Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Τα παιχνιδιάρικα αστεία δυναμώνουν τον έρωτα


 Τα παιχνιδιάρικα αστεία δυναμώνουν τον έρωτα

«Είναι σοφό αυτό που έχει ειπωθεί, ότι δηλαδή δεν μπορούμε να αγαπήσουμε κάποιον που δεν τον έχουμε περιγελάσει» – Agnes Reppler.

Τα μικρά, αστεία πειράγματα που ανταλλάσσουμε με τους συντρόφους και τον περίγυρό μας, φαίνεται ότι είναι το κλειδί της οικειότητας και της αγάπης – εξηγούν οι ειδικοί. Το να μοιράζεσαι το γέλιο σου σαρκάζοντας (χωρίς κακή πρόθεση) τον εαυτό σου και τους άλλους είναι ένα ευχάριστο εργαλείο, που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά προκαλώντας ζωντάνια και καταργώντας τις αναστολές. Επίσης βελτιώνει την ποιότητα του έρωτα και ενισχύει τις φιλικές, οικογενειακές και συναδελφικές σχέσεις. Εμείς βέβαια στην Ελλάδα δεν δυσκολευόμαστε ιδιαίτερα σε αυτό το… σπορ, αφού έχουμε αποδείξει ήδη από την εποχή του Αριστοφάνη ότι το πείραγμα… τρέχει στο αίμα μας.

Ξεχνάμε να γελάμε

Η αλήθεια είναι ότι με την πάροδο του χρόνου ξεχνάμε να γελάμε μέσα στις πιο στενές μας σχέσεις και παίρνουμε τα πάντα στα σοβαρά. Κάποιοι ίσως θεωρούν ότι χάνουν τον έλεγχο των συναισθημάτων τους μέσα από το γέλιο ή ότι υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα μιας κατάστασης. Αυτό που δεν συνειδητοποιούν όμως είναι πως, όταν χάνουμε τον έλεγχο των συναισθημάτων μας, κερδίζουμε πραγματικά τον έλεγχο της ζωής μας. Ταυτόχρονα το πείραγμα είναι ένας ευέλικτος, δημιουργικός και έξυπνος τρόπος για να δείξουμε ότι ασχολούμαστε με τον/την σύντροφό μας. Ακόμα, ο αυτοσαρκασμός και τα παιχνιδιάρικα αστεία που κάνουμε στους άλλους μας βοηθούν να βλέπουμε καλύτερα την πραγματικότητα ελαφρύνοντας το – πολλές φορές – τεχνητό και ψεύτικο βάρος των γεγονότων γύρω μας. Τα γεγονότα που έγιναν δεν μπορούν να αλλάξουν. Αυτό όμως που μπορεί σίγουρα να αλλάξει είναι ο τρόπος που τα βλέπουμε.

Αλληλοπειράγματα, μια τέλεια συνταγή

Πολλά ζευγάρια με μακροχρόνιες σχέσεις σε κάθε ευκαιρία αναφέρουν ότι το χιούμορ αποτελούσε εξαρχής την πικάντικη νότα στη σχέση τους. Άλλωστε το γέλιο είναι γνωστό ότι αποτελεί ένα ισχυρό τονωτικό και εκτονωτικό μέσο: Έχει την ιδιότητα να ανοίγει την πόρτα για να φύγει ένας κρατημένος θυμός, μια διαφωνία ή μια δυσαρέσκεια. Η τάση να γελάμε είναι ένα μέσον επιβίωσης, γιατί μας γεμίζει με ενέργεια. Και όταν το γέλιο είναι κοινό, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να διατηρηθεί μια σχέση φρέσκια και συναρπαστική.

Golden Magazine
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

Φθινοπωρινή νοσταλγία



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Φθινοπωρινή νοσταλγία
 
Πέρασαν τα χρόνια.
Η φτώχεια μας,μας έβγαλε στη μεγαλύτερη έρημο
Όπου κοίταξαν τα μάτια σου
αποκρυσταλλώθηκε η Άνοιξη,και η μοναξιά μου..
Ένα πλήθος περιστεριών
στο χαμόγελό σου.
Μπορώ να σε πάρω μαζί μου;
μου ψιθύρισες κάποτε.
Τα μάτια σου είναι ημερολόγια φθινοπώρων.
Με όλη την ένδειά μου 
σε προσκύνησα,
και γέμισαν έκτοτε,ηρωισμούς οι χαραυγές μου!
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

Σήμερα...


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΧΡΥΣΑΦΙΟΣ 

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἦταν νοτάριοι καὶ γραμματικοὶ τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου τοῦ ὁμολογητῆ, στὰ χρόνια τοῦ ἀρειανοῦ βασιλέως Κωνσταντίου (337-349). Ἄριστα σπουδαγμένοι καὶ οἱ δυό, ὑπῆρξαν συνήγοροι θαῤῥαλέοι της ὀρθόδοξης ἀλήθειας. Ὅταν ὁ Πατριάρχης Παῦλος δὲν δέχθηκε νὰ συμφωνήσει μὲ τοὺς Ἀρειανούς, ἐξορίστηκε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ στὴν Ἀρμενία καὶ πνίγηκε ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ Ἀρειανούς. Τότε οἱ δυὸ Ἅγιοι ἔμειναν πιστοὶ στὸν ποιμένα τους καὶ σταθεροὶ στὸ ὀρθόδοξο δόγμα, διότι πάντα στὸ μυαλὸ τοὺς κυριαρχοῦσε ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μου ἔστε». Ἄν, δηλαδή, ἐσεῖς, μείνετε στερεοὶ στὴ διδασκαλία μου, λέει ὁ Κύριος, τότε πράγματι εἶσθε καὶ ἀληθινοὶ μαθητές μου. Ὁ Μαρκιανὸς καὶ ὁ Μαρτύριος τὸ ἀπέδειξαν περίτρανα αὐτό, ὅταν συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα. Ὁμολόγησαν μὲ θάῤῥος μπροστά του τὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ ἤλεγξαν αὐτὸν γιὰ τὶς παρανομίες του. Τότε, διατάχθηκε καὶ τοὺς σκότωσαν μὲ μαχαῖρι.
Ὁ Μάρτυρας αὐτὸς παρουσιάστηκε μὲ τὴν θέλησή του στοὺς τυράννους καὶ ὁμολόγησε μὲ θάῤῥος τὸν Χριστό. Τότε αὐτοί, ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος παρέμεινε σταθερὸς στὴν ὁμολογία του, τὸν ἀποκεφάλισαν καὶ τὸν ἔριξαν στὴ θάλασσα. Τότε κάποια εὐσεβὴς γυναῖκα, παρέλαβε τὸ τίμιο λείψανό του, ἀφοῦ τὸ ἔβγαλε ἡ θάλασσα, καὶ τὸ ἔθαψε μὲ τιμές. Ἐκεῖ ἐπίσης ἔκτισε ἐκκλησία στὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου, ποὺ τὸ ἱερὸ λείψανό του, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔκανε πολλὰ θαύματα.
Μαρτύρησε διὰ ξίφους.
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.
Μαρτύρησε διὰ πυρός.
«Αὐτὴ ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν, ὧν ἐποίει». Ἔτσι πλέκει τὸ ἐγκώμιο τῆς ἁγίας Ταβιθᾶ ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Ἡ λέξη Ταβιθᾶ εἶναι συριακὴ καὶ ἑρμηνεύεται Δορκάς. Τὸ ὄνομα αὐτὸ ἔφερε ἡ εὐσεβέστατη αὐτὴ καὶ φιλάνθρωπη χριστιανή, ποὺ κατοικοῦσε στὴν Ἰόππη. Ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (θ´ 36-40) πληροφορούμαστε ὅτι ἡ Δορκὰς ἦταν ἐξειδικευμένη ὑφάντρια ποὺ κατασκεύαζε χιτῶνες καὶ ἱμάτια, τὰ ὁποῖα πωλοῦσε καὶ ἀπὸ τὰ ἔσοδα συντηροῦσε φτωχούς, χῆρες καὶ ὀρφανά. Ὅταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, στὰ πλαίσια τῆς διάδοσης τοῦ Εὐαγγελίου, ἔφτασε στὴ Λύδδα τῆς Παλαιστίνης, συνέβη ν᾿ ἀσθενήσει ἡ Δορκὰς καὶ νὰ πεθάνει. Καὶ ἐνῷ εἶχαν ἑτοιμαστεῖ ὅλα γιὰ τὴν κηδεία της, ἔγινε γνωστὸ ὅτι ὁ Πέτρος ἦταν στὴ Λύδδα. Τότε δυὸ ἀπεσταλμένοι, παρακάλεσαν τὸν Πέτρο νὰ ἔλθει στὴν Ἰόππη. Ὅταν ἔφτασε, τὸν ἀνέβασαν στὸ ὑπερῷο, ὅπου ἦταν νεκρὴ ἡ Δορκάς. Συγκινημένος ὁ Πέτρος, χωρὶς νὰ πεῖ τίποτα, ἔβγαλε ὅλους ἔξω, γονάτισε καὶ προσευχήθηκε θερμά. Ἔπειτα εἶπε: «Ταβιθᾶ ἀνάστηθι». Καὶ πράγματι ἡ νεκρὴ ἀναστήθηκε! Αὐτὸ χαροποίησε ἀφάνταστα τοὺς παρευρισκόμενους, καὶ τὸ γεγονὸς διαδόθηκε σ᾿ ὅλη τὴν Ἰόππη μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πιστέψουν πολλοὶ στὸν Χριστό. Ἀπὸ τότε ἡ Ταβιθᾶ ἔζησε ἀρκετὰ χρόνια, γεμάτα ἀγαθὰ ἔργα καὶ ἐλεημοσύνες. Ὁ θάνατος τὴν βρῆκε σὲ βαθιὰ γεράματα. Καὶ ἔτσι ἡ φιλάγαθη αὐτὴ γυναῖκα, ἔφυγε εἰρηνικὰ καὶ μὲ ἀγαλλίαση διότι τὴν ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ περάσει τὴ ζωή της ὠφέλιμα γεμάτη πνευματικοὺς καρπούς.
Μαρτύρησε διὰ ξίφους. Μᾶλλον εἶναι ὁ ἴδιος μὲ αὐτὸν τῆς 19ης Ὀκτωβρίου.
Γεννήθηκε στὴν Κρώμνη κοντὰ στὴν Ἀμάστριδα καὶ ἦταν γιὸς εὐσεβῶν γονέων, τοῦ Θεοδοσίου καὶ τῆς Μεγέθους. Μετὰ τὶς πρῶτες του σπουδὲς στὴν πατρίδα του, ἔφυγε στὸ ὄρος τῆς Συρίκης (ἢ Σηρικῆς) καὶ ἐκεῖ ἀφοῦ βρῆκε γέροντα ἀσκητὴ διδάχτηκε τὰ περὶ τῆς μοναχικῆς ζωῆς καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο ἐκάρη μοναχός. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ γέροντά του, ὁ Γεώργιος πῆγε στὴ Βόνιτσα τῆς Ἀκαρνανίας καὶ ἐκεῖ ἀσκήτευε. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἐπισκόπου Ἀμάστριδος, ἡ Ἐκκλησία βραβεύοντας τὶς ἀρετὲς τοῦ Γεωργίου, τὸν ἔκανε ἐπίσκοπό της πόλης αὐτῆς. Ὁ Γεώργιος εἶναι καὶ ὁ ποιητὴς τῶν Κανόνων. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά, ἀφοῦ θεάρεστα ποίμανε τὸ ποίμνιο ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστός.
Μαρτύρησαν στὰ χρόνια τοῦ Δεκίου (249-251). Κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀττάλεια τῆς Παμφυλίας καὶ στὸ ἐπάγγελμα ἦταν κτηνοτρόφοι. Προσκυνοῦσαν ὅμως τὸν ἕνα καὶ ἀληθινὸ Θεὸ καὶ γι᾿ αὐτὸ τοὺς συνέλαβε ὁ ἡγεμόνας τῆς Παμφυλίας Πούπλιος. Καὶ ἐπειδὴ δὲν μπόρεσε νὰ τοὺς ἀλλάξει τὸ φρόνημα, τελικά τους ἀποκεφάλισε.
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους. Ἴσως εἶναι οἱ ἴδιοι με αὐτοὺς τῆς 6ης Φεβρουαρίου.
Ἡ μνήμη τους ἐπαναλαμβάνεται στὶς 8 Φεβρουαρίου. Μαρτύρησαν «ξεόμενοι».
Ἀπεβίωσαν εἰρηνικά. Μᾶλλον ἦταν μοναχοὶ ἀσκητές, ποὺ ἔζησαν ὁσιακὰ τὴ ζωή τους. (Ἡ μνήμη τους ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὴν 8η Φεβρουαρίου).
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ἡ μνήμη του ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὴν 8η Φεβρουαρίου.
Μαρτύρησαν, ἀφοῦ συμπιέστηκαν μεταξὺ δυὸ μεγάλων πετρῶν.
Ἡ μνήμη της ἀναφέρεται ἐπιγραμματικὰ στὸ «Μικρὸν Εὐχολόγιον ἢ Ἁγιασματάριον» ἔκδοση Ἀποστολικῆς Διακονίας 1956, χωρὶς ἄλλες πληροφορίες. Πουθενὰ ἀλλοῦ δὲν ἀναφέρεται ἡ μνήμη της αὐτὴ τὴν μέρα. (Ἄλλες πληροφορίες ἀναφέρουν ὅτι εἶναι σύζυγος τοῦ Ἁγίου Χρυσάφου, ποὺ ἐπίσης ἡ μνήμη του ἀναφέρεται σήμερα).
σημ.   Αν  δεν  ανοίγουν   οι  σύνδεσμοι  κάντε  τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

ΧΟΥΑΝ ΡΑΜΟΝ ΧΙΜΕΝΕΘ «Ποίηση»,


ΧΟΥΑΝ ΡΑΜΟΝ ΧΙΜΕΝΕΘ «Ποίηση»,

 
Κάποτε νοιώθω
καθώς το ρόδο
που θάμαι μια μέρα, καθώς το φτερό
που θάμαι μια μέρα.

Και με τυλίγει ένα άρωμα, ξένο και δικό μου,
δικό μου κι ενός ρόδου•
και με περισυλλέγει μια περιπλάνηση ξένη και δική μου
δική μου κι ενός πουλιού.

Τραγούδα, τραγούδα, φωνή μου!
γιατί όσο υπάρχει ένα πράγμα
που δεν το είπες εσύ
δεν είπες τίποτα!
Μτφ. Τάκης Βαρβιτσιώτης

 ΠΙΝΑΚΑΣ -ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ελαιογραφία
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΦΑΛΓΚΑΡ- 21 Οκτωβρίου 1805


Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΦΑΛΓΚΑΡ- 21 Οκτωβρίου 1805
ΠΙΝΑΚΑΣ Κ. ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ

Η Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, έγινε στις 21 Οκτωβρίου 1805 στο Ακρωτήριο Τραφάλγκαρ στα δυτικά παράλια της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Τρίτης Συμμαχίας που δημιούργησαν οι Άγγλοι εναντίον της Γαλλίας. Ήταν η πιο σημαντική ναυμαχία των Ναπολεόντειων πολέμων και η βασικότερη ναυμαχία του 19ου αιώνα. Ο στόλος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, αποτελούμενος από 27 πλοία, κατέστρεψε τον ενωμένο στόλο Γάλλων και Ισπανών που αποτελούνταν από 33 πλοία. Γάλλοι και Ισπανοί έχασαν 22 πλοία, ενώ οι Βρετανοί κανένα. Ο διοικητής του Βρετανικού Στόλου Ναύαρχος Νέλσον σκοτώθηκε προς το τέλος της μάχης, όμως ήδη η εξέλιξη της ναυμαχίας εκείνη την ώρα του είχε εξασφαλίσει τον τίτλο ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες της Βρετανικής στρατιωτικής ιστορίας.

Η Βρετανική νίκη έβαλε τέλος στα σχέδια του Ναπολέοντα να κάνει απόβαση στη Βρετανία δια μέσου της Μάγχης. Από τη στιγμή που εξαλείφθηκε η απειλή της εισβολής, τα Βρετανικά στρατεύματα μπορούσαν πλέον να χρησιμοποιηθούν στις μάχες στην Ευρώπη, πράγμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τελική ήττα του Ναπολέοντα. Μετά τη ναυμαχία το Βρετανικό Ναυτικό έγινε η πρώτη ναυτική δύναμη στον κόσμο, μέχρι την εμφάνιση της Αυτοκρατορικής Γερμανίας πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκατό χρόνια μετά.

Ο Ναύαρχος Νέλσον έγινε ο μεγαλύτερος στρατιωτικός ήρωας της Βρετανίας και πηγή έμπνευσης για το Βασιλικό Ναυτικό. Στα 1808 ο "Κίονας του Νέλσον" ανεγέρθηκε στο Δουβλίνο για να τιμήσει τον Νέλσον και τις νίκες του (πολλοί απ' τους ναύτες που πήραν μέρος στη Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ ήταν Ιρλανδοί) και σωζόταν μέχρι το 1966, οπότε τον ανατίναξε ο Ι.Ρ.Α. Η πασίγνωστη πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου πήρε το όνομά της από την τοποθεσία της ναυμαχίας. Από πάνω της δεσπόζει το άγαλμα του Νέλσον πάνω στη "Στήλη του Νέλσον" που ανεγέρθηκε το 1843. Σε αντίθεση μ' αυτά, πολλές γενιές παιδιών στη Γαλλία μάθαιναν στα σχολεία ότι το Τραφάλγκαρ "ήταν ναυμαχία που δεν ανέδειξε νικητή και στην οποία σκοτώθηκε ο Βρετανός διοικητής".ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

Ιερά Μονή Σαγματά

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Ιερά Μονή Σαγματά

30 χλμ ανατολικά της Θήβας βρίσκεται η Ιερά Μονή Σαγματά, αφιερωμένη στον Όσιο Κλήμη. Είναι κτισμένη σ' ένα πανέμορφο περιβάλλον και από εκεί μπορεί να δει κανείς τόσο την πεδιάδα της Θήβας όσο και τον Ευβοϊκό κόλπο. Η Μονή είναι Βυζαντινής αρχιτεκτονικής και έχει πολλές αγιογραφίες.

Στο Υπάτιον όρος, όπου υπήρχε ναός και άγαλμα του Ύπατου Δία, υπάρχει το Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως (Σαγματά).

Η Μονή Σαγματά Υπάτου Θηβών ιδρύθηκε από τον μοναχό Οσιο Κλήμη τον Αθηναίο πάνω στα ερείπια ναού του Υπάτου Διός. Βρίσκεται πάνω στο βουνό που ονομάστηκε και αυτό Υπατο. Από τον 7ο αιώνα υπήρχε ναός στον τόπο της μονής, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα.

Ονομάζεται Σαγματά ίσως από το σχήμα του όρους, που μοιάζει με σαμάρι, ή από την κατασκευή σαγμάτων (σαμαριών) από μοναχό της μονής. Στη μονή υπάρχει τμήμα τιμίου ξύλου, δώρο του αυτοκράτορα Αλέξιου Α του Κομνηνού επίσης, και η τίμια κάρα του Οσίου Κλήμεντος.

Στην Μονή υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος όπου υπάρχουν λείψανα του Αγίου Λουκά, και μεγάλη συλλογή προσωπικών αντικειμένων του Αγίου καθώς και λαδάκι του.
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

Μεσογειακή Ημέρα Ακτών 24 /10

πηγή http://www.sansimera.gr/worldays/182

Μεσογειακή Ημέρα Ακτών 24 /10

Μεσογειακή Ημέρα Ακτών

















 Η 24η Οκτωβρίου έχει ορισθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ως Ημέρα και την Ευρωπαϊκή Ένωση ως Ημέρα αφιερωμένη στις ακτές της Μεσογείου.
Τα προβλήματα  που αντιμετωπίζουν οι ακτές της Μεσογείου είναι η μόλυνση των νερών, ο κίνδυνος εξαφάνισης ειδών από την πανίδα και την χλωρίδα, η υπεραλίευση και η δραματική αστικοποίηση του παράκτιου περιβάλλοντος.

Διαβάστε περισσότερα:  
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

Ταξιδιάρικη διακόσμηση με χάρτες


  
Ταξιδιάρικη διακόσμηση με χάρτες

Είστε κι εσείς από αυτούς που ονειρεύεστε συνεχώς ταξίδια; Από αυτούς που δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να είναι μονίμως με μία βαλίτσα στο χέρι και να γυρνάνε τον κόσμο; Πως θα σας φαινόταν αν αυτή η αγάπη σας, γινόταν η έμπνευση για τη διακόσμηση του σπιτιού σας; Αρκούν μερικοί χάρτες, κάποιες υδρόγειοι, και μερικά αεροπλανάκια για να μεταφέρετε την αίσθηση του ταξιδιού στο χώρο σας.

Οι χάρτες είναι μόδα και μπορείτε να τους στολίσετε ποικιλοτρόπως. Μερικές παλιές πολύτιμες χαρτογραφήσεις ή ακόμη και απλοί χάρτες σε κορνίζα, ένας άτλαντας τοποθετημένος στον τοίχο, μια ταπετσαρία που μετατρέπει τον χάρτη σε έργο τέχνης, ένα φωτιστικό καπέλο κατασκευασμένο από πλαστικοποιημένο χάρτη, είναι μερικές από τις πιο απλές ιδέες. Αν πάλι,τα χέρια σας πιάνουν λίγο παραπάνω και σας αρέσουν οι χειροτεχνίες, μπορείτε να ντύσετε μία παλιά συρταριέρα ή μια καρέκλα με την τεχνική του decoupage.

Αντίστοιχα, μπορείτε να καλύψετε την επιφάνεια ενός τραπεζιού. Στα πλαίσια της χειροτεχνίας, κομμάτια από χάρτες σε σχήματα της επιλογής μας και τοποθετημένα σε κορνίζες, μπορούν να δώσουν ένα ιδιαίτερο τόνο στο σημείο όπου θα διακοσμηθούν. Τα σημεία του χάρτη που θα επιλέξετε, μπορούν να είναι αγαπημένοι τόποι που έχετε επισκεφθεί ή ακόμη και ονειρεμένοι προορισμοί.

Σε συνάρτηση με τους χάρτες, μπορείτε να κολλήσετε στον τοίχο και αεροπλανάκια. Είναι μία πολύ καλή ιδέα για αγορίστικο υπνοδωμάτιο που σίγουρα θα γοητεύσει τον μικρό ένοικο. Αν πάλι οι χάρτες σας μοιάζουν λίγοι ή προτιμάτε την τρισδιάστατη αποτύπωσή τους, η υδρόγειος σφαίρα είναι η λύση. Μόνη ή μία ομάδα από αυτές, ανέκαθεν αποτελούσαν μία elegant λύση διακόσμησης. Αν συμπληρώσετε και την εικόνα με μια παλιά βαλίτσα που εκτελεί χρέη βοηθητικού τραπεζιού, το μόνο που σας μένει είναι το διαβατήριο… και καλό σας ταξίδι στη χώρα της διακόσμησης!

homeguide.gr
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

Ημέρα του ΟΗΕ

πηγή http://www.zougla.gr/kosmos/article/imera-tou-oie

Ημέρα του ΟΗΕ

Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 2012, 02:09
Ο όρος «Ηνωμένα Έθνη» είναι αμερικανικής εμπνεύσεως και συγκεκριμένα του προέδρου Ρούζβελτ, ο οποίος αναφερόταν κατ' αρχάς στις συμμαχικές δυνάμεις κατά του Άξονα. Έπειτα από διαβουλεύσεις τριών ετών, στις 24 Οκτωβρίου του 1945, τα Ηνωμένα Έθνη μετεξελίχθηκαν σε μια «παγκόσμια ένωση κρατών ταγμένη στην προώθηση της συνεργασίας στο διεθνές δίκαιο, την ασφάλεια και την ειρήνη, την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ισότητα».

Τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού με έδρα τη Νέα Υόρκη ήταν 51, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Σήμερα φθάνουν τα 191, όσα και τα κράτη του κόσμου. Ο ΟΗΕ εκείνης της περιόδου αντανακλούσε τους συσχετισμούς δυνάμεων που διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι νικήτριες δυνάμεις που ηγήθηκαν του πολέμου, όπως οι ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, απέκτησαν και το δικαίωμα του «βέτο» στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Όλα αυτά τα χρόνια, ο ΟΗΕ παρουσιάζει κτυπητές αδυναμίες στην επίλυση των διεθνών διαφορών, εξαιτίας των αντικρουόμενων συμφερόντων των μεγάλων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, στα καθ' ημάς, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και η συνεχιζόμενη κατοχή του βορείου τμήματος της Μεγαλονήσου. Παρ' όλα αυτά, αποτελεί το μοναδικό εργαλείο στα χέρια της διεθνούς κοινότητας για την εμπέδωση της διεθνούς ειρήνης.

Στα μεταψυχρολοπολεμικά χρόνια ασκείται κριτική στον ΟΗΕ από δύο πλευρές: Η μία θέλει ενεργότερο τον ρόλο τους στις διεθνείς υποθέσεις, η άλλη περιορισμό του ρόλου μόνο στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Χώρες όπως η Ινδία, η Ιαπωνία, η Βραζιλία η Νότιος Αφρική και η Γερμανία επιδιώκουν να χορηγηθεί και σ' αυτές το δικαίωμα «βέτο», ενώ οι ΗΠΑ, που συνεισφέρουν το 22% του προϋπολογισμού του ΟΗΕ, ζητούν μεταρρυθμίσεις, όταν δεν τον παρακάμπτουν, όπως στην εισβολή στο Ιράκ.

Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
Τελευταία ενημέρωση: Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 2012, 02:16
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:

εσύ μονάχα έχεις, ό,τι κι αν κάμεις, ό,τι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη




"Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλάβεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου∙ τρομάζεις, γιατί από τη στιγμή που θα καταλάβεις πως υπάρχει η δύναμη αυτή, δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άναντρες πράξες σου, για τη ζωή σου τη χαμένη, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους∙ ξέρεις πια πως εσύ, όχι η τύχη, όχι η μοίρα, μήτε οι ανθρώποι γύρα σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι κι αν κάμεις, ό,τι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη. Και ντρέπεσαι τότε να γελάς, ντρέπεσαι να περγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο.
Καλά πια καταλαβαίνεις πως αυτή ’ναι η αξία του ανθρώπου: να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο και να ’ναι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τι του κανοναρχάει η λογική, μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε θα μπορούσε να το μαντέψει: το αδύνατο γίνεται δυνατό."
Νίκος Καζαντζάκης. "Καπετάν-Μιχάλης"
— με Graal Graal και Christos Papoutsis
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Labels:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Δημοφιλείς αναρτήσεις