Ντολμαδάκια Γιαλαντζί

https://www.cretangastronomy.gr/2011/05/%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%bc

Ντολμάδες με αμπελόφυλλα

Posted on 2 Μάϊου 2011 by Vita in Αλμυρές, Αλμυρές, Κυρίως πιάτα, Κυρίως πιάτα, Λαχανικά, Νηστεία, Νηστίσιμες, Ορεκτικά, Ορεκτικά, Παραδοσιακές, Ρύζι, Χορτοφαγία, Χορτοφαγικές

 Του Μάη και της Άνοιξης! 

Μπακλαβάς, χαλβάς, μπουρέκι, ντολμάς, μπουγάτσα, πιλάφι, τζατζίκι, τι άλλο να πρωτοθυμηθώ από δικά μας καθημερινά φαγητά και γλυκά που έχουν τούρκικες ονομασίες.

Οι ερευνητές -τουλάχιστον όσοι είχα την ευκαιρία να διαβάσω κατά καιρούς- ισχυρίζονται ότι πολλά από τα εδέσματα αυτά έχουν ελληνική καταγωγή και πιθανόν άλλες ονομασίες αλλά μετά την περίοδο της τουρκοκρατίας πήραν τις ονομασίες με τις οποίες τα γνωρίζουμε σήμερα.

 

Το τελευταίο δημοσίευμα που διάβασα επί του θέματος είναι η πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Andrew Dalby στον Δημήτρη Ποταμιάνο, που δημοσιεύεται στο τελευταίο Gourmet της Ελευθεροτυπίας. Αναφέρεται στις εξωτερικές επιρροές στην ελληνική κουζίνα ,που να σημειωθεί ότι τη χαρακτηρίζει ως την αρχαιότερη της Ευρώπης, και λέει χαρακτηριστικά:

 

«Διαφαίνονται τριών ειδών επιρροές: Στις ονομασίες των πιάτων, στα νέα υλικά, και στους τρόπους μαγειρέματος. Πολύ γνωστό παράδειγμα οι ντολμάδες. Τουρκική ονομασία για μιαν αρχαία ελληνική ιδέα (το παλιό τους όνομα ήταν «θρία». Βλέπουμε εδώ πως οι επιρροές είναι διπλής κατευθύνσεως, καθώς έχουμε μιαν ελληνική ιδέα που υιοθετείται από τους Τούρκους ενώ οι Έλληνες πάλι «αντιδανείζονται» το νέο τουρκικό όνομά της»

Εξάλλου, στην «Κρητική κουζίνα» των Ν.και Μ. Ψιλάκη , οι δύο έγκριτοι ερευνητές της κουζίνας μας, σημειώνουν ότι η κρητική κουζίνα ελάχιστα επηρεάστηκε από την τουρκική παρά την μακρόχρονη παραμονή των Τούρκων στο νησί. Παρ’ όλα αυτά έδωσαν τούρκικες ονομασίες σε πολλά εδέσματα της κρητικής κουζίνας που υιοθέτησαν τελικά στην δική τους κουζίνα. Μάλιστα υποχρέωναν τους υπόδουλους να χρησιμοποιούν τις τούρκικες ονομασίες.

Τα ντολμαδάκια μας λοιπόν παρά το τούρκικο όνομά τους είναι ελληνικό φαγητό. Παραλλαγές πολλές και από τόπο σε τόπο, και από σπίτι σε σπίτι. Τα κρητικά είναι λίγο παραπάνω διάσημα από τα υπόλοιπα, και δεν εννοώ  τα δικά μου… Μέχρι για συμμετοχή σε πολιτικές ίντριγκες έχουν κατηγορηθεί και για μέσο αποπλάνησης πολιτικών αν θυμάστε… Εκείνη βέβαια η συνταγή είναι μυστική…

Η αλήθεια είναι ότι αυτή την εποχή τα αμπέλια μας έχουν τόσο τρυφερά φυλλαράκια που τα ντολμαδάκια που φτιάχνουμε με την εμπλουτισμένη με χίλια δυό μυρωδικά γέμιση (του Μαγιού οι μυρωδιές βλέπετε ) , τα διαφοροποιεί από τα συνήθη γιαλαντζί. Όπως συνήθως, η κρητική κουζίνα ακολουθεί την εποχικότητα των πρώτων υλών. Έτσι αυτή την εποχή στη γέμιση θα βάλουμε μπόλικες αγκινάρες και άνιθο εκτός των άλλων, ενώ στους καλοκαιρινούς ντολμάδες θα ψιλοκόψουμε κολοκυθάκι και μελιτζάνα και περισσότερο μαϊντανό.
Κρητικά ντολμαδάκια λοιπόν με φρέσκα αμπελόφυλλα.
Υλικά (για μισό κιλό αμπελόφυλλα):
½ κιλό φρέσκα αμπελόφυλλα
2 κούπες ρύζι (συνήθως βάζω μισό νυχάκι -μισό καρολίνα)
2 μεγάλα ή 3 μέτρια ξερά κρεμμύδια τριμμένα στον τρίφτη ή ψιλοκομμένα στο χέρι(όχι αλεσμένα στο multi)
1 ματσάκι (5-6) πράσινα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1 κούπα ελαιόλαδο (η μισή στη γέμιση και η άλλη μισή στην κατσαρόλα)
1 μάτσο μαϊντανό ψιλοκομμένο (να βγει περίπου μια κούπα)
1 μάτσο άνηθο ψιλοκομμένο (να βγει περίπου μια κούπα ή λίγο λιγότερο)
1 μικρό μάτσο μάτσο αβάρσαμο (δυόσμο) (να βγει ½ κούπα ή λίγο παραπάνω)
1 μεγαλούτσικη ντομάτα τριμμένη .
2 αγκινάρες ψιλοκκομένες ( ή 1 κολοκύθι τριμμένο στον τρίφτη και μια μελιτζάνα ψιλοκομμένη)
Αλάτι
Πιπέρι
Το χυμό ενός λεμονιού για την κατσαρόλα και 1-2 λεμόνια για το σερβίρισμα.
Επί το έργον:

Ξεπλένουμε τα αμπελόφυλλα και κόβουμε τα κοτσανάκια τους. Τα κάνουμε ματσάκια. Βάζουμε σε κατσαρόλα νερό να βράσει, και τα βάζουμε λίγα λίγα (καμιά δεκαριά).

Τα σπρώχνουμε στο νερό και τα αναποδογυρίζουμε όλα μαζί να αλλάξουν χρώμα. Τα αμπελόφυλλα αυτής της εποχής είναι τόσο τρυφερά που θέλουν ελάχιστο ζεμάτισμα.

Αριστερά τα ζεματισμένα…

Ετοιμάζουμε τη γέμιση. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια , τα μυρωδικά ,τα λαχανικά και την ντομάτα , προσθέτουμε το αλατοπίπερο και τη μισή κούπα λάδι, και τα τρίβουμε λίγο με το χέρι να μαραθούν λίγο τα μυρωδικά και να αναμειχθούν οι μυρωδιές τους. Ακόμη θυμάμαι τη γιαγιά μου να βάζει σ’ ένα κουταλάκι λίγο από το ζουμί που άφηνε το μείγμα για να ελέγχει το αλατοπίπερο σ’ αυτή τη φάση.Προσθέτουμε το ρύζι.

Βάζουμε στην κατσαρόλα μια δυό κουταλιές λάδι και τη στρώνουμε με αμπελόφυλλα. Παίρνουμε ένα-ένα φυλλαράκι και βάζουμε λίγη γέμιση- ένα γεμάτο κουταλάκι περίπου- στη θέση που ήταν το κοτσάνι .

Τη σκεπάζουμε με το πάνω μέρος του φύλλου, γυρνάμε τα πλαϊνά και τα τυλίγουμε σαν μικρά μπουρεκάκια. Τα στρώνουμε με τάξη στην κατσαρόλα με το μέρος που έχει σταματήσει το τύλιγμα προς τα κάτω.

 Όταν τελειώσουμε , τα περιχύνουμε με το υπόλοιπο λάδι, λίγο αλάτι ακόμη ,και το χυμό του λεμονιού.Σκεπάζουμε πάλι με φύλλα, και από πάνω βάζουμε ένα βαρύ πιάτο. Προσθέτουμε νερό τόσο όσο να φτάσει περίπου στη μέση της τελευταίας σειράς.

Βάζουμε την κατσαρόλα να βράσει. Μόλις αρχίσει ο βρασμός, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και αφήνουμε να σιγοβράζει το φαγητό. Χρειάζεται να είναι χαμηλή η θερμοκρασία αφενός για να μην ξετυλίξουνε και αφετέρου για να μη πιάσουν και μας τσικνώσουν. Προσθέτουμε κατά διαστήματα νεράκι (κατά προτίμηση ζεστό) ως ότου ολοκληρωθεί το φαγητό μας (αυτή τη φορά πρόσθεσα 3 ή 4 κούπες ακόμη!).

 Κλείνουμε το μάτι και αφήνουμε σκεπασμένο το φαγητό μας να μαρουβίσει. Σερβίρουμε βγάζοντάς ένα ένα τα ντολμαδάκια μας και τα συνοδεύουμε με λεμόνι. Συνδυάζονται ιδανικά με γιαούρτι, με φέτα, με μικρά τηγανητά ψαράκια ή με χοχλιούς βραστούς ή μπουμπουριστούς. Για σαλάτα, αρκεί σκέτο αγγουράκι με λαδόξυδο.

Παρατηρήσεις:
1) Πιστεύω ότι η μεγάλη τέχνη στους ντολμάδες δεν είναι η γέμιση. Γέμιση νόστιμη υπάρχει σε πολλές εκδοχές. Η τέχνη τους είναι στο μαγείρεμα. Πρέπει το ρύζι να μαλακώσει χωρίς να λασπώσει. Δεν πρέπει να είναι ξεροί αλλά «βλασεροί» δηλαδή να είναι υγροί.
2) Ένα πολύ ιδιαίτερο υλικό που προσθέτουμε στη γέμιση στους ντολμάδες στην Κρήτη είναι ο χόντρος (το σπασμένο στάρι). Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το ρύζι κατά ένα μέρος ή εξ ολοκλήρου με χόντρο. Η μητέρα μου λέει ότι στην κατοχή τους έφτιαχναν με σκέτο χόντρο. Είναι πολύ νόστιμοι κι έτσι.Επίσης όταν δεν νηστεύουμε βάζουμε μια χούφτα τριμμένο ξινόχοντρο.
3) Οι ντολμάδες με αμπελόφυλλα πολλές φορές «εμπλουτίζονται» και με άλλα γεμιστά λαχανικά στην κατσαρόλα ιδιαίτερα να υπάρχουν παιδιά στο σπίτι.

Πατάτες , ντομάτες, μελιτζάνες μπαίνουν μαζί με τους φυλλένιους στην κατσαρόλα και παίρνουν γεύση από τα αμπελόφυλλα. Το καλοκαίρι γεμίζονται και ανθοί κολοκυθιάς και έχουμε τους λεγόμενους αθουλένιους ντολμάδες.
4) Οι ντολμάδες μπορούν να αποτελέσουν κύριο πιάτο ή ορεκτικό. Αν τους κάνουμε για ορεκτικό τους κάνουμε συνήθως πιο μικρούς . Η μάνα μου έχει να λέει πως τους πιο «ψημιδευτούς» (δηλαδή καλοφτιαγμένους) ντολμάδες τους έχει φάει στο Σγουροκεφάλι του ν. Ηρακλείου στο σπίτι μιας θειάς της που την είχε για μεγάλη νοικοκυρά (έχουμε μια ρίζα κι από κει).Αν τα φύλλα είναι μεγάλα τα κόβουμε στα δύο. 

Σερβίρονται  όμορφα τοποθετημένοι όρθιοι με την βοήθεια ενός τσερκιού και φέτες λεμονιού.
5) Αν τα φύλλα είναι διατηρημένα σε άλμη προσέχουμε το αλάτι. Δεν αλατίζουμε καθόλου στην κατσαρόλα. Τα τελευταία χρόνια διατηρούμε τα φύλλα στην κατάψυξη και είναι πολύ καλύτερα από τα αλμυρά.
6) Αν περισσέψουνε φύλλα, γιατί έχει να κάνει και με πόση γέμιση βάζουμε, φυλάσσονται στην κατάψυξη. Αν περισσέψει γέμιση ανοίγουμε 1-2 ντομάτες και τις γεμίζουμε. Δεν μου αρέσει η γέμιση όταν μένει στην κατάψυξη…
7) Τις πληροφορίες τις πήρα από:
α) από το Gourmet της Ελευθεροτυπίας, τεύχος 89, Μάιος 2011, σελ.27. (Ο Αndrew Dalby είναι – εκτός των άλλων- συγγραφέας σειράς βιβλίων για την ιστορία του φαγητού και θα συμμετέχει στο συμπόσιο με θέμα «Αρχαία ελληνική και βυζαντινή γαστρονομία» που θα πραγματοποιηθεί στις 7 και 8 Μαΐου στο κτήμα Λαζαρίδη στο Καπανδρίτι Αττικής).
β) Από το βιβλίο «Κρητική παραδοσιακή κουζίνα» των Ν.και Μ. Ψιλάκη, σελ. 62, Ε΄ Έκδοση , Εκδόσεις Καρμάνωρ, Ηράκλειο 1997.
Καλό μήνα σε όλους!
Καλή δύναμη να αντέξουμε τις δυσκολίες που μας ετοιμάζουν!

Αλλεργία και πρόληψη.....

Χορηγά Σωτηρία.

Αλλεργία και πρόληψη.....Οι αλλεργίες είναι παθήσεις που παρουσίασαν σημαντική αύξηση κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα στις βιομηχανοποιημένες κοινωνίες. Ενδεικτικά στις ΗΠΑ, η επίπτωση του άσθματος αυξήθηκε κατά 75% από το 1980-1994. Ένας αυξανόμενος αριθμός ατόμων κάθε χρόνο πεθαίνει από θανατηφόρες αλλεργικές αντιδράσεις. Η παγκόσμια ημέρα, στις 8 Ιουλίου, αποσκοπεί στην υιοθέτηση αποτελεσματικών μέτρων πρόληψης.

Στην αλλεργία, παθολογικές καταστάσεις όπως το άσθμα, η ρινίτιδα, η κνίδωση, η αναφυλαξία, εκδηλώνονται ως αποτέλεσμα υπερευαισθησίας του οργανισμού σε ουσίες του περιβάλλοντος που ονομάζονται αλλεργιογόνα.

Οι αλλεργίες, αναλόγως συμπτωμάτων, διαιρούνται σε δερματικές αλλεργίες (κνίδωση και αγγειοίδημα, έκζεμα αλλεργικής βάσης), άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα, αλλεργίες του γαστρεντερικού συστήματος, αναφυλαξία.

Αλλεργική κνίδωση, αγγειοίδημα, αλλεργικό έκζεμα: Η αλλεργική κνίδωση και το αγγειοίδημα, είναι δερματικές αλλεργικές καταστάσεις που μπορεί να εμφανιστούν μαζί ή ξεχωριστά. Τα συμπτώματα είναι αλλοιώσεις του δέρματος με εξανθήματα.

Άσθμα: Το αλλεργικό άσθμα σχετίζεται συχνά με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό αλλεργικών νοσημάτων (π.χ. ρινίτιδα, κνίδωση, έκζεμα), θετικές δερματοαντιδράσεις, αυξημένα επίπεδα ανοσοσφαιρίνης Ε, θετικές αντιδράσεις πρόκλησης κατά την εισπνοή ειδικού αντιγόνου. Τα συμπτώματα είναι δυσχέρεια αναπνοής, βρογχόσπασμος. Τα περισσότερα αλλεργιογόνα που προκαλούν άσθμα είναι αερογενή. Συχνοί παράγοντες που υπάρχουν στον αέρα είναι τα ακάρεα που βρίσκονται στην οικιακή σκόνη, η εποχιακή γύρη, τα πούπουλα, το τρίχωμα ζώων, οι σπόροι μυκήτων.

Αλλεργική ρινίτιδα: Η αλλεργική ρινίτιδα χαρακτηρίζεται από φτάρνισμα, μπούκωμα, έκκριση από τη μύτη, φαγούρα και δακρύρροια. Εμφανίζεται συχνά σε ατοπικά άτομα, δηλαδή άτομα με οικογενειακό ιστορικό σχετικών αλλεργιών. Η εποχική εαρινή αλλεργική ρινίτιδα, έχει εποχικό χαρακτήρα και οφείλεται σε αλλεργιογόνα που αφορούν συγκεκριμένη εποχή, όπως είναι η αλλεργική ρινίτιδα που προκαλείται από τη γύρη κατά την περίοδο της ανθοφορίας την Άνοιξη. Η χρόνια αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται όλο τον χρόνο και οφείλεται σε αλλεργιογόνα που επιδρούν ανεξαρτήτως εποχής, όπως είναι τα ακάρεα της σκόνης και τα απολεπιζόμενα επιθηλιακά κύτταρα του δέρματος των ζώων. Η τροφική αλλεργία είναι ασυνήθης αιτία αλλεργικής ρινίτιδας. Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να επιπλακεί και με μικροβιακές ή ιογενείς επιμολύνσεις.

Αλλεργική επιπεφυκίτιδα: Εμφανίζεται με πρήξιμο, ερυθρότητα, φαγούρα στο μάτι.

Αλλεργίες του γαστρεντερικού σωλήνα: Πρόκειται για ανώμαλη αντίδραση του γαστρεντερικού σωλήνα σε αλλεργιογόνα που εισέρχονται σε αυτόν με την τροφή ή με την εισπνοή, με αποτέλεσμα την εκδήλωση συμπτωμάτων, όπως εσωτερικού κνησμού, κοιλιακού πόνου, διάρροιας, φουσκώματος. Μία ποικιλία χημικών συντηρητικών και προσθέτων των τροφών προκαλεί σημαντική αλλεργική αντίδραση του γαστρεντερικού σωλήνα. Μεταξύ των πιο κοινών φυσικών τροφίμων που ερεθίζουν το έντερο προκαλώντας αλλεργικές αντιδράσεις συγκαταλέγονται το γάλα, τα φουντούκια, τα φιστίκια, το σιτάρι, η σόγια, το μήλο, το χοιρινό, το ψάρι, τα οστρακοειδή, το γάλα, οι φράουλες.

Αναφυλαξία: Οι αναφυλακτικές αντιδράσεις είναι επικίνδυνες αλλεργικές αντιδράσεις που εμφανίζονται άμεσα μετά τη χορήγηση του αλλεργιογόνου, συνήθως με ένεση και σπανιότερα μετά από κατάποση και εκδηλώνονται με την ανάπτυξη αναπνευστικής δυσχέρειας, οιδήματος λάρυγγα, βρογχόσπασμου, δερματικών εξανθημάτων ακολουθούμενων συχνά από αγγειακή κατάρρευση, φαινόμενα που μπορεί να οδηγήσουν γρήγορα, εντός λεπτών ή ωρών στον θάνατο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν βήχα, βράχνιασμα, βάρος στον θώρακα, γαστρεντερικές εκδηλώσεις (όπως ναυτία, έμετο, διάρροια, κοιλιακό πόνο).

Η μελέτη των αλλεργιών γίνεται με ειδικές εξετάσεις. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν δύναται να εντοπιστεί το υπεύθυνο αλλεργιογόνο. Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει κορτικοειδή, αντιισταμινικά, β αδρενεργικά φάρμακα, θεοφυλλίνη, αντιχολινεργικά, το cromolin sodium, τους ανταγωνιστές λευκοτριενίου, το μονοκλωνικό αντι Ε αντίσωμα (omalizumab). H ανοσοθεραπεία επιφυλάσσεται σε ειδικές περιπτώσεις. Σήμερα τα περισσότερα από αυτά τα φάρμακα, χορηγούνται μέσω εισπνεόμενων ή τοπικών σκευασμάτων στον οργανισμό, για να ελαχιστοποιούνται οι παρενέργειες της συστηματικής χορήγησης. Σε αναφυλαξία η θεραπεία επιβάλλει την άμεση εφαρμογή ειδικής ενέσιμης θεραπείας, ενδοφλέβιου καθετήρα, χορήγηση οξυγόνου.

Η αυξανόμενη σοβαρότητα των αλλεργικών αντιδράσεων σε συνδυασμό με την ανυπαρξία κλασικών θεραπευτικών παρεμβάσεων με πλήρη απουσία παρενεργειών, καθιστά σημαντική την αναγκαιότητα τήρησης αποτελεσματικών μέτρων πρόληψης.

Πρωτογενής πρόληψη

Η πρωτογενής πρόληψη αφορά την πρόληψη εμφάνισης αλλεργίας σε μη αλλεργικά άτομα. Παρά το γεγονός ότι η προδιάθεση για αλλεργία κληρονομείται, σημαντικός είναι ο ρόλος του περιβάλλοντος.

Πολλαπλά γονίδια αλληλεπιδρούν με περιβαλλοντικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα την εμφάνιση αλλεργικών φαινοτύπων. Σύμφωνα με μελέτες η αυξανόμενη ανώμαλη αλλεργική αντίδραση του ανοσοποιητικού του σύγχρονου ανθρώπου σε πολλές κυκλοφορούμενες ουσίες, είναι το τίμημα της κακής διατροφής και της αύξησης των χημικών και ερεθιστικών παραγόντων που η βιομηχανοποίηση άθροισε στο περιβάλλον, σε συνδυασμό με τη μειωμένη εκγύμναση του ανοσοποιητικού συστήματος από τη γέννηση απέναντι σε φυσικά αλλεργιογόνα λόγω της τεχνητής διαμόρφωσης ενός υπερπροστατευτικού αποστειρωμένου από μικρόβια περιβάλλοντος στην οικογένεια και στον κοινωνικό μικρόκοσμο του βρέφους. Η βρεφική και παιδική ηλικία είναι καθοριστικής σημασίας, σύμφωνα με μελέτες, για την εγκαθίδρυση μιας υγιούς ανοσολογικής απάντησης στον αναπτυσσόμενο οργανισμό.

Συγκεκριμένα, μητέρες που καπνίζουν, κάνουν χρήση φαρμάκων ή αντιβιοτικών κατά την κύηση έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να κάνουν παιδιά με αλλεργικές παθήσεις. Η πλούσια σε λιπαρά διατροφή, με χαμηλή περιεκτικότητα σε φρούτα, λαχανικά, φυσικά αντιοξειδωτικά και βιταμίνη Ε, κατά την κύηση, έχει συνδεθεί με μεγαλύτερη επίπτωση αλλεργιών στα βρέφη και παιδιά. Ο μητρικός θηλασμός ασκεί προστατευτική επίδραση.

Η έκθεση σε απλούς ιούς και μικρόβια, κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα διαμορφώνεται, είναι κρίσιμη για την εγκατάσταση ομαλής ανοσοποιητικής απάντησης που θα συνοδεύει τον άνθρωπο σε όλη του τη ζωή. Οι βακτηριακές φλεγμονές επάγουν την παραγωγή της ιντερλευκίνης 12, που είναι σημαντική για την ανάπτυξη υγιούς ανοσοποιητικού. Η μικρότερη επίπτωση αλλεργιών που παρατηρείται σε πολύτεκνες οικογένειες, ιδιαίτερα στα μικρότερα παιδιά, έχει αποδοθεί στην αυξημένη έκθεσή τους σε κοινούς ιούς και απλά μικρόβια από τα μεγαλύτερα αδέλφια. Ο τρόπος δόμησης της σύγχρονης κατοικίας αύξησε αφύσικα τη συγκέντρωση ορισμένων αλλεργιογόνων στο εσωτερικό περιβάλλον.

Τέτοιες αλλαγές στη σύγχρονη κατοικία που ενοχοποιούνται για την αυξημένη εμφάνιση αλλεργιών είναι η αυξημένη χρήση συνθετικών υλικών, καθώς και η ευρεία χρησιμοποίηση μοκετών και βαριάς επίπλωσης, που ελκύουν αλλεργιογόνα. Ιδιαίτερης σημασίας, είναι σύμφωνα με μελέτες, η αυξημένη συγκέντρωση των αλλεργιογόνων αυτών στο υπνοδωμάτιο. Η υιοθέτηση της συνήθειας από πολλές αστικές κυρίως οικογένειες να παίρνουν τα κατοικίδια στα υπνοδωμάτια κατά τη νύχτα, έχει σχετιστεί με την αύξηση των αλλεργιών. Κατοικίες με αυξημένη υγρασία, αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης άσθματος. Η αποφυγή των συνθετικών υλικών, των μοκετών, των χαλιών και της βαριάς επίπλωσης, ιδιαίτερα στα υπνοδωμάτια, καθώς και η αποφυγή της υγρασίας, μειώνει την πιθανότητα αλλεργιών. Η χρήση εσωρούχων από καθαρό βαμβάκι (pure cotton), μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης δερματικών αλλεργιών.

Η παχυσαρκία και το κάπνισμα συνδέονται με μεγαλύτερα ποσοστά αλλεργικών παθήσεων. Η απώλεια του υπερβάλλοντος βάρους βελτιώνει το αλλεργικό άσθμα στους ήδη πάσχοντες. Η τυποποιημένη διατροφή πλούσια σε συντηρητικά και χρωστικές, η κατάχρηση κρέατος, η αυξημένη πρόσληψη ζωϊκού λίπους, η μικρή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών αυξάνει την πιθανότητα να εμφανιστούν αλλεργικές παθήσεις.

Δευτεροπαθής πρόληψη

Η δευτεροπαθής πρόληψη αφορά την πρόληψη εμφάνισης αλλεργικών συμπτωμάτων σε εγκατεστημένη αλλεργία. Στην περίπτωση αυτή, είναι σημαντικό να γίνει σωστή ιατρική μελέτη, ώστε να εντοπιστεί το είδος του αλλεργιογόνου, για το οποίο, καταρτίζεται στη συνέχεια πρόγραμμα εξατομικευμένης παρέμβασης στην καθημερινότητα, ώστε το αλλεργιογόνο αυτό να αποσυρθεί δραματικά. Εάν το υπεύθυνο αλλεργιογόνο, δεν δύναται να εντοπιστεί, ανάλογα με το είδος, την ένταση της αλλεργικής αντίδρασης και τα ευρήματα του εργαστηριακού ελέγχου, καθορίζονται εξατομικευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Ταξίδια και πρόληψη επικίνδυνων αλλεργικών αναφυλακτικών αντιδράσεων

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών, τα άτομα επισκέπτονται ασυνήθιστους τόπους, διαμένουν συχνότερα στην ύπαιθρο, υιοθετούν νέες συνήθειες, ενώ σημαντικές ιατρικές υποδομές συχνά απουσιάζουν. Οι παράγοντες αυτοί αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης σοβαρών αναφυλακτικών αντιδράσεων, ιδιαίτερα σε αλλεργικά άτομα.

Μέτρα πρόληψης:

Μην περπατάτε χωρίς υποδήματα
Μην χρησιμοποιείτε αρώματα, αρωματικά γαλακτώματα σώματος ή αντηλιακά με άρωμα. Οι έντονες οσμές κινδυνεύουν να προσελκύσουν ορισμένα έντομα και υμενόπτερα
Δεν πρέπει να εκτίθενται τα τρόφιμα στον αέρα. Η πρακτική αυτή προσελκύει επικίνδυνα έντομα (πχ. σφήκες)
Δραστηριότητες όπως κλάδεμα, κόψιμο χόρτων, αποκομιδή σκουπιδιών πεσμένων φρούτων δεν πρέπει να γίνονται από αλλεργικά άτομα
Τα ευαίσθητα άτομα πρέπει να έχουν μαζί τους φάρμακα αμέσου ανάγκης κατά τις εκδρομές.

Επιμενίδης

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/Epimenides.html

 Επιμενίδης

 
Επιμενίδης Θεολόγος και θαυματοποιός στην Ελλάδα των αρχαϊκών χρόνων, για τον οποίο όλες οι πληροφορίες που έχουμε παρουσιάζουν τον χαρακτήρα του θρύλου. Γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στη Φαιστό της Κρήτης και από τα γεγονότα με τα οποία τον συνδέει η παράδοση εμφανίζεται να έζησε από 150 μέχρι 300 χρόνια. Στην Αθήνα ήταν γνωστός ως φίλος του Σόλωνος, που όχι μόνο καθάρισε την πόλη από το Κυλώνειον άγος, αλλά και προετοίμασε τον λαό για τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνος που αφορούσαν στη σοβαρότητα της λατρείας και τον εξευγενισμό των σχετικών με το πένθος συνηθειών. 

 

Παραδιδόταν όμως και μια δεύτερη επίσκεψή του στην Αθήνα δέκα χρόνια πριν από την περσική εισβολή. Κατά την επίσκεψη αυτή εγκαινίασε θυσίες που υπέδειξε ο Απόλλων και προείπε την περσική επίθεση, καθώς και μια Τρίτη πρόσκλησή του από τον Νικία κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, ύστερα από υπόδειξη των Δελφών. Έλεγαν επίσης ότι πραγματοποίησε κάθαρση και στη Δήλο και άλλες πόλεις. Τον τάφο του έδειχναν στην πόλη τους οι Αργείοι, λέγοντας ότι το σώμα του το πήραν από τους Λακεδαιμονίους που τον σκότωσαν σε πόλεμο με τους Κνωσίους, γιατί δεν προφήτευσε αίσια γι’αυτούς, όσο και οι Σπαρτιάτες μέσα στο παλιό τους εφορείο. Στον Επιμενίδη αποδίδονταν υπερφυσικές ιδιότητες. Έτσι παραδιδόταν ότι κοιμήθηκε για 50 χρόνια μέσα σε ένα σπήλαιο, ότι μπορούσε να απέχει από κάθε τροφή και ότι ξαναγύρισε περισσότερες φορές στη ζωή ή ότι η ψυχή του μπορούσε, όταν ήθελε, να περιπλανάται έξω από το σώμα του. Τον καθαρμό της Αθήνας από το Κυλώνειον άγος πέτυχε αφήνοντας από τον Άρειο Πάγο (όπου κατοικούσαν οι Ευμενίδες) άσπρα και μαύρα πρόβατα, που έπρεπε να θυσιάσουν οι Αθηναίοι στους θεούς εκεί που θα πρωτοκάθιζαν. Στον Επιμενίδη αποδίδονταν ακόμη γραπτά κείμενα, μια θεογονία και ένα κείμενο χρησμών. Όλα αυτά τα στοιχεία κατατάσσουν τον Επιμενίδη στο θρησκευτικό-πρακτικό πνευματικό ρεύμα που επικράτησε στις ελληνικές πόλεις μετά την ακμή του έπους, όπου η λαϊκή, προγονική σοφία συνδυάστηκε με μία ενθουσιαστική θρησκευτικότητα της οποίας οι εκπρόσωποι, όπως ο Αριστέας, ο Άβαρις, ο Επιμενίδης και άλλοι χρησμολόγοι τέθηκαν κάτω από την προστασία του Απόλλωνος Πυθίου και Πατρώου, του θεού που ίδρυσε τις αποικίες, επομένως τις πόλεις και τα γένη τους.

Η παράδοση αυτή, που εκδηλώνεται χαρακτηριστικά στα γνωμικά των «σοφών» -ο Επιμενίδης θεωρήθηκε ένας από τους επτά σοφούς στη θέση του Περιάνδρου- της αρχαϊκής περιόδου, χαρακτηρίστηκε συγγενής με τα σαμανικά θρησκευτικά ρεύματα και συνδέθηκε με επιδράσεις από τις περιοχές του Εύξεινου Πόντου, όπου ιδρύθηκαν κατά τον δεύτερο αποικισμό Ελληνικές πόλεις. Όμως το πρακτικότερο πνεύμα που επικράτησε σε συνδυασμό με μια λαϊκότερη ηθική παράδοση στη διευρυνόμενη ελληνική κοινωνία προσφέρει μια καθολικότερη ερμηνεία του ρεύματος αυτού, που καταλήγει στους Ορφικούς και στον Πυθαγόρα: Η παράδοση ήθελε τον Επιμενίδη γιό της νύμφης Βάλτης και νέον Κούρητα, θεοφιλή και σοφόν περί τα θεία την ενθουσιαστικήν και τελεστικήν σοφίαν (αγαπημένο των θεών και βαθύ γνώστη των θεϊκών πραγμάτων, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την άμεση μέθεξη στο θείο και την εξυπηρέτησή της με τελετουργικές πράξεις).

Zουάν Μιρό

Ο Zουάν Μιρό (στα καταλανικά αποδίδεται Ζουάν ή Τζουάν Μιρό, ενώ η ισπανική εκδοχή Χουάν Μιρό είναι λανθασμένη προφορά του ονόματος) (Joan Miró i Ferrá, 20 Απριλίου 1893 – 25 Δεκεμβρίου 1983) ήταν Καταλανός ζωγράφος και γλύπτης και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υπερρεαλιστές καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.

Γεννήθηκε το 1893 στην Βαρκελώνη και σε ηλικία 14 ετών φοίτησε στην Εμπορική Σχολή, αν και παράλληλα παρακολουθούσε κρυφά μαθήματα στην Σχολή Καλών Τεχνών και αργότερα στην Ακαδημία Galí μέχρι το 1915. Το 1920 μετακόμισε στο Παρίσι όπου συμμετείχε στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Μονμάρτης και γνωρίστηκε αρχικά με το κίνημα του ντανταϊσμού και αργότερα με τους υπερρεαλιστές, κάτω από την επίδραση των οποίων άρχισε να διαμορφώνει ένα ιδιαίτερο και προσωπικό ύφος στη ζωγραφική του. Ο μεγαλύτερος ίσως θεωρητικός του υπερρεαλισμού και ένα από τα ηγετικά στελέχη του, ο Αντρέ Μπρετόν, αναφερόμενος στον Μιρό δήλωσε πως "είναι ο περισσότερο σουρρεαλιστής από όλους". Το 1921 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ατομική του έκθεση στο Παρίσι, ενώ περίπου δέκα χρόνια αργότερα, η πρώτη ατομική του έκθεση στη Νέα Υόρκη.

Το 1926 ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία και σε συνεργασία με τον Μαξ Ερνστ σχεδίασε τα κοστούμια και τα σκηνικά για τα Ρώσικα Μπαλέτα Σεργκέι Ντιαγκίλεφ. Το 1955 εγκατέλειψε προσωρινά τη ζωγραφική και αφοσιώθηκε περισσότερο στις γραφικές τέχνες και τα κεραμικά.

Το 1975 δημιουργήθηκε το Ίδρυμα Ζουάν Μιρό στο Κέντρο Σπουδών Σύγχρονης Τέχνης στη Βαρκελώνη. Ο ίδιος ο Μιρό δώρισε στο ίδρυμα περίπου 5000 σχέδια του.

Πέθανε το 1983 στην πόλη της Μαγιόρκα, σε ηλικία 90 ετών.

http://el.wikipedia.org/wiki/Ζουάν_Μιρό

Μαρμελάδα φράουλα

Μαρμελάδα φράουλα

Συνταγή: http://www.sintagespareas.gr/sintages/marmelada-fraoula-2.html?c=158316#158316

20 Aπριλίου : Ημέρα Δισκοπωλείου ...

Ημέρα του Δισκοπωλείου

 
Η Ημέρα του Δισκοπωλείου ξεκίνησε το 2007 από τις ΗΠΑ ως γιορτή των 700 ανεξάρτητων δισκοπωλείων της χώρας και σύντομα απέκτησε διεθνή χαρακτήρα.
Είναι η ημέρα, κατά την οποία τα ανεξάρτητα δισκάδικα του κόσμου, μαζί με τους καλλιτέχνες, γιορτάζουν την τέχνη της μουσικής και μας θυμίζουν ότι η ύπαρξή τους απειλείται από την επέλαση της ψηφιακής τεχνολογίας στη μουσική.
Ως Ημέρα του Δισκοπωλείου (Record Store Day) έχει καθιερωθεί το τρίτο Σάββατο κάθε Απριλίου.

https://www.sansimera.gr/worldays/227#ixzz2Qyi69FDf

ΟΙ ΚΕΡΚΩΠΕΣ & Ο ΜΕΛΑΜΠΥΓΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

http://www.visaltis.net/2013/04/blog-post_6084.html

ΟΙ ΚΕΡΚΩΠΕΣ & Ο ΜΕΛΑΜΠΥΓΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

Αυτό που ακολουθεί είναι μία όχι και τόσο γνωστή ιστορία που αφορά τον ήρωα της Ελληνικής Μυθολογίας Ηρακλή και τη συνάντησή του με δύο ξεχωριστά πλάσματα, τους Κέρκωπες. Ο ιστορικός Νόννος είναι η πηγή που σώζει με τις περισσότερες λεπτομέρειες την ιστορία αυτή που είναι κυρίως γνωστή σε εμάς από υστερότερες πηγές, αν και μάλλον ήταν γνωστή και στον Όμηρο.

Ο μύθος λοιπόν αυτός αναφέρει τους Κέρκωπες σαν ένα τα πρόσωπα που προσπάθησαν να κλέψουν τα όπλα του Ηρακλή, ενώ εκείνος είχε την προσοχή του αλλού ή κοιμόταν. Οι Κέρκωπες ήταν ένα ζευγάρι ληστών που έμοιαζαν με πιθήκους και δρούσαν κυρίως στη Λυδία στη δυτική Ανατολία. Κάποια στιγμή αιχμαλωτίστηκαν όπως θα δούμε παρακάτω από τον Ηρακλή, ο οποίος όμως γέλασε τόσο πολύ με τα αστεία τους και τα καμώματά τους που αποφάσισε να τους αφήσει ελεύθερους χωρίς να τους βλάψει. Αργότερα, όμως ο Δίας τους μεταμόρφωσε σε κανονικές μαϊμούδες για να τους τιμωρήσει για τα εγκλήματα που είχαν κάνει.

Ήταν παιδιά του ποταμού Ωκεανού και της Θείας, κόρης του βασιλιά της Αιθιοπίας Μέμνωνα. Οι πηγές συνήθως τους αναφέρουν σαν ζευγάρι, αλλά τα ονόματά τους δεν απαντώνται τα ίδια σε κάθε περίπτωση. Ο Διόδωρος Σικελιώτης στο έργο του μιλάει για μεγαλύτερο αριθμό Κερκόπων, γιοι της Θείας, κόρης του Ωκεανού. Το μέρος όπου πρωτοεμφανίζονται στο μύθο είναι οι Θερμοπύλες, όμως στο κωμικό ποίημα Κέρκωπες που αποδίδεται στον Όμηρο τοποθετούνται στην Εύβοια, ενώ σε άλλες πηγές πεδίο δράσης τους είναι η Λυδία, ή αλλού το νησί των Πιθηκουσών από όπου άλλαξαν και το όνομά τους από Κέρκωπες όταν ο Δίας τους μεταμόρφωσε σε πιθήκους.

Κυριολεκτικά η λέξη «κέρκωψ, γεν. κέρκωπος» σημαίνει πίθηκος με κοντή ουρά, αλλά και λόγω του μύθου συναντάται στις πηγές σαν συνώνυμο για να περιγράψει τον δόλιο, πανούργο, κακοποιό και απατεώνα. Ο Οβίδιος, στο έργο του Μεταμορφώσεις αναφέρει ότι το νησί κοντά στις ακτές της Ιταλίας, Πιθηκούσες πήρε το όνομά του από τους Κέρκωπες. Συγκεκριμένα, αναφέρει πως ο Δίας είχε πια αγανακτήσει με τις πράξεις τους και μεταμόρφωσε τους ανθρώπους εκεί σε δύσμορφα ζώα που έμοιαζαν και δεν έμοιαζαν με ανθρώπους.
Συρρίκνωσε τα άκρα τους, έκανε τις μύτες τους επίπεδες και γέμισε τα πρόσωπά τους με ζάρες. Στη συνέχεια τους έντυσε με ένα καστανόξανθο δέρμα και τους έστειλε να ζήσουν εκεί, αφού πρώτα τους αφαίρεσε το λόγο και τη χρήση της γλώσσας που έως τότε τη χρησιμοποιούσαν για να ψεύδονται. Στη θέση τους άφησε ξεφωνητά και κραυγές για να μπορούν να διαμαρτύρονται και να παραπονιούνται.

Το θέμα της συνάντησης των Κερκώπων με τον Ηρακλή εμφανίζεται συχνά στην αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή γραμματεία. Όταν ήταν μικροί, οι Κέρκωπες είχαν προειδοποιηθεί από τη μητέρα τους ότι θα πρέπει να προσέχουν αυτόν που είναι Μελάμπυγος, δηλάδη αυτόν που έχει τριχωτά οπίσθια. Όμως, τότε δεν κατάλαβαν ποιον ακριβώς εννοούσε. Όταν λοιπόν ο Ηρακλής βρέθηκε στο βασίλειο της Λυδίας και ενώ κοιμόταν, έπιασε τους Κέρκωπες να προσπαθούν να του κλέψουν το τόξο και τα βέλη του. Ο Ηρακλής τους έπιασε και τους κρέμασε ανάποδα από έναν κορμό τον οποίο σήκωσε στους ώμους του.

Οι κλέφτες όχι μόνο μετάνιωσαν για την πράξη τους, αλλά είχαν σκάσει στα γέλια έτσι όπως ήταν κρεμασμένοι ανάποδα. Ο λόγος ήταν ότι αντικρίζοντας τα τριχωτά οπίσθια του Ηρακλή, θυμήθηκαν και τα λόγια της μητέρας τους, αλλά και άρχισαν να κάνουν και ανάλογα σχόλια για αυτό το τόσο ασυνήθιστο θέαμα που έβλεπαν. Ο ήρωας τους ζήτησε εξηγήσεις για τα γέλια τους και τα αστεία τους και εκείνοι αφού του εξήγησαν, τότε ο Ηρακλής αποφάσισε να τους ελευθερώσει.

Ο μύθος αυτός δεν βρήκε τρόπο έκφρασης μόνο στη λογοτεχνία της εποχής, αλλά και στην τέχνη καθώς από ό,τι φαίνεται ήταν ένα αγαπημένο θέμα από τις αρχές του 6ου αι. π.Κ.Ε. έως και τον 4ο αι. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η σκηνή του Ηρακλή με του Κέρκωπες δεμένους ανάποδα συναντάται κυρίως στη Σικελία.

ΚΕΙΜΕΝΟ:terrapapers.com

ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ «Μέθοδος ελέγχου της καθαρότητας χρυσού»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ «Μέθοδος ελέγχου της καθαρότητας χρυσού»

Όταν ο τύραννος των Συρακουσών Ιέρων ο Β΄ παρέλαβε το χρυσό στέμμα που είχε παραγγείλει από ένα καλλιτέχνη υποψιάσθηκε ότι δεν χρησιμοποιήθηκε καθαρός χρυσός στην κατασκευή του. Ανάθεσε λοιπόν στον Αρχιμήδη τον έλεγχο του στέμματος. Ο Αρχιμήδης προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο ελέγχου της καθαρότητας του χρυσού του στέμματος, χωρίς να το αλλοιώσει, επινόησε (στη μπανιέρα του σύμφωνα με τη παράδοση) το νόμο του ειδικού βάρους και την αρχή της άνωσης. Κατάφερε έτσι να λύσει το πρόβλημα και ενθουσιασμένος βγήκε γυμνός στους δρόμους φωνάζοντας «εύρηκα-εύρηκα». Πρακτικά ο Αρχιμήδης (πιθανότατα) εξισορρόπησε αρχικά στον αέρα το στέμμα με ίση μάζα καθαρού χρυσού και στη συνέχεια βύθισε το ζυγό στο νερό. Ο ζυγός δεν ισορρόπησε και πάλι όπως θα έπρεπε αλλά έγειρε προς τη μάζα του καθαρού χρυσού αποκαλύπτοντας την απάτη του καλλιτέχνη (δηλ. τη νόθευση του χρυσού του στέμματος με τον ελαφρύτερο άργυρο).
ΠΗΓΕΣ: «Βιτρούβιος, Περί αρχιτεκτονικής Χ»

ΑΠΟ http://www.kotsanas.com/gr/index_ekthemata.html

20 Απριλίου : Ημέρα Κινέζικης Γλώσσας

20 Απριλίου : Ημέρα Κινέζικης Γλώσσας

Η Ημέρα της Κινέζικης Γλώσσας καθιερώθηκε το 2010 από την ΟΥΝΕΣΚΟ για να τιμηθεί η κινεζική γλώσσα, μία από τις έξι επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ.

Η 20η Απριλίου επελέγη ως Ημέρα της Κινεζικής Γλώσας (UN Chinese Language Day), επειδή την ημερομηνία αυτή τιμάται στην Κίνα ο Τσανγκ Τζιέ, μία μυθική φιγούρα της χώρας, που έζησε γύρω στο 2650 π.Χ. και θεωρείται ότι ανακάλυψε τα κινέζικα ιδεογράμματα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/263#ixzz2Qyj3Uzsr

ΦΡΟΥΤΟΣΑΛΑΤΑ Jasmine

ΦΡΟΥΤΟΣΑΛΑΤΑ Jasmine

ΥΛΙΚΑ
3 κουταλιές της σούπας φύλλα τσαγιού γιασεμί και 2 σακούλες τσάι γιασεμί
2-3 κουταλιές της σούπας σκόνη γλυκαντικό με βάση τα
1, χωρίς χημική επεξεργασία, ξύσμα πορτοκαλιού
½ χυμό λεμονιού
2 μέτρια κόκκινα μήλα
400γρ κατεψυγμένα μούρα μικτά: βατόμουρα, σμέουρα, φράουλες, βατόμουρα
1 πορτοκάλι
1 φλιτζάνι απλό γιαούρτι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
- 100 ml ζεστού νερού τοποθετήθηκε επί του φίλτρου ή τσάι, και περίπου.
4-5 λεπτά τσάι είναι έτοιμη.
- 100 ml κρύο νερό και το βάζουμε στο γλυκαντική ουσία ξύσμα πορτοκαλιού.
Το μείγμα βράζει, βράζουμε για 2-3min χαμηλή φωτιά για περίπου. 5-6 λεπτά
είναι εύκολο να προετοιμαστούν σιρόπι, τότε ρίξτε τσάι γιασεμί.
- Ο πυρήνας του μήλου αφαιρείται και κομμένα σε λεπτές φέτες, τότε ρίξτε το
χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε καλά. Στη συνέχεια, ρίχνουμε το ζεστό σιρόπι
και γιασεμί αφήνεται να κρυώσει 15-20 λεπτά.
- Mix στην αποψυχθεί σε θερμοκρασία δωματίου και το κόβουμε σε κομμάτια
φρούτων του δάσους narancsgerezdeket.
- διακοσμήστε με φύλλα μέντας.
- Σερβίρετε σε θερμοκρασία δωματίου ή διατηρημένα με απλή ψύξη σάλτσα
γιαουρτιού με ένα κουτάλι.