Ή ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Alkiss Keraynios.

Ο Alkiss Keraynios κοινοποίησε ένα σύνδεσμο στην ομάδα ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ.

24 Μαρτίου ·

To βίντεο που πρέπει να βλέπετε μέχρι να πεθάνετε !

ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ... Ή ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ Ή ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ,ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ , ...

youtube.com

Η μαμά πετάει!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΠΛΑΣΗ / DIAPLASIBOOKS.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΠΛΑΣΗ / DIAPLASIBOOKS

20 Μαρτίου ·

Συγχαρητήρια στην Ναταλία Καπατσούλια που με το βιβλίο της "Η μαμά πετάει" είναι στην βραχεία λίστα του διαγωνισμού του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου στην παρακάτω κατηγορία:
Βραβείο σε εικονογράφο και σε συγγραφέα εικονοβιβλίου (Picture Book) για την εικονογράφηση και για το κείμενο:
https://www.diaplasibooks.gr/product-326.html

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ :: Η μαμά πετάει! -

Η μαμά μου είναι πολύ καλή και πολύ όμορφη ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Όμως μερικές φορές έχει τόσα πράγματα να κάνει που…

Μάθετε περισσότερα

diaplasibooks.gr

...Γιατί έχει εννιά λωρίδες;...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Γιατί η ελληνική σημαία είναι κυανόλευκη; Γιατί έχει εννιά λωρίδες; Πότε καθιερώθηκε ως επίσημη σημαία του ελληνικού κράτους;

mixanitouxronou.gr

Καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας δεν έλειψαν τα επαναστατικά κινήματα των υπόδουλων Ελλήνων. Σε όλες αυτές τις εξεγέρσεις υψωνόταν και από μια σημαία, «εν πανίον», αυτοσχέδια επινόηση του κάθε αρχηγού, γεγονός φυσιολογικό εφόσον δεν υπήρχε ενιαία κρατική υπόσταση να επιβάλλει ένα κοινό έμβλημα. Οι περισσότερες σημαίες είχαν μερικά κοινά χαρακτηριστικά (βυζαντινή πορφύρα, δικέφαλος ή μονοκέφαλος αετός κ.α.), με κυριότερο όλων τον σταυρό, επειδή η Εκκλησία αποτελούσε τον κυριότερο παράγοντα συσπείρωσης των Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας. Πολύ γρήγορα ο σταυρός επιβλήθηκε ως θρησκευτικό και πολιτικό έμβλημα του υποταγμένου έθνους, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, ώστε κληρικοί ετίθεντο επικεφαλής εξεγέρσεων χρησιμοποιώντας ως σημαίες τα ιερά λάβαρα των εκκλησιών τους. Στις αρχές της Επανάστασης του 1821 εμφανίστηκαν πολλές σημαίες με διάφορες παραστάσεις, σύμφωνα με τη φαντασία καθενός αρχηγού, με βάση το μίσος που είχε κατά των Τούρκων, τις ιστορικές γνώσεις, τις οικογενειακές παραδόσεις και τη θρησκευτική του ευλάβεια. Αμέσως μετά την κατάληψη της Τριπολιτσάς (Σεπτέμβριος 1821), ο Παπαφλέσσας έκοψε ένα κομμάτι από την εσωτερική πλευρά του ράσου του και ταυτόχρονα ζήτησε από τον οπλαρχηγό Παναγιώτη Κεφάλα να σχίσει δύο λωρίδες από τη λευκή του φουστανέλα. Πίνακας του Πέτερ φον Ες με θέμα την άλωση της Τριπολιτσάς. Ο Παναγιώτης Κεφάλας υψώνει την επαναστατική σημαία στις επάλξεις των τειχών της πόλης. Αν δεχθούμε τη συνεργασία του Παπαφλέσσα με τον Κεφάλα για την κατασκευή της σημαίας ως γεγονός, τότε ο Γερμανός καλλιτέχνης δεν απέδωσε στη σωστή θέση τα χρώματα. Πίνακας του Πέτερ φον Ες με θέμα την άλωση της Τριπολιτσάς. Ο Παναγιώτης Κεφάλας υψώνει την επαναστατική σημαία στις επάλξεις των τειχών της πόλης. Αν δεχθούμε τη συνεργασία του Παπαφλέσσα με τον Κεφάλα για την κατασκευή της σημαίας ως γεγονός, τότε ο Γερμανός καλλιτέχνης δεν απέδωσε στη σωστή θέση τα χρώματα. Με αυτά τα κομμάτια κατασκευάστηκε μια αυτοσχέδια σημαία (γαλάζια με λευκό σταυρό) η οποία υψώθηκε, κάτω από τις ιαχές των Ελλήνων πολεμιστών, στο πρώην τουρκικό διοικητήριο της πόλης. Αυτή αποτέλεσε το πρώτο σχέδιο της επίσημης σημαίας του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωση. Η ιστοριογραφία των πρώτων μετεπαναστατικών χρόνων έδωσε και μια ρομαντική διάσταση στη σημαία, αποτέλεσμα συνεργασίας ενός στρατιώτη και ενός ιερέα, αναφέροντας πως η γενναιότητα του κλέφταρματολού στήριξε τις ελπίδες της στη χριστιανική πίστη. Την 1η Ιανουαρίου 1822 συνήλθε στην Πιάδα της Επιδαύρου η Α΄Εθνοσυνέλευση. Ανάμεσα στα πολλά που συζητήθηκαν τέθηκε και το ζήτημα της καθιέρωσης ενιαίας επαναστατικής σημαίας, ώστε να σταματήσει η σύγχυση που επικρατούσε μέχρι τότε από την εμφάνιση δεκάδων σημαιών. Με το ΡΔ΄άρθρο του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδας ορίστηκε η ενιαία σημαία να συμβολίζει «την Πάρεδρον του Θεού Σοφίαν, την Ελευθερίαν και την Πατρίδα» και καθιερώθηκε να φέρει ως σύμβολο τον σταυρό και ως χρώματα το κυανό και το λευκό. Στις 15 Μαρτίου 1822 στην Κόρινθο, το Εκτελεστικό Σώμα με το Διάταγμα 540 προσδιόρισε τις λεπτομέρειες της παραπάνω απόφασης. Η σημαία «των κατά γην δυνάμεων» θα ήταν τετράγωνη, κυανού χρώματος, με έναν λευκό σταυρό στη μέση. Η ναυτική σημαία διακρινόταν σε πολεμική και εμπορική. Η πολεμική διαιρέθηκε σε εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα. Στην άνω εσωτερική γωνία της υπήρχε κυανό τετράγωνο με λευκό σταυρό στη μέση. Τα παραπάνω ενέκρινε και επικύρωσε και το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδας στην Τροιζήνα (Μάιος 1827), ορίζοντας να μη μεταχειρίζονται οι Έλληνες άλλες σημαίες τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα. Η παραπάνω διαταγή εφαρμόστηκε καθολικά στην αρχή, καθώς προσέκρουσε στο έντονο τοπικιστικό πνεύμα των επαναστατών. Βαθμιαία όμως η κυανόλευκη επικράτησε, με συνέπεια να τερματιστεί η σύγχυση λόγω των ποικίλων χρωμάτων και σχημάτων. Στις 30 Ιουλίου 1828, ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας εξέδωσε ένα ψήφισμα σύμφωνα με το οποίο «τα πολεμικά και εμπορικά πλοία της Ελλάδος θέλουν φέρει μιαν και την αυτήν σημαίαν, την μέχρι σήμερον πολεμικήν», αποκαθιστώντας έτσι μια μεγάλη αδικία σε βάρος του ελληνικού εμπορικού στόλου ο οποίος είχε σηκώσει το βάρος του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Όσον αφορά στο σκεπτικό της επιλογής των χρωμάτων (λευκού και κυανού), τις σειρές και τους συμβολισμούς που επιδιώχθηκαν υπάρχουν ποικίλες απόψεις, οι οποίες ακόμη και σήμερα οδηγούν σε διχογνωμία μεταξύ των ιστορικών. Συγκεκριμένα υποστηρίχθηκαν οι ακόλουθες απόψεις και εκδοχές αν και οι περισσότερες αποτελούν ρομαντικές θεωρήσεις και στερούνται αποδεικτικών στοιχείων. Οι εκδοχές που έχουν ακουστεί *Ο κυανόλευκος συνδυασμός προέρχεται από τα χρώματα του πέπλου της θεάς Αθηνάς. *Τα συγκεκριμένα χρώματα επελέγησαν από τις κυανόλευκες σημαίες του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή την κυανόλευκη επίσημη ενδυμασία των Βυζαντινών αξιωματούχων ή από την αυτοκρατορική σημαία των Παλαιολόγων. *Τα χρώματα και το σχήμα είναι δανεισμένα από τη σημαία του φημισμένου οπλαρχηγού Ιωάννη Σταθά. Πανομοιότυπο της σημαίας του Ιωάννη Στάθα. Πανομοιότυπο της σημαίας του Ιωάννη Σταθά *Το λευκό χρώμα συμβολίζει την αγνότητα και τον καλό σκοπό των Ελλήνων που επιδίωκαν την ανεξαρτησία. Το κυανό χρώμα συμβολίζει τον ουρανό της Ελλάδας, την ουράνια δύναμη η οποία βοήθησε τον άνισο αυτό Αγώνα να τελειώσει ευνοϊκά για το ελληνικό έθνος (αυτή είναι και η επικρατούσα άποψη). *Τα χρώματα συμβολίζουν τον ουρανό (κυανό) και τον αφρό των κυμάτων της θάλασσας (λευκό). *Τα χρώματα είναι ο συνδυασμό της κυανής ναυτικής βράκας και της λευκής φουστανέλας. *Οι εννέα κυανές-λευκές οριζόντιες λωρίδες περιέχονταν στην αυτοκρατορική σημαία του Νικηφόρου Φωκά, τις οποίες διατήρησε στο οικόσημο της και στη σημαία της η οικογένεια των Καλλέργηδων πιστεύοντας ότι αντλούσε την καταγωγή της από τον εν λόγω αυτοκράτορα. *Οι εννέα οριζόντιες λωρίδες συμβολίζουν τις εννέα Μούσες. *Οι παράλληλες επαναλαμβανόμενες λωρίδες συμβολίζουν τη θάλασσα και τους κυματισμούς της. *Οι οριζόντιες λωρίδες επιλέχθηκαν με βάση τα πρότυπα της αμερικανικής σημαίας (πρόκειται για μια άποψη η οποία δεν στερείται σοβαρότητας). *οι εννέα λωρίδες είναι μια, για κάθε συλλαβή της φράσης «ελευθερία η θάνατος» Greek Flag_GEORGE ARENTS COLLECTION_2Στο βιβλίο με τίτλο «Ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1821-1997», εκδόσεις ΓΕΣ/ΔΙΣ, αναφέρεται: «Με την επιλογή του κυανού, του χρώματος του ουρανού, υποδηλώνεται η θεότητα του Αγώνα, αφού ο Θεός ενέπνευσε στο έθνος τη μεγαλουργή ιδέα, παρότι αδύνατο και άοπλο, να αναλάβει και να φέρει σε αίσιο πέρας τον άνισο εκείνο αγώνα. Με το λευκό υποδηλώνεται ο καθαρός, άμωμος και αγνός σκοπός των Ελλήνων που μοναδική τους επιδίωξη ήταν η απελευθέρωση και η ανεξαρτησία του έθνους και η απαλλαγή του από την πολύχρονη σκληρή τυραννία. Εξάλλου, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οι εννέα κυανόλευκες ταινίες αντιπροσωπεύουν τις εννέα συλλαβές της φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος», που ήταν και ο όρκος των παλικαριών της Επαναστάσεως». Το βέβαιο είναι ότι σε κανένα από τα επίσημα κυβερνητικά έγγραφα, μέσω των οποίων καθιερώθηκε η εν λόγω σημαία, δεν υπάρχει η αιτιολόγηση για τη συγκεκριμένη χρωματική επιλογή και το σχήμα. Φαίνεται ότι η κυανόλευκη κρατά ακόμα καλά κρυμμένα τα μυστικά της. Ωστόσο, συνεχίζει να εμπνέει. Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/giati-i-elliniki-simea-ine-kianolefki-giati-echi-ennia-lorides-pote-kathierothike-os-episimi-simea-tou-ellinikou-kratous/

Η επίδραση γνώσης των αρχαίων ελληνικών

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Φιλολογικός Ιστότοπος.

Η επίδραση γνώσης των αρχαίων ελληνικών στην ψυχοδιανοητική ανάπτυξη των παιδιών – Ειρ. Μαυροπούλου
http://www.filologikos-istotopos.gr/…/i-epidrasi-gnosis-to…/

Η επίδραση γνώσης των αρχαίων ελληνικών στην ψυχοδιανοητική ανάπτυξη των παιδιών – Ειρ. Μαυροπούλου

filologikos-istotopos.gr

Δραχμας δεν διδω, Λιρας δεν διδω!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Ελευθερία Παππά.

Η Ελευθερία Παππά κοινοποίησε ένα σύνδεσμο στην ομάδα ΠΑΛΙΟΣ ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ.

8 Απριλίου στις 8:10 π.μ. ·

Σαν σήμερα στις 8 Απριλίου 1913 γεννήθηκε ο Μίμης Φωτόπουλος.
Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ελευθέρου Θεάτρου και Πρόεδρος του Δ.Σ. Άρματος Θέσπιδος.
Έκανε θεατρικές περιοδείες στην Αμερική, Γερμανία, Αίγυπτο, Τουρκία και Κύπρο.
Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α' και
Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Δραχμας δεν διδω, Λιρας δεν διδω!

Απο την ταινια "Τι κανει ο ανθρωπος για να ζησει"

youtube.com

LE CROCHET FACILE

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Manualidades Maravillosas.

 

+57

 










 
 
Ο χρήστης Manualidades Maravillosas πρόσθεσε 60 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: LE CROCHET FACILE.

5 Ιουνίου 2015 ·

TAPETES FACILES !!!
COMPARTO REVISTAS COMPLETAS TE GUSTAN?
DESEAS QUE TE LLEGUEN MIS ALBUMES?
PodrÍas darle ME GUSTA A MI PAGINA https://www.facebook.com/pages/Manualidades-Maravillosas/140848119440156?ref=hl

Εύκολο ματς!!!
Μοιράζομαι όλα τα περιοδικά. Σου αρέσουν;
Θέλεις να έρθουν τα άλμπουμ μου;
Θα μπορούσε να σας αρέσει η σελίδα μου https://www.facebook.com/pages/Manualidades-Maravillosas/140848119440156?ref=hl

Γιατί τα Σταφύλια Σαπίζουν

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Γιατί τα Σταφύλια Σαπίζουν Πάνω στο Αμπέλι Πριν Ωριμάσουν; Διαβάστε πώς θα το Προλάβετε - share24.gr

share24.gr
http://share24.gr/giati-ta-stafylia-sapizoun-pano-sto-abeli-prin-orimasoun-diavaste-pos-tha-prolavete/
Το αμπέλι είναι μια καλλιέργεια που θέλει αρκετή υπομονή. Ξεκινάμε τις εργασίες από την αρχή του χρόνου με το πρώτο κλάδεμα και μετά περιμένουμε μέχρι οι ταξιανθίες που εμφανίζονται την άνοιξη, να εξελιχθούν σε καρπούς και το φθινόπωρο να μαζέψουμε επιτέλους τα τσαμπιά με τα σταφύλια. Πολλές φορές με το πέρας του καλοκαιριού βλέπουμε τις ρώγες των σταφυλιών να αρχίζουν να σαπίζουν, κάτι το απογοητευτικό για τις προσπάθειές μας.
Δυστυχώς είναι αδύνατο να σώσουμε τα σταφύλια που ήδη μολύνθηκαν, και ενδεχομένως να είναι δύσκολο να περιορίσουμε την εξάπλωση σε άλλα τσαμπιά στο ίδιο η σε γειτονικά κλήματα. Απ’ την άλλη έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε ποιοι μύκητες, έντομα εχθροί και ελλείψεις θρεπτικών συστατικών κάνουν τις ρώγες να σαπίζουν ή  να μαραίνονται πάνω στους βότρεις της αμπέλου και να ελέγξουμε/προλάβουμε εύκολα αυτές τις ασθένειες με έγκαιρες καλλιεργητικές πρακτικές και ψεκασμούς.
Ας διαβάσουμε παρακάτω τις κυριότερες αιτίες που κάνουν τις ράγες των σταφυλιών να σαπίζουν πριν φτάσουν στην ωρίμανση:

Τεφρά σήψη αμπέλου

Η τεφρά σήψη της αμπέλου οφείλεται στον μύκητα Botrytis cinerea. Ο μύκητας αυτός παρασιτεί πολλά ακόμα καλλιεργούμενα φυτά σε αδύναμους ιστούς στους καρπούς και τους βλαστούς τους.
Στο αμπέλι κάνει ζημιά κυρίως στις ράγες ξεκινώντας λίγο πριν αρχίσει η ωρίμανσή τους. Αρχικά, εμφανίζεται μια καστανή και υδαρής κηλίδα σε μια ράγα στο τσαμπί που μολύνεται από το μύκητα. Η μόλυνση διευκολύνεται από τραυματισμό της επιδερμίδας της ράγας βρίσκοντας έτσι την ευκαιρία ο μύκητας να εισέλθει και να παρασιτήσει στο εσωτερικό της. Η επιδερμίδα της ράγας μπορεί να είναι ευάλωτη και λόγω των ακανόνιστων ποτισμάτων και της υπερβολικής λίπανσης.
Αφού παρασιτήσει την πρώτη ράγα, ο μύκητας καρποφορεί επάνω της και εξαπλώνεται εύκολα και γρήγορα στις γειτονικές. Οι καρποφορίες του μύκητα έχουν χρώμα τεφροκάστανο και διακρίνονται εύκολα σαν σκόνη πάνω στα σάπια σταφύλια. Αφού εξαπλωθεί, διακρίνουμε σάπιες ρώγες, συνήθως συγκεντρωμένες κάπου στο κέντρο του τσαμπιού. Αν αγγίξουμε τις προσβεβλημένες ράγες, η επιδερμίδα τους αποκολλάται εύκολα από τη σάρκα.
Επίσης, τα σταφύλια μπορούν να μολυνθούν νωρίτερα στις αρχές του καλοκαιριού από άλλα παθογόνα, όπως μύκητες του γένους Alternaria sp., Aspergillus niger, Penicillium sp. κ.α. και διάφορα βακτήρια που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα χωρίς την τεφρή εξάνθηση και οδηγούν σε όξινη σήψη αφού σαπίσουν εντελώς. Αυτό το σύμπλοκο βακτηρίων και σακχαρομυκήτων μεταδίδεται από το ένα τσαμπί στο άλλο από διάφορα μυγάκια (Drosophila melanogaster κ.α.) που τρέφονται με τα σάκχαρα των ανοιγμένων ραγών.

Για να αντιμετωπίσουμε την τεφρά σήψη προληπτικά:

1) Εφαρμόζουμε ψεκασμούς με χαλκούχα 3 φορές την άνοιξη κατά την άνθιση, αμέσως μετά την άνοιξη και πριν τη διόγκωση των καρπών για να εμποδίσουμε τη μόλυνσή τους. Το φθινόπωρο και αφού έχει ξεκινήσει η ωρίμανση των ραγών, η επιδερμίδα αρχίζει να είναι ευάλωτη στις επιθέσεις του βοτρύτη και χρειάζεται να κάνουμε ψεκασμούς κάθε 10 με 15 μέρες μέχρι τη συγκομιδή. Βέβαια, υπάρχουν που καλλιεργεί συμβατικά και επαγγελματικά μπορεί να εφαρμόσει σκευάσματα που θα βρει στην αγορά κατά του βοτρύτη πιο αποτελεσματικά από τον χαλκό.
2) Αφαίρεση των φύλλων στη βάση των τσαμπιών για να αερίζονται καλύτερα. Είναι σημαντικό να μην το παρακάνετε και να μην αφαιρέσετε φύλλα που θα εκθέσουν τους καρπούς στο φως του ήλιου για πολλές ώρες, ώστε να αποτρέψουμε τυχόν το ηλιακά εγκαύματα.
3) Προσοχή στις εργασίες σας με τα κλαδευτήρια, τα μαχαίρια και τα άλλα εργαλεία που χρησιμοποιείτε, ώστε να μην τραυματίζετε τους καρπούς και να βρίσκει το παθογόνο σημεία εισόδου για να τους μολύνει.
4) Να μην κάνετε ακανόνιστα ποτίσματα. Να τηρείτε αυστηρά το ημερολόγιο και τα διαστήματα κατά τα οποία ποτίζετε. Επίσης, να μην το παρακάνετε με την αζωτούχο λίπανση όταν τα σταφύλια μπαίνουν στην ωρίμανση. Εκτός του ότι βλάπτει την επιδερμίδα των ραγών, μπορεί να υποβαθμίσει ποιοτικά τους καρπούς και την συγκέντρωση σακχάρων και αρωματικών ενώσεων που περιέχουν.

Ωίδιο 

Το ωίδιο της αμπέλου είναι μια ασθένεια που οφείλεται στον μύκητα Uncinula necator. Προσβάλλει όλα τα νεαρά τμήματα και ιστούς της αμπέλου πάνω τα οποία καλύπτει με το λευκό μυκήλιό του και τις καρποφορίες του (εξάνθηση). Αυτή η λευκή ‘σκόνη’ πάνω στα φύλλα και τους βλαστούς είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της ασθένειας.
Οι ράγες μπορούν να μολυνθούν από την αρχή, την άνοιξη πριν διογκωθούν, μέχρι και λίγο πριν την ωρίμανσή τους. Ο μύκητας αναπτύσσεται πάνω στην επιφάνεια της επιδερμίδας των ραγών και στέλνει μυζητήρες στο εσωτερικό των κυττάρων της για να απορροφήσει τους χυμούς τους. Όταν μολυνθούν οι ταξιανθίες νωρίς την άνοιξη και όταν είναι ακόμα ανθισμένες, μπορεί να πέσουν ή οι ράγες να μην αναπτυχθούν, να ξηρανθούν και να πέσουν.
Σε επόμενο στάδιο μέσα στο καλοκαίρι, η δραστηριότητα του μύκητα προκαλεί ρωγμές στην επιδερμίδα των ραγών, από τις οποίες βρίσκουν την ευκαιρία να εισέλθουν οι μύκητες που αναφέραμε πριν στην περίπτωση της τεφράς σήψης.
Αργότερα, αν ο μύκητας προσβάλλει τις ράγες που έχουν μπει στην ωρίμανση, προκαλούνται πάνω τους εσχαρώσεις που ρίχνουν την ποιότητα και την εμπορική αξία ιδιαίτερα των επιτραπέζιων ποικιλιών.

Για να αντιμετωπίσουμε το ωίδιο της αμπέλου θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή, νωρίς την άνοιξη:

1) Θειαφίζουμε κάνοντας επιπάσεις με θειάφι σε σκόνη την εποχή της άνοιξης και όταν δένουν οι καρποί. Μπορούμε να θειαφίζουμε κάθε φορά που βλέπουμε τα συμπτώματα του ωιδίου. Το θειάφι έχει προληπτική και θεραπευτική δράση στην περίπτωση του ωιδίου. Θα πρέπει να προσέχουμε η θερμοκρασία να μην ξεπερνά τους 30 βαθμούς Κελσίου όταν θειαφίζουμε, γιατί σε διαφορετική περίπτωση παρουσιάζεται φυτοτοξικότητα. Διαβάστε το σχετικό άρθρο: Πώς γίνεται το θειάφισμα στο αμπέλι;
2) Ψεκασμός με ωιδιοκτόνα του εμπορίου. Οι επαγγελματίες και όσοι κάνουν συμβατική καλλιέργεια έχουν την επιλογή να διαλέξουν μεταξύ αρκετών σκευασμάτων που αντιμετωπίζουν  αποτελεσματικά το ωίδιο. Μπορούν να κάνουν εφαρμογές από την αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, όταν βγαίνουν τα πρώτα φύλλα από τους βλαστάνοντες οφθαλμούς, αργότερα στην άνθηση και στο δέσιμο των καρπών και φυσικά όποτε παρατηρούν τα συμπτώματα του ωιδίου.
3) Επίσης, και γι’ αυτή την ασθένεια θα πρέπει να λαμβάνονται καλλιεργητικά μέτρα, όπως αφαίρεση των προσβεβλημένων νεαρών βλαστών, αφαίρεση προσβεβλημένων φύλλων και καρπών για να μην προχωρήσει η μόλυνση και σε γειτονικά σταφύλια.

Ευδεμίδα της αμπέλου

Η ευδεμιδα της αμπέλου είναι ένα λεπιδόπτερο (γκρι πεταλούδα) με επιστημονικό όνομα Lobesia botrana. Πλήττει τόσο τις ταξιανθίες όσο και τους καρπούς. Στις ταξιανθίες, οι προνύμφες τρέφονται με τα άνθη, τα οποία συνενώνουν σε ομάδες με νήματα που υφαίνουν για να τρέφονται μέσα προστατευμένες.
Αργότερα οι επόμενες γενιές και κυρίως η τρίτη γενιά που συμπίπτει με το γυάλισμα των ραγών, ορύσσουν στοές στις ράγες και τρέφονται με τη σάρκα. Παράλληλα υφαίνουν νήματα που συγκρατούν τις ράγες στις οποίες τρέφονται στο τσαμπί. Κάθε προνύμφη μπορεί να τραφεί σε μια έως 5 ράγες πάνω στο τσαμπί κατά τη διάρκεια του βιολογικού της κύκλου. Κάθε ράγα που έχει δεχτεί επίθεση από την προνύμφη της ευδαιμίδας έχει μια οπή εισόδου ενώ μπορεί να είναι εμφανή και ροκανίδια από τη δραστηριότητα της προνύμφης.
Η ζημιά πολλαπλασιάζεται εκθετικά όταν στις ανοικτές ράγες και στην εκτεθειμένη σάρκα τους παρασιτούν μύκητες όπως ό βοτρύτης που είδαμε πιο πάνω. Αυτές οι δευτερογενείς μολύνσεις είναι πιο καταστροφικές από τη δραστηριότητα της ευδεμίδας.

Για την αντιμετώπιση της ευδεμίδας συστήνονται τα μέτρα:

1) Οι επαγγελματίες καλλιεργητές με συμβατικές καλλιέργειες θα πρέπει να εφαρμόζουν εγκαίρως ψεκασμούς με σκευάσματα που έχουν ωοκτόνο δράση. Η καταπολέμηση της ευδεμίδας όταν αυτή είναι στο στάδιο της προνύμφης είναι πιο δύσκολη μιας και προστατεύεται στο εσωτερικό των ραγών και από τα νήματα που υφαίνει. Οι πληθυσμοί είναι απαραίτητο να παρακολουθούνται με φερομονιικές παγίδες για να προλάβουμε να επέμβουμε στο σωστό χρόνο και οι καλλιεργητές θα πρέπει να ενημερώνεται εγκαίρως από τα τεχνικά δελτία που εκδίδονται και ενημερώνουν για την αύξηση του πληθυσμού των εντόμων αυτών.
2) Επίσης οι καλλιεργητές μπορούν να χρησιμοποιούν σκευάσματα του εντομοπαθογόνου βακίλου Bacillus thuringiensis που μπορεί να αντιμετωπίσει τα προνυμφικά στάδια.
3) Συνιστούνται ορισμένα καλλιεργητικά μέτρα, όπως εδαφοκάλυψη με πλαστικό νάιλον (του οποίου η αντανάκλαση απωθεί τα ενήλικα άτομα της εδεμίδας), βοτάνισμα των ζιζανίων, κλάδεμα των προσβεβλημένων μερών, κανονικά ποτίσματα και προγραμματισμός της συγκομιδής πρόωρα. Οι ερασιτέχνες καλλιεργητές με λίγα κλήματα μπορούν να επιθεωρούν συχνά τα σταφύλια, να εντοπίζουν τις φαγωμένες ρώγες και να τις απομακρύνουν με το χέρι εγκαίρως.
4) Υπάρχουν ορισμένες ποικιλίες που είναι ανθεκτικές στις προσβολές του εντόμου, κυρίως στις ταξιανθίες, λόγω της φυσιολογίας των ιστών και τις ικανότητας να αντέχουν στα μασήματα των προνυμφών.

Ξήρανση ράχης

Η ασθένεια αυτή οφείλεται σε ένα συνδυασμό προβλημάτων θρέψης και κλιματολογικών παραγόντων που οδηγούν στην ξήρανση είτε της ταξιανθίας την άνοιξη, είτε του τσαμπιού αργότερα στην αρχή της ωρίμανσης και στο τέλος του καλοκαιριού.
Στο τέλος του καλοκαιριού και στην αρχή του φθινοπώρου, οι πρώτες βροχοπτώσεις μετά από περιόδους παρατεταμένης ξηρασίας σε συνδυασμό με ελλείψεις και προβλήματα απορρόφησης θρεπτικών συστατικών προκαλούν ταχεία ωρίμανση των ραγών και τελικά ξήρανση του τσαμπιού συνήθως από κάτω προς τα πάνω όπως το βλέπουμε κρεμασμένο.
Πιο συγκεκριμένα, η έλλειψη μαγνησίου περιορίζει την ανάπτυξη των ραγών, αυτές μένουν πιο μικρές σε μέγεθος σε σχέση με το φυσιολογικό της ποικιλίας και αρχίζουν να ωριμάζουν και να ξεραίνονται απότομα. Επίσης η διαταραχή της αναλογίας καλίου-ασβεστίου-μανησίου και αζώτου οδηγούν σε αυτό το πρόβλημα. Όταν η θερμοκρασία πέσει απότομα η χαμηλή συγκέντρωση των σακχάρων στους αποθησαυριστικούς ιστούς και στις ράγες οδηγεί σε συσσώρευση αζώτου και διατάραξη της αναλογία των παραπάνω στοιχείων στο φυτό. Ακόμα, η καλιούχος λίπανση στο στάδιο της ωρίμανσης επιδεινώνει το πρόβλημα μιας και εμποδίζει την απορρόφηση μαγνησίου από το έδαφος.

Για την αντιμετώπιση της ασθένειας συνιστάται:

1) Ψεκασμοί με διαφυλλικά λιπάσματα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγνήσιο δύο με τρεις φορές πριν και κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης των σταφυλιών. Εφαρμογή καλά χωνεμένης κοπριάς.
2) Αποφυγή της χρήσης καλιούχων λιπασμάτων στο στάδιο της ωρίμανσης.
3) Ισορροπημένα και κανονικά ποτίσματα και κλάδεμα των πρέμνων όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο για τον έλεγχο της ζωηρότητας της βλάστησής του.
Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ)

Ivan Jablonka «Λετισιά»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Εκδόσεις Πόλις.

 

Εκδόσεις Πόλις

30 Οκτωβρίου στις 10:23 π.μ. ·

Από σήμερα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το βιβλίο του Ivan Jablonka «Λετισιά».
Μετάφραση: Χαρά Σκιαδέλλη
Βραβείο Λογοτεχνίας της Le Monde
Βραβείο Μυθιστορήματος Médicis
«Μέσα από το μαρτύριο της Λετισιά, ο Ζαμπλονκά σκιαγραφεί νέους ανθρώπους που συντρίβονται από τη ζωή, πριν καλά καλά αρχίσουν να ζουν.
Οι δίδυμες αδελφές Περαί, προσπαθώντας να ξεφύγουν από το βίαιο οικογενειακό περιβάλλον τους, αναζητούν καταφύγιο στην οικογένεια Πατρόν· δύο τυπικά κορίτσια σ’ ένα θλιβερό προάστιο της Ναντ. Ξυπνούν νωρίς, δουλεύουν σκληρά, προσπαθούν να ενσωματωθούν. Χωρίς να διαβάζουν βιβλία, χωρίς να πηγαίνουν σινεμά, καρφωμένα στο κινητό τους, στα γεμάτα λάθη SMS, στους φίλους τους στο μπιστρό. Δεν εξεγείρονται ποτέ. Κι όταν η Λετισιά απειλεί ότι θα κάνει μήνυση στον άνδρα που την ενοχλεί καθώς δεν τον ανέχεται πια, θα δολοφονηθεί με φρικτό τρόπο.
Λετισιά ή το τέλος των ανδρών…
Η βιαιότητα του βιολογικού πατέρα συναντά τη σεξουαλική παρενόχληση του ανάδοχου πατέρα. Κι ακόμα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί εκμεταλλεύεται τη συγκίνηση που προκαλεί το έγκλημα προκειμένου να καταγγείλει τη δήθεν υπερβολική επιείκεια των δικαστών και να καταστήσει πιο αυστηρή την ποινική νομοθεσία. Στο όνομα της προστασίας των πολιτών, η υπόθεση Λετισιά μετατρέπεται σε εργαλείο καταστολής. Δίνοντας λόγο σε πολλούς ανθρώπους, ο Ζαμπλονκά στήνει ένα πολυφωνικό χορικό, που με τον ρυθμό του, τις λέξεις του, πολλές φορές σαν ξόρκια, καταφέρνει με μαγικό τρόπο να ξαναδώσει ζωή στη Λετισιά. Η ντοκιμαντερίστικη γραφή του μετατρέπεται σε λυτρωτική. Ο Ζαν Ζενέ, ο Τρούμαν Καπότε, ο Μισέλ Φουκώ ή ο Εμανουέλ Καρέρ ασχολήθηκαν επίσης με το έγκλημα αλλά από την πλευρά του κυνηγού, που η σκοτεινή του πλευρά τούς γοήτευε. Ο φεμινιστής Ζαμπλονκά επιλέγει να είναι με την πλευρά του θηράματος, που αρνείται να το χαρακτηρίσει θύμα, γιατί δεν θέλει να εγκλωβίσει τη Λετισιά αποκλειστικά και μόνο στα όρια του προσωπικού της δράματος, αλλά να ακολουθήσει όλη της τη διαδρομή, με σεβασμό για κάθε στιγμή της ύπαρξής της».
Fabienne Pascaud, Télérama
***
Τη νύχτα της 18ης προς 19η Ιανουαρίου 2011, η Λετισιά Περαί απήχθη πενήντα μέτρα από το σπίτι της, πριν καταλήξει μαχαιρωμένη και στραγγαλισμένη. Χρειάστηκαν εβδομάδες για να βρεθεί το πτώμα της. Ήταν δεκαοχτώ χρονών.
Ο Ιβάν Ζαμπλονκά συνάντησε τους οικείους της κοπέλας και τους πρωταγωνιστές της δικαστικής έρευνας, και παρακολούθησε τη δίκη του δολοφόνου το 2015. Μελέτησε το εγκληματικό συμβάν σαν ιστορικό αντικείμενο, και τη ζωή της Λετισιά σαν κοινωνικό γεγονός. Διότι, από την παιδική της ηλικία, η Λετισιά κακοποιήθηκε, συνήθισε να ζει μέσα στον φόβο, και τούτη η πορεία βίας ρίχνει φως στο τραγικό της τέλος και, ταυτόχρονα, σ’ ολόκληρη την κοινωνία μας: έναν κόσμο όπου οι γυναίκες πέφτουν θύματα παρενοχλήσεων, ξυλοδαρμών, βιασμών, φόνων.
Ο Ζαμπλονκά μιλάει για «διαλυμένες οικογένειες, παιδιά που υπέφεραν βουβά, νέους που μπήκαν από νωρίς στην αγορά εργασίας, αλλά και τη χώρα στις αρχές του 21ου αιώνα, τη Γαλλία της φτώχειας, των περιαστικών ζωνών, των κοινωνικών ανισοτήτων».
***
Ο Ιβάν Ζαμπλονκά, πανεπιστημιακός, χρησιμοποιεί εδώ τους κώδικες του μυθιστορήματος, αυτού του είδους που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της ιστορίας και των κοινωνικών επιστημών. Το Λετισιά αποτελεί αριστουργηματικό παράδειγμα αυτού του «cross-over».
Le Magazine littéraire
Το αξιοθαύμαστο πορτρέτο μιας γυναίκας. Μια φεμινιστική αφήγηση νέου τύπου; Μπορούμε επίσης, απλώς, να μιλήσουμε για ενσυναίσθηση, για την εξέγερση μπροστά στην αδικία και για μια προσεκτική και σοβαρή αντιμετώπιση της πραγματικότητας.
Marianne
Ένα αριστουργηματικό λογοτεχνικό επίτευγμα.
Lire
Το Λετισιά δεν είναι ούτε δοκίμιο ούτε μυθιστόρημα, αλλά ένα σπουδαίο βιβλίο που αμφισβητεί κάθε κατηγοριοποίηση.
Le Figaro
Ο Ζαμπλονκά, γόνος πολωνοεβραϊκής οικογένειας, τα ίχνη της οποίας αναζήτησε στο αριστουργηματικό βιβλίο του Histoire des grands-parents que je n’ai pas eus, ξαναδίνει στη Λετισιά την ταυτότητά της, την αξιοπρέπειά της, για να μην περιοριστεί απλώς και μόνο στα κομμάτια ανθρώπινης σάρκας ριγμένα σε σακούλες σκουπιδιών.
Sciences Humaines
Το Λετισιά δεν είναι μόνο το σπαρακτικό πορτρέτο μιας κακοποιημένης νεαρής γυναίκας. Αναλύει επίσης τα αίτια –και τα αποτελέσματα– της βίας σε όλες της τις μορφές, κοινωνικές, ανδροκρατικές, σχολικές, οικογενειακές… Ο συγγραφέας διατηρεί τη σωστή απόσταση ανάμεσα στη συγκίνηση και την αντικειμενικότητα, το ελεγειακό ύφος και την επιστημονική ανάλυση, την ιστορία και τη λογοτεχνία. Συναρπαστικό βιβλίο.
Les Inrockuptibles
***
Ο Ivan Jablonka (Ιβάν Γιαμπλόνκα ή Ζαμπλονκά, κατά τη γαλλική προφορά), πολωνοεβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε το 1973 στο Παρίσι. Απόφοιτος της École Normale Supérieure, agrégé και διδάκτωρ της ιστορίας, είναι καθηγητής της σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris XIII-Nord.
Συνεργάτης του Πιερ Ροζανβαλόν, είναι ένας από τους αρχισυντάκτες της ψηφιακής επιθεώρησης ιδεών La vie des idées, και διευθύνει ή συνδιευθύνει εκδοτικές σειρές στο πεδίο της ιστορίας και των κοινωνικών επιστημών.
Το Λετισιά τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο της εφημερίδας Le Monde, το βραβείο μυθιστορήματος Médicis και το βραβείο δοκιμίου του περιοδικού Transfuge.
Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Η ιστορία είναι μια σύγχρονη λογοτεχνία, και από τις εκδόσεις Καστανιώτη το βιβλίο του Ζαν Ζενέ: Οι ανομολόγητες αλήθειες.
isbn: 978-960-435-577-8 | σελίδες: 448 | τιμή: 16 ευρώ

... με Μοσχεύματα Ρίζας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Πολλαπλασιάστε τα Φυτά σας με Μοσχεύματα Ρίζας - Τί είναι και Πώς να το Κάνετε - share24.gr

Ο πολλαπλασιασμός των φυτών από τα μοσχεύματα ρίζας είναι σχετικάμια άγνωστη τεχνική, γι ‘αυτό οι περισσότεροι διστάζουν να τη δοκιμάσουν. Δεν είναι κάτι…

share24.gr

http://share24.gr/pollaplasiaste-ta-fyta-sas-moschevmata-rizas-ti-ine-ke-pos-na-kanete/

Ο πολλαπλασιασμός των φυτών από τα μοσχεύματα ρίζας είναι σχετικάμια άγνωστη τεχνική, γι ‘αυτό οι περισσότεροι διστάζουν να τη δοκιμάσουν. Δεν είναι κάτι δύσκολο, αλλά υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρετε. Ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα ρίζας δεν είναι κατάλληλος για όλα τα φυτά, αλλά είναι ιδανικός για ορισμένα από αυτά, όπως, μεταξύ άλλων: τα σμέουρα και τα βατόμουρα, οι πασχαλιές, οι τριανταφυλλιές, το αγιόκλημα, η συκιά, η αγριομηλιά κ.α.

Τι είναι τα μοσχεύματα ρίζας;

Τα μοσχεύματα από ρίζες είναι κομμάτια ρίζας κομμένα από φυτά που σκοπεύετε να πολλαπλασιάσετε. Τα μοσχεύματα αυτά τα παίρνουμε από την ρίζα των φυτών τους μήνες που βρίσκονται σε λήθαργο, δηλαδή Νοέμβριο με Ιανουάριο, σε κάθε περίπτωση, σίγορα πριν σπάσει ο λήθαργος. Τους μήνες αυτούς οι ρίζες έχουν υψηλή συγκέντρωση υδατανθράκων για την ανοιξιάτικη ανάπτυξή τους και έτσι τα μοσχεύματα αυτά έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτυχθούν και να πετύχει ο πολλαπλασιασμός. Εξετάστε τις ρίζες πριν παρετε τα μοσχεύματα και επιλέξτε αυτές που έχουν ανοικτό χρώμα και φαίνονται υγιείς.
Αποφύγετε εκείνες που παρουσιάζουν ενδείξεις σήψης, ή παρασιτισμού από έντομα. Οι νέοι βλαστοί μεγαλώνουν από το τμήμα της ρίζας που βρίσκεται πιο κοντά στο φυτό. Εάν φυτέψετε τη ρίζα ανάποδα, δεν θα βλαστησει. Πάρτε το χρόνο σας για να εντοπίσετε το πιο κατάλληλο τμήμα της ρίζας για να την κόψετε και  αργότερα κάνετε την τομή υπό γωνία.

Πώς να πάρετε τα μοσχεύματα: 

Σκάψτε στη βάση του μητρικού φυτού κοντά στο λαιμό του και κόψτε ένα τμήμα ρίζας μήκους 5-8 εκ. Επιλέξτε ένα τμήμα με διάμετρο μολυβιού. Ξαναφυτέψτε το μητρικό φυτό αμέσως και ποτίστε αρκετά εάν το έδαφος είναι ξηρό. Χρησιμοποιήστε ένα αιχμηρό μαχαίρι αντί για κλαδευτήρι κήπου ώστε να αποφύγετε να συμπιέσετε τη ρίζα. Η τεχνική κοπής ριζών εξαρτάται από το πάχος της ρίζας. Για να αποθηκεύσετε τα μοσχεύματα που πήρατε, τοποθετήστε τα  σε υγρό έδαφος οριζοντίως.
Θυμηθείτε: ο βλαστός θα εμφανιστεί από το κομμένο άκρο του μοσχεύματος. Καλύψτε τα κομμάτια τα ρίζας με 1,5 εκ. του μίγματος ειδικό που κρατά την υγρασια, χρησιμοποιείστε άμμο και βερμικουλίτη για το μείγμα αυτό. Αν έχετε παχιά μοσχεύματα ρίζας, τοποθετήστε τα κάθετα με το κομμένο άκρο πάνω.
Τοποθετήστε τις δέσμες των μοσχευμάτων, έτσι όπως τις έχετε στρωματώσει στην άμμο, μέσα σε μια πλαστική σακούλα και κλελίστε τη με πλαστικό ναίλον και ταινίες γύρω-γύρω. Μην εκθέτετε τα τακτοποιημένα μοσχεύματα απευθείας στο φως του ήλιου, διότι μέσα στη σακούλα η θερμοκρασία θα αυξηθεί.



Ανοίξτε τη σακούλα σε τακτά χρονικά διατήματα και ελέγξτε για να βεβαιωθείτε ότι η άμμος είναι ακόμη υγρή, δηλαδή διατηρεί την υγρασία της. Χρειάζονται αρκετές εβδομάδες για να εμφανιστούν οι βλαστοί. Μόλις εμφανιστούν, αφαιρέστε το πλαστικό περίβλημα. Κάθε βλαστός αναπτύσσει τις δικές του ρίζες και η αρχική ρίζα τελικά ατροφεί και εξαφανίζεται.
Μόλις αναπτυχθούν ρίζες των βλαστών, μεταφυτεύστε κάθε βλαστό σε μία γλάστρα με γόνιμο και καλής ποιότητας χώμα. Τοποθετήστε τα μικρά φυτά σε ένα προστατευμένο εσωτερικό χώρο σε σημείο που να το βλέπει ο ήλιος και φροντίστε το χώμα να παραμένει συνεχώς υγρό. Το χώμα του δοχείου σας, λογικά, θα περιέχει αρκετά θρεπτικά συστατικά για να βοηθήσει την ανάπτυξη του φυτού τους πρώτους μήνες. Εάν αισθάνεστε ότι το φύλλωμα είναι χλωμό ή ότι το φυτό έχει προβλήματα στην ανάπτυξή του σε σχέση με τον αναμενόμενο φυσιολογικό ρυθμό, μπορείτε να προσθέσετε υγρό λίπασμα.
Κείμενο – Απόδοση, Λ.Τ.