Πρέπει οι διαβητικοί να αποφεύγουν τα φρούτα;

► Πρέπει οι διαβητικοί να αποφεύγουν τα φρούτα;

Για τους περισσότερους ανθρώπους η κατανάλωση φρούτων αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα μιας υγιεινής διατροφής. Για τους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Πρέπει να τα περιορίζουν ή να τα αποφεύγουν λόγω της περιεκτικότητάς τους σε σάκχαρα ή μήπως οι φυτικές ίνες και τα άλλα συστατικά τους ελαττώνουν δραστικά την επίδρασή τους στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα; Εξαιτίας της απουσίας μελετών και των αντικρουόμενων συστάσεων των ειδικών, έως τώρα δεν υπήρχε σαφής απάντηση γι’ αυτό.

Μια νέα μελέτη όμως, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nutrition Journal», παρέχει μια πρώτη επιστημονική ένδειξη. Οπως έδειξε, ο περιορισμός των φρούτων δεν παρέχει κάποιο ιδιαίτερο όφελος στους διαβητικούς.

Στη μελέτη, η οποία είναι η πρώτη τυχαιοποιημένη κλινική έρευνα που ασχολείται με το θέμα, οι ερευνητές επιστράτευσαν 63 υπέρβαρους άνδρες και γυναίκες με νεοδιαγνωσμένο τύπου 2 διαβήτη. Ολοι έλαβαν ιατρική φροντίδα και ιατρικές συμβουλές που συμπεριλάμβαναν μείωση των θερμίδων τους.

Στους μισούς, όμως, συνεστήθη να περιορίσουν τα φρούτα σε ένα την ημέρα (γύρω στα 135 γραμμάρια, που αντιστοιχούν λ.χ. σε ένα πορτοκάλι) και στους υπόλοιπους να τρώνε καθημερινά τουλάχιστον τη διπλάσια ποσότητα (περίπου 320 γραμμάρια ημερησίως).

Ο στόχος ήταν να εξακριβωθεί πόσο θα επηρεάζονταν τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c), καθώς η πρωτεΐνη αυτή δείχνει τη ρύθμιση της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα κατά τους τελευταίους μήνες.

Επειτα από 12 εβδομάδες όλοι οι εθελοντές είχαν χάσει βάρος, αλλά όσοι έτρωγαν περισσότερα φρούτα είχαν χάσει περισσότερα κιλά. Επιπλέον, η HbA1c δεν παρουσίαζε ιδιαίτερες διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων.

Αν και απαιτούνται περαιτέρω και ευρύτερες μελέτες, οι ερευνητές σημειώνουν στο άρθρο τους πως «δεδομένων των πολλών δυνητικών οφελών που παρέχουν τα φρούτα, συνιστούμε να μην περιορίζεται η κατανάλωση φρούτων στους πάσχοντες από τύπου 2 διαβήτη».

tanea.gr

Κατανάλωση γλυκών και βίαιη συμπεριφορά

► Κατανάλωση γλυκών και βίαιη συμπεριφορά
Μπορεί η καθημερινή κατανάλωση γλυκών στην παιδική ηλικία να οδηγήσει σε βίαιη συμπεριφορά στην ενήλικη ζωή;
Έτσι υποστηρίζει μια νέα μελέτη που έγινε από Βρετανούς ερευνητές σε δείγμα 17.500 ατόμων και δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα στο επιστημονικό περιοδικό 'British Journal of Psychiatry.'

Ειδικότερα, οι επιστήμονες μελέτησαν τη σχέση μεταξύ καθημερινής κατανάλωσης γλυκισμάτων σε δεκάχρονα παιδιά και βίαιης συμπεριφοράς στην ηλικία των 34 ετών. Το 69% των ενηλίκων που δήλωσαν ότι είχαν βίαιη συμπεριφορά και είχαν καταδικαστεί γι’ αυτό, κατανάλωνε γλυκά σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Τα αποτελέσματα έλαβαν υπόψη την πιθανή επίδραση παραγόντων όπως η οικογενειακή κατάσταση, η συμπεριφορά και η εκπαίδευση των γονέων, ο τόπος διαμονής και άλλα στοιχεία του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου της οικογένειας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, μια πιθανή εξήγηση του φαινομένου είναι πως οι γονείς που δίνουν συχνά γλυκά και σοκολάτες στα παιδιά τους δεν τα εκπαιδεύουν ώστε να διατηρούν τον αυτοέλεγχό τους και δεν τα μαθαίνουν να περιμένουν προκειμένου να αποκτήσουν κάτι που επιθυμούν. Έτσι, τα παιδιά υιοθετούν μια παρορμητική συμπεριφορά, η οποία σχετίζεται τόσο με την αντικοινωνικότητα, όσο και με την επιθετικότητα και τη βίαιη συμπεριφορά στην ενήλικη ζωή.

Από την άλλη, η συχνή κατανάλωση γλυκισμάτων στην παιδική ηλικία ενδεχομένως καλλιεργεί μια τάση προς την κατανάλωση τέτοιων τροφίμων, τα οποία ωστόσο περιέχουν ορισμένα πρόσθετα τροφίμων που προκαλούν επιθετική συμπεριφορά στους ενήλικες.

Μια τρίτη εκδοχή είναι πως τα παιδιά που ζητούν συχνά γλυκά είναι ούτως ή άλλως πιο δύσκολα ή επιθετικά και οι γονείς τους χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο προκειμένου να τα κατευνάσουν.

Σίγουρα τα ευρήματα της μελέτης χρειάζονται περαιτέρω διερεύνηση, ωστόσο ενισχύουν το μήνυμα ότι η διατροφή των παιδιών θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα των γονέων, αφού αποτελεί καθοριστικό παράγοντα τόσο για την καλή σωματική τους υγεία όσο και για την ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά τους ως ενήλικες.

Moore, S.C., L.M. Carter, and S. van Goozen, Confectionery consumption in childhood and adult violence. Br J Psychiatry, 2009. 195(4): p. 366-7.

Η ενέργεια των αρχαίων ιερών ναών

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/h-energeia-twn-arxaiwn-ierwn-nawn.html

Η ενέργεια των αρχαίων ιερών ναών

Η ενέργεια των αρχαίων ιερών ναών!
Ο Alvin Holm είναι καθηγητής Αρχιτεκτονικής στην Pensylvania και λάτρης της αρχαίας Ελλάδας. Ευρισκόμενος στη χώρα μας για να μιλήσει σε συνέδριο στη Σαμοθράκη με θέμα τα "Καβείρια Μυστήρια" , μίλησε για τις αόρατες δυνάμεις που κρύβει μέσα της η αρχαία αρχιτεκτονική και η επίδραση που έχουν στον ψυχισμό αλλά και στο σώμα μας οι αρχαίοι ναοί.
"Οι αρχαίοι ναοί, εμπεριέχουν τον Θεό"
Alvin Holm : "Οι ναοί εμπεριέχουν τον Θεό ή τη Θεά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και μας επηρεάζουν όπως συμβαίνει και με ένα μουσικό όργανο, σε ένα υπόκωφο επίπεδο. Η αντήχηση της γης βρίσκει αγωγό τους κίονες οι οποίοι λειτουργούν σαν μπαταρίες. Αυτές με την σειρά τους παράγουν ένα είδος ενέργειας και μας επηρεάζουν χωρίς όμως εμείς να το γνωρίζουμε. Όταν κανείς πλησιάζει μεταξύ αυτών των κιόνων μπορεί να νιώσει την ένταση.
Μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να περάσεις μεταξύ των κιόνων γνωρίζοντας ότι κάτι συμβαίνει. Υπάρχει η γενική υπόθεση ότι πρόκειται για θεραπευτικά κέντρα ακόμη και αν δεν ασκληπιείο. Εδώ λαμβάνει χώρα η θεραπεία, είτε αυτή είναι ψυχική, πνευματική η φυσική. Όταν βρίσκεσαι κοντά σε ναό δεν είναι αναγκαίο να μπεις μέσα. Αρκεί να σταθείς μπροστά ή δίπλα στο ναό ή καλύτερα μεταξύ των κιόνων και θα νιώσεις την αναταραχή μέσα στο σώμα σου να μεταφράζεται σε αρμονία".

Το μυστικό της ιερής γεωμετρίας
Alvin Holm : "Οι ναοί βρίσκονται σε συγκεκριμένα σημεία. Δεν είναι κάθε σημείο κατάλληλο. Σημεία όπου η ενέργεια είναι αντιληπτή από την υπερευαίσθητη ψυχή. Οι ναοί είναι κατασκευασμένοι έτσι ώστε να ενισχύουν αυτές τις ενέργειες. Σήμερα, αν και δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται κατά αυτό τον τρόπο, αν και εφαρμόζω τις αρχές αυτές στους ναούς, μου φαίνεται πως πρόκειται για μια πολύ χαμηλή αντήχηση της τάξης των 8 χερτζ. 7.9 χερτζ πολύ χαμηλό επίπεδο κάτω από το όριο αντίληψης το οποίο λαμβάνεται μόνο από το σώμα μας και μόνο υποσυνείδητα".
Πως αναγνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες τους ιερούς τόπους δύναμης
Alvin Holm : "Πολύ πριν τους έλληνες η ανθρωπότητα σε κάθε μέρος τους κόσμου κατανόησε πως ορισμένα πετρώματα κάθετα τοποθετημένα ήταν σημαντικά. Βάζοντας τα χέρια γύρω τους κατανόησαν την ενέργειά τους. Η σπουδαία συμβολή των ελλήνων ήταν να βελτιστοποιήσουν και να καθορίσουν αυτές τις αναλογίες όπως αυτές του βιολιού Συνεπώς δεν γίνεται καμία βελτίωση στους ναούς του 4ου-5ου αιώνα. Ήταν τόσο καλοφτιαγμένοι που δεν υπήρχε περιθώριο βελτίωσης. Επιπλέον αυτό αποτυπώνεται και καθορίζεται στα μαθηματικά".
Γιατί νιώθουμε περίεργα στους αρχαίους τόπους λατρείας;
Alvin Holm : "Μερική ευθύνη φέρει η τοποθεσία. Υπάρχουν ιδιαίτερες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο που συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα και πολλά από αυτά δεν είναι μαρκαρισμένα με ναούς, άλλα με πέτρινους κύκλους. Η Ελληνική και πάλι επιτυχία αφορά στην βελτιστοποίηση τους. Δεν πρόκειται πλέον για ορθούς ασμίλευτους λίθους στο έδαφος αλλά για μια μπαταρία πετρωμάτων.
Η αρχαία αυτή πολύτιμη γνώση αποδίδεται κυρίως στον Πυθαγόρα για τον οποίο πολλοί υποστηρίζουν πως μελετούσε πρότερη γνώση, ενώ κάποιοι άλλοι λένε ότι η γνώση προήρθε από τη Μεσόγειο και έπειτα διασκορπίστηκε. Άλλοι μιλάνε για γνώση που ήρθε από τον βορρά. Ωστόσο η γνώση αυτή σαφώς ξεπερνά τον άνθρωπο. Η επιτυχία ωστόσο παραμένει πως αυτοί οι άνθρωποι μπόρεσαν να αντιληφθούν την τάξη του σύμπαντος και πως αυτό αναπνέει, τον ρυθμό της γης".

Σήμερα... 12/4

Μια αλυσίδα ... τρυφερή!

Örgü Agacı

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=557026407663480&set=a.446053405427448.104575.436165283082927&type=1&theater

 

Μπορείτε να πλέξετε ακόμη και αλυσίδες. 

Φτιάξτε ζώνες , τιράντες , κολιέ και άλλα...

Καλή επιτυχία!

Επίκουρος - Ο θάνατος για μας είναι ένα τίποτα...

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/epikouros-o-thanatos-gia-mas-einai-ena-tipota.html

Επίκουρος - Ο θάνατος για μας είναι ένα τίποτα...

Κοίτα να συνηθίσεις στην ιδέα ότι ο θάνατος για μας είναι ένα τίποτα.
Κάθε καλό και κάθε κακό βρίσκεται στην αίσθηση μας όμως θάνατος σημαίνει στέρηση της αίσθησης. Γι' αυτό η σωστή εκτίμηση ότι ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας, μας βοηθά να χαρούμε τη θνητότητα του βίου: όχι επειδή μας φορτώνει αμέτρητα χρόνια αλλά γιατί μας απαλλάσσει από τον πόθο της αθανασίας. ...
Δεν υπάρχει, βλέπεις, τίποτα το φο­βερό στη ζωή του ανθρώπου που 'χει αληθινά συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να μη ζεις.
Άρα είναι ανόητος αυτός που λέει ότι φοβάται το θάνατο,
όχι γιατί θα τον κάνει να υποφέρει όταν έρθει ,
αλλά επειδή υποφέρει με την προσδοκία του θανάτου.
Γιατί ότι δεν σε στεναχωρεί όταν εί­ναι παρόν,
δεν υπάρχει λόγος να σε στεναχωρεί όταν το προσδοκείς.
Το πιο ανατριχιαστικό, λοιπόν, από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός είμαστε ανύπαρκτοι εμείς.
Ο θάνατος λοιπόν δεν έχει να κάνει ούτε με τους ζωντανούς ούτε με τους πεθαμένους, αφού για τους ζωντανούς δεν υπάρχει, ενώ οι τελευταίοι δεν υπάρχουν πια.
Βέβαια, οι πολλοί άλλοτε πασχίζουν ν' αποφύγουν το θάνατο σαν να 'ναι η πιο μεγάλη συμφορά, κι άλλοτε τον αποζητούν για ν' αναπαυθούν από τα δεινά της ζωής.
Απεναντίας ο σοφός ούτε τη ζωή απαρνιέται ούτε την ανυπαρξία φοβάται.
Γιατί δεν του είναι δυσάρεστη η ζωή αλλά ούτε και θεωρεί κακό το να μη ζει.
Κι όπως με το φαγητό δεν προτιμά σε κάθε περίπτωση το πιο πολύ μα το πιο νόστιμο, έτσι και με τη ζωή: δεν απολαμβάνει τη διαρκέστερη μα την ευτυχέστερη.
Κι εί­ναι αφελής όποιος προτρέπει τον νέο να ζει καλά και τον γέ­ρο να δώσει ωραίο τέλος στη ζωή του' όχι μόνο γιατί η ζωή είναι ευπρόσδεκτη αλλά γιατί το να ζεις καλά και να πεθαί­νεις καλά είναι μία και η αυτή άσκηση.
Όμως πολύ χειρότε­ρος είναι εκείνος που λέει πως καλό είναι να μη γεννηθείς «αλλά μιας και γεννήθηκες, βιάσου να διαβείς τις πύλες του Άδη» Αν το λέει επειδή το πιστεύει, γιατί δεν αποσύρεται από τη ζωή;
Στο χέρι του είναι να το κάνει, αν το 'χει σκεφτεί σοβαρά.
Αν πάλι το λέει στ' αστεία, είναι ελαφρόμυαλος σε πράγματα που δεν σηκώνουν αστεία."
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ: "Επιστολή προς Μενοικέα".

ΛΑΜΠΕΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΜΟΥ ΟΛΟΔΡΟΣΟ...

http://www.visaltis.net/2013/04/blog-post_11.html?spref=fb

ΛΑΜΠΕΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΜΟΥ ΟΛΟΔΡΟΣΟ...

10:17 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο

Ιων Δραγούμης

«Ξαναγύρισε στὰ βράχια καὶ εἶδε πάλι τὴ βαθειά, τὴ σκοτεινὴ τὴ θάλασσα. Μὰ ὁ ἥλιος εἶχε φύγει καὶ ἡ νύχτα κατέβαινε μὲ τὰ πένθιμά της χρώματα. Δὲν ἄκουγε ἄλλο παρὰ τὸ σφύριγμα τοῦ ἀέρα καὶ τ᾿ ἄγρια ξεφωνητὰ τῶν γλάρων. Καὶ κεῖ ἔμεινε ὄρθιος καὶ μόνος. [...] Τί ἀπέραντος ποὺ εἶναι ὁ ὀρίζοντας καὶ τί μικρὸς ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὸν εἶδεν ὅλον μὲ μιὰ ματιά. Καὶ κείνη ἡ ἀπέραντη θάλασσα τί εὔκολα ποὺ μποροῦσε νὰ πνίξῃ τοῦτο τὸ μικροκαμωμένο κορμί, ποὺ ἦταν τόσο κοντά της. Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ κορμὶ τὴν ἔβλεπε ὅλη μὲ μιὰ ματιά. Αὐτὸ τὸ κορμὶ εἶχε ψυχὴ ποὺ ἔπρεπε νὰ κάμη κάτι στὸν κόσμο.»

   Ὁ Ἴων Δραγούμης, ψηλὰ στὸν βράχο τοῦ Σουνίου, ἀγναντεύοντας τὸ πέλαγος. [1] Νέος καὶ ἀκαταστάλαχτος ἀκόμη, μαχόμενος μὲ τὰ πάντα, ἀμφισβητώντας τὰ πάντα, τὸν κόσμο, τὴν φύσι ἀκόμη, πρὸ πάντων τὸν ἑαυτό του. Μὰ μὲ φρόνημα γενναῖο. Νὰ κοιτᾷ τὴν ἄβυσσο, σὰν τὸν Φρειδερίκο Νίτσε, μὰ νὰ μὴν λιποψυχᾷ.

   «Ὄρθιος καὶ μόνος.» Κι ὁ ἄνεμος βοᾷ. «Καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ μεγαλείου εἶναι ἄνεμος ποὺ τρελαίνει τὰ ἀκρωτήρια», σημειώνει ὁ Δημήτρης Λιαντίνης. [2]

   «Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ κορμὶ τὴν ἔβλεπε ὅλη μὲ μιὰ ματιά.»

   Εικών, ὁ ἐμβληματικὸς πίνακας τοῦ γερμανικοῦ ρομαντισμοῦ, ἀπὸ τὸν Κάσπαρ Δαυὶδ Φρήντριχ.

Caspar David Friedrich, Der wanderer über dem nebelmeer
[Περιπλανώμενος ἐπάνω ἀπὸ τὴν θάλασσα τῆς ὀμίχλης], 1818

    «Τὸ ὡραῖο δὲν εἶναι παρὰ ἡ ἀρχὴ τοῦ τρομεροῦ, ποὺ μόλις καὶ τὴν ἀντέχουμε, κι ἂν τὸ θαυμάζουμε τόσο, εἶναι ποὺ ἀτάραχα δὲν καταδέχεται νὰ μᾶς συντρίψει. Εἶναι τρομερὸς κάθε ἄγγελος.» (Ράινερ Μαρία Ρίλκε) [3]

* * *

   Μιὰ μόνον εἰκόνα θὰ μποροῦσα νὰ θεωρήσω ἀνώτερη (καὶ ἴσως αὐθεντικότερα ἑλληνική). Αὐτὴν τοῦ ἀρχαϊκοῦ κούρου ποὺ ἀναδύεται μέσα ἀπὸ τὰ γαλανὰ νερὰ τῆς ἡλιόλουστης Μεσογείου, ὄχι μαχόμενος μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν φύσι, ἀλλὰ ἕνα μὲ τὴν φύσι, σφύζοντας ἀπὸ τοὺς χυμούς της καὶ γευόμενος τὴν ζωή. [4]

Λάμπει τὸ μέτωπό μου ὁλόδροσο,
στὸ βασίλεμα σειέται ἀνοιξιάτικο
βαθιὰ τὸ κορμί μου.
Βλέπω γύρα. Τὸ Ἰόνιο,
καὶ ἡ ἐλεύθερη γῆ μου!

Ἄγγελος Σικελιανός

   «Κάθε ἑλληνικὸ σπίτι ἔπρεπε νὰ διαθέτει δίπλα στὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ ἀντίδωρο τοῦτο τοῦ Σικελιανοῦ, ποὺ εἶναι ἡ ἀκατάφθορη σάρκα τῆς θεωμένης ἑλληνικῆς φύσεως», θὰ γράψῃ γιὰ τοὺς στίχους αὐτοὺς ὁ Χρῆστος Μαλεβίτσης, ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς συμπληρώσεως ὀγδόντα χρόνων ἀπὸ τὴν ἔκδοσι τοῦ «Ἀλαφροΐσκιωτου» [5]. Καὶ θὰ προσθέσῃ:

   «Διότι ἐκεῖνο ποὺ προέχει εἶναι τὸ ἀνοιξιάτικο κορμὶ τοῦ ἐφήβου τῶν εἴκοσι δύο ἐτῶν, ποὺ ἔγραψε τούτους τοὺς ἀστρώους στίχους. Πράγματι, εἶναι γεγονὸς ποὺ ἀφορᾶ ὁλόκληρο τὸν Ἑλληνισμό, ἡ ἀνάδυση, ἀπὸ τὰ γαλανὰ νερὰ τοῦ Ἰονίου τούτου τοῦ ἀρχαϊκοῦ Κούρου, ποὺ στὸν ἀνθὸ τῆς νιότης του ἄνοιξε τὸ στόμα του καὶ μὲ θεόδοτο λόγο μᾶς χάρισε τὸ ρῖγος τῆς κοσμικῆς μας παρουσίας, λησμονημένης ἀπὸ χιλιετίες. Ἀκριβῶς περὶ αὐτοῦ πρόκειται: περὶ τοῦ κοσμικοῦ ρίγους, ποὺ μόνον ἕνα ἀνοιξιάτικο κορμὶ μπορεῖ νὰ νιώσει μέσα στοὺς γηρασμένους καιρούς μας. Ἡ φύτρα αὐτοῦ τοῦ βλαστοῦ ἔρχεται ἀπὸ πολὺ βαθιά, ὥστε νὰ μὴ μποροῦμε στὸ τέλος νὰ τὸν κατανοήσουμε. Ἕνας ἀρχαϊκὸς Ὀρφέας, ξεστρατισμένος στοὺς πολύπαθους δρόμους τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, προξενεῖ θαυμασμὸ καὶ κατάπληξη.»

   Εἰκών, ὁ κοῦρος τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη. (Εἰς τὸ Σούνιον, ἐὰν δὲν κάνω λάθος - καὶ ἔτσι ἐπανερχόμεθα στὴν πρώτη ἀναφορά!)

Κοῦρος, τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη

* * *

   Ὁ Ἄγγελος Σικελιανός, στὴν ὁμιλία του ὑπὸ τὸν τίτλον «Πὰν ὁ Μέγας», στὶς 19-2-1909, ἀντιτάσσει στὴν «Γέννησι τῆς Τραγωδίας» τοῦ Φρειδερίκου Νίτσε, στὸν Διόνυσο τοῦ πάθους καὶ στὸν νύκτιο τρόμο, τὴν «Πανικὴ ἀποκάλυψι» καὶ νικητήριο χαρὰ τῆς «μεσημβριάζουσας καὶ λιοκρουσμένης» ἑλληνικῆς ψυχῆς, πού, κατὰ τὴν δημοτικὴ μούσα, «ἔχει τὸν ἥλιο πρόσωπο καὶ τὸ φεγγάρι στήθη». [6]

* * *

Σημειώσεις:
[1] Ἴων Δραγούμης, «Τὸ μονοπάτι», 1902, ἔκδ. 1925, ἐπανέκδ. Νέα Θέσις, 1992, σελ. 36-37.

[2] Δημήτρης Λιαντίνης, «Τὰ ἑλληνικά», Βιβλιογονία, 1999, ISBN 960-7088-05-0, σελ. 84· μὲ παραπομπὴ στὸν Νίτσε (σελ. 177): «Nietzsche F., 2, 1133: Ὑπάρχει κάτι ποὺ ἐγὼ τὸ ὀνομάζω ὀργὴ τοῦ Μεγάλου = Es gibt etwas, das ich die rancune des Grossen nenne».

[3] Rainer Maria Rilke, «Οἱ ἐλεγεῖες τοῦ Ντουίνο», δίγλωσση ἔκδοσις, μετάφρασις-σημειώσεις-σχόλια Σωτήρης Σελαβῆς, Περισπωμένη, 2011, ISBN 978-960-99850-0-0, πρώτη ἐλεγεία, σελ. 13 καὶ σημ. σελ. 93-94.

[4] Καὶ βεβαίως τὴν εἰκόνα τοῦ ὀλυμπίου κάλλους, ἀρμονίας καὶ μακαριότητος στὴν ἱερὰν ἄλτιν, σμιλεμένην στὸ ἀέτωμα τοῦ ναοῦ τοῦ Διὸς στὴν Ὀλυμπία, στὴν μορφὴν πρὸ παντὸς τοῦ Ἀπόλλωνος. (Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ εἰκὼν εὑρίσκεται εἰς τὸ τέλος (μετὰ ἀπὸ ἐπίπονον ἀγῶνα), εἰς τὸ τέλος μὲ τὴν πλήρη μάλιστα ἔννοια τῆς λέξεως (τελείωσις), καὶ ὄχι εἰς τὴν ἀρχήν.)

[5] Χρῆστος Μαλεβίτσης, «Ὁ ἀλαφροΐσκιωτος», ἐφημ. «Ἡ Καθημερινή», 11-2-1989· ἀναδημοσίευσις: «Δοκίμια ἰδεῶν: Ἑκατὸ μικρὰ δοκίμια γιὰ τὸ πνεῦμα τῶν καιρῶν μας», Δωδώνη, Ἀθήνα - Γιάννινα 1993, ISBN 960-248-633-3, σελ. 164-166.

[6] Ἄγγελος Σικελιανός, «Κήρυγμα ἡρωισμοῦ», φιλολογικὴ ἐπιμέλεια Κ. Μπουρναζάκης, Ἴκαρος, 2004, ISBN 960-8399-01-7, σελ. 74-88. ΣΕΛΙΔΕΣ ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑΣ

Ραδιοφωνικό Θέατρο - Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι

http://youtu.be/I25zELqbpSs

Δημοσιεύθηκε στις 18 Σεπ 2012

Η «Στρίγγλα που έγινε αρνάκι» είναι μια από τις πρώτες κωμωδίες του Σαίξπηρ και από τις δημοφιλέστερες όλων των εποχών. Έχει ανέβει χιλιάδες φορές στο θέατρο, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, έχει γίνει ταινίες για τον κινηματογράφο.

Υπόθεση:

Ο Μπατίστα έχει δυο κόρες, τη μεγαλύτερη Κατερίνα και τη μικρότερη Μπιάνκα. Η Κατερίνα είναι μια δύστροπη και στριμμένη κοπέλα, ένα πανέξυπνο θηλυκό που αρνείται να υποταχτεί στους κανόνες της εποχής και να συνεννοηθεί με τους μνηστήρες που της κάνουν προξενιό.

Μέχρι που στην πόλη εμφανίζεται ο Πετρούκιο, ένας άντρας ευγενικής καταγωγής που δέχεται να παντρευτεί αυτή την ενδιαφέρουσα γυναίκα, που κανείς άλλος γαμπρός δεν τολμάει να πλησιάσει, βάζοντας παράλληλα ένα στοίχημα με τον εαυτό του, να την εξημερώσει. Έτσι αρχίζει ένας πόλεμος αισθημάτων, φύλων, απόψεων που καθρεφτίζουν τις αντιλήψεις τις εποχής, ένας πόλεμος διανθισμένος με κωμικά περιστατικά και συνεχείς ανατροπές που οδηγούν τελικά σε ένα χάπι εντ μιας μεγάλης ιστορίας αγάπης.

Για το ραδιόφωνο:

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Καρθαίος
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Σαρβαρλή
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μιχάλης Μπούχλης

ΠΑΙΖΟΥΝ: Μαίρη Αρώνη, Στέφανος Ληναίος, Ξένια Καλογεροπούλου, Σαπφώ Νοταρά, Χρήστος Φράγκος, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Δημήτρης Ποταμίτης, Γιώργος Τζώρτζης, Δημήτρης Μαλαβέτας, Θεόδωρος Έξαρχος, Γιώργος Μοσχίδης, Γιάννης Βογιατζής, Τόνυ Ιακωβάκης, Γιώργος Νάκος, Τάκης Βουλαλάς, Γιώργος Μάζης, Γιώργος Ζαχαριάδης, Χρήστος Φράγκος, Σταμάτης Ράπτης, Νίκος Μαριούκλας, Πέτρος Λεοκράτης, Φραγκούλης Φραγκούλης, Μαρία Ζαφειράκη, Θεόδωρος Ζιζίκος, Τάσος Υφάντης, Καίτη Τριανταφύλλου, Χρήστος Δοξαράς, Κυριάκος Λαζαρίδης, Λάμπρος Κοτσίρης

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1967

πληροφορίες από το blog
http://radio-theatre.blogspot.gr/2011...

Μια ολοκληρωμένη "παλη"

Μενιππιάδα Εφυραία

Ακολουθήστε 

Ο Θησέας συμβολίζει τον συνειδητό εαυτό που είναι αρκετά δυνατός για να αντιμετωπίσει τα «θηρία», τα πρωτόγονα ένστικτα.
Ο Μινώταυρος όπως και όλα τα τερατόμορφα όντα στην μυθολογία εκπροσωπούν τα ζωώδη πάθη, τις ψυχικές αδυναμίες, ελαττώματα, διαστροφές και φοβίες, που διαλύονται όταν έρθούν στο φως του Ήλιου, όταν δηλαδή φωτισθούν τα αίτια τους από την εσωτερική γνώση.
Χωρίς στη δύναμη «μετουσίωσης της συνείδησης» σε αυτό το μονοπάτι, ο μύστης κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στις κατώτερες όψεις της δημιουργικότητας, που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα.
Ο Ταύρος εκπροσωπεί επίσης την μητριαρχική κοινωνία, και τον κόσμο του άλλου «έτερου» κόσμου, της μαγείας και των αόρατων δυνάμεων της Σελήνης, καθώς τα κέρατα του συμβολίζουν το φεγγάρι.
Ο Λαβύρινθος συμβολίζει το υποσυνείδητο, και τις ανεξερεύνητες όψεις και δυνατότητες του Νου. Ένας κόσμος σκοτεινός, άγνωστος, φοβερός, και ανεξερεύνητος. Εάν κάποιος προσπαθήσει να εισέλθει εκεί απροετοίμαστος, θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα «τέρας», που δεν είναι άλλο από τα πρωτόγονα και ανεξέλεγκτα ένστικτα.
Η λέξη Λαβύρινθος προέρχεται από την λέξη «λάβρυς», που σημαίνει διπλός πέλεκυς. Ο διπλός πέλεκυς είναι επίσης ένα σεληνιακό σύμβολο.
Ο μίτος της Αριάδνης (Άρι= πολύ αδνή= αγνή σκέψη) εξασφαλίζει τον δρόμο της εξόδου στον Θησέα.
Ίσως ο Κρητικός Λαβύρινθος να υπήρξε μια μυητική τελετή καθόδου και της επακόλουθης ανόδου από τον Κάτω Κόσμο, μια τελετουργική διαδικασία θανάτου και αναγέννησης. Ήταν εκείνη που οδηγούσε τον μυούμενο στον θάνατο και εκείνη που του δίδασκε τον τρόπο για να επιστρέψει!
Αυτό ίσως ενισχύεται από το γεγονός πως ο Μινώταυρος λεγόταν και Αστέριος. (Σε απεικονίσεις παρουσιάζεται με το σώμα του διάστικτο από άστρα). Με το ίδιο αυτό όνομα προσφωνούνταν και ο Διόνυσος σαν αγόρι και παιδί των μυστηρίων.
Ο Διόνυσος φαίνεται να ταυτίζεται στην ουσία του με τον Μινώταυρο. Γενικότερα όπου η μινωική επιρροή υπήρξε έντονη, ο Διόνυσος λατρευόταν ξεκάθαρα ως ταύρος.
Σκοτώνοντας ο Θησέας τον Μινώταυρο, νίκησε τον προηγούμενο «εαυτό του» και αφού πέρασε το κατώφλι του θανάτου, αντίκρισε τον Αστέριο, τον Θείο/Διονυσιακό αναγεννημένο στην υπέρτατη γνώση εαυτό του με τη μορφή του ουράνιου, συμπαντικού παιδιού. Έτσι -πάντα υπό την καθοδήγηση της Αριάδνης αναδύθηκε ένας νέος ολοκληρωμένος άνθρωπος.


Μια ολοκληρωμένη "παλη".
Ενας πόλεμος, αγαθος. ομορφος, δοκιμος και καθαρος.
Ενας πόλεμος που μονο νικητές έχει.

Συνέχισε να πολεμάς.......

Ωφέλιμες τροφές που έχουμε ξεχάσει με τα χρόνια…

http://www.newsitamea.gr/19440-%CF%89%CF%86%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AD%CF%82-%CF%80

Ωφέλιμες τροφές που έχουμε ξεχάσει με τα χρόνια…

Ξεχασμένες τροφές αλλά τόσο ωφέλιμες! Τροφές γνώριμες και αγαπημένες στους παλαιότερους, που με αυτές μεγάλωσαν γενιές και γενιές, αλλά σπάνια εμφανίζονται στο τραπέζι των νεότερων. Αξίζει να τις ανακαλύψουμε ξανά, να τις γνωρίσουμε καλύτερα και να τις καταναλώνουμε τακτικότερα.Ποια είναι η πιο συχνή παρότρυνση των διατροφολόγων; «Υιοθέτηση της μεσογειακού τύπου δίαιτας και επιστροφή σε πιο παραδοσιακές συνήθειες διατροφής». Γίνεται όμως αυτό χωρίς να επανεντάξουμε στο διαιτολόγιό μας όσπρια, τραχανά, άγρια χόρτα, χορτόπιτες, τσάι του βουνού και δεκάδες ακόμα «λησμονημένα» τρόφιμα; Σαφώς και όχι! Βεβαίως και δεν είναι εύκολο να τα επαναφέρουμε στην κουζίνα μας, βεβαίως και θα υπάρξουν δυσκολίες. Αλλά αξίζει να το προσπαθήσουμε. Κι αν το καταφέρουμε, έστω κι ως ένα μικρό ποσοστό επί του συνόλου των διατροφικών μας επιλογών, μόνο ωφελημένοι θα βγούμε…Θρεπτικοί θησαυροί του τόπου μας:  Αντράκλα (γλιστρίδα)
Ανά 100 g ωμής, Θερμίδες (Kcal) 13, Πρωτεΐνες (g) 0,7. Υδατάνθρακες (g) 1,1, Λιπαρά (g) 0,7, Εκ των οποίων ω-3 (g) 0,4
Ήπιας μορφής ζιζάνιο που φυτρώνει σχεδόν παντού, σε αγρούς, κήπους, γλάστρες. Διαθέτει υψηλή περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν ευεργετική δράση στο κυκλοφορικό σύστημα, στον εγκέφαλο, στις πνευματικές λειτουργίες και στην ψυχική διάθεση. Περιέχει επίσης αρκετές βιταμίνες, ανόργανα συστατικά και γλουταθειόνη, ένα πολύ ισχυρό αντιοξειδωτικό.
Προσθέστε ωμή, ψιλοκομμένη γλιστρίδα μέσα σε σαλάτες λαχανικών καθώς και σε σάλτσες με γιαούρτι. Γογγύλια (ρέβες) 
Απορροφούν τις λιπαρές ουσίες!
Ανά 100 g ωμών, Θερμίδες (Kcal) 23, Πρωτεΐνες (g) 0,7, Υδατάνθρακες (g) 4,9, Λιπαρά (g) 0,1
Σαρκώδεις ρίζες πλούσιες σε βιταμίνη C και ιχνοστοιχεία. Τρώγονται ωμές (π.χ. τριμμένες μέσα σε σαλάτες λαχανικών με ελαιόλαδο), μαγειρεμένες όπως τα καρότα (π.χ. ως πουρές) ή ψητές, οπότε γίνονται πιο γλυκές. Επειδή απορροφούν τις λιπαρές ουσίες, συνήθως συνοδεύουν παχιά πουλερικά και κόκκινα κρέατα. Για να μη μαυρίσουν κατά το βρασμό, πρέπει να ξεφλουδίζονται και να ξεπλένονται.
Τα χειμωνιάτικα γογγύλια, επειδή είναι πιο καυτερά στη γεύση, καλό είναι να παραμένουν για δέκα λεπτά σε κρύο νερό. Κουκιά 
Μουλιάστε τα αρκετά
Ανά 100 g ξηρών, ωμών, Θερμίδες (Kcal) 332, Πρωτεΐνες (g) 26, Υδατάνθρακες (g) 53, Λιπαρά (g) 1,8
Όσπριο με πολλές πρωτεΐνες, φολικό οξύ, κάλιο, μαγνήσιο και σίδηρο. Έχουν γλυκιά γεύση που θυμίζει φασόλι, είναι όμως αρκετά δύσπεπτα και χρειάζονται αρκετές ώρες μούλιασμα στο νερό. Τρώγονται μαγειρεμένα ως λαδερά, πλακί, γιαχνί, ψητά αλλά και ωμά, όταν είναι φρέσκα, αφού βραχούν καλά. Ταιριάζουν με αγκινάρες, αρακά, μαρούλι, σκόρδο, κρεμμύδι, σάλτσα ντομάτας και σχεδόν όλα τα μυρωδικά. Τα φύλλα τους χρησιμοποιούνται σε σαλάτες λαχανικών και ζυμαρικών.
Άτομα με έλλειψη του ενζύμου 6GPD δεν πρέπει να καταναλώνουν κουκιά, γιατί κινδυνεύουν από κυάμωση. Γάλα κατσικίσιο 
Εύπεπτο και… καθαρό!
Ανά ποτήρι 250 ml*: Θερμίδες (Kcal) 115, Πρωτεΐνες (g) 9,3, Υδατάνθρακες (g) 11,0, Λιπαρά (g) 3,8, Ασβέστιο (mg) 305, *Με 1,5% λιπαρά
Σε σύγκριση με το αγελαδινό γάλα, το κατσικίσιο είναι πιο καθαρό από υπολείμματα φαρμάκων και ορμονών, περισσότερο εύπεπτο και με λιγότερη λακτόζη, κάτι που το καθιστά καλύτερα ανεκτό σε άτομα με δυσανεξία. Οι πρωτεΐνες του σπανίως επιβαρύνουν ήδη υπάρχουσες αλλεργίες ή αναπνευστικά προβλήματα, τα λιπαρά του επηρεάζουν λιγότερο τη χοληστερίνη στο αίμα, ενώ τα ένζυμα που περιέχει συμβάλλουν στην πληρέστερη αφομοίωση του ασβεστίου από τον ανθρώπινο οργανισμό. Προτιμάτε κατσικίσιο γάλα βιολογικής προέλευσης. Θρεψίνη 
Τη δοκιμάσατε σε κρέπες;
Ανά μερίδα 10 g, Θερμίδες (Kcal) 42, Πρωτεΐνες (g) 0,4, Υδατάνθρακες (g) 6,4, Λιπαρά (g) 1,8
Ελαφρώς γλυκόξινη κρέμα από σταφύλια, πρόγονος των σύγχρονων προϊόντων επάλειψης ψωμιού. Το βασικό της συστατικό είναι ο χυμός σταφυλιού, στον οποίο προστίθενται φυτικό λίπος, αμυλοσιρόπιο και, αρκετές φορές, γάλα σκόνη, λεκιθίνη και αλεύρι σόγιας. Τρώγεται με το κουταλάκι, επαλείφεται σε ψωμί, φρυγανιές και αρτοσκευάσματα, μπορεί να γίνει γέμιση σε κρέπες, χρησιμοποιείται ως γλυκαντικό σε γλυκίσματα και παγωτά.
Καταναλώστε τη θρεψίνη αντί άλλων προϊόντων επάλειψης και όχι επιπλέον αυτών. Κεχρί 
Ιδανικό για το γαστρεντερικό
Ανά 100 g ωμό, Θερμίδες (Kcal) 364, Πρωτεΐνες (g) 11,1, Υδατάνθρακες (g) 70,9, Λιπαρά (g) 4,0, Φυτικές ίνες (g) 14,8
Δημητριακό υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες, φυτικές ίνες και βιταμίνες Β, εξαιρετικά ωφέλιμο για το γαστρεντερικό σύστημα. Επειδή δεν περιέχει καθόλου γλουτένη, τα βρώσιμα προϊόντα κεχριού (σπόροι, νιφάδες, αλεύρι, ψωμί, γκοφρέτες κ.ά.), μπορούν να καταναλωθούν από άτομα με κοιλιοκάκη ή/και ευαισθησία στο έντερο.
Οι αποξηραμένοι σπόροι μαγειρεύονται όπως το ρύζι, ενώ οι νιφάδες χρησιμοποιούνται όπως και οι υπόλοιπες νιφάδες δημητριακών. Κουσκούσι 
Το λατρεύουν τα παιδιά
Ανά 100 g ωμό, Θερμίδες (Kcal) 376, Πρωτεΐνες (g) 12,8, Υδατάνθρακες (g) 77,4, Λιπαρά (g) 0,6
Ζυμαρικό με βασικά συστατικά αλεύρι μαλακό και σκληρό, αβγά, αγελαδινό γάλα και αλάτι. Το συναντάμε συνήθως σε στρογγυλές μικρές μπαλίτσες, οι οποίες βρέχονται με κρύο νερό και κατόπιν βράζονται σε νερό, ζωμό ή στον ατμό, ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερο όγκο και να γίνουν αφράτες. Χρησιμοποιείται επίσης αντί για ρύζι σε μαγειρευτά πιλάφια (με μύδια, μοσχάρι, αρνί, κοτόπουλο κ.ά.), σε σούπες, μαζί με όσπρια και σε σαλάτες με λαχανικά.
Το στιγμιαίο κουσκούσι γίνεται εύκολα και γρήγορα σε λιγότερο από 5 λεπτά. Κράνα 
Το «αντίδοτο» στις ουρολοιμώξεις
Ανά 100 g ωμά, Θερμίδες (Kcal) 43, Πρωτεΐνες (g) 1,4, Υδατάνθρακες (g) 9,8, Λιπαρά (g) 0,4
Ο μικρός, κόκκινος και ξινός καρπός της κρανιάς είναι πλούσιος σε διάφορα αντιοξειδωτικά (πολυφαινόλες, βιταμίνη C κ.ά.), πηκτίνη, τανίνες και σίδηρο. Τα κράνα καταναλώνονται αυτούσια (νωπά, κατεψυγμένα ή αποξηραμένα) ή χρησιμοποιούνται για την παρασκευή εκχυλίσματος, ποτών, γλυκισμάτων και μαρμελάδας. Ο συμπυκνωμένος χυμός τους πίνεται κυρίως ως αναψυκτικό, αφού αραιωθεί πρώτα με αρκετό νερό, ή προστίθεται ως γλυκαντικό σε τσάι, γιαούρτι, ταχίνι, παγωτά, κέικ και φρουτοσαλάτες.
Αν πάσχετε από υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, ο χυμός από κράνα βοηθάει στην αντιμετώπισή τους. Κριθάρι
Ρίχνει τη χοληστερίνη
Ανά 100 g νερόβραστο, Θερμίδες (Kcal) 97, Πρωτεΐνες (g) 2,0, Υδατάνθρακες (g) 22,0, Λιπαρά (g) 0,5, Φυτικές ίνες (g) 7,5
Καλή πηγή βιταμινών Β, ανόργανων στοιχείων και φυτικών ινών, ιδίως δε β-γλυκάνης. Η β-γλυκάνη μπορεί να μειώσει την υψηλή χοληστερίνη, ιδιότητα επισήμως αναγνωρισμένη από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Το κριθάρι βοηθάει επίσης στη λειτουργία του εντέρου και του ήπατος, στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και στη μείωση της κυτταρίτιδας. Οι σπόροι του μαγειρεύονται όπως το καστανό ρύζι, οι νιφάδες τρώγονται ωμές ή χυλωμένες, ενώ το κριθάλευρο χρησιμοποιείται για την παρασκευή ψωμιού, παξιμαδιών και αρτοσκευασμάτων, σε σούπες και σε βραστά.
Αν έχετε κάπως αυξημένη χοληστερίνη, προσθέστε στη διατροφή σας πτισάνη, δηλαδή κριθάρι ξεφλουδισμένο και αλεσμένο χοντρά. Λιναρόσποροι 
Θρεπτικότατοι!
Ανά κουταλάκι 5 g, Θερμίδες (Kcal) 20, Πρωτεΐνες (g) 0,8, Υδατάνθρακες (g) 0,5, Λιπαρά (g) 1,6, Φυτικές ίνες (g) 1,5
Η πλουσιότερη φυτική πηγή ω-3 λιπαρών οξέων. Έχουν επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, βιταμίνη Ε, φυτικές ίνες και λιγνάνες. Οι λιναρόσποροι είναι ευεργετικοί για τη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος, του ανοσοποιητικού και του κυκλοφορικού. Μπορείτε να τους καταναλώσετε σκέτους με λίγο μέλι, να τους προσθέστε σε νιφάδες δημητριακών, γιαούρτι, σαλάτες λαχανικών και σούπες, να τους μαγειρέψετε μαζί με λαχανικά ή να φτιάξετε με αυτούς αφέψημα.
Προτιμήστε αναποφλοίωτους λιναρόσπορους σκούρου χρώματος. Πριν τους χρησιμοποιήσετε, θρυμματίστε τους ή μουλιάστε τους για αρκετές ώρες. Μουστοκούλουρο
Λιώνει στο στόμα
Ανά τεμάχιο 35 g, Θερμίδες (Kcal) 139, Πρωτεΐνες (g) 2,1, Υδατάνθρακες (g) 21,5, Λιπαρά (g) 5,0
Το παραδοσιακό μας γλυκό κουλουράκι. Παρότι η συνταγή παρασκευής του διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, τα βασικά υλικά παραμένουν ίδια: μούστος (πετιμέζι), αλεύρι και ζάχαρη. Η υφή του μπορεί να είναι σκληρή, τραγανή ή μαλακή, ενώ το σχήμα του πλεξούδα («κοτσιδάκι»), μακρόστενο ή κυκλικό, με τρύπα στη μέση ή χωρίς.
Προτιμάτε να φτιάχνετε τα δικά σας σπιτικά μουστοκούλουρα παρά να τα αγοράζετε έτοιμα. Μπομπότα 
Από την Κατοχή… στο πιάτο μας
Ανά φέτα 30 g, Θερμίδες (Kcal) 92, Πρωτεΐνες (g) 0,2, Υδατάνθρακες (g) 22,5, Λιπαρά (g) 0,7
Ψωμί από αλεύρι καλαμποκιού. Φτιάχνεται είτε με προζύμι είτε χωρίς, σε αλμυρή εκδοχή ή γλυκιά με σταφίδες. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο, φυτικές ίνες, καροτενοειδή και βιταμίνες Β. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως και οι υπόλοιποι τύποι ψωμιού, ως μέρος γεύματος ή ως κολατσιό, π.χ. με τυρί, είναι ιδιαίτερα χορταστικό και δεν ανεβάζει απότομα το σάκχαρο στο αίμα.
Η μπομπότα σερβίρεται ελαφρά ζεστή. Αν σας περισσέψει, διατηρήστε την στην κατάψυξη, κλεισμένη σε σακούλα κατάλληλη για τρόφιμα. Ξινόχοντρος 
Στην Κρήτη τον λατρεύουν
Ανά 100 g μαγειρεμένος, Θερμίδες (Kcal) 80, Πρωτεΐνες (g) 3,3, Υδατάνθρακες (g) 15,2, Λιπαρά (g) 0,7
Χαρακτηριστικό προϊόν της Κρήτης, συγγενές με ορισμένους τύπους τραχανά. Παρασκευάζεται από αλεσμένο στάρι και «ξινισμένο» κατσικίσιο γάλα, επομένως περιέχει τα θρεπτικά συστατικά και των δύο. Τρώγεται είτε φρέσκος είτε αποξηραμένος. Δίνει επιπρόσθετη νοστιμιά στα περισσότερα φαγητά, μπορεί να μαγειρευτεί με φασόλια φρέσκα ή ξερά, με ρεβίθια, μπάμιες, κοτόπουλο ή χοιρινό, να μπει σε σούπες, γεμιστά, ντολμάδες κ.ά.
Εναλλακτικά, δοκιμάστε τον κρητικό χόντρο και χρησιμοποιήστε τον όπως το πλιγούρι, γιατί ουσιαστικά περί αυτού πρόκειται. Ξινόγαλα 
Το καλύτερο για τη δυσανεξία
Ανά ποτήρι 250 ml, Θερμίδες (Kcal) 102, Πρωτεΐνες (g) 8,3, Υδατάνθρακες (g) 9,3,
Λιπαρά (g) 3,8, Ασβέστιο (mg) 325
Γνωστό και ως «ελληνικό οξύγαλα» ή «αριάνη». Παράγεται από τη φυσική ζύμωση γάλακτος ή βουτυρογάλακτος με φιλικά για τον οργανισμό οξυγαλακτικά βακτηρίδια (προβιοτικά). Είναι προϊόν εύγευστο, εύπεπτο και πολύ θρεπτικό, αφού προσφέρει ό,τι και το γάλα από το οποίο προέρχεται συν τα επιπρόσθετα προβιοτικά, τα οποία εμπλουτίζουν την εντερική μας χλωρίδα.
Το ξινόγαλα αποτελεί καλή εναλλακτική λύση πρόσληψης ασβεστίου για άτομα που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη. Παστέλι 
Μην παρασυρθείτε από τη γλύκα του!
Ανά τεμάχιο 50 g, Θερμίδες (Kcal) 211, Πρωτεΐνες (g) 4,0, Υδατάνθρακες (g) 24,0, Λιπαρά (g) 11,0, Φυτικές ίνες (g) 2,6
Το γνήσιο παραδοσιακό παστέλι, όπως αυτό της Σίφνου, το οποίο είναι χειροποίητο και πολύ τραγανό, φτιάχνεται αποκλειστικά από σουσάμι και μέλι. Στις πιο βιομηχανοποιημένες μορφές του, το παστέλι εμπλουτίζεται με διάφορους ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, καρύδια, φιστίκια, σταφίδες κ.ά.) και περιέχει επιπρόσθετη γλυκόζη ή ζάχαρη. Σε κάθε όμως περίπτωση, είναι ένα εξαιρετικό σνακ για μικρούς και μεγάλους.
Προσοχή στην ποσότητα: το λίγο παστέλι γλυκαίνει, το πολύ παχαίνει. Πετιμέζι 
Χίλιες δυο χρήσεις
Ανά κουταλιά 10 g, Θερμίδες (Kcal) 42, Πρωτεΐνες (g) 0,2, Υδατάνθρακες (g) 7,8, Λιπαρά (g) 0,1
Προέρχεται από συμπύκνωση μούστου ώριμων φρέσκων σταφυλιών. Μπορεί να γίνει μούστος (2-3 μέρη νερό – 1 μέρος πετιμέζι) για μουσταλευριά και μουστοκούλουρα, να αντικαταστήσει τη ζάχαρη σε γλυκίσματα και ροφήματα, να χρησιμοποιηθεί ως σπιτικό αναψυκτικό (1 μέρος πετιμέζι – 3 μέρη παγωμένο νερό) ή γρανίτα (1 μέρος πετιμέζι – 2 μέρη πάγος) ή να προστεθεί ως αρωματικό σιρόπι σε γιαούρτι και παγωτά.
Προτιμήστε πετιμέζι που παράγεται με ήπιες μεθόδους, χωρίς επεξεργασία σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Περέκ
Ποντιακές, μοναδικές πίτες
Ανά 100 g, Θερμίδες (Kcal) 273, Πρωτεΐνες (g) 8,5, Υδατάνθρακες (g) 56,5, Λιπαρά (g) 1,4
Προψημένα πολύ λεπτά και μεγάλα φύλλα που παρασκευάζονται μόνο με αλεύρι, νερό και αλάτι, χωρίς την προσθήκη κανενός συντηρητικού. Ψήνονται στο τζάκι ή στην πυροστιά και διατηρούνται φυλαγμένα σε σκιερό μέρος για τουλάχιστον ένα χρόνο.
Χρησιμοποιήστε τα περέκ για να φτιάξετε γρήγορες πίτες με λεπτό φύλλο (χορτόπιτα, τυρόπιτα, παστουρμαδόπιτα κ.ά.) ή ως βάση για πίτσα. Μπορείτε επίσης να τα γεμίσετε όπως τις κρέπες με διάφορα υλικά, αλμυρά ή γλυκά. Σταμναγκάθι 
Το τέλειο αποτοξινωτικό!
Ανά 100 g ωμό, Θερμίδες (Kcal) 15, Πρωτεΐνες (g) 0,7, Υδατάνθρακες (g) 3,1, Λιπαρά (g) 0,1
Πρόκειται ουσιαστικά για μια άγρια ποικιλία ραδικιού («γιαλοράδικο») με χαρακτηριστική πικρή γεύση, το οποίο χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Κρήτη. Είναι εξαιρετικά τονωτικό και διουρητικό, βοηθάει στην αποτοξίνωση του ήπατος, έχει ελαφρώς καθαρτικές ιδιότητες. Τρώγεται ωμό με λεμόνι ή ξίδι και ελαιόλαδο, βρασμένο μόνο του, μαγειρεμένο με αρνάκι ή κατσικάκι, γίνεται τουρσί, αφού πρώτα ζεματιστεί σε κρασί και ξίδι.
Το σταμναγκάθι συντηρείται για 2-4 μέρες στο ψυγείο. Αν όμως το ζεματίσετε και το φυλάξετε στην κατάψυξη, διατηρείται για αρκετό καιρό. Τσάι του βουνού 
Βάλσαμο για το κρυολόγημα
Με 1 κουταλάκι μέλι και χυμό λεμονιού, Θερμίδες (Kcal) 21, Υδατάνθρακες (g) 5,8
Προέρχεται από αυτοφυείς μικρούς θάμνους του γένους Sideritis L. και όχι από το φυτό Camellia sinensis. Το αφέψημά του είναι αρωματικό και έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές, οι οποίες οφείλονται στα συστατικά του αιθέριου ελαίου του. Βοηθάει στην καταπολέμηση του κοινού κρυολογήματος, ανακουφίζει από ιώσεις και φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.
Πίνεται ζεστό ή κρύο, προτιμότερο με την προσθήκη μελιού και λεμονιού. Τραχανάς 
Η καλύτερη σουπίτσα!
Ανά 100 g ωμός, ξινός, Θερμίδες (Kcal) 371, Πρωτεΐνες (g) 12,7, Υδατάνθρακες (g) 72,3, Λιπαρά (g) 3,5
Κάποτε αποτελούσε το βασικό πρωινό των χειρωνακτικά εργαζομένων. Ο ξινός τραχανάς παρασκευάζεται από ζύμη αλευριού και γάλακτος ή γιαουρτιού, η οποία μένει για μια μέρα ώστε να «ξινίσει». Ο γλυκός φτιάχνεται από σκληρό στάρι, γάλα, βούτυρο γάλακτος και αλάτι. Ο τραχανάς γίνεται σούπα αραιή ή πιο πηκτή, μαγειρεύεται μαζί με όσπρια ή λαχανικά, συνοδεύει κοτόπουλο και χοιρινό, προστίθεται ως γέμιση σε πίτες, χρησιμοποιείται σε γεμιστά και ντολμάδες αντί για ρύζι αλλά και σε κεφτέδες αντί για ψωμί.
Η ζεστή τραχανόσουπα είναι ιδανικό γεύμα για τις κρύες μέρες του χειμώνα. Χαρούπι
Θυμίζει κακάο
Χαρουπολάτα τεμάχιο 45 g, Θερμίδες (Kcal) 199, Πρωτεΐνες (g) 3,6, Υδατάνθρακες (g) 25,6, Λιπαρά (g) 11,9, Φυτικές ίνες (g) 6,4
Ο καρπός της χαρουπιάς (ξυλοκέρατο) έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, φυτικές ίνες (κυρίως γαλακτομανάνες), ασβέστιο και βιταμίνες Β. Επειδή όταν ψηθεί και αλεστεί («χαρουπόσκονη») η γεύση του θυμίζει το κακάο, χρησιμοποιείται αντί αυτού σε διάφορα ροφήματα, προϊόντα επάλειψης και γλυκίσματα, με γνωστότερο το υποκατάστατο σοκολάτας («χαρουπολάτα»). Το σιρόπι που εξάγεται από τον καρπό («χαρουπόμελο») χρησιμοποιείται ως γλυκαντική ουσία.
Το χαρούπι βοηθά στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας: οι φυτικές του ίνες προσροφούν πολύ νερό στο έντερο και αυξάνουν την κινητικότητά του. Τσουκνίδα 
Άλλη γεύση στις πίτες!
Τσουκνιδόπιτα (145 g), Θερμίδες (Kcal) 311, Πρωτεΐνες (g) 5,2. Υδατάνθρακες (g) 31,6,
Λιπαρά (g) 18,1
Αυτοφυές ζιζάνιο, γνωστό περισσότερο για τη φαγούρα που προκαλεί όταν έρθει σε επαφή με το δέρμα. Ως τρόφιμο είναι καλή πηγή βιταμίνης C, β-καροτένιου, σιδήρου και καλίου, ενώ έχει τονωτική, διουρητική και αποτοξινωτική δράση. Αφού πρώτα ζεματιστεί, μπαίνει ως γέμιση σε πίτες μαζί με άλλα αγριόχορτα. Γίνεται επίσης σούπα, γιαχνί, τηγανιά, χρησιμοποιείται σε ομελέτες, ζυμαρικά και σαλάτες λαχανικών, πίνεται ως θεραπευτικό έγχυμα και ως ζωμός με μπόλικο λεμόνι.
Τσουκνίδες θα βρείτε στις αγορές από το φθινόπωρο μέχρι και την άνοιξη.

Μην ξεχνάτε: Κύριο χαρακτηριστικό της παραδοσιακής ελληνικής διατροφής είναι η μεγάλη ποικιλία διαφορετικών τροφίμων, που συνδυάζονται με διάφορους τρόπους ανάλογα με την εποχή, μαγειρεύονται απλά και καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες, χωρίς υπερβολές.ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΕΔΟΥΚΟΣ

Πηγή:ethnos.gr

alttherapy.blogspot.com