Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

επηρεάζει


► Η οικονομική κατάσταση επηρεάζει και το κρυολόγημα


Τα παιδιά και οι έφηβοι που προέρχονται από οικογένειες με χαμηλότερο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, είναι πιο ευάλωτα στο να κρυολογούν ως ενήλικες, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Brain, Behavior and Immunity", συνέκριναν την υγεία μιας ομάδας εθελοντών 18 έως 55 ετών σε σχέση με το κατά πόσο οι γονείς τους είχαν δικό τους σπίτι ή νοίκιαζαν (ένα κριτήριο για το επίπεδο του οικογενειακού εισοδήματος), όταν οι εθελοντές ήσαν ενός έως 18 ετών.

Η μελέτη έδειξε ότι για κάθε παραπάνω χρόνο που οι γονείς των παιδιών δεν είχαν ιδιόκτητο σπίτι, αφενός αύξανε κατά 9% η πιθανότητα τους ως ενηλίκων να αρρωστήσουν από τον ιό του κοινού κρυολογήματος και αφετέρου ήταν μειωμένο κατά 5% το μήκος των τελομερών. Τα τελομερή είναι οι προστατευτικές πρωτεΐνες στις άκρες των χρωμοσωμάτων, που μειώνονται σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου, καθώς κανείς γερνάει. Όσο ταχύτερα συρρικνώνονται, τόσο ο οργανισμός έχει μικρότερες άμυνες απέναντι στις λοιμώδεις και άλλες νόσους, ενώ υποκύπτει ευκολότερα σε χρόνιες ασθένειες, όπως ο καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η νέα έρευνα δείχνει ότι το χαμηλό οικογενειακό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο έχει σαφή βιολογική επίδραση, καθώς σχετίζεται τόσο με την μείωση των τελομερών, όσο και με την μεγαλύτερη συχνότητα κρυολογημάτων.

«Το περιβάλλον της παιδικής ηλικίας μπορεί να επηρεάσει την υγεία των ενηλίκων. Βρήκαμε στοιχεία υπέρ μιας βιολογικής εξήγησης για τη σημασία που έχουν οι παιδικές εμπειρίες, πράγμα που εξηγεί γιατί όσοι ανατράφηκαν από γονείς με σχετικά χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να ασθενήσουν ως ενήλικες», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΣΜΥΡΝΗ 1922

Ελληνικό Χρονολόγιο.



Δευτέρα, 4 Νοεμβρίου 2013

Βρέθηκε εκπληκτικό φιλμ ντοκουμέντο μετά από 86 χρόνια! Το φιλμ τράβηξε ο George Magarian, κατά την διάρκεια των γεγονότων της Σμύρνης.

Ο George Magarian, γεννημένος το 1895 σπούδασε στο “Αμερικανικό Κολλέγιο” στο Ικόνιο (Konya) της Τουρκίας. Αργότερα, διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότης Νέων) ή YMCA.

Αν και η YMCA δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία, το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης των θυμάτων της τραγωδίας αυτής. Ο George Magarian, την ίδια στιγμή που συμμετείχε στα γεγονότα αυτά, την ίδια στιγμή, με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη. συνέχεια στον http://www.visaltis.net/2013/11/1922.html?spref=fb

Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Γειτονιές παλιάς Αθήνας

Γειτονιές παλιάς Αθήνας: Από τα Χαυτεία στο Δουργούτι Σχολιάστε Το ξενοδοχείο Απόλλων, στη γωνία των οδών Σταδίου 58 & Αιόλου 103. Χαυτεία, 1925 1 / 6 ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ Η Αθήνα του 19ου αιώνα: Μια βόλτα στην Ιστορία Σύνταγμα: Οι γνωστές και άγνωστες πτυχές της αθηναϊκής πλατείας Δημοσίευση | 4 Νοεμβρίου 2013 της Ηρώς Κουνάδη Πόσο καλά (νομίζετε ότι) ξέρετε την Αθήνα; Τι σκέφτεστε όταν ακούτε κάποιον να μιλά για τα Χαυτεία; Κάτι κοντά στην Ομόνοια, ναι, σωστά, πού ακριβώς όμως; Κι αν σας δίναμε ραντεβού στο Δουργούτι, πού θα ερχόσασταν να μας βρείτε; Εκτός από τα Αναφιώτικα, μπορείτε να σκεφτείτε άλλη «νησιώτικη» γειτονιά στην Αθήνα; Ακολουθήστε μας, σε μια σύντομη βόλτα ανάμεσα στα ξεχασμένα ονόματα των αθηναϊκών γειτονιών.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/features/notes/article/303006/geitonies-palias-athhnas-apo-ta-hafteia-sto-doyrgoyti.html
Πηγή: www.in2life.gr
4 Νοεμβρίου 2013 στις 11:52 μ.μ. · 

ΠΑΛΙΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ 680

H ζωή χωρίς κουρτίνες

Απλές λύσεις.


H ζωή χωρίς κουρτίνες


Δεν τις χώνεψα ποτέ. Από παιδί μου φαινόντουσαν περιττές. Δεν καταλάβαινα γιατί έπρεπε ντε και καλά να υπάρχει ένας τρόπος για να αποφεύγουμε τον ήλιο. Ούτε μπορούσα να φανταστώ για ποιο λόγο θα έπρεπε να κρυβόμαστε από τους απέναντι.

Όταν είσαι μικρός, δεν έχεις πολλά πράγματα να κρύψεις. Σου αρέσει η διαφάνεια. Αργότερα, κατάλαβα τον λόγο της ύπαρξης τους. Αυτό, όμως, δεν με έκανε να τις αγαπήσω. Οι κουρτίνες πάντα μου κάθονται στο στομάχι. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι τις περισσότερες φορές είναι δημιουργημένες από υφάσματα κακής ποιότητας. Και αυτό γιατί τα υφάσματα καλής ποιότητας είναι τόσο ακριβά που είναι απλησίαστα.

Έτσι, τα περισσότερα σπίτια αναγκάζονται να ντύνουν τα παράθυρα τους με κουρτίνες που είναι τόσο συνθετικές όσο και τα ρούχα της Barbie. Ένας ακόμα λόγος που με ενοχλούν είναι ο τρόπος που είναι ραμμένες. Ακόμα και η πιο απλή κουρτίνα έχει τόσες πτυχώσεις που ζαλίζεσαι να τις βλέπεις. Και πάντα έχουν και από ένα διακοσμητικό τελείωμα, στην αρχή ή στο τέλος, για να κάνουν μια τσαχπινιά που κατά τη γνώμη μου δεν έχει θέση πουθενά αλλού παρά μόνο στα κλασικά σπίτια. Τέλος, να μη ξεχάσω πως το χειρότερο που συμβαίνει με τις κουρτίνες είναι ότι τις περισσότερες φορές, οι «νοικοκυρές» ξεχνάνε να τις πλύνουν. Έτσι, οι κουρτίνες αποκτούν ένα καφέ- γκρί χρώμα βρώμας και μια απαίσια μυρωδιά που μια εκπαιδευμένη μύτη θα αναγνώριζε πάνω της τον καπνό, τη σκόνη και τα οικογενειακά μαγειρέματα του χρόνου.

Γι'αυτούς τους λόγους μισώ τις κουρτίνες

Υπάρχουν, όμως, και οι λόγοι που με κάνουν να αγαπώ τα παράθυρα χωρίς κουρτίνες. Και αυτοί είναι πιο σημαντικοί. Μου αρέσει, για παράδειγμα, να βλέπω ελεύθερα τα μεγάλα ανοίγματα στους τοίχους γιατί έτσι νιώθω πιο ελεύθερη. Μου αρέσει να κάθομαι και να βλέπω ανενόχλητη τα λουλούδια στο μπαλκόνι μου. Είναι όμορφο να μαγειρεύω και να ρίχνω κλεφτές ματιές στον ουρανό από τα παράθυρα της κουζίνας. Ναι, είναι γεγονός δεν θέλω να χάνω επεισόδια από τη ζωή εκεί έξω. Έχω την ανάγκη να ενώνομαι με τον περιβάλλοντα χώρο μου.

Και χωρίς τις κουρτίνες, το καταφέρνω καλύτερα αυτό

Εννοείται, ότι πολλές φορές μου κουράζει να βλέπω τα μάτια των γειτόνων μου πάνω μου. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, τους αγνοώ. Το μάτι μου έχει μάθει να τους αποφεύγει. Μερικές φορές, βέβαια, θέλω να είμαι πραγματικά μόνη μου. Και τότε σκέφτομαι πόσο πολύτιμες είναι οι κουρτίνες. Αλλά ακόμα και τότε, προτιμώ να τραβήξω το πατζούρι παρά να τραβήξω ένα κομμάτι ύφασμα που θα χάσκει ατσούμπαλο απέναντί μου.

Αντί για κουρτίνες προτιμώ εναλλακτικούς τρόπους για να απομονώνομαι ή για να καλύπτω τα παράθυρα μου. Τα πάνελ για παράδειγμα, έχουν περισσότερο ενδιαφέρον. Και σίγουρα μου φαίνονται πιο όμορφα τα μεγάλα κομμάτια υφάσματος που πέφτουν ανεπιτήδευτα από τα γαζωμένα και στημένα κουρτινάκια.

Πηγή: galsnguys

Γιαουρτόπιτα

 I Cook Greek - Συνταγές Μαγειρικής / Greek Recipes.


Γιαουρτόπιτα
0.0/5 βαθμοί (0 ψήφοι)

  • Μερίδες: 6
  • Δυσκολία: εύκολο





Υλικά

  • σιμιγδάλι χοντρό: 400 γρ.
  • σιμιγδάλι ψιλό: 400 γρ.
  • ζάχαρη: 500 γρ.
  • βούτυρο γάλακτος: 500 γρ.
  • αυγά: 5
  • γιαούρτι πρόβειο: 3 κεσεδάκια
  • βανίλια σκόνη:1
  • λεμόνι: 1 μεγάλο, το ξύσμα του
  • κονιάκ: 2 κουταλιές της σούπας
  • σόδα: 1 κουταλάκι του γλυκού
  • μπέικιν πάουντερ: 1 κουταλάκι του γλυκού
  • Αμύγδαλα σε φετάκια καβουρντισμένα ή ινδοκάρυδο και σαντιγί ή παγωτό για το γαρνίρισμα
  • Για το σιρόπι
  • ζάχαρη: 1 κιλό
  • νερό: 4 ποτήρια
  • βανίλια: 1
  • λεμόνι: 1 η φλούδα του
  •  
  • συνέχεια στον http://www.icookgreek.com/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AD%CF%82/%CE%93%CE%BB

Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Οι Καλικάντζαροι και η αθηναϊκή παράδοση

Οι καλικάτζαροι, οι Σάτυροι και ο μύθος του Άτλαντα.

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μυθικη Αναζητηση.
Οι καλικάτζαροι, οι Σάτυροι και ο μύθος του Άτλαντα.
"Οι καλικάτζαροι λέγεται πως ζουν όλο το χρόνο κάτω από τη Γη και προσπαθούν με οποιοδήποτε τρόπο να κόψουν το Δέντρο της Ζωής μιας και κρατάει τη Γη πάνω στην οποία η ζωή ανθίζει. Το δέντρο αυτό, ονομάζεται Δέντρο της Γης. Βέβαια, αυτή η ιστορία μας θυμίζει πολύ τον μύθο του Άτλαντα από την Μυθολογία μας...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2014/01/blog-post_6211.html#more

Ο εορτασμός των Φώτων και οι λαϊκές δοξασίες

Σαρανταπέντε Γιάννηδες που γίναν παροιμίες

Δημοφιλείς αναρτήσεις