εσπερινό φώς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε κατάσταση.

7 Σεπτεμβρίου

μέσα απ τα στάχια τα χρυσά ξεπρόβαλε η σελήνη
έμοιαζε με χαμόγελο αερικού και νύμφης
που τα μαλλιά της μπλέχτηκαν στου άνεμου τη δίνη
κι οι μαργαρίτες ζήλεψαν το φώς το εσπερινό

φύσηξε κι έγινε δροσιά το φώς το τελευταίο
και απλώθηκε λιλά και μώβ πάνω απ το γαλανό
ρόδο λευκό εστήθηκε για να φανεί πιο ωραίο
απ ό,τι γύρω του απλωθεί χρώμα νυχτερινό

Μαρία Δημητρίου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

  

ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ ( (13 Απριλίου 1926 – 3 Σεπτεμβρίου 1983)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

13 Απριλίου ·

 

 

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ ( (13 Απριλίου 1926 – 3 Σεπτεμβρίου 1983)
Η Έλλη Λαμπέτη θυμάται τις πρόβες από τον πρώτο της ρόλο:
Κι ήρθε κάποτε η ώρα να δοκιμαστούμε σ’ ένα αληθινό έργο. Παίζαμε τους Φοιτητές του Ξενόπουλου. Μου είχαν δώσει και μένα, με πολλή περιφρόνηση, ένα ρόλο. Κι απ’ την πρώτη μου φράση: “Πώς του φαίνεται του κυρίου το δωμάτιο;” κατάλαβα γύρω μου μια ανατριχίλα. Απ’ τη σιωπή που άκουσα, κατάλαβα… Κι αμέσως βρέθηκα σαν ψάρι στο νερό. Λέει ο Μπαστιάς στη Μαρίκα μετά: “Αυτή είναι μεγάλο ταλέντο”. Κι έρχεται εκείνη και με βάζει να το πω πάλι. Κι ύστερα πάλι και πάλι, μ’ έβαζε να το λέω σ’ όλους: “Πώς του φαίνεται του κυρίου το δωμάτιο;”. Ένιωθα λίγο σαν τον Καραγκιόζη που τον περιφέρεις για να κάνεις θέαμα.
Αργότερα μ’ έβαζε να επαναλαμβάνω το ρόλο της Πολυξένης από την Εκάβη, όταν της αναγγέλλουν ότι θα πεθάνει. Εκείνον τον καταπληκτικό μονόλογο: “Ω, κακό πώπαθες, βαριόμοιρη μάνα, τα βάσανα ζωσμένη…”. Βλέπεις, δεν λέει “τι έπαθα”, λέει στη μάνα της “τι έπαθες”! Αυτόν τον ρόλο μας είχε δώσει να τον μάθουμε όλα τα κορίτσια. Κι όταν ήρθε η σειρά μου να το πω με τα πρώτα λόγια “ω κακό πώπαθες”, αρχίζουν να τρέχουν από δω κάτι ζεστά στα μάγουλά μου – δάκρυα!… Δεν έκλαιγα, δεν ήταν όπως όταν κλαίμε, που το κλάμα βγαίνει απ’ το στήθος, απλούστατα έτρεχαν τα δάκρυα… “Θα πιω και πάλι, ωστόσο…” και είπα το κομμάτι κι όλοι κλαίγανε.
Την είχα δει από πριν, την ώρα που έπαιζα. Η Μαρίκα καθόταν σε μιαν άκρη της αίθουσας και απολάμβανε. Κι όταν τελείωσα, την άκουγα που είπε σαν να μονολογούσε: “Τι είσαι εσύ!”… Κι έπεσαν όλοι επάνω μου και γω έτρεμα απ’ τη συγκίνηση κι εκείνη καμάρωνε.
Με παίρνει λοιπόν παράμερα και μου λέει: “Αύριο στις 11 το πρωί θα είσαι στο σπίτι μου – θα σου διαβάσω τα γράμματα του Δραγούμη”. Θα το ‘χεις ακούσει πως η Μαρίκα κι ο Δραγούμης ήταν ερωτευμένοι. Και της ήρθε να το πει αυτό σ’ ένα κοριτσάκι! Ξαφνιάστηκα· όμως από ένστικτο κατάλαβα πως ήταν το μεγαλύτερο κοπλιμέντο που μπορούσε να μου κάνει: να μου εκμυστηρευτεί τα μύχια της.
Τελοσπάντων, δεν μου διάβασε ποτέ εκείνα τα γράμματα· ώσπου να πάω στο σπίτι της το είχε ξεχάσει. Τελικά τα βρήκα εγώ αργότερα και τα διάβασα. Πραγματικά ο Δραγούμης την αγαπούσε πάρα πολύ· ήταν μια σοφή γυναίκα, αν και χαμένη κι αυτή – θέλω να πω δεν είχε αξιοποιήσει απόλυτα το ταλέντο της.
από το βιβλίο της ΦΡΙΝΤΑΣ ΜΠΙΟΥΜΠΙ “ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ – ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ”
Εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ
ΠΗΓΗ - http://logomnimon.wordpress.com/%CE%B5-%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B7/

Βουβή κραυγή της Karin Fossum

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Ekdoseis Metaixmio.

26 Νοεμβρίου 2013 · 

 

 

Ekdoseis Metaixmio

Όπου ο μπλόγκερ Librofilo ξεκινά να διαβάζει τη Βουβή κραυγή της Karin Fossum με καχυποψία και χαμηλές προσδοκίες, και βρίσκεται προ μεγάλης και ευχάριστης εκπλήξεως:
http://librofilo.blogspot.gr/2013/11/blog-post_18.html

πλέξτε μια κορδέλα για καπέλο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Απριλίου · 

Como tejer en redondo con un anillo simple en tejido crochet tutorial paso a paso.

Realización de un tejido crochet en redondo, con un anillo simple. Pueden ver mas en el siguiente...

youtube.com

Κρέπες με φράουλες και κρέμα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Απριλίου ·

 

Κρέπες με φράουλες και κρέμα

Κάντε κλικ στη φωτογραφία για να δείτε τα υλικά και την εκτέλεση της συνταγής.

icookgreek.com|Από Christina Tsamoura

1952 Μαζεύτηκαν υπογραφές...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Stefanos Kipriotis.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1952
Μαζεύτηκαν υπογραφές δεν υπήρξε ούτε ένας Κερκυραίος που να αρνήθηκε να υπογράψει. Έγιναν συλλαλητήρια και διαμαρτυρίες μερικοί κατέφυγαν στα δικαστήρια για προσωρινά μέτρα αναστολής της κατεδαφίσεως.
Όλη αυτή η κινητοποίηση των Κερκυραίων άφησε παγερά αδιάφορους τους εκλεγμένους άρχοντες του Δήμου, με αποτέλεσμα κατεδαφιστεί το νεοκλασικό κτίριο του παλαιού Δημοτικού Θεάτρου σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Conrado Pergolesi.

Εγώ και η αδερφή μου | Εικονογράφος: Ίρις Σαμαρτζή

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Ekdoseis Metaixmio.

24 Απριλίου · 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ekdoseis Metaixmio

Λίνα Σωτηροπούλου
Εγώ και η αδερφή μου | Εικονογράφος: Ίρις Σαμαρτζή
Πώς νιώθει η πρωτότοκη όταν ξαφνικά γίνεται η «μεγάλη αδερφή» ; Και τι μπορεί να σκέφτεται η «μικρή αδερφή»; Πώς αντιμετωπίζει η μία την άλλη; Μια σχέση δύσκολη ή μήπως όχι; Σίγουρα πάντως μια σχέση μοναδική και συναρπαστική.
Το βιβλίο εντάσσεται στη σειρά Διαβάζω ιστορίες 7+, η οποία περιλαμβάνει ιστορίες μέχρι 2.500 λέξεις που τροφοδοτούν τη φαντασία του παιδιού και καλλιεργούν τη γλωσσική ικανότητά του.
http://www.metaixmio.gr/products/2599--.aspx

Παραμυθένια σχέδια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ‎إنسج كلماتكُ بِالحرير‎.

— μαζί με Graciela Maria Momparler.

Σπιτική λεμονάδα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Απριλίου

 

 

Σπιτική λεμονάδα

 

Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Οδηγίες για σίγουρη επιτυχία από το Νο 1 περιοδικό μαγειρικής I COOK GREEK. ΣΥΝΤΑΓΕΣ sintages online, Ελληνικές Συνταγές, συμβουλές μαγειρικής, greek recipes, syntages

icookgreek.com|Από Klio Kabouri

Αχ, ο λαός τι ωραίο και εύπλαστο υλικό, αφελές κι αθώο…

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

24 Απριλίου ·

Αχ, ο λαός τι ωραίο και εύπλαστο υλικό, αφελές κι αθώο...

Της Αννας Δαμιανίδη Ταξίδευα σε θέση πούλμαν με καράβι, ακίνητη σαν τιμωρημένη κάτω από μια τηλεόραση, όπου αγανακτισμένοι δημοσιογράφοι κατακεραύνωναν τον Νίκο Δήμου για το άρθρο του...

roides.wordpress.com

Αχ, ο λαός τι ωραίο και εύπλαστο υλικό, αφελές κι αθώο…

Posted on 24/04/2014 by Po

Της Αννας Δαμιανίδη
Ταξίδευα σε θέση πούλμαν με καράβι, ακίνητη σαν τιμωρημένη κάτω από μια τηλεόραση, όπου αγανακτισμένοι δημοσιογράφοι κατακεραύνωναν τον Νίκο Δήμου για το άρθρο του περί θείου φωτός. Μιλούσαν εξ ονόματος του λαού, που είχε θιχτεί, πληγωθεί, προσβληθεί χρονιάρα μέρα, και δεν σηκώναν μύγα στο σπαθί τους. Ο κατηγορούμενος δεν εκλήθη να απολογηθεί, γιατί αυτές οι δίκες λανσάρουν δικές τους διαδικασίες. Ο λαός από κάτω, εμείς οι ταξιδιώτες δηλαδή, μιλιά δεν έβγαζε. Κάποια στιγμή κοιτάχτηκε, νομίζω, μεταξύ του. Ο λαός εννοώ. Το πολυκέφαλο τέρας. Το κεφάλι της διπλανής μου γύρισε και με κοίταξε με μισόκλειστα μάτια, σαν να ρωτούσε τι γνώμη είχα. Ή μήπως ήταν για να ελέγξει αν ήμουν όσο έπρεπε θιγμένη, πληγωμένη, αγανακτισμένη κι έτοιμη να σηκώσω πέτρα; Δεν θα μάθω ποτέ γιατί δεν έβγαλε άχνα, κι ούτε κι εγώ έβγαλα. Δεν ρισκάρισε καμιά μας να εκτεθεί στον αόρατο έλεγχο πίστης, αγανάκτησης κ.λπ. κ.λπ. στον οποίο μας υπέβαλε η εικόνα εκ του μεγίστου ύψους της. Κρατήσαμε κι οι δυο μας πισινή, επιτρέποντας στην υπενθύμιση του φόβου να γλιστρήσει ύπουλα μέσα μας. Καλύτερα να μη μιλάς σε τέτοιες εποχές, όχι δηλαδή κι ότι υπήρχαν καλύτερες για να μιλάει κανείς. Αλλά ετούτες εδώ, για να αγανακτεί έτσι η κομμένη κεφαλή της τηλεόρασης, πρέπει να είναι απολύτως ακατάλληλες. Φυσικά υπάρχει ελευθερία λόγου, αλλά φύλαγε τα ρούχα σου να “χεις τα μισά. Κι αν μεθαύριο συμβεί κάποια στραβή, ο μη γένοιτο, και ομάδες νεαρών θελήσουν κάπου να ξεσπάσουν; Μάθε το πιστεύω σου καλά από στήθους, κι αν ξεχάσεις λεπτομέρειες, εκεί είναι οι αρχιερείς των «ειδήσεων» να σου κάνουν επανάληψη.

Αχ, ο λαός τι ωραίο και εύπλαστο υλικό, αφελές, αθώο, ελαφρώς αγράμματο, χρήζον προστασίας για να μπορεί να απεκδύεται προσωπικότητας και ευθυνών. Αν δεν συμφωνείς με την εικόνα του λαού που σου σερβίρουν, να το κοιτάξεις, το καλό που σου θέλω. Αν πηγαίνεις σχολείο, ή σε χώρους μαζικούς, το κεφάλι κάτω και το στόμα ραμμένο. Μη σε πάρουν είδηση ότι δεν ανήκεις στο αγνό και τόσο εύκολα θιγόμενο αυτό είδος που λέγεται λαός. Δεν θα περάσεις καλά, αυτό σ” το εγγυώνται οι θεοί της οθόνης. Θυμήσου τη μαμά, θυμήσου τη γιαγιά, τι έλεγαν; Κράτα το στόμα σου κλειστό, παιδί μου, για καλό και για κακό. Μην εκδηλώνεσαι. Εκπαιδευμένες εκείνες στο ανήκειν στο μέγα τέρας. Είχαν δει τα ματάκια τους τιμωρίες των παραστρατημένων που δεν ήσαν αρκετά λαϊκοί άνθρωποι. Θυμάται τον φόβο τους η κομμένη κεφαλή και σ” τον θυμίζει. Μπες στο σώμα του τέρατος, του μυστηριώδους και απειλητικού λαού κι εσύ, που μπορεί να κυβερνηθεί με τελετές και ευλάβεια, και προσκυνά τις τιμές αρχηγού κράτους. Κομμένο και ραμμένο το μοντέλο στο πατρόν του ψυχαναγκασμού. Η συνταγή είναι βυζαντινή, είναι αυτοκρατορική, κι άμα δεν σου αρέσει, μήπως έχεις ίχνη προτεσταντικών αποκλίσεων στην ψυχή σου; Τίποτε χειρότερο για μια ταξιδιώτισσα του Αιγαίου.

Και να πηγαίνω για γιορτές του Επιταφίου και της Ανάστασης, για ευλάβεια και κατάνυξη. Πάει, τα πήραν όλα οι γοργόνες.

[©Η Εφημερίδα των Συντακτών]