ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ

πηγή: http://www.cyprusvillagelink.com/AgiosMamasGreek.asp

ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ
Το χωριό Άγιος Μάμας είναι ριζωμένο στο ανατολικό πόδι του βουνού Ζαλάκα που δεσπόζει όλης της περιοχής. Είναι 25χλμ απο την Λεμεσό και σε υψόμετρο γύρω στα 590μ. Είναι πασίγνωστο για το δροσερό του κλίμα κατα τους μήνες του καλοκαιριού. Υποτίθεται πως το χωριό κτίστηκε απο τους Βυζαντινούς Ακρίτες (συνοριακοί φρουροί) που προστάτευαν το νησί απο τις επιθέσεις Αράβων πειρατών μεταξύ των 7-10ου αιώνα.



Ονομάστηκε απο τον προστάτη άγιο των Ακρίτων, τον Ά.Μάμα. Έχει πολύ πλούσια και παραδοσιακή ιστορία. Δυστυχώς αυτή η θρυλική και σημαντική ιστορία καταστράφηκε απο τους τούρκους οταν επιτέθηκαν και κατάκτησαν το νησί το 1571. Ένα αποτέλεσμα της κατάκτησης ηταν οτι οι κάτοικοι του χωριού διώχτηκαν απο τα σπίτια τους και μετακίνησαν στην περιοχή Φοινίκι 1χλμ βόρεια. Το χωριό αποικίθηκε απο τούρκους. Οι Αγιομαμίτες αναγκάστηκαν να μείνουν εκεί, γύρω απο την μικρή εκκλησία του Α.Γεωργίου (άλλου προστάτη των Ακρίτων),ως πρόσφυγες για 145 χρόνια ώσπου να ωριμάση ο χρόνος για την επιστροφή τους.

Γύρω στο 1720 ο Ά.Μάμας ως σε θαύμα εμφανίστηκε στον ιερέα Κουκούνα και του ζήτησε να κτίσει μια εκκλησία στον ίδιο χώρο που ήταν η παλιά. Ενα άλλο φανταστικό γεγονός συνέβηκε όταν ο Μικελλής Φραγκοφίνος, ο δάσκαλος του χωριού ίδρυσε το 1898 ενα σημαντικό όμιλο. Αυτός είναι σήμερα ο πιο παλιός όμιλος στην Κύπρο με πάνω απο 100 χρόνια ζωής. Έχει πολλούς θρίαμβους και επιτυχίες σε διάφορους τομείς. Αυτός είναι ο λόγος που οι χωριανοί θεωρούν το χωριό τους ως πολύ σημαντικό.

Ο επισκέπτης μπορεί επίσης να δει την μικρή και πανέμορφη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής με τα φρεσκό της που βρίσκεται μέσα στο χωριό και την νεα εκκλησία των αγίων αποστόλων Σίλα και Σιλουανού στο Ξυλούρικο.Προσφέρει ενα χώρο για πικ-νικ αρκετό για 400 άτομα κάτω απο τα πεύκα. Υπάρχει επίσης το πολιτιστικό κέντρο του χωριού με την πλούσια του βιβλιοθήκη με 1800 τόμους.

Το χωριό τώρα έχει μόνο 120 κατοίκους παρ’όλον οτι το 1960 είχε πάνω απο 400. Οι κάτοικοι απασχολούνται κυρίως με την καλλιέργια αμπελώνων σχεδόν ολοκλήρως με νέες ποικιλίες και ελιών, αμυγδαλιών και άλλων φρούτων. Το χωριό είναο πολύ γνωστό οχι μόνο για την ποιότητα αλλά και την ποσότητα της κουμανταρίας του. Πολύ συχνά έφθανε μέχρι 2000 φορτία γαϊδάρων (που ήταν παραδοσιακός τρόπος μετρήσεως βάρους). Υπήρχαν πολλά οινοποιεία στην περιοχή αλλά τα τελαυταία δυο έκλεισαν το 1960 μετα την ίδρυση ενος μοντέρνου οινοποιείου. 

"Καίγομαι, μέχρι να γίνω στάχτη"

Μαρίνα Τσβετάγεβα  ((26 Σεπτεμβρίου 1892 - 31 Αυγούστου 1941)
                                                                                                                                                 
"Καίγομαι, μέχρι να γίνω στάχτη"

Όλα όσα κανείς δεν χρειάζεται, φέρτε τα σε μένα,
Όλα πρέπει να καούν στη φωτιά μου,
Τραβάω σαν μαγνήτης τη ζωή και το θάνατο
Για να τα προσφέρω, μικρό δώρο, στη φωτιά μου.
Στη φλόγα αρέσουν τα πράγματα που δεν έχουν βάρος'
Τα κλαδιά του περασμένου χρόνου, οι κορόνες, οι χαμένες λέξεις,
Η φλόγα ξεπετάγεται όταν τροφοδοτείται από τέτοια πράγματα
Και θα ξαναγεννηθείτε πιο καθαροί από τη στάχτη.
Τραγουδώ μόνο μέσα στη φωτιά, όπως και ο Φοίνικας.
Στηρίξτε γερά τη ζωή μου,
Καίγομαι στα σίγουρα, καίγομαι μέχρι να γίνω στάχτη.
Έτσι, η νύχτα θα είναι διάφανη για σας.
Φωτιά από πάγο, πηγή από φωτιά,
Υψώνω ψηλά τη σιλουέτα μου,
Κρατώ ψηλά την αξιοπρέπειά μου
Με την υπόσταση της συνομιλήτριας και της κληρονόμου!
(Verstes II)

Κάποια μέρα, αξιολάτρευτο πλάσμα,
Δεν θα είμαι πια για σένα παρά μόνο ανάμνηση,
Χαμένη μέσα στην γαλανομάτα μνήμη σου,
Χαμένη, θαμμένη, τόσο μακριά, τόσο μακριά!
Θα ξεχάσεις το προφίλ μου με τη γαμψή μύτη,
Το στεφανωμένο από τον καπνό των τσιγάρων μετωπό μου,
Το συνεχές γέλιο μου που εκνευρίζει τους ανθρώπους,
Και τα άπειρα ασημένια δαχτυλίδια πάνω στο φιλόπονο χέρι μου,
Και τη σοφίτα μας, που μοιάζει με καμπίνα πλοίου,
Και την ακαταστασία των χαρτιών μου.
Θα ξεχάσεις την τρομερή χρονιά, που την εξαΰλωσε η Δυστυχία.
 

Ήσουν τόσο μικρή κι εγώ τόσο νέα ακόμα!

Έγραφα πάνω σε μια πλάκα από σχιστόλιθο
Και πάνω στα ξεθωριασμένα φτερά μιας βεντάλιας,
Και πάνω στην άμμο των ποταμών και των θαλασσών,
Πάνω στον πάγο με πατίνια και πάνω στο γυαλί μ' ένα δαχτυλίδι,

Και πάνω στο φλοιό των αιωνόβιων δέντρων,
Και στο τέλος, για να το μάθουν όλοι,
Ότι αγαπήθηκες, αγαπήθηκες, αγαπήθηκες, αγαπήθηκες!
Και υπέγραφα τις λέξεις αυτές με ένα ουράνιο τόξο στον ορίζοντα.

Μικρέ μου Μουρ, συγχώρεσέ με, αλλά αργότερα τα πράγματα θα χειροτέρευαν. Είμαι σοβαρά άρρωστη, δεν είμαι πια ο εαυτός μου. Σε αγαπώ τρελά. Κατάλαβε ότι δεν μπορούσα πια να ζήσω. Πες στον μπαμπά και στην Άλια, αν τους δεις, ότι τους αγάπησα μέχρι την τελευταία στιγμή και εξήγησέ τους ότι βρισκόμουν σε αδιέξοδο.
(στο γιο της)

Ο Ντα Βίντσι στο «Μυστικό Δείπνο»;;;

πηγή: http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/08/blog-post_29.html?spref=fb

Ο Ντα Βίντσι «εμφανίζεται» στο «Μυστικό Δείπνο»;;;

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι είναι χωρίς αμφιβολία ο καλλιτέχνης πίσω από μερικά από τα διασημότερα έργα ζωγραφικής τέχνης στην ιστορία, ωστόσο οι ειδικοί της τέχνης λίγα γνωρίζουν σχετικά με το πώς έμοιζε ο ίδιος. Επειδή αυτή η μεγαλοφυΐα της Αναγέννησης δεν δημοσίευσε αυτοπροσωπογραφίες από τα νεανικά του χρόνια, οι ακαδημαϊκοί ανά τον κόσμο έχουν αναγκαστεί να διερευνήσουν εις βάθος τις υποψίες τους ότι μπορεί να έχει τοποθετήσει την εικόνα του σε ένα από τα αριστουργήματά του, και μάλιστα στον διάσημο «Μυστικό Δείπνο».

Ο ιστορικός τέχνης δρ Ross King παρουσίασε πρόσφατα νέα στοιχεία που, όπως ο ίδιος πιστεύει, καταδεικνύουν ότι στον εν λόγω πίνακα ο Ντα Βίντσι χρησιμοποιεί το πρόσωπό του για δύο αποστόλους: τον Θωμά και τον Ιάκωβο. Ο δρ King στηρίζεται στο πορτρέτο ενός άνδρα με κόκκινο χρώμα, το οποίο δημιουργήθηκε το 1515, και πιστεύεται ότι είναι η αυτοπροσωπογραφία του Ντα Βίντσι.


«Έχει κλασική ελληνική μύτη, μακριά μαλλιά και γενειάδα, όπως ο Ιάκωβος στον πίνακα. Επιπλέον, ο Θωμάς κάνει μια χειρονομία με το δάχτυλό του, που αναφέρεται στα κείμενα ως σήμα-κατατεθέν του Ντα Βίντσι», εξηγεί ο δρ King. Ωστόσο ο επιστήμονας και μελετητής του Λεονάρντο ντα Βίντσι και των έργων του, Charles Nicholl λέει σχετικά: «Ο μοναδικός από όλους τους Αποστόλους με τον οποίο ο Λεονάρντο δεν θα επιθυμούσε με τίποτα να ταυτιστεί μαζί του, είναι ο Θωμάς. Και ο λόγος είναι απλός. Ο Ντα Βίντσι ήταν μεγάλος υποστηρικτής του διαλόγου και των ερωταποκρίσεων πριν καταλήξει σε ένα συμπέρασμα και δεν αποδεχόταν εύκολα ό,τι του έλεγαν οι άλλοι. Σε αντίθεση με τον Θωμά…».

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η «εύρεση» εικόνων του Λεονάρντο στους πίνακές του έχει γίνει τα τελευταία χρόναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές «παιχνίδι» ανάμεσα στους ακαδημαϊκούς, με πιο γνωστή «ανακάλυψη» αυτή που αναφέρει ότι η Μόνα Λίζα είναι στην πραγματικότητα αυτοπροσωπογραφία του Ντα Βίντσι με… αμφίεση!

http://perierga.gr/

Δεκαεφτά ιστορικοί χάρτες της Κρήτης

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

4 ώρες ·

flashnews.gr

https://flashnews.gr/post/281210/dekaefta-istorikoi-xartes-ths-krhths

Δεκαεφτά ιστορικοί χάρτες της Κρήτης

Οι χάρτες χρονολογούνται απο το 1588 εως το 1861

Μια συλλογή απο φωτογραφίες ιστορικών χαρτών που απεικονίζουν την Κρήτη πριν απο σχεδόν μισό αιώνα.

Κάθε χάρτης προσφέρει διαφορετική απεικόνιση της Κρήτης και μας μεταφέρει πίσω στο μακρινό παρελθόν.

Ο αρχαιότερος απο τους χάρτες χρονολογείται το 1588 ενω ο νεότερος το 1861

Amsterdam 1625 

Crete:Johnston Edinbourg London 1861  

Χάρτης της Κρήτης και άλλων νησιών, 1584

Χάρτης της Κρήτης. Regno di Candia. 1658.

Οθωμανικός χάρτης της Κρήτης

Χάρτης της Κρήτης του Οθωμανού χαρτογράφου Πιρί Ρέις. 

Amsterdam 1610

Antwerp 1588

Amsterdam 1655

Amsterdam 1661

Amsterdam 1680

Georgio Sideri, Χάρτης της Κρήτης, 1562

Απεικόνιση της πόλης Candia (Χάνδακας - Ηράκλειο), 1429

"το ιδανικό σνακ”

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

4 ώρες ·

Η Κρητικές Μαντινάδες κοινοποίησε ένα σύνδεσμο στην ομάδα <<ΚΡΗΤΩΝ ΦΩΣ>>.

Χθες στις 3:40 μ.μ.

Αυστριακή εφημερίδα αποθεώνει τον κρητικό ντάκο. Τον χαρακτηρίζει ως “το ιδανικό σνακ”
5b8a88a25af1e

cretans.gr

Αυστριακή εφημερίδα αποθεώνει τον κρητικό ντάκο. Τον χαρακτηρίζει ως "το ιδανικό σνακ” | Διατροφή

https://www.cretans.gr/2018/08/20/afstriaki-efimerida-apotheonei-ton-kritiko-ntako-ton-charaktirizei-os-to-idaniko-snak/?fb_node=812475048921685&ul=5b8a88a25b16c 

Άγιος Μάμας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

    Για άλλες χρήσεις, δείτε: Άγιος Μάμας (αποσαφήνιση).

O Άγιος Μάμας

Ο Άγιος Μάμας (γεν. του Αγίου Μάμαντος), είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος έζησε στα μέσα του 3^ου αιώνα (μ.Χ.) και μαρτύρησε επί Αυτοκράτορα Αυρηλιανού. Το όνομά του φέρουν σήμερα χωριά στην Ελλάδα, ενώ θεωρείται και ένας από τους μεγαλύτερους Αγίους στην Κύπρο και τη Σκύρο.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 2 Σεπτεμβρίου.

Πίνακας περιεχομένων 1 Βίος 2 Απολυτίκιο Αγίου 3 Λαογραφία 4 Εξωτερικοί σύνδεσμοι 5 Βιβλιογραφία

Βίος

Γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας το 260 μ.Χ. από γονείς Χριστιανούς , οι οποίοι συνελήφθησαν για τη χριστιανική τους δράση και φυλακίστηκαν. Ο Άγιος γεννήθηκε στη φυλακή και επειδή οι γονείς του , ο Θεόδοτος και η Ρουφίνα, πέθαναν εκεί , ανέλαβε να τον μεγαλώσει κάποια γυναίκα που ονομαζόταν Αμμία Ματρώνα. Αυτή ήταν ευσεβής Χριστιανή και σε αυτήν οφείλεται το όνομα του Αγίου. Η παράδοση λέει ότι ο μικρός συνήθιζε να τη φωνάζει «μάμα».

Κατά την εφηβική του ηλικία ο Μάμας συνελήφθη από ειδωλολάτρες, που τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τελικά του κρέμασαν στο λαιμό ένα σιδερένιο ραβδί και τον έριξαν στο νερό για να πνιγεί. Κατά θαυματουργό τρόπο ο Άγιος επέζησε αλλά πιάστηκε ξανά από τους βασανιστές του και ρίχτηκε σε αναμμένη κάμινο. Και αυτήν τη φορά κατάφερε να βγει σώος. Όταν έριξαν επάνω του άγρια ζώα, τα τελευταία όχι μόνο δεν τον κατασπάραξαν αλλά ούτε και τον πείραξαν. Σύμφωνα με την παράδοση ένα λιοντάρι τον δέχθηκε στη ράχη του και τον μετέφερε μακρά των άλλων θηρίων, εξ ου και η θεματογραφία της αγιογράφησης του. Τελικά, οι εχθροί του αποφάσισαν να τον εκτελέσουν με τρίαινα. Το φονικό όργανο διαπέρασε τα σπλάγχνα του Αγίου, ο οποίος και παρέδωσε το Πνεύμα.

Σε ανάμνηση των παραπάνω και σύμφωνα με τα απελατικά δημώδη άσματα του Βυζαντίου την εικόνα του Αγίου Μάμα έφεραν τα απελατίκια (οι ράβδοι) που κρατούσαν οι απελάτες.

Σήμερα πολλοί ναοί στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο είναι αφιερωμένοι στον Άγιο Μάμα(ντα). Η φήμη του Αγίου και η απόδοση τιμών προς αυτόν εξαπλώθηκε από την Καππαδοκία στη Χίο, στην Κωνσταντινούπολη αλλά και στη Μακεδονία. Στη Χαλκιδική, σε ένα από τα χωριά που έχουν το όνομά του, λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο μεγάλη εμποροπανήγυρη, στις αρχές Σεπτεμβρίου. Στους βυζαντινούς χρόνους ο Άγιος Μάμας ήταν ο προστάτης των Μαρδαϊτών στην Κύπρο. Οι τελευταίοι διέδωσαν τη φήμη του και την απόδοση τιμών προς αυτόν έπειτα από τις αραβικές επιδρομές.

πηγή: http://www.pigizois.net/kiprioi_agioi/mamas.htm

...
Στήν Κύπρο ο άγιος Μαμάς είναι ένας πολύ σεβαστός και δημοφιλής άγιος, Πολλοί ναοί και παρεκκλήσια, μα και χωριά φέρουν το όνομα του (Σ όλη την Κύπρο 66 ναοί περίπου είναι αφιερωμένοι στον Άγιο Μάμα).. Αλλά και πολλές κυπριακές παραδόσεις κυκλοφορούν μεταξύ του λαού γύρω από την άγια μορφή του. Μια τέτοια παράδοση που δημιουργήθηκε, όπως φαίνεται, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, δίνει μια πολύ όμορφη ερμηνεία της εικονογράφησης του αγίου, καβάλα σ' ένα λιοντάρι και μ' ένα αρνί στα χέρια. Σύμφωνα με τη σχετική παράδοση ο άγιος Μάμας ήταν ένας φτωχός ερημίτης, που ζούσε σε μια σπηλιά κοντά στην κωμόπολη Μόρφου. Μια χρονιά οι φοροθέτες τον έβαλαν να πληρώσει βαρύ κεφαλικό φόρο. Επειδή ο Άγιος αρνιόταν, κλήθηκε από τον διοικητή σε απολογία. Στον δρόμο που ερχόταν μαζί με τη συνοδεία των στρατιωτών που τον βρήκαν και τον ακολουθούσαν, ένα λιοντάρι πετάχτηκε μπροστά τους κι άρπαξε ένα αρνί, που κυνηγούσε. Ο Άγιος έκαμε νόημα στο θηρίο να σταματήσει, και ν' αφήσει το θύμα του. Το λιοντάρι υπάκουσε. Σταμάτησε με μιας, κι άρχισε να κουνάει την ουρά του, για να δείξει την υποταγή του. Ο αθλητής, κουρασμένος όπως ήταν από την οδοιπορία, πήρε το αρνί στα χέρια κι αφού καβαλίκεψε το θηρίο συνέχισε τον δρόμο του προς το Διοικητήριο... Όταν ο Διοικητής αντίκρυσε το απίθανο αυτό θέαμα, έδωκε διαταγή ν' αφήσουν ελεύθερο τον αθλητή και να τον απαλλάξουν απ' τη φορολογία σ' όλη του τη ζωή. Ο Άγιος αφήκε το αρνί σαν δώρο στον Διοικητή κι έφυγε.
Μια άλλη παράδοση αναφέρει, πώς το άγιο λείψανο του μάρτυρα μεταφέρθηκε στην Κύπρο από τη Μ. 'Ασία και τάφηκε στη Μόρφου. Ένας μεγαλοπρεπής ναός κτίστηκε δίπλα στη λάρνακα που φιλοξένησε το άγιο λείψανο του και πολλά θαύματα γίνονται κάθε φορά σε όσους με πίστη καταφεύγουν στη χάρη του.
Η φήμη του αγίου ως θαυματουργού είναι πολύ πλατιά διαδεδομένη στο νησί μας. Ο Λεόντιος Μαχαιράς (Κύπριος χρονογράφος του ΙΕ' αιώνος). στο χρονικό του λέει γι' αυτόν χαρακτηριστικά: "Άν ήτουν να γράψω ταίς γιάσεις του ως του νάζουν δεν έφταναν". Κάθε χρόνο στίς 2 του Σεπτέμβρη πλήθη χριστιανών τρέχουν να τιμήσουν τον μάρτυρα με πανηγυρικές λειτουργίες κι αγρυπνίες. Η μεγαλύτερη όμως τιμή, που μπορούμε όλοι να του προσφέρουμε είναι να μιμηθούμε το παράδειγμα του. Μας φαίνεται δύσκολο; Ναι! Μπορεί να 'ναι. Εδώ όμως βρίσκεται το αληθινό μεγαλείο.

πορτοφολάκια

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

31 Αυγούστου στις 9:00 μ.μ. ·

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/1819156024847838?__tn__=-R

Crochet Lovers & Örgü Severler

29 Ιουλίου ·

Ομελέτα!

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα βίντεο.

31 Αυγούστου στις 9:03 μ.μ. ·

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/1819158611514246?__tn__=-R

Chefclub Italia

22 Αυγούστου στις 7:02 μ.μ. ·

Toast frittata! Per gli indecisi del brunch! ;)

Ομελέτα! Για τους αναποφάσιστοι του brunch!

Η αδιαφορία της μάζας

πηγή: http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/03/blog-post_02.html#.UEJVOiLlQyk

Η αδιαφορία της μάζας

Γεράσιμος Πολίτης 2012-03-02T20:40:00+02:00

Κάθε πληθυσμός εμπεριέχει μία μάζα εξ ορισμού. Αυτό το γεγονός δεν είναι ούτε θετικό ούτε αρνητικό από μόνο του, η ύπαρξή του όμως καθορίζει τις κινήσεις κάθε στρατηγικής που αφορά στο εθνικό θέμα. Διότι εκ φύσης το εθνικό θέμα αγγίζει έμμεσα όλο τον πληθυσμό. Κάθε αγωνιστής μπορεί να νιώθει φυσιολογικά απομονωμένος μέσα στη μάζα και την αδιαφορία της, δεν πρέπει όμως να τον προβληματίζει. Η μάζα μέσω της αδιαφορίας της δεν προσπαθεί να εξοντώσει κάθε αγωνιστή, δεν ξέρει καν ότι υπάρχει. Ακόμα και ο ίδιος ο αγώνας, αν υπάρχει μαχητικό πλαίσιο, δεν είναι αντιληπτός από τη μάζα, διότι ζει κάτω από τον ίσκιο της δειλίας. Ακόμα και τη νύχτα, η μάζα δε βλέπει τ’αστέρια μα μόνο το σκοτάδι. Γι’ αυτήν η πραγματικότητα είναι δυο μέρη άρα ακόμα κι αν υπάρχουν αγωνιστές, αυτοί ανήκουν στην ουτοπία. Η μάζα επιβιώνει μέσα στην κοινωνία της δειλίας. Οι αγωνιστές είναι πάντα λίγοι, αυτό όμως δεν έχει σημασία όπως το γράφει και ο Αλεξόπουλος, οι αριθμοί δεν έχουν καμμιά θέση στους ηθικούς αγώνες. Άρα η αδιαφορία της μάζας είναι ένα δεδομένο της πραγματικότητας που δεν συμμετέχει στη διαφοροποίηση του μέλλοντος μέσω του παρόντος. Έτσι εκτός από το καθαρά πολιτικό πλαίσιο, δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος ούτε να μας επηρεάζει η μάζα ούτε να τη χρησιμοποιούμε ως πρόσχημα αδράνειας. Διότι ό,τι και να γίνει, η μάζα θα ακολουθήσει τις εξελίξεις δίχως να ανήκει στις αιτίες της ύπαρξης.

Επιπλέον, όπως ο όγκος της μάζας επιτρέπει την εφαρμογή του θεωρήματος του Ramsey, δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούμε να την ικανοποιήσουμε εφόσον πάντα θα υπάρχει ένα υποσύνολό της που θα ερμηνεύει αρνητικά την απόφασή μας. Και όπως η μάζα ανήκει στον κόσμο της λήθης, κάθε διαχρονική κίνηση ακόμα και αν δε δικαιωθεί, στη χειρότερη περίπτωση θα ξεχαστεί. Δηλαδή εκτός από το άμεσο δεν υπάρχει ουσιαστικός κίνδυνος. Συνεπώς, όταν ένας κρατικός φορέας πρέπει να πάρει μια εθνική απόφαση, δεν πρέπει καν να ασχολείται με τις απόψεις της μάζας. Όπως η μάζα ξεχνά το παρελθόν, στην ουσία δεν έχει μέλλον και ζει τεχνητά σε ένα συνεχές παρόν που αλλάζει συνεχώς, έτσι οι απόψεις της δεν έχουν καμμιά διαχρονική βάση και κατά συνέπεια αξία. Στην καλύτερη περίπτωση η κοινωνική δειλία της μάζας μπορεί να δημιουργήσει ένα σύστημα αρχών το οποίο όμως μπορεί να ανατρέψει κάθε επανάσταση της σκέψης. Δεν πρέπει λοιπόν οι αγωνιστές, οι σπάνιοι άνθρωποι που δεν ανήκουν απλώς στο σύνολο των ατόμων, να διαμορφώνουν τη σκέψη άμεσα στο πλαίσιο του δόγματος της μάζας. Αντιθέτως πρέπει να έχουν στο μυαλό τους το θεώρημα του Riemann δηλαδή ότι μια πολλαπλότητα χαρακτηρίζεται από τις ιδιομορφίες της. Με άλλα λόγια η μάζα δεν αποτελεί ένα αναλογικό στοιχείο για τον αγώνα κι ούτε η αδιαφορία είναι ένα στοιχείο τελεολογικό όσον αφορά στην επίτευξη στόχων που διαμορφώνουν το μέλλον ενός λαού.

Πηγή  - Νίκος Λυγερός

Αναρτήθηκε από:
Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης 

Κολοκυθάκια σαλάτα

     

Εύκολη και πλούσια σαλάτα με τρυφερά βραστά κολοκυθάκια και φέτα. Είναι νόστιμη και μπορεί να αποτελέσει μόνη της ένα ελαφρύ πλήρες γεύμα. 

Κολοκυθάκια: 1 κιλό (μικρά τρυφερά)

Ψιλοκομμένα ή χοντροτριμμένα καρότα: 2 μικρά
Κομμένο λεπτές φέτες κρεμμύδι: 1 μικρό
Χοντροτριμμένο τυρί φέτα: 100 γρ.
Χυμό λεμόνι: από μισό λεμόνι
Αλάτι, πιπέρι: όσο σας αρέσει
Ελαιόλαδο: 4 κουταλιές σούπας
Ψιλοκομμένο μαϊντανό: 2 κουταλιές σούπας (προαιρετικά)


1. Πλένετε καλά τα κολοκυθάκια και τα βράζετε να μαλακώσουν (προσοχή να μην παραβράσουν και λιώσουν). Τα βγάζετε από το νερό και τα αφήνετε να κρυώσουν. Αν βιάζεστε, τα βουτάτε σε κρύο νερό με παγάκια για 2 - 3 λεπτά και τα ξαναβγάζετε. Τα βάζετε σε σαλατιέρα.

2. Προσθέτετε τα καρότα, το κρεμμύδι και το μαϊντανό. Αλατοπιπερώνετε. Προσθέτετε την φέτα, περιχύνετε με το λεμόνι και το ελαιόλαδο και σερβίρετε.

radicio.com