Σάο Πάολο (1) - Η επιχειρηματική καρδιά της Βραζιλίας

πηγή:  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  ένθετο  Ταξίδια - Κυριακή 2-9-2007
κείμενο και φωτο :  Χριστίνα Καλλιγιάννη  
 

Γκράφιτι στον τοίχο της πόλης με αναπαράσταση της ιδεώδους εικόνας της στα μάτια του καλλιτέχνη.                                                          

Το Σάο Πάολο είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο μετά το Τόκιο και την πόλη του Μεξικού. ΄Εχει δυνατή παραγωγή καφέ ενώ είναι ακμάζουσα η αυτοκινητοβιομηχανία και η εξόρυξη πετρελαίου και πολύτιμων λίθων. Μη ξεχνάμε όμως  και την πλούσια παραγωγή φρούτων και λαχανικών. Έχει 22 εκατομμύρια κατοίκους μαζί με όσους κατοικούν στις περίφημες φαβέλες Τυπικά η πρωτεύουσα είναι η Μπραζίλια αλλά η ανάπτυξη και το κέντρο επιχειρήσεων και διαβουλεύσεων βρίσκεται εδώ στη βραχώδη άκρη του Ατλαντικού και σε υψόμετρο πάνω από 700μ...   Η πρώτη επαφή με την καρδιά της Βραζιλιάνικης οικονομίας είναι ένα ιδιαίτερα οικείο τρελλό μποτιλιάρισμα, σφήνες κόρνες, απόλυτη απουσία φλάς, παιδάκια και τύποι στα φανάρια να πουλούν γυαλιά, φορτιστές κινητών και διάφορα χρήσιμα-άχρηστα αντικείμενα. Και πάνω απο το κεφάλι σου ελικόπτερα μεγαλο - επιχειρηματιών να κινούνται απο ταράτσα σε ταράτσα για να μή μπλέκουν στην κίνηση και καθυστερούν . Με όλα αυτά ένα γίνεται γρήγορα σαφές : το Σάο Πάολο είναι μια τεράστια πόλη. Άν και δύσκολα τη φέρνεις βόλτα μπορείς να διακρίνεις το σκελετό της τις διαφορετικές περιοχές και τα χρώματά της. Παλιά πόλη , ιαπωνική συνοικία Λιμπερντάτζι για έντονο χρώμα, λεωφόρος Παουλίστα για τα ψώνια, σύνορο μεταξύ "λαού και Κολωνακίου", Βίλα Μανταλένα για τους καλλιτέχνες, πάρκο Ιμπιραπουέρα για αμιγώς "νεοϋορκέζικα" σαββατιάτικα πρωινά με τζόκινγκ και ποδήλατο δίπλα στις λίμνες, Πινιέιρος για μποέμ βραδυνά στέκια, Ιταϊμ Μπίμπι για τους ανερχόμενους αστούς και Ζαρντίνς, οι Κήποι της αριστοκρατίας και των " καλά κρατούντων " Παουλιστάνος και ξένων που εργάζονται ή απλώς βρίσκονται στην παλλόμενη επιχειρηματκή καρδιά της Βραζιλίας. Η παλιά πόλη διατηρεί εντυπωσιακά κτίρια όπως ο καθεδρικός και το Δημοτικό θέατρο , γύρω απο τα οποία κυκλοφορεί πλήθος κόσμου και με μια βόλτα ανάμεσα στους λογής λογής τύπους που αράζουν σου δίνει μια καλή αίσθηση αυτού που άλλοτε ήταν το κέντρο της πόλης και τώρα το φολκλόρ της. Χαμογελαστοί αλλά καημένοι, πωλούν ρίγανη και άλλων ειδών βότανα ,φασόλια καρπούς και φρούτα και αγοράζουν...χρυσό! Η ιστορία της τεράστιας πόλης μπερδεύεται με την ακόρεστη δίψα της για μέλλον. Παλιά κτίρια με μια γοτθική εσάνς δίπλα σε θηρία τζαμαριών και τσιμέντου, φτιάχνουν το     αλλόκοτο καρδιογράφημα -μεταφορικά και κυριολεκτικά- του λατινοαμερικάνικου αστικού κολοσσού. Στη Λιμπερντάτζι (σημαίνει ελευθερία) στη μεγαλύτερη εκτός Ιαπωνίας Ιαπωνική κοινότητα του κόσμου απολαμβάνεις ένα μίγμα ανατολικών γεύσεων και αρωμάτων μπλεγμένων με τη γοητεία της Λατινικής Αμερικής. Πολλά φαναράκια που το βράδυ δίνουν στην περιοχή ένα πρόσωπο γοητευτικό και χαρούμενο, και πολλά γκράφιτι στους δρόμους εκφράζουν όνειρα και φαντασίες πολύχρωμες αλλά σκληρές.Το πρόσωπο της τέχνης γίνεται πιο μαλακό, ευδιάθετο και μάλλον ενδιαφέρον στις μικρές γκαλερί και στα εργαστήρια τέχνης και χειροτεχνίας της Βίλα Μανταλένα την ανερχόμενη στυίστικά hip συνοικία της πόλης, κέντρο προσέλευσης των μποέμ τουριστών της. Παιχνίδια χρωμάτων και υλικών, αισθητική αποθέωση και γιορτή σ'αυτό το περιβόητο "χωνευτήρι φυλών και πολιτισμών" που είναι η χώρα. Κοσμήματα, διακοσμητικά αφηρημένης έμπνευσης, χρηστικά αντικείμενα με αναφορές στην πλούσια Φύση, τις μυστηριώδεις δοξασίες και σε μια σχεδόν σκανδαλιστική ελευθερία ψυχής και πνεύματος  Το άλλο πρόσωπο του κέντρου είναι στους «κήπους», τη συνοικία Jardins (Κήποι) που ανάλογα με την περιοχή χωρίζεται σε ευρωπαϊκούς και αμερικανικούς. Οπου οι δρόμοι έχουν ονόματα ευρωπαϊκών χωρών είναι οι ευρωπαϊκοί κήποι και όπου έχουν ονόματα χωρών της βόρειας και νότιας αμερικανικής ηπείρου είναι οι αντίστοιχοι αμερικανικοί. Οποιασδήποτε πάντως προελεύσεως, οι «Κήποι» του Σάο Πάολο συγκεντρώνουν την αφρόκρεμα της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησής του. Φωτογραφικά άνευ σπουδαίου ενδιαφέροντος, μια και όλες οι κατοικίες αφ' ενός περιστοιχίζονται από φράχτες και μεγάλους κήπους, αφ' ετέρου τα οικήματα προσομοιάζουν είτε στις πολυκατοικίες πολυτελών διαμερισμάτων της περιώνυμης 5ης Λεωφόρου είτε έχουν ευρωπαϊκές επιρροές, ανακατεμένες ανάλογα με την αισθητική ή και την καταγωγή των ενοίκων. Από κίονα κορινθιακού ρυθμού μέχρι ελβετικό σαλέ! Ο καλός αέρας εξακολουθεί και στο Jardin Paulista, τον πλέον βέρο Κήπο της πόλης με πανάκριβα καταστήματα· παρέλαση όλων των γνωστών οίκων ρούχων και αξεσουάρ και καταιγισμός φίνων -τόσο σε αισθητική όσο και γκουρμέ προτάσεις- εστιατορίων.

Εικόνες από google

27 Μαρτίου-Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

 

πηγή : ΗΜΕΡΗΣΙΑ//ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 27-28.3.04


Το θέατρο , αιώνες τώρα, εξακολουθεί και γιορτάζει
Κάθε χρόνο μια σημαντική προσωπικότητα της θεατρικής πραγματικότητας συντάσει ένα διεθνές μήνυμα το οποίο ταξιδεύει σε όλες τις χώρες. Η Αιγύπτια θεατρική συγγραφέας Fathia El Assal έγραψε φέτος (2004) το διεθνές μήνυμα για την ημέρα του θεάτρου.
Το μήνυμα της χρονιάς
"Το θέατρο είναι ο πρόγονος όλων των τεχνών. Αυτή είναι μια αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Το θέατρο βοηθά τους ανθρώπους να αναδυθούν πάνω από τον εαυτό τους, να ελευθερωθούν αλλά και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους"
Επείγον
Η ηθοποιός του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κούν Κάτια Γέρου υπογράμμισε τη σημασία και την αναγκαιότητα του θεάτρου στην σημερινή ταχύτατη εποχή της πληροφόρησης. "Όταν τα πράγματα γύρω μας τρέχουν το θέατρο είναι επείγον. Η ηρεμία των δύο ωρών της θεατρικής παράστασης είναι επιτακτική. Είναι ίσως η μοναδική στιγμή της ημέρας που ο άνθρωπος παρακολουθεί χωρίς άγχος τα ανθρώπινα πάθη εν τη γενέσει τους. Και το σημαντικό είναι ότι η θεατρική δημιουργία είναι ένα "πάρε -δώσε" με τη ζωή" ..... Το θέατρο μπορεί να τοποθετηθεί και επομένως να αξιολογηθεί μόνο σε βάθος χρόνου.... Σύμφωνα με την Κ.Γέρου το θέατρο σήμερα γιορτάζει και η κύρια αιτία γι αυτό είναι το γεγονός "πως υπήρξε, έζησε, και λειτούργησε ως τρόπος έκφρασης του ανθρώπου. Αλλά το σημαντικό
είναι ότι το θέατρο γιορτάζει γιατί κατόρθωσε να μείνει στη ζωή από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα"

 

http://www.facebook.com/pages/omma-studio-theater/276782567912
omma studio theater

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος του για να γράψει μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο.
Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει μεταξύ άλλων οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ, Τζούντι Ντεντς κ.ά.
Φέτος το μήνυμα έγραψε ο Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός, σεναριογράφος, συγγραφέας και σκηνοθέτης Τζον Μάλκοβιτς, που είναι πάνω καλλιτέχνης του θεάτρου.
Παρακάτω παρατίθεται το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου που είθισται να διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου. Η μετάφραση από τα αγγλικά έγινε για το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου από το Νεόφυτο Παναγιώτου.

ΜΗΝΥΜΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ
από τον Τζον Μάλκοβιτς

Είναι τιμή μου που το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της Ουνέσκο μου ζήτησε να χαιρετίσω την 50η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου. Θα απευθυνθώ σύντομα στους συνάδελφους του θεάτρου, φίλους και συντρόφους.

Μακάρι η δουλειά σας να είναι πειστική και αυθεντική. Μακάρι να είναι βαθιά, συγκινητική, στοχαστική και μοναδική. Μακάρι να μας βοηθά να στοχαζόμαστε τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και μακάρι αυτός ο στοχασμός να είναι ευλογημένος με θάρρος, ειλικρίνεια, ανυποκρισία και χάρη.

Μακάρι να είστε σε θέση να ξεπερνάτε τις αντιξοότητες, τη λογοκρισία, τη φτώχεια και το μηδενισμό, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι πολλοί από εσάς θα είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε. Μακάρι να είστε ευλογημένοι με ταλέντο και αυστηρότητα για να μας διδάξετε πώς χτυπά η καρδιά σε όλη την πολυπλοκότητα της, και να έχετε την περιέργεια και την ταπεινότητα να το κάνετε έργο ζωής. Και μακάρι οι καλύτεροι από εσάς – γιατί μόνο οι καλύτεροι από εσάς, και μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες και σύντομες στιγμές, – να καταφέρετε να διατυπώσετε το βασικότερο των ερωτημάτων: «Με ποιό τρόπο ζούμε;» Καλή τύχη!

John Malkovich

2 Απριλίου - Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

πηγή : ΗΜΕΡΗΣΙΑ //ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 27-28/3/2004

Ιστορίες για μικρούς αναμνήσεις για μεγάλους
Η 2α Απριλίου είναι η ημέρα γέννησης του μεγάλου Δανού παραμυθά Χάνς Κρίστιαν΄Αντερσεν και καθιερώθηκε από τη διεθνή οργάνωση βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ) ήδη από το 1966. Η οργάνωση έχει τμήμα σε πολλές χώρες. Κάθε χρόνο ανατίθεται σε μια από τις χώρες να σχεδιάσει αφίσα και μήνυμα για να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης καθώς και την ανάπτυξη της παιδικής λογοτεχνίας. Το 2004 ανετέθη στο Ελληνικό τμήμα η ευθύνη αυτή. Το μήνυμα έγραψε η Αγγελική Βαρελλά (υποψήφια για το βραβείο συγγραφής Άντερσεν 1990) : Προκύπτει μέσα από μια κομψή ιστοριούλα ότι "το φώς των βιβλίων δεν σβήνει ποτέ" Την αφίσα φιλοτέχνησε ο εικονογράφος Νικόλας Ανδρικόπουλος. Αμφότερα δε εκτυπώθηκαν εκτός απο τα Ελληνικά και στις 4 επίσημες γλώσσες της οργάνωσης (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά) και εστάλησαν στα 71 εθνικά μέλη της σε όλο τον κόσμο. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου σε συνεργασία με την "Τεχνόπολη" του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι ανέλαβαν την διοργάνωση των εορταστικών εκδηλώσεων. Δείτε την Ελληνική συμμετοχή στον σύνδεσμο :

 http://filanagnosia1pyr.blogspot.com/2012/03/2004.html