Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Η αυτοκρατορία της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Bυζαντινών Ιστορικά.
 
Η αυτοκρατορία της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Κακώς επικράτησε ο όρος «Βυζαντινή αυτοκρατορία» που πρώτος χρησιμοποίησε ο Ιερώνυμος Βολφ το 1562. Προκρίνω ως όνομα το «Η αυτοκρατορία της Κωνσταντίνου Πόλεως», διότι αυτό ήταν κατ΄ ουσίαν η τυπικά ονομαζόμενη ως την πτώση της «Ρωμαική αυτοκρατορία».
Ο «ρωμαισμός» ήταν ένας τίτλος –φάντασμα. Με κέντρο την Κωνσταντινούπολη – προέκταση του ελληνικού Βυζαντίου- γεννήθηκε ένα νέου τύπου κράτος, που διατήρησε –πλην του τίτλου- ελάχιστα ρωμαϊκά στοιχεία. Ένα νέο κράτος με δικό του ιδεολογικό και θρησκευτικό σχήμα, με δικό του πληθυσμιακό μείγμα, κατά πλειοψηφία ελληνικό ή ελληνόφωνο, όπου η γλώσσα της Εκκλησίας, η οποία διαμορφώνει το νέο πνευματικό κλίμα είναι η ελληνική, η γλώσσα που γίνεται σταδιακά και επίσημα κρατική, χωρίς να παύει να αναπτύσσεται και στη δημώδη έκφρασή της.

Σαράντος Καργάκος, « η αυτοκρατορία της Κωνσταντίνου Πόλεως»

Η άγρια πανίδα στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.
 
 
Σπουδαίο ρόλο στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων κατείχε η άγρια πανίδα, η προστασία της οποίας ήταν κύριο μέλημα στους αρχαίους χρόνους, γεγονός που αποτυπώνεται τόσο στο χαρακτήρα της θεάς Αρτέμιδος όσο και στις ρυθμίσεις...
theancientweb.wordpress.com

«Αχρηστος εγώ»;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.
 
 
Διαβάζοντας το παρακάτω γράμμα είναι σοκαριστικό το γεγονός πώς ένα παιδί καταφέρνει με απλά λόγια και σκέψεις να μας ταρακουνήσει... «Ξημέρωσε....
toxwni.gr

Εύκολη χορτόπιτα χωρίς φύλλο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.
 
 
Βάζετε τα ψιλοκομμένα χόρτα και μυρωδικά σε ένα μπολ. Τα αλατίζετε και τα πιέζετε καλά με τα χέρια να αρχίσουν να μαραίνονται και να βγάζουν τα υγρά τους. Τα αφήνετε λίγο στην άκρη.
icookgreek.com|Από Administrator

Από τον παράδεισο των Ιρανών στον παράδεισο της Γένεσης

Άνοιξαν χρονοκάψουλα έναν αιώνα μετά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.
 
 
"Βουτιά" στην ιστορία έκαναν όσοι είχαν την ευκαιρία να βρεθούν σε μουσείο στο Μανχάταν.
mixanitouxronou.gr

Σπιτική μπουγάτσα με φρέσκο βούτυρο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.
 
 
Πεντανόστιμη σπιτική μπουγάτσα με λαχταριστή κρέμα, που μοσχοβολάει βούτυρο και βανίλια και γίνεται εύκολα.
icookgreek.com|Από Christina Tsamoura

ΛΙΜΝΗ ΚΕΡΚΙΝΗ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.
 
 
Ένα καταφύγιο για ανθρώπους και πλάσματα που φέρνουν στο νου πλάνα βγαλμένα από ντοκιμαντέρ
discovergreece.com

Έξω Ζωύφια και αρουραίοι!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμος.
 
 
Πώς να δημιουργήσουμε ένα αφόρητο περιβάλλον για ποντίκια και κατσαρίδες, χωρίς τη χρήση τοξικών χημικών ουσιών. Διαβάστε Εδώ!
www.pestcontrol-gr.com

Μοριάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Bυζαντινών Ιστορικά.
 
Μοριάς
Το πρόσωπο της Ελλάδας είναι ένα παλίμψηστο από δω δέκα κύριες απανωτές γραφές: Σύγχρονη, του Εικοσιένα, της Τουρκοκρατίας, της Φραγκοκρατίας, του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Ελληνιστικής εποχής, της Κλασικής, του Δωρικού μεσαίωνα, της Μυκηναϊκής, της Αιγιαιικής, της Λίθινης.
Στέκεσαι σε μια σπιθαμή ελληνικής γης και σε κυριεύει αγωνία. Μνήμα βαθύ, δώδεκα πατωσιές, κι ανεβαίνουν φωνές και σε κράζουν. Ποια να διαλέξεις; Κάθε φωνή και ψυχή, κάθε ψυχή λαχταρίζει το σώμα της, κι η καρδιά σου ταράζεται και δεν αποφασίζει. Για έναν Ελληνα, το ταξίδι στην Ελλάδα είναι γοητευτικό,εξαντλητικό μαρτύριο. Οι φωνές που περισσότερο γοητεύουν δεν είναι εκείνες που ξυπνούν μέσα στα τρένα του τις πιο υψηλές κι ακατάδεχτες έγνοιες, και πάλι ντρέπεται να κάμει χατίρι και να ξυπνήσει τους πιο ασήμαντους και πιο αγαπημένους νεκρούς. Όταν σταθείς δίπλα σε μιαν ανθισμένη ροδοδάφνη του Ευρώτα, ανάμεσα Σπάρτης και Μυστρά, αρχίζει η φοβερή προαιώνια πάλη ανάμεσα καρδιάς και νου.Όλη η καρδιά σου ορμάει ν' αναστήσει ένα χλομό θανατογραμμένο κορμί και θέλει να ξαναγυρίσει πίσω τον τροχό του καιρού, στις 6 του Γενάρη 1449, που εδώ πάνω στο Μυστρά δέχτηκε το κορμί τούτο τη μαρτυρική λιγόζωη κορόνα. Πλήθος πατρικοί στεγαγμοί και μουρμουρίσματα από δημοτικά τραγούδια και λαχτάρες του Γένους σε σπρώχνουν να κάμεις χατίρι, μα ο νους αντιστέκεται, γυρίζει κατά τη Σπάρτη, αγριεύει, μάχεται να νικήσει την αισθηματική τούτη νοσταλγία και να σμίξει με τους αιώνιους έφηβους.
Για έναν ξένο, το προσκύνημα στην Ελλάδα είναι εύκολο, γίνεται χωρίς μεγάλο σπαραγμό, ο νους του, λυτρωμένος από αισθηματικές περίπλοκες, ορμάει και βρίσκει την ουσία της Ελλάδας. Μα για τον Ελληνα, το προσκύνημα τούτο περιπλέκεται μ' ελπίδες και φόβους, με στενοχώριες και οδυνηρή σύγκριση. Ποτέ, δε βγαίνει καθαρή, χωρίς υστεροβουλία, η σκέψη, πότε αναίμαχτη η εντύπωση. Ένα ελληνικό τοπίο δε δίνει σε μας -αν ξέρουμε ν' ακούμε και ν' αγαπούμε- μιαν αφιλοκερδή ανατριχίλα ωραιότητας. Έχει ένα όνομα το τοπίο, συνδέεται με μιαν ανάμνηση -εδώ ντροπιαστήκαμε, εδώ δοξαστήκαμε, αίματα ανεβαίνουν ή θεία αγάλματα από τα χώματα, και μονομιάς το τοπίο μετουσιώνεται σε πλούσια, πολυπλάνητη Ιστορία, κι όλη η ψυχή του Ελληνα προσκυνητή αναστατώνεται.
Ανήλεα ρωτήματα ανεβαίνουν και μαστίγωνούν το μυαλό μας. Πως δημιουργήθηκαν τόσα θάματα και τι κάνουμε εμείς; Γιατί η ράτσα ξεθύμανε; Πως θα συνεχίσουμε πάλι; Ρωτάς, ξαναρωτάς, σκύβεις και κοιτάζεις τις ζωντανές φυσιογνωμίες που συναντάς στο δρόμο, τεντώνεις το αυτί ν' ακούσεις τι λεν, κρατάς την αναπνοή σου προσδοκώντας να συλλάβεις μιαν κίνηση, μια σκέψη, μιαν κραυγή που να σου δίνει κουράγιο.
(Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας/Μοριάς)

Δημοφιλείς αναρτήσεις