ΤΖΟΡΤΖΙΟ ΝΤΕ ΚΙΡΙΚΟ

Maria Dimitriou

10 Ιουλίου ·

homouniversalisgr.blogspot.com

ΤΖΟΡΤΖΙΟ ΝΤΕ ΚΙΡΙΚΟ -ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Αυτοπροσωπογραφία Γεννήθηκε στο Βόλο και ήταν ο πρωτότοκος γιος…

Γεννήθηκε στο Βόλο και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Εβαρίστο και της Τζέμα ντε Κίρικο, ιταλικής καταγωγής. Ο πατέρας του εργαζόταν ως μηχανικός και επέβλεπε την κατασκευή του θεσσαλικού σιδηροδρομικού δικτύου, ενώ η μητέρα του ήταν πρώην τραγουδίστρια της όπερας. Ο αδελφός του αναδείχθηκε επίσης φημισμένος καλλιτέχνης, με το όνομα Αλμπέρτ Σαβίνιο. Το ελληνικό περιβάλλον και ο ελληνικός πολιτισμός, ιδιαίτερα το τοπίο του Βόλου που παρέπεμπε σε αρχαία Ιωλκό και Αργοναυτική εκστρατεία, όπου μεγάλωσε ο ντε Κίρικο, υπήρξε πηγή έμπνευσης για εκείνον. 

Ο Εβαρίστο ντε Κίρικο, παρά την επιθυμία του να τον διαδεχτούν τα παιδιά του ως μηχανικοί, ενθάρρυνε τα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντά τους. Έτσι, ο Τζόρτζιο φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δασκάλους τους Γεώργιο Ροϊλό, Κωνσταντίνο Βολονάκη και Γιώργο Ιακωβίδη. Το 1905 σημειώθηκε ο θάνατος του πατέρα του, γεγονός που πιθανώς συνδέεται με την αποτυχία του στις τελικές εξετάσεις της σχολής. 

Το φθινόπωρο του 1906, εγκαταστάθηκε μαζί με τη μητέρα και τον αδελφό του στο Μόναχο, όπου ξεκίνησε σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, παρακολουθώντας μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής. Αποχώρησε από την Ακαδημία πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του και το καλοκαίρι του 1909 εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο. 

Το 1911 μετακόμισε στο Παρίσι. Στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Παρισιού, ο ντε Κίρικο έγινε θερμά δεκτός σε έναν ευρύτερο κύκλο καλλιτεχνών, που περιλάμβανε διάσημους ζωγράφους όπως τον Πάμπλο Πικάσο και τον Φράνσις Πικαμπιά. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το 1915 η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστρία, ο ντε Κίρικο παρουσιάστηκε στη Φεράρα για να υπηρετήσει τη θητεία του. Συνέχισε να ζωγραφίζει με μειωμένους ρυθμούς, προσπαθώντας παράλληλα να διατηρεί τις επαφές του στο Παρίσι. 

Στα τέλη του 1918, εγκατέλειψε τη Φεράρα και εγκαταστάθηκε μαζί με τη μητέρα του στη Ρώμη, όπου υπήρξε μέλος και του θεατρικού κύκλου.

The Painter's Family 1926 

Από το 1919, στα πλαίσια μίας βαθιάς αλλαγής, ξεκίνησε να αντιγράφει έργα της Ιταλικής Αναγέννησης, μιμούμενος το ύφος τους και αναπτύσσοντας ένα νεοκλασικό ύφος, σημαντικά διαφοροποιημένο από τις προγενέστερες δημιουργίες του. Όμως, την ίδια περίπου εποχή, τα «μεταφυσικά» έργα του έγιναν αντικείμενα θαυμασμού από τους υπερρεαλιστές, οι οποίοι αποκήρυξαν τη στροφή του στο νεοκλασικό και νεορομαντικό ύφος. Η διάσταση των απόψεων του ντε Κίρικο με τους υπερρεαλιστές επισημοποιήθηκε το 1926, όταν τον χαρακτήρισαν ως μία «μεγαλοφυΐα που χάθηκε». 

Το 1925 εγκαταστάθηκε εκ νέου στο Παρίσι, όπου ακολούθησε μία ιδιαίτερα παραγωγική περίοδος. Η δεύτερη παραμονή του στο Παρίσι διήρκεσε μέχρι το 1929, χρονιά κατά την οποία ολοκλήρωσε τη διακόσμηση του σπιτιού τού Λεόνς Ρόζενμπεργκ, με σκηνές μάχης μεταξύ Ρωμαίων μονομάχων. Την ίδια περίοδο εκδόθηκε το μυθιστόρημά του, με τίτλο Εβδόμερος (Hebdomeros), ενώ φιλοτέχνησε και μία σειρά λιθογραφιώνΈζησε για ένα διάστημα στην Ιταλία, συμμετέχοντας στη Μπιενάλε της Βενετίας και επέστρεψε στο Παρίσι το 1934. Το 1935 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη για τα επόμενα δύο χρόνια και οργάνωσε συνολικά πέντε εκθέσεις έργων του. Παρά την επιτυχία τους, επέστρεψε στην Ιταλία, τον Ιανουάριο του 1938.

Για ένα σύντομο διάστημα, πριν το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε στο Παρίσι πριν επιστρέψει και πάλι στο Μιλάνο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, με νέο ύφος με στοιχεία νεομπαρόκ, αλλά και με πολεμική διάθεση ενάντια στη μοντέρνα τέχνη, συμμετείχε στην 23η Μπιενάλε της Βενετίας. To έργο του αντιμετωπίστηκε με έντονη αμφισβήτηση από τους κριτικούς. Τότε ο ντε Κίρικο εξέφρασε την αντίθεσή του στη «δικτατορία» του μοντερνισμού μέσα από μία πληθώρα δοκιμίων. Μάλιστα, κατά την περίοδο 1950-3 οργάνωσε την «αντι-Μπιενάλε», παρουσιάζοντας έργα «αντι-μοντέρνων» καλλιτεχνών. Συνέχισε να εργάζεται μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Πέθανε στη Ρώμη το 1978.

Οι μεταφυσικοί πίνακές του εικονίζουν τα αντικείμενα αποξενωμένα από τον πραγματικό τους χώρο και τοποθετημένα σε κάποιον φανταστικό, ο οποίος φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με τα πραγματικά του συναισθήματα. Επίσης χρησιμοποιούνται συχνά κούκλες-ανδρείκελα, που έχουν στόχο να απογυμνώσουν την ανθρώπινη μορφή από το συναισθηματικό της περιεχόμενο, να τονίσουν το στοιχείο της σιωπής και να παρουσιάσουν τη ζωή σαν ένα ασήμαντο και μάταιο κουκλοθέατρο. Έλεγε σχετικά: «Με δεδομένη την ολοένα πιο υλιστική και πιο πραγματιστική προσέγγιση της σύγχρονης εποχής, δε θα με εξέπληττε στο μέλλον μια κοινωνία στην οποία, όσοι ζουν για τις πνευματικές απολαύσεις δε θα έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν μια θέση στον ήλιο».

[Επιμέλεια: Βικτωρία Κουτσουπιά, για το Ινστιτουτο Μελετων Ελληνικης Τέχνης, Artem]

ΠΗΓΗ http://artemnotes.blogspot.gr                                                        

Ο Ασωτος υιός

Τραγούδι της αγάπης

Εκτωρ και Ανδρομάχη

Αποψη της Αθήνας

Ο Αρχαιολόγος

Οι ανησυχητικές Μούσες

Ιταλική πλατεία 1958

Η κατάκτηση του φιλοσόφου 1914

 Canzone meridionale

Le Rêve transformé. 1913

Il Ritornante 

Archaeologists 

By the sea  1925

 Ο τροβαδούρος  1946

Αναρτήθηκε από Κοτσόβολου Γεωργία στις 1:13 μ.μ.

ΓΚΟΥΡΤΖΙΑ ή ΓΚΟΡΤΣΙΑ

Maria Dimitriou

10 Ιουλίου ·

karditsas.blogspot.com

ΓΚΟΥΡΤΖΙΑ ή ΓΚΟΡΤΣΙΑ: ΕΝΑ ΠΑΜΠΑΛΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ

Γκορτσιά (Pyrus spinosa) Η αγραπιδιά (γκορτσιά) είναι ένα παμπάλαιο ελληνικό δένδρο που την συναντάμε στους κάμπους και τις πλαγιές της Καρδίτσας.Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο με ύψος μέχρι 6 μέτρα, με αγκάθια,συχνά μπολιάζεται ακόμη και σήμερα..Τα νεαρά κλαδιά στην αρχή έχουν λευκές τρίχες, αργότερα όμως είναι γυμνά. Τα φύλλα είναι πράσινα επάνω και γαλαζωπά κάτω. Τα άνθη είναι λευκά. Ο καρπός (γκόρτσο) είναι σφαιρικός με χρώμα κιτρινοκάστανο.
Αναφέρεται από τον Όμηρο στην Οδύσσεια αλλά και από τον μεγάλο αρχαίο βοτανολόγο, τον Θεόφραστο, που του έδωσε το όνομα «άπιος» από όπου προέρχεται και η σημερινή ονομασία του. Στα αρχαία χρόνια χρησιμοποιούσαν τους καρπούς της απιδιάς για ψωμί με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούσαν τα βελανίδια ενώ με το ξύλο της αγραπιδιάς κατασκεύαζαν αγάλματα, όπως το λατρευτικό ξόανο της Ήρας στο Ηραίο του Άργους.

Η γκορτσιά είναι δέντρο που φυτρώνει μόνο του παντού . Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες , ανάλογα με τις ιδιομορφίες της περιοχής τα ίδια τα δέντρα ‘’φτιάχνουν’’ την δική τους ποικιλία. Θα βρείτε δέντρα με διάφορες παραλλαγές στον κορμό στα φύλλα & στον καρπό τους (γκόρτσο). Είναι δέντρο ‘’παρεξηγημένο’’ γιαυτο & δεν ασχολείται κανένας με την καλλιέργεια του, συνάμα τόσο ωφέλιμο .

Ωφέλιμο γιατί τα φύλλα του είναι από τις καλύτερες τροφές για τα ζώα που διατηρούν οι άνθρωποι ( κατσίκια, πρόβατα, κουνέλια κλπ,) & είναι και τζάμπα, από τα άνθη της οι μέλισσες ‘’παράγουν’’ πάρα πολύ καλό μέλι, τα κλαδιά της είναι γεμάτα αγκάθια & χρησιμοποιούνται από τους αγρότες για να κάνουν φράχτες .

Στην ιατρική τα φύλλα της γκορτσιάς χρησιμοποιούνται, από τα αρχαία
χρόνια, για το δάγκωμα φιδιών και σκορπιών. Σήμερα πολύ συχνά
μπολιάζουμε τις άγριες αχλαδιές με ήμερες ποικιλίες αχλαδιάς για να μας
δώσουν τα γνωστά αχλάδια που είναι πλούσια σε βιταμίνες.

Ο Καρπός (Γκόρτσο)
Η γκορτσιά είναι ένα ‘’έξυπνο’’ δέντρο, όταν δεν την ‘’ενοχλεί’’ κανένας ο καρπός της , το ΓΚΟΡΤΣΟ είναι πολύ γλυκό αφράτο & νοστιμότατο , όταν την ‘’ψιλοερεθιζουν’’ ο καρπός είναι στυφός πολύ σκληρός και δεν τρώγετε, όταν την ‘’τσατίζουν’’ απλά δεν κάνει καρπό.

Όποιος ‘’μελετήσει’’ την Γκορτσιά με έκπληξη θα διαπιστώσει πως ένα άγριο δέντρο , απεριποίητο χωρίς σχεδόν καμία ‘’εκτίμηση’’ από τον άνθρωπο, μοιάζει τόσο πολύ με την ζωή μας , όσο κανένα άλλο δέντρο.

Δεν υπάρχει στιγμή στη ζωή του ανθρώπου καλή ή κακή που να μην τη ‘’βρίσκεις’’ στη ‘’συμπεριφορά’’ μιας γκορτσιάς.

Εγώ πιστεύω ότι η ΓΚΟΡΤΣΙΑ είναι ο ‘’καθρέφτης’’ της ζωής μας.

ΠΗΓΗ: http://wwwgortsia.blogspot.gr/

Το κολύμπι φέρνει υγεία

Maria Dimitriou

10 Ιουλίου ·

Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο

medlabgr.blogspot.com

Το κολύμπι φέρνει υγεία. Η κολύμβηση κάνει καλό στην καρδιά, πνεύμονες, μυς, μειώνει το άγχος, δροσίζει

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Η κολύμβηση είναι μια ευεργετική άσκηση. Είναι ένα άθλημα ζωής που ωφελεί το σώμα και τον εαυτό μας, γενικότερα. Αλλά τι είναι αυτό που κάνει ωφέλιμο το κολύμπι; 

H κολύμβηση είναι μια δραστηριότητα,  που μπορεί να γίνεται σε όλη την διάρκεια της ζωής μας  και τα οφέλη που προσφέρει στην υγεία, αξίζουν τον κόπο ώστε να μπούμε στο νερό.

Δουλεύουν όλοι οι μύες του σώματος. Το κολύμπι μπορεί να βελτιώσει την γενική δύναμη ενός ατόμου, την καρδιαγγειακή λειτουργία και την αντοχή. Βέβαια σε αντίθεση με ό,τι παλαιότερα λεγόταν, δεν βοηθά την οστική πυκνότητα (οι ασκήσεις με βάρη ωφελούν περισσότερο την οστεοπόρωση), αλλά βοηθά σε όλες τις άλλες παθήσεις.

Γιατί να κολυμπάτε; 

• Για τα οφέλη στην υγεία και κυρίως στην καρδιά αλλά ακόμα και για την ψυχική υγεία. 
• Γιατί το καθημερινό τρέξιμο είναι επίπονο,
• Γιατί είναι ωραία η αίσθηση να πλέεις και να γλιστράς το νερό. 
• Γιατί μπορεί καλοκαιριάτικα να μας δροσίσει.

Αν ψάχνετε για ένα καταφύγιο από την ζέστη του καλοκαιριού, τότε μια βουτιά στο νερό είναι ακριβώς είναι αυτό που χρειάζεστε. Η κολύμβηση είναι ένας τρόπος για να δροσιστείτε. Ικανοποιεί θαυμάσια την ανάγκη για ψυχαγωγία σε άτομα και οικογένειες, με την διασκέδαση στην θάλασσα, την πισίνα και τις νεροτσουλίθρες.

Με το κολύμπι ακόμα και αν είναι κανείς δρομέας και προπονείται σε τακτική βάση, μπορεί να βρει μια δραστηριότητα που διατηρεί τον καρδιακό ρυθμό χωρίς να δημιουργεί μεγάλη καταπόνηση στο σώμα μας.

Αν πάλι ένας τραυματισμός εμποδίζει να ρίξετε το βάρος σας σε ένα γόνατο ή σε έναν αστράγαλο το κολύμπι προσφέρει μια άλλη μορφή άσκησης χωρίς σκελετικές καταπονήσεις. Το κολύμπι μπορεί να βοηθήσει για μια αεροβική άσκηση χωρίς το βάρος του σώματός μας να ενοχλεί την κάθε κίνηση.

Η τακτική κολύμβηση αυξάνει την αντοχή, τη μυϊκή δύναμη και την καρδιαγγειακή λειτουργία. Μπορεί να χρησιμεύσει ως παράλληλο στοιχείο κάποιας άλλης άσκησης. Πριν από την προπόνηση στο έδαφος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το νερό για προθέρμανση. Η σταδιακή αύξηση του ρυθμού της καρδιάς και η μυική τόνωση επιτυγχάνονται εύκολα μέσα στο νερό.

Μετά την προπόνηση στο έδαφος, λίγο κολύμπι μπορεί να σας βοηθήσει να δροσιστείτε και να χαλαρώσετε ευκολότερα.

Το κολύμπι καίει θερμίδες σε ένα ποσοστό περίπου 3 θερμίδες το χιλιόμετρο ανά κιλό σωματικού βάρους. Εάν ζυγίζετε 68 κιλά και κάνετε 30 λεπτά κολύμπι για 1,5 χιλιόμετρο, τότε θα κάψετε περίπου 900 θερμίδες σε μια ώρα. Ωστόσο, πολλοί κολυμβητές δεν κολυμπούν πολύ γρήγορα, και πολλοί δεν μπορούν να κολυμπήσουν τέτοια απόσταση ή για τόση διάρκεια.

Η ομαδική προπόνηση είτε είναι αεροβική στο νερό είτε είναι κανονική προπόνηση κολύμβησης, βοηθά το άτομα να κοινωνικοποιηθούν. Η ανταλλαγή ιστοριών, η πρόκληση του ενός με τον άλλο, και η αίσθηση ότι μοιράζεσαι τη σκληρή άσκηση, κάνει την ομαδική προπόνηση μια εμπειρία που ανταμείβει.

Υπάρχουν και άλλα ψυχολογικά οφέλη από το κολύμπι. Χαλαρώστε και κολυμπήστε. Αφήστε το μυαλό σας να περιπλανηθεί, επικεντρώνοντας μόνο στο ρυθμό των κινήσεων σας. Αυτή η μορφή του διαλογισμού μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε ένα αίσθημα ευεξίας, φεύγοντας από το νερό ανανεωμένοι και έτοιμοι να συνεχίσετε το υπόλοιπο της ημέρας σας. Πολλά άτομα ανακαλύπτουν άμεσο όφελος από την κολύμβηση.

Αναπτύσσουν δεξιότητες ζωής, όπως την αγάπη στον αθλητισμό, τη σωστή διαχείριση χρόνου, την αυτοπειθαρχία, το να θέτουν στόχους, καθώς και την αυξημένη αίσθηση της αυτό-αξίας μέσω της συμμετοχής στο άθλημα. Οι μαθητές κολυμβητές φαίνεται να τα καταφέρνουν καλύτερα στο σχολείο, σε γενικές γραμμές από ότι οι μη κολυμβητές.

Το κολύμπι δεν ενδείκνυται για χάσιμο βάρους, εξαιτίας της δροσιστικής επίδρασης του νερού.

Ενώ καίτε πολλές θερμίδες, όταν βγείτε από το νερό, αυτό το κάψιμο θερμίδων σταματά. Τα αθλήματα στην ξηρά, όπως το τρέξιμο ή το ποδήλατο μπορούν να καίνε το ίδιο ποσό θερμίδων ανά ώρα όπως το κολύμπι, αλλά μόλις σταματήσει η άσκηση συνήθως συνεχίζεται η καύση των θερμίδων για χρονικό διάστημα μέχρι και 18 ώρες μετά την προπόνηση. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν βρίσκεστε στο νερό δεν θερμαίνεστε τόσο όσο όταν είστε εκτός νερού και το σώμα σας δεν χρειάζεται να δουλέψει για να σας δροσίσει, όταν η άσκηση λήξει.

Συμπέρασμα: Η κολύμβηση γυμνάζει όλο το σώμα, την καρδιά, τους πνεύμονες και τους μυς με την ελάχιστη καταπόνηση των συνδέσμων και των αρθρώσεων. Ενδείκνυται για αύξηση της φυσικής σας κατάστασης, αλλά ίσως δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να διώξετε τα περιττά κιλά.

Διαβάστε επίσης

• Η ευεργετική επίδραση αλλά και οι κίνδυνοι της άσκησης στους καρδιοπαθείς. Οδηγίες για ασφαλή άσκηση
• Χειμερινή κολύμβηση. Το καλό που προσφέρει στην υγεία αλλά και τι κινδύνους κρύβει;
• Πρόληψη του πνιγμού στο νερό. Οι πνιγμοί είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτων λόγω ατυχημάτων, στα παιδιά κάτω των 14 ετών
• Τι να κάνετε αν μπει νερό στο αυτί σας
• Συμβουλές για να απολαύσετε μαζί με τα παιδιά σας τον ήλιο, τη θάλασσα, το κολύμπι, με ασφάλεια
  

Πηγή: https://medlabgr.blogspot.com/2013/07/blog-post_9056.html#ixzz5zya9COBs

Παιδάκι μου εσύ, έχεις ταυτότητα παιδάκι μου ?

Maria Dimitriou

10 Ιουλίου ·

-0:38

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/2266861636743939?__tn__=-R

259.964 προβολές

Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου

21 Ιουλίου 2017 ·

Μοναδικός Κώστας Χατζηχρήστος ..Παιδάκι μου εσύ, έχεις ταυτότητα παιδάκι μου ?

Σπουδαία ανακάλυψη

Maria Dimitriou

10 Ιουλίου ·

Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο

taxidistoanexigito.blogspot.com

Σπουδαία ανακάλυψη: Το αρχαιότερο δείγμα Homo Sapiens βρέθηκε στην Ελλάδα!

Κρανίο που βρέθηκε στην Ελλάδα και χρονολογείται προ τουλάχιστον 210.000 ετών, αντιπροσωπεύει το αρχαιότερο δείγμα ανατομικά σύγχρονου ανθρώπου στην Ευρασία - Είναι κατά τουλάχιστον 150.000 χρόνια παλαιότερο από το αρχαιότερο απολίθωμα «Homo Sapiens», που είχε βρεθεί έως τώρα στην Ευρώπη

Ένα κρανίο που βρέθηκε στην Ελλάδα και χρονολογείται προ τουλάχιστον 210.000 ετών, αντιπροσωπεύει το αρχαιότερο δείγμα ανατομικά σύγχρονου ανθρώπου στην Ευρασία, δηλαδή εκτός Αφρικής, όπως ανακοίνωσε μια ομάδα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων. Αυτό σημαίνει ότι -αν οι επιστήμονες έχουν δίκιο- το κρανίο είναι κατά τουλάχιστον 150.000 χρόνια παλαιότερο από το αρχαιότερο απολίθωμα «έμφρονος ανθρώπου» (Homo sapiens) που είχε βρεθεί έως τώρα στην Ευρώπη.

Ένα δεύτερο κρανίο που βρέθηκε στην ίδια τοποθεσία της Πελοποννήσου και εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον 170.000 ετών, διαθέτει χαρακτηριστικά Νεάντερταλ. Τα δύο απολιθωμένα κρανία είχαν ανακαλυφθεί στο σπήλαιο Απήδημα δυτικά της Αερόπολης στη Μάνη στο τέλος της δεκαετίας του 1970, στη διάρκεια ερευνών του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Όμως, έως τώρα δεν είχαν μελετηθεί σε βάθος και είχαν παραμείνει σχετικά άγνωστα, παρά τη μεγάλη σπουδαιότητα τους, όπως τώρα γίνεται αντιληπτό με μεγάλη καθυστέρηση.

Οι ερευνητές από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τη Βρετανία, με επικεφαλής την διακεκριμένη Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγο Κατερίνα Χαρβάτη του Κέντρου Σένκενμπεργκ για την Ανθρώπινη Εξέλιξη και το Παλαιοπεριβάλλον του γερμανικού Πανεπιστημίου Έμπερχαρντ Καρλς του Τίμπινγκεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», μελέτησαν για πρώτη φορά συγκριτικά, με σύγχρονες μεθόδους απεικόνισης και χρονολόγησης, τα δύο κρανία, γνωστά ως «Απήδημα 1» και «Απήδημα 2».

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κυρία Χαρβάτη, «τα αποτελέσματα της έρευνάς μας δείχνουν την σημαντικότητα του ελλαδικού χώρου για την ανθρώπινη εξέλιξη. Έχουμε τον αρχαιότερο σύγχρονο άνθρωπο εκτός Αφρικής, που μεταφέρει την άφιξη του Homo Sapiens στην Ευρώπη περισσότερο από 150 χιλιάδες χρόνια νωρίτερα απ' ό,τι νομίζαμε μέχρι τώρα. Η δουλειά αυτή είναι αποτέλεσμα 25 χρόνων έρευνάς μου στην Αφρική, στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Ως Ελληνίδα, εύχομαι η έρευνα στην Ελλάδα να συνεχιστεί, καθώς πιστεύω ότι η χώρα μας έχει ακόμα πολλά να δώσει στο χώρο της παλαιοανθρωπολογίας».

Η ερευνητική ομάδα, η οποία έκανε, μεταξύ άλλων, εικονική ανακατασκευή των κατεστραμμένων τμημάτων των κρανίων, διεξήγαγε συγκρίσεις με άλλα ανθρώπινα απολιθώματα και χρησιμοποίησε μία υψηλής ακριβείας ραδιομετρική μέθοδο χρονολόγησης, προκειμένου να καθορίσει την ηλικία των δύο κρανίων. Το «Απήδημα 2», που βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, εμφανίζει τα χαρακτηριστικά Νεάντερταλ, ενώ το «Απήδημα 1» δεν έχει καθόλου νεαντερτάλια γνωρίσματα, αλλά συνδυάζει σύγχρονα και πρωτόγονα χαρακτηριστικά, τα οποία -κατά τους επιστήμονες- το κατατάσσουν στην οικογένεια του Homo sapiens.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο σπήλαιο Απήδημα έζησαν δύο ομάδες, ένας πρώιμος πληθυσμός Homo sapiens, που στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από ένα πληθυσμό Νεάντερταλ, οι οποίοι προϋπήρχαν στην ευρύτερη περιοχή της νότιας Ελλάδας. Με τη σειρά τους, οι Νεάντερταλ αντικαταστάθηκαν από προγόνους του σύγχρονου ανθρώπου της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου, η πιο πρώιμη παρουσία των οποίων στην περιοχή χρονολογείται πριν περίπου 40.000 χρόνια.

Πολλές «έξοδοι» και η σημασία της Ελλάδας

Η ανακάλυψη για την παλαιότητα του κρανίου «Απήδημα 1» και η εκτίμηση ότι ανήκει στον Homo sapiens, ενισχύει την άποψη ότι οι πρόγονοι των σημερινών ανθρώπων εξαπλώθηκαν από την Αφρική προς την Ευρώπη και την Ασία νωρίτερα από ό,τι συνήθως πιστεύεται. Η Νοτιοανατολική Ευρώπη γενικότερα και ειδικότερα η περιοχή της σημερινής Ελλάδας αποτέλεσε σημαντικό διάδρομο για την εξάπλωση των πρώτων αυτών «μεταναστών» από την Αφρική. Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τους ερευνητές, ενισχύει επίσης τη θεωρία ότι δεν υπήρξε μόνο μία «έξοδος» από την μαύρη ήπειρο, αλλά πολλές.

«Το Απήδημα 2 είναι περίπου 170.000 ετών. Θα λέγαμε ότι ήταν ένας Νεάντερταλ», σύμφωνα με την Κατερίνα Χαρβάτη. «Προς μεγάλη μας έκπληξη, το Απήδημα 1 είναι ακόμα παλαιότερο, ηλικίας περίπου 210.000 ετών, αλλά δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό Νεάντερταλ». Αντιθέτως, η μελέτη ανέδειξε μια μίξη σύγχρονων ανθρώπινων και αρχαϊκών χαρακτηριστικών, παραπέμποντας σε έναν πρώιμο Homo sapiens.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι τουλάχιστον δύο ομάδες ανθρώπων ζούσαν στην περιοχή της Νοτίου Ελλάδας κατά την Μέση Πλειστόκαινο εποχή: ένας πρώιμος πληθυσμός Homo sapiens και, αργότερα, μία ομάδα Νεάντερταλ» εξήγησε η κυρία Χαρβάτη. Αυτό στηρίζει την υπόθεση ότι οι πρώιμοι σύγχρονοι άνθρωποι πραγματοποίησαν πολλές φορές εξορμήσεις πέραν της Αφρικής, στην οποία και πρωτοεμφανίστηκαν.

«Το κρανίο Απήδημα 1», όπως ανέφερε, «δείχνει ότι μια πρώτη διασπορά συνέβη νωρίτερα απ' ό,τι πιστεύαμε, καθώς και ότι εξαπλώθηκε πολύ περισσότερο γεωγραφικά, έως και στο εσωτερικό της Ευρώπης. Εικάζουμε ότι, όπως και στην Εγγύς Ανατολή, ο πρώιμος σύγχρονος ανθρώπινος πληθυσμός, που αντιπροσωπεύεται από το Απήδημα 1, πιθανώς αντικαταστάθηκε από τους Νεάντερταλ, η παρουσία των οποίων στη Νότια Ελλάδα είναι σαφώς τεκμηριωμένη, λαμβάνοντας υπόψιν και το κρανίο Απήδημα 2 από την ίδια τοποθεσία», πρόσθεσε.

Ωστόσο, και οι Νεάντερταλ με τη σειρά τους αντικαταστάθηκαν από τους σύγχρονους ανθρώπους. Κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο, περίπου 40.000 χρόνια πριν, οι νεοαφιχθέντες σύγχρονοι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η παρουσία τους επιβεβαιώνεται από την ανασκαφή λεπτοδουλεμένων λίθινων εργαλείων και άλλων ευρημάτων. Από την άλλη, οι Νεάντερταλ εξαφανίστηκαν περίπου την ίδια περίοδο. «Αυτή η ανακάλυψη υπογραμμίζει τη σημασία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στην εξέλιξη του ανθρώπου», τόνισε η κα Χαρβάτη.

Από ελληνικής πλευράς στη μελέτη συμμετείχαν επίσης ο καθηγητής Βασίλης Γοργούλης (διευθυντής του Τμήματος Ιστολογίας - Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών), η καθηγήτρια Μυρσίνη Κουλούκουσα (διευθύντρια του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ), ο Φώτης Καρακωστής (Πανεπιστήμιο Τίμπινγκεν), ο Παναγιώτης Καρκάνας (Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών Αθηνών), η καθηγήτρια ακτινολογίας Λία Μουλοπούλου (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ) και ο επίκουρος καθηγητής ακτινολογίας Βασίλης Κουτουλίδης (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ). Μεταξύ των ξένων επιστημόνων είναι ο κορυφαίος διεθνώς παλαιοντολόγος Κρις Στρίνγκερ του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.

Οι επιστήμονες επεσήμαναν τις λιγοστές γνώσεις που ακόμη υπάρχουν για τα ανθρώπινα απολιθώματα στη νοτιοανατολική Ευρώπη και τη σημασία της Ελλάδας για την κατανόηση της ανθρώπινης εξέλιξης και των πρώτων μεταναστευτικών κινήσεων. Έτσι, σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες του ανευρεθέντος υλικού στο σπήλαιο Απήδημα, το οποίο ήδη εθεωρείτο σημαντικό στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και απέκτησε επιπρόσθετη αξία υπό το φως των νέων ανακαλύψεων.

Το σπήλαιο Απήδημα ανεσκάφη στις δεκαετίες του 1970-80 από ερευνητές του Μουσείου Ανθρωπολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποφέροντας σημαντικά ευρήματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο, το οποίο ιδρύθηκε το 1886 και είναι ένα από τα παλαιότερα του είδους του στην Ευρώπη. Η νέα έρευνα πραγματοποιήθηκε με χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας στην K. Χαρβάτη, καθώς και του Γερμανικού Ερευνητικού Ιδρύματος (DFG).

Σχεδόν παράλληλα, δημοσιεύθηκε μια άλλη επιστημονική μελέτη από ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), που εξέτασαν και αυτοί τα δύο κρανία από το σπήλαιο Απήδημα, καταλήγοντας σε ένα διαφορετικό συμπέρασμα, ότι αυτά αντιπροσωπεύουν μια μεταβατική φάση ανάμεσα στον Ευρωπαίο «Όρθιο άνθρωπο» (Homo erectus) και στους Νεάντερταλ, κάτι με το οποίο όμως δεν συμφωνεί η ερευνητική ομάδα υπό την Κ. Χαρβάτη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η καρδιά του ελέφαντα | Δημήτρης Τερζής

Maria Dimitriou

10 Ιουλίου ·

 

Εκδόσεις Ιωλκός

8 Ιουλίου ·

Νέα κυκλοφορία | Η καρδιά του ελέφαντα | Δημήτρης Τερζής
Ένας αδέσποτος σκύλος στο κέντρο της αθηναϊκής μητρόπολης ζει την καθημερινότητά του ανάμεσα στους ανθρώπους που αναμένουν με αγωνία την έξοδο από την Κρίση. Μοναδικός του φίλος είναι ο Λάζαρος, ένας κλοσάρ της Αθήνας που περνάει τη μέρα του διαβάζοντας βιβλία και κρατώντας ημερολόγιο. Μέσ’ από τα μάτια του σκύλου καταγράφεται η εικόνα μιας πόλης, μιας χώρας, ενός λαού που παλεύει ξανά να σταθεί στα πόδια του...
Για το βιβλίο: http://bit.ly/2xGyPkV