Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΜΠΕΤΑΚΗΣ «Αγάπης ξημέρωμα»


ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΜΠΕΤΑΚΗΣ «Αγάπης ξημέρωμα»




Ματώνει η κραυγή σου τη νύχτα

Αλαφιάζει τα όνειρα


Σεισμοί συνταράζουν τα σκότη

Ραγίζουν οι τοίχοι λυγμών αιχμαλώτων


Μαρτυρίες ζωής σταυρωμένες

σε γκρεμούς αντιλάλων

διαχέουν χλωμούς τους ψιθύρους

της φλόγας τους

φωσφορίζουν αχνά μονοπάτια

σε ξέφωτες

πύλες λατρείας βλεμμάτων

ψηλαφίζουν πνοές

νυσταγμένες χρωμάτων

και ήλιων

Σημαίνουν ρόδα φιλιών

αναστάσιμων

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Παξιμαδάκια σοκολάτα - φουντούκι

Παξιμαδάκια σοκολάτα - φουντούκι
Bαθμολογία:
       
1 ψήφοι
Προστέθηκε από , 07.02.08

Περιγραφή

Η σοκολάτα ταιριάζει απόλυτα με το φουντούκι και το παξιμαδάκι αυτό με τον καφέ.
Παξιμαδάκια σοκολάτα - φουντούκι

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 φλ. καστανή ζάχαρη πατικωμένη
  • 1 3/4 φλ. αλεύρι
  • 1/2 φλ. κακάο
  • 1 κ.γ. σόδα μαγειρική
  • 1/4 κ.γ. αλάτι
  • 3 αυγά
  • 1 1/2 κ.γ βανίλια
  • 1 φλ. φουντούκια
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος
Διατροφή
Φτιάχνει
35-40

Πως το κάνουμε:

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ

πηγή http://koimisikallimasia.blogspot.gr/2011/10/blog-post.html

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ Ο θεόληπτος πρώτος επίσκοπος της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών

Εικόνα 1
Η Αποστολική Εκκλησία των Αθηνών, της οποίας ιδρυτής είναι ο Πρωτοκορυφαίος Απόστολος Παύλος, έχει να επιδείξει κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας του δυσχιλιετούς βίου της, πολυάριθμες μορφές αγίων, που τη λάμπρυναν και τη δόξασαν και αποτελούν σήμερα πολύτιμο πνευματικό θησαυρό για όλους τους φιλάγιους κατοίκους και επισκέπτες του περιωνύμου κλεινού Άστεως των Αθηνών. Ανάμεσα στο πλήθος των αγίων, που κοσμούν το πνευματικό στερέωμα της αγιοτόκου πόλεως των Αθηνών, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Ουρανοβάμων και Ιεροφάντωρ Άγιος Ιερόθεος, ο σοφός και ευκλεής αυτός πρώτος ιεράρχης της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών. 

Ο Άγιος Ιερόθεος γεννήθηκε στην περιώνυμη πόλη των Αθηνών από επιφανή οικογένεια επί των ημερών του αυτοκράτορος Αυγούστου, λίγα μόλις χρόνια πριν τη Γέννηση του Ιησού Χριστού.
 Σύμφωνα με την παράδοση υπήρξε ένας από τους εννέα βουλευτές, που αποτελούσαν τη Γερουσία του Αρείου Πάγου, που την εποχή εκείνη ήταν το ανώτατο δικαστήριο. Ο Ιερόθεος είχε σπουδάσει Πλατωνική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών και είχε μυηθεί, όπως και οι άλλοι βουλευτές του Αρείου Πάγου, στα Ελευσίνια Μυστήρια. 

Όμως το 51 μ.Χ. η άφιξη στην Αθήνα του θεηγόρου Αποστόλου των Εθνών Παύλου, που κηρύσσει Ιησούν Χριστόν Εσταυρωμένο και Αναστάντα, θέτει τη βάση για την ίδρυση μιας ολιγάριθμης χριστιανικής κοινότητας. Ανάμεσα στους πρώτους, που άκουσαν με προσοχή το πύρινο σταυροαναστάσιμο κήρυγμα και σαγηνεύτηκαν από τα μηνύματα του Ευαγγελίου του Χριστού ήταν και ο διαπρεπής πλατωνικός φιλόσοφος Ιερόθεος, που διακρινόταν για τη βαθιά του φιλοσοφική γνώση και την απέραντη σοφία. Η ευρεία του μόρφωση και η οξεία του αντίληψη όχι μόνο δεν στάθηκαν εμπόδια στο να ακολουθήσει και να ασπασθεί τη χριστιανική πίστη, αλλά αφού βαπτίσθηκε πρώτα χριστιανός, αναδείχθηκε αργότερα δυναμικός και χαρισματικός ιεράρχης και εξελέγη μάλιστα πρώτος επίσκοπος της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών. Η φλογερή του πίστη και ο ένθεος ζήλος του τον ανέδειξαν σε ένθερμο μυσταγωγό της χριστιανικής αλήθειας και των σωτήριων διδαγμάτων αυτής, αφού υπήρξε ο σοφός διδάσκαλος και πνευματικός καθοδηγητής δύο επιφανών Αθηναίων ανδρών, του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, ο οποίος τον διαδέχθη στον επισκοπικό θρόνο των Αθηνών και του Αγίου Αριστείδου, του ενδόξου αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και απολογητού, ο οποίος γεννήθηκε, έζησε και μαρτύρησε τον 2ο μ.Χ. αιώνα στην περιώνυμη πόλη των Αθηνών. 

Ο Άγιος Ιερόθεος ανέπτυξε μεγάλη ιεραποστολική δράση στην Αθήνα και αναδείχθηκε ευκλεής ιεράρχης, θείος διδάσκαλος και πολύτιμος εκκλησιαστικός συγγραφέας με βαθυστόχαστα συγγράμματα, που αποκαλύπτουν τη βαθύτατη σοφία και την πλούσια ευρυμάθειά του. Άξιο θαυμασμού είναι το θεώρημα του Αγίου Ιεροθέου περί της Αγίας Τριάδος, το οποίο βρίσκεται σε κώδικα στη βιβλιοθήκη της Ιεράς Μονής της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους και απεικονίζει την Τριαδική Θεότητα μέσα σε έξι κύκλους, όπου ο ένας είναι μκρότερος από τον άλλο. 
Εικόνα 2
Ο θεόληπτος πρώτος επίσκοπος των Αθηνών, Άγιος Ιερόθεος, αναδείχθηκε και χαρισματικός υμνολόγος, αφού σύμφωνα με την παράδοση αρπάχθηκε από νεφέλη και παρευρέθηκε μαζί με τους Αγίους Αποστόλους, τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και τον Άγιο Τιμόθεο στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ο ίδιος μάλιστα προεξήρχε της κηδείας του θεοδόχου Σώματος της Θεομήτορος και έψαλλε εξαίσιους ύμνους προς τιμήν Της, οι οποίοι υπερείχαν σε περιεχόμενο και μελωδία από όλους τους άλλους ύμνους, που είχαν ποιήσει οι υπόλοιποι. Το γεγονός αυτό το μαρτυρεί και ο ίδιος ο μαθητής του, ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ενώ ο Μέγας Συναξαριστής του Βίκτωρος Ματθαίου αναφέρει ότι «όταν οι άγιοι Απόστολοι έφθασαν στον Τάφο της Κυρίας Θεοτόκου και αποχαιρετώντας Την, έκαστος έλεγε εγκώμια θεία και ένθεα προς Αυτήν, όλοι δε είπαν διάφορα εγκώμια. Ο Ιερόθεος είπε τοιαύτα εγκώμια, προς την Παναγία μας, που υπερέβαιναν όλων των άλλων, και τολμώ ειπείν, ήσαν τόσο εξαίρετα και καταπληκτικά, ώστε αυτοί οι άγιοι Άγγελοι δεν θα μπορούσαν, καταλεπτώς (με κάθε λεπτομέρεια), καθώς τα είπεν εκείνος». 

Ο σοφός και θεόληπτος Άγιος Ιερόθεος, αφού πλούτισε το κλεινόν Άστυ των Αθηνών με τη θεία διδασκαλία του και το πολύπλευρο έργο του ως άξιος συνεχιστής του μηνύματος της χριστιανικής αλήθειας, που δίδαξε ο Απόστολος Παύλος στη μέχρι πρότινος ειδωλολατρική Αθήνα, εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθύτατα γηρατειά κατά το τελευταίο τέταρτο του 1ου μ.Χ. αιώνα. Η αγία του ψυχή μετέβη στον αγωνοθέτη Κύριο και έλαβε τον αμάραντο στέφανο της αγιότητος και της δικαιοσύνης για να πρεσβεύει ακατάπαυστα στον Πανάγαθο Θεό για την ψυχική σωτηρία όλων μας. Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στις 4 Οκτωβρίου και η τιμία κάρα του φυλάσσεται ως ασύλητος και πολυτίμητος θησαυρός στην ομώνυμη Ιερά Μονή στα Μέγαρα Αττικής, η οποία ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα και επανιδρύθηκε το 1930 μετά τη διάλυσή της επί των ημερών του βασιλέως Όθωνος. 
Εικόνα 3
Πλούσια είναι και η εικονογραφία του Αγίου Ιεροθέου με παλαιές εικονογραφικές παραστάσεις στο Πρωτάτο του Αγίου Όρους, στην ομώνυμη Ιερά Μονή των Μεγάρων και στις Ιερές Μονές Δαφνίου, Καισαριανής, Ασωμάτων Πετράκη, Οσίου Μελετίου και Κοιμήσεως Θεοτόκου Κλειστών. Το όνομα του πρώτου επισκόπου της πόλεως των Αθηνών, Αγίου Ιεροθέου, φέρει πολυπληθής συνοικία στο Περιστέρι, όπου με πρωτοβουλία του Συλλόγου «Άγιος Ιερόθεος» ανεγέρθηκε μεταξύ των ετών 1927 – 1930 ο πρώτος ιερός ναός προς τιμήν του Αγίου. Στις 31 Μαΐου 1970 θεμελιώθηκε ο νέος μεγαλοπρεπής ιερός ναός του Αγίου Ιεροθέου, ο οποίος εγκαινιάσθηκε με κάθε επισημότητα στις 8 Ιουνίου 1980. 

Η ολόθερμη ευχή όλων μας είναι να έχουμε στη ζωή μας τις ευχές και τις ευλογίες του Αγίου Ιεροθέου και να διδασκόμαστε από τη φιλόθεη βιοτή αυτού του θεολήπτου κήρυκος, κλεινού καθηγεμόνος και χαρισματικού ιεράρχου της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών, του οποίου το χαριτόβρυτο στόμα κατέστη «πηγή η αέναος η καταρδεύουσα άπαν της Εκκλησίας το πρόσωπον». 

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος 
Εκπαιδευτικός 

Βιβλιογραφία 

Βίος και Ακολουθία του εν αγίοις πατρός ημών Ιεροθέου επισκόπου Αθηνών, Β΄ Έκδοσις, Αθήναι 1980 

Εικόνες
  1. Φορητή εικόνα του Αγίου δια χειρός Φωτίου Κόντογλου στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου οδού Λευκωσίας Αθηνών.
  2. Η εφέστιος εικόνα του Αγίου Ιεροθέου. Χρονολογείται τον 16ο αιώνα και φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Αγίου Ιεροθέου Μεγάρων αττικής.
  3. Το καθολικό της ιστορικής Ιεράς Μονής Αγίου Ιεροθέου Μεγάρων Αττικής
-------------------------------------------------

Άγιος Ιερόθεος Κομπωτής

Άγιος Ιερόθεος Κομπωτής 
πηγή http://www.panoramio.com/photo/31004252?tag=%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CF%80%CF%89%CF%84%CE%AE 
------------------------------------------

ΚΟΙΜ. ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΩΤΙΣΣΗΣ & ΑΓ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ
ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα...


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΙΕΡΟΘΕΟΣ



Βιογραφία

Ο Άγιος Ιερόθεος ήταν πλατωνικός φιλόσοφος και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου. Αφού δέχθηκε και διδάχθηκε την πίστη του Χριστού από τον Απόστολο Παύλο, χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Αθηνών. Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης (βλέπε 3 Οκτωβρίου), ο οποίος στα συγγράμματά του πλέκει εγκώμια για τον δάσκαλό του.

Εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα. Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στο ομώνυμο μοναστήρι στα Μέγαρα Αττικής. Επίσης λείψανά του σώζονται στο Άγιον Όρος (Ι. Μ. Αγ. Παύλου) καθώς και στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέα (Αρχιεπισκοπή Αθηνών).

Ο Μ. Γαλανός στο Συναξαριστή του αναφέρει ότι, είναι αδύνατο να διδάχτηκε από τον Απόστολο Παύλο ο Ιερόθεος πρώτος τη χριστιανική πίστη, διότι οι Πράξεις βεβαιώνουν ρητά ότι πρώτος πίστεψε με τη διδασκαλία του Απόστόλου Παύλου ο Διονύσιος. Αλλά και αν ακόμη ήταν Αρεοπαγίτης ή ακόμα σπουδαιότερο, πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας Αθηνών, ήταν δυνατόν να παραλειφθεί μια τέτοια μεγάλη φυσιογνωμία για να συμπεριληφθεί απλά στη γενική έκφραση «ότι επίστευσαν και έτεροι»; Γι' αυτό λοιπόν λογικότερο είναι - συνεχίζει ο Μ. Γαλανός - να δεχτούμε, ότι μάλλον ο Ιερόθεος πίστεψε κατόπιν του Διονυσίου και απ' αυτόν διδάχτηκε, αφού έφυγε από την Αθήνα ο Παύλος. Αλλά όπως και αν έχουν τα πράγματα, βέβαιο είναι ότι ο Ιερόθεος ήταν άνδρας μεγάλης κοινωνικής παιδείας, έκανε πρώτος επίσκοπος Αθηνών και εργάστηκε για το ποίμνιο του με πίστη και πολύ ζήλο. Σύμφωνα μάλιστα με κάποια παράδοση, ο Ιερόθεος ήταν παρών και κατά την κοίμηση της Παναγίας στην Ιερουσαλήμ (15 Αυγούστου).

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ «Υπόφωτο»

  1. ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ «Υπόφωτο»
  2. {Μαλακτικό το φως του Οκτωβρίου.}
Βραχνή η περιπέτεια/ απ’ το πολύ να λέει πάει κι αυτό πάει κι αυτό. 
Μαλακτικό το φως του Οκτωβρίου.

Το πίνω. Αργά αργά. Ανακατεύοντας το συνεχώς/ προσεκτικά κι αργά. Μη και χυθεί σταγόνα/ από την αίσθηση που ζω που την πίνω αργά αργά/ σ’ ένα πολύ ρηχό φλιτζάνι. Πολύ ρηχό φλιτζάνι/ το φως του Οκτωβρίου. Έχει ένα λάσκο η ατμόσφαιρα. Την πας πιο δω πιο κει ανάλογα που θέλεις κάτι να αραιώσει, κάτι να γίνει πιο πυκνό. Έχει η ατμόσφαιρα/ αυτό που λέμε λιγοστεύει, είτε πρόκειται για φως/ για Θεό φθινοπώριασμα πίστης/ για υπόφωτο έρωτα. Ειν’ η ατμόσφαιρα/ διασκορπισμένο και σπασμένο το μακρύ τραγούδι της συνέχειας: τι απόγινε, τι απόγινες; Πάει αυτό πάει κι αυτό/ τραγουδιστά αποκρίνεται η λακωνική εξαφάνιση./ Αργά αργά μυθιστορίζεσαι. Έχει ένα άδειασμα η ατμόσφαιρα. Αραιοκατοικημένη η περιπάθεια. Εδώ εκεί να φανεί η πλάτη κάποιου φεύγω πάει κι αυτό πάει κι αυτό./ Άδειες ονοματοφωλιές σ’ εσοχές της φωνής/ ξεπουπουλιάσματα ύψους. Πεινασμένα φωνήεντα τσιμπάνε με το ράμφος τους/ ψόφια τζάμια. Μια κιτρινίλα. Όχι λαίμαργη./ τρώει αργά αργά το χρώμα. Μια κιτρινίλα στα φυτά, στα φιλάλληλα/ στα καταφύγια φάρδη. Μελανίες μελιστάλαχτοι σέρνουν νεκροφόρες φράσεις/ πάει κι αυτό πάει κι αυτό. Το κόρο του κίτρινου ψέλνει τη θεία Ακολουθία της απογύμνωσης. Ύφεση πολυφωνική./ Ακολουθώ. Προσέχοντας πού πατάω./ Παντού σπασμένο μάκρος. Μαλακιά και σκεπαστική η ατμόσφαιρα. Έτσι σου ‘ρχεται να την τραβήξεις ως επάνω να κουκουλωθείς/ να μη βλέπεις άλλο τι γρήγορα κι απρόσεχτα/ ανακατεύουν οι χαμοί ό, τι εμείς αργά αργά και προσεκτικά/ ανακατεύοντας καθυστερούμε να χυθείαπ’ το πολύ πολύ ρηχό φλιτζάνι.
ΠΙΝΑΚΑΣ Γ.ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα...




ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ 

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΥΜΝΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ


Βίος καὶ Πολιτεία τοῦ Ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης εἶναι προστάτης τῶν Δικαστικῶν καὶ τοῦ Δικαστικοῦ Σώματος. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 3 Ὀκτωβρίου καὶ ἀποτελεῖ ἕναν ἀπὸ τοὺς πρώτους Ἁγίους τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ Ἅγιος Διονύσιος ἦταν διάσημος Ἀθηναῖος, μὲ φιλοσοφικότατο νοῦ καὶ μέλος τοῦ ἀνώτατου Δικαστηρίου, τοῦ Ἄρειου Πάγου. Γεννήθηκε τὸ ἔνατο ἔτος μετὰ ἀπὸ τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ στὴν Ἀθήνα καὶ ἐπὶ βασιλείας Αὐγούστου (27 π.Χ. - 14 μ.Χ.) ἀπὸ εὔπορη οἰκογένεια καὶ ἔλαβε πολυδύναμη μόρφωση. Ἡ ἀγάπη του γιὰ τὴ γνώση καὶ τὴ φιλοσοφία τὸν ὤθησε νὰ ἐπισκεφθεῖ τὴν Αἴγυπτο καὶ τὴ Μακεδονία.
Κατὰ τὴν παράδοση, ὅταν γινόταν ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ καὶ σκοτίστηκε ὁ Ἥλιος, βρισκόταν στὴν Ἡλιούπολη (κοντὰ στὸ σημερινὸ Κάϊρο) μὲ τὸ φιλόσοφο Ἀπολλοφάνη καί, μετὰ τὴ βεβαίωση ὅτι τὸ φαινόμενο ἦταν ἀνεξήγητο, ἀναφώνησε: «ἢ ἡ φύση ἀλλοιώνεται, ἢ ὁ Θεὸς πάσχει». Στὸ Χριστιανισμὸ τὸν προσηλύτισε τὸ 52 μ.Χ. ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ιζ´ 34), ὅταν ἐπισκέφτηκε τὴν Ἀθήνα. Ὁ Διονύσιος θεωρεῖται συγγραφέας ἀρκετῶν θεολογικῶν συγγραμμάτων καὶ ἐπιστολῶν καὶ τιτλοφορεῖται ὡς ὁ πρῶτος Χριστιανὸς ἱεράρχης τῆς Ἀθήνας.
Πρῶτος τὸ βίο τοῦ Διονυσίου ἀναφέρει ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Σωφρόνιος, γράφοντας πρὸς τὸν Πάπα Ὀνώριο. Μαρτύρησε μὲ τὴν πυρὰ μᾶλλον στὴν ἐποχὴ τοῦ Δομετιανοῦ (81-96 μ.Χ.) ἢ τοῦ Τραϊανοῦ (98-117 μ.Χ.). Δυστυχῶς, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ πιὸ πάνω, ἐλάχιστα εἶναι γνωστὰ γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου.
Ὁ Ἄρειος Πάγος πῆρε τὸ ὄνομά του ἀπὸ τὸ πρῶτο δικαστήριο «ἀνδροφονιῶν» (ἐγκλημάτων φόνου) ποὺ ἱδρύθηκε μεταξὺ 1500 καὶ 1300 π.Χ., κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Κέκροπα καὶ τοῦ Θησέα, μὲ ἕδρα τὸν βραχώδη λόφο τοῦ Θεοῦ Ἄρεως ποὺ βρίσκεται βορειοδυτικὰ τῆς Ἀκρόπολης τῆς Ἀθήνας Πάνω στo λόφο αὐτό, κατὰ τὴν παράδοση, ἔγινε ἡ πρώτη «φονικὴ δίκη», κατὰ τὴν ὁποία οἱ δώδεκα Θεοὶ τοῦ Ὀλύμπου δίκασαν τὸν Ἄρη. Τὸ ἀνώτατο αὐτὸ δικαστήριο τῆς ἀρχαιότητας συγκροτεῖτο ἀπὸ ἰσόβια μέλη: τοὺς Ἀρεοπαγίτες, εἶχε ὅλες τὶς ἐξουσίες καὶ ὀνομαζόταν «ἡ ἐξ Ἀρείου Πάγου Βουλή». To 462 π.Χ. μέγα μέρος τῶν διοικητικῶν καὶ δικαστικῶν ἐξουσιῶν του περιῆλθε στὴν «Ἠλιαία» (ποὺ τὴν ἀποτελοῦσαν 6.000 αἱρετοὶ δικαστές), τὴ Βουλὴ καὶ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου. Μέχρι τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους τὸ κύρος τoυ Ἀρείου Πάγου παρέμεινε ἀμείωτο.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Kevin Warwick - Ο Δρ Φρανκεστάιν του 21ου αιώνα

Από το περιοδικό Ε Νο 909 /14.9.2008
Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-
                                                                                                      
 








Λιλή Ζωγράφου







Λιλή Ζωγράφου ( 17-6-1922 έως 2-10-1998)

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 17 Ιουνίου του 1922, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με τίτλο "Ανόρθωση" με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του και πάθος για τη δημοσιογραφία. Φοίτησε στο «Λύκειο Κοραής» και το «Καθολικό Γυμνάσιο Ουρσουλίνων» της Νάξου[εκκρεμεί παραπομπή]. Σπούδασε φιλολογία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής και ενώ ήταν έγκυος, φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση και γέννησε στην φυλακή την θυγατέρα της, μετέπειτα ποιήτρια Ρένα Χατζηδάκη (1943 – 2003). Μετά την απελευθέρωση, εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε γνωστά περιοδικά και εφημερίδες, ταξιδεύοντας παράλληλα πολύ στην Ευρώπη και στις Ανατολικές χώρες. Την περίοδο 1953 – 1954 έζησε στο Παρίσι. Δημοσίευσε μικρά έργα της σε λογοτεχνικά περιοδικά και πρωτοεμφανίστηκε στην βιβλιογραφία το 1949 με την συλλογή από νουβέλες «Αγάπη». 'Εγινε ευρύτερα γνωστή 10 χρόνια αργότερα, με το βιβλίο της για τον Νίκο Καζαντζάκη "«Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός»". Δημοσίευσε 24 βιβλία (μυθιστορήματα, νουβέλες και δοκίμια) που έχουν κάνει αλλεπάλληλες εκδόσεις. Έγραψε σημαντικά δοκίμια για Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Επιπλέον, το μυθιστόρημά της «Η αγάπη άργησε μια μέρα» (1994) διασκευάστηκε για την ελληνική τηλεόραση. Ο λόγος της υπήρξε αντισυμβατικός και χαρακτηρίστηκε ως η σκοτεινή θεά Εκάτη της λογοτεχνίας μας.

"Αγάπη" (1949),
"Νίκος Καζαντζάκης - Ένας τραγικός" (1959),
"Βιογραφία- Άπαντα Μ.Πολυδούρη" (1961),
"Και το χρυσάφι των κορμιών τους" (1961),
"Οι καταραμένες" (1962),
"Οι Εβραίοι κάποτε (Μίκαελ)" (1966),
"Ο ηλιοπότης Ελύτης" (1961),
"Παιδεία ώρα μηδέν, ή της εκμηδένησης" (1972),
"Τι απόγινε κείνος που ήρθε να βάλει φωτιά" (1972),
«Αντιγνώση,τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού» (1974) ,
"17 Νοέμβρη 1973- Η νύχτα της μεγάλης σφαγής" (1974),
"Κ. Καρυωτάκης - Μ. Πολυδούρη- Η αρχή της αμφισβήτησης" (1977),
"Επάγγελμα πόρνη" (1978),
"Η γυναίκα που χάθηκε καβάλα στο άλογο" (1981),
"Μου σερβίρετε ένα βασιλόπουλο παρακαλώ;" (1983),
"Η γυναίκα σου η αλήτισσα" (1984),
"Η Συβαρίτισσα" (1987) ,
"Νύχτωσε αγάπη μου Είναι χτες" (1990),
"Που έδυ μου το κάλλος" (1992),
"Παραλήρημα σε ντο μείζονα" (1992),
"Σύγχρονός μας ο Κάφκα" (1993),
"Η αγάπη άργησε μια μέρα" (1994),
"Από τη μήδεια στη Σταχτοπούτα- η ιστορία του φαλλού" (1998)
"Παλαιοπώλης Αναμνήσεων"(1998)

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΟΣ





ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΟΣ



Οι αρχαιολογικές έρευνες για τον εντοπισμό μυκηναϊκών οικιστικών καταλοίπων στη Μεσσηνία ξεκίνησαν ήδη από το 1909 με τον αρχαιολόγο Α.Σκιά ενώ το 1912 ο Κων/νος Κουρουνιώτης αναζητούσε το μυκηναϊκό-ομηρικό ανάκτορο της Πύλου.


Image Κατά τα έτη 1912 και 1926 ο Κωνσταντίνος Κουρουνιώτης ανέσκαψε δύο θολωτούς τάφους, στις θέσεις Τραγάνα και Κορυφάσιο, στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου του Ναυαρίνου. Παρόλο που και οι δύο τάφοι, είχαν συληθεί ήδη κατά την αρχαιότητα, έδωσαν σημαντικά ευρήματα: από τον πρώτο (στην Τραγάνα) προήλθαν τρεις αμφορείς ανακτορικού ρυθμού και από τον δεύτερο (στο Κορυφάσιο) μια συλλογή από αγγεία Μέσης Ελλαδικής και Υστεροελλαδικής Ι εποχής.


Η παρατήρηση από τον Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη επιφανειακών ενδείξεων για την ύπαρξη και άλλων θολωτών τάφων στάθηκε αφορμή για τη σύσταση μιας ελληνοαμερικανικής αποστολής, με επικεφαλής τον ίδιο εκ μέρους της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και τον Carl Blegen από το Πανεπιστήμιο του Cincinnati, με στόχο τον εντοπισμό και την ανασκαφική έρευνα μυκηναϊκών θέσεων και νεκροταφείων της Δυτικής Μεσσηνίας. Τα ευρήματα των δύο ανεσκαμένων τάφων καθιστούσαν σαφές, ότι επρόκειτο για βασιλικούς τάφους και επομένως στην ευρύτερη περιοχή θα πρέπει να βρισκόταν και μυκηναϊκό ανάκτορο. Το 1938 διεξήχθη μια πρώτη σύντομη επιφανειακή έρευνα και το 1939 επισημάνθηκαν με τη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής και ειδικά του κ. Χαράλαμπου Χριστοφιλόπουλου, επτά-οκτώ θέσεις μυκηναϊκής εποχής, στα ΒΑ του κόλπου του Ναυαρίνου.

Ο λόφος του Άνω Εγκλιανού, που δεσπόζει στην περιοχή, με θέα στον μεγαλοπρεπή κόλπο του Ναυαρίνου στα Νότια και το όρος Αιγάλεω στα Βόρεια, επιλέχθηκε από τους ερευνητές για την διενέργεια ανασκαφικής έρευνας. Την προσοχή τους είχαν προσελκύσει δύο συμπαγείς άμορφες μάζες στην κορυφή του λόφου, που προεξείχαν από το έδαφος.
Αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο για αρχιτεκτονικά λείψανα μεγάλου οικοδομήματος της Εποχής του Χαλκού, που είχε καταστραφεί από πυρκαγιά. Στις 4 Απριλίου του 1939 έγιναν οι πρώτες δοκιμαστικές τομές, οι οποίες αποκάλυψαν τμήματα τοίχων, δάπεδα, τμήματα τοιχογραφιών και μυκηναϊκά όστρακα. Το πιο εντυπωσιακό εύρημα, ωστόσο, ήταν η ανακάλυψη 600 και πλέον πήλινων πινακίδων Γραμμικής Β΄ Γραφής, οι οποίες ήταν ως τότε γνωστές μόνο από την Κνωσό. Ήταν πια φανερό πώς επρόκειτο για ανακτορικό συγκρότημα, όμοιο με αυτά των Μυκηνών, της Τίρυνθας, των Θηβών.
Οι ανασκαφές διεκόπησαν με την κήρυξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου έως το 1952, οπότε ξεκίνησαν εκ νέου. Στο διάστημα 1952-1966 οι συστηματικές ανασκαφικές εργασίες αποκάλυψαν σταδιακά το Ανάκτορο του Νέστορος καθώς και τον περιβάλλοντα χώρο του στα πρανή του λόφου.
Το έργο του Κωνσταντίνου Κουρουνιώτη στην περιοχή, συνέχισε ο Σπυρίδων Μαρινάτος, ο οποίος τον διαδέχτηκε μετά τον θάνατό του, το 1952. Ο Σπ. Μαρινάτος αποφάσισε να ερευνήσει παρακείμενους προϊστορικούς οικισμούς και νεκροταφεία, ενώ η αμερικανική αποστολή αφοσιώθηκε στην συστηματική ανασκαφή και αποκάλυψη του ανακτόρου και των κτιριακών συνόλων γύρω από αυτό.
Το χειμώνα 1960-1961 κατασκευάστηκε από την ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία μεταλλικό προστατευτικό στέγαστρο πάνω από το κεντρικό τμήμα του ανακτορικού συγκροτήματος. Έτσι ένα μεγάλο μέρος των δαπέδων, των εστιών και άλλων αρχιτεκτονικών στοιχείων παρέμειναν ορατά για τους επισκέπτες.
Το 1973 εκδόθηκε το θεμελιώδες τρίτομο έργο των C. Blegen και M. Rawson “The Palace of Nestor at Pylos in Western Messenia”, όπου παρουσιάστηκε συνολικά το ανασκαφικό τους έργο στην περιοχή του ανακτόρου.
Κατά τη δεκαετία του 1990, υπό το πρίσμα εξελιγμένων τεχνικών και νέας μεθοδολογίας επανεξετάστηκαν τα δεδομένα και το υλικό των πρώτων ανασκαφών, αποκαλύπτοντας νέα στοιχεία. Το 1990 εγκαινιάστηκε η νέα αυτή περίοδος ερευνητικής δράσης στο λόφο του Άνω Εγκλιανού, από ανασκαφική ομάδα του Πανεπιστημίου της Minnesota, με επικεφαλής τον καθηγητή κλασικής αρχαιολογίας Frederick Cooper και τους Michael Nelson, Charles Griebel. Η πολυετής συστηματική έρευνα στο Ανάκτορο με την ονομασία: MARWP (Minnesota Archaeological Researches in the Western Peloponnese, The Pylos Project), διήρκησε ως το 1998, υπό την εποπτεία της Ζ΄ ΕΠΚΑ. Στόχος του προγράμματος, του πρώτου που πραγματοποιήθηκε μετά την αρχική ανασκαφή του 1939, ήταν ο επιμελής καθαρισμός και η επανεξέταση όλων των ερευνηθέντων από τον πρώτο ανασκαφέα, Carl Blegen, τμημάτων του Ανακτόρου. Η διεξοδική έρευνα των αρχιτεκτονικών λειψάνων οδήγησε στην νέα κάτοψη του Ανακτόρου με ενσωματωμένες όλες τις αρχιτεκτονικές φάσεις και τις τεχνικές δόμησης. Νέα στοιχεία προστέθηκαν στο παρελθόν του λόφου από την επανεξέταση αντικειμένων που είχαν συσσωρευθεί σε αποθέτη, επί ανασκαφών Blegen και δεν είχαν καταλογογραφηθεί. Η χρήση νέων τεχνολογιών όπως της δορυφορικής τηλεπισκόπησης, το παγκόσμιο σύστημα εντοπισμού θέσης, αλλά και οι εκτεταμένες εφαρμογές των Γεωγραφικών συστημάτων πληροφόρησης συνέβαλαν τα μέγιστα στον επαναπροσδιορισμό της θέσης τάφων και ταφών που ο Blegen είχε ανασκάψει, όπως και στον εντοπισμό στην ευρύτερη περιοχή ορυχείων και πηγών οψιδιανού.
Κατά τα έτη 1991-1996 πραγματοποιήθηκε μια μεγάλης κλίμακας έρευνα πεδίου, το πρόγραμμα PRAP (Pylos Regional Archaeological Project / Περιφερειακό Αρχαιολογικό Πρόγραμμα Πύλου), με επικεφαλής τον καθηγητή αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Cincinnati, Jack Davis στην ευρύτερη περιοχή της ΝΔ Μεσσηνίας, έχοντας ως επίκεντρο το Ανάκτορο.
Στόχος της διεπιστημονικής ερευνητικής ομάδας ήταν να μελετήσει την ιστορία της ευρύτερης περιοχής διαχρονικά αλλά και να εντοπίσει και να προσδιορίσει την έκταση της πόλης που περιέβαλε το ανακτορικό συγκρότημα. Πραγματοποιήθηκε συστηματική επιφανειακή έρευνα σε συνολική έκταση 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που περιλάμβανε το μυκηναϊκό ανάκτορο και το ευρύτερο περιβάλλον του, περισυλλέχθηκαν αντικείμενα, χρησιμοποιήθηκαν σύγχρονες μέθοδοι και συνεργάστηκαν ειδικοί πολλών επιστημονικών τομέων (γεωαρχαιολογία, γεωφυσική, γεωχημεία, εδαφολογία, παλυνολογία, γεωχρονολόγηση, μικροπαλαιοντολογία, και υδρομηχανική), σε μια προσπάθεια να διατυπώσουν μια ενιαία ιστορία για την εξέλιξη του τοπίου της ΝΔ Μεσσηνίας . Τα αποτελέσματα του PRAP δημοσιεύτηκαν, το 2005, στο έργο του Jack Davis “Πύλος η Αμμουδερή”.
Από το 1996 το Πανεπιστήμιο του Cincinnati σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αιγαιακής Προϊστορίας, υποστηρίζουν την έρευνα για την έκδοση και την επανέκδοση των ευρημάτων του Μουσείου της Χώρας, που προέρχονται από το Ανάκτορο του Νέστορα ΑΠΟ http://www.lhepka.gr/index.htm

Δημοφιλείς αναρτήσεις