Λ.ΚΥΡΚΟΣ

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=374956285910763&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

Λ.ΚΥΡΚΟΣ(12 Οκτωβρίου 1924 - 28 Αυγούστου 2011)

Ο Λεωνίδας Κύρκος ήταν Έλληνας πολιτικός της Αριστεράς, και είχε εκλεγεί πολλές φορές βουλευτής. Διετέλεσε πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς.

Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γιος του πολιτικού Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ' επανάληψη: το 1946 για 8 μήνες και το 1948 (φυλακίστηκε εκ νέου). Το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης διότι μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Αποφυλακίσθηκε το 1953.

Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην πολιτική αριστερή εφημερίδα Αυγή, πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).

Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην πολιτική και εκλέχτηκε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, πήρε το μέρος των λεγόμενων ανανεωτικών δυνάμεων και βοήθησε στην καθιέρωση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.

Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1984. Ο Κύρκος ήταν Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. Έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του ΠΑΣΟΚ για την συμμετοχή του Συνασπισμού στην κυβέρνηση Τζανετάκη.

To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όμως η Βουλή εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα Δημοκρατική Αριστερά Το τελευταίο διάστημα λόγω των προβλημάτων με την υγεία του είχε αποστασιοποιηθεί από την ενεργό πολιτική, αν και συχνά κατέθετε την άποψή του δημόσια. Κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του, παρά τις δυσκολίες που γεννούσε η οικονομική κρίση, δήλωσε πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και πως θα πρέπει να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε, να κοιτάξουμε τις δυσκολίες κατάματα και να ξεπεράσουμε την κρίση. Είχε δύο γιους. Πέθανε στις 28 Αυγούστου 2011 σε ηλικία 86 ετών. Ο θάνατος του προκάλεσε συγκίνηση σε σχεδόν σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, ενώ μεταξύ άλλων, χαρακτηρίστηκε και ως πολιτικός που έβαζε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό.

Στο τελευταίο του γράμμα ο Λεωνίδας Κύρκος έγραψε πως ο αγώνας για το Σοσιαλισμό με Δημοκρατία, Ελευθερία και σεβασμό στον άνθρωπο πρέπει να συνεχίσει γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση για τον κόσμο. Ακόμα για άλλη μια φορά απέρριψε απόλυτα τη βία και τη μισαλλοδοξία ως αδιέξοδες, προτρέποντας σε σύγκρουση ιδεών ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ο τελευταίος περιπλανόμενος παραμυθάς

Ο τελευταίος περιπλανόμενος παραμυθάς

Ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 1951, ένας περιπλανώμενος Ιρλανδός παραμυθάς -ένας Seanchai, ο τελευταίος μιας παράδοσης εκατοντάδων χρόνων- φτάνει απροσδόκητα σ ένα σπίτι στην ιρλανδική επαρχία.
Με αντάλλαγμα ένα πιάτο ζεστό φαγητό και ένα κρεβάτι, προσκαλεί τους οικοδεσπότες του και τους γείτονές τους να ακούσουν τις ιστορίες του. Η αφήγησή του διατρέχει τους αιώνες, ξεδιπλώνοντας τις μεγάλες στιγμές στην ιστορία της Ιρλανδίας. Ο Ρόναν, το εννιάχρονο αγόρι του σπιτιού, μαγεύεται τόσο από τις ιστορίες του που όταν ο ηλικιωμένος άντρας φεύγει ξαφνικά, το αγόρι αποφασίζει να αφιερώσει τη ζωή του στην προσπάθεια να τον ξαναβρεί. Η αναζήτηση του Παραμυθά γίνεται για τον Ρόναν ένα ταξίδι αυτογνωσίας, αλλά και μια βουτιά στην ιστορία της πατρίδας του, με όλο το δράμα και τον ηρωισμό της. Ένα επικό μυθιστόρημα που συλλαμβάνει όλο το πάθος και τη μαγεία τους ιρλανδικού πνεύματος.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=16275

Μακεδονομάχοι από την Ιεράπετρα

Σαν σήμερα το 1904 ο Παύλος Μελάς άρχισε τον αγώνα κατά των Κομιτατζήδων της δυτικής Μακεδονίας

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=379889365417596&set=a.377499682323231.86126.377345992338600&type=1&theater

1912 Γεραπετρίτες Αντάρτες στον Μακεδονικό Αγώνα

Διάβαστε περισσότερα για τους Γεραπετρίτες Αντάρτες στον Μακεδονικό Αγώνα στο λογαριασμό μας στο scribd : http://tinyurl.com/8e4wjvt

Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του Γιώργου Μαρκόπουλου «Γεράπετρος και Γεραπετρίτες».

— στην τοποθεσία Ierapetra - Crète.

 

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=379975998742266&set=a.379975965408936.86901.377345992338600&type=1&theater

 ΓΙΑΜΑΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ! (1912-1913)
Ο άγνωστος Ιερολοχίτης (Μακεδονομάχος) Γεραπετρίτης Φοιτητής-Μαθητής

— στην τοποθεσία Ierapetra - Crète.

   

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ρυζόγαλο δια χειρός... μαμάς!

Ρυζόγαλο δια χειρός... μαμάς!

Bαθμολογία:

3 ψήφοι

Προστέθηκε από coco, 07.04.11

Περιγραφή

Μια συνταγή για να την απολαύσουν όλες οι ηλικίες!

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 ποτήρι νερού... νερό
• 1 φλ. καφέ ρύζι καρολίνα
• 1 1/2 λίτρο γάλα
• 1 σχεδόν γεμάτο φλ. τσ. ζάχαρη
• 5 κ. σ. άνθος αραβοσίτου βανίλια
• 10 κ. σ. νερό

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Κρέμες

Μέθοδος

Κατσαρόλας

Διατροφή

Πλούσια σε ασβέστιο

Χορτοφαγική

Δυσκολία

Εύκολο

Μέχρι 4 υλικά

Γρήγορο

Περιέχει

Ρύζι

Γάλα

Φτιάχνει

έξι με επτά μπολάκια

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Ρυζόγαλο δια χειρός... μαμάς!http://www.sintagespareas.gr/sintages/rizogalo-dia-xeiros-mamas.html#ixzz24ro5cTY7

ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=495618497116709&set=a.410332992311927.101779.409941222351104&type=1&theater

                                                                 ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
Το ξωκλήσι βρίσκεται δυτικά του ναού του Αγ. Γεωργίου στο ακρωτήρι του Μαλέα, στο Δ.Δ Αγίου Νικολάου, σε περισσότερο βατό και επίπεδο μέρος και περιβάλλεται από μικρές καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Κτίσθηκε στα τέλη του 19ου αι., πάνω στα χαλάσματα του παλαιού ναού, από τον οποίο σήμερα διασώζεται το κατώτερο τμήμα της αψίδας του ιερού του. Στη νότια πλευρά σώζονται ίχνη προκτίσματος με πιθανή αμυντική χρήση. Πρόκειται για μονόχωρο τρούλαιο ναό διαστάσεων (3.75×4.75μ) με μικρό ορθογώνιο νάρθηκα στη βόρεια πλευρά. Στο εσωτερικό, το ξύλινο τέμπλο του κοσμείται με εικόνες των αρχών του 20ου αι. έργο του μοναχού αγιογράφου Νέστορος Βασαλάκη, από το χωριό Δαφνέδες του Ρεθύμνου της Κρήτης (1907). Εξωτερικά στη δυτική πλευρά του διαμορφώνεται στέρνα, στο δώμα της οποίας βρίσκεται το χειροκίνητο στόμιο άντλησης νερού. Η εκκλησία είναι βυζαντινού ρυθμού, σε σχήμα σταυρού, μικρού σε μέγεθος με τρούλο στη μέση.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε

Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ (αργότερα: φον) Γκαίτε (Johann Wolfgang Goethe, Φρανκφούρτη, 28 Αυγούστου 1749 - Βαϊμάρη, 22 Μαρτίου 1832) ήταν Γερμανός ποιητής, δραματουργός, μυθιστοριογράφος και επιστήμονας.
Η οικογένεια του ήταν μια από τις πιο εύπορες στη Φρανκφούρτη και του προσέφερε πολλές δυνατότητες μόρφωσης. Σε ηλικία 15 χρονών έγραψε τα πρώτα του ποιήματα, τα οποία στη συνέχεια κατέστρεψε. Το 1765 ξεκίνησε σπουδές Νομικής στη Λειψία κατόπιν επιθυμίας του πατέρα του. Παράλληλα με τις σπουδές του ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες. Στην Λειψία ήρθε σε επαφή με το έντονο ελληνικό στοιχείο της πόλης. Ως φίλος των Ελλήνων και της Ελλάδος αφιέρωσε πολλά έργα του στην Ελληνική Αρχαιότητα.

Το «και εγώ στην Αρκαδία» του παρερμηνεύτηκε αργότερα ως άγνοια της Ελλάδος, καθώς ποτέ δεν είχε επισκεφτεί την Αρκαδία. (Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία, διότι η Αρκαδία είχε εντελώς διαφορετική έννοια για τους ποιητές και καλλιτέχνες της εποχής της Αναγέννησης και του Μπαρόκ. Συμβόλιζε έναν εξιδανικευμένο τρόπο ζωής, όπου οι άνθρωποι ζουν απλά ως βοσκοί σε αρμονία με τη φύση και αφιερώνουν τον χρόνο τους στην ποίηση, τη μουσική, τον έρωτα, την ανεμελιά. Ο φανταστικός τόπος αυτός τοποθετείται στην ελληνική Αρκαδία. Η δε ανωτέρω φράση απαντάται για πρώτη φορά στα λατινικά[1] σε έναν ζωγραφικό πίνακα[2]. Βλ. [3])

Το 1769 αρρώστησε και επέστρεψε στη Φρανκφούρτη. Την ίδια περίοδο άρχισε να ανακαλύπτει μέσα του και τον ήρωά του Φάουστ. Το 1770 ολοκλήρωσε τις σπουδές Νομικής και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Ιατρικής, Χημείας και Βοτανικής. Επέστρεψε στη Φρανκφούρτη και ασχολήθηκε με τη δικηγορία. Το 1774, συγκλονισμένος από την αυτοκτονία ενός φίλου του, έγραψε Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου, ένα μυθιστόρημα που λάτρεψε ο Ναπολέων και έγινε λάβαρο του ηθικού και πνευματικού κινήματος. Η Βαϊμάρη υπήρξε σημαντικός σταθμός στη σταδιοδρομία του Γκαίτε, καθώς είχε αναλάβει εκεί καθήκοντα Υπουργού του Δούκα της. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γκαίτε είναι το Ταξίδι στην Ιταλία, το οποίο έγραψε κατά τη διαμονή του στη νότια Ιταλία. Μέχρι το 1805 είχε στενή επαφή και φιλία με τον Σίλλερ και μια βαθιά φιλία αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο ανδρών. Το 1806 παντρεύτηκε την Κριστιάνε Βούλπιους, με την οποία είχε ήδη από το έτος 1789 ένα γιο. Ο Φάουστ, το δημιούργημα ολόκληρης της ζωής του, ολοκληρώθηκε με τον δεύτερο τόμο ένα χρόνο πριν το θάνατο του, το 1832 στη Βαϊμάρη.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CF%8C%CF%87%CE%B1%CE%BD_%CE%92%CF%8C%CE%BB%CF%86%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B3%CE%BA_%CE%93%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B5

Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

 Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Κυκλάδες, 1537: Σε μια εποχή όπου ο περίφημος Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα καταλαμβάνει διαδοχικά τα νησιά του Αιγαίου, ο Νικόλαος Μοστράτος, ένας άνθρωπος της θάλασσας και χαρισματικός χαρτογράφος, ζει στην Πάρο την παρακμή της Ενετοκρατίας μέσα από τα δικά του πάθη. Ζωγραφίζει με δεξιότητα όχι μόνο τα επικίνδυνα κυκλαδίτικα νερά, αλλά και τους παγκόσμιους χάρτες, καθώς εκείνοι αλλάζουν δραματικά. Παράλληλα βιώνει ένα μεγάλο έρωτα δίχως ανταπόκριση, γιατί τον χωρίζει βαθύ κοινωνικό χάσμα από τη γυναίκα της ζωής του: την Ευγενία Ραγούση, μια νεαρή αρχόντισσα του νησιού, που ετοιμάζεται να παντρευτεί κάποιον Βενετό αριστοκράτη. Τη μέρα όμως του γάμου της, κι ενώ εκείνη προβάρει το νυφικό της, η Πάρος καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς και οι άνεμοι του πολέμου παρασύρουν αμετάκλητα την ωραία δεσποσύνη και τον ερωτευμένο χαρτογράφο σε μια συναρπαστική περιπέτεια, που εκτυλίσσεται άλλοτε μέσα στις παγίδες της Ιστορίας κι άλλοτε στον ευμετάβλητο χάρτη των ονείρων τους.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=195550

— με Katerina Karizoni C

Η καταστροφή της Σμύρνης

 Θα ήθελα να μήν υπάρχουν τέτοιες αναρτήσεις στο ιστολόγιό μου. 
Όμως τα παρουσιάζω επανειλλημένως ως ελάχιστο φόρο τιμής στους Έλληνες που πλήρωσαν με τη ζωή τους αλληγορικά και κυριολεκτικά!

 Η ιστορία δεν πρέπει να ξεχνιέται στο όνομα οποιασδήποτε "καλής γειτνίασης"  που δεν υφίσταται ούτως ή άλλως!

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=462445650456814&set=a.450274321673947.104660.108511895850193&type=1&theater

 

 28 Αυγούστου 1922...

Οι Τούρκοι ανακαταλαμβάνουν τη Σμύρνη και επιδίδονται στην εξόντωση του Ελληνικού στοιχείου. Μαρτυρικός θάνατος του Χρυσοστόμου Σμύρνης.

Εκείνη την Κυριακή καμία εκκλησία δεν λειτούργησε.

Ένα αποπροσανατολισμένο τάγμα του ελληνικού στρατού που προσπαθούσε να φθάσει στην ακτή, αποτελούμενο από 6.000 περίπου άνδρες, συγκρούστηκε με τον τουρκικό στρατό στο προάστιο Παράδεισος και, μετά από μια ψευτομάχη, παραδόθηκε στους αντιπάλους. Αιχμαλωτίστηκαν όλοι, μαζί με κάποιους τελευταίους βραδυπορημένους Έλληνες στρατιώτες που εξαντλημένοι είχαν απομείνει στη Σμύρνη. Κάποιοι από αυτούς μπόρεσαν να μπουν σε ελληνικά σπίτια, να ντυθούν με πολιτικά και να γλυτώσουν. Η ελληνική στρατιωτική παρουσία στη χερσόνησο της Μικράς Ασίας τελείωνε…

Την ίδια ώρα, χιλιάδες έντρομοι Έλληνες και Αρμένιοι προσπαθούσαν να βρουν άσυλο σε εκκλησίες, προξενεία και ξένα ιδρύματα. Η αρμένικη συνοικία το πρωί της Κυριακής είναι ένα οστεοφυλάκιο. Σχεδόν κανένα σπίτι ή μαγαζί δεν έμεινε απαραβίαστο, οι περιουσίες είχαν εξανεμιστεί και τα λάφυρα μεταφέρονταν σε τεράστιες ποσότητες, φορτωμένα σε κάρα, ενώ κάρα φορτωμένα με πτώματα στέλνονταν στο εσωτερικό της χώρας. Πτώματα κείτονταν παντού, ενώ συνεχίζονταν οι βιασμοί των γυναικών και οι παιδοκτονίες. Χιλιάδες Αρμένιοι προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στην μητρόπολη του Αγίου Στεφάνου. Ο G. Horton περιγράφει: Τα κομψά στρατιωτικά αποσπάσματα που είχαν εγγυηθεί την ασφάλεια και είχαν δημιουργήσει στους κατοίκους κάποια εμπιστοσύνη ότι ο τακτικός στρατός είχε αρχίσει να λειτουργεί και να προστατεύει τους πολίτες, είχαν τώρα ως βασική απασχόληση το κυνήγι και τον φόνο των Αρμενίων. Οι βιαιοπραγίες των πρώτων ημερών της τουρκικής κυριαρχίας είχαν ως κύριο στόχο την αρμενική κοινότητα, αλλά δεν περιορίστηκαν σε αυτήν. Εξαπλώθηκαν στον ελληνικό πληθυσμό, και σε πολύ μικρότερη έκταση, σε οικογένειες και ιδιοκτησίες των Λεβαντίνων. Πυροβολισμοί, ουρλιαχτά γυναικών και πτώματα εξαπλώνονται πλέον σε όλη τη Σμύρνη και τα ακριβά προάστια του Μπουρνόβα, του Παραδείσου, του Κορδελιού, του Μπουτζά… Οι ξένες δυνάμεις είχαν αποβιβάσει στη Σμύρνη μικρά στρατιωτικά αποσπάσματα για να φρουρούν η καθεμία αποκλειστικά και μόνο τα δικά της προξενεία, εκκλησιές, νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή ακόμα και οικίες επιφανών συμπολιτών τους, όχι πάντα με απόλυτη επιτυχία. Στο λιμάνι συνεχιζόταν πάντα η εναγώνια προσπάθεια των προσφύγων να βρουν ένα πλωτό μέσο για να απομακρυνθούν…

Το μεσημέρι, εισήλθε στην πόλη από την τουρκική συνοικία ο Μουσταφά Κεμάλ, με μια πομπή καλογυαλισμένων αυτοκινήτων, διακοσμημένων με κλάδους ελιάς, όπου τους υποδέχτηκε το ιππικό. Ήταν η στιγμή που ονειρευόταν για τρία ολόκληρα χρόνια. Η διανοούμενη Χαλιντέ Εντίπ, στέλεχος του Κεμάλ, ήταν μαγεμένη: «Με μια αστραπιαία κίνηση, δυο μακριές σειρές ιππέων τράβηξαν τα σπαθιά τους από τις θήκες και ο ήλιος άστραφτε πάνω στο ατσάλι, καθώς μας προσπέρασαν καλπάζοντας στις δυο πλευρές μας.» Την ίδια ημέρα οι τουρκικές δυνάμεις απελευθέρωσαν την Προύσα. Όταν τα νέα έφτασαν στην Άγκυρα, αφαιρέθηκε η μαύρη ταινία από το βήμα της Εθνοσυνέλευσης. Η περίοδος πένθους της νέας Τουρκίας είχε, συμβολικά τουλάχιστον, τελειώσει.

Η πρώτη κίνηση του Κεμάλ ήταν να εγκαταστήσει στην πόλη τουρκική διοίκηση, με φρούραρχο τον αρχιστράτηγο Νουρεντίν πασά, άνθρωπο σκληρό, αδίστακτο και φιλόδοξο, ο οποίος έτρεφε άσβεστο μίσος για τους ξένους. Οι σκεπτόμενοι ανησύχησαν για αυτή την επιλογή. Ο Νουρεντίν πασάς, όμως, εγγυήθηκε την ασφάλεια της πόλης, λέγοντας ότι όλοι θα συνεχίσουν τη ζωή και τις δουλειές τους, όπως πριν. Οι κάτοικοι της Σμύρνης ήλπιζαν ότι η βία θα σταματούσε, αλλά δεν γνώριζαν ότι ο Κεμάλ είχε ήδη στείλει τηλεγράφημα στην Κοινωνία των Εθνών, προειδοποιώντας ότι επειδή τα πνεύματα του τουρκικού πληθυσμού είναι εξημμένα, η κυβέρνηση της Άγκυρας δεν θα είναι υπεύθυνη για τυχόν σφαγές. Το ίδιο απόγευμα, ο μητροπολίτης Χρυσόστομος και οι δημογέροντες της πόλης Κλημάνογλου και Τσουρουκτσόγλου παρουσιάστηκαν μετά από πρόσκληση στον Νουρεντίν πασά, για να «λάβουν οδηγίες» από τον νέο διοικητή της πόλης… Αυτός τους παρέδωσε στον εξαγριωμένο τουρκικό όχλο, στα χέρια του οποίου βρήκαν μαρτυρικό θάνατο και διαμελίστηκαν.

http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/143627

Ρωτόκριτος

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=462436020457777&set=a.438176709550375.101947.108511895850193&type=1&theater

Η νέα παράσταση του θεάτρου "ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ" παρουσιάζεται ατο Ηράκλειο στις 28 Αυγούστου στο κηποθέατρο "Μ. Χατζιδάκις", ώρα 9.30μ.μ.

Την παράσταση θα προλογίσει ο Κος Ν.Γ.Κοπιδάκης ,
Διευθυντής του Εκπαιδευτηρίου " ΤΟ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΝ".

Συντελεστές της παράστασης :
Δραματουργία -Σκηνοθεσία: Αντώνης Διαμαντής
Διασκευή κειμένου: Γιώργος Καλογεράκης
Χωρο-γραφία/Κουστούμια/Φωτισμοί : Αντώνης Διαμαντής
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Στρατάκη
Ζωγραφική Σκηνικού : Αθηνά Κρανιωτάκη
Παραγωγή: Θέατρο ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ

Παίζουν:
Ρωτόκριτος-(μετανάστης από την Αργεντινή) : Πάνος Ιωαννίδης
Αρετούσα (μετανάστρια από την Ισπανία) : Ροδάνθη Κρανιωτάκη
Ρήγισσα/Μάνα Ερωτόκριτου (μετανάστρια από την Ρουμανία) :Ειρήνη Κουτσάκη
Πολύδωρος/ Ρήγας Σπιδόλιοντας (μετανάστης από το Πακιστάν ) : Ηλίας Σταρράς
Νένα / Κυπρίδημος (μετανάστρια από την Αρμενία) : Ελένη Στρατάκη
Σολντάδος/Χαρίδημος/ Μάγισσα (μετανάστρια από την Σερβία) : Μίρα Ποπτέσιν
Στο ρόλο του Ποιητή : Όλος ο θίασος

Χορηγός αφίσσας και προγράμματος: ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ Α.Ε.


"ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ"

"Η Επανάσταση του Έρωτα"

"Τι είναι εκείνο που κάνει έναν άνθρωπο να αντισταθεί στη βία της εξουσίας;"
Αυτό το ερώτημα μου γεννήθηκε όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό το δύσκολο θεατρικό εγχείρημα, δηλαδή τη σκηνική αναπαράσταση ενός επικού κλασικού ποιήματος. Το αμέσως επόμενο ερώτημα ήταν: "Είναι παγκόσμιος ο Ερωτόκριτος;" Μπορεί δηλ. η ιδιαιτερότητα της γλώσσας του κειμένου αλλά και της κουλτούρας που μεταφέρει να αφορά και άλλους διαφορετικούς πολιτισμούς εκτός της Κρήτης;"
 

Μελετώντας το κείμενο έδωσα βάρος στην έννοια της μετανάστευσης μιας και ο Ερωτόκριτος εξορίζεται βίαια απο τον Ρήγα, επειδή η καταγωγή του δε συμβαδίζει με την καταγωγή της αγαπημένης του Αρετούσας. Το γεγονός αυτό , με έκανε να δώ την ιστορία με μία σύγχρονη ματιά. Κοιτώντας το σήμερα είδα ότι οι σημερινές "ανεπτυγμένες κοινωνίες" πάσχουν από το σύνδρομο της "καθαρότητας του πολιτισμού ή της αναζήτησης της ρίζας ", αγνοώντας ότι η ιστορία της ανθρωπότητας βασίζεται στις μετακινήσεις πληθυσμών και στις προσμίξεις πολιτισμών. Ο όρος "μετανάστευση" δημιουργήθηκε για να περιγράψει ένα φυσικό φαινόμενο, που βασίζεται στο δικαίωμα του ανθρώπου να ταξιδεύει και να αυτοπροσδιορίζεται πολιτισμικά. Οταν όμως ο άνθρωπος αναγκάζεται βίαια λόγω οικονομικών συμφερόντων να ξεριζωθεί ,τότε μιλάμε για Εξορία. Αν κοιτάξουμε σήμερα γύρω μας - μια εποχή έντονων οικονομικών προβλημάτων, λόγω της ασυδοσίας του καταναλωτικού τρόπου ζωής, θα δούμε όχι μετανάστες αλλά εξορισμένους ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς την δυνατότητα να αλλάξουν δραστικά τη μοίρα τους. Δεν είναι τυχαίο που ο "ανεπτυγμένος μας πολισμός" αναφέρεται σε αυτούς όχι ως ανθρώπους αλλά ως "μετανάστες" όρος που αντικατέστησε την ίδια την ύπαρξη. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε το πόσο ρατσιστές γινόμαστε σιγά-σιγά . Είμαστε μια κοινωνία που ταυτίζεται με τον "φρόνιμο και ξετελιωμένο Ρήγα, άξο σε πάσα τρόπο ", που δε διστάζει να εξορίσει τον Ερωτόκριτο επειδή απλά .."αγάπησε".
 

Στη δική μας λοιπόν παράσταση, μια χούφτα τέτοιων εξορισμένων μεταναστών, επιχειρούν κατα τη διάρκεια μιας "τυχαίας" συνάντησής τους σε μια αυλή , να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, μέσα από το δικό του, ο καθένας, πολιτισμό . Μέσα σε αυτή την αυλή, μπλέκεται η προσωπική ιστορία των μεταναστών με την περιπέτειατου "Ερωτόκριτου" ... Τραγουδούν , ονειρεύονται, νοσταλγούν το τόπο τους, ενώ αναβιώνουν την ιστορία του "Ερωτόκριτου" ..Προσπαθούν να καταλάβουν τι έκανε αυτό τον νέο να αντισταθεί με πείσμα, στη βία της εξουσίας και κέρδισε την αγάπη και την ελευθερία του.. Τι κάνει άραγε έναν άνθρωπο να δίνει έναν μοναχικό αγώνα με μόνο του όπλο τη πίστη του στην ανθρωπιά , για να σώσει αυτό που αγαπά αλλά και να σωθεί ο ίδιος, κόντρα στα εμπόδια που του βάζει η εξουσία;
Ο "Ερωτόκριτος" θα τους μάθει την αξία της επανάστασης και της αντίστασης , μέσα από τον έρωτα για την ίδια τη ζωή..
Η παράσταση παρουσιάζεται μέσα απο το τρόπο και τη ματιά του Ανθρωπολογικού Θεάτρου, δηλαδή της σκηνικής συνύπαρξης διαφορετικών σκηνικών μορφών παραδοσιακού θεάτρου.

Αντώνης Διαμαντής
Σκηνοθέτης

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=374596622613396&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ (22/8/1921-27/8/1997)

Η Σωτηρία Μπέλλου ήταν μια από τις κορυφαίες τραγουδίστριες του λαϊκού και ρεμπέτικου ελληνικού τραγουδιού. Γεννήθηκε στο χωριό Χάλια κοντά στη Χαλκίδα στις 22 Αυγούστου 1921. Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της είναι τα "Συννεφιασμένη Κυριακή", "Τα Καβουράκια" και "Όταν πίνεις στην ταβέρνα" του Βασίλη Τσιτσάνη, με τις οποίες καθιερώθηκε ως κορυφαία 

λαϊκή τραγουδίστρια. Πέραν του Τσιτσάνη συνεργάστηκε και με πολλούς άλλους κορυφαίους συνθέτες, όπως με τον Γιάννη Παπαϊωάννου ("Άνοιξε, άνοιξε") και τον Απόστολο Καλδάρα ("Είπα να σβήσω τα παλιά").

Η καριέρα της γνώρισε μια κάμψη στις αρχές της δεκαετίας του '60, όμως από το 1966 κέρδισε ξανά τη θέση της κορυφαίας ερμηνεύτριας του είδους έπειτα από συνεργασίες της με σύγχρονους έντεχνους συνθέτες όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος ("Ζεϊμπέκικο"), ο Ηλίας Ανδριόπουλος ("Μην κλαις") και ο Δήμος Μούτσης («Δε λες κουβέντα»).

Τον Μάρτιο του 1993 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας, οπότε και διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα. Έχασε τη φωνή της και στις 27 Αυγούστου 1997 άφησε την τελευταία της πνοή.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω