πηγή: Ευαγγελία Τσακίρη
Tα ιερά όπλα των Ελλήνων (Κων/νου Ποταμιάνου)
από Ευαγγελία Τσακίρη, Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 2012 στις 6:23 μ.μ. ·
.....Όταν οι Πέρσες (δύναμις 4.000 ανδρών) μετά την εκπόρθηση των στενών των Θερμοπυλών (480π.χ.) έφθασαν πλησίον του ιερού των Δελφών ο ιερεύς Ακήρατος βλέπει τα ιερά όπλα που εφυλάσσοντο στο άδυτο του μεγάλου ναού του Απόλλωνος να ευρίσκωνται μπροστά απ΄αυτόν. Ο Ηρόδοτος που διηγήται τα γενόμενα δεν προσδιορίζει ούτε περιγράφει τα λεγόμενα αυτά ιερά όπλα, γιατί μάλλον απαγορεύονταν να λεχθεί οτιδήποτε για αυτά. Παρατηρεί όμως ότι "τούτο είναι βεβαίως θαύμα μεγάλο, δηλαδή όπλα πολεμικά μόνα τους να φανούν στημένα έξω απο το ναό" Ηροδότου ιστορία ΙΓ(ουρανία), 37. Δηλαδή ότι ξαφνικά τα όπλα αυτά, που απαγορεύονταννα τα αγγίξει ο οποιοσδήποτε, ευρίσκονται απο το άδυτο του ναού μπροστά απ΄αυτόν είναι μια σαφής ένδειξις ότι δεν επρόκειτο για συνήθη όπλα της εποχής εκείνης, δεν ήσαν όπλα που χρησιμοποιούσαν και μπορούσαν να έχουν όλοι οι Έλληνες. Όταν λοιπόν οι Πέρσες έφθασαν μπροστά απο το Ιερό της Προναίας Αθηνάς, παραδόξως άρχισε μια σφοδρότατη καταιγίδα και κεραυνοί απο τον ουρανό-άλλη ένδειξις ότι κάποια απο τα όπλα εχρησιμοποιούντο απο αέρος- έπεφταν κατα των Περσών. Από τον Παρνασσό απεσπώντο μεγάλοι βράχοι -πιθανώτατα ως αποτέλεσμα προκλήσεως ισχυρότατων σεισμών- και έπεφταν με ορμή κατά των βαρβάρων. Αλλά και στο ιερό της Προναίας Αθηνάς φαίνεται ότι υπήρχαν ιερά όπλα, τούτο δε συμπεραίνεται εκ τούτου, ότι δηλαδή απο το ιερό εκείνο ακούγονταν μεγάλη βοή και αλλαλαγμός. Οι Πέρσες φοβήθηκαν απο όλα αυτά τα παράδοξα και υπερφυσικά, κατελήφθησαν απο πανικό και ετράπησαν σε φυγή, έβλεπαν δε να τους καταδιώκουν και τα "φαντάσματα" οπλιτών ηρώων των Δελφών, του Ψιτλακου και του Αυτόνοου. Πιθανώτατα, στην περίπτωσι αυτή, έχουμε να κάνουμε με κάποια περίπτωση χρήσεως "ρομπότ" (αυτομάτων ανθρωπόμορφων μηχανών) εναντίων των Περσών, έχουμε δηλαδή κάποιους "απογόνους" του Τάλω στην ιστορική εποχή. Χρήσις μυστικών ιερών όπλων έγινε και όταν το ιερό των Δελφών εκινδύνευσε απο τους Κελτούς και Τεκτοσαγείς, οι οποίοι υπό τον Βρέννο επέδραμαν κατά του πανελληνίου ιερού κέντρου, κατά του ομφαλού της γης (279π.χ.). Όπως και στην περίπτωση των Περσών έτσι και εδώ, παρατηρούμε, να αποσπώνται τεράστιοι βράχοι και να πέφτουν κατά των Κελτών και να συμβαίνουν τέτοια παράδοξα πράγματα, όπως και τότε. Και να εμφανίζονται τα "φαντάσματα" των ηρώων Υπέροχου, Λαοδόκου, Πύρρου και Φυλάκου, τα οποία ήσαν ασφαλών αυτόματες υπερφυσικές μηχανές"ρομπότ" . Ασφαλώς πρόκειται για χρήση των μυστικών ιερών όπλων εναντίον των βαρβάρων, γιατί αυτά τα συμβάντα δεν ήτο δυνατόν να λάβουν χώρα υπο φυσιολογικές συνθήκες. Η απόσπασις τεραστίων βράχων απο τον Παρνασσό, που ο καθένας τους σκότωνε όχι ένα ή δύο, αλλά τριάντα βαρβάρους μαζί, δεν ήτο δυνατόν να συμβεί έστω και στην χειρότερη περίπτωση θύελλας και είναι βέβαιο ότι η απόσπασις αυτή έγινε με την χρήση των ιερών όπλων, τα οποία ήσαν, όπως φαίνεται, ισχυρότατα. Και μεταξύ των άλλων αποτελεσμάτων, προξενούσαν και ισχυρότατους σεισμούς. Επίσης η κατάστασις μανίας και διανοητικής παρακρούσεως στην οποία περιήλθαν οι Κελτοί κατά την υποχώρηση τους απο τους Δελφούς, συνδέει την όλη θαυμαστή απόκρουση τους με τα ελληνικά μυστήρια. Λέγεται δε, όπως αναφέρει ο Παυσανίας στα "Φωκικά", ότι εμφανίσθηκε ο θεός Παν και τους ετρόμαξε τόσο ώστε εφονεύοντο μεταξύ τους. Όπως πιστεύει ο γράφων και όπως ετόνισε στο πρώτο βιβλίο του (Οι ιεροί Δελφικοί πόλεμοι) όπου εκτίθενται λεπτομερέστερα οι περιπτώσεις των θαυμαστών και παραδόξων αποκρούσεων των Φλεγυών, Περσών και Γαλατών, "τα υπερφυσικά και παράδοξα που έγιναν ΄τοτε θα πρέπει αναμφιβόλως να έχουν σχέση με πανάρχαιες επιστημονικές γνώσεις τις οποίες κατείχαν οι ιερείς των Δελφών, και οι οποίες άγνωστον πότε και πως, εχάθησαν κατά τους μεταγενέστερους χρόνους, για αυτό δε και έμεινε απροστάτευτος, ο χώρος απο του μετέπειτα καταστροφείς του Ιερού, τους Μαίδους καθώς και τους φανατικούς εκείνους μοναχούς που αφάνισαν απαράμιλλα έργα τέχνης." Τα όσα συνέβησαν επίσης στο όρος Δούνακα (την σημερινή Ρίλα της Βουλγαροκρατούμενης Θράκης) το καλοκαίρι του 179π.χ. έχουν ασφαλώς σχέση με χρήση ιερών όπλων και οι Θράκες ιερείς μυημένοι στα ελληνικά μυστήρια συνετέλεσαν στην θαυμαστή απόκρουση των Βασταρνών. Πρέπει δε να τονίσουμε ότι μια απο τις σημαντικώτερες θρακικές φυλές οι Οδρύσες και ειδικώτερα η δυναστεία του λαού αυτού είχε γενάρχη τον Ευμολπο, τον θρυλικό ιδρυτή ή αναμορφωτή των Ελευσινίων μυστηρίων. Εξ άλλου η Φιλιππούπολης πρίν εγκαταστήσει εκεί Μακεδόνες αποίκους ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δώσει το όνομα του στην πόλη, ονομαζόταν Ευμολπιάς, γιατί είχε Ιδρυθεί απο τον Εύμολπο. ( Η παλαιά πρωτεύουσα της ανατολικής Ρωμυλίας ευρίσκεται στους πρόποδους του Αίμου, επί του ποταμού Έβρου και σε όχι πολύ μεγάλη απόσταση απο την περιοχή της ευρίσκεται το όρος Ρίλα, ο Δούναξ των αρχαίων προγόνων μας. Με την θαυμαστή απόκρουση πρώτα των Περσών και μετά των Γαλατών ή Κελτών οπωσδήποτε έχει σχέση και ο ναός του Απόλλωνος, ο οποίος δεν ήταν συνηθισμένος, δεν ήταν δηλαδή ένα απλό κτίριο, όπως προκύπτει απο τις αρχαίες πηγές και διηγήσεις. Ο Παυσανίας στα "Φωκικά" αναφέρει ότι ο πιο παλαιός ναός του Απόλλωνος έγινε απο δάφνη των Τεμπών. Ο Δεύτερος ναός έγινε απο μέλισσεςμε κερί μελισσών και φτερά (αλλά και του Ίκαρου τα φτερά λέω τώρα εγώ ήταν φτιαγμένα με κερί :) ) αυτόν τον έστειλε στους Υπερβορείους ο Απόλλων. Υπάρχει και άλλη παράδοσις, ότι τον ναό τον κατασκεύασε κάποιος Δελφός που λεγόταν Πτεράς και το όνομα αυτό εδόθη στον ναό απο τον τεχνίτη. Ο Παυσανίας απορρίπτει την παράδοση σύμφωνα με την οποία όταν ήταν ακόμη χλωρή η φτέρη που φυτρώνει στο βουνό, έπλεξαν απο αυτήν ναό. Δέχεται όμως την παράδοση ότι ο τρίτος ναός έγινε απο χαλκό, "εφ' όσον και ο Ακρίσιος έκαμε θάλαμο απο χαλκό για την κόρη τους και στην Σπάρτη παρατηρείται ως τις μέρες μας ιερό της Χαλκιοίκου (????) Αθηνάς και στην Ρώμη η αγορά που είναι θαυμαστή για το μέγεθος της και την άλλη κατασκευή έχει την οροφή της χάλκινη" (Χ, 5, 10-12). Δεν θεωρεί αφύσικο ο Παυσανίας να εκτίσθη και για τον Απόλλωνα ναός χάλκινος. Ο τρίτος αυτός ναός του Απόλλωνος κατά την παράδοση ήταν έργο του Ηφαίστου και της Αθηνάς και είχε τους τοίχους του χάλκινους καθώς και τα στηρίγματα της στέγης, πάνω σε στη στέγη υπήρχαν, ως ακρωτήριά της οι "κηληδόνες" δηλαδή οι τραγουδίστριες σειρήνες , τις οποίες υμνεί ο Πίνδαρος. (Σειρήνες??? μήπως έλικες? μηχανές ίσως?? :) ). Για τον τρίτο αυτό ναό λέγεται, ότι έπεσε σε χάσμα της γης, ή ότι έλιωσε απο φωτιά. Τον τέταρτο ναό έκτισαν οι θρυλικοί τεχνίται Τροφώνιος και Αγαμήδης και εθεωρείτο κατόρθωμα αρχιτεκτονικής. Σύμφωνα με ένα θρύλο που αναφέρει ο Πλούταρχος όταν οι δύο αρχιτέκτονες ετελείωσαν τον ναό, ζητούσαν απο τον Απόλλωνα αμοιβή. Εκείνος τους υποσχέθηκε ότι θα την έχουν μετά μια εβδομάδα και τους συμβούλευσε να ευωχούνται. Την έβδομη μέρα ο Τροφώνιος και ο Αγαμήδης κοιμήθηκαν και δεν ξαναξύπνησαν. Στο κτίσιμο του "λίθινου" ναού του Τροφωνίου και του Αγαμήδους είχε συνεργασθεί κατα τον ομηρικό ύμνο 294κ.π., και ο ίδιος ο Απόλλων. Πιστεύεται ότι ο ναός αυτός είναι ο αρχαιότερος που έφεραν στο φως οι ανασκαφές και χρονολογείται γύρω στα μέσα του εβδόμου π.χ. αιώνα, είναι δε μικρότερος απο τον σωζόμενο και κτισμένος απο πωρόλιθο. Οι δύο αρχιτέκτονες, όπως φαίνεται , δεν κατασκεύαζαν συνήθη απλά κτίρια. Και τούτο πιστοποιείται όχι μόνον απο την αναφορά της παραδόσεως, ότι τους εβοήθησε ο Απόλλων να φτιάξουν το ναό του, αλλά και απο το ότι οι δύο αδελφοί συνδέονται με την ανακάλυψη του μαντικού άντρου και την ίδρυση του υπογείου ιερού της Λεβαδείας (Τροφωνίου Άντρου). Ο ναός του Αγαμήδους και Τροφωνίου κατεστράφει απο φωτιά το 548 π.χ. και εκτίσθει νέος ναός απο τους Αθηναίους Αλκμαιωνίδες, ο οποίος ολοκληρώθηκε μετά την κατάλυση της τυραννίδος των Πεισιστρατιδών(ίσως πρίν το 505). Κατεστράφη όμως κι αυτός κατά τον σεισμό του 373π.χ. και εκτίσθει εκ νέου απο τον Κορίνθιο αρχιτέκτονα Σπίνθαρο. Ο ναός των Αλκμαιωνιδών και ο ναός του αρχιτέκτονος Σπινθάρου συνδέονται αντιστοίχως με τη θαυμαστή απόκρουση των Περσών και την επίσης υπερφυσική αντιμετώπιση των Κελτών. Ο Χρήστος Μαυρουδής("Δελφικά Μυστήρια", Πύρινος Κόσμος Αθήναι 1978) σχολιάζοντας την παράξενη εξαφάνηση του τρίτου ναού του Απόλλωνος του χάλκινου δηλαδή ναού, λέει ότι: "Αυτό φαίνεται πολύ περίεργο γιατί εαν υποτεθεί πως είχε κτισθεί πάνω απο το χάσμα αυτό, όπως το περιγράφει ο Στράβωνας, ήταν"άντρον κοίλον ου μάλα ευρύστομον" και ήταν αδύνατον να χωρέσει ένα ολόκληρο ναό. Ακόμη δεν ήταν δυνατό να κτισθεί απο τους αρχιτέκτονες σε μέρος όχι ασφαλισμένο. Είναι βεβαιωμένο ότι στους Δελφούς δεν βγήκε ποτέ φωτιά απο οποιοδήποτε χάσμα". Ο Θεόδωρος Αξιώτης στο βιβλίο του "Αργώ" εκδόσεις Σμυρνιωτάκης, αναφέρει τα εξής¨"Μέσα σ΄αυτόν τον αινιγματικό ναό έμπαιναν μόνο οι μυημένοι θεοί και ήρωες, που προσωρούσαν στο άδυτο, όπου βρίσκονταν το βήμα του κυβερνήτου. Το βήμα αυτό, έλεγαν πως ήταν τρίποδας ή κάποιος θρόνος. Η αλήθεια είναι πως γίνονταν πολλές φορές σύγχυση και ταύτιζαν τον τρίποδα με τον ναό.... Για τον τρίποδα αυτό, λένε μερικοί, ότι ήταν όλμος, που στηρίζονταν σε τρία πόδια. Ο Τρίποδας ταξίδεψε με τον Απόλλωνα που έπαιζε τη λύρα του :) μέχρι την Αμερική. Το άδυτο πάντα ήταν απαγορευμένο και στα νεώτερα χρόνια δεν επιτρέπονταν να δούν ούτε την Πυθία που χρησμοδοτούσε πάνω στον τρίποδα. Όταν έκαναν ανασκαφές στους Δελφούς, προσπάθησαν μάταια να βρούν κάποια σκάλα που κατέβαινε στο άδυτο, στο βήμα τρίποδα του θεού. Ποτέ δεν φαντάσθηκαν, ότι κάποτε υπήρχε κάποια μεταλλική σκάλα, που την ανέβαιναν για να φθάσουν στο βήμα του κυβερνήτη της Αργούς."......................
από Ευαγγελία Τσακίρη, Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 2012 στις 6:23 μ.μ. ·
.....Όταν οι Πέρσες (δύναμις 4.000 ανδρών) μετά την εκπόρθηση των στενών των Θερμοπυλών (480π.χ.) έφθασαν πλησίον του ιερού των Δελφών ο ιερεύς Ακήρατος βλέπει τα ιερά όπλα που εφυλάσσοντο στο άδυτο του μεγάλου ναού του Απόλλωνος να ευρίσκωνται μπροστά απ΄αυτόν. Ο Ηρόδοτος που διηγήται τα γενόμενα δεν προσδιορίζει ούτε περιγράφει τα λεγόμενα αυτά ιερά όπλα, γιατί μάλλον απαγορεύονταν να λεχθεί οτιδήποτε για αυτά. Παρατηρεί όμως ότι "τούτο είναι βεβαίως θαύμα μεγάλο, δηλαδή όπλα πολεμικά μόνα τους να φανούν στημένα έξω απο το ναό" Ηροδότου ιστορία ΙΓ(ουρανία), 37. Δηλαδή ότι ξαφνικά τα όπλα αυτά, που απαγορεύονταννα τα αγγίξει ο οποιοσδήποτε, ευρίσκονται απο το άδυτο του ναού μπροστά απ΄αυτόν είναι μια σαφής ένδειξις ότι δεν επρόκειτο για συνήθη όπλα της εποχής εκείνης, δεν ήσαν όπλα που χρησιμοποιούσαν και μπορούσαν να έχουν όλοι οι Έλληνες. Όταν λοιπόν οι Πέρσες έφθασαν μπροστά απο το Ιερό της Προναίας Αθηνάς, παραδόξως άρχισε μια σφοδρότατη καταιγίδα και κεραυνοί απο τον ουρανό-άλλη ένδειξις ότι κάποια απο τα όπλα εχρησιμοποιούντο απο αέρος- έπεφταν κατα των Περσών. Από τον Παρνασσό απεσπώντο μεγάλοι βράχοι -πιθανώτατα ως αποτέλεσμα προκλήσεως ισχυρότατων σεισμών- και έπεφταν με ορμή κατά των βαρβάρων. Αλλά και στο ιερό της Προναίας Αθηνάς φαίνεται ότι υπήρχαν ιερά όπλα, τούτο δε συμπεραίνεται εκ τούτου, ότι δηλαδή απο το ιερό εκείνο ακούγονταν μεγάλη βοή και αλλαλαγμός. Οι Πέρσες φοβήθηκαν απο όλα αυτά τα παράδοξα και υπερφυσικά, κατελήφθησαν απο πανικό και ετράπησαν σε φυγή, έβλεπαν δε να τους καταδιώκουν και τα "φαντάσματα" οπλιτών ηρώων των Δελφών, του Ψιτλακου και του Αυτόνοου. Πιθανώτατα, στην περίπτωσι αυτή, έχουμε να κάνουμε με κάποια περίπτωση χρήσεως "ρομπότ" (αυτομάτων ανθρωπόμορφων μηχανών) εναντίων των Περσών, έχουμε δηλαδή κάποιους "απογόνους" του Τάλω στην ιστορική εποχή. Χρήσις μυστικών ιερών όπλων έγινε και όταν το ιερό των Δελφών εκινδύνευσε απο τους Κελτούς και Τεκτοσαγείς, οι οποίοι υπό τον Βρέννο επέδραμαν κατά του πανελληνίου ιερού κέντρου, κατά του ομφαλού της γης (279π.χ.). Όπως και στην περίπτωση των Περσών έτσι και εδώ, παρατηρούμε, να αποσπώνται τεράστιοι βράχοι και να πέφτουν κατά των Κελτών και να συμβαίνουν τέτοια παράδοξα πράγματα, όπως και τότε. Και να εμφανίζονται τα "φαντάσματα" των ηρώων Υπέροχου, Λαοδόκου, Πύρρου και Φυλάκου, τα οποία ήσαν ασφαλών αυτόματες υπερφυσικές μηχανές"ρομπότ" . Ασφαλώς πρόκειται για χρήση των μυστικών ιερών όπλων εναντίον των βαρβάρων, γιατί αυτά τα συμβάντα δεν ήτο δυνατόν να λάβουν χώρα υπο φυσιολογικές συνθήκες. Η απόσπασις τεραστίων βράχων απο τον Παρνασσό, που ο καθένας τους σκότωνε όχι ένα ή δύο, αλλά τριάντα βαρβάρους μαζί, δεν ήτο δυνατόν να συμβεί έστω και στην χειρότερη περίπτωση θύελλας και είναι βέβαιο ότι η απόσπασις αυτή έγινε με την χρήση των ιερών όπλων, τα οποία ήσαν, όπως φαίνεται, ισχυρότατα. Και μεταξύ των άλλων αποτελεσμάτων, προξενούσαν και ισχυρότατους σεισμούς. Επίσης η κατάστασις μανίας και διανοητικής παρακρούσεως στην οποία περιήλθαν οι Κελτοί κατά την υποχώρηση τους απο τους Δελφούς, συνδέει την όλη θαυμαστή απόκρουση τους με τα ελληνικά μυστήρια. Λέγεται δε, όπως αναφέρει ο Παυσανίας στα "Φωκικά", ότι εμφανίσθηκε ο θεός Παν και τους ετρόμαξε τόσο ώστε εφονεύοντο μεταξύ τους. Όπως πιστεύει ο γράφων και όπως ετόνισε στο πρώτο βιβλίο του (Οι ιεροί Δελφικοί πόλεμοι) όπου εκτίθενται λεπτομερέστερα οι περιπτώσεις των θαυμαστών και παραδόξων αποκρούσεων των Φλεγυών, Περσών και Γαλατών, "τα υπερφυσικά και παράδοξα που έγιναν ΄τοτε θα πρέπει αναμφιβόλως να έχουν σχέση με πανάρχαιες επιστημονικές γνώσεις τις οποίες κατείχαν οι ιερείς των Δελφών, και οι οποίες άγνωστον πότε και πως, εχάθησαν κατά τους μεταγενέστερους χρόνους, για αυτό δε και έμεινε απροστάτευτος, ο χώρος απο του μετέπειτα καταστροφείς του Ιερού, τους Μαίδους καθώς και τους φανατικούς εκείνους μοναχούς που αφάνισαν απαράμιλλα έργα τέχνης." Τα όσα συνέβησαν επίσης στο όρος Δούνακα (την σημερινή Ρίλα της Βουλγαροκρατούμενης Θράκης) το καλοκαίρι του 179π.χ. έχουν ασφαλώς σχέση με χρήση ιερών όπλων και οι Θράκες ιερείς μυημένοι στα ελληνικά μυστήρια συνετέλεσαν στην θαυμαστή απόκρουση των Βασταρνών. Πρέπει δε να τονίσουμε ότι μια απο τις σημαντικώτερες θρακικές φυλές οι Οδρύσες και ειδικώτερα η δυναστεία του λαού αυτού είχε γενάρχη τον Ευμολπο, τον θρυλικό ιδρυτή ή αναμορφωτή των Ελευσινίων μυστηρίων. Εξ άλλου η Φιλιππούπολης πρίν εγκαταστήσει εκεί Μακεδόνες αποίκους ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και δώσει το όνομα του στην πόλη, ονομαζόταν Ευμολπιάς, γιατί είχε Ιδρυθεί απο τον Εύμολπο. ( Η παλαιά πρωτεύουσα της ανατολικής Ρωμυλίας ευρίσκεται στους πρόποδους του Αίμου, επί του ποταμού Έβρου και σε όχι πολύ μεγάλη απόσταση απο την περιοχή της ευρίσκεται το όρος Ρίλα, ο Δούναξ των αρχαίων προγόνων μας. Με την θαυμαστή απόκρουση πρώτα των Περσών και μετά των Γαλατών ή Κελτών οπωσδήποτε έχει σχέση και ο ναός του Απόλλωνος, ο οποίος δεν ήταν συνηθισμένος, δεν ήταν δηλαδή ένα απλό κτίριο, όπως προκύπτει απο τις αρχαίες πηγές και διηγήσεις. Ο Παυσανίας στα "Φωκικά" αναφέρει ότι ο πιο παλαιός ναός του Απόλλωνος έγινε απο δάφνη των Τεμπών. Ο Δεύτερος ναός έγινε απο μέλισσεςμε κερί μελισσών και φτερά (αλλά και του Ίκαρου τα φτερά λέω τώρα εγώ ήταν φτιαγμένα με κερί :) ) αυτόν τον έστειλε στους Υπερβορείους ο Απόλλων. Υπάρχει και άλλη παράδοσις, ότι τον ναό τον κατασκεύασε κάποιος Δελφός που λεγόταν Πτεράς και το όνομα αυτό εδόθη στον ναό απο τον τεχνίτη. Ο Παυσανίας απορρίπτει την παράδοση σύμφωνα με την οποία όταν ήταν ακόμη χλωρή η φτέρη που φυτρώνει στο βουνό, έπλεξαν απο αυτήν ναό. Δέχεται όμως την παράδοση ότι ο τρίτος ναός έγινε απο χαλκό, "εφ' όσον και ο Ακρίσιος έκαμε θάλαμο απο χαλκό για την κόρη τους και στην Σπάρτη παρατηρείται ως τις μέρες μας ιερό της Χαλκιοίκου (????) Αθηνάς και στην Ρώμη η αγορά που είναι θαυμαστή για το μέγεθος της και την άλλη κατασκευή έχει την οροφή της χάλκινη" (Χ, 5, 10-12). Δεν θεωρεί αφύσικο ο Παυσανίας να εκτίσθη και για τον Απόλλωνα ναός χάλκινος. Ο τρίτος αυτός ναός του Απόλλωνος κατά την παράδοση ήταν έργο του Ηφαίστου και της Αθηνάς και είχε τους τοίχους του χάλκινους καθώς και τα στηρίγματα της στέγης, πάνω σε στη στέγη υπήρχαν, ως ακρωτήριά της οι "κηληδόνες" δηλαδή οι τραγουδίστριες σειρήνες , τις οποίες υμνεί ο Πίνδαρος. (Σειρήνες??? μήπως έλικες? μηχανές ίσως?? :) ). Για τον τρίτο αυτό ναό λέγεται, ότι έπεσε σε χάσμα της γης, ή ότι έλιωσε απο φωτιά. Τον τέταρτο ναό έκτισαν οι θρυλικοί τεχνίται Τροφώνιος και Αγαμήδης και εθεωρείτο κατόρθωμα αρχιτεκτονικής. Σύμφωνα με ένα θρύλο που αναφέρει ο Πλούταρχος όταν οι δύο αρχιτέκτονες ετελείωσαν τον ναό, ζητούσαν απο τον Απόλλωνα αμοιβή. Εκείνος τους υποσχέθηκε ότι θα την έχουν μετά μια εβδομάδα και τους συμβούλευσε να ευωχούνται. Την έβδομη μέρα ο Τροφώνιος και ο Αγαμήδης κοιμήθηκαν και δεν ξαναξύπνησαν. Στο κτίσιμο του "λίθινου" ναού του Τροφωνίου και του Αγαμήδους είχε συνεργασθεί κατα τον ομηρικό ύμνο 294κ.π., και ο ίδιος ο Απόλλων. Πιστεύεται ότι ο ναός αυτός είναι ο αρχαιότερος που έφεραν στο φως οι ανασκαφές και χρονολογείται γύρω στα μέσα του εβδόμου π.χ. αιώνα, είναι δε μικρότερος απο τον σωζόμενο και κτισμένος απο πωρόλιθο. Οι δύο αρχιτέκτονες, όπως φαίνεται , δεν κατασκεύαζαν συνήθη απλά κτίρια. Και τούτο πιστοποιείται όχι μόνον απο την αναφορά της παραδόσεως, ότι τους εβοήθησε ο Απόλλων να φτιάξουν το ναό του, αλλά και απο το ότι οι δύο αδελφοί συνδέονται με την ανακάλυψη του μαντικού άντρου και την ίδρυση του υπογείου ιερού της Λεβαδείας (Τροφωνίου Άντρου). Ο ναός του Αγαμήδους και Τροφωνίου κατεστράφει απο φωτιά το 548 π.χ. και εκτίσθει νέος ναός απο τους Αθηναίους Αλκμαιωνίδες, ο οποίος ολοκληρώθηκε μετά την κατάλυση της τυραννίδος των Πεισιστρατιδών(ίσως πρίν το 505). Κατεστράφη όμως κι αυτός κατά τον σεισμό του 373π.χ. και εκτίσθει εκ νέου απο τον Κορίνθιο αρχιτέκτονα Σπίνθαρο. Ο ναός των Αλκμαιωνιδών και ο ναός του αρχιτέκτονος Σπινθάρου συνδέονται αντιστοίχως με τη θαυμαστή απόκρουση των Περσών και την επίσης υπερφυσική αντιμετώπιση των Κελτών. Ο Χρήστος Μαυρουδής("Δελφικά Μυστήρια", Πύρινος Κόσμος Αθήναι 1978) σχολιάζοντας την παράξενη εξαφάνηση του τρίτου ναού του Απόλλωνος του χάλκινου δηλαδή ναού, λέει ότι: "Αυτό φαίνεται πολύ περίεργο γιατί εαν υποτεθεί πως είχε κτισθεί πάνω απο το χάσμα αυτό, όπως το περιγράφει ο Στράβωνας, ήταν"άντρον κοίλον ου μάλα ευρύστομον" και ήταν αδύνατον να χωρέσει ένα ολόκληρο ναό. Ακόμη δεν ήταν δυνατό να κτισθεί απο τους αρχιτέκτονες σε μέρος όχι ασφαλισμένο. Είναι βεβαιωμένο ότι στους Δελφούς δεν βγήκε ποτέ φωτιά απο οποιοδήποτε χάσμα". Ο Θεόδωρος Αξιώτης στο βιβλίο του "Αργώ" εκδόσεις Σμυρνιωτάκης, αναφέρει τα εξής¨"Μέσα σ΄αυτόν τον αινιγματικό ναό έμπαιναν μόνο οι μυημένοι θεοί και ήρωες, που προσωρούσαν στο άδυτο, όπου βρίσκονταν το βήμα του κυβερνήτου. Το βήμα αυτό, έλεγαν πως ήταν τρίποδας ή κάποιος θρόνος. Η αλήθεια είναι πως γίνονταν πολλές φορές σύγχυση και ταύτιζαν τον τρίποδα με τον ναό.... Για τον τρίποδα αυτό, λένε μερικοί, ότι ήταν όλμος, που στηρίζονταν σε τρία πόδια. Ο Τρίποδας ταξίδεψε με τον Απόλλωνα που έπαιζε τη λύρα του :) μέχρι την Αμερική. Το άδυτο πάντα ήταν απαγορευμένο και στα νεώτερα χρόνια δεν επιτρέπονταν να δούν ούτε την Πυθία που χρησμοδοτούσε πάνω στον τρίποδα. Όταν έκαναν ανασκαφές στους Δελφούς, προσπάθησαν μάταια να βρούν κάποια σκάλα που κατέβαινε στο άδυτο, στο βήμα τρίποδα του θεού. Ποτέ δεν φαντάσθηκαν, ότι κάποτε υπήρχε κάποια μεταλλική σκάλα, που την ανέβαιναν για να φθάσουν στο βήμα του κυβερνήτη της Αργούς."......................
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω
