Αγροσελίδα: Αποξηραμένα σύκα: Το διατροφικό υπερόπλο

Αγροσελίδα: Αποξηραμένα σύκα: Το διατροφικό υπερόπλο: 6 Τα αποξηραμένα σύκα είναι πολύ θρεπτικά, κάνουν καλό στη σιλουέτα, καθώς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ενώ είν...

Αποξηραμένα σύκα: Το διατροφικό υπερόπλο

6

Τα αποξηραμένα σύκα είναι πολύ θρεπτικά, κάνουν καλό στη σιλουέτα, καθώς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ενώ είναι το ιδανικό σνακ για όλη τη μέρα.

Ποια είναι όμως η θρεπτική τους αξία;

Περιέχουν κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρο και ασβέστιο
Τα σύκα είναι από τις καλύτερες πηγές καλίου, το οποίο κάνει καλό στην αρτηριακή πίεση και ενισχύει την υγεία των συνδέσμων. Η έλλειψη καλίου συχνά οδηγεί σε μυικές κράμπες, πονοκεφάλους και αδικαιολόγητη ένταση και άγχος. Μισή κούπα αποξηραμένα σύκα προσφέρουν 300 mg πολύτιμου καλίου. Είναι επίσης πηγή μαγνησίου, το οποίο είναι σημαντικό για τη λειτουργία του νευρικού συστήματος και των οστών. Το μαγνήσιο είναι απαιτούμενο για την αρτηριακή πίεση, το μεταβολισμό και τη διατήρηση της συγκέντρωσης και ηρεμίας του ατόμου. Μισή κούπα ξερά σύκα περιέχουν το 10% της ημερήσιας προτεινόμενης δόσης μαγνησίου. Μαζί με τα δαμάσκηνα και τις σταφίδες, τα αποξηραμένα σύκα είναι τέλος τα ξερά φρούτα με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αυτό το στοιχείο. Έχουν τέλος, περισσότερο ασβέστιο ακόμη και από το γάλα.

Διατηρούν την αλκαλικότητα
Σε αντίθεση με άλλα φρούτα, τα αποξηραμένα σύκα διατηρούν το αλκαλικό περιβάλλον στον οργανισμό και τη μείωση της οξύτητας σε αυτόν, που με τη σειρά της οδηγεί σε πλήθος φλεγμονών. Η διατήρηση της αλκαλικότητας του σώματος είναι σημαντική καθώς προάγει την ενέργεια και τη γενική υγεία του οργανισμού.

Καθαρίζουν τον οργανισμό
Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στα σύκα, απορροφούν το νερό, τα περιττά στοιχεία, τη χοληστερίνη και το τοξικό λίπος που βρίσκονται στον οργανισμό και βοηθούν στην αποβολή τους από αυτόν, ενισχύοντας ενεργά, τη λειτουργία του εντέρου. Είναι τα ξηρά φρούτα με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ενώ τα σπόρια τους είναι το πιο δυνατό τους όπλο, στον καθαρισμό του οργανισμού.

Έχουν λίγες θερμίδες
Τα σύκα είναι τα ξερά φρούτα με τις λιγότερες θερμίδες, ενώ παραμένουν χορταστικά εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, γι” αυτό και δεν θα έχετε την παρόρμηση να φάτε περισσότερα από αυτά που όντως χρειάζεστε για να ικανοποιηθεί η πείνα σας. Κουβαλάτε πάντα μαζί σας μερικά ξηρά σύκα και θα το εκτιμήσετε και εσείς και η παρέα σας όταν θα θερίζει η πείνα και δεν θα υπάρχει ταβέρνα στον ορίζοντα.

Πηγή>http://www.news123.gr/

Αγροσελίδα: Εχθροί και ασθένειες της ελιάς

Αγροσελίδα: Εχθροί και ασθένειες της ελιάς: ΕΧΘΡΟΙ Οι κυριότεροι εχθροί της ελιάς κατά σειρά γεωργικού ενδιαφέροντος είναι: Δάκος (Dacus oleae) Είναι μια μικρή μύγα μήκους 5mm. Χ...

Εχθροί και ασθένειες της ελιάς

ΕΧΘΡΟΙ
Οι κυριότεροι εχθροί της ελιάς κατά σειρά γεωργικού ενδιαφέροντος είναι:
Δάκος (Dacus oleae)
Είναι μια μικρή μύγα μήκους 5mm. Χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι μία σκοτεινή κηλίδα στην  άκρη κάθε πτέρυγας. (φωτ.).

Έχει 3-4 γενεές το έτος.
Διαχειμάζει κυρίως ως νύμφη σε πεσμένους καρπούς στο έδαφος ή σε μικρό βάθος εντός του εδάφους και ως ενήλικο σε προφυλαγμένες θέσεις.
Η ωοτοκία αρχίζει όταν ο καρπός πλησιάζει στο τελικό του μέγεθος (αρχές Ιουλίου). Κατά κανόνα εισάγει ένα αυγό ανά καρπό και σε περιπτώσεις πυκνού πληθυσμού ή λίγων καρπών παρατηρούνται και περισσότερες αποθέσεις αυγών ανά καρπό. Με την πτώση της θερμοκρασίας, τέλη φθινοπώρου-αρχές χειμώνα, σταματάει η ωοτοκία.
Η προνύμφη ορύσσει στοά στο μεσοκάρπιο και όταν συμπληρώσει την ανάπτυξή της γίνεται νύμφη, μέσα στον καρπό το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο στο έδαφος.
Οι ζημιές που προκαλούνται στον καρπό οφείλονται κυρίως στη προνύμφη που κατατρώει το μεσοκάρπιο και δευτερευόντως στο τέλειο θηλυκό του οποίου τα άγονα νύγματα αποτελούν πύλες εισόδου του μύκητα Camarosporium dalmaticum που προκαλεί την ξεροβούλα στις άγουρες και τη σαπιοβούλα στις ώριμες ελιές. (φωτ.)

Καταπολέμηση
Η καταπολέμηση γίνεται στο μεγαλύτερο μέρος της από συνεργεία της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης.
Για την παρακολούθηση του πληθυσμού αναρτώνται παγίδες στα δένδρα περί τα τέλη Ιουνίου, οι οποίες ελέγχονται ανά πενθήμερο. Όταν ο πληθυσμός που θα συλληφθεί κριθεί επικίνδυνος (5 δάκοι και άνω/παγίδα κατά Μ.Ο.) τότε επεμβαίνουν τα συνεργεία με δολωματικούς ψεκασμούς.

Πυρηνοτρύτης (Prays oleae)
Είναι μια μικρή τεφρόλευκη ή ανοιχτοκάστανη πεταλούδα μήκους 6-6,5 mm και άνοιγμα πτερύγων 13-15mm. Η προνύμφη είναι πρασινοκάστανη ή πρασινότεφρη με τελικό μήκος 7-8,5 mm.

Έχει 3 γενεές το έτος, όπου κάθε γενεά προσβάλλει διαφορετικό όργανο του φυτού. 
Έτσι έχουμε:
1.    Τη φυλλόβια γενεά. Τα αυγά της γενεάς αυτής γεννιούνται πάνω στα φύλλα Σεπτέμβριο-Νοέμβριο. Οι εκκολαπτόμενες προνύμφες διατρυπούν το φύλλο στο σημείο επαφής με το αυγό και μπαίνουν μέσα και ορύσσουν στοές στενόμακρες ή οφιοειδείς. Μετά 2-4 μήνες εξέρχονται και μπαίνουν σε άλλα φύλλα όπου δημιουργούν στοές πλατύτερες και κοντότερες από τις πρώτες (έχουν σχήμα τοξοειδές ή C). Όταν η προνύμφη γίνει 3ου σταδίου εγκαταλείπει αυτή τη στοά και ανοίγει άλλη στο ίδιο ή σε πλησιέστερο φύλλο σε σχήμα θαλάμου. Όταν η προνύμφη γίνει 4ου σταδίου εγκαταλείπει το θάλαμο και κατατρώγει την κάτω επιδερμίδα και το παρέγχυμα μέρους του φύλλου. Αυτό συμβαίνει Φεβρουάριο –Μάρτιο. Η προνύμφη 5ου σταδίου συνεχίζει να κατατρώει το παρέγχυμα του φύλλου ή μετακινείται προς την κορυφή όπου τρώει τις τρυφερές κορυφές και τα φύλλα. Συνήθως εκεί νυμφώνεται.

2.    Ανθόβια γενεά. Τα τέλεια που θα βγουν από τις νύμφες ωοτοκούν Απρίλιο-Μάιο στα κλειστά άνθη της ελιάς όπου εισέρχονται και τρώνε τους ανθήρες. Νυμφώνεται τέλη Μαΐου ανάμεσα σε προσβεβλημένα άνθη.

3.    Καρπόβια γενεά. Τα τέλεια έντομα (πεταλούδες) που θα προέλθουν από τις παραπάνω νύμφες εμφανίζονται Ιούνιο-Ιούλιο και γενούν τα αυγά τους στους νεαρούς καρπούς όπου μπαίνουν μέσα στον πυρήνα. Σε όσους καρπούς δεν πέσουν κατατρώει τις κοτυληδόνες και ανοίγει στοά εξόδου πλησίον του ποδίσκου. Αυτοί οι καρποί πέφτουν κατά το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.

Ρυγχίτης (Rhynchites cribripennis)
Μικρό κολεόπτερο μήκους 5-6 mm με χαρακτηριστικό ρύγχος. Ολοκληρώνει μια γενεά σε 2 χρόνια. Διαχειμάζει ως ανεπτυγμένη προνύμφη στο έδαφος τον πρώτο χειμώνα και ως τέλειο στο έδαφος το δεύτερο χρόνο. Τα τέλεια αυτά βγαίνουν από το έδαφος Απρίλιο-Μάιο και φτάνουν στο φύλλωμα όπου τρέφονται για λίγες εβδομάδες από τα τρυφερά φύλλα και τις κορυφές των νεαρών βλαστών. Όταν δημιουργηθούν οι καρποί τρέφονται απ’ αυτούς τρυπώντας με το ρύγχος τη σάρκα και προκαλούν πρώιμη καρπόπτωση. Τον Ιούλιο-Αύγουστο, αφού ανοίγει μία οπή μέχρι το ενδοκάρπιο (πυρήνα) τοποθετεί με τον ωοθέτη ένα αυγό, το οποίο σε 10 ημέρες εκκολάπτεται και η νεαρή προνύμφη ορύσσει στοά που φτάνει στο σπέρμα το οποίο τρώει. Οκτώβριο-Νοέμβριο οι προνύμφες έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους, εγκαταλείπουν τον καρπό και μπαίνουν στο έδαφος όπου παραμένουν ως το τέλος του επόμενου θέρους ή αρχές φθινοπώρου οπότε νυμφώνεται. Την επόμενη άνοιξη βγαίνουν τα τέλεια.
Καλόκορη (Calocoris trivialis)
Το τέλειο είναι σαν μικρή στενόμακρη βρομούσα 7-8mm χρώματος τεφροπράσινου έως καστανού (Φωτ.).

Έχει μία γενεά το έτος. Διαχειμάζει ως αυγό σε ρωγμές ή παλιές τομές κλαδέματος.
Η εκκόλαψη γίνεται Φεβρουάριο-Μάρτιο όπου οι νεαρές προνύμφες κατεβαίνουν στο έδαφος και τρέφονται από ποώδη φυτά (νήσσουν τις ανθοταξίες). Απρίλη τα νεαρά τέλεια ανεβαίνουν στα δένδρα όπου μυζούν την τρυφερή βλάστηση και τους ανθοφόρους οφθαλμούς.
Η ωοτοκία γίνεται Απρίλη-Μάη.
Βαμβακάδα ή Ψύλλα (Euphyllura olivina)    
Το ακμαίο έχει μήκος 2-3mm, πράσινο χρώμα που αργότερα γίνεται πιο σκούρο.

Το θηλυκό με ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες (20-25οC) γεννάει περισσότερα από 1000 αυγά επάνω στα κλειστά άνθη ή μέσα στα φύλλα της νεαρής βλάστησης (Μάρτιο-Απρίλιο). Η εξέλιξη των προνυμφών διαρκεί Απρίλη-Μάη όπου εμφανίζονται τα ακμαία τα οποία παραμένουν συνήθως μέχρι την επόμενη άνοιξη. Οι προνύμφες παράγουν κηρώδη λευκά εκκρίματα υπό μορφή βαμβακιού.
Τα ακμαία και οι προνύμφες μυζούν το χυμό των τρυφερών βλαστών και ανθοταξιών και σε μεγάλες προσβολές  μπορεί  να προκαλέσουν πτώση των ανθοταξιών.
Άλλοι εχθροί της ελιάς με πολύ μικρό γεωργικό ενδιαφέρον για την περιοχή της Καλαμάτας είναι τα κοκκοειδή (ψώρες) τα οποία παρατηρούνται συνήθως σε εγκαταλελειμμένους ελαιώνες ή μεμονωμένα δένδρα.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ
Για την αντιμετώπιση των παραπάνω εχθρών πλην δάκου και κοκκοειδών, εκτελούνται οι ακόλουθοι ψεκασμοί
1ος     Ψεκασμός τον Μάρτιο
2ος    Ψεκασμός τον Απρίλιο πριν το άνοιγμα των ανθέων
3ος     Ψεκασμός τέλη Μαΐου-1ο 10ήμερο Ιουνίου.
Εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται
•    lambda cyhalothrin (KARATE)
•    Alphacypermethrin (FASTAC, MAGEOS)
•    Λοιπά εντομοκτόνα.
ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
ΜΥΚΗΤΟΛΟΓΙΚΕΣ
Κυκλοκόνιο (Cycloconium oleaginum)

Η ασθένεια προκαλεί μεγάλη εξασθένιση των δένδρων λόγω της μεγάλης φυλλόπτωσης και μείωση της παραγωγής μέχρι ακαρπίας.
Προσβάλλει τα φύλλα, τους μίσχους των φύλλων και τους ποδίσκους των ταξιανθιών.
Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι οι κηλίδες στα φύλλα με διάμετρο 2-12mm (Φωτ.).
Συνθήκες κατάλληλες για προσβολή αποτελούν η υψηλή υγρασία και θερμοκρασία 7-30οC με άριστη θερμοκρασία 16-20οC.
Αντιμετώπιση: Βασίζεται στην εκτέλεση προληπτικών ψεκασμών κυρίως με χαλκούχα (Βορδιγάλειο πολτό). Συνήθως διενεργούνται δύο ψεκασμοί. Ο πρώτος αρχές φθινοπώρου πριν την έναρξη των βροχών και ο δεύτερος αρχές της άνοιξης.

Γλοιοσπόριο (Gleosporium olivarum)
Προσβάλλει κυρίως τους καρπούς κοντά στην ωρίμανση ή ώριμους. Η προσβολή αρχίζει κυρίως από την κορυφή του καρπού ή το σημείο πρόσφυσής του με τον ποδίσκο. Στην αρχή εμφανίζεται κηλίδα καστανοϊώδης η οποία εξαπλώνεται και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του καρπού. Το προσβεβλημένο μέρος του καρπού βυθίζεται ρυτιδώνεται και σε λίγες ημέρες εμφανίζονται οι καρποφορίες του μύκητα σαν μαύρα στίγματα, σε ομόκεντρους κύκλους (Φωτ.).

Οι ευνοϊκότερες θερμοκρασίες για τη βλάστηση των σπορίων του μύκητα (εντός 2-4 ωρών) είναι μεταξύ 10-25οC.
Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσεται ο μύκητας είναι μεταξύ 0-29οC με ευνοϊκότερους τους 25οC. για τη μόλυνση των καρπών είναι απαραίτητη η ύπαρξη σταγόνας νερού ή πολύ υψηλής σχετικής υγρασίας (92-100% για 48-120 ώρες).
Αντιμετώπιση: Συνιστώνται προληπτικοί ψεκασμοί με χαλκούχα (Βορδιγάλειο πολτό κ.α.) τέλη Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου.

Κερκόσπορα (Cercospora cladosporioides)
Προκαλεί κηλίδωση στους καρπούς και τα φύλλα (Φωτ.).

Στους πράσινους καρπούς εμφανίζονται καστανές κηλίδες ελαφρά βυθισμένες διαμέτρου 4-10mm. Κάτω από τις κηλίδες ο ιστός είναι καστανός.
Στα φύλλα, στην επάνω επιφάνεια του ελάσματος εμφανίζονται κίτρινες περιοχές οι οποίες στη συνέχεια εξελίσσονται σε νεκρωτικές (Φωτ).

Στα αρχικά στάδια εμφανίζονται στην κάτω επιφάνεια του φύλλου περιοχές γκριζωπού μεταχρωματισμού.
Ο μεταχρωματισμός αυτός πολλές φορές συγχέεται με την καπνιά.
Οι μολύνσεις αρχίζουν συνήθως το φθινόπωρο μετά τις πρώτες βροχές και συνεχίζονται το χειμώνα. 
Αντιμετώπιση: Προληπτικοί ψεκασμοί με χαλκούχα. Οι ψεκασμοί κατά του κυκλοκόνιου αντιμετωπίζουν και την κερκόσπορα.

Ίσκα (Fomitiporia mediterranea ή Phellinus pumetatus) 
Είναι γνωστή ως σοβαρή ασθένεια των αμπελοειδών στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε θανάσιμο κίνδυνο και για την ελιά στη Μεσσηνία. Βασική αιτία είναι η εκτεταμένη χρήση του αλυσοπρίονου για το κλάδεμα της ελιάς, με το οποίο δημιουργούνται μεγάλες τομές οι οποίες μένουν ακάλυπτες από ένα απολυμαντικό.
Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η μαλακή σήψη του ξύλου στο κέντρο των βραχιόνων και του κορμού. Η νέκρωση αρχίζει από τις μεγάλες τομές του κλαδέματος.

Άλλες μυκητολογικές ασθένειες μικρότερου ενδιαφέροντος είναι η Βερτιτσιλλίωση κυρίως σε αρδευόμενους ελαιώνες και οι σηψηρριζίες που προκαλούνται από τους μύκητες Armillaria melea και Rosellinia necatrix.

Βακτηριολογικές ασθένειες
Καρκίνωση ή φυματίωση της ελιάς (Pseudomonas savastanoi)
Η ασθένεια είναι διαδεδομένη σε όλες τις ελαιοκομικές περιοχές του κόσμου.
Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ο σχηματισμός εξογκωμάτων στους κλαδίσκους, μεγάλους κλάδους, στον κορμό, στις ρίζες και σπανιότερα στα φύλλα.
Η μόλυνση γίνεται κυρίως μέσω των τραυμάτων που δημιουργούνται από παγετό, χαλάζι και το ράβδισμα που συνηθίζεται στη Μεσσηνία κατά τη συγκομιδή.
Αντιμετώπιση: Ψεκασμός με χαλκούχα φάρμακα αμέσως μετά τη δημιουργία τραυμάτων (χαλάζι, παγετός, ράβδισμα).
Αποφυγή κλαδέματος-ραβδίσματος με υγρό και βροχερό καιρό.

Επιμέλεια:

Γιάννης Κουτσοδημητρόπουλος. Γεωπόνος

Χρήστος Κουτσοδημητρόπουλος. Τεχνολόγος Γεωπόνος

Πηγή

Αγροσελίδα: Η κηπουρική κάνει καλό στην υγεία

Αγροσελίδα: Η κηπουρική κάνει καλό στην υγεία: Γράφτηκε από τον   ilias  Πηγή> www.kalliergo.gr Εκτύπωση    E-mail Κηπουρική από τους γονείς στα παιδιά Είναι γεγονό...

Η κηπουρική κάνει καλό στην υγεία

Γράφτηκε από τον  ilias Πηγή>www.kalliergo.gr

• Εκτύπωση 
 
• E-mail

Κηπουρική από τους γονείς στα παιδιά

Είναι γεγονός ότι η κηπουρική και η ενασχόληση με τον κήπο είναι μία δραστηριότητα που κάνει πολλούς να αισθάνονται καλά. Πέρα όμως από τη χαρά που προσφέρει, η κηπουρική κάνει καλό στη διατήρηση της καλής φυσικής και νοητικής κατάστασης του κηπουρού.

Αρκετοί από εμάς θεωρούμε την κηπουρική και την ενασχόληση με τον κήπο και τις ερασιτεχνικές καλλιέργειες ένα χόμπι ή σε κάποιες περιπτώσεις λύση ανάγκης.

Πολλοί όμως είναι αυτοί που αντλούν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση από τα φυτά και τα δέντρα που καλλιεργούν. Αυτοί οι άνθρωποι αντλούν χαρά από το να βλέπουν τα φυτά τους να μεγαλώνουν, τα πουλιά και τις πεταλούδες να πετούν μέσα στον κήπο τους, τον άνεμο να φυσά καθώς περνά από τα δέντρα, τα λουλούδια να ανθίζουν, ακόμη και από τα έντομα και σκουληκάκια που ζουν στον κήπο τους.

Η ενασχόληση με τον κήπο τους έχει κάνει ευτυχισμένους, χαμηλών τόνων ανθρώπους με λιγότερα προβλήματα υγείας σε σχέση με όσους δεν καλλιεργούν. Με άλλα λόγια, η ενασχόληση με τον κήπο και τις καλλιέργειες βοηθά στη διατήρηση της καλής υγείας!

Κηπουρική και υγεία

Η κηπουρική είναι από εκείνες τις δραστηριότητες που σε φέρνουν σε επαφή με τη φύση και από παλιά πιστεύεται ότι η επαφή με τη φύση έχει θεραπευτική δράση. Έχουν γίνει πολλές μελέτες σχετικά με τη σύνδεση ανάμεσα στην κηπουρική και την καλύτερη υγεία. Σχεδόν όλες έχουν καταλήξει στα ίδια θετικά συμπεράσματα. Η κηπουρική κάνει καλό στη διατήρηση μίας καλής φυσικής και νοητικής κατάστασης. Βοηθά και στο κάψιμο θερμίδων, καθώς είναι μία πολύ καλή μορφή άσκησης.

Κηπουρική και φυσική κατάσταση

Όλοι γνωρίζουμε ότι το να ασχολείσαι με την κηπουρική και τον κήπο σημαίνει: σκάψιμο, ξεβοτάνισμα (αφαίρεση αγριόχορτων), πότισμα, σκάλισμα, φύτευση, μεταφύτευση, κλάδεμα, κ.λπ.

Δεν κάνουμε όλοι το ίδιο από κάθε μία από τις παραπάνω δραστηριότητες, ούτε με την ίδια ένταση. Σίγουρα όμως η φυσική δραστηριοποίηση για τουλάχιστον 30 λεπτά της ώρας κάθε ημέρα κάνει καλό στην υγεία μας.

Στην περίπτωση των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την κηπουρική, λειτουργούν και χρησιμοποιούνται όλοι οι κύριοι μύες του σώματός μας. Βελτιώνεται η φυσική κατάσταση του σώματος και η ευελιξία του. Η κηπουρική κάνει καλό τόσο στο αναπνευστικό όσο και στο κυκλοφορικό σύστημα. Κάνει καλό στους πνεύμονες και στην καρδιά.

Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι οι δραστηριότητες στον κήπο (αν γίνονται τακτικά), μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο από καρδιαγγειακές παθήσεις, την οστεοπόρωση, την υψηλή αρτηριακή πίεση και το διαβήτη.

Η κηπουρική βοηθά στην αντιμετώπιση των αϋπνιών. Κουράζεστε και κοιμάστε πιο εύκολα!

Η κηπουρική βοηθά στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ένα άλλο όφελος από την κηπουρική είναι η έκθεση στον ήλιο (με μέτρο πάντα). Η έκθεση του δέρματος στον ήλιο βοηθά στην απορρόφηση της βιταμίνης D από τον οργανισμό.

Όσοι καλλιεργούν βιολογικά τα δικά τους λαχανικά και φρούτα έχουν πρόσβαση σε μία πλούσια πηγή φυσικών βιταμινών που δεν περιέχουν επιβλαβή χημικά. Ξέρουν τι τρώνε. Καταναλώνουν φρέσκα τρόφιμα, πλούσια σε βιταμίνες και θρεπτικά στοιχεία.

Ακόμη και οι πολύ ηλικιωμένοι μπορούν να επωφεληθούν από την ενασχόληση με τον κήπο. Μπορούν να ασχοληθούν με το πότισμα, το ανακάτεμα του χώματος ή του κομπόστ, το γέμισμα γλαστρών με χώμα. Όλα τα παραπάνω βοηθούν να κρατούν τους μύες τους σε λειτουργία.

Προσοχή! Τίποτα από τα παραπάνω δε θα συμβούν σε εσάς αν έχετε αναθέσει τη φροντίδα του κήπου σας σε τρίτους!

Είναι η κηπουρική μία καλή μορφή άσκησης;

Σίγουρα η κηπουρική είναι μία μορφή άσκησης καθώς απαιτεί σωματική δραστηριότητα. Όλοι σχεδόν οι μύες του σώματος συμμετέχουν όταν ασχολείστε με την κηπουρική. Αυξάνετε η ευελιξία του σώματος. Αυξάνετε η αντοχή σας.

Αν και η κηπουρική γίνεται σήμερα κυρίως για λόγους ευχαρίστησης, αν ασκείται τακτικά για τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα, μπορεί να θεωρηθεί μία μορφή ήπιας άσκησης.

Αν καταφέρετε μάλιστα να περιορίσετε τη χρήση των μηχανικών μέσων, τόσο ακόμη το καλύτερο. Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις...

Κάποιες από τις δραστηριότητες στον κήπο, (ειδικά οι εντατικές), βοηθούν στο κάψιμο θερμίδων και στο αδυνάτισμα. Σύμφωνα με τους ειδικούς μία μέτρια έως μέσης δυσκολίας δραστηριότητα στον κήπο μας βοηθά να κάψουμε 300 θερμίδες σε μία ώρα. Εντατική δραστηριότητα για μία ώρα οδηγεί στο κάψιμο 600 θερμίδων. Κόβοντας γκαζόν για 1 ώρα, καίτε 360 θερμίδες. 360 θερμίδες σε μία ώρα καίτε επίσης αν ασχοληθείτε με τη μεταφύτευση δέντρων, θάμνων ή το ξεβοτάνισμα (αφαίρεση αγριόχορτων). Οι παραπάνω τιμές είναι ενδεικτικές καθώς εξαρτώνται από την ηλικία, το φύλο και την ένταση της δραστηριότητας. Πάντα να συμβουλεύεστε το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε δραστηριότητες υψηλής έντασης!!

Οφέλη στη ψυχική υγεία από την κηπουρική

Μιλήσαμε για τα οφέλη στη φυσική μας κατάσταση από την κηπουρική. Τι γίνεται όμως με τη ψυχική μας υγεία;

Μελέτες έχουν δείξει ότι η ενασχόληση με την κηπουρική και τις καλλιέργειες, διώχνουν την κατάθλιψη, το άγχος και τις αγωνίες σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όσοι έχετε ασχοληθεί με τις καλλιέργειες το γνωρίζετε ήδη. Το εσωτερικό σας ρολόι συντονίζεται με τους ρυθμούς της φύσης. Τους φυσικούς ρυθμούς που καμία σχέση δεν έχουν με τους αγχοτικούς ρυθμούς που μας επιβάλλονται. Ειδικά για όσους ζουν στις πόλεις ή εργάζονται σε έντονα ανταγωνιστικά περιβάλλοντα, τα οφέλη είναι τεράστια.

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον κήπο τους και καλλιεργούν ή φροντίζουν φυτά, είναι πιο ήρεμοι, λιγότερο αγχώδεις. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι η φύση έχει θεραπευτικές δυνάμεις που βοηθούν τους ανθρώπους να ξεπεράσουν καταστάσεις που τους δημιουργούν στρες.

Σύμφωνα με ένα διακεκριμένο επιστήμονα της περιβαλλοντικής ψυχολογίας, το να παρακολουθείς τη φύση είναι ταυτόσημο με το διαλογισμό.

Κάνει τον άνθρωπο να ξεχνά τα πάντα και να αισθάνεται ήρεμος. Καθώς βλέπεις ένα φυτό ή δέντρο να μεγαλώνει, καθώς μυρίζεις ένα λουλούδι, καθώς μαζεύεις χόρτα, καθώς κλαδεύεις, καθώς φυτεύεις, όλες οι αισθήσεις σου, όλες οι σκέψεις σου επικεντρώνονται σε αυτό. Όλα τα βάσανα και οι κακές σκέψεις έρχονται δεύτερες. Ηρεμείς!

Σήμερα, έχουν αναπτυχθεί θεραπευτικές σχολές βασισμένες στην ενασχόληση με τον κήπο και τη φύση.

Ο κήπος είναι το μέρος που μπορούμε να χαλαρώσουμε, να αισθανθούμε χαρούμενοι και πλήρεις. Καθώς ασχολούμαστε με την κηπουρική, ξεχνάμε τις έννοιες μας και αισθανόμαστε γαλήνη, μέρος της φύσης. Δε χρειάζεται άγχος. Ηρεμία και πάλι ηρεμία.

Και αν δεν έχω κήπο;

Ακόμη και αν δεν έχετε κήπο, πάρετε γλάστρες και βάλετε φυτά μέσα. Λουλούδια ή λαχανικά. Ασχοληθείτε μαζί τους. Παρατηρήστε τα πως αλλάζουν με τον καιρό. Μάθετε για αυτά. Περιποιηθείτε τα. Πάρτε όσα περισσότερα μπορείτε για να έχουν και αυτά κι εσείς παρέα.

Θα σας αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή σας προς το καλύτερο.

Αγροσελίδα: Oι ντόπιοι σπόροι κινδυνεύουν άμμεσα!

Αγροσελίδα: Oι ντόπιοι σπόροι κινδυνεύουν άμμεσα!: Ο Henry Kissinger είχε αναφέρει “αν θέλετε να ελέγξετε τα έθνη ελέγξτε το πετρέλαιο, αν θέλετε να ελέγξετε τους λαούς ελέγξτε το...

Oι ντόπιοι σπόροι κινδυνεύουν άμμεσα!

Ο Henry Kissinger είχε αναφέρει “αν θέλετε να ελέγξετε τα έθνη ελέγξτε το πετρέλαιο, αν θέλετε να ελέγξετε τους λαούς ελέγξτε τους σπόρους»…
Οι φυτικές καλλιέργειες εκ των οποίων παράγονται από τους γεωργούς οι σπόροι, είναι δημόσια ιδιοκτησία και αποτελούν κοινό αγαθό δηλαδή μπορούν να αναπαραχθούν από όλους.

Αντίθετα οι σπόροι που παράγονται από τις ιδιωτικές βιομηχανίες σπόρων προστατεύονται από κανονισμούς πνευματικής ιδιοκτησίας και ευρεσιτεχνίες και συνεπώς δεν μπορούν ελεύθερα να αναπαραχθούν. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ) και η ΕΕ στηρίζουν τις βιομηχανίες σπόρων ενώ ταυτόχρονα επιβάλουν παράλογες απαιτήσεις στους σπόρους των αγροτών περιορίζοντας την εμπορική κυκλοφορία τους. Ως αποτέλεσμα ο πολύτιμος αυτός φυσικός πόρος το δημόσιο αυτό αγαθό, πού αποκαλείται αγροτική βιοποικιλότητα και αποτελεί την βάση της διατροφικής μας ασφάλειας, της υγιεινής διατροφής και της φυσικής εξέλιξης των φυτών απειλείται σοβαρά από τα μεγάλα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών σπόρων.

Οι μοναδικές ποικιλίες φυτών, οπωροκηπευτικών κ.α. σε νησιωτικές και άλλες γεωγραφικά απομονωμένες περιοχές της χώρας μας πού προσαρμόστηκαν και επιβίωσαν επί χιλιετίες απειλούνται με εξαφάνιση. Οι φυτικές αυτές ποικιλίες χρειάστηκαν αιώνες για να προσαρμοστούν γενετικά στις διαφορετικές συνθήκες των νησιών και των άλλων γεωγραφικά απομονομένων περιοχών παραλιακών ή ορεινών όπως η έλλειψη νερού, οι έντονοι άνεμοι, το φτωχό σε θρεπτικά συστατικά χώμα, τα τοπικά φυτοπαθογόνα και γενικά το μικροκλίμα της περιοχής. Η γεωγραφική απομόνωση των νησιών και των άλλων ελληνικών περιοχών οδήγησε στην ανάπτυξη διαφορετικών τοπικών ποικιλιών οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στις εδαφοκλιματικές συνθήκες της κάθε περιοχής. Έτσι μπορούν να αναπτύσσονται έχοντας καλή απόδοση, περιορισμένες ανάγκες νερού και θρεπτικών συστατικών, χωρίς να χρειάζονται λιπάσματα ή φυτοφάρμακα. Συνεπώς είναι υγιεινά, σχετικά φθηνά, με ιδιαίτερη οσμή και γεύση και φυσικά απαλλαγμένα από λιπάσματα και φυτοφάρμακα.

Οι τοπικές παραδοσιακές ποικιλίες ενώ χρειάζονται αιώνες για να εξελιχθούν βλέπουμε μέσα σε μόνο λίγες δεκαετίες να εξαφανίζονται με ανησυχητικούς ρυθμούς. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην Ελλάδα σε μόνο λίγες δεκαετίες από τις 200 ποικιλίες σταριού που καλλιεργούταν έχουν μείνει μόνο 7 δηλαδή μειώθηκαν πάνω από 95%. Πρόσφατες επίσης έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν 50 χρόνια έχουν διασωθεί και καλλιεργούνται μέχρι και σήμερα στην χώρα μας. Εδώ αναφέρουμε την ποικιλία σταριού γνωστού ως ζέα από τα αρχαιότερα είδη σταριού όπου αναφέρεται σε έργα του Ηροδότου, του Ομήρου, του Πλήνιου άλλα και στην Παλαιά Διαθήκη. Το δίκοκκο στάρι, (triticum dicoccum) γνωστό ως σιτάρι ζέας έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα στο αμινοξύ λυσίνη, είναι πιο εύγεστο και εύπεπτο, είναι πλούσια πηγή φυτικών ινών, μαγνησίου και βιταμινών Β. Περιέχει γλουτένη σε μικρό σχετικά ποσοστό καθιστώντας το όμως ακατάλληλο για τους αλλεργικούς στην γλουτένη (κοιλιοκάκη).

Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες σπόρων πού είναι συγχρόνως και οι ίδιες εταιρείες που παράγουν τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα και τα μεταλλαγμένα με την υποστήριξη του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου και της ΕΕ επέτυχαν να ελέγχουν το 73% της παγκόσμιας παραγωγής σπόρων. Μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων πολυεθνικών εταιρειών παραγωγής και εμπορίας σπόρων είναι οι: Monsanto, DuPont, Sygenta, Bayer, BASF,κ.α.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ σήμερα καλλιεργείται μόνο το 10% των παραδοσιακών ποικιλιών σπόρων πού καλλιεργούνταν πριν 100 χρόνια. Αυτό το γεγονός είναι καταστροφικό για την βιοποικιλότητα, την συνέχεια της ποικιλίας στην φύση δηλ. την συνέχεια στην ζωή. Συγχρόνως από τους σπόρους των πολυεθνικών εταιρειών υπάρχει ο κίνδυνος της επιμόλυνσης. Αυτό σημαίνει ότι οι τοπικές ποικιλίες μπορούν να αλλοιωθούν αφού κληρονομικό υλικό από τούς υβριδισμένους σπόρους μπορεί να μεταφερθεί από τον άνεμο, τα πουλιά κλπ έως και δύο χιλιόμετρα μακριά και να μολύνει τις τοπικές ποικιλίες.

Βέβαια η πολιτική διαχρονικά των ελληνικών κυβερνήσεων ήταν ανύπαρκτη έως εγκληματική στον τομέα αυτόν. Η ελληνική πολιτεία ουδέποτε έκανε την παραμικρή προσπάθεια για την διατήρηση, διάδοση και βελτίωση του γενετικού υλικού των ελληνικών σπόρων και του πολλαπλασιαστικού υλικού. Η τράπεζα σπόρων του ΕΘΙΑΓΕ στην Θεσσαλονίκη είναι ανεπαρκής, η συμβολή των ελληνικών σπόρων στην Παγκόσμια Τράπεζα (κιβωτός του Νώε στην Αρκτική) είναι περιορισμένη παρά το μηδενικό κόστος και η αξιόλογη εθελοντική δραστηριότητα της ΜΚΟ ΠΕΛΙΤΙ αξίζει συγχαρητηρίων.

Μιλάμε για Μεσογειακή διατροφή αλλά ξεχνάμε ότι η Ελληνική Μεσογειακή Διατροφή στηρίζεται σε τοπικές παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων.
Η εγκληματική αδιαφορία της πολιτείας που από την μία μεριά εμφανίζεται να στηρίζει την γεωργική παραγωγή και από την άλλη να καταδικάζει σε αφανισμό τις τοπικές παραδοσιακές ποικιλίες πρέπει να ενεργοποίηση τον κάθε έλληνα και όχι μόνο τους γεωργούς. Πιστεύω οτι πρέπει να πραγματοποιηθούν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας διότι η βιοποικιλότητα και συνεπώς το περιβάλλον απειλείται.

Η σωτηρία των ελληνικών παραδοσιακών σπόρων εξαρτάται από εμάς. Ας δραστηριοποιηθούμε όλοι για την διάσωση και διάδοση των τοπικών παραδοσιακών σπόρων. Οι καταναλωτές πρέπει να κινητοποιηθούν δυναμικά και να καταναλώνουν ελληνικές παραδοσιακές ποικιλίες σιτηρών.

Πηγή>bio.gr

Πρόταση.Δημιουργία,
πανελλήνιας τράπεζας σπόρων στον Ψειλορείτη,στην κορφή!


Μενέλαος

Μωσαϊκό: Μαίανδρος - Η λαβή των θεομάχων

Μωσαϊκό: Μαίανδρος - Η λαβή των θεομάχων:   http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/05/maiandros-h-lavh-twn-theomaxwn.html Μαίανδρος - Η λαβή των θεομάχων Μαίανδρος έ...

Μωσαϊκό: Νομαρχία Δωδεκανήσου

Μωσαϊκό: Νομαρχία Δωδεκανήσου:   Νομαρχία Δωδεκανήσου .....Prefectur e of Dodecanese, the Mandraki beach, in the city of Rhodes. ...read more... Ένα από τα σημαντικό...

Αγροσελίδα: Καλλιεργώντας σκόρδα.

Αγροσελίδα: Καλλιεργώντας σκόρδα.: Το λατινικό του όνομα είναι Allium sativum και καλλιεργείται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από την Ασία (από το ...

Καλλιεργώντας σκόρδα.

Το λατινικό του όνομα είναι Allium sativum και καλλιεργείται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από την Ασία (από το Τουρκεστάν). Ήταν γνωστό εκτός από τους Κινέζους και στους αρχαίους Έλληνες και τους Αιγυπτίους κυρίως για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, καθώς το σκόρδο περιέχει την ουσία αλισίνη, που βοηθά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και έχει επίσης αντιπηκτικές, αντιβιοτικές και αντισηπτικές ιδιότητες. Γι’ αυτούς τους λόγους, αλλά και για να νοστιμίσουμε με τη χαρακτηριστική του γεύση και μυρωδιά τα φαγητά μας, μπορούμε να το καλλιεργήσουμε κι εμείς, στο μπαλκόνι ή τον κήπο μας. 
Πότε και που φυτεύονταιΗ ιδανική εποχή για να φυτέψουμε τα σκόρδα μας είναι η τωρινή ή νωρίς την άνοιξη, καθώς δεν αγαπούν τη ζέστη και την ξηρασία και χρειάζονται κρύο και βροχές όταν αρχίσουν να αναπτύσσονται τα φύλλα τους. Επίσης, είναι σκόπιμο να επιλέξουμε, αν δεν διαθέτουμε κήπο, μεγάλες ζαρντινιέρες ή αρκετά βαθιές γλάστρες (με βάθος μεγαλύτερο από 40 εκ.) και να τις τοποθετήσουμε σε σημεία όπου υπάρχει αρκετό φως. Καλό είναι ακόμη να βάλουμε στον πάτο τους (στις γλάστρες ή τις ζαρντινιέρες) χαλίκι, ώστε να στραγγίζει καλά το χώμα όταν ποτίζεται, καθώς το πολύ νερό και η υγρασία θα καταστρέψουν τα σκόρδα μας. Το κατάλληλο χώμα για τα σκόρδα είναι το «ελαφρύ» και «δουλεμένο». Έτσι θα αναπτυχθεί καλά και ομοιόμορφα ο βολβός και οι σκελίδες του σκόρδου, και θα είναι πιο εύκολο να το τραβήξουμε έξω όταν θα είναι έτοιμο. Σημαντικό είναι, λοιπόν, να προσέξουμε να μην είναι το χώμα -της γλάστρας ή του σημείου του κήπου όπου θα τα φυτέψουμε- παλιό και «πετρωμένο». Σκόπιμο είναι να αφαιρέσουμε τυχόν ρίζες και ζιζάνια και να «δουλέψουμε» επιμελώς το χώμα (να το σκαλίσουμε πολύ καλά και με προσοχή, ώστε να μην υπάρχουν πέτρες και σκληρά κομμάτια χώματος), έτσι που να αποκτήσει ομοιόμορφη υφή. Για να φυτέψουμε σκόρδα, δεν χρειάζεται να αγοράσουμε σπόρο. Το σκόρδο φυτεύεται σε σκελίδες, που μπορούμε να προμηθευτούμε από τα σκόρδα που κυκλοφορούν στην αγορά. Διαλέγουμε σκελίδες από την εξωτερική επιφάνεια, από «καλά» σκόρδα, δηλαδή χλωρές και καλοσχηματισμένες και όχι ταλαιπωρημένες και ξερές. Για να φυτέψουμε τα σκόρδα, θα πρέπει να βάλουμε τις σκελίδες στο χώμα με το «κεφάλι» (το πράσινο μέρος) προς τα επάνω. Θα πρέπει να βάζουμε μία σκελίδα κάθε 10-15 εκ., σε βάθος 3-5 εκ., και σε σειρές που θα απέχουν μεταξύ τους περίπου 25 εκ. 
Πώς θα τα περιποιηθούμε Τα σκόρδα δεν χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση. Πρέπει να ποτίσουμε 2 με 3 διαδοχικές φορές (ανά 3 με 4 ημέρες) μόλις φυτέψουμε τις σκελίδες, ώστε να εγκατασταθούν καλά. Στη συνέχεια όμως δεν χρειάζεται να ποτίζουμε συχνά, αλλά να φροντίζουμε να έχει στεγνώσει (όχι να ξεραθεί όμως) το χώμα πριν ξαναποτιστεί επειδή, αν υπάρχει υγρασία, μπορεί οι βολβοί να σαπίσουν ή να αναπτυχθούν μύκητες. Σημαντικό είναι επίσης να αφαιρούμε τα ζιζάνια σε τακτά χρονικά διαστήματα. 
Η συγκομιδή Θα καταλάβουμε ότι τα σκόρδα είναι έτοιμα όταν το φυτό θα αρχίσει να ξεραίνεται και να γέρνει προς τη μία πλευρά. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να περιμένουμε ότι θα είναι έτοιμα σε λιγότερο από 6 μήνες από τη στιγμή που θα τα φυτέψουμε. Όταν τα βγάλουμε από το χώμα, θα πρέπει να τα αφήσουμε να στεγνώσουν καλά για 2 με 3 ημέρες σε μέρος ξηρό, σκοτεινό και ευάερο. 
Σημείωση Το σκόρδο διατηρείται σε μέρη ξηρά, ζεστά και μακριά από την υγρασία, που το κάνει να «φυτρώσει» και να σαπίσει. Αν το ξεφλουδίσουμε, μπορούμε να το διατηρήσουμε για λίγο μέσα σε ένα καλά κλεισμένο σκεύος ή μέσα σε λίγο ελαιόλαδο. 
Πηγή>www.vita.gr
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.

Σκόρδο σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Τα σκόρδα είναι φυτά βολβώδη, πολυετή και ανήκουν στην οικογένεια των λειριοειδών. Καλλιεργούνται για τούς βολβούς τους, οι οποίοι βρίσκουν μεγάλη χρησιμοποίηση στη μαγειρική ή παρασκευή ειδικών δροσιστικών τροφών.

Τα φύλλα διαφέρουν απ' εκείνα των κρεμμυδιών, γιατί είναι ποιό σπαθωτά και ποιό στενά και στριμμένα. Τα άνθη είναι λευκά και στη κορυφή του καυλού σχηματίζουν σφαιρικό σκιάδιο. Κάθε κεφάλι αποτελείται από 8-12 σκελίδες, εκ των οποίων οι εξωτερικές είναι μεγαλύτερες από τις εσωτερικές και ποιό καυτερές.

Τα σκόρδα ευδοκιμούν σε χώματα ελαφρά, όχι πολύ υγρά, προ πάντων στραγγερά και γόνιμα. Στα βαριά και σφικτά εδάφη, πού κρατούν πολλή υγρασία, σαπίζουν η δίδουν μικρά κεφάλια, στα δε πολύ ξηρά και άγονα ή απόδοσης των είναι μηδαμινή και ή γεύσης των γίνεται εξαιρετικά καυτερή.
Η καλλιέργεια γίνεται αποκλειστικώς με βολβίδια (σκελίδες) είτε, πολύ σπανίως, με σπόρους. Στα θερμά μέρη ή φυτεία αυτών, εκτελείται κατά "Οκτώβριο-Νοέμβριο, τα δε ψυχρά και ορεινά κατά Φεβρουάριο- Μάρτιο. Το ίδιο γίνεται και για τον πολλαπλασιασμό με σπόρο. Για την απόκτηση καλής φυτείας, πρέπει από κάθε κεφάλι σκόρδου, να διαλέγονται τα εξωτερικά και χονδρά βολβίδια, τα όποια και μόνο να χρησιμοποιούνται, τα δε μικρά και λεπτά να απορρίπτονται.
Αυτά φυτεύονται σε βραγιές και κατά γραμμές 20-25 πόντους, η μία της άλλης, επ’ αυτών δε, κατά διαστήματα 12 -15 πόντους και σε βάθος 2-3 πόντους, το πολύ. Σε περίπτωση συγκαλλιέργειας φυτεύονται ως μπορτούρες στα σαμάρια των βραγιών, των ποτιστικών αυλακών, είτε ανάμεσα στα μαρούλια, στα σπανάκια κλπ.
Για κάθε στρέμμα απαιτούνται πέντε πλεξούδες η 1500-1800 κεφάλια περίπου.
Η προετοιμασία του εδάφους πρέπει να γίνεται καλή, με 2-3 σκαψίματα και σπάσιμο των βώλων, ώστε το χώμα να τρίβεται εντελώς. Επίσης και ή λίπανσης πρέπει να είναι ή κατάλληλη.
Η κοπριά αποτελεί άριστο λίπασμα, σε ποσό 2-2.500 οκάδες στο στρέμμα, πρέπει όμως να είναι εντελώς χωνευμένη και να χρησιμοποιείται πολύ προ της φυτείας. Μαζί με συμπληρωματικά φωσφοροκαλιοΰχα χημ. λιπάσματα (0-12-6) δίδει πολύ καλλίτερα αποτελέσματα. Από τα σύνθετα χημ. λιπάσματα αξιοσύστατος είναι ό τύπος 4-10-10, σε ποσό 50-60 οκάδ. στο στρέμμα. Κατά προτίμηση χρησιμοποιούνται σκέτα, σε χώματα με οργανικές ουσίες η οπωσδήποτε σφικτά.
Η καλλιέργεια των σκόρδων με σπόρο, δεν είναι πρακτική, γιατί χρειάζονται δύο έτη για να δώσουν κεφάλια, δηλαδή, το πρώτο έτος θα παραχθούν μικρά βολβίδια, τα όποια θα ξαναφυτευτούν για ν' αποδώσουν το επόμενο έτος. Επίσης δε πολλαπλασιασμός αυτός, με σπόρο, δεν δίδει τις επιθυμητές ποικιλίες.
Σε όλες τις περιπτώσεις, τα σκόρδα, κατά την διάρκεια της βλαστήσεώς τους, πρέπει να βοτανίζονται και να σκαλίζονται 1-2 φορές, ιδίως στην αρχή, και να ποτίζονται εφ’ όσον μόνον υπάρχει μεγάλη ξηρασία. Όταν πλησιάζει ή ωρίμανση και αρχίσουν να κιτρινίζουν τα φύλλα, τότε δένονται στη κορυφή, είτε στρίβονται για να σταματήσει ή βλάστηση και να γίνουν τα κεφάλια χονδρότερα, ή ακόμη και για να επισπευτεί ή πρωιμότης των.
Η συγκομιδή αρχίζει κατά Μάιο-Ιούνιο αναλόγως των ποικιλιών και του τόπου. Πρέπει να γίνεται μετά την τέλεια αποξήρανση των φύλλων, αλλιώς όταν είναι πρόωρη, τα κεφάλια δεν διατηρούνται και σαπίζουν πολύ γρήγορα στην αποθήκη.
Τα σκόρδα αφού ξεριζωθούν με το χέρι η με λισγάρι, δένονται σε πλεξούδες ανά 50- 100 κεφάλια και αφήνονται μερικές ήμερες στον ήλιο για να χάσουν μέρος της υγρασίας τους. Κατόπιν αναρτώνται σε ξηρή και ευάερη αποθήκη μέχρις ότου διατεθούν. Μια καλή απόδοσης σκόρδων φθάνει 8-12 φορές μεγαλύτερη από το χρησιμοποιηθέν ποσό της φυτείας.

Ποικιλίες.
Οι κυριότερες ποικιλίες των σκόρδων, οι οποίες και συχνότερα συναντώνται στην καλλιέργεια είναι:
-Σκόρδα κοινά. Ταύτα κάνουν κεφάλια μέτρια στο μέγεθος με πολλές και σφικτές σκελίδες, συνήθως ο-λίγο κυρτές. Είναι ποικιλία ανθεκτική και μάλλον όψιμη.
-Σκόρδα ολόλευκα. Ταύτα γίνονται χονδρότερα των προηγουμένων και με σκελίδες ποιό σαρκώδεις. Οι εσωτερικές και εξωτερικές φλούδες είναι χαρακτηριστικώς κάτασπρες. Είναι ποικιλία εκλεκτή και πρώιμη
-Σκόρδα τεράστια. Τα κεφάλια αυτών αποκτούν τεράστιο όγκο (10—15 πόντους διάμετρο) με ολίγες σκελίδες, αλλά ή κάθε μία αντιστοιχεί μ' ένα ολόκληρο σκόρδο κοινό. Πρόκειται περί εξαιρετικής ποικιλίας, ελάχιστα όμως καλλιεργούμενης
-Σκόρδα στρογγυλά χονδρά. Ταύτα αποκτούν κεφάλια χονδρά και σχεδόν στρογγυλά , με σαρκώδεις σκελίδες ελάχιστα καυστικές .
-Σκόρδα σχιστά. Ταύτα χαρακτηρίζονται από τις σκελίδες όποιες είναι πολύ χαλαρές μεταξύ των η μάλλον όλως διόλου χωριστές. Είναι γλυκύτερα από τα άλλα σκόρδα και αποτελούν άλλο είδος

Ασθένειες. Οι συνηθέστερες αρρώστιες των σκόρδων είναι:

Η σκωρίαση
Παρουσιάζεται στα φύλλα σαν πολυάριθμα και πυκνά στίγματα σκουρόξανθα, τα όποια εμποδίζουν τη κανονική λειτουργία της βλαστήσεως. Προλαμβάνεται με 2-3 ψεκάσματα βορδιγαλείου πολτού (1 οκά θειικός χαλκός με 1 οκά ασβέστη σε 100 οκάδες νερό).




Η σήψης των βολβών
Είναι ένας μικρός μύκητας, ό όποιος ζει συνήθως ως σαπρόφυτο, αλλά κάποτε προσβάλλει τα σκόρδα και κρεμμύδια, όπου αναπτύσσεται σε παράσιτο. Παρουσιάζεται ως μαύρη μούχλα μεταξύ των λεπίων των βολβών. Ευνοείται σε πολύ υγρά εδάφη και εκεί πού γίνεται χρήσης φρέσκης κοπριάς. Για τα σκόρδα είναι επικίνδυνη αρρώστια. Θεραπευτικό μέσο δεν υπάρχει, παρά αποφυγή των αίτιων πού τη προκαλούν, είτε αλλαγή της καλλιέργειας για 3-4 χρόνια.

Από τα έντομα, οι σοβαρότεροι εχθροί είναι ό κρεμμυδοφάγος και ή μηλολόνθη, οι όποιοι προσβάλλουν τούς βολβούς. Καταπολεμούνται με άρσενικούχα δολώματα από αραβόσιτο ή πίτυρα, είτε με παγίδες.

Πηγή: Πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Παράρτημα «Γεωργικού δελτίου» μηνός Ιανουαρίου 1940/www.ftiaxno.gr

Αγροσελίδα: Σπορά αρωματικών φυτών και βοτάνων

Αγροσελίδα: Σπορά αρωματικών φυτών και βοτάνων: Είναι πολύ όμορφο να έχουμε στον χώρο μας αρωματικά φυτά και βότανα.  ΑΝΙΘΟΣ-ANETHUM GRAVEOLENS Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστηση...

Σπορά αρωματικών φυτών και βοτάνων

Είναι πολύ όμορφο να έχουμε στον χώρο μας 
αρωματικά φυτά και βότανα. 

ΑΝΙΘΟΣ-ANETHUM GRAVEOLENS
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15
Μεταφύτευση: Ανάλογα τις συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 40 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ-ARTEMISIAΑΡΤΕΜΙΣΙΑ-ARTEMISIA 
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23 C περίπου
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.1 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 10-20
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ-BASILICUM
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.1 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Συνήθως 10-15 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 30-50 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ-ROSMARINUM OFFICINALISΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ-ROSMARINUM OFFICINALIS
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 12-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15-25
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΘΥΜΑΡΙ- THYMUS VULGARISΘΥΜΑΡΙ- THYMUS VULGARIS
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0-0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15-25
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΚΟΛΙΑΝΔΡΟ-CORIADUM SATIVUMΚΟΛΙΑΝΔΡΟ-CORIADUM SATIVUM
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 6-12
Μεταφύτευση: Συνήθως 25 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 50 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΣΕΛΙΝΟ-APIUM GRAVEOLENS 
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριος-Μάρτιος
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 90-130 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΛΕΒΑΝΤΑ-LEVENDULA ANGUSTIFOLIAΛΕΒΑΝΤΑ-LΑVENDULA ANGUSTIFOLIA
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 20-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.1 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 30-40
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ-PETROSELINUM CRISPUMΜΑΙΝΤΑΝΟΣ-PETROSELINUM CRISPUM
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη έως το φθινόπωρο όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-29 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριος-Σεπτέμβριος
Βάθος φύτευσης: 0.5. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 24 ώρες πριν την σπορά.
Ημέρες βλάστησης: 10-20
Μεταφύτευση: συνήθως 20-30 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 70-100 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑ-ORIGANUM MAJORANAΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑ-ORIGANUM MAJORANA
Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 8-15
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΡΙΓΑΝΗ-ORIGANUM VULGARE

Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 4-10
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ-SALVIA OFFICINALIS

Εποχή σποράς – Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15-25
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

Το διαβάσαμε στο proionta-tis-fisis.com/fytokomia.blogspot.gr