Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Γ. Σαχτούρης

πηγή : http://www.eleysis-ellinwn.gr/2012/07/12000-30-1824.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=facebook

Δευτέρα, 30 Ιουλίου 2012

12.000 Τούρκοι νεκροί!!! 30 Ιουλίου 1824 ο Σαχτούρης τινάζει τα πέταλα στον Τούρκικο στόλο έξω από τη Σάμο!!!

1824 - Ο Γ. Σαχτούρης καταναυμαχεί τον Τουρκικό Στόλο στη Σάμο, με αποτέλεσμα να κυριευθούν 3 τουρκικά πλοία, να βυθισθούν πολλά και να φονευθούν ή να πνιγούν 12.000 Τούρκοι.

Διακεκριμένος ναυμάχος του Αγώνα του 1821, ο Γεώργιος Σαχτούρης γεννήθηκε στην Ύδρα στις 13 Μαΐου 1783, γιος του Δημητρίου Πολύγκαιρου και της Μαρίας Νικολάου Γκίτζα. Η περιπετειώδης νεανική του ηλικία συμπίπτει με την περίοδο της θεαματικής εξέλιξης του νησιού του στον τομέα της ναυτιλίας και του εμπορίου και με τα τεράστια κέρδη που, λόγω του γεγονότος αυτού, συσσωρεύτηκαν στα χέρια των Υδραίων ναυτεμπόρων. Ο πατέρας του, Δημήτρης, εξαίρετος καραβομαραγκός της εποχής, λέγεται ότι έλαβε το προσωνύμιο Σαχτούρης, το οποίο επικράτησε τελικά και ως οικογενειακό επίθετο, από ένα μεγάλο δίστηλο σκαρί 8 τόνων που κατασκεύασε πρώτος στην Ύδρα, μιμούμενος παρόμοια ιστιοφόρα που χρησιμοποιούσαν οι Ιταλοί και που ονόμαζαν σαχτούρια.

Ο Γεώργιος Σαχτούρης από μικρή ηλικία υπηρέτησε σαν τζόβενο (νεαρός μούτσος), για να εξελιχθεί αργότερα σε πλοίαρχος. Πολύ νέος παντρεύτηκε την επίσης Υδραία Πανούργια Δημ. Γκιώνη, με την οποία απέκτησε εφτά παιδιά: Μαρία, Δημήτριο, Σταμάτιο, Νικόλαο, Μιλτιάδη, Κωνσταντίνο και Θεμιστοκλή.

Το 1819 ο Σαχτούρης είναι ήδη πλοιοκτήτης και καπετάνιος ενός ολοκαίνουργιου βριγαντίνου, της περίφημης «Αθηνάς», που κατασκευάστηκε στο Μαντράκι της Ύδρας. Με το πλοίο του αυτό μεγαλούργησε στον Αγώνα. Λίγες μόνο ημέρες μετά την κήρυξη της Επανάστασης στην Ύδρα, στις 22 Απριλίου 1821, ο Σαχτούρης ακολουθεί τον Γιακουμάκη Τομπάζη, αρχηγό της υδραίικης ναυτικής μοίρας, που μαζί με την ψαριανή και τη Σπετσιώτικη εκπλέουν για την απελευθέρωση της Χίου και της Σάμου.

Η ατυχούς έκβασης ελληνική αυτή αποστολή αμαυρώθηκε από το τραγικό γεγονός της σύλληψης και λαφυραγωγίας από τα πλοία των Υδραίων Γ. Σαχτούρη και Λ. Πινότση διερχόμενου τουρκικού βρικιού, γεμάτου προσκυνητές και Τούρκους αξιωματούχους, οι οποίοι κατεσφάγησαν με εντολή των δύο πλοιάρχων. Αργότερα η βέβηλη αυτή, διεθνώς κατακριτέα, πράξη θα αποδοθεί από τους υπευθύνους σε κίνηση αντεκδίκησης για τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ και τη σφαγή των Ελλήνων ναυτών του οθωμανικού στόλου στο Μούρτο, οι περισσότεροι από τους οποίους ήσαν Υδραίοι.

Το Φεβρουάριο του 1822 ο Σαχτούρης έλαβε μέρος στη ναυμαχία των Πατρών υπό τις εντολές του Ανδρέα Μιαούλη και λίγο αργότερα συνετέλεσε με τη δράση του στη λύση του αποκλεισμού του Μεσολογγίου από τουρκική μοίρα η οποία αναγκάστηκε να καταφύγει στα Δαρδανέλια.

Η δράση της υδραίικης ναυτικής μοίρας την οποία διηύθυνε συνεχίστηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του 1823, με ουσιαστικότερη παρουσία του Σαχτούρη από το 1824 και εξής, όπως πλήρως τεκμηριώνεται μέσω του ημερολογίου του πλοίου του «Αθηνά», στο οποίο αναγράφονται και σχολιάζονται από τον ίδιο τα ναυτικά γεγονότα και οι ναυμαχίες εκείνων των χρόνων.

Ο Γ. Σαχτούρης συμμετείχε στην εκστρατεία της Κάσου (Ιούνιος 1824), ενώ τον ίδιο μήνα, αμέσως μετά την καταστροφή των Ψαρών (21 Ιουνίου 1824), πήρε μέρος στην αναποτελεσματική επιχείρηση για την ανακατάληψη τους.

Αποφασιστική υπήρξε και η συμβολή του στη ναυμαχία της Μυκάλης (5 Αυγούστου 1824), ενώ οι πολεμικές του ικανότητες αναδείχθηκαν ιδιαίτερα στην περίφημη ναυμαχία του Γέροντα (29 Αυγούστου 1824). Ο Σαχτούρης μαζί με τους Ν. Αποστόλη και Γ. Ανδρούτσο καταναυμαχεί στις 23 Μαΐου 1825 τον τουρκικό στόλο στη ναυμαχία του Καφηρέα και αργότερα συμμετέχει στην εκστρατεία υπέρ του Μεσολογγίου.

Η νικηφόρα δράση του συνεχίζεται το 1826 με τη συμμετοχή του στη ναυμαχία της Σάμου και της Μυτιλήνης, καθώς και στις άκαρπες προσπάθειες ανεφοδιασμού των αποκλεισμένων του Μεσολογγίου. Το 1827 συμμετέχει στην τολμηρή επιχείρηση των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων υπό τον Κόχραν στην Αλεξάνδρεια για την πυρπόληση του αιγυπτιακού στόλου, ενώ στη συνέχεια δρα, και πάλι υπό τον Κόχραν, στις επιχειρήσεις του Βασιλαδίου, έξω από το Μεσολόγγι.

Η νικηφόρα ολοκλήρωση του ελληνικού ναυτικού Αγώνα και η έλευση του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια σήμαναν τη διοικητική αναδιοργάνωση των ναυτικών πραγμάτων. Στο πλαίσιο αυτό ο κυβερνήτης αναθέτει στον Σαχτούρη την αρχηγία της ναυτικής μοίρας των μεσσηνιακών παραλίων με στόχο την παρεμπόδιση ανεφοδιασμού των φρουρίων Μεθώνης, Κορώνης και Νεοκάστρου και αργότερα τον αποκλεισμό της θαλάσσιας περιοχής από τον Αμβρακικό έως την Κρήτη.

Πιστός θεματοφύλακας της πολιτικής Καποδίστρια, ο «…ήπιος Σαχτούρης» – κατά τον Σπετσιώτη ιστορικό Α. Χατζή-Αναργύρου στα «Σπετσιωτικά» του – συγκρούστηκε επανειλημμένα με τους αντιπάλους του Κυβερνήτη. Παρ’ όλ’ αυτά, αναγκασμένος εκ των πραγμάτων, έλαβε μέρος υπό τις εντολές του Α. Μιαούλη στην καταστροφή του ελληνικού στόλου στον Πόρο, τον Ιούλιο του 1831.

Ο Γ. Σαχτούρης διετέλεσε μέλος της Ναυτικής Υπηρεσίας (1830) και της Επιτροπής Ναυτικών Καταλόγων (1833), μαζί με τους Γ. Ανδρούτσο και Α. Ν. Αποστόλη. Στα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα πήρε το βαθμό του αντιναυάρχου και τοποθετήθηκε ως διευθυντής του Ναυστάθμου στον Πόρο, όπου υπηρέτησε μέχρι το θάνατό του. Πέθανε στην Ύδρα στις 30 Ιανουαρίου 1841 και ενταφιάσθηκε στο ναό της Υπαπαντής.

stoxos.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Καββούσι Ιεράπετρας Λασιθίου

Όπως τα έχω ζήσει εγώ! Λείπω κάποια χρόνια και δεν ξέρω αν έχει αλλάξει κάτι. Αλλά κι έτσι, σίγουρα θα είναι ακόμη πολύ όμορφα αφού τότε ήταν περίσσιας ομορφιάς!

Το Καββούσι είναι ένα χωριό στο νομό Λασιθίου στην επαρχία Ιεράπετρας. Επί του βόρειου οδικού άξονα μετά τον Άγιο Νικόλαο και μόλις περάσουμε το χωριό Παχεία Άμμος υπάρχει μια μεγάλη διασταύρωση. Στο σημείο αυτό αν φύγουμε από την παραλιακή πορεία και στρίψουμε δεξιά οδηγούμεθα προς Ιεράπετρα. Άν όμως συνεχίσουμε, πολύ σύντομα συναντάμε το Καββούσι.

Ο βόρειος οδικός άξονας περνά μέσα από το χωριό μοιράζοντάς το στα δύο προσδίδοντάς του μια ατμόσφαιρα ...πασαρέλας. Τα περισσότερα σπίτια και τα καφενεία έχουν μόνιμα το προνόμιο της θέασης όποιου οχήματος περνά κατευθυνόμενο ανατολικά . Ένας μικρός δρόμος 5 λεπτά διαδρομή δίνει πρόσβαση στη θάλασσα στην περίφημη παραλία "θόλος" . Κυριολεκτικά θόλος αφού έχεις το βουνό θόλο από πάνω σου ενώ κολυμπάς . Αυτό το συναίσθημα δεν εκφράζεται με λόγια και αυτή η εικόνα δεν μεταφέρεται μέσω κάμερας πρέπει να τη ζήσεις. Επίσης είναι πολύ ρηχά μέχρι αρκετά μακρυά από τη στεριά.

Μετά το Καββούσι, σε 10 λεπτά περίπου ανηφορίζοντας και στο τελικό ύψος αυτού του ανήφορου, βρίσκεται ένας δημοφιλής σταθμός για τους ταξιδιώτες ντόπιους ή ξένους. Είναι το σημείο που βλέπεις από ψηλά όλο τον κόλπο του Μεραμπέλλου . Στο βάθος προς τη δύση φαίνεται η πόλη του Αγίου Νικολάου και κάτω το απέραντο γαλάζιο με τα νησάκια Ψείρα και Κόνιδα. Φυσικά βλέπεις και το χάος που βρίσκεται κάτω από τα πόδια σου μέχρι τη θάλασσα. Η φωτ. είναι από την Μαλαύρα .

Ηλιοβασίλεμα στη Μαλαύρα

πηγή:http://photoleke.ning.com/photo/3325868:Photo:415365/next?context=user#!/photo/3325868:Photo:415365?context=user

Εκεί πάντα λειτουργεί κάποιο εξοχικό κέντρο καφετέρια, ταβέρνα κ.λ.π που είναι σαν μπαλκόνι αυτής της καταπληκτικής θέας. Επίσης εκεί βρίσκεται και ένα παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου και κάθε χρόνο γίνεται πανηγύρι στη γιορτή του. Το σημείο αυτό λέγεται Μαλαύρα ή Πλάτανος από έναν αιωνόβιο πλάτανο που υπάρχει εκεί. Επίσης υπάρχει και νερό από πηγή που κατεβαίνει σε βρύση δίπλα στην εκκλησία και δροσίζονται οι περαστικοί. Στο μέρος υπάρχουν πολλές πηγές και πρόσφατα έχει δρομολογηθεί η διαδικασία κατασκευής φράγματος προς εκμετάλλευση του νερού.

Ο απώτερος προορισμός αυτής της διαδρομής είναι η πόλη της Σητείας και εκεί κοντά βρίσκεται και το Βάι το γνωστό φοινικόδασος . Ωστόσο η διαδρομή είναι φανταστική , με μια ύπαιθρο απείρου κάλλους που περικλείει μικρά χωριά κοντά ή μακρυά από τον οδικό άξονα, τα οποία είτε ορεινά είτε ψαροχώρια, σας υπόσχονται ιδιαίτερες εμπειρίες και συγκινήσεις.

-------------------------------------------------

πηγή : http://www.cretetouristguide.gr/index.php?mact=News,cntnt01,detail,0&cntnt01articleid=169&cntnt01returnid=15&hl=el_GR

Καβούσι

Καβούσι-Νομός Λασιθίου

Ανάμεσα σε άγρια και δύσβατα βουνά, σε τρεχάμενα νερά και πυκνή βλάστηση, το Καβούσι, φαίνεται να είναι πνιγμένο κυριολεκτικά στην απερίγραπτη ομορφιά της φύσης, ενώ αποτελεί ευχάριστο σταθμό για εκείνους που κατευθύνονται προς τη Σητεία ή επιστρέφουν από ‘κει.

Βρίσκεται ακριβώς στους πρόποδες του όρους της Θριφτής (1476μ), πάνω στην έξοδο του φαραγγιού του Άβγου, στα νοτιοανατολικά του κόλπου του Μεραμπέλλου.

Μια βόλτα στο χωριό θα σας ταξιδέψει σίγουρα σε άλλες εποχές, αφού σε κάθε γωνία η παράδοση και η ομορφιά παραμονεύουν πρόθυμες να μυήσουν τον επισκέπτη στο μυστήριο του χρόνου.

Δείτε επίσης:

--------------------------------------------------------------------

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=253700378080732&set=a.168250019959102.34406.153753281408776&type=1&theater

Σε κοντινή απόσταση απο το Καβούσι, στα νότια του χωριού αλλά ψηλότερα στη πλαγιά, εκεί που έχουν βρεθεί οι παλιολιθικοί οικισμοί - Βρόκαστρο - υπάρχει και μια αρχαία ελιά.

Η ελιά εχει χρονολογηθεί και υπολογίζεται σε ηλικία 2500 ετών.

Μπορείτε και σείς να πάτε να τη δείτε. Φανταστείτε οτι η ελιά έχει τόση ηλικία όση και ο Παρθενώνας στην Ακρόπολη της Αθήνας αλλά κάθε χρόνο κάνει ελιές και δίνε ι λάδι.

Είναι μια απο τις δυό μεγαλύτερες ελιές στη Κρήτη. Η άλλη είναι στα Χανιά.

Απ αυτή την ελιά δώσανε κλωνάρια να φτιάξουνε στεφάνια για τους νικητές του Μαραθωνίου στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004.

Ο Νίκος πήγε να την αγκαλιάσει την ελιά αλλα έπρεπε να φέρωμε κι άλλους δεκα τουλάχιστον για να την αγκαλιάσουνε όλοι μαζί.

Πιστεύετε εσείς πως το λάδι της ελιάς έχει παράδοση στη Κρήτη;

— με Προμήνυμα Φωτός, Tery Gkinala, Amber Jenkins και Ntina Psyxi

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ξιφασκία, Λονδίνο 2012

212592.html

Ξιφασκία, Λονδίνο 2012: Το doodle της Google, σήμερα 30 Ιουλίου

30 Ιουλίου 2012, 00:14

Ημέρα του Ολυμπιακού Αθλήματος της ξιφασκίας σήμερα για την Google. Συνεχίζονται και σήμερα Δευτέρα 30 Ιουλίου οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου και η Google συνεχίζει με τη σειρά της την σειρά των νέων λογότυπων, των νέων doodle, που καθημερινά είναι αφιερωμένα σε ένα Ολυμπιακό άθλημα.
Σήμερα είναι η σειρά της ξιφασκίας, άθλημα το οποίο περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από την Α΄ Ολυμπιάδα το 1896 στην Αθήνα. Γυναικεία αγωνίσματα μπήκαν στους αγώνες από το 1924 στο Παρίσι.

Αγώνες ξιφασκίας διεξήχθησαν και στους μεσοολυμπιακούς του 1906 στην Αθήνα. Διεξάγονται ατομικά και ομαδικά αγωνίσματα και στους τρεις τύπους, άλλα από αυτά στους άνδρες και άλλα στις γυναίκες. Στις πρώτες τρεις Ολυμπιάδες υπήρξαν και κάποιες άλλες κατηγορίες αγωνισμάτων που εγκαταλείφθηκαν.
Οι ξιφομάχοι πρέπει να παραμείνουν στην πίστα ή στον αέρα για να πετύχουν τα κτυπήματα. Ποινές επιβάλλονται αν κάποιος βγει από το μήκος ή το πλάτος της πίστας. Προειδοποιητικές γραμμές είναι σημειωμένες κοντά στο τέλος της πίστας και στις θέσεις εκκίνησης. Για το Ξίφος ασκήσεως στο ένα μέτρο, για το Ξίφος μονομαχίας και τη Σπάθη στα δύο μέτρα. Αν ένας ξιφομάχος υποχωρήσει πίσω από την τελευταία γραμμή, τότε χρεώνεται με ένα κτύπημα.
Οι ξιφομάχοι προσπαθούν να κρατήσουν μια ασφαλή απόσταση ο ένας από τον άλλο. Στη συνέχεια προσπαθούν να μειώσουν την απόσταση, διασπώντας ταυτόχρονα την άμυνα του αντιπάλου για να αποκτήσουν το πλεονέκτημα για την επίθεση. Η ξιφασκία είναι από τα ασφαλέστερα αθλήματα. Τα ατυχήματα είναι εξαιρετικά σπάνια και αφορούν συνήθως σε κακώσεις των κάτω άκρων (δεν οφείλονται στη χρήση του όπλου). Η λευκή στολή είναι σχεδιασμένη για να επιτρέπει στον αθλητή άνεση κινήσεων και να τον προστατεύει από τυχόν τραυματισμό. Η μάσκα, η βέστα, το επιστήθιο, το παντελόνι και το ξίφος πρέπει να πληρούν όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας όσον αφορά τη δύναμη του πλέγματος, την αντοχή της βέστας, του παντελονιού, του επιστήθιου και την ποιότητα της λάμας του ξίφους.
Η ξιφασκία αποτελεί άθλημα χειρισμού εκπαιδευτικού ξίφους, που περιλαμβάνει τρία διαφορετικά μέσα: Το Ξίφος Ασκήσεως, το Ξίφος Μονομαχίας και τη Σπάθη (άσκησης).
Κάθε μέσο των παραπάνω έχει το δικό του στυλ και έναν αριθμό κανόνων αποκλειστικά δικό του. Ο στόχος κάθε αθλητή είναι ο ίδιος για όλα τα ασκούμενα μέσα, να χτυπήσει κάποιος τον αντίπαλο χωρίς να χτυπηθεί.
Ο αγώνας γίνεται σε δύο φάσεις: στη φάση των ομίλων και σε αυτή των αγώνων άμεσου αποκλεισμού.

Αρχικά οι ξιφομάχοι χωρίζονται σε ομίλους μέχρι το πολύ επτά ατόμων και αγωνίζονται με όλους τους αθλητές του ομίλου που μετέχουν. Οι ξιφομάχοι έχουν τρία λεπτά για να πετύχουν πέντε κτυπήματα που απαιτούνται για να κερδίσουν τον αγώνα. Αν τελειώσει ο αγώνας και κανένας αθλητής δεν έχει πετύχει τα πέντε κτυπήματα κερδίζει ο αθλητής που έχει πετύχει τα περισσότερα. Αν το σκορ είναι ισόπαλο ο αγώνας παρατείνεται για ένα λεπτό, μέχρι ο ένας αθλητής να χτυπήσει πρώτος τον άλλο. Αν και πάλι δεν υπάρξει νικηφόρο χτύπημα, νικητής αναδεικνύεται αυτός που κέρδισε το σχετικό πλεονέκτημα, σε κλήρωση πριν τη διαδικασία της παράτασης.

Από την παραπάνω διαδικασία προκύπτει η αρχική κατάταξη των αθλητών, σύμφωνα με την αναλογία νικών/ήττων και τη συνολική διαφορά των πόντων που έδωσε και δέχτηκε ο κάθε αθλητής.

Με βάση την κατάταξη, ακολουθούν αγώνες άμεσου αποκλεισμού, ώστε οι αθλητές να μειώνονται σταδιακά από 128 σε 64 ,32, 16, 8 κλπ. Οι αγώνες αυτοί απαιτούν 15 κτυπήματα, σε χρόνο 9 λεπτών (3 γύροι των 3 λεπτών με 1 λεπτού ενδιάμεσα διαλείμματα). Σε περίπτωση ισοπαλίας, επαναλαμβάνεται η διαδικασία της παράτασης.

-----------------------------------------------------------

πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9E%CE%B9%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%AF%CE%B1

Ξιφασκία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ξιφασκία στους Ολυμπιακούς

Αγώνες 2004 στην Αθήνα

Η ξιφασκία αποτελεί άθλημα χειρισμού (εκπαιδευτικού) ξίφους, που ασκείται με τρία διαφορετικά μέσα:

Το ξίφος ασκήσεως,
το ξίφος μονομαχίας και
τη σπάθη (άσκησης).

Κάθε μέσο από τα παραπάνω έχει το δικό του στυλ και έναν σύνολο κανόνων αποκλειστικά δικό του. Ο στόχος κάθε αθλητή είναι ο ίδιος για όλα τα ασκούμενα μέσα, να χτυπήσει κάποιος τον αντίπαλο χωρίς να χτυπηθεί.

Σημειώνεται ότι η ξιφασκία είναι διάφορη της ξιφομαχίας. Η μεν πρώτη είναι εξάσκηση χειρισμού ξίφους, από τον ξιφιστή, η δε δεύτερη είδος μονομαχίας ξιφομάχων όπου κάθε κτύπημα μπορεί να επιφέρει τραυματισμό, ακρωτηριασμό μέχρι και θάνατο. Σήμερα το είδος αυτό σε πολεμικές συγκρούσεις έχει εκλείψει, αλλά και η ιδιωτική αναμέτρηση μονομαχία αποτελεί ποινικό αδίκημα. Συνέπεια αυτών είναι οι όροι αυτοί να συγχέονται.

Πίνακας περιεχομένων