίας.
Η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής, με την ψαλμωδία των Χαιρετισμών, ολοκληρώνεται την Παρασκευή που στις εκκλησίες ψάλλουν τον Ακάθιστο Ύμνο και ακολουθούν η Ανάσταση του Χριστού.
Παροιμίες για το μήνα Απρίλιο

Του Μάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια,
και τ' Απριλιού τις δεκοχτώ, μην κάψεις τα καρούλια (του αργαλειού).

Σαν ρίξει ο Μάρτης μια βροχή κι Απρίλης άλλη μία,
να δεις κουλούρες στρογγυλές και πίττες σαν αλώνι.

Απρίλης φέρνει την δροσιά, φέρνει και τα λουλούδια.
Και τ' Απριλιού ταις δεκοχτώ,
πέρδικα ψόφησε στ' αυγό (δηλαδή απ' το κρύο).

Αν βρέξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα,
χαρά σε εκείνον τον ζευγά που ‘χει στη γη σπαρμένα.

Ως τ' Απριλιού τις δεκαοχτώ να' χεις τα μάτια σου ανοιχτά.
Περάσανε οι δεκαοχτώ, άραξε πάνω σ' ένα αυγό.

Aν κάνει ο Mάρτης δυο νερά κι ο Aπρίλης πέντε - δέκα,
να δεις το κοντοκρίθαρο πως στρίβει το μουστάκι,
να δεις και τις αρχόντισσες πως ψιλοκλεισιρίζουν,
να δεις και τη φτωχολογιά πως ψιλοκοσκινάει.

Ο Μάρτης έχει τ' όνομα, κι ο Απρίλης τα λουλούδια.

Αν κάνει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα,
χαρά στονε τον γεωργό που ‘χει πολλά σπαρμένα.

Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.

Ο Απρίλης ο γρίλλης, ο Μάης ο πολυψωμάς.

Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.

Αλί στα Μαρτοκλάδευτα και τ' Απριλοσκαμένα.

Του Απρίλη η βροχή, κάθε στάλα και φλουρί.

Αν κάνει ο Μάρτης τρία νερά κι ο Απρίλης άλλα δύο,
να δεις του Μάρτη τα κουκιά, τ' Απρίλη τα σιταράκια,
να δεις το γέρο- Κρίθαρο πώς τρέφει τη μουστάκα.

Απρίλης, Μάης, κοντά ειν' το θέρος.

Απρίλης έχει τα χάδια κι ο Μάρτης τα δαυλιά.

Των καλών ναυτών τα ταίρια τον Απριλομάη χηρεύουν.

www.paidika.gr

ΠΙΝΑΚΑΣ - Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ

οι ευεργετικές ιδιότητες του γιαουρτιού

► Ποιές είναι οι ευεργετικές ιδιότητες του γιαουρτιού

Είναι άριστη πηγή ζωικών πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας

Το γιαούρτι είναι ένα γαλακτοκομικό προϊόν που παράγεται ύστερα από ζύμωση του γάλακτος με ειδικά οξυγαλακτικά βακτήρια. Τα βακτήρια αυτά είναι ένας συνδυασμός γαλακτικού βακίλλου (Lactobacillus bulgaricus) και ενός γαλακτικού στρεπτοκόκκου (Streptococcus thermophilus),τα οποία δρώντας από κοινού προκαλούν την πήξη του γάλακτος και διαμορφώνουν τα ιδιαίτερα γευστικά χαρακτηριστικά του γιαουρτιού.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι χάρη στα βακτήρια αυτά, τα οποία περιέχονται σε μεγάλο πληθυσμό (δεκάδες εκατομμύρια) σε κάθε γραμμάριο γιαουρτιού και γενικότερα εξ αιτίας των μεταβολών που επέρχονται στο γάλα από τη ζύμωση που προκαλούν τα βακτήρια αυτά, το γιαούρτι δεν είναι μόνο ένα άριστο τρόφιμο, καλύτερο και από το γάλα από το οποίο παράγεται, αλλά έχει και γενικότερες «ευεργετικές» επιδράσεις στην υγεία αυτού που την καταναλώνει. Τις επιδράσεις αυτές πολλοί επιστήμονες δεν διστάζουν να τις χαρακτηρίσουν και ως θεραπευτικές.

Ως τρόφιμο το γιαούρτι θεωρείται ισάξιο και σε ορισμένα σημεία καλύτερο από το γάλα από το οποίο προέρχεται. Πράγματι το γιαούρτι είναι άριστη πηγή ζωικών πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, η οποία εκτιμάται (με κλίμακα το 100} σε 87% σε σύγκριση με 84% του γάλακτος και 75% περίπου εκείνης των πρωτεϊνών του κρέατος. Επιπλέον, οι πρωτεΐνες του γιαουρτιού είναι περισσότερο εύπεπτες από εκείνες του γάλακτος, γεγονός που αποδίδεται στις μεταβολές που προκαλούνται κυρίως από τη ζύμωση.

Σε σχέση με τα σάκχαρα, το γιαούρτι περιέχει κυρίως το γαλακτοσάκχαρο (λακτόζη) το οποίο σε ένα ποσοστό 30-40% έχει ζυμωθεί από τα βακτήρια και έχει μετατραπεί σε γαλακτικό οξύ και άλλα προϊόντα (αλδευδες, κετόνες κτλ.). Το γεγονός αυτό ενώ δεν μειώνει ουσιαστικά τη θρεπτική αξία του γιαουρτιού, μειώνει τον αριθμό των θερμίδων -κάτι που επιδιώκεται στη σύγχρονη διαιτητική.

Από άποψη βιταμινών, το γιαούρτι θεωρείται εξίσου καλή πηγή με το γάλα. Το ίδιο συμβαίνει και με το ασβέστιο στο οποίο είναι πλούσιο και μπορεί ένα άτομο να καλύψει το 50% των ημερήσιων αναγκών του σε ασβέστιο εάν καταναλώσει 230-250 γρ.

Ως προς τις ευεργετικές επιδράσεις του γιαουρτιού στην υγεία είναι γνωστό ότι:

α) Το γαλακτικό οξύ που περιέχεται στο γιαούρτι τονώνει την κινητικότητα του εντέρου, προκαλεί αύξηση των γαστρικών εκκρίσεων, αυξάνει την πεπτικότητα της καζεΐνης και ευνοεί την απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο.

β) Τα βακτήρια του γιαουρτιού έχει αποδειχτεί ότι συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του εντέρου και το προφυλάσσουν από διάφορα παθογόνα βακτήρια που μπορούν να προκαλέσουν εντερίτιδες. Ιδιαίτερα ευεργετική είναι η κατανάλωση όταν ένα άτομο παίρνει αντιβιοτικά.

γ) Η κατανάλωση γιαουρτιού μειώνει τη χοληστερίνη του αίματος και αυτό αποδίδεται σε κάποια αντιχοληστερινική ουσία που παράγεται από τα βακτήρια του γιαουρτιού.

δ) Το γιαούρτι γίνεται καλύτερα ανεκτό από άτομα που παρουσιάζουν αλλεργία στο γάλα ή ο οργανισμός τους δεν ανέχεται τη λακτόζη.

Συμπερασματικά μπορεί να ειπωθεί ότι το γιαούρτι είναι ένα άριστο τρόφιμο, για κάθε ηλικία, πέπτεται εύκολα και σε μικρό χρόνο (ποσότητα 300 γραμμαρίων πέπτεται μέσα σε μια ώρα) και έχει ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία και ιδιαίτερα στην καλή λειτουργία του εντέρου.

iator.gr

Σήμερα...3/4