Δαχτυλίδια πετσέτας με γκι για το γιορτινό τραπέζι
Το γιορτινό τραπέζι σας τα Χριστούγεννα μπορεί να έχει μια χαρούμενη
νότα, φτιαγμένη με τα χεράκια σας! Δείτε πώς να φτιάξετε αυτά τα
δαχτυλίδια πετσέτας με γκι για να κλέψετε τις εντυπώσεις των καλεσμένων
σας!
Βαθμός δυσκολίας: εύκολο
• Χαρτόνι οντουλέ κόκκινο
• Τσόχα πράσινη
• Κόκκινες χάντρες (π.χ. ξύλινες)
• Ψαλίδι
• Κόλλα
Προφανώς, δεν είναι ότι θα βαρεθούμε ποτέ τις δίπλες, τα μελομακάρονα
και τους κουραμπιέδες. Γίνεται, όμως, ποτέ να έχεις αρκετά γλυκά;
Ειδικά μια χρονιά σαν κι αυτή, που αφενός τα χρειάζεσαι, αφετέρου έχεις
άπλετο ελεύθερο χρόνο στο σπίτι για να τα φτιάξεις;
Βάλε τον
φούρνο να προθερμαίνεται, σου βρήκαμε τέσσερις λαχταριστές συνταγές για
τα καλύτερα χριστουγεννιάτικα γλυκά της Ευρώπης.
Πανετόνε, από την Ιταλία με αγάπη
• Εκχύλισμα βανίλιας: 2 κουταλάκια
• Άχνη ή χοντρή κρυσταλλική ζάχαρη: 1/2 κούπα
συνέχεια
Μονή Οδηγητρίας, το «Άγιον Όρος» της Κρήτης
Το μοναστήρι της Οδηγήτριας, χτισμένο σε οχυρή θέση στη ΝΔ πλευρά της οροσειράς των Αστερουσίων, ανάμεσα στο χωριό Λίσταρος και τον όρμο των Καλών Λιμένων, δεσπόζει στην ερημική περιοχή, η οποία προσφέρεται για πνευματική άσκηση και προσευχή.
Το καθολικό
Ιδρύθηκε το 14ο αιώνα και σχετίζεται με την οικογένεια των Καλλέργηδων, στους οποίους ανήκε. Θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα μοναστήρια της Κρήτης, αφού αναφέρεται σε έγγραφο του Δουκικού Αρχείου του Χάνδακα (Ηράκλειο) το 1393. Στη Μονή υπάγονται και πλήθος ερημητηρίων, αλλά και εξωκκλησιών με αξιόλογες τοιχογραφίες.
Σ” αυτή τη Μονή υπάγεται και το προγενέστερο αυτής μοναστικό κέντρο των Αγίων Ευτυχιανών, όπου κατά την παράδοση ετάφησαν οι Άγιοι Ευτύχιος, Ευτυχιανός και Κασσιανή οι αυτάδελφοι. Αδελφοί της Μονής υπήρξαν και οι Άγιοι αυτάδελφοι Παρθένιος και Ευμένιος, οι κτήτορες της Ιεράς Μονής Κουδουμά.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι η πρωτεύουσα του Νομού Λασιθίου και έδρα του δήμου Αγίου Νικολάου. Βρίσκεται στη βόρεια ακτογραμμή της Κρήτης, στη δυτική πλευρά του κόλπου του Μεραμβέλλου. Οι μόνιμοι κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ήταν 11.421 για την πόλη, 12.638 για την δημοτική ενότητα και 27.074 για τον διευρυμένο δήμο Αγίου Νικολάου.
Η περιοχή του Αγίου Νικολάου κατοικούταν κατά την αρχαιότητα, οπότε και λεγόταν Καμάρα. Κατά την ενετική περίοδο διέθετε κάστρο, γνωστό και ως Κάστρο Μιραμπέλου, όμως ο οικισμός ερήμωσε κατά την οθωμανική εποχή, για να αρχίσει κατοικείται ξανά τον 19ο αιώνα. Η ονομασία της πόλης προήλθε από το βυζαντινό εκκλησάκι που βρίσκεται στον όρμο Αγίου Νικολάου. Παλαιότερα ονομαζόταν Μαντράκι, καθώς υπήρχαν πολλές μάντρες με κατσίκια που ξεχειμώνιαζαν. Άλλη γνωστή ονομασία, που ακόμα χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών, είναι Γιαλός.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι η έδρα του Δήμου Αγίου Νικολάου. Από το 2000, λόγω του σχεδίου Καποδίστρια, στο Δήμο Αγίου Νικολάου συγχωνεύθηκαν οι κοινότητες Κριτσάς, Ελούντας, Λιμνών, Καλού Χωριού, Βρουχά, Σκινιά, Λούμα, Ζενίων, Έξω Ποτάμων, Κρούστα, Έξω Λακωνίων, Μέσα Λακωνίων και Πρίνας. Από το 2011 κι έπειτα από το νόμο Καλλικράτη, στο Δήμο Αγίου Νικολάου συγχωνεύθηκαν ο Δήμος Νεάπολης και η Κοινότητα Βραχασίου.
Το κλίμα της περιοχής σύμφωνα με το κλιματικό σύστημα κατάταξης Köppen–Geiger χαρακτηρίζεται ως Csa, δηλαδή εύκρατο (C), με ξηρό (s) και θερμό (a) καλοκαίρι[2] . Από τα κλιματικά δεδομένα της περιοχής φαίνεται πως ο πιο συχνός άνεμος είναι ο βόρειοδυτικός , η μέση ημερήσια θερμοκρασία κυμαίνεται από 15 έως 34 βαθμούς Κελσίου και η μέση νυχτερινή από 7 έως 20 βαθμούς Κελσίου.[3]
Η οικονομία της περιοχής βασίζεται στον τουρισμό, στην καλλιέργεια ελιάς και στη μη σταβλισμένη κτηνοτροφία. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης είναι η λίμνη Βουλισμένη και οι πολλές παραλίες της, οι οποίες συχνά πιστοποιούνται για την καθαριότητα και τις παροχές τους.[4]
Ο Αντώνης Οικονόμου (1785 – 16 Δεκεμβρίου 1821) ήταν Έλληνας πλοίαρχος και αγωνιστής του 1821 που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέγερση των Υδραίων παραμερίζοντας τους πρόκριτους και προύχοντες του νησιού. Δολοφονήθηκε από άνδρες του Ανδρέα Λόντου.
Γεννήθηκε στην Ύδρα και ακολούθησε το ναυτικό επάγγελμα. Λίγο πριν το ξέσπασμα της επανάστασης το ιστιοφόρο του ναυάγησε στο Γιβραλτάρ και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη για να ναυπηγήσει καινούριο. Εκεί μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα και αμέσως αφιερώθηκε στον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης της πατρίδας του παρατώντας τα όποια εμπορικά σχέδια είχε.
Στην Ύδρα όμως οι πρόκριτοι δεν είχαν ξεσηκωθεί ακόμη, φοβούμενοι μήπως ο αγώνας δεν ήταν αρκετά σοβαρός με αποτέλεσμα να χαθεί η ισχυρή ναυτική δύναμη που διέθετε το νησί[1]. Τότε ο Οικονόμου, αφού χρηματοδοτήθηκε από τους Φιλικούς της Πελοποννήσου, κατέλαβε στις 30 Μαρτίου 1821 το λιμάνι και κατέλυσε την εξουσία των προκρίτων. Ο διοικητής του νησιού Νικόλαος Κοκοβίλας εκδιώχθηκε και εγκαθιδρύθηκε λαϊκή εξουσία υπο τον Οικονόμου. Στις 14 Απριλίου 1821 κήρυξε την επανάσταση και στο νησί της Ύδρας.
Κώστας Βάρναλης
O Κώστας Βάρναλης (26 Φεβρουαρίου 1884 – 16 Δεκεμβρίου 1974) ήταν Έλληνας λογοτέχνης και ποιητής.
Έγραψε ποιήματα, αφηγηματικά έργα, κριτική και μεταφράσεις. Τιμήθηκε το 1959 με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.
Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (γερμανικά: Ludwig van Beethoven, ορθή προφορά: Λούντβιχ φαν Μπέετχοφεν, ˈluːtvɪç fan ˈbeːthoːfn̩, 17 Δεκεμβρίου 1770 - 26 Μαρτίου 1827) ήταν Γερμανός συνθέτης και πιανίστας της κλασικής μουσικής. Πρόκειται για την κυριότερη φιγούρα της μετάβασης της μουσικής από την κλασική εποχή στο ρομαντισμό, και μέχρι σήμερα θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες όλων των εποχών. Μερικές από τις γνωστότερες συνθέσεις του περιέχουν 9 συμφωνίες, 5 κονσέρτα για πιάνο, 1 κονσέρτο για βιολί, 32 σονάτες για πιάνο, 16 κουαρτέτα εγχόρδων, μία Λειτουργία (Missa solemnis), καθώς και μία όπερα, τη Φιντέλιο. Η καριέρα του ως συνθέτη χωρίζεται διακριτά σε τρεις περιόδους, την πρώιμη, τη μέση και την τελευταία. Η πρώτη τελειώνει περίπου το 1802, η μέση διαρκεί από το 1802 έως και το 1812, ενώ η τελευταία αρχίζει το 1812 και τελειώνει το 1827, οπότε και πέθανε. Ο Μπετόβεν γεννήθηκε στη Βόννη, τότε πρωτεύουσα του Εκλεκτοράτου της Κολωνίας, το οποίο ήταν μέρος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (σημερινή Γερμανία). Ήδη από μικρή ηλικία επέδειξε το ταλέντο που είχε στη μουσική, με τον πατέρα του, Γιόχαν βαν Μπετόβεν να είναι ο πρώτος του δάσκαλος, μαζί με τον Κρίστιαν Γκότλομπ Νέεφε. Σε ηλικία 21 ετών μετακόμισε στη Βιέννη, όπου ξεκίνησε να μαθητεύει στο πλευρό του Γιόζεφ Χάυντν, αποκτώντας παράλληλα και τη φήμη και το ρεπερτόριο του βιρτουόζου πιανίστα. Στη Βιέννη έζησε μέχρι και το θάνατό του. Κατά το τέλος της τρίτης δεκαετίας της ζωής του άρχισε να εξασθενεί η ακοή του, ώσπου αργότερα έγινε ολοκληρωτικά κωφός. Έτσι, το 1811, σταμάτησε να διευθύνει και να εκτελεί μπροστά σε κοινό, και καταπιάστηκε αποκλειστικά με τη σύνθεση.
