θα αναρωτιέστε τι θέλει να πεί ο ποιητής; ....
τίποτα ... οι εικόνες μιλούν μόνες τους ... μάς θυμίζουν κάτι ή μας δίνουν ιδέες για κάτι... συν τοις άλλοις μας κάνουν ψυχονοητική θεραπεία...
Εδώ θα βρείτε ένα μωσαϊκό θεμάτων . Κλείσαμε 10ετία και γι αυτό κάποιες αναρτήσεις έχουν αλλοιωθεί. Οι σελίδες που αναφέρω είναι τα νέα μου ιστολόγια που αλληλοστηρίζονται με αυτό εδώ το παλιό ... Σας ευχαριστώ!
θα αναρωτιέστε τι θέλει να πεί ο ποιητής; ....
τίποτα ... οι εικόνες μιλούν μόνες τους ... μάς θυμίζουν κάτι ή μας δίνουν ιδέες για κάτι... συν τοις άλλοις μας κάνουν ψυχονοητική θεραπεία...
Ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος (γαλλ.: Jean-Gabriel Eynard, 28 Δεκεμβρίου 1775 - 5 Φεβρουαρίου 1863) ήταν Ελβετός τραπεζίτης, φιλέλληνας, τιμημένος με τον τίτλο του ευεργέτη του ελληνικού έθνους και πρωτοπόρος φωτογράφος.
Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 28 Δεκεμβρίου 1775 και η οικογένειά του έγινε δεκτή στους αριστοκρατικούς κύκλους της Γενεύης το 1786. Εγκαταστάθηκε αρχικά στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου έκανε περιουσία ως οικονομικός διαπραγματευτής και σύμβουλος τοπικών αρχόντων. Το 1810 επέστρεψε στη Γενεύη, όπου έχτισε μεγαλοπρεπές μέγαρο (το σημερινό Δημαρχείο της πόλης). Το 1814 συμμετείχε στο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε και σχετίστηκε με τον Καποδίστρια.
Εμπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο κίνημα του φιλελληνισμού. Κατά την επανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά υπέρ των Ελλήνων και παρενέβη επανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία υπέρ τών ελληνικών δικαίων. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση της ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε καταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, της οποίας διατέλεσε και επίτιμος διοικητής. Το 1847 αντιμετώπισε με σθένος τις υπερβολικές απαιτήσεις των Άγγλων τραπεζιτών για το δάνειό τους του 1832 προς την Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό εκατομμύριο χρυσά φράγκα για να τους ικανοποιήσει.
Στο μεταξύ, αμέσως μετά την εφεύρεση της δαγκεροτυπίας το 1839, άρχισε να φωτογραφίζει. Ήταν από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίας και έβγαλε τις περισσότερες από τις δαγκεροτυπίες του μεταξύ του 1842 και του 1863, απαθανατίζοντας οικογενειακές στιγμές, το μέγαρό του, τοπία, τους υπηρέτες του καθώς και αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.
Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1863 στη Γενεύη.
Προς τιμήν του, η Εθνική Τράπεζα έχει ονομάσει "Μέγαρο Εϋνάρδου" το κτίριο που στεγάζει το Μορφωτικό της Ίδρυμα, στη συμβολή των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας[8]. Το όνομά του έχει επίσης δοθεί σε δρόμο του Δήμου Αθηναίων.
Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ωρίμων - Μάριο ντε Αντράντε
(απόσπασμα)
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις
πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του
απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Οι γιορτές μπορεί να είναι δύσκολες για όσους πάσχουν από χρόνια
νοσήματα που επηρεάζονται από τη διατροφή, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η
υπέρταση και η υπερχοληστερολαιμία. Με λίγη εγκράτεια και «έξυπνες»
επιλογές, όμως, μπορεί κανείς να αποφύγει τις παγίδες.
Ακροβατώντας στο όριο
πηγή : εφημερίδα TA NEA - Διαδρομές 23-11-2001
Μ.ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ "Χαίρε, Ρυθμέ και Ρίμα"
Ξεφεύγει παραλήρημα.
Σας σμίγω μα η πνοή μου
δε φτάνει, σπα.
Ο
Καρυοθραύστης (Ρωσικά: Щелкунчик, Σσιελκούντσικ) είναι μπαλέτο σε δύο
πράξεις και τρεις σκηνές του ρώσου συνθέτη Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι.
Ο
Τσαϊκόφσκι συνέθεσε το έργο το 1892, ενώ το λιμπρέτο βασίστηκε στη
διασκευή του παραμυθιού
Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών του
Ε. Τ. Α. Χόφμαν από τον Αλέξανδρο Δουμά.