Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Το Μαγιάτικο Στεφάνι


Καλό μήνα!  Καλή Πρωτομαγιά !

 
 
Σήμερα γιορτάζει  όλη η γή με φιλιά θα στείλω μιαν ευχή ... νάμαστε καλά!  και του χρόνου εκτός κρίσης!                                  


Σας αρέσουν τα λουλούδια; πιστεύω ναί , σε ποιόν δεν αρέσουν.  Σήμερα λοιπόν θα χορτάσει το μάτι μας λουλούδια!                                                                                                                                       
Στο τέλος είναι η δική μου πρωτομαγιάτικη ανθοδέσμη και τα όμορφα σημεία που απαθανάτησα σήμερα εκεί που πήγαμε











                    














































































































Η παράδοσή μας είναι πλούσια στο θέμα . Βρήκα κάποιους σύνδεσμους σχετικούς :
http://www.womenonly.gr/loipon/kosmikaarticle.asp?catid=14118&subid=2&pubid=1016445&tag=805
http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=194008

http://www.madata.gr/free-time/191317.html

http://www.ftiaxto.gr/projects/%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1-%CE%B2%CE%AE


                          Εγώ  έφτιαξα  ανθοδέσμη είναι αυτή εδώ απο διάφορες οπτικές γωνίες






Τα λουλούδια τα μάζεψα σε μια διαδρομή προς Αρχάνες , ανάμεσα σε Κνωσσό και Αρχάνες. Το μέρος είναι απερίγραπτα όμορφο . Με δυσκολία τράβηξα μερικές φωτογραφίες από το αυτοκίνητο διότι ο δρόμος είχε συνεχή κυκλοφορία και μόνο δυο φορές μπορέσαμε να σταματήσουμε κάπου.







Άγρια τριανταφυλιά


 Γεράνια
 Ελαιόδεντρο ανθισμένο
                                                               Γεράνια
                                                                
Τριανταφυλιά
                            Σταφυλίνακες
 Ελαιόδεντρο ανθισμένο
 Τριανταφυλιά κάτω απ την ελιά



Η  Τριανταφυλιά  που φλερτάρει με το Μύλο
  Μαγκανοπήγαδο ο κόσμος μοιάζει...

 Οι κάτω Αρχάνες
 ΄Ασπροι κρίνοι
Επιστρέφοντας












Όποτε περνώ από αυτή την περιοχή θυμάμαι τους Μινωίτες που σύμφωνα με τους ερευνητές πρέπει να ζούσαν σε ευδαιμονία .  Σε ένα τέτοιο τόπο είναι στ αλήθεια ευχάριστη η ζωή!

 Και του χρόνου !


Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Συνείδηση

πηγή: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ - ένθετο ΠΡΟΣΩΠΑ 21ος ΑΙΩΝΑΣ έτος 2001 - ΕΠΙΣΤΗΜΗ



Το θεμέλιο της ύπαρξης


Τι είναι η συνείδηση;
Με ποιόν τρόπο αντιλαμβανόματε τους άλλους γύρω μας;
Πώς σκεφτόμαστε;
Πώς αποφασίζουμε;
Πώς δρούμε;
Πώς μεταφράζει ο εγκέφαλός μας -η πιο πολύπλοκη δομή στο σύμπαν- τα εξωτερικά ερεθίσματα;
Σε αυτά τα σημαντικά ερωτήματα δίνει απάντηση το βιβλίο του Γιώργου Ζαρκαδάκη "Το Μυστήριο του Νού : πώς ο εγκέφαλος εγείρει τη συνείδηση" απόσπασμα του οποίου προδημοσιεύουμε σήμερα. Το βιβλίο το οποίο προλογίζει ο καθηγητής Δημήτρης Νανόπουλος, κυκλοφορεί σύντομα από τις εκδόσεις "Ελληνικά Γράμματα"
Η συνείδηση βρίσκεται στο πιο θεμελιώδες επίπεδο της ύπαρξής μας. Χάρη σε αυτήν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, επικοινωνούμε, βιώνουμε τον εαυτό μας, αισθανόμαστε και ερμηνεύουμε όσα συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας. Στη συνείδηση βασίζεται η βούληση, η τέχνη και η επιστήμη, αλλά και η καθημερινή μας συμπεριφορά, οι σχέσεις που δημιουργούμε με τους άλλους, τα όνειρα μας και οι προσδοκίες μας.
Τι είναι όμως συνείδηση;
Τα τελευταία δέκα χρόνια σημαντικές ανακαλύψεις έχουν αρχίσει να ρίχνουν φώς στη μυστήριο του νού. Ωστόσο, η πιο αναπάντεχη από όλες τις ανακαλύψεις είναι ότι στους νευρώνες μας λαμβάνουν χώρα κβαντικά φαινόμενα που σχετίζονται με τη συνείδηση. Αν αυτό αποδειχτεί αληθινό, τότε επιβεβαιώνεται επιστημονικά μια άρρηκτη σχέση ανάμεσα στην ανθρώπινη νόηση και στο χωροχρονικό ιστό του σύμπαντος, κάτι που επί αιώνες κύρητταν οι μεγάλες θρησκείες του κόσμου.


Συνείδηση και "μαύρες τρύπες"
Από την εποχή του Γαλιλαίου μέχρι σήμερα, η φυσική επιστήμη έχει καταφέρει να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο είναι δομημένες η ύλη και η ενέργεια, τα άστρα και οι πλανήτες, αλλά και τα υποατομικά σωματίδια που συνθέτουν τα πάντα. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο περιπτώσεις φαινομένων που η φυσική δεν έχει μπορέσει ακόμα να εξηγήσει. Στις περιπτώσεις αυτές λέμε ότι βρισκόμαστε σε μια "μοναδικότητα (singularity) του χωροχρόνου" Η πρώτη μοναδικότητα είναι η αρχή του σύμπαντος η περίφημη "μεγάλη έκρηξη". Η δεύτερη είναι οι περίφημες "μαύρες τρύπες" : Το πεδίο βαρύτητάς τους είναι τόσο ισχυρό ώστε κάθε αντικείμενο -ακόμα και το φώς- που θα ατυχήσει και τις πλησιάσει αρκετά, θα απορροφηθεί απο αυτές δια παντός. Οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει μια "μαύρη τρύπα" στο κέντρο του γαλαξία μας και, απ' ό,τι φαίνεται, το σύμπαν είναι γεμάτο απ' αυτές. Το ενδιαφέρον των "μαύρων τρυπών" είναι πολύπλευρο. Μας προκαλούν όχι μόνο με την υπόσχεση του γεφυρώματος ανάμεσα στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και την Κβαντομηχανική -άρα τη Μεγάλη Ενοποιητική Θεωρία- αλλά και διότι συσχετίζουν τη Φυσική με την Πληροφορική, μέσω της Εντροπίας .
Το 1983 , οι Ellis, Hagelin , Srednicki και Νανόπουλος πρότειναν μια ιδέα για να ερμηνευτεί η φύση των "μαύρων τρυπών", η οποία δείχνει να "αντιστέκεται" σθεναρά σε οποιαδήποτε συμβατική ερμηνεία. Σύμφωνα με τους συλλογισμούς του Νανόπουλου και των συνεργατών του, για να εξηγηθεί η φύση των μαύρων τρυπών πρέπει να αναθεωρηθεί η υπάρχουσα Κβαντικη Θεωρία. ΄Έτσι, αντί για στοιχειώδη σωματίδια, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι στη βάση της ύλης και της ενέργειας υπάρχουν μονοδιάστατες, κλειστές χορδές, μήκους περίπου10-33cm (κλίμακα Planck). Αντί δηλαδή να έχουμε πεπερασμένο αριθμό σωματιδίων (κουάρκ, λεπτόνια, σωματίδια δυνάμεων), όπως προβλέπει το υπάρχον μονέλο Φυσικής, έχουμε άτειρο αριθμό σωματιδίων διαφορετικής μάζας το καθένα τα οποία και αντιστοιχούν στους διαφορετικούς τρόπους ταλάντωσης των χορδών.

Αυτή είναι με λίγα λόγια η Θεωρία των Χορδών η οποία ίσως καθορίσει την τελική διαμόρφωση της Μεγάλης Ενοποιητικής Θεωρίας. Για εμάς όμως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η μεταφορά του μοντέλου των χορδών στην περίπτωση της συνείδησης. Κι αυτό, διότι στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στους νευρώνες, υπάρχουν δομές τις οποίες παρατηρούνται κβαντικά φαινόμενα παρόποια με εκείνα που περιγράφει η Θεωρία των Χορδών. Ο συλλογισμός ότι τα μυστικά που κρύβουν οι "μαύρες τρύπες" του Διαστήματος μπορεί να είναι κοινά με τα μυστικά του νού και της συνείδησης δεν μπορεί παρά να μας κάνει να αισθανόμαστε τη συγκίνηση μιας σημαντικής ενόρασης για την ίδια μας την ύπαρξη . Εκπληκτικός είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται αυτά τα δυο μυστηριώδη φαινόμενα, το ένα χαμένο στα βάθη του γαλαξία και το άλλο κρυμμένο στα βάθη του ίδιου μας του εαυτού...
Ο Sir John Eccles θεωρεί σημείο απαρχής της συνείδησης την εμφάνιση του νεοφλοιού στα θηλαστικά πριν 200 εκατομμύρια χρόνια. Τι κρίμα όμως που η άποψη αυτή αδικεί πλήθος από νοήμονα όντα, με τα οποία μοιραζόμαστε τον όμορφο πλανήτη μας! Αν θέλουμε να φανούμε λιγότερο αυστηροί από τον Eccles, πρέπει να διευρύνουμε τον όρο"συνείδηση" για να συμπεριλάβουμε κι άλλες μορφές ζωής.


Το εφαλτήριο της εξέλιξης

Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις στη συνείδηση, αποδεχόμενοι ότι κατώτερες μορφές ζωής, όπως τα σκουλήκια ή τα έντομα, διαθέτουν "χαμηλότερη" συνείδηση.Τα πουλιά , μερικά ερπετά, τα θηλαστικά κι εμείς διαθέτουμε "υψηλότερη συνείδηση". Ποιά είναι όμως η χαμηλότερη βαθμίδα συνείδησης; Ας υποθέσουμε κατ' αρχάς ότι υπάρχει κι ας την ορίσουμε ως τη συνισταμένη στοιχειωδών υποκειμενικών εμπειριών τις οποίες ονομάζουμε "ποιότητες" (qualia) Αν θέλουμε να ανακαλύψουμε πότε εμφανίστηκε η συνείδηση στον πλανήτη μας, οφείλουμε να ανιχνεύσουμε την εμφάνιση κάποιων πρωταρχικών ποιοτήτων σε αρχέγονους οργανισμούς. Για παράδειγμα μια πρωτο-ποιότητα θα ήταν η υποκειμενική αντίληψη μια φωτεινής πηγής, η αίσθηση δηλαδή (ευχάριστη ή δυσάρεστη) του φωτός από κάποιο μικροοργανισμό τη αρχαϊκής γής. Ο όρος "υποκειμενική" αποτελεί το κλειδί . Συνείδηση χωρίς υποκειμενική εμπειρία δεν υπάρχει.
Περισσότερο ακριβοδίκαια από τον Eccles, η Lynn Margulis και ο Karl Sagan, τοποθετούν χαμηλότερα τον πήχη , θεωρώντας ότι υπήρξε πρωτοσυνείδηση σε μονοκύτταρους οργανισμούς πριν απο τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια,όταν -σύμφωνα με τα υπάρχοντα απολιθώματα- η ζωή έκανε την εμφάνισή της στη Γή.
Ας δούμε ,όμως , τι λέει η Παλαιοντολογία. Αφ'ότου εμφανίστηκαν τα πρώτα κύτταρα, επί 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια η εξέλιξη της ζωής κυλούσε με απελπιστικά αργούς ρυθμούς. Τίποτε το σπουδαίο δεν γινόταν. Οι μορφές ζωής που επικρατούσαν σχεδόν αναλλοίωτες ήταν τα κυανοφύκη και τα προκαρυωτικά βακτήρια . Και οι δυο μορφές ζωής ήταν μονοκύτταροι οργανισμοί χωρίς πυρήνα
(γι' αυτό και αποκαλούνται "προκαρυωτικοί"). Και τότε πριν από 1,5 δισεκατομμύριο χρόνια, σημειώθηκε ένα μεγάλο εξελικτικό άλμα: Σύμφωνα με την επικρατούσα Θεωρία της Συμβίωσης , που διατυπώθηκε από την Lynn Margulis, διαφορετιά προκαρυωτικά κύτταρα , για να επιβιώσουν , αναγκάστηκαν να ενωθούν μεταξύ τους (κάποια έγιναν ο πυρήνας και κάποια άλλα τα κυτταρικά οργανίδια : μιτοχόνδρια, πλαστίδια). Έτσι δημιουργήθηκαν τα πρώτα ευκαρυωτικά κύτταρα. Στη συμβίωση αυτή προστέθηκαν και κάποιες ευκίνητες σπειροχαίτες οι οποίες εισέβαλαν στα ευκαρυωτικά κύτταρα , "χαρίζοντάς" τους ως ανταπόδοση δυο εκπληκτικές βιολογικές καινοτομίες. Τους μικροσωληνίσκους και τον κυτοσκελετό. 'Ηταν μια συγχώνευση οργανισμών από την οποία ωφελήθηκαν όλοι.
Τα προκαρυωτικά κύτταρα παρείχαν θρεπτικό περιβάλλον και αρκετή βιοχημική ενέργεια στις σπειροχαίτες, οι οποίες ανταπέδωσαν την ευεργεσία μέσω των μηχανισμών της μίτωσης, αλλά και της κίνησης που χάριζε ο κυτοσκελετός τους (πλέγμα πρωτεϊνών μέσα στο κυτταρόπλασμα). Ωστόσο , στην αναζήτηση των πρωτο-ποιοτήτων, μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η λειτουργία των μικροσωληνίσκων. Οι ΜΤς κοίλοι κρυσταλλικοί κύλινδροι, διαμέτρου 25 νανομέτρων, αποτελούνται από εξάγωνες διατάξεις πρωτεϊνών που ονομάζονται σωληνίνες . Χάρη στους μικροσωληνίσκους τα ευκαρυωτικά κύτταρα απέκτησαν την ικανότητα να "αισθάνονται" το περιβάλλον τους. οι πρωτο-ποιότητες είχαν γεννηθεί!
Στα επόμενα 1 δισεκατομμύριο χρόνια, τα ευκαρυωτικά κύτταρα συνέχισαν με γοργούς ρυθμούς την εξέλιξή τους, δημιουργώντας τους πρώτους πολυκυτταρικούς οργανισμούς. Τότε, μέσα σε μια σύντομη χρονική περίοδο μόλις 10 εκατομμυρίων ετών, η Γή γέμισε από νέα είδη ζώων και φυτών! Ξαφνικά γεννήθηκαν όλα τα φύλα από τα οποία κατάγονται τα σημερινά είδη. Η δραματική αυτή επιτάχυνση του ρυθμού της εξέλιξης που συνέβη πριν από 540 εκατομμύρια χρόνια ονομάζεται "έκρηξη του Καμβρίου"

Έκρηξη του Καμβρίου
Η Αρχή του Καμβρίου σημαδεύεται από την ανεξήγητη εμφάνιση, στη γεωλογική ιστορία, των θαλάσσιων οργανισμών με ασβεστολιθικά κελύφη. Στα πετρώματα του Καμβρίου έχουν ανευρεθεί αποκλειστικά θαλάσσια απολιθώματα τα περισσότερα ασπόνδυλα. Τα κυρίαρχα ζώα του Καμβρίου ήταν οι τριλοβίτες (οι πρόγονοι των σημερινών καρκινοειδών). Ωστόσο , εμφανίστηκαν και άλλα είδη, όπως τα βραχιονόποδα, τα μαλάκια, και τα εχινόδερμα, ενώ έχουν βρεθεί και θραύσματα αγνάθων (οργανισμοί που μοιάζουν με ψάρια χωρίς γνάθους). Η χλωρίδα αποτελούνταν αποκλειστικά από φύκια.

Τι προκάλεσε την "έκρηξη του Καμβρίου"; Επειδή οι μέχρι σήμερα γεωλογικές έρευνες, δεν έχουν αναδείξει στοιχεία που να υποδειλώνουν κάποια κοσμική μεταβολή του πλανητικού συστήματος, όλα τείνουν στην εμφάνιση μιας καινοτόμου βιολογικής λειτουργικότητας, η οποία βελτίωσε σημαντικά την προσαρμογή και την βιωσιμότητα των αρχέγονων οργανισμών; Ποιά θα μπορούσε να ήταν αυτή; Ας τολμήσουμε να υποθέσουμε ότι ήταν η συνείδηση και ας εξετάσουμε κατά πόσον η υπόθεσή μας στέκει εν σχέσει με τη λογική της βιολογικής εξέλιξης.
Η υποθετική πρωτο-συνείδηση πρέπει να απέφερε τα πρώτα δείγματα νοήμονος συμπεριφοράς, όπως η αποφυγή εχθρών και η ανάπτυξη καλύτερων στρατηγικών τροφής και αναπαραγωγής. Με άλλα λόγια, πρέπει να επαύξησε θεαματικά το βαθμό και την ικανότητα προσαρμογής. Γι αυτό και κυριάρχησε στο γονότυπο και εξαπλώθηκε σιγά σιγά σε όλες τις μορφές ζωής που ακολούθησαν.Η νοήμων συμπεριφορά αυξάνει τις πιθανότητες ενός είδους να επιβιώσει - άρα και να μεταλλαχθεί - ώστε να αποφύγει την εξαφάνιση. ΄Ετσι διευκολύνεται η εξήγηση του φαινομένου της ζωής στη Γή.
Η "έκρηξη του Καμβρίου" μπορεί να θεωρηθεί ως το λαμπρό αποτέλεσμα της συνισταμένης "ελεύθερης βούλησης" των πρωτο-οργανισμών . Το γεγονός της " εφεύρεσης" της πρωτο-συνείδησης ως βασικής αιτίας της "έκρηξης του Καμβρίου" , μπορεί να επιβεβαιωθεί και με την εις άτοπον απαγωγή. Αν υποθέσουμε ότι οι πρωτο-οργανισμοί δεν διέθεταν πρωτο-ποιότητες, αλλά εμφανιζαν απλώς ευφυή συμπεριφορά -ήταν δηλαδή κάτι σαν ντετερμινιστικά "αυτόματα" τύπου Turing- τότε δεν θα μπορούσαν να αξιολογήσουν τις πληροφορίες που δέχονταν ως προς τα συναισθήματα "πόνου", "ευχαρίστησης", "φόβου", με αποτέλεσμα να μην αντιδρούν αποτελεσματικά στις συνεχώς μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες. Οι οργανισμοί λοιπόν θα ήταν "ζόμπι" , χωρίς κανένα κίνητρο για επιβίωση ή αναπαραγωγή. Με άλλα λόγια, χωρίς τη γέννηση της συνείδησης, η βιολογική εξέλιξη δεν θα παρήγαγε ποτέ πολύπλοκους οργανισμούς.

Σχετικοί σύνδεσμοι
                                                                                           

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Μπουκέτα


Κάθε φορά που βγάζω το σκύλο βόλτα γυρίζω σπίτι με λουλούδια. Λίγο από τον αγρό λίγο από κάποιο κήπο το μπουκετάκι μου το φτιάχνω. Κι επειδή πηγαίνουμε βόλτα 3 φορές τη μέρα έχω πάντα αρκετά μπουκέτα . Σας παρουσιάζω μερικά απο τα μπουκέτα που πέρασαν απο τη ζωή μου...
Το πρώτο δεν ξέρω πως το λένε . Αν ξέρει κανείς ευπρόσδεκτο το μήνυμά σας να με πληροφορήσετε Πάντως μυρίζει ωραία και ανθίζει τώρα







   Το δεύτερο έχει μαργαρίτες μερικά τύπου σιτηρών και σταφυλίνακα (αυτό το μεγάλο που αποτελείται από άπειρα μικρούλια)

 Το τρίτο μαργαρίτες κίτρινες και άσπρες




Εδώ μαργαρίτες , σιτηρά, χαμομηλάκια

 Αυτό είναι έρπον φυτό που βγάζει αυτά τα πανέμορφα ντελικάτα άσπρα-μωβ άνθη. Στο βλαστό του το φυτό σχηματίζει άπειρα παρακλάδια που μπλέκονται τόσο μεταξύ τους σε ένα ατελείωτο δίχτυ που δεν ξέρεις που είναι η άκρη.   Έτσι το μόνο που μπορείς είναι να κόψεις μόνο τα άνθη. Για να καταλάβετε το ποτηράκι έχει ύψος 4 πόντους είναι της ρακής. δεν γνωρίζω την ονομασία του φυτού μήπως ξέρετε εσείς;  Αν δε κάνω λάθος ανθίζει καλοκαίρι. Επίσης στο βλαστό έχει τριχοειδή αγκαθάκια.

Τελικά έμαθα ότι είναι το φυτό  " κάπαρη "  .  Τα άνθη πριν ανοίξουν είναι σαν μπίλιες περίπου. Τότε τα μαζεύουν τα βάζουν στο ξύδι και κάνουν τουρσί.



Αυτό το μπλέ μωβ είναι κισσός καλοκαιρινός   Τα ρόζ είναι από ένα μικρό δέντρο τη σφάκα πολύ συνηθισμένο στη διακόσμηση των δρόμων στη Κρήτη



 













Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Ιεράπετρα - η νύμφη του Λυβικού

 Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η Βαϊνιά είναι ένα χωριουδάκι πάνω σ'ενα λόφο κοντά στην Ιεράπετρα. Από εκεί φαίνεται όλη η περιοχή και η θέα είναι μοναδική. απέναντι το Λυβικό πέλαγος.
Οι φωτ. είναι από το άλμπουμ του παρακάτω συνδέσμου στο FB                                                  
Πολιτιστικός Σύλλογος Βαινιά                                                                    http://www.facebook.com/photo.php?fbid=203082383142933&set=a.201458456638659.43368.193599610757877&type=1&permPage=1
 ΒΑΙΝΙΑ
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Το παλιό εκκλησάκι της Παναγίας Παπλινού και το νεώτερο του Αγίου Φανουρίου Για περισσότερα στο σύνδεσμο:

  

Gideon Sundback ο εφευρέτης του φερμουάρ



Ο Gideon Sundback γεννήθηκε στις 24 Απριλίου του 1880. Ηταν Σουηδός μηχανικός ο οποίος το 1913 σχεδίασε το φερμουάρ! Στην αρχή το φερμουάρ χρησιμοποιήθηκε σε μπότες και θήκες για καπνό και χρειάστηκαν πολλά χρόνια μέχρι να αναγνωριστεί η αξία του και η χρησιμότητά του και να μπει σε κάθε σπίτι και σε πλήθος εμπορευμάτων.Ο Gideon Sundback έφυγε απο τη ζωή στις 21 Ιουνίου του 1954
Στις 20 Μαρτίου του 1917 ο Gideon Sundback κατέθεσε και επίσημα την πατέντα για το φερμουάρ με όνομα “Separable Fastener”

----------------------------------------------------------------------
Ο Όττο Φρέντρικ Γκίντεον Σούντμπαικ (σουηδ.: Gideon Sundbäck 24 Απριλίου 1880 - 21 Ιουνίου 1954) ήταν Σουηδός μηχανικός και είναι γνωστός για την εφεύρεση του φερμουάρ.

Γεννημένος στο Τζόκοπινγκ Κάουντι του νομού Σμάλαντ στην Σουηδία, ήταν γιος ενός αγρότη που τον έλεγαν Γιόνας Όττο Μάγκνουσσον Σάντμπακ και η μητέρα του ήταν η Κριστίνα Καρολίνα Κλάσντόττερ. Μετά τις σπουδές του στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο Γκίντεον πήγε στην Γερμανία. Εκεί σπούδασε σε πολυεθνικό πανεπιστήμιο, στην πόλη Μπίνγκεν άμ Ράιν και αποφοίτησε το 1903, παίρνοντας το πτυχίο του μηχανικού. Το 1905 πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και εκεί εργαζόταν σε εταιρία ηλεκτρονικών ειδών, στην πόλη Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. Εκεί εργάστηκε ενα χρόνο, και αμέσως μετά εργάστηκε στην Universal Fastener Company στο Νιού Τζέρσει.

Το σχέδιο για την δημιουργία του φερμουάρ

Ο Σούντμπαικ ασχολήθηκε με το φερμουάρ τις χρονιές 1906 και 1914, και έχει συνεργαστεί με άλλους μηχανικούς όπως ο Ελίας Χόουι, Μάξ Γούλφ και Γουίτκομπ Τζάντσον. Μετά από πολλές προσπάθειες, το 1914 δημιουργεί ενα φερμουάρ από μέταλλο και το αποκάλεσε Hookless No.2. Εκεί ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήσε τα "δοντάκια" που υπάρχουν εκεί και επίσης κατάφερε να το δημιουργήσει σε σχήμα του γράμματος "Υ".

Το 2006 ο Σούντμπαικ διακρίθηκε από τον οργανισμό "National Inventor Hall of Fame" για την εφεύρεση του στο φερμουάρ. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF%CE%BD_%CE%A3%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%BA

Πάρις Σταμέλος


http://www.kastaniotis.com/book/960-03-3589-3

 Βιογραφικά στοιχεία

Πάρις Σταμέλος
Ο Πάρις Σταμέλος γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1945. Σπούδασε Γεωλογία και Φυσικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως επιμελητής στο Τμήμα Ορυκτολογίας-Πετρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ της Αγγλίας και στο Παλαιοντολογικό Μουσείο Αθηνών. Δίδαξε ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση και αποσπάστηκε σε σχολείο ελληνοπαίδων στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Υπήρξε ανταποκριτής στην Greek Tribune του Σικάγου και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Οι μικροί παράδεισοι (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2001), τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορίας από την Ελληνική Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων. Aπό το δεύτερο μυθιστόρημά του, Oι γυναίκες της Kυριακής (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2004), ανθολογήθηκαν αποσπάσματα για το λεύκωμα Eυρίπου οι ακατάληπτες παλίρροιες... H Xαλκίδα στη λογοτεχνία (Εκδόσεις Διάμετρος, 2005).

Βιβλιογραφία

Δημοφιλείς αναρτήσεις