Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Τρουφάκια σοκολάτας !!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Χρήστος Παράσχος

 
 
 
 
 
 
Chris Foods
Και σε ποιον δεν αρέσουν τα τρουφάκιαα ;;; Φτιάξτε τα δικά σας με μόνο 5 υλικά και χλαπακιάστε τα με παρέα ή μόνοι ! ( Προτείνω το δεύτερο :D )
Like & Share για τα τρουφάκια Chris Foods !! #chrisfoods

πέστο αμανετζίδικα Αστραπόβροντο

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου.




Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου
Της κακομοίρας (Ζήκος)- πέστο αμανετζίδικα Αστραπόβροντο ""δεν υπάρχει αυτή η Ατάκα χα χα χα"

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Εναλλακτικές προτάσεις Υγείας ,Διατροφής,Ψυχολογίας και θεραπευτικά βότανα
therapeftis.blogspot.com
https://therapeftis.blogspot.gr/2017/05/blog-post_29.html

Στο Χώμα Υπάρχουν Μικρόβια με Αντικαταθλιπτικές Ιδιότητες παρόμοιες με του Prozac – Λερωθείτε και βρείτε την Ευτυχία!

Το Prozac μπορεί να μην είναι ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε την κατάθλιψη. Έχει βρεθεί πως τα μικρόβια του εδάφους έχουν παρόμοιες επιπτώσεις στον εγκέφαλο, χωρίς τις παρενέργειες των φαρμακευτικών σκευασμάτων και τον πιθανό εθισμό που αυτά προκαλούν. Μάθετε περισσότερα για το πως το χώμα μπορεί να δράσει ως φυσικό αντικαταθλιπτικό και χαρίστε στον εαυτό σας την ευεξία και την ψυχική υγεία που του αρμόζει.
Εδώ και αιώνες, στις παραδόσεις όλων των πολιτισμών, ήταν γνωστές πολλές φυσικές θεραπείες για την υγεία του οργανισμού. Τέτοιες θεραπείες περιελάμβαναν γιατροσόφια για σχεδόν οποιαδήποτε σωματική ασθένεια, καθώς και για τις ψυχικές και συναισθηματικές αδυναμίες. Οι αρχαίοι θεραπευτές δεν μπορούσαν να γνωρίζουν για ποιο λόγο «δούλευαν» τα φυσικά συστατικά που χρησιμοποιούσαν, ούτε τον τρόπο δράσης τους, απλά τα εφάρμοζαν και έβλεπαν το αποτέλεσμα.

Οι σύγχρονοι επιστήμονες έχουν αποκαλύψει τα μυστικά πολλών φαρμακευτικών φυτών και παραδοσιακών πρακτικών, αλλά πρόσφατα μόλις βρήκαν την απάντηση για μια αρχαία παράδοση, που ως τώρα ο τρόπος δράσης της μας ήταν άγνωστος ενώ ο κόσμος συνέχιζε να ευεργετείται από αυτή, την πεποίθηση ότι οι εργασίες και η επαφή με το χώμα μας φτιάχνουν τη διάθεση. Οι μικροοργανισμοί του εδάφους και η υγεία του ανθρώπου φαίνεται να έχουν μια στενή σχέση που μελετήθηκε και επαληθεύτηκε από την επιστήμη.

Πως επηρεάζουν οι μικροοργανισμοί του εδάφους την υγεία μας
Γνωρίζατε πως στο έδαφος υπάρχει ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό; Αυτό είναι το βακτήριο Mycobacterium vaccae, οι ιδιότητες του οποίου είναι υπό έρευνα και με τα μέχρι τώρα στοιχεία φαίνεται πως ασκεί επίδραση στους νευρώνες με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν φαρμακευτικά σκευάσματα, όπως το Prozac. Το βακτήριο αυτό βρίσκεται στο έδαφος και έχει την ικανότητα να διεγείρει την παραγωγή της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, η οποία μας κάνει να αισθανόμαστε χαλαροί και πιο ευτυχισμένοι. Μελέτες που διεξήχθησαν σε ασθενείς με καρκίνο, στους οποίους χορηγούνταν το βακτήριο, ανέφεραν πως είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής και λιγότερο άγχος. (1)

Η έλλειψη σεροτονίνης έχει συνδεθεί με την κατάθλιψη, το άγχος, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και τη διπολική διαταραχή. Αυτό το βακτήριο φαίνεται να είναι ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό που υπάρχει ελεύθερα στο έδαφος χωρίς να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. Μπορεί κάποιος να επωφεληθεί από τις αντικαταθλιπτικές του ιδιότητες, απλά παίζοντας στο χώμα ή κάνοντας εργασίες κηπουρικής, που μας φέρνουν σε επαφή με το χώμα.

Οι περισσότεροι κηπουροί, που αγαπούν τρελά αυτό τους το χόμπι, θα σας πουν ότι ο κήπος τους ή ο αγρός τους είναι το μέρος που τους γεμίζει χαρά και οι εργασίες που κάνουν κάθε μέρα εκεί τους σβήνουν το άγχος, τους ηρεμούν και τους φτιάχνουν τη διάθεση. Η παρουσία των αντικαταθλιπτικών βακτηρίων στο εδάφος δεν αποτελεί έκπληξη για πολλούς από εμάς που έχουν βιώσει το φαινόμενο αυτό. Πλέον, το γεγονός πως υπάρχει μια επιστημονική τεκμηρίωση πίσω από αυτό μας το βίωμα προσθέτει κύρος στους ισχυρισμούς μας.

Το Mycobacterium vaccae είναι επίσης αντικείμενο έρευνας για τη βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας, για την αντιμετώπιση της νόσου του Crohn και την ανάσχεση της ρευματοειδής αρθρίτιδας. (2)

Πώς το παιχνίδι στις λάσπες και οι εργασίες στον κήπο μας κάνουν πιο ευτυχισμένους;
Τα αντικαταθλιπτικά μικρόβια του εδάφους αυξάνουν τα επίπεδα των κυτοκινών με αποτέλεσμα να παραχθεί περισσότερη σεροτονίνη στον εγκέφαλο. Το βακτήριο δοκιμάστηκε πειραματικά σε αρουραίους τόσο σε ενέσιμη μορφή, όσο και με τη λήψη από το στόμα και τα αποτελέσματα έδειξαν αύξηση της γνωστικής λειτουργίας, χαμηλότερο στρες και καλύτερη συγκέντρωση στις δραστηριότητές τους σε σχέση με την ομάδα ελέγχου (δηλαδή την ομάδα στην ποία δεν χορηγήθηκαν τα μικρόβια αυτά).(3)

Όσοι ασχολούνται με τον κήπο, τον αγρό και τα χωράφια τους, εισπνέουν αυτά τα βακτήρια, έρχονται σε επαφή με αυτά όταν δουλεύουν το χώμα τους, με αποτέλεσμα να εισχωρούν στο κυκλοφορικό τους σύστημα από πληγές ή από άλλες οδούς. Οι επιδράσεις των αντικαταθλιπτικών βακτηρίων του εδάφους διαρκούν έως και 3 εβδομάδες, όπως έδειξαν τα πειράματα. Έτσι, αρκεί να βγείτε και να δουλέψετε ή να παίξετε στο χώμα ώστε να βελτιώσετε τη διάθεσή και την ψυχική σας υγεία.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.

 Ακολουθήστε μας και στο Facebook 

Πηγές έρευνας:
(1)https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15151947
(2)http://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-94-011-1830-9_8
(3)https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23454729


Τι πρέπει να ξέρουμε για την στέβια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.


Εξαιρετικά δημοφιλής έχει γίνει τα τελευταία χρόνια η στέβια – ένα φυσικό γλυκαντικό που παράγεται από ένα φυτό της Λατινικής Αμερικής, είναι...


Φωτο:sintagespareas.gr
Φωτο:sintagespareas.gr

Εξαιρετικά δημοφιλής έχει γίνει τα τελευταία χρόνια η στέβια – ένα φυσικό γλυκαντικό που παράγεται από ένα φυτό της Λατινικής Αμερικής, είναι γνωστή εδώ και πολλούς αιώνες, αλλά χρειάσθηκε την ανατολή του 21ου για να «κερδίσει» την Ευρώπη.
Η ιστορία της χάνεται στα βάθη του χρόνου. Την χρησιμοποιούν εδώ και 1.500 χρόνια οι Γουαρανί, μία ομάδα πολιτισμικά συσχετιζόμενων ιθαγενών φυλών της Νότιας Αμερικής, με τα φύλλα της να χρησιμοποιούνται παραδοσιακά σε Βραζιλία και Παραγουάη για θεραπευτικούς σκοπούς και για να δώσουν γλυκιά γεύση στα αφεψήματα βοτάνων και τα φάρμακα.
Τη δεκαετία του 1970 άρχισε να χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία όπου σήμερα αντιπροσωπεύει το 40% της αγοράς γλυκαντικών και τη δεκαετία του ’80 άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστή στις ΗΠΑ, αλλά χρειάσθηκαν ακόμα δύο δεκαετίες έως ότου κάνει δυναμική παρουσία στην Ευρώπη.
Όπως εξηγεί η διαιτολόγος-διατροφολόγος Αστερία Σταματάκη, η στέβια παράγεται από το φυτό Stevia rebaudiana το οποίο ανήκει στην οικογένεια των αστεροειδών (Asteraceae). «Σχεδόν ολόκληρο το φυτό έχει γλυκιά γεύση αλλά οι ουσίες που προσδίδουν γλύκα στα τρόφιμα και τα ροφήματα όπου προστίθενται, οι επονομαζόμενοι γλυκοζίτεςστεβιόλης, λαμβάνονται από τα σκουροπράσινα φύλλα του.
»Τα φύλλα αυτά, αφού αποξηρανθούν, εκχυλίζονται και με μια ήπια επεξεργασία αφαιρούνται οι γλυκοζίτες στεβιόλης, οι κυριότεροι εκ των οποίων είναι η ρεμπαουντιοσίδη, η στεβιοσίδη και η δουλκοσίδη», λέει.
Η στέβια είναι μια πολύ καλή εναλλακτική επιλογή αντί της ζάχαρης και πολλοί την χαρακτηρίζουν ήδη ως «ζάχαρη του μέλλοντος». Και αυτό, διότι έχει σχεδόν μηδενική θερμιδική αξία (ανά 1 κουταλάκι του γλυκού αποδίδει μόλις 0,2 θερμίδες), αφού οι γλυκοζίτες της έχουν μεγάλο μοριακό βάρος και έτσι δεν απορροφώνται από τον οργανισμό για να αποδώσουν θερμίδες.
Επιπλέον, διαθέτει ισχυρή γλυκαντική δύναμη: είναι έως και 300 φορές πιο γλυκιά από την επιτραπέζια ζάχαρη, γεγονός που σημαίνει ότι προσδίδει πολύ γλυκιά γεύση με μικρή μόνο ποσότητα.
Ένα άλλο πλεονέκτημά της είναι ότι έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών μελετών, οι οποίες πιστοποίησαν την ασφάλεια της κατανάλωσής της και έτσι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας Τροφίμων (European Food Safety Authority – EFSA) απεφάνθη το 2010 ότι τα παράγωγα του φυτού στέβια είναι ασφαλή για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Ως μέγιστη ημερήσια συνιστώμενη δόση έχουν ορισθεί τα 4 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά κιλό σωματικού βάρους (mg/kg), αν και είναι ευρέως αποδεκτό ότι και μεγαλύτερες ποσότητες μπορεί να είναι καλά ανεκτές.
Τα οφέλη
Οι έως τώρα μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η χρήση της στέβιας μπορεί να συμβάλλει στον έλεγχο του σωματικού βάρους διότι δεν αποδίδει θερμίδες και έχει μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη. Έτσι, η αντικατάσταση της ζάχαρης με την στέβια μπορεί να βοηθήσει στον περιορισμό των θερμίδων που λαμβάνουμε.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει αυτόματο αδυνάτισμα, διευκρινίζει η κυρία Σταματάκη. Όπως ισχύει για όλα τα γλυκαντικά, έτσι και αυτή μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα εάν κάποιος εφησυχάσει και αρχίσει την αλόγιστη κατανάλωση, διότι τα τρόφιμα με στέβια περιέχουν και άλλα συστατικά τα οποία έχουν θερμίδες.
Επομένως, «όταν αγοράζετε προϊόντα που περιέχουν στέβια καλό θα είναι να διαβάζετε την ετικέτα τους, για να ελέγχετε τις θερμίδες που σας αποδίδουν ανά μερίδα και να υπολογίζετε πόσο μπορείτε να τρώτε με ασφάλεια», συνιστά.
Ένα άλλο πλεονέκτημα της στέβιας είναι ότι δεν παρέχει υδατάνθρακες και γι’ αυτό δεν επηρεάζει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα ούτε την απόκριση της ινσουλίνης, επομένως μπορεί να καταναλώνεται από άτομα με διαβήτη, συνεχίζει.
Σε μία μελέτη όπου αξιολογήθηκαν οι επιδράσεις της σουκρόζης (ζάχαρη), της ασπαρτάμης και της στέβιας σε ομάδα εθελοντών, διαπιστώθηκε ότι η στέβια μειώνει σημαντικά τα μεταγευματικά επίπεδα της γλυκόζης και της ινσουλίνης στο αίμα, σε σύγκριση με τα άλλα δυο γλυκαντικά. Καλό είναι πάντως, αν πάσχετε από σακχαρώδη διαβήτη και σκέφτεστε να την εντάξετε στο διαιτολόγιο σας, να συμβουλευτείτε πρώτα το γιατρό σας.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι ο ένας από τους γλυκοζίτες του εκχυλίσματος της στέβιας, η στεβιοσίδη, μπορεί να συμβάλλει στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων και στην αποβολή νατρίου από τον οργανισμό, με αποτέλεσμα την καλύτερη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Ωστόσο «πρέπει να αναφερθεί ότι στις μελέτες χρησιμοποιήθηκαν μεγάλες δόσεις του γλυκοζίτη, τις οποίες δε μπορούμε να πάρουμε από την καθημερινή κατανάλωση απλής στέβιας», διευκρινίζει η ειδικός.
Το εκχύλισμα της στέβιας φαίνεται ακόμη να διαθέτει ισχυρή αντιβακτηριακή δράση εναντίον παθογόνων μικροοργανισμών όπως το Escherichia coli ενώ, σε αντίθεση με άλλες γλυκαντικές ύλες, η στέβια δεν ευνοεί την ανάπτυξη της τερηδόνας.
Στην μαγειρική
Την στέβια μπορείτε να την χρησιμοποιείτε στα ροφήματα και τα γλυκά που παρασκευάζετε, αρκεί να θυμάστε ότι μπορεί να χρειασθείτε μερικές δοκιμές για να βρείτε την ποσότητα που τους προσδίδει τη γεύση που σας ταιριάζει. Και αυτό διότι στο εμπόριο υπάρχουν διαφορετικά προϊόντα στέβιας και έτσι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειάζεστε λ.χ. ένα κουταλάκι του γλυκού γλυκαντικό ανά περίπου 1 φλιτζάνι (200 γραμμάρια) ζάχαρη και σε άλλες η αναλογία να πρέπει να είναι 1:1.
Να θυμάστε επίσης ότι η στέβια δεν προσδίδει κάποιες άλλες από τις ιδιότητες της ζάχαρης οι οποίες έχουν σημασία στην ζαχαροπλαστική, όπως τον όγκο, το «δέσιμο» των υλικών κ.λπ.
Ρεπορτάζ: Ρούλα Τσουλέα
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ειδική έκδοση ΥΓΕΙΑ

παντού πλεκτά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.
Φωτογραφία του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.

Φωτογραφία του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.
Φωτογραφία του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.Φωτογραφία του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.
Φωτογραφία του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.

Φωτογραφία του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.


Φωτογραφία του χρήστη ‎أميرة و الكروشيه‎.

+45


Ο χρήστης ‎أميرة و الكروشيه‎ πρόσθεσε 48 νέες φωτογραφίες.

Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής


Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής

Ο τελευταίος και μεγαλύτερος από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Ονομάζεται «Πρόδρομος», γιατί με το κήρυγμα και με το έργο του εσήμανε τον ερχομό του Ιησού Χριστού και «Βαπτιστής», διότι βάπτιζε τους ανθρώπους στον Ιορδάνη ποταμό και εβάπτισε και τον Ιησού Χριστό. Το βάπτισμα του Προδρόμου ήταν μία συμβολική πράξη καθαρμού εκείνων, που πήγαιναν σ’ αυτόν να εξομολογηθούν, ήταν όμως και ο τύπος του βαπτίσματος του Ιησού Χριστού, γι’ αυτό και ο Ιωάννης έλεγε: «Εγώ μεν εβάπτισα υμάς εν ύδατι, αυτός βαπτίσει υμάς  εν Πνεύματι Αγίω» (Μάρκου α΄ 8).
Ο Ιωάννης (εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού ονόματος Γιοχανάν, που σημαίνει «παρά Θεώ εύρον χάριν») γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο από τον ιερέα Ζαχαρία και τη γηραιά Ελισάβετ. Ήταν συγγενής του Ιησού Χριστού από την πλευρά της μητέρας του και έξι μόλις μήνες μεγαλύτερός του. Έζησε ασκητικό βίο στην έρημο και δεν δίστασε να ελέγξει απερίφραστα και κατά πρόσωπο την αδικία και την ηθική υπόσταση των ανθρώπων της εποχής του. Αυτό έγινε αιτία να συλληφθεί και να φυλακισθεί από τον τοπάρχη της Ιουδαίας Ηρώδη Αντύπα, που συζούσε παράνομα με την Ηρωδιάδα, σύζυγο του αδελφού του Ηρώδη Φιλίππου. Η Ηρωδιάδα έπεισε την κόρη της Σαλώμη να ζητήσει την «κεφαλήν του Ιωάννου επί πίνακι» (Μάρκου στ΄25) ως δώρο γενεθλίων και ο Ηρώδης Αντύπας για να την ευχαριστήσει διέταξε τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη.
Ο  Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους στην Ελλάδα. Θεωρείται προστάτης και φύλακας της κουμπαριάς και των νοσούντων από ελονοσία. Το όνομά του αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα βαφτιστικά ονόματα και είναι παράγωγο πολλών επωνύμων. Μεγάλος αριθμός εκκλησιών και ξωκλησιών φέρουν το όνομά του, καθώς και εκατοντάδες οικισμοί. Η μνήμη του τιμάται από τον Χριστιανισμό έξι φορές τον χρόνο:
  • 7 Ιανουαρίου, Σύναξη του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.
  • 24 Φεβρουαρίου, Α' και Β' Εύρεσις της τιμίας κεφαλής του αγίου προφήτου, προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου.
  • 25 Μαΐου, Γ' Εύρεσις της τιμίας κεφαλής του αγίου προφήτου, προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου.
  • 24 Ιουνίου, Γενέθλιον του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Την παραμονή της εορτής κυριαρχούν πυρολατρικά έθιμα (Φωτιές τ’ Αϊγιαννιού).
  • 29 Αυγούστου, Αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Η ημέρα θεωρείται πένθιμη και συνδέεται με αυστηρή νηστεία.
  • 23 Σεπτεμβρίου, Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου.

Απολυτίκιο

Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων· σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε· ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις εν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.

Έθιμα

Στον Άγιο Πρόδρομο της Χαλκιδικής λαμβάνει χώρα το δρώμενο των Φούταρων. Την παραμονή των Φώτων νεαροί άντρες λένε τα κάλαντα μαζεύοντας κρέας, λουκάνικα και χρήματα και την ημέρα τ’ Αι - Γιαννιού χορεύουν στην πλατεία του χωριού. Όταν κάνουν διάλειμμα τρέχουν να πάρουν από ένα ρόπαλο και όταν ξαναμπαίνουν στο χορό πετούν τα ρόπαλα ψηλά, σφυρίζοντας με όλη τους τη δύναμη για να σηματοδοτήσουν το τέλος του εορταστικού Δωδεκαημέρου.
Στη Γαλάτιστα της Χαλκιδικής, το διήμερο των Φώτων και τ’ Άι - Γιαννιού αναβιώνουν τα έθιμα της καμήλας και του γάμου της Μανιώς. Και τα δυο έχουν ιστορικές ρίζες από την εποχή της Τουρκοκρατίας και αφορούν την απαγωγή μιας χριστιανής κοπέλας από τον γιο του τούρκου αγά και το τέχνασμα για να την αρπάξει ο αγαπητικός της και να την παντρευτεί, που δεν ήταν άλλο από το ομοίωμα μιας καμήλας στο οποίο κρύβει την αγαπημένη του μαζί με τους φίλους του που τον βοηθούν στο εγχείρημά του. Την ημέρα των Φώτων γίνεται η αναπαράσταση του γεγονότος. Έξι άνδρες μπαίνουν κάτω από ένα ομοίωμα καμήλας και κουνώντας κουδούνια και τραγουδώντας βαδίζουν ρυθμικά. Την επομένη ημέρα, τ’ Άι Γιαννιού, στήνεται ο Γάμος της Μανιώς, δηλαδή της κοπέλας που απελευθερώθηκε, και αναπαριστάται ο γάμος της, με παραδοσιακή μουσική, όπου κυριαρχούν οι ζουρνάδες και τα νταούλια.

ΘΑ ΜΠΟΥΚΑΡΩ ΜΕΣΑ ΣΑΠΦΩ ΝΟΤΑΡΑ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

ΘΑ ΜΠΟΥΚΑΡΩ ΜΕΣΑ ΣΑΠΦΩ ΝΟΤΑΡΑ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ
youtube.com


τέχνη στα βότσαλα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη World Art Gallery.

Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
+16
 
 Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
 Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
 Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
 Φωτογραφία του χρήστη World Art Gallery.
 
 
 
Ο χρήστης World Art Gallery πρόσθεσε 19 νέες φωτογραφίες.

Ενα ΠΕΝΤΟΖΑΛΙ....

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Greeks Worldwide.



Greeks Worldwide
Ενα ΠΕΝΤΟΖΑΛΙ....
Λεβεντικο και Ε Κ Ρ Η Κ Τ Ι Κ Ο !!.!!.
Cretans traditional dance...PENTOZALIS !! !! !!.

Κούμαρο ένα άγριο φρούτο


Εναλλακτικές προτάσεις Υγείας ,Διατροφής,Ψυχολογίας και θεραπευτικά βότανα
therapeftis.blogspot.com

Κούμαρο ένα άγριο φρούτο της Ελληνικής χλωρίδας με ιαματικές ιδιότητες



Οικογένεια: Ericaceae
Γένος: Arbutus
Είδος: Κουμαριά (Arbutus Unedo)
Έξω, το δέντρο είναι γνωστό ως: Strawberry Tree
Η κουμαριά είναι ένα από τα ωραιότερα φυτά της ελληνικής χλωρίδας. Είναι μεσογειακό είδος, αρκετά διαδεδομένο σε όλες τις χώρες της Μεσογείου. Ακόμη υπάρχει στην Ιρλανδία ως ιθαγενές φυτό, (άλλα όχι στην Αγγλία).
Η κουμαριά αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα στην ζώνη των αείφυλλων – πλατύφυλλων, που εκτείνεται μέχρι 1.000 μ. υψόμετρο. Την συναντάμε σε θαμνώνες και δάση, σε ξηρές και πετρώδεις πλαγιές. Επειδή θεωρείτε άριστο καλλωπιστικό φυτό έχει μεταφερθεί σε όλο τον κόσμο. (Αμερική , Αυστραλία κ.λ.π.)

Είναι αειθαλές φυτό (δεν ρίχνει ποτέ τα φύλλα της) στην Ελλάδα είναι συνήθως θάμνος που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 3 μέτρα, αλλά στις άλλες χώρες γίνεται δέντρο-ειδικά αυτά που χρησιμοποιούν ως καλλωπιστικό φυτό- που μπορεί να φτάσει και τα 10 μέτρα ύψος.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρους που πέφτουν από τους καρπούς της στο έδαφος.
Γι αυτό θα παρατηρήσει κανείς ότι σε σημεία που είναι κουμαριές γύρω από το φυτό υπάρχουν πολλά μικρά φυτά. Για να αναπτυχθεί χρειάζεται ήλιο.Tα κούμαρα ωριμάζουν ένα περίπου χρόνο μετά την ανθοφορία τους. Έτσι μπορούμε να δούμε πάνω στο δέντρο την ίδια στιγμή άγουρους και ώριμους καρπούς, αλλά και λουλούδια (σε πολύ λίγα φυτά ή δέντρα συμβαίνει αυτό).
Ένα εσπεριδοειδές που το κάνει αυτό είναι η πορτοκαλιά, ποικιλία Valencia.
Τα άνθη της είναι συνήθως λευκά και πιο σπάνια κόκκινα, τα οποία κρέμονται σε ταξιανθίες. Μοιάζουν με καμπανούλες, και ανθίζουν δύο φορές το χρόνο (Μάιο και Σεπτέμβριο). Γονιμοποιούνται από μέλισσες και το μέλι της κουμαριάς είναι συνήθως πικρό.
Ο καρπός της είναι σαρκώδης ρόγα –δρυπη-, μεγέθους 1-2 εκατοστά , ο οποίος, πριν ωριμάσει είναι κίτρινος και σιγά σιγά με την ωρίμανση μετατρέπεται σε κατακόκκινο.
Η επιφάνεια του καρπού είναι άγρια-κοκκώδης θα έλεγα- και θα ωριμάσει (φθινόπωρο) στη στιγμή που αρχίζει η ανθοφορία για την επόμενη καρποφορία.
Περιέχουν αρκετή ποσότητα σπόρων στο εσωτερικό τους.

Βασικό: Τρώγονται, αφού ωριμάσουν καλά. (έχει σημασία, θα το εξηγήσω παρακάτω).
Θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο γευστικά φρούτα της φύσης. Αν και οι γνώμες διίστανται για την γεύση των κούμαρων, από αρχαιοτάτων χρόνων.
Άλλοι νομίζουν ότι δεν είναι καν φαγώσιμοι οι καρποί.
Οι αρχαίοι έλληνες δεν τα προτιμούσαν ιδιαίτερα. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ο Ρωμαίος επιστήμονας (φυσικός φιλόσοφος) και ιστορικός, περίφημος κυρίως από το έργο του «Φυσική Ιστορία» (Naturalis Historia), έδωσε το λατινικό όνομα της κουμαριάς. Το όνομα «unedo» προέρχεται από το λατινικό «unum edo» που σημαίνει «τρώω ένα, μόνο».
Εδώ να πω δυο λόγια για το πότε πρέπει να τρώγονται τα κούμαρα. Δεν πρέπει να καταναλώνονται όταν δεν έχουν ωριμάσει πλήρως. Δηλ. για να καταναλωθεί, θα πρέπει να είναι κατακόκκινος ο καρπός και πολύ μαλακός στην αφή. Ακόμη πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε υπερώριμους καρπούς.
Επειδή το κούμαρο υπερωριμαζει πολύ γρήγορα, μπορεί να ξινίσει (να γίνει ζύμωση της σάρκας και να σχηματισθεί αλκοόλη) στο δέντρο, χωρίς εξωτερικά να δούμε κάτι ιδιαίτερο. Αν φάμε αρκετούς τέτοιους καρπούς, κινδυνεύουμε σοβαρά από δηλητηρίαση. Αν δεν έχει ωριμάσει πλήρως το κούμαρο, θα πρέπει να αποφεύγουμε να το τρώμε γιατί κατανάλωση αρκετών καρπών μπορεί να προκαλέσει τάση για εμετό και αναγούλα.
Το φυτό μας προειδοποιεί πλήρως για το πότε πρέπει να τρώμε ένα κούμαρο.
Αν δεν έχει ωριμάσει αρκετά είναι αρκετά στυφό και άγευστο, αν δε έχει ωριμάσει πάρα πολύ, έχει άσχημη γεύση.
Αλλά, στην πλήρη ωρίμανση του είναι ένας πολύ εύγεστος και εκλεκτός καρπός.
Και βέβαια, επειδή δεν αντέχει καθόλου μετά τη συγκομιδή, ο καλύτερος τρόπος να τα φάει κάποιος είναι κατευθείαν από το δέντρο.
Είναι η αγαπημένη τροφή των πουλιών, χαρακτηριστικά οι κότσυφες τρελαίνονται να τα τρώνε, (κουμαροφάγα τα αναφέρει ο Αριστοφάνης στις «Όρνιθες») αλλά και του αγριογούρουνου, των αρκούδων κ.α.
Παράλληλα από τα κούμαρα φτιάχνονται, εξαιρετικό τσίπουρο –σε πολλές περιοχές της Ελλάδας στα χρόνια του μεσοπολέμου και νωρίτερα έφτιαχναν και μάλιστα τα τελευταία χρόνια σε πολλές περιοχές αρχίζουν πάλι να το φτιάχνουν λικέρ, κονιάκ, (στην Πορτογαλία κάνουν ένα δυνατό κονιάκ με το όνομα medronho) καθώς και γλυκά του κουταλιού ή μαρμελάδα.

Ακόμη η κουμαριά είναι γνωστή για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες, (σηπτικές και διουρητικές).
Ο Iπποκράτης χρησιμοποιούσε τα κούμαρα για την αντιμετώπιση της θρομβοφλεβίτιδας. Πριν από 60 χρόνια απομονώθηκαν από τα κούμαρα οι πρώτες κουμαρίνες, τα σημερινά αντιπηκτικά που δίνονται σε θρομβώσεις.
Τα φύλλα και ο τραχύς φλοιός της κουμαριάς χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα στη φαρμακευτική και στη Βαφική.

Στην αρχαιότητα, επίσης, την κουμαριά την χρησιμοποιούσαν για τις αιμοστατικές της ιδιότητες.
Ο φλοιός της κουμαριάς περιέχει δεψικές ουσίες και αρβουτίνη, ενώ τα φύλλα περιέχουν κουμαρίνη και οι καρποί πηκτίνες. Τα φύλλα της Κουμαριάς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις φλεγμονές του εντέρου, των νεφρών και της ουροδόχου κύστης. Έχουν αντισηπτικές, διουρητικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και αιμοστατικές ιδιότητες.
Τα ώριμα κούμαρα συνιστώνται σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας και αεροφαγίας.Αφέψημα από φύλλα κουμαριάς χρησιμοποιείται σε φλεγμονές και άλλες παθήσεις των ουροφόρων οδών (κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα, ενούρηση, δυσουρία κ.α.), σε αιματουρίες και αιμορραγίες της μήτρας. Βράζουμε δυο γραμμάρια φύλλα σε 100 ml νερού. Δύο- τρία φλυτζάνια την ημέρα, βοηθούν και αυξάνουν και τη διούρηση.
Για εξασθενισμένους οργανισμούς, διαλύουμε ώριμα κούμαρα σε κρασί χωρίς συντηρητικά και προσθέτουμε 1 φλιτζάνι νερό στο οποίο έχουμε βράσει κανέλα και ζάχαρη.Τα κούμαρα τρώγονται, αλλά χρησιμοποιούνται και για την παρασκευή ποτών και οινοπνεύματος.
Από κούμαρα φτιάχνεται δυνατό ρακί, ενώ στην Ευρώπη παρασκευάζουν κρασί, κονιάκ και ένα ηδύποτο γνωστό ως κουμαρόκρεμα (creme d” arbouse) που διευκολύνει την πέψη.
Το ρακί από κούμαρα, που φτιάχνεται στην περιοχή του Πλαταμώνα ανακατεμένο με ζάχαρη και κανέλα, χρησιμοποιείται σε γρίπη ως ρόφημα ή σε εντριβή και ανακουφίζει από τον πυρετό.
Ολόκληρο το φυτό έχει ωραία εμφάνιση, το ξύλο του χρησιμοποιείται στην ξυλουργικά και για την παραγωγή ξυλοκάρβουνου.
Επίσης, το μέλι από άνθος κουμαριάς βοηθάει στη μείωση της χοληστερίνης, στις κεφαλαλγίες και τον στομαχόπονο (Διοσκουρίδης).
koumaro-ena-agrio-frouto-tis-ellinikis-chloridas-me-iamatikes-idiotites

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις, επιγραμματικά:
Το βότανο δρα ως αντισηπτικό, διουρητικό, αντιφλεγμονώδες, στυπτικό και αιμοστατικό. Τα ώριμα κούμαρα συνιστώνται σε δυσκοιλιότητα και αεροφαγία.
Βοηθά σε προβλήματα φλεγμονών και άλλες παθήσεις των ουροφόρων οδών όπως κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα, ενούρηση, δυσούρηση, σε αιματουρίες και αιμορραγίες της μήτρας.
Είναι τονωτικό για τους εξασθενισμένους οργανισμούς στους οποίους χορηγείται μαζί με κρασί, κανέλα και ζάχαρη.
Η κουμαριά είναι ανθεκτική στη φωτιά και αυτό της δίνει ένα πλεονέκτημα να χρησιμοποιηθεί σε αναπλάσεις εκτάσεων.
Oι κουμαριές είναι φυτά που αντέχουν στις πυρκαγιές. Mετά τη φωτιά πετούν αμέσως νέα άφθονα βλαστάρια κι έτσι προστατεύονται τα εδάφη από τη διάβρωση της βροχής.
Τελειώνοντας, η κουμαριά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον, αλλά και όμορφο φυτό που στολίζει με το εντυπωσιακό χρώμα της και τους λαμπερούς καρπούς της το σπίτι μας και μας θυμίζει τα Χριστούγεννα και το χειμώνα!

Τι είναι η κουμαρίνη;
Λίγα λόγια για την κουμαρίνη, που περιέχεται στην κανέλα κασσία και μας έχει θορυβήσει, λόγω των παρενεργειών της:
Η κουμαρίνη είναι ένα φυτοχημικό με γεύση ανάλογη της βανίλιας και γλυκιά μυρωδιά κάπως σαν φρεσκοκομμένο γρασίδι. Η κουμαρίνη βρίσκεται σε διάφορα φυτά όπως τα φασόλια tonka, τον μελίλωτο, την ασπερούλα (Gallium ή Asperula odorata),την συνηθισμένη και πολύ φθηνή ποικιλία της κανέλας Cinnamomum Cassia ,τη τριγωνέλλα (Trigonellafoenum-graecum), τη λεβάντα, τη γλυκόριζα, τις φράουλες, στο μαϊντανό, το σέλινο, το χαμομήλι, τα κόκκινα τριφύλλια, τα βερίκοκα, τα κεράσια και το γλυκό γαρίφαλο.. με μεγαλύτερη συγκέντρωση στα 4 πρώτα. Επίσης ως συστατικό αντιθρομβωικών φαρμάκων (Coumadin, Jantoven, Marevan κτλ.). Η κουμαρίνη μπορεί να εμφανιστεί είτε ελεύθερη είτε συνδυασμένη με γλυκόζη (γλυκοζιτική κουμαρίνη). Με το όνομα κουμαρίνη συναντάμε πολλές ενώσεις που έχουν μεταξύ τους διαφορετικό τύπο αλλά και διαφορετικές αποκλίνουσες δράσεις. Είναι αρωματικές ενώσεις και η δράση τους είναι περιορισμένη στον οργανισμό. Υπάρχουν όμως προϊόντα του μεταβολισμού τους που έχουν αξιόλογη δράση όπως για
παράδειγμα η δικουμαρόλη που είναι μια ισχυρή αντιθρομβωτική ένωση. Δυστυχώς η κουμαρίνη είναι τοξική σε υψηλές δόσεις στον άνθρωπο και προξενεί βλάβες στο συκώτι και στα νεφρά. Η κουμαρίνη ως επί το πλείστον βρίσκεται στην κασσία, ενώ η κανέλα Κεϋλάνης περιέχει αρκετά χαμηλότερες ποσότητες. Το πρόβλημα με την τριμμένη κανέλα που κυκλοφορεί, είναι ότι στην πλειοψηφία της είναι αναμεμιγμένη με κασσία και δεν είναι καθαρή γνήσια
κανέλα. Αυτό αυξάνει τα επίπεδα κουμαρίνης στα διάφορα προϊόντα που χρησιμοποιείται κανέλα. Πριν λίγο καιρό, σε έρευνα που έγινε σε δείγματα κανέλας στην Ιταλία βρέθηκε ότι το 51% των δειγμάτων αποτελούταν από κασσία, ένα 10% πρέπει να ήταν μείγμα κασσίας με κανέλα Κεϋλάνης, και μόνο ένα 39% ήταν κανέλα Κεϋλάνης (Lungarini, 2008).

Δείτε πως ξεχωρίζουμε την γνήσια κανέλα από την κασσία και ΑΝ πως μπορούμε να απαλλάξουμε τα ροφήματά μας από την ποσότητα κουμαρίνης της κασσίας εδώ!

Βιβλιογραφία Μικρή Εγκυκλοπαίδεια Βοτάνων

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.

Δημοφιλείς αναρτήσεις