Η Κολοκυθιά & το Καλαμπόκι Προστατεύουν τη Φασολιά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η Κολοκυθιά & το Καλαμπόκι Προστατεύουν τη Φασολιά - Αυτά και Άλλα 6+ Φυτά που Φυτεύονται Μαζί με τη Φασολιά στον Κήπο - share24.gr

share24.gr

http://share24.gr/kolokythia-kalaboki-prostatevoun-ti-fasolia-afta-ke-alla-6-fyta-pou-fytevonte-mazi-ti-fasolia-ston-kipo/

Η συγκαλλιέργεια και η φύτευση διαφορετικών φυτών δίπλα-δίπλα στον κήπο δίνει το πλεονέκτημα στα φυτά μας να αμυνθούν ενάντια στους φυσικούς εχθρούς και στις ασθένειες. Κάτι τέτοιο ισχύει και για τη φασολιά που έχει αρκετά φυτά συντρόφους και άριστους γείτονες.

Τα φασολάκια είναι μια ιδανική καλλιέργεια για ένα μικρό κήπο μιας και, αν η εγκατάστασή τους σχεδιαστεί σωστά, δεν πιάνουν αρκετό χώρο. Επίσης, στην περίπτωση των αναρριχόμενων ποικιλιών, έχουμε τη δυνατότητα να μαζεύουμε αρκετές φορές όσο αναπτύσσονται και ανθίζουν. Επιπλέον, οι συμβιωτικές σχέσεις που αναπτύσσουν στις ρίζες τους με τα αζωτοδεσμευτικά βακτήρια εμπλουτίζουν το χώμα του κήπου με άζωτο βοηθώντας και τα διπλανά τους φυτά να ευδοκιμήσουν.

Σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί με λεπτομέρειες στην καλλιέργεια της φασολιάς και στα μυστικά μιας επιτυχημένης παραγωγής.

Οι τρεις σωματοφύλακες του κήπου

Η φασολιά έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το καλαμπόκι και τα κολοκυθάκια και μαζί αποτελούν ένα ακαταμάχητο τρίο. Πρώτοι ανακάλυψαν αυτό τον μοναδικό συνδυασμό οι Αζτέκοι, ιθαγενείς της κεντρικής Αμερικής, απ’ όπου προέρχονται εξάλλου αυτές οι καλλιέργειες.

Ξεκινάμε φυτεύοντας το καλαμπόκι, και αφού μεγαλώσει και είναι αρκετά ψηλό ώστε να προσφέρει στήριγμα, φυτεύουμε τα φασολάκια. Μια αναρριχώμενη φασολιά φυτεύεται στη βάση κάθε στελέχους καλαμποκιού. Η φασολιά προσφέρει άζωτο στο καλαμπόκι εμπλουτίζοντας με αυτό το έδαφος που μοιράζονται από κοινού και το καλαμπόκι προσφέρει στη φασολιά ένα φυσικό υποστύλωμα πάνω στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί.

Αργότερα, αφού ο καιρός αρχίσει να ζεστένει και έρχεται το καλοκαίρι, φυτεύουμε κοντά στο καλαμπόκι και τη φασολιά μια κολοκυθιά. Τα φύλλα της κολοκυθιάς έχουν μεγάλο μέγεθος και το έλασμά τους είναι αρκετά πλατύ και αποτελεσματικό στο να ρίχνει σκιά στο έδαφος και να το κρατάει δροσερό, επιβραδύνοντας την εξάτμιση των υδρατμών από αυτό, ενώ παράλληλα αποτρέπει τη φύτρωση αρκετών ζιζανίων. Είναι μια συνεργασία που όλοι κερδίζουν!

Η συγκαλλιέργεια στον κήπο εξοικονομεί τον χώρο που έχουμε διαθέσιμο, προσελκύει ωφέλιμα έντομα και επικονιαστές και απωθεί τα επιβλαβή έντομα μακριά από τα διπλανά φυτά. Μερικές φορές, ένα από τα δύο φυτά που μεγαλώνουν δίπλα-δίπλα επωφελείται περισσότερο από το άλλο, αλλά σπάνια κάποιο μειονέκτημα μπορεί να υπερτερήσει σε αυτές τις συνεργασίες. Η φύση έχει προνοήσει μερικά φυτά να προστατεύουν και να βοηθούν κάποια άλλα. Μπορούμε να επωφεληθούμε από αυτές τις σχέσεις καλλιεργώντας τα φυτά μας με βιολογικές μεθόδους.

Τα καλύτερα φυτά που μπορούν να καλλιεργηθούν μαζί με τη φασολιά

1.Καλαμπόκι

Οι αναρριχώμενες και οι θαμνώδεις ποικιλίες της φασολιάς ανέχονται τη σκιά που ρίχνει το στέλεχος του καλαμποκιού και αναπτύσσονται κανονικά. Επίσης, δεδομένου ότι οι ρίζες της φασολιάς διακλαδίζονται σε διαφορετικό επίπεδο στο έδαφος από αυτό της ρίζας του καλαμποκιού, τα δύο φυτά δεν ανταγωνίζονται για το νερό και τα άλλα θρεπτικά συστατικά.

Ακόμα, όπως αναφέραμε πιο πριν το καλαμπόκι προσφέρει ένα φυσικό υποστήριγμα στις αναρριχώμενες ποικιλίες φασολιάς. Τα πλεονεκτήματα αυτής της συμβίωσης δεν σταματούν εδώ, η φασολιά προσελκύει ωφέλιμα σκαθάρια που τρέφονται με βλαβερά έντομα που παρασιτούν στο στέλεχος και το φύλλωμα της καλαμποκιάς, όπως είναι η σποντόπτερα και οι αφίδες.

2. Κολοκυθιά

Όπως είδαμε και πιο πάνω, η κολοκυθιά όταν φυτεύεται κοντά στη φασολιά προσφέρει μια φυσική εδαφοκάλυψη στη βάση της και με τα πλατιά φύλλα της δεν αφήνει το έδαφος να στεγνώσει γρήγορα μετά το πότισμα και μπορεί να αποτρέψει την βλάστηση αρκετών ζιζανιών.

3. Κατιφές

Ο κατιφές είναι γνωστό πως έχει εντομοαπωθητικές ιδιότητες και μπορεί να αποτρέπει αρκετά έντομα και ακάρεα εχθρούς της φασολιάς από το να παρασιτήσουν σε αυτή, όπως είναι οι αφίδες, οι θρίπες και ο τετράνυχος. Επίσης, ο κατιφές εκκρίνει μια χημική ένωση που καταστέλλει τη δραστηριότητα των νηματωδών, των μικροσκοπικών σκωληκόμορφων παρασίτων που προσβάλλουν τις ρίζες των φυτών και τα εξασθενούν.

4. Πατάτα

Η πατάτα έχει την ιδιότητα να απωθεί μερικά σκαθάρια που αποτελούν σοβαρούς εχθρούς της φασολιάς.

5. Μαγιοβότανο ή καλαμίνθη

Απωθεί μικρά σκαθάρια που ανοίγουν τρύπες στα φύλλα της φασολιάς καθώς τρέφονται με αυτά. Επίσης, είναι ένα φαρμακευτικό βότανο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών, για την αντιμετώπιση της αϋπνίας και για την γρίπη. Επίσης, γρήγορα θα αντιληφθείτε πως η γάτα σας θα το λατρέψει.

6. Θρούμπι

Κι αυτό το βότανο έχει την ικανότητα να απωθεί κάποιους από τους εχθρούς της φασολιάς, ενώ παράλληλα μπορεί και βελτιώνει τη γεύση και τη βλαστική ανάπτυξή της. Φυτέψτε το κοντά στη βάση του φυτού, αλλά όχι τόσο κοντά, ώστε να σκιάζεται από αυτό.

7. Δεντρολίβανο

Επίσης έχει αντομοαπωθητικές ιδιότητες.

8.Μελιτζάνα, ραπανάκι και αγγουριά

Τα φυτά αυτά μπορούν να τονώσουν και να ενθαρρύνουν την θαλερή ανάπτυξη της φασολιάς.

Ακόμα μερικά φυτά που είναι καλοί σύντροφοι για την φασόλια στον κήπο είναι το μπρόκολο, το λάχανο, τα καρότα, το κουνουπίδι, το σέλινο, τα μπιζέλια, οι φράουλες και οι ντομάτες.

Ποια φυτά πρέπει να αποφεύγουμε να φυτεύουμε κοντά στη φασολιά

Αποφύγετε να φυτεύετε κοντά στη φασολιά φυτά που είναι μέλη της οικογένειας των κρεμμυδιών, όπως είναι τα σκόρδα, τα πράσα και το σχοινόπρασο. Τα μέλη αυτής της οικογένειας αναστέλλουν την ανάπτυξη της φασολιάς, επειδή απελευθερώνουν χημικές ενώσεις με αντιβακτηριδιακή δράση που καταστρέφουν τα αζωτοδεσμευτικά βακτήρια στις ρίζες της φασολιάς. Από τη στιγμή που καταστραφούν αυτά τα βακτήρια, το φυτό δυσκολεύεται να λάβει την ποσότητα αζώτου που του είναι απαραίτητη για τις βιολογικές του διεργασίες. Επίσης, θα πρέπει να κρατάμε σε απόσταση τον βασιλικό και τον μάραθο.

Η φασολιά δεν συνεργάζεται ομαλά με τον ηλίανθο και δεν ταιριάζει η συγκαλλιέργειά τους. Οι αναρριχώμενες ποικιλίες δεν προτιμούν την συνύπαρξη με τα παντζάρια και τα ραπανάκια, ενώ οι θαμνώδεις ποικιλίες δεν δείχνουν να επηρεάζονται.

Η καλλιέργεια της φασολιάς βελτιώνει τις ιδιότητες του εδάφους

Από τη στιγμή που η φασολιά εμπλουτίζει το έδαφος με άζωτο, είναι ένα από τα φυτά που θέλουμε στον κήπο μας, για να κρατήσουμε το έδαφος γόνιμο. Η φασολιά είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά φυτά στις περιπτώσεις που θέλουμε να κάνουμε αμειψισπορά και πολλές άλλες καλλιέργειες μπορούν να καλλιεργηθούν στη θέση που είχαμε φυτέψει φασολιές την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο.

Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ)

share24.gr / Καλλιεργητικές Πρακτικές

Για περισσότερα νέα σχετικά με Καλλιεργητικές Πρακτικές κάντε like στην σελίδα στο facebook —> Καλλιεργητικές Πρακτικές

Κάθε αναδημοσίευση ολική η μερική σε άλλο ιστότοπο θα πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά με αναφορά πηγής στο site μας και σύνδεσμο (link) στο άρθρο, καθώς και στη σελίδα Καλλιεργητικές Πρακτικές στο facebook επίσης με ενεργό σύνδεσμο. Σε κάθε άλλη περίπτωση η αναδημοσίευση απαγορεύεται. Κάθε αναδημοσίευση σε έντυπο μέσο απαγορεύεται.

Παναγία της Τήνου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ελληνικές Εκκλησίες.

Ελληνικές Εκκλησίες

1 Απριλίου ·

Ο Ιερός Ναός της Ευαγγελιστρίας της Τήνου ή Παναγία της Τήνου | Κυκλάδες , Ελλάδα .
Στις νότιες παρυφές του κάστρου της αρχαίας Τήνου, στο κέντρο της σύγχρονης πόλης, δεσπόζει ο μεγαλοπρεπής ναός της Ευαγγελίστριας, η ξακουστή Παναγία της Τήνου, το σημαντικότερο προσκύνημα του Αιγαίου και ένα από τα πιο ονομαστά όλης της Ελλάδας.
Όπως μας πληροφορεί η κτητορική επιγραφή που σώζεται επάνω από την κεντρική είσοδο, ο ναός της Παναγίας άρχισε να κτίζεται το 1823, στο σημείο όπου βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στις 30 Ιανουαρίου του ίδιου έτους, έπειτα από όραμα της μοναχής Πελαγίας. Η εύρεση της εικόνας συνδέθηκε με την απελευθέρωση της Ελλάδας και προξένησε μεγάλη χαρά και αισιοδοξία, σε βαθμό τέτοιο που μειώθηκε η ασθένεια της πανώλης που μάστιζε το νησί. Λίγο παλαιότερα είχε ήδη αρχίσει να κτίζεται στο ίδιο σημείο ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής, ο σημερινός «κάτω ναός», με τις τρεις καμάρες. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1823, λίγο πρίν από την εύρεση της εικόνας και κατά τη θεμελίωσή του είχαν πραγματοποιηθεί ανασκαφές και είχαν εντοπισθεί αρχαία κατάλοιπα, τα οποία επηρέασαν την οικοδόμησή του. Στη στοά που βρέθηκε η εικόνα σήμερα υπάρχει αγίασμα.
Ο ναός της Παναγίας έχει κτιστεί επάνω στον ναό της Ευρέσεως, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ευστράτιου Καλονάρη «Σμυρναίου» από την Τήνο και από το 1962 είναι ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική με τρεις εξέχουσες ημικυκλικές αψίδες ανατολικά και τρούλο πάνω από το Ιερό Βήμα. Η σημερινή πρόσοψη με έντονα νεοκλασικά στοιχεία είναι μεταγενέστερη και ανακατασκευάστηκε την περίοδο 1890-1892 σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Trump. Το σημερινό κωδωνοστάσιο κατασκευάσθηκε το 1958 από τον γλύπτη Γιάννη Φιλιππότη υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Αναστάσιου Ορλάνδου. Το εντυπωσιακό τέμπλο στο εσωτερικό του ναού χρονολογείται στο 1825 και είναι έργο του Φραγκίσκου Καναχίλη. Στα δυτικά της μεγάλης εκκλησίας υπάρχει ο ναός του Τιμίου Προδρόμου, ενώ στα βοηθητικά κτήρια στεγάζονται η βιβλιοθήκη, το σκευοφυλάκιο με σημαντικά κειμήλια και έργα που σχετίζονται με την ιστορία του ναού, και το μουσείο με έργα Τήνιων καλλιτεχνών.
Ο ναός εορτάζει στις 30 Ιανουαρίου (ημέρα εύρεσης της εικόνας), 25 Μαρτίου (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου), 23 Ιουλίου (όραμα Αγίας Πελαγίας), και 15 Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου), με τον λαμπρότερο πανηγυρισμό της ημέρας αυτής σε όλο το Αιγαίο

"Θυσία"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications.

·

 

Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications

6 Μαρτίου ·

Νέο μυθιστόρημα από την Άννα Γαλανού σε ιστορικό φόντο (Τουρκοκρατία και Ενετοκρατία) με μοναδική ατμόσφαιρα εποχής. Ακολουθήστε τη Ρούσσα, μια όμορφη αρχοντοπούλα της Κρήτης, σε ένα ταξίδι αλλοτινών εποχών γεμάτο ίντριγκες και πάθη! https://www.dioptra.gr/…/…/Thusia-Oi-dromoi-tis-kataigidas-…
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Η Ρούσσα, μια όμορφη αρχοντοπούλα της Κρήτης, εκτοπίζεται από τους Ενετούς, όταν ο πατέρας της αρνείται να υποταχτεί στην εξουσία τους και επαναστατεί. Η γαλέρα που τη μεταφέρει στην εξορία πέφτει στα χέρια Οθωμανών κουρσάρων και μαζί με άλλες γυναίκες οδηγείται στο σκλαβοπάζαρο της Κωνσταντινούπολης. Αγοράζεται σαν δούλα σ’ ένα καραβανσαράι της Αδριανούπολης, όπου οι συνθήκες διαβίωσής της είναι δραματικές. Ένα βήμα πριν τον θάνατο τη σώζει ένας όμορφος Θρακιώτης, ο Σεκίρ, και ο έρωτας που γεννιέται ανάμεσά τους είναι φλογερός.
Αποκτήστε το βιβλίο: https://www.dioptra.gr/…/…/Thusia-Oi-dromoi-tis-kataigidas-…

τσουρέκι hack

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Paxxi.

Paxxi

4 Απριλίου ·

Δοκίμασε κι αυτό το διαφορετικό τσουρέκι hack, με γέμιση σπιτικής πραλίνας φουντουκιού να πλέκεται μέσα του.
Τέλειο μαζί με τον καφέ ή το γάλα, πάντα αφράτο και μοσχομυριστό!
Η συνταγή και τα υλικά αναλυτικά εδώ http://bit.ly/2nEit5K

Ένα εστιατόριο 3 χιλιετιών

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ένα εστιατόριο 3 χιλιετιών αποκαλύπτεται στο Αιγαίο και ο αρχαιολόγος Γιάννος Κουράγιος μιλά γι' αυτό

Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι ...

anaskafi.blogspot.com
http://anaskafi.blogspot.gr/2017/03/3.html?m=1


Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι εκείνος που ανακάλυψε το σημαντικό ιερό στο Δεσποτικό.
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO 

 

O διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου που ανακάλυψε το σημαντικό ιερό στο Δεσποτικό εξηγεί τη σπουδαιότητα των ευρημάτων, που αποτελούν τη νοητή γραμμή σύνδεσης με τις (διατροφικές) συνήθειες των προγόνων μας.

Στο Δεσποτικό αναστηλώνεται το πρώτο τελετουργικό εστιατόριο του Αιγαίου, που χτίστηκε πριν από σχεδόν τρεις χιλιετίες. 

Τα τελευταία 20 χρόνια το μικρό ακατοίκητο νησάκι των Κυκλάδων, το Δεσποτικό, στη σκιά της Πάρου και της Αντιπάρου, μας έχει εντυπωσιάσει με τα ευρήματα που φέρνει στο φως διαρκώς η αρχαιολογική σκαπάνη. Αυτή η μικρή νησίδα μέσα στο απέραντο μπλε των Κυκλάδων αναδεικνύεται σε σημαντικό θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής του Αιγαίου κατά τα αρχαία χρόνια. Τώρα φαίνεται να τραβά και την προσοχή των Μέσων με ακόμη πρωτιά. Εκεί, στο ιερό του Απόλλωνα, ανακαλύφθηκε και αναστηλώνεται για πρώτη φορά τελετουργικό εστιατόριο ιερού, που μάλιστα έχει χτιστεί ακριβώς δίπλα στον ναό του ιερού! 

Ο Γιάννος Κουράγιος, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠ.ΠΟ. και διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάρου, είναι εκείνος που ανακάλυψε αυτό το σημαντικό ιερό. Ο ίδιος, μιλώντας στη LiFO, δήλωσε ότι μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις είναι η «λειτουργία του πρώτου τελετουργικού εστιατόριου του Αιγαίου, χτισμένου δίπλα ακριβώς στον ναό όπου λατρεύονταν ο Απόλλωνας, η Άρτεμις και η θεά Εστία με το επίθετο Ισθμία, από τον 8ο αι. π.Χ. έως και την ελληνιστική περίοδο». 

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή για να «τοποθετήσουμε» το εύρημα στο περιβάλλον του, ρωτώντας τον Γιάννο Κουράγιο πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία.

— Αλήθεια, πώς οδηγήθηκες στο Δεσποτικό; 

Επισκέφθηκα το Δεσποτικό πρώτη φορά το 1996, μαζί με την Ντόλλη Γουλανδρή, την αείμνηστη ιδρύτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, η οποία μου υπέδειξε τη θέση Μάντρα. Εκεί, στη μάντρα του βοσκού, είδα να υπάρχουν εντοιχισμένα αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη, που προέρχονταν από δωρικό ναό και ορατούς τοίχους. Εκείνη ήταν που με ενθάρρυνε να ξεκινήσω την έρευνα στο νησί και η ανασκαφή άρχισε το 1997. Έως το 2000 είχε σωστικό χαρακτήρα και δουλεύαμε λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι, με κάποιους εργάτες, από το πρωί έως το βράδυ. Οι πρώτες έρευνες πραγματοποιήθηκαν µε πολύ μεγάλες δυσκολίες λόγω του δύσβατου της περιοχής, αφού δεν υπήρχε µόλος, ο οποίος κατασκευάστηκε τελικά το 2002. 

— Περίμενες τότε ότι θα βρισκόσουν μπροστά σε μια μεγάλη ανακάλυψη; 

Περίμενα να βρω κάποιον σημαντικό ναό, αλλά όχι το μέγεθος των κτισμάτων που έχουν αποκαλυφθεί ως τώρα. Το Δεσποτικό είναι το μοναδικό αδόμητο νησί των Κυκλάδων. Βρίσκεται δυτικά της Αντιπάρου και στην αρχαιότητα ήταν ενωμένο με το νησάκι Τσιμηντήρι με ισθμό. Πιθανότατα, μάλιστα, την αρχαϊκή περίοδο το Τσιμηντήρι ήταν ενωμένο και με την Αντίπαρο. Σήμερα το νησί είναι ακατοίκητο και τα σημεία πρόσβασης είναι λίγα εξαιτίας της απόκρημνης ακτογραμμής. Μόνο η ανατολική ακτή είναι εύκολα προσβάσιμη και ο κλειστός κόλπος που διαμορφώνεται μεταξύ Αντιπάρου και Δεσποτικού είναι ένα φυσικό, υπήνεμο λιμάνι. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για την ίδρυση εκεί του ιερού από την αρχαία πόλη της Πάρου.

Άποψη του εστιατορίου και του ναού

— Πότε άρχισαν οι ανασκαφικές εργασίες; 

Η συστηματική ανασκαφή του χώρου ξεκίνησε το 2001 με φοιτητές ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων. Φυσικά, το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί και συνεχίζεται έως σήμερα. Μετά από 20 έτη αρχαιολογικών ερευνών, έχουμε φέρει στο φως ένα εκτεταμένο ιερό που ήταν σε λειτουργία από τα γεωμετρικά χρόνια (8ος αι. π.Χ.) έως και την ελληνιστική περίοδο. Κατά τη ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο έως και τα τέλη του 17ου αιώνα στην ίδια θέση αναπτύχθηκε μικρός οικισμός.

— Ποιο είναι το μέγεθος των ευρημάτων που έχουν αποκαλυφθεί; 

Έχουν διερευνηθεί 18 κτίρια και στην άκρη της χερσονήσου διακρίνονται διάφορα άλλα που δεν έχουν ανασκαφεί ακόμα. Πυρήνας τους ήταν ένας τειχισμένος περίβολος, το τέμενος, και έξω από αυτόν βρίσκονταν άλλα βοηθητικά κτίρια για τις ανάγκες του ιερατείου και των επισκεπτών. Η κατεξοχήν λατρευόμενη θεότητα ήταν ο Απόλλωνας. Λατρεύονταν επίσης η Άρτεμης και η θεά Εστία με το επίθετο Ισθμία. Ο λατρευτικός περίβολος του ιερού αποτελούνταν από 3 κτίρια, δύο πύλες και τρεις στοές. Χτίστηκε για να προστατέψει τον ναό και το τελετουργικό εστιατόριο που είναι χτισμένο δίπλα ακριβώς. 

— Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «τελετουργικό εστιατόριο»; 

Υπάρχει το τέμενος, δηλαδή ο ιερός χώρος με τον ναό όπου γινόντουσαν ιεροτελεστίες από τους ιερείς και τους πιστούς που επισκέπτονταν το ιερό για να προσευχηθούν, να αφιερώσουν και να θυσιάσουν. Οι πιστοί έβλεπαν απ' έξω το λατρευτικό άγαλμα που ήταν τοποθετημένο μέσα στον ναό και εκεί άφηναν τις προσφορές τους. Τα ζώα που θυσίαζαν τα έτρωγαν στο εστιατόριο που ήταν χτισμένο ακριβώς δίπλα στον ναό.

Υποθετική αναπαράσταση ναού και εστιατορίου

— Γιατί διαφοροποιείται το συγκεκριμένο εύρημα; 

Είναι μια μοναδικότητα αυτού του μεγάλου παριανού ιερού το να έχουμε δίπλα στον ναό το τελετουργικό εστιατόριο. Ήταν μια πρωτοτυπία των Παριανών αρχιτεκτόνων, οι οποίοι άλλωστε πρωτοτύπησαν και στη γλυπτική, αφού είναι οι πρώτοι που λυγίζουν το χέρι του Κούρου πάνω στο στήθος, μια χειρονομία χαιρετισμού προς τη θεότητα. Ένας τέτοιος Κούρος βρέθηκε στο Δεσποτικό, άλλος ένας βρίσκεται στο Μουσείο της Πάρου και ένας στο μουσείο της Κοπεγχάγης. 

— Πώς ήταν διαμορφωμένο αυτό το τελετουργικό εστιατόριο; Υπάρχουν αναλογίες με ό,τι γνωρίζουμε σήμερα; 

Ο αρχαϊκός ναός είναι το πιο επιμελημένο οικοδόμημα του ιερού, χτισμένο κυρίως από παριανό, λευκό μάρμαρο. Η πρόσοψή του αποκαθίσταται με επτά κίονες ύψους 3.80 μ., που μαζί με το αέτωμα θα ξεπερνούσε τα 6 μέτρα, πάνω σε ισχυρό θεμέλιο. Το εστιατόριο είχε στοά με οκτώ δωρικούς κίονες ύψους περίπου 3 μ. και στεγαζόταν με επικλινή στέγη με κεραμίδια. Σώζονται τα μαρμάρινα κατώφλια των δωματίων και τα δάπεδά τους. Είχε τρία δωμάτια με πόρτες δυτικά και ανατολικά. Μέσα στα δωμάτια ανακαλύψαμε μαρμάρινες υποδοχές όπου έμπαιναν τα πόδια των κλινών. Οι κλίνες είναι τα ανάκλιντρα όπου έτρωγαν ξαπλωτοί οι άντρες. Μπροστά από το ένα δωμάτιο του εστιατορίου βρέθηκε μαρμάρινος βωμός για θυσίες μαζί με άλλους δύο βωμούς μπροστά από τον ναό όπου γινόντουσαν θυσίες προς τιμήν του θεού Απόλλωνα. Εδώ θέλω να προσθέσω ότι η ορθόδοξη θρησκεία έχει δανειστεί πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική. Το βλέπουμε στα μοναστήρια που έχουν τραπεζαρίες και προσφέρουν γεύματα στους πιστούς, το ίδιο συναντάμε και στα θρησκευτικά πανηγύρια που προσφέρουν βραστό κρέας ή όσπρια. Από το 2014 έχουν ξεκινήσει με ιδιωτικές χορηγίες οι αναστηλωτικές εργασίες του τελετουργικού εστιατορίου και του ναού του ιερού, ώστε να δοθεί στο μνημείο η τρίτη διάσταση και να γίνει κατανοητό στον επισκέπτη. Με την ολοκλήρωση του έργου θα παραδοθεί στο κοινό ένας μοναδικός αρχαιολογικός χώρος, πόλος έλξης επισκεπτών που έτσι κι αλλιώς επισκέπτονται ένα από τα δημοφιλέστερα νησιά των Κυκλάδων πλέον, την Αντίπαρο.

Ο Γιάννος Κουράγιος στο Δεσποτικό

Αναστηλωτικές εργασίες

— Και όσον αφορά τον εξοπλισμό του; 

Στη διάρκεια της ανασκαφής βρέθηκαν πολλά χρηστικά αγγεία, πινάκια, δηλαδή πήλινα πιάτα, πολλές πήλινες λεκάνες για μείξη προϊόντων ή σερβίρισμα φαγητού, μαγειρικά σκεύη όπως χύτρες, και λοπάδες, δηλαδή τηγάνι με καπάκι, δίνοι και κρατήρες, όπου γινόταν η ανάμειξη του κρασιού με το νερό, αγγεία πόσης, όπως σκύφοι (πήλινα κύπελλα με δύο λαβές), απ' όπου έπιναν κρασί ή νερό. Έξω από τον τειχισμένο περίβολο, δηλαδή το ιερό τέμενος, έχουμε βρει τρία κτίρια με αποθηκευτικό χαρακτήρα, αφού εκεί βρέθηκαν στην αρχική τους θέση πιθάρια όπου φυλάσσονταν το λάδι, το στάρι, το κριθάρι, τα όσπρια και οι ελιές. Σημαντική είναι και η ανακάλυψη πολλών οστών ζώων (αίγες, χοίροι, αγριογούρουνα, κουνέλια, πουλερικά, πέρδικες, λαγοί), αλλά και ψαριών, από δελφίνι και τόνο.

— Ποιοι ήταν οι πιστοί που επισκεπτόντουσαν το ιερό του Δεσποτικού; 

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ιερό ήταν διεθνές, αφού οι πιστοί που το επισκέπτονταν ήταν, ως επί το πλείστον, Κυκλαδίτες ναυτικοί αλλά και ταξιδιώτες από τη Μικρά Ασία, τη Φοινίκη, την Κύπρο, την Κρήτη, τη Σικελία κ.α. Το ιερό στο Δεσποτικό αναδείχτηκε σε σημαντικό σημείο συνάντησης γιατί είναι στο κέντρο των Κυκλάδων, σε μια καίρια θέση των θαλάσσιων δρόμων της Μεσογείου, με υπήνεμο λιμάνι.

— Υπήρχε συγκεκριμένο τελετουργικό για τη θυσία των ζωών; 

Οι θυσίες των ζώων –για τις οποίες χρησιμοποιούνταν μόνο ορισμένα μέρη του ζώου− γίνονταν με το φως της μέρας στους βωμούς, αποκλειστικά από τους ιερείς, και μετά ακολουθούσε το γεύμα που αποτελούνταν από συγκεκριμένα μέλη των θυσιασμένων ζώων, όπως τα πίσω άκρα και οι κλείδες, αλλά ποτέ από τα εντόσθια. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ζώα που επιλέγονταν για να ευχαριστήσουν τους θεούς ήταν μεγάλα θηλαστικά και έπρεπε να είναι από τα καλύτερα. 

— Το νησί παρείχε πρώτες ύλες; 

Το Δεσποτικό θα πρέπει να παρείχε πρώτες ύλες, π.χ. ξυλεία. Άλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται από τα κτίρια, για τις οροφές των οποίων χρειάζονταν κορμοί δέντρων, όπως και για τα πλοία που μετέφεραν τα μάρμαρα και τους ναυτικούς.

— Υπάρχουν στοιχεία για τις διατροφικές συνήθειες της εποχής; 

Έτρωγαν πολλά χορταρικά, φρούτα και μέλι, το οποίο χρησιμοποιούσαν στα περισσότερα φαγητά τους. Επίσης, έτρωγαν σύκα, φρέσκα και ξερά − από τον Αρχίλοχο γνωρίζουμε ότι η Πάρος ήταν διάσημη για τα σύκα της. Στις ανασκαφές βρέθηκαν πολλά αγκίστρια που χρησιμοποιούσαν για το ψάρεμα. Συνήθιζαν να παστώνουν τα ψάρια με αλάτι για να διατηρούνται. Τα ψάρια στην αρχαιότητα ήταν καθημερινή τροφή. Δεν τα κατανάλωναν ποτέ ωμά, συνήθως έψηναν τόνο, συναγρίδες, μπαρμπούνια, σαρδέλες, και σέρβιραν πάντα σε ειδικά πιάτα, τα ιχθυοπινάκια, που είναι πήλινα με παραστάσεις ψαριών. Επίσης, έχουν βρεθεί αναρίθμητα όστρακα –πεταλίδες, αχηβάδες, σαλιγκάρια της θάλασσας−, πράγμα που δείχνει ότι αποτελούσαν μέρος της διατροφής τους. Το φαγητό το έτρωγαν με τα χέρια και το συνόδευαν πάντα με οίνο. Την ευκαιρία για να φάνε κρέας έδινε μια θρησκευτική γιορτή. 

Πηγή: Ν. Μηταρέα, LiFO

Την έλεγαν «Γιουγκοσλαβία»…

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Πετρή Σαλπέα.

Oι ίδιοι ,τότε ,και τώρα !!Αδίστακτοι !!

Την έλεγαν «Γιουγκοσλαβία»…

   Ήταν 24 Μάρτη 1999, πριν από δεκαοκτώ χρόνια, όταν άρχιζε το μακελειό που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε …

imerodromos.gr  
http://www.imerodromos.gr/tin-elegan-giougkoslavia/

Ήταν 24 Μάρτη 1999, πριν από δεκαοκτώ χρόνια, όταν άρχιζε το μακελειό που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.
   Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους το Διεθνές Δίκαιο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.
   Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ. Μετά ακολούθησαν από Λιβύη μέχρι Συρία.
   Στον έναν μόλις χρόνο από τη λήξη των βομβαρδισμών στο «απελευθερωμένο» Κοσσυφοπέδιο είχαν συμβεί τα εξής:

4.121 επιθέσεις εναντίον Σέρβων Κοσσοβάρων, 757 Σέρβοι δηλώνονταν αγνοούμενοι, είχαν καταστραφεί 1.134 εκκλησίες, 102 μοναστήρια, 6 οστεοφυλάκια, 96 πύργοι και άλλα ιστορικά μνημεία. Φυσικά πρέπει να προστεθούν και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες Σέρβοι από την περιοχή.

   Στις 78 μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης που ξεκίνησε στις 24/03/1999 λίγο πριν τις 9 το βράδυ όταν και ήχησαν οι σειρήνες στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ, τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων.
   Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο.
   Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες βομβών διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.
   Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί.
   Η Γιουγκοσλαβία αποτέλεσε το πειραματικό εργαστήριο για την σε ευρωπαϊκό έδαφος εμπέδωση της παγκόσμιας «νέας τάξης» μέσω των βομβαρδιστικών. Αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς, είχε και μια ακόμα πρωτιά: Έγινε το πειραματικό εργαστήριο για την εφαρμογή της «νέας τάξης» και με τη μέθοδο της κάλπης, και με τη μέθοδο των εκλογών.
   Στη μετά τους βομβαρδισμούς Γιουγκοσλαβία «αναγεννήθηκε» μέχρι και ο «πρίγκιψ Καραγεώργεβιτς», ο τύπος που τον έφερε ο Γιώργος Παπανδρέου στην Αθήνα και τον αποκαλούσε «υψηλότατο».
   Στη μετα-βομβαρδισμένη Γιουγκοσλαβία το πολιτικό δολάριο είχε μεγάλη πέραση: Σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια υπολόγιζε η «Ουάσιγκτον Ποστ» τα χρήματα που μέσω της CIA έπαιξαν το δικό τους ρόλο στις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία μετά την επιδρομή…
   Η «δημοκρατικότερη» εξέλιξη της επέμβασης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια ήταν φυσικά η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία. Μέχρι να φτάσουμε εδώ, είχαν προηγηθεί οι εκλογές – παρωδία στο Κοσσυφοπέδιο με απόντες βεβαίως τους Σέρβους, και με παρόντες τους δολοφόνους του UCK.
   Να θυμίσουμε ότι ο πρώτος ΝΑΤΟικός επίτροπος του Κοσσυφοπεδίου, ο κατοπινός υπουργός Εξωτερικών του Σαρκοζί, ο «σοσιαλιστής» Κουσνέρ, είχε δηλώσει ότι: «Οι εκλογές αυτές υπήρξαν οι καλύτερες που έχουν διεξαχθεί ποτέ στα Βαλκάνια». Σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο δεσπόζει η μεγαλύτερη αμερικανοΝΑΤΟική βάση που υπάρχει σε ολόκληρο τον κόσμο…
   Με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, λύθηκαν πολλά στόματα. Ένα από αυτά ήταν του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας, λόρδου Οουεν. Το άρθρο του στην «Ουάσιγκτον Ποστ», την επομένη των βομβαρδισμών, είχε τον εξής εύγλωττο τίτλο: «Επανασχεδιάστε το χάρτη των Βαλκανίων».
   Τι έλεγε η τότε ελληνική κυβέρνηση για όλα αυτά; Σύμφωνα με τον τότε υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Γ. Παπανδρέου, τα σύνορα στην περιοχή δε θα έπρεπε να αλλάξουν, αλλά (διότι υπάρχει και ένα «αλλά»), αν αλλάξουν με «βελούδινο διαζύγιο» τότε ο κ. Παπανδρέου δε θα είχε πρόβλημα! Όπως αντιλαμβάνεστε, ένας νέος θεωρητικός είχε γεννηθεί. Ο θεωρητικός των «βελούδινων» πολέμων…
   Τα Βαλκάνια, η Γιουγκοσλαβία, δεν επελέγησαν τυχαία ως πεδίο θερμής εφαρμογής του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος. Τα Βαλκάνια, με την έννοια της γεωστρατηγικής τους θέσης, δεν είναι μια οποιαδήποτε περιοχή. Είναι η περιοχή που έγινε σταυροδρόμι δυο Παγκόσμιων Πολέμων. Είναι η περιοχή που το σχέδιο του Γ΄ Ράιχ για την προέλασή του στην Ανατολή προϋπέθετε την κατάτμησή της. Η επέλαση της «νέας τάξης», λοιπόν, στη γεωγραφική περιφέρεια που ο Μπρζεζίνσκι έχει βαφτίσει «Ευρασία», προϋπέθετε τη ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων.
   Πώς ενήργησε στις συνθήκες της ΝΑΤΟικής θηριωδίας η Ελλάδα;
Όπως θυμούνται οι πάντες, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ισχυριζόταν ότι «η Ελλάδα ΔΕΝ συμμετείχε στον πόλεμο»! Στα πλαίσια αυτής της «μη συμμετοχής», ήταν το ΠΑΣΟΚ των κ. κ. Σημίτη – Παπανδρέου που:

• Μετέτρεψε την Ελλάδα σε διοικητικό κέντρο του πολέμου των 78 ημερών,
• κατέστησε την Ελλάδα ένα παντός καιρού διαμετακομιστικό κέντρο των πεζοναυτών που «εξανθρώπιζαν» τα Βαλκάνια,
• έστειλε το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» στην Αδριατική υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ,
• παραχώρησε το Λιτόχωρο για την απόβαση των ΝΑΤΟικών,
• παραχώρησε ακόμα και τις εθνικές οδούς της χώρας για να περνούν τα τανκς των «συμμάχων».

   Η κυβέρνηση που «δεν συμμετείχε» στο έγκλημα, ήταν η κυβέρνηση που, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, από την έναρξη του πολέμου μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη 1999, έδωσε την άδεια να περάσει από τη Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο η ακόλουθη ΝΑΤΟική δύναμη πυρός:

• 1000 αεροσκάφη,
• 420 πλοία,
• 510 σιδηροδρομικοί συρμοί με πολεμικό υλικό,
• 1.400 φάλαγγες στρατιωτικών οχημάτων διαφόρων τύπων,
• 60.000 στρατιώτες…

   Η κυβέρνηση – που «δεν συμμετείχε» – μετέτρεψε την Ελλάδα σε μόνιμο ΝΑΤΟικό πολεμικό ορμητήριο.
   Όσα έγιναν το 1999 και όσα ακολούθησαν δεν εμπόδισαν τις «πατριωτικές φιέστες» πάνω στο πτώμα της Γιουγκοσλαβίας. Να θυμίσουμε μόνο τούτο: Μερικούς μήνες μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, ο τότε υπουργός Αμυνας, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, έστησε ειδική φιέστα στο Ουρόσεβατς (σσ: το Ουρόσεβατς είναι μία από τις περιοχές που ομολογημένα επλήγη με βόμβες ουρανίου και πλουτωνίου).
   Αλλά δεν ήταν μόνος του. Είχε στο πλευρό του τη ΝΔ και το ΣΥΝ. Σ’ εκείνη τη φιέστα ήταν που έλαμψε το αστέρι της κ. Δαμανάκη, που για λογαριασμό του ΣΥΝ (τότε), απευθυνόμενη στους Έλληνες φαντάρους που συμμετείχαν στη ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, μας βγάζετε ασπροπρόσωπους και η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για σας»!

   Ήταν υπερήφανη, δηλαδή, η κ. Δαμανάκη (του ΣΥΝ, τότε) επειδή Έλληνες φαντάροι λειτουργούσαν σαν μισθοφόροι του ΝΑΤΟ. Ένιωθε ότι βγαίνει ασπροπρόσωπη η κυρία Δαμανάκη (του ΣΥΝ τότε και επίτροπος της ΕΕ κατόπιν) από το γεγονός ότι Έλληνες φαντάροι βρίσκονται εκτός των συνόρων της χώρας και εκτελούν τις διαταγές των Αμερικανών.
   Ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν μια «πρόβα τζενεράλε» και για το «Διεθνές Δίκαιο» του 21ου αιώνα. Απόδειξη ότι η προσφυγή της Γιουγκοσλαβίας εναντίον εκείνων που τη βομβάρδισαν απορρίφθηκε.
   Όπως είχε ανακοινώσει η εισαγγελεύς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης (στα κελιά του οποίου δολοφονήθηκε ο Μιλόσεβιτς), η διεθνής κοινότητα θεώρησε αβάσιμους τους λόγους που επικαλέστηκε η Γιουγκοσλαβία όταν ζήτησε να απαγγελθεί η κατηγορία της γενοκτονίας εναντίον του Κλίντον, του Μπλερ, του Σολάνα, του Κλαρκ και της υπόλοιπης παρέας.
   Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ήταν η αρχή. Το είχε άλλωστε ξεκαθαρίσει ο Κλίντον:

«Αυτό που κάναμε στο Κοσσυφοπέδιο μπορούμε να το ξανακάνουμε τώρα, μπορούμε να το κάνουμε αύριο αν είναι αναγκαίο, είτε στην Αφρική, είτε στην Κεντρική Ευρώπη», ήταν τα λόγια του, τον Ιούνη του 1999.

   Το έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν το τέλος των μύθων.
   Μύθος πρώτος: «Αν φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια θα γίνει σφαγή», μας έλεγαν.
   Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; Μας απειλούσαν και μας απειλούν με κάτι που ήδη γίνεται, και γίνεται επειδή ακριβώς υπάρχει το ΝΑΤΟ στην περιοχή. Το ΝΑΤΟ «ήρθε να φέρει την ειρήνη» και στο μεταξύ οι Ουτσεκάδες σκοτώναν Σκοπιανούς, οι Σκοπιανοί καταδίωκαν Αλβανούς, οι Αλβανοί δολοφονούσαν Σέρβους, οι Σέρβοι της Βοσνίας εκτελούσαν Βόσνιους μουσουλμάνους, οι μουσουλμάνοι της Βουλγαρίας ζητούσαν αυτονομία, οι πράκτορες της CIA αλώνιζαν και αλωνίζουν στο Μαυροβούνιο, και κατά τ’ άλλα, το ΝΑΤΟ …φέρνει την ειρήνη.
   Είναι το ίδιο ΝΑΤΟ που σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ το φέρνει στο Αιγαίο σαν …ναυαγοσώστη και που η κυβέρνηση του με τους ΑΝΕΛ παζαρεύει την ίδρυση νέας βάσης του στην Κάρπαθο!
   Μύθος δεύτερος: «Να μη φύγουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ από τα Βαλκάνια για να μην αλλάξουν τα σύνορα».
   Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; Μας απειλούσαν και μας απειλούν με τα αποτελέσματα ενός εγκλήματος που ήδη διαπράττεται. Αρχής γενομένης από την απόφαση της ΕΕ το Δεκέμβρη του 1991, όλα αυτά τα χρόνια της ευρωενωσιακής και ευρωατλαντικής παρουσίας στα Βαλκάνια, τα Βαλκάνια γέμισαν προτεκτοράτα. Τα σύνορα έχουν ήδη αλλάξει.
    Κάτι ακόμα: Αυτοί που τότε διέλυσαν μια χώρα στο όνομα της προστασίας των μουσουλμανικών μειονοτήτων, είναι οι ίδιοι που σήμερα πνίγουν μουσουλμάνους πρόσφυγες στο Αιγαίο, είναι οι ίδιοι που, αφού κατασκεύασαν τους ισλαμοφασίστες τύπου ISIS και έφεραν τον πόλεμο στα σπίτια μας με τις τρομοκρατικές επιθέσεις από Λονδίνο μέχρι Μπατακλάν, ελεεινολογούν το Ισλάμ στο όνομα της δυτικής «ανεκτικότητας»…

Άγιος Παύλος Α' ο Ομολογητής

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ

Χθες στις 4:25 μ.μ. ·

www.monastiriaka.gr
Εορτάζει στις 6 Νοεμβρίου - Άγιος Παύλος Α' ο Ομολογητής και Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης.
Ο Άγιος Παύλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. και υπήρξε γραμματέας του αγιοτάτου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αλεξάνδρου.
Όταν απεβίωσε ο Αλέξανδρος, το 377 μ.Χ., ο Παύλος εξελέγχθηκε Πατριάρχης. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος, όταν το πληροφορήθηκε δυσανασχέτησε, μία και ήταν οπαδός της αίρεσης των Αρειανών. Όταν ο Κωνστάντιος επέστρεψε από την Αντιόχεια στην Κωνσταντινούπολη, απομάκρυνε από τον πατριαρχικό θρόνο τον Παύλο και ανακήρυξε αυθαίρετα Πατριάρχη, τον αρειανόφρονα Νικομήδειας Ευσέβιο. Τότε ο Άγιος Παύλος πήγε στη Ρώμη. Εκεί βρήκε τον Μέγα Αθανάσιο, τον οποίο είχε απομακρύνει από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ο Κωνστάντιος.
Πληροφορηθείς τα γεγονότα, ο αυτοκράτορας Κώνστας, έστειλε γράμμα στον αδελφό του τον Κωνστάντιο, διαμαρτυρόμενος για τη στάση του. Έτσι ο Παύλος και ο Αθανάσιος επανήλθαν στο αξίωμά τους.
Δυστυχώς μετά από λίγο καιρό ο Κώνστας πέθανε. Έτσι ο Κωνστάντιος διέταξε, από την Αντιόχεια που ήταν, να απομακρύνουν τον Παύλο από τον Πατριαρχικό θρόνο. Μάλιστα τον εξόρισε στην Κουκουσό της Αρμενίας.
Μία μέρα που τελούσε την Θεία Λειτουργία όρμησαν καταπάνω του Αρειανοί και τον έπνιξαν με το ίδιο του το ωμοφόριο. Έτσι ο Άγιος ετελείωσε και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο. http://www.saint.gr/2922/saint.aspx