Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Τι έλεγε ο Μιτεράν ...

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα βίντεο.
Τι έλεγε ο Μιτεράν για το όνομα της Μακεδονίας.

ΕΜΙΛ ΝΕΛΛΙΓΚΑΝ - ΚΑΝΑΔΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ( 24 Δεκεμβρίου 1879 – 18 Νοεμβρίου 1941)

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.


homouniversalisgr.blogspot.com
Ο Εμίλ Νελλιγκάν ή Νελιγκάν (Émile Nelligan: Μόντρεαλ, Καναδάς, 24 Δεκεμβρίου 1879 – Μόντρεαλ, Καναδάς, 18 Νοεμβρίου 1941) ήταν γαλλόφω...

Ο Εμίλ Νελλιγκάν ή Νελιγκάν (Émile Nelligan: Μόντρεαλ, Καναδάς, 24 Δεκεμβρίου 1879 – Μόντρεαλ, Καναδάς, 18 Νοεμβρίου 1941) ήταν γαλλόφωνος Καναδόςποιητής.
Ο πατέρας του, υπάλληλος των καναδικών ταχυδρομείων, ήταν αγγλόφωνος ιρλανδικής καταγωγής και η μητέρα του γαλλόφωνη Κεμπεκιώτισσα.
Ο Νελλιγκάν έδειξε το ποιητικό ταλέντο από πολύ νέος και δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα μόλις σε ηλικία 16 ετών. Οπαδός του συμβολισμού, επηρεάστηκε κυρίως από ποιητές της εποχής του όπως οι Γάλλοι Σαρλ Μπωντλαίρ, Πωλ Βερλαίν και Μωρίς Ρολλινά, ο Βέλγος Ζωρζ Ροντενμπάχ, και ο Αμερικανός Έντγκαρ Άλλαν Πόε.
Το 1897, ο Νελλιγκάν αποφάσισε να αφοσιωθεί στην ποίηση. Μπήκε σε λογοτεχνικούς κύκλους του Μόντρεαλ και εγκατέλειψε τις σπουδές του. Ο πατέρας του δεν συμμερίστηκε αυτή την απόφαση του νεαρού Εμίλ και τον επόμενο χρόνο τον έστειλε μετά βίας στην Αγγλία, για να μάθει να εργάζεται. Ο Εμίλ επέστρεψε στο Μόντρεαλ μόνον λίγες εβδομάδες αργότερα και ο πατέρας του τού βρήκε μία θέση λογιστή, εργασία που ο Εμίλ εγκατέλειψε μέσα σε δύο εβδομάδες. Το 1899, ο Νελλιγκάν έπαθε νευρικό κλονισμό, από τον οποίο δεν συνήλθε ποτέ. Τον Αύγουστο του 1899, οι γονείς του τον έκλεισαν σε ψυχιατρικό άσυλο, όπου και πέθανε σαράντα δύο χρόνια αργότερα.
Ο Νελλιγκάν ποτέ δεν ολοκλήρωσε το ποιητικό του έργο. Τα σκόρπια ποιήματά του, τα οποία τα είχε απαγγείλει σε διάφορες κοινωνικές και λογοτεχνικές συγκεντρώσεις, δημοσιεύθηκαν το 1904 χάρη στην φροντίδα ενός φίλου του. Ο ίδιος ο Νελλιγκάν δεν έμαθε ποτέ την επιτυχία που είχαν τα ποιήματά του.
Μετά τον θάνατό του, η ποίησή του έγινε εξαιρετικά δημοφιλής — κυρίως στο Κεμπέκ. Η ζωή του έλαβε διαστάσεις λαϊκού θρύλου και έγινε αντικείμενο μουσικής όπερας. Το 1979 καθιερώθηκε το Βραβείο Εμίλ Νελλιγκάν που δίνεται κάθε χρόνο σε έναν ταλαντούχο νεαρό γαλλόφωνο ποιητή της Βορείου Αμερικής.
Τα ποιήματα του Νελλιγκάν έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες, αλλά όχι στα ελληνικά. Tα πιο γνωστά ποιήματά του είναι Το χρυσό καράβι (Le Vaisseau d'or), και ο Έρωτας του κρασιού (Romance du vin).


Ιερός υπνάκος
Καλοκαιρινό σκίτσο

Αληθινά, είναι κομψός στο καινούριο του ράσο,
αυτός ο αγαπημένος μικρός φουσκομάγουλος ηγούμενος
για τον οποίο το καλό τραπέζι ασκεί αθώες έλξεις...
Το ονειρεύεται καλυμμένος κάτω απ' τον σκιερό πλάτανο.

Σήμανε μεσημέρι. Καταμεσής τ' ουρανού καμαρώνει ο ήλιος,
και ο κύριος βικάριος, τι σκανδαλώδες πορτραίτο!
Αποκοιμήθηκε, ολοστρόγγυλος, στην πρασινάδα, αφηρημένος,
σκεπτόμενος τις μεγάλες αμαρτίες κάποιας ερωμένης.

Έρχονται απ' την κουζίνα...και, κάτω απ' την άσπρη κουρτίνα,
η Μπλανς σπρώχνει τον Μισέλ, την Λουίζ, τον εκκλησάρη,
κι όλοι τους να τα κοπανάνε ξεσπάζοντας σε γέλια.

Όμως, ο ηγούμενος, χωρίς καθόλου να μέμφεται τον εαυτό του,
τεντώνεται και μουρμουρίζει μ' ένα θεϊκό χαμόγελο
πως, παρ' όλα αυτά, ο Διόνυσος ήταν καλός χριστιανός.

*
Χειμερινή βραδιά

Αχ! πώς χιόνισε το χιόνι!
Το τζάμι μου είναι ένα περιβόλι πάχνης.
Αχ! πώς χιόνισε το χιόνι!
Τι είναι ο σπασμός του να ζεις
μπροστά στον πόνο που έχω, που έχω.

Όλες οι λιμνούλες κείτονται παγωμένες.
Η ψυχή μου είναι μαύρη! Πώς ζω; Πού πηγαίνω;
Όλες οι ελπίδες κείτονται παγωμένες.
Είμαι η καινούρια Νορβηγία
απ' όπου οι ξανθοί ουρανοί φύγανε.

Κλάψτε, πουλιά του Φλεβάρη,
στην απαίσια ανατριχίλα των πραγμάτων,
κλάψτε, πουλιά του Φλεβάρη,
κλάψτε τα δάκρυά μου, κλάψτε τα τριαντάφυλλά μου,
στα κλαριά της κουμαριάς.

Αχ! πώς χιόνισε το χιόνι!
Το τζάμι μου είναι ένα περιβόλι πάχνης.
Αχ! πώς χιόνισε το χιόνι!
Τι είναι ο σπασμός του να ζεις
μπροστά στην ανία που έχω, που έχω...

http://idrymapoiisis.blogspot.gr/



Την ώρα που ξυπνάμε μαζί

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

Εκδόσεις Καστανιώτη
#νέα_έκδοση_κίρμεν_ουρίμπε 🇪🇦
Ο εμφύλιος πόλεμος βρίσκει την Καρμέλε Ουρέστι στη γενέτειρά της, την Οντάροα. Ενώ οι κάτοικοι της περιοχής αναζητούν καλύτερη τύχη στην εξορία, εκείνη αποφασίζει να μείνει περιθάλποντας τους τραυματίες και προσπαθώντας να ελευθερώσει τον πατέρα της που έχει φυλακιστεί. Στο τέλος της σύρραξης αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα της για τη Γαλλία, όπου γίνεται μέλος της πολιτιστικής πρεσβείας των Βάσκων. Εκεί γνωρίζει τον μέλλοντα σύζυγό της, τον μουσικό Τσομίν Λεταμέντι. Μαζί ταξιδεύουν στη μισή Ευρώπη αλλά, λίγο πριν το Παρίσι πέσει στα χέρια των Γερμανών, φεύγουν για τη Βενεζουέλα. Η Ιστορία, όμως, μπαίνει και πάλι στη ζωή τους. Κατά τη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου, όταν ο Τσομίν έχει αποφασίσει να ενταχθεί στις βασκικές μυστικές υπηρεσίες, η οικογένεια θα επιστρέψει εκ νέου στην Ευρώπη, όπου εκείνος δρα πλέον ως κατάσκοπος ενάντια στους ναζί, μέχρι τη στιγμή που συλλαμβάνεται στη Βαρκελώνη από τους πράκτορες της δικτατορίας. Η Καρμέλε δεν μπορεί να κάνει αλλιώς και φεύγει, μόνη αυτή τη φορά, με την τυφλή ελπίδα του ανθρώπου που αφήνει πίσω του ό,τι περισσότερο αγαπά. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο αλήθεια.
Μετάφραση από τα ισπανικά: Βασιλική Κνήτου

«H σπουδαία πρόζα του, ώριμη πλέον, πλησιάζει περισσότερο στο ύφος των Τζ. Μ. Κουτσί και Β. Γκ. Ζέμπαλντ, τους οποίους ο Κίρμεν Ουρίμπε θαυμάζει απεριόριστα, συγγραφείς που συνδυάζουν την πραγματικότητα με τη φαντασία για να φτάσουν στην καρδιά μιας χώρας ή ενός λαού».
El País
«Η αμεσότητα της γραφής του Κίρμεν Ουρίμπε δεν πρέπει να μας ξεγελάει, είναι καρπός της ακρίβειας. Είναι κοσμοπολίτης και διαθέτει εκλεπτυσμένη καλλιέργεια. Είναι ένας συγγραφέας με μεγάλο και αυθεντικό ταλέντο. Αυτό το μυθιστόρημα είναι ένας συναισθηματικός δυναμίτης».
La Vanguardia
«Το Την ώρα που ξυπνάμε μαζί αναφέρεται στην πολιτική και την ιστορία, αλλά τις ξεπερνάει. Είναι μια αφήγηση βαθιάς ανθρωπιάς, με χαρακτήρες που έχουν σάρκα και οστά, είναι ονειροπόλοι και ηττημένοι, άνθρωποι που, αν και ζουν σε σκοτεινές εποχές, ποτέ δεν αφήνονται στην απελπισία».
El Correo
«Οι ήρωες εδώ είναι πραγματικά πρόσωπα. Η πόλη όπου όλα αρχίζουν και τίποτα δεν τελειώνει είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα».
Diari ARA

Σιροπιαστό κέικ καρύδας

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.


fraptime.eu
Υλικά: 1,5 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις 1,5 κούπα τριμμένη καρύδα…

Υλικά:
1,5 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1,5 κούπα τριμμένη καρύδα και λίγη ακόμη για το γαρνίρισμα

½ κούπα ελαιόλαδο πολύ καλής ποιότητας
1 κούπα ζάχαρη
3 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν

½ κουταλάκι του γλυκού σόδα
1 κούπα χυμό πορτοκαλιού

½ κούπα γάλα
Ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού
2 σωληνάκια βανίλιας

Για το σιρόπι:
1,5 κούπα ζάχαρη, 1,5 κούπα νερό , φλούδα λεμονιού ή
πορτοκαλιού

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Φτιάχνουμε πρώτα το σιρόπι: Βάζουμε τα υλικά του σε κατσαρόλα
και τα βράζουμε για 7 λεπτά από τη στιγμή που θα αρχίσει ο βρασμός. Αφήνουμε να
κρυώσει εντελώς.

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι με την καρύδα και το μπέικιν.
Σε άλλο μεγαλύτερο μπολ χτυπάμε το ελαιόλαδο με τη ζάχαρη , μέχρι να έχουμε μια
ομοιογενή κρέμα.

Προσθέτουμε το γάλα , το ξύσμα και τις βανίλιες και
συνεχίζουμε το χτύπημα. Ανακατεύουμε τη σόδα στο χυμό πορτοκαλιού (πάνω από το
μπολ ανάμειξης) και τον αδειάζουμε στο μείγμα.



Προσθέτουμε και το μείγμα του
αλευριού- καρύδας και ανακατεύουμε απαλά. Αδειάζουμε το μείγμα σε καλολαδωμένη

και αλευρωμένη φόρμα κέικ με διάμετρο 26
cm (κατά προτίμηση με

σούστα) ή σε φόρμα σιλικόνης αντίστοιχου
μεγέθους.

Αφήνουμε το κέικ να περιμένει και ανάβουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Όταν σβήσει το φωτάκι, το ψήνουμε για μια ώρα περίπου ακολουθώντας τις γενικές οδηγίες.

Όταν είναι έτοιμο το βγάζουμε από το φούρνο και περιμένουμε
10 λεπτά. Το ξεφορμάρουμε και το ξαναβάζουμε στη φόρμα.

Το περιχύνουμε εκεί με
το κρύο σιρόπι και περιμένουμε να απορροφηθεί εντελώς.

Ξεφορμάρουμε οριστικά
και πασπαλίζουμε με καρύδα.

Το διατηρούμε σκεπασμένο εκτός ψυγείου. Δεν έχει αυγά και διατηρείται για μέρες.

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΤΑΣΙΟΣ - Εκπομπή ΣΤΑ ΑΚΡΑ

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
https://www.youtube.com/watch?v=C3i-16EQa5o
Θυμόμαστε: O Θεοδόσης Π. Τάσιος σε παλαιότερη συνέντευξή του για το Πολυτεχνείο και όχι μόνο...


youtube.com
Tί έχει απομείνει σχεδόν 40 χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο;…

Το επόμενο αναγνωστικό ταξίδι ξεκινάει!

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

Βρείτε τους τίτλους μας σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications
Δωρεάν έξοδα αποστολής και δωρεάν έξοδα αντικαταβολής για παραγγελίες άνω των 15€!

Σήμερα...




                







http://eleftheroiellines.blogspot.gr 
Όσιος Γρηγόριος ο Δεκαπολίτης
Χάραξ κύκλῳ σου, καὶ μετὰ ζωῆς τέλος,
Ἡ ζῶσα, Γρηγόριε, τοῦ Θεοῦ χάρις.
Εἰκάδι Γρηγόριος κεκλήσκετο εἰς πόλον εὐρύν.

Βιογραφία
Ο Όσιος Γρηγόριος έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από την Ειρηνόπολη της Δεκαπόλεως. Τη χριστιανική ανατροφή του όφειλε πρώτα στη μητέρα του Μαρία, η οποία, με τη ζωντανή της πίστη στο Χριστό, ανέθρεψε το γιο της σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου.

Ο Γρηγόριος έγινε μοναχός και αγωνιζόταν έντονα για ηθική τελειοποίηση. Εκείνο που ιδιαίτερα τον διέκρινε, ήταν η καλλιέργεια της εγκράτειας στον εαυτό του. Τη θεωρούσε απαραίτητη για την καθαρότητα του νου και την ηθική κυριαρχία στη σάρκα. Και σε όσους τον ρωτούσαν γιατί δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σ' αυτή την αρετή, απαντούσε με τον αιώνιο λόγο της Αγίας Γραφής: «Πᾷς ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται, ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάβωσιν, ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον» (Α' προς Κορινθίους, θ' 25). Καθένας, δηλαδή, που αγωνίζεται, εγκρατεύεται σε όλα, ακόμα και στην τροφή και στο ποτό. Και εκείνοι μεν, οι αθλητές του κόσμου, αγωνίζονται και εγκρατεύονται για να πάρουν στεφάνι που φθείρεται. Εμείς όμως, οι αθλητές του Χριστού, αγωνιζόμαστε για άφθαρτο στεφάνι.

Ο Γρηγόριος όμως δεν αρκέσθηκε μόνο στη μοναχική ζωή. Μετείχε από κοντά στους σκληρούς αγώνες κατά των εικονομάχων βασιλέων. Έκανε πολλά ταξίδια και τελικά εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, στη Μονή του Αγίου Μηνά. Επιδόθηκε σε συγγραφές και πέθανε από βαριά αρρώστια στην Κωνσταντινούπολη το 816 μ.Χ.

Ημέρα Μνήμης Υπερφυλικών 20 Νοεμβρίου


Ημέρα Μνήμης Υπερφυλικών

Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2012, 04:41
Ads by Google
Στην κατηγορία των υπερφυλικών ανθρώπων εμπίπτουν οι παρενδυτικοί (τραβεστί), οι ερμαφρόδιτοι (ανδρόγυνοι) και άφυλοι (τρίτο φύλο). Οι αρνητικές συμπεριφορές σε αυτούς τους ανθρώπους με σεξουαλική ταυτότητα διαφορετική από το φύλο του σώματος στο οποίο γεννήθηκαν είναι συχνές σε κάθε σημείο του πλανήτη και φθάνουν μέχρι και την αφαίρεση της ζωής του. 
Στην ανάδειξη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και στη βελτίωση της θέσης τους στην κοινωνία στοχεύει η Ημέρα Μνήμης Υπερφυλικών, που ξεκίνησε το 1999 στις ΗΠΑ και γιορτάζεται κάθε Νοέμβριο, με σκοπό να τιμήσει τη μνήμη της τραβεστί Ρίτα Χέστερ, που δολοφονήθηκε με άγριο τρόπο το 1998 στο Σαν Φρανσίσκο. Γρήγορα, η εκδήλωση αυτή ξεπέρασε τα σύνορα των ΗΠΑ και έλαβε διεθνή χαρακτήρα.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/178#ixzz2Cj7je4r5

ΡΙΤΣΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ "Ημερολόγιο μιας εβδομάδας" του Πολυτεχνείου

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
Ωραία παιδιά με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια
ωραία παιδιά δικά μας με τη μεγάλη θλίψη των ανδρείων
αψήφιστοι, όρθιοι στα Προπύλαια στον πέτρινο αέρα, έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι
πως μεγαλώνει το μπόι, το βήμα κι η παλάμη του ανθρώπου

Δημοφιλείς αναρτήσεις