Χωριάτικο Ψωμί με Προζύμι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Πώς να Φτιάξετε Χωριάτικο Ψωμί με Προζύμι: το μυστικό για ένα τέλειο, σπιτικό και ζεστό ψωμάκι! - share24.gr

share24.gr

 

http://share24.gr/pos-na-ftiaxete-choriatiko-psomi-me-prozymi-mystiko-gia-ena-telio-spitiko-ke-zesto-psomaki/

Η ζωή στη φύση είναι όμορφη, ελεύθερη, απρόβλεπτη, παραδοσιακή! Ναι, αλλά η ζωή στην πόλη είναι ασφαλής, διασκεδαστική, με πολλές επιλογές ψυχαγωγίας και γεμάτη φίλους! Πώς μπορούμε να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ των δύο; Μα με παραδοσιακές συνταγές που θα φτιάχνουμε στην ασφάλεια του αστικού σπιτιού μας!
Πάντα ήθελα να μπορώ να φτιάχνω ψωμάκι χωριάτικο, παραδοσιακό και γευστικό! Και τι ψωμάκι;;; Με χωριάτικο προζύμι, σουπερ. Σας δίνω τη συνταγή για να μοσχοβολήσει η κουζίνα σας παράδοση και νοστιμιά!
Έκανα βέβαια προσπάθειες να ετοιμάσω ψωμάκι χωρίς πολύ ζύμωμα και ακολούθησα διάφορες συνταγές, αλλά χωρίς επιτυχία. Αμέσως μετά δοκίμασα τη μαγιά και…θαύμα, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα καταφέρει να ετοιμάσω ένα τόσο άψητο ψωμί! Αμέσως μετά σκέφτηκα τι άλλες λύσεις είχα…
Το επόμενο βήμα ήταν να πάρω αυτή τη μέθοδο και να την μετατρέψω σε μια συνταγή για ψωμάκι με προζύμι. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, πράγματι…

Χωριάτικο ψωμάκι με προζύμι!

Συνταγή για ένα καρβέλι! 

Όταν το προζύμι σας είναι πολύ φρέσκο μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για πρόσθετη γεύση, αλλά θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε και 1/4 κ.γ. ξηρή μαγιά για να γίνει αφράτο. Αλλά μόλις το προζύμι είναι έτοιμο και βγάζει φουσκάλες μπορείτε να προσθέσετε τη μαγιά. Απλά βεβαιωθείτε ότι η μαγιά που βάζετε είναι ποιοτική για να φουσκώσει καλά η ζύμη. Μια καλή ιδέα επίσης είναι να χρησιμοποιείτε πάντα ένα καθαρό κουτάλι όταν ετοιμάζετε το προζύμι σας.
Προτιμώ να χρησιμοποιώ βιολογικό αλεύρι από πετρόμυλο και φιλτραρισμένο νερό, αλλά χρησιμοποίησα και αλεύρι που αγόρασα από σούπερ μάρκετ με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Υλικά!

• 325g αλεύρι για ψωμί.
• 200g προζύμι, (δείτε παρακάτω για τη συνταγή για το πώς θα το φτιάξετε).
• 275ml νερό.
• 1 κ.γ. αλάτι λεπτό.
• 2 κ.σ. λάδι
• σιμιγδάλι, προαιρετικό.

1.Σε ένα μεγάλο μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι, το προζύμι, το νερό και το αλάτι.
2. Καλύπτουμε με μεμβράνη και αφήνουμε όλη τη νύχτα ή για τουλάχιστον 8 – 12 ώρες (αν μπορείτε, αφήστε για 12 ώρες).
3. Πασπαλίζουμε με λίγη ποσότητα αλεύρι τον πάγκο της κουζίνας, τοποθετούμε τη ζύμη πάνω στο αλεύρι και στη συνέχεια πασπαλίζουμε γενναιόδωρα με περισσότερο αλεύρι. Ζυμώνουμε το ψωμάκι μας με όλα τα υλικά, αφού έχουμε προσθέσει και το λαδάκι. Γυρίζουμε απαλά τις άκρες για να σχηματίσουμε ένα στρογγυλό καρβέλι.
4. Παίρνουμε ένα ταψάκι, βάζουμε λίγο αλεύρι, τοποθετούμε το ζυμάρι μας με τα τυλιγμένα άκρα προς τα κάτω και αφήνουμε να φουσκώσει για 45-50 λ. Πασπαλίζουμε με το σιμιγδάλι, αν θέλουμε, ή βάζουμε περισσότερο αλεύρι.
5. Αφού φουσκώσει, τοποθετούμε το ταψί στο φούρνο που έχουμε προθερμάνει για ½ ώρα στους 180⁰.
6. Ψήνουμε για 50-60 λ. έχει και γυρίζουμε το ψωμάκι μας εάν χρειάζεται (δείτε εάν έχει ψηθεί στο κάτω μέρος.
7. Ψήνουμε μέχρι να ροδίσει και η κόρα να αποκτήσει ένα χρυσαφί χρώμα.
8. Αφήνουμε να κρυώσει πάνω σε μια σχάρα και σκεπάζουμε με μια πετσέτα.

Συνταγή για ψωμάκι με μαγιά!

Συνταγή για 1 καρβέλι!

Η μέθοδος είναι βασικά η ίδια, αλλά αντί για προζύμι βάζουμε περισσότερο αλεύρι και νερό και μαγιά. Είναι μια πολύ ωραία συνταγή για σπιτικό ψωμί.

• 425g αλεύρι
• 375ml νερό
• 1 κ.γ. αλάτι
• 1/4 κ.γ. ξηρή μαγιά
• σιμιγδάλι, προαιρετικό

Ακολουθήστε την προηγούμενη συνταγή αλλά προσθέστε τη μαγιά την ίδια ώρα με το αλάτι στο βήμα 1.

Πώς να φτιάξετε το Προζύμι!

Από την 3η ημέρα της παρακάτω διαδικασίας μπορείτε να αρχίσετε να χρησιμοποιείτε το προζύμι σας για να προσθέσετε γεύση στο ψωμί σας και να το συμπληρώσετε με μαγιά μέχρι να γίνει έτοιμο να χρησιμοποιηθεί από μόνο του.
Μόλις το προζυμάκι μας είναι έτοιμο, αποθηκεύστε στο ψυγείο και μπορείτε να προσθέτετε αλευράκι δύο φορές την εβδομάδα ή πιο συχνά, εάν ζυμώνετε συχνά ψωμάκι. Εάν λείψετε για διακοπές βάλτε μια γενναία ποσότητα αλευριού αλλά μην αφήσετε για περισσότερο από μια εβδομάδα, διότι θα χαλάσει και θα μουχλιάσει.
Το προζυμάκι είναι μια τέλεια εμπειρία για τα παιδιά καθώς σας βοηθάνε στην κουζίνα.
Η υπέροχη γεύση που δίνει το προζυμάκι είναι αποτέλεσμα ιδιαίτερων στελεχών βακτηρίων γαλακτικού οξέος. Για να βοηθήσουμε αυτά τα μικρά πλάσματα να μεγαλώνουν και να πολλαπλασιάζονται στο προζυμάκι μας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φυσικό γιαούρτι. Αλλά αν θέλετε να αποφύγετε τα γαλακτοκομικά μπορείτε να παραλείψετε το γιαούρτι ή να χρησιμοποιήσετε μερικά βιολογικά σταφύλια.

• Αλεύρι
• Νερό
• Γιαούρτι

Ημέρα 1: Σε ένα καθαρό κύπελλο ή βάζο, ανακατέψτε 50 γραμμάρια αλεύρι, 50 γραμμάρια νερό και 2 κ.σ. φυσικό γιαούρτι. Καλύψτε με το περιτύλιγμα και διατηρήστε το ζεστό.
Ημέρα 2: Χρησιμοποιώντας ένα καθαρό κουτάλι, προσθέτουμε 100g αλεύρι και 100g νερό. Ανακατέψτε και αφήστε σε ένα ζεστό μέρος.
Ημέρα 3: Σήμερα μπορείτε να φτιάξετε το πρώτο σας ψωμάκι. Αλλά θα πρέπει να προσθέσετε το προζυμάκι σε ζύμη. Εάν αφαιρέσατε 200 γρ. συμπληρώστε με 100g αλεύρι και 100g νερό. Ανακατέψτε και διατηρήστε σε ζεστό μέρος.
4η ημέρα και εξής: Αφαιρέστε 200γρ προζύμι και χρησιμοποιήστε το για να φτιάξετε ψωμί. Χρησιμοποιώντας ένα καθαρό κουτάλι συμπληρώστε με 100g αλεύρι και 100g νερό. Ανακατέψτε και διατηρήστε σε ζεστό μέρος.
Κάπου μεταξύ της 10ης και της 15ης ημέρας το προζύμι θα πρέπει να αρχίσει να δείχνει σημάδια ζωής, δηλαδή θα αρχίσει να έχει φουσκάλες. Όταν συμβεί αυτό, μπορείτε να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε ζύμη, ενώ μπορείτε να κρατάτε το προζύμι στο ψυγείο, χωρίς να το τροφοδοτείτε καθημερινά. Σκοπός είναι να το τροφοδοτείτε (αφαιρέστε 200g και αντικαταστήστε με 100g αλεύρι και νερό) δύο φορές την εβδομάδα ή πιο συχνά, αν ψήνετε συχνότερα.
Κείμενο –Απόδοση, Λ.Τ.


share24.gr

τυρένια τυροπιτάκια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Paxxi.

Paxxi

5 Φεβρουαρίου ·

Τα πιο τυρένια τυροπιτάκια που έγιναν ποτέ!
Εύκολα και γρήγορα, νόστιμα ιδανικά για πάρτι και σνακ. Η συνταγή http://bit.ly/2l9cHZb

Στην Κρήτη η μια απο τις 7

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Στην Κρήτη η μια απο τις 7 περίφημες ροζ παραλίες του πλανήτη !

Στην Κρήτη η μια απο τις 7 περίφημες ροζ παραλίες του πλανήτη !

kriti-channel.eu

αφράτος κοχλίας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Diyana YÜN.

Diyana YÜN

20 Ιανουαρίου ·

δε χάλασε κι ο κόσμος!!!!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου.

Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου

6 Δεκεμβρίου 2015 ·

Αφού δεν πεινάω.......
Μα έχει να φάει μία εβδομάδα
- Ε για μια μέρα παραπάνω δε χάλασε κι ο κόσμος!!!!  χα χα χα

μοτίβα λουλουδιών για βελονάκι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Manualidades DIY.

 

Manualidades DIY

1 Σεπτεμβρίου 2016 ·

Bellas!!
» Patrones de flores a crochet: www.manualidadesdiy.com/34-magnificos-padrones-de-flores-e…/ <3

Πανέμορφη!!
" μοτίβα λουλουδιών για βελονάκι: www.manualidadesdiy.com/34-magnificos-padrones-de-flores-en-crochet/

Το έθιμο με τα πολυσπόρια

Το έθιμο με τα πολυσπόρια, 21 Νοεμβρίου τα Εισόδια της Θεοτόκου

Το έθιμο της Παναγιάς της Πολυσπορίτισσας όπως το καταγράφει ο Φίλιππος Βρετάκος ("Οι δώδεκα μήνες του έτους και αι κυριώτεραι εορταί των"): «Ονομάζουν όμως αυτήν και Πολυσπορίτισσα (Ευρυτανία, Δυτ.Μακεδονία, κ.α.), επειδή την ημέραν αυτήν, κατά το έθιμον, έβραζαν εντός χύτρας "πολυσπόρια", ήτοι διαφόρους δημητριακούς καρπούς και όσπρια, ως σιτάρι, αραβόσιτον (καλαμπόκι), λαθούρια, ρεβίθια, φασόλια, κουκκιά κ.τ.λ., τα οποία εμοίραζαν εις τον κόσμον "για τα χρόνια πολλά", δια να εξασφαλίσουν δηλαδή κατά το ερχόμενο έτος την αφθονίαν των καρπών. [...] μοιράζουν δηλαδή "απαρχές" και θυμίζουν τα αρχαία "Πυανέψια" του ίδιου περίπου μήνα». 

Επίσης ο Δημ.Λουκόπουλος ("Γεωργικά της Ρούμελης", Αθήναι 1938, σ.171) αναφέρει: «Την 21ην Νοεμβρίου, οι γεωργοί γιορτάζουν την πολυσπορίτισσα ή Μεσοσπορίτισσα. Πολυσπορίτισσα λένε, γιατί σε πολλά χωριά παίρνουν πολυσπόρια (σιτάρι, καλαμπόκι, κουκκιά, κ.λ.π.) και πάνε στην πηγή, τα ρίχνουν μέσα και λένε: όπως τρέχει το νερό, να τρέχη το βιό. Παίρνουν νερό και γυρίζουν. Επίσης τη μέρα αυτή αντίς άλλο φαγητόι βράζουν τα πολυσπόρια, τρώνε και μοιράζουν και σε δικούς τους για χρόνια πολλά. Μεσοσπορίτισσα, όπως λένε, το είπαν με το να μεσιάζη τότε η πρώιμη σπορά τους. Κι αυτή τη μέρα βασιλεύει η πούλια, αν τύχη ξαστεριά. Κι όπως θα κάμη αυτήν τη μέρα, θα κάμη και τις σαράντα κατοπινές μέρες».

Κι ιδού, η συγκεκριμένη συνταγή για τα "πολυσπόρια" που, φαντάζομαι, θα βρίσκεται σε πολλές παραλλαγές, ανάλογα με τον τόπο και τις ποικιλίες που καρποφορούν κι ίσως κι ανάλογα με την έμπνευση και τα γούστα...

Σιτάρι, καλαμπόκι, σταφίδες (μαύρες και ξανθές), καρύδια, μύγδαλα, σισάμι, λίγο λαδάκι, μια τζούρα ζάχαρη, μια πρέζα αλατοπίπερο.

Βράζουμε το στάρι πολύ καλά, να μαλακώσει. Βράζουμε χώρια και το καλαμπόκι. Το σισάμι, τα καρύδια και τα μύγδαλα (που πρώτα τα κοπανίζουμε), τα καβουρντίζουμε στο τηγάνι. Τέλος, σε μια μεγάλη χύτρα, αναμειγνύουμε όλα τα υλικά και "δένουμε" με λίγο αλευράκι και νερό για να χυλώσει. Έχουμε, όμως, φυλαγμένο λίγο από το καβουρντισμένο σισάμι το αμύγδαλο και το καρύδι για να πασπαλίσουμε και από πάνω, σε κάθε κυπελλάκι που σερβίρουμε.

 http://firiki.pblogs.gr/tags/panagia-gr.html

 Σαν θρησκευτική ημέρα η γιορτή της Παναγίας είναι η ημέρα που οι γονείς της Παναγίας οδήγησαν την Παναγία στον Ναό (είσοδος) και την παρέδωσαν στους ιερείς του Ναού.

Την ημέρα αυτή σε πολλές περιοχές της Ελλάδας όπως και στο χωριό μας τα παλαιότερα χρόνια , ίσως ακόμα και σήμερα , υπάρχουν και μερικά ήθη και έθιμα όπως τα "Μπόλια" και το "πάντρεμα της φωτιάς"

Και τα δυό αυτά έθιμα είχαν μεταξύ τους αλληλένδετη σχέση και ήταν απαραίτητα και τα δυό.

Λέγοντας "Μπόλια " εννοούσαν ένα μείγμα απο πολλά σπόρια (Πολυσπορίτισσα) , μια κακαβιά θα λέγαμε, τα οποία τα βάζανε σε μια μεγάλη κατσαρόλα .Η κατσαρόλα αυτή περιείχε συνήθως προϊόντα ντόπια κυρίως .Φασόλια, φακές ρεβίθια. καλαμπόκι, σιτάρι. κουκιά, φάβα, ρύζι, και όποια άλλα όσπρια μπορούσε ο καθένας να βάλει στην κατσαρόλα προσθέτοντας και λίγη ζάχαρη για καλύτερο βράσιμο. Η αναμοιγένεια των προς βράση υλικών απαιτούσε αρκετή ώρα , μιας και δεν υπήρχαν τότε οι κατσαρόλες γρήγορου βρασμού "χύτρες", για να βράσουν με αποτέλεσμα να μένουν στη φωτιά αρκετό χρόνο. Αυτό απαιτούσε συνεχή τροφοδοσία της φωτιάς.

Την βραδιά λοιπόν αυτή γινόταν και το επίσημο άναμμα του τζακιού και για το λόγο αυτό βάζανε να ανάψει η φωτιά πολλών ειδών ξύλα . Πρώτα βάζανε ξύλο αρσενικό , π.χ.πουρνάρι, πλάτανο, κέδρο, και ύστερα βάζανε ξύλο θηλυκό βελανιδιά , κορτσιά λέγοντας και το σχετικό τραγούδι. "απόψε παντρεύω τη φωτιά , με τούτα τα παιδιά ......."ονοματίζοντας κάθε φορά το όνομα του ξύλου που τοποθετούσε στο τζάκι. Σημαντικό ήταν ότι για το πάντρεμα τη φωτιά τα ξύλα που θα χρησιμοποιούσαν πρέπει να προέρχονταν απο δέντρα που ήταν μέρος ηλιόλουστο γιατί διαφορετικά αν ήταν απο σκιερά μέρη δεν κάνανε ούτε κάρβουνο ούτε φλόγα παρά μόνο καπνό.Αφού η φωτιά άναβε τότε τοποθετούσαν πάνω στην "πυροστιά" τα μπόλια και έπρεπε να διατηρηθεί η φωτιά όλη τη νύχτα για να σιγοβράσουν τα μπόλια. Έτσι λοιπόν έπρεπε να μείνει ένας να "λαγοκοιμάται" δίπλα στο γωνολίθι και να τροφοδοτεί την φωτιά με ξύλα όλη την νύχτα.

Την άλλη μέρα τα μπόλια είχαν βράσει και σερβίρονταν κανονικά στο μεσημεριανό τραπέζι σαν κυρίως πιάτο. Επειδή συνήθως ήταν αρκετά τα μπόλια οι νοικοκυρές προσέφεραν και στα γειτονικά σπίτια ανταλλάσοντας πιάτα για κάνουν και τη σύγκριση ανάμεσά τους.

 http://thermo.forumandco.com/t163-topic

Σαρδέλες στο φούρνο

Σαρδέλες με μαιντανό λάδι ρίγανη κ ντομάτα στο φούρνο...ετοιμο σε μισή ωρα ...
Νόστιμο κ υγειινό...

Νόστιμο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Moda & Accessories.

Moda & Accessories

22 Μαρτίου ·

yummy 💖💖 yummy

Νόστιμο 💖💖 νόστιμο

...σε καθεστώς εθνικής υποτέλειας...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Nikos Pazaitis.

Διακόσια περίπου χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση και τις θυσίες του ελληνικού έθνους....

  Ως Έλληνας εκπαιδευτικός, έχω την αίσθηση ότι αυτή η επέτειος της 25 ης Μαρτίου θα είναι από τις πλέον καταθλιπτικές. Η ίδια η χώρα ...

oraiokastromekatiallo.blogspot.com

http://oraiokastromekatiallo.blogspot.gr/2016/03/blog-post_28.html?spref=fb
Ως Έλληνας εκπαιδευτικός, έχω την αίσθηση ότι αυτή η επέτειος της 25^ης Μαρτίου θα είναι από τις πλέον καταθλιπτικές. Η ίδια η χώρα μας βρίσκεται σε καθεστώς εθνικής υποτέλειας με μια κυβέρνηση ιστορικά ανεπίγνωστη, πολιτικά ολέθρια και ιδεολογικά στρεβλωμένη που ούτε ελπίδα μπορεί πλέον να υποσχεθεί, ούτε σοβαρή πολιτική να κάνει. Αλλά, ούτως ή άλλως, στις εθνικές επετείους οφείλουμε να μην προβαίνουμε σε πολιτικό ή κομματικό σχολιασμό. Ας θυμηθούμε, λοιπόν την Ιστορία. Κι ας την (ξανά) διδάξουμε, εμείς οι Έλληνες εκπαιδευτικοί στα παιδιά μας. Επειδή λαός χωρίς  ιστορία, που πάει να πει χωρίς ιστορική μνήμη, δεν έχει μέλλον.
 Κάποτε, λοιπόν κάτι παρανοϊκοί τύποι που «ο κόσμος τους έλεγε τρελούς», γραφικοί της εποχής, ξεκίνησαν να κάνουν την Επανάσταση. Να κάνουν, δηλαδή το ακατόρθωτο, το αδοκίμαστο, το τρομερό. Δεν υπολόγισαν αριθμούς, διότι τη γενναιότητα δεν τη μετράς ποτέ με αριθμούς. Σε όλους μας, εξάλλου τους αγώνες για τη λευτεριά ήμασταν πάντοτε μικροί σε αριθμό, μα πάντοτε υψώναμε ανάστημα γιγάντων.
Άνθρωποι λεύτεροι ήδη στην ψυχή, αγωνίστηκαν να λευτερώσουν και τους άλλους. Τι κι αν δεν ήξεραν να διαβάζουν Πλάτωνα στο πρωτότυπο. Αποφάσισαν να γίνουν οι «φιλόσοφοι – αγωνιστές» που θα βγάλουν τους δεσμώτες από το σπήλαιο της σκλαβιάς και της αντίληψης του τύπου «αποκλείεται να απελευθερωθούμε». Από το αίσχος του ραγιαδισμού.
Άνθρωποι αγράμματοι, αλλά βαθιά πεπαιδευμένοι. Που δεν ήξεραν γράμματα, αλλά ήξεραν να κηρύττουν την αξία «του εμείς κι όχι του εγώ». Που είχαν επίγνωση ότι πολεμούσαν για κάτι αγάλματα – κι ας μην είχαν σπουδάσει Ιστορία ή Αρχαιολογία. Που τη λευτεριά της Πατρίδας τη συνέδεαν με τη Θρησκεία τους κι όχι με την αποκομιδή χρημάτων για να καζαντίσουν το καπετανιλίκι τους.
Ήρωες που φύλαξαν πάλι Θερμοπύλες. Που μονάχη τους επιλογή ήταν το «Ελευθερία ή Θάνατος». Που έδωσαν τον ύστατο αγώνα, θυσιάστηκαν, μάτωσαν. Γιατί; Για να φτιάξουν πατρίδα. Να ελευθερώσουν το Ελληνικό Έθνος. Να χτίσουν νέο μέλλον για έναν από τους σπουδαιότερους λαούς της ανθρωπότητας. Για να μην ξαναγίνουν ποτέ, ούτε οι ίδιοι, ούτε τα παιδιά τους, ραγιάδες, σκλάβοι.
Όλα τους πήγαν καλά; Όχι! Στην αρχή όλοι ήταν απέναντί τους: οι Τούρκοι κατακτητές. Οι ξένες Μεγάλες Δυνάμεις που συγκροτούσαν την Ιερά Συμμαχία και τους θεωρούσαν «ξυπόλητα ανθρωπάρια, ανίκανα για πολιτισμό». Βέβαια, οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής «ανέβλεψαν». Είδαν τον ξυπόλητο ραγιά να κερδίζει νίκες και τον Τούρκο κατακτητή να παλεύει και με τους φλεγόμενους για τη λευτεριά Έλληνες και με την εσωτερική του παρακμή. Διάλεξαν, λοιπόν στρατόπεδο. Τους αναγκάσαμε να αλλάξουν γνώμη. Μας είδαν ως εμπόλεμο έθνος. Και γίναμε ελεύθερο κράτος. Τους διδάξαμε τι θα πει να θυσιάζεσαι για τη λευτεριά σου.
 Τους δώσαμε, όμως και τη δικαιολογία να επέμβουν ως «Σωτήρες», για μας χωρίς εμάς. Ανταλλάξαμε τη σκλαβιά μας με επώδυνο τρόπο και με καινούργια δεσμά – πιο «πολιτισμένα» αυτή τη φορά. Στην ανηφοριά της επανάστασης, στο άνθισμα της λευτεριάς μας, αφεθήκαμε στη διχόνοια. Αφεθήκαμε να επαίρονται ότι μας απελευθέρωσαν – δίνοντας μία και μόνο μάχη – τα «ναυτάκια» του Ναυαρίνου και λησμονήσαμε ότι εμείς οι ίδιοι πολεμούσαμε για χρόνια ολόκληρα μες τη φωτιά, με το σπαθί στο χέρι. Ότι οι ίδιοι πολεμούσαμε με την πείνα, την κακουχία, τις αμέτρητες στρατιές.
Αλλά γίναμε ελεύθερο κράτος. Όσο ελεύθερο μπορεί να είναι ένα κράτος που «χρωστά» την ελευθερία του (και) σε άλλους.
Αυτή η «οφειλή» μας στοιχειώνει μέχρι σήμερα.
Ένα ευτελισμένο σήμερα που μοιάζει να περιγελά το ένδοξο χθες. Τα νησιά μας «επιτηρούνται» από Τούρκους στρατοχωροφύλακες. Η Μακεδονία μας, δεν είναι πια δική μας. Η Ελλάδα εποικίζεται με ρυθμούς που οδηγούν όχι στην ομαλή ενσωμάτωση, αλλά στην αλλοίωση της πολιτισμικής μας ταυτότητας και της εθνικής μας κληρονομιάς. Από ελεύθερο κράτος καταντήσαμε εδαφικός χώρος υπό επιτήρηση – οικονομική και στρατιωτική.
Κι όσοι διαμαρτυρόμαστε, όσοι αντιδρούμε, όσοι αγωνιούμε για τη νέα, επονείδιστη αυτή υποδούλωση που ανατέλλει – δίχως ούτε μια ντουφεκιά! –  θεωρούμαστε τρελοί και γραφικοί. Ακόμα κι όσοι αρνούμαστε να μισήσουμε ή να οργιστούμε, ακόμα κι όσοι δεν θεωρούμε τη βία ως απάντηση, ούτε κραυγάζουμε άναρθρα, αλλά διατυπώνουμε λόγο και επιχειρήματα. Ακόμα κι εμείς θεωρούμαστε τρελοί και γραφικοί. Αλλά τρελούς και γραφικούς θεωρούσαν και τους ανθρώπους που σήμερα, ακόμα κάποιοι, αποκαλούμε ήρωες…
Διακόσια περίπου χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση και τις θυσίες του ελληνικού έθνους, ούτε εθνική κυριαρχία έχουμε, ούτε εθνικούς στόχους. Στην επέτειο της επανάστασης την Παρασκευή, καλύτερα να έχουμε τα κεφάλια σκυμμένα - από ντροπή. Διότι ακόμα ετούτη η Άνοιξη, ραγιάδες. Μάλιστα, ραγιάδες. Άλλου τύπου. Αλλά ραγιάδες…
Απέναντί μας πάντα οι ίδιοι εχθροί: ο φόβος των ισχυρών – πάντα απειλητικών – Τούρκων· η καταφρόνια των δυνατών – που πάντοτε κοιτούν το δικό τους και μόνο συμφέρον – ξένων· ο σκοταδισμός των φανατικών – που συμπεριφέρονται σαν απάνθρωπα ζώα – θρησκόληπτων Ισλαμιστών.
Ο φόβος, η καταφρόνια, ο σκοταδισμός. Τους αντιμετωπίσαμε αυτούς τους εχθρούς κι άλλοτε. Και νικήσαμε. Γίναμε λεύτεροι.
Αυτή, λοιπόν ας είναι η ελάχιστη τιμή που έχουμε να προσφέρουμε στους προγόνους μας: να παλέψουμε και πάλι για την ελευθερία.
Στο φόβο που καλλιεργούν, στην καταφρόνια που επιδεικνύουν και στο σκοταδισμό που διαδίδουν, εμείς, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί, ας διδάξουμε την ελευθερία.

Διαβάστε περισσότερα: http://politikiskepsi.webnode.gr/news/as-didaxoyme-tin-eleytheria/