Ο πιο γρήγορος, αφράτος σπιτικός πουρές

Ο πιο γρήγορος, αφράτος σπιτικός πουρές

Ο πουρές είναι ένα φαγητό που όλοι αγαπάμε από μικρά παιδιά, η προετοιμασία του όμως παιδεύει αρκετό κόσμο, γι' αυτό και συχνά καταφεύγουμε στον έτοιμο πουρέ σε μορφή σκόνης. Σήμερα όμως που, λογικά, θα έχετε λίγο παραπάνω χρόνο στη διάθεσή μπορείτε να ακολουθήστε την παρακάτω συνταγή για αφράτο, πεντανόστιμο, σπιτικό πουρέ που θα σας ξετρελάνει. Είναι πανεύκολη και αν και θα σας πάρει λίγο περισσότερο χρόνο σε σχέση με τον έτοιμο πουρέ, το αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει.

• 1 κιλό πατάτες
• 80γρ. βιτάμ
• 50γρ. Μινερβίνη με βούτυρο γάλακτος
• 150ml γάλα φρέσκο
• 1 κουταλάκι αλάτι
• λίγο πιπέρι
• 1 κύβο ζωμό κοτόπουλου ή βοδινού ή λαχανικών (ή 2 κουταλάκια • ζωμό σε κόκκους)

Καθαρίζετε τις πατάτες, τις κόβετε σε μικρότερα κομμάτια και τις βάζετε να βράσουν σε νερό που να τις καλύπτει αρκετά, στο οποίο πιο πριν έχετε διαλύσει τον ζωμό.

Μόλις οι πατάτες μαλακώσουν (25-30 λεπτά) τις στραγγίζετε και τις βάζετε στο μπλέντερ, προσθέτοντας τα υπόλοιπα υλικά.

Χτυπάτε όλα τα υλικά πολύ καλά σε μέτρια ταχύτητα μέχρι να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα και ο πουρές σας είναι έτοιμος.
queen.gr

Όλη μας η δύναμη βρίσκεται στη σκέψη μας...

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

 

Όλη μας η δύναμη βρίσκεται στη σκέψη μας... Αν επιθυμουμε μια ζωή γεμάτη χαρα, τότε χρειάζεται να κάνουμε χαρούμενες σκέψεις..αν θέλουμε μια άνετη ζωή, χρειάζεται να κάνουμε πλούσιες σκέψεις... αν θέλουμε μια ζωή γεμάτη αγάπη χρειάζεται να κάνουμε σκέψεις γεμάτες αγάπη... ό,τι εκπέμπουμε με σκέψεις ή με λόγια, αυτό επιστρέφει σε μας σε αντίστοιχη μορφη...
όλα τελικά βρίσκονται στη δύναμη του μυαλού μας...
είναι δύσκολο μα αξίζει όσο τίποτε άλλο....
γιατί η σκέψη μας είναι το επόμενο βήμα του μέλλοντος μας...

Μαρκέλλα Μαρμαρινού

Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904)

πηγή http://visaltis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9962.html?spref=fb

Σάββατο, 13 Οκτωβρίου 2012

Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904)

8:31 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο

Γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τη Βόρεια Ήπειρο. Μετά τη μετακίνηση της οικογένειας στην Αθήνα, σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδωναπ' όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού το 1891. Φέροντας τύψεις για την έκβαση του πολέμου του 1897 συμμετείχε από τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900 Μακεδονικό κομιτάτο για την εμψύχωση του απογοητευμένου ελληνικού πληθυσμού της Μακεδονίας και σε αντίδραση στη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων.

Έτσι από τον Φεβρουάριο του 1904 ο Παύλος Μελάς έσπευσε με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους Α. Κοντούλη, Α. Παπούλα και Γ. Κολοκοτρώνη, προς επιτόπια μελέτη της κατάστασης. Αποτυγχάνοντας σε εκείνη την πρώτη προσπάθεια, επανήλθε τον Ιούλιο του ίδιου έτους οπότε και εισήλθε στη Μακεδονία ως ζωέμπορος με το όνομα "Πέτρος Δέδες". Μετά 20ήμερη παραμονή συναντήθηκε με τον Λάμπρο Κορομηλά στηΘεσσαλονίκη ανταλλάσσοντας σκέψεις για ανάληψη επιχειρήσεων και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα.

Στις 18 Αυγούστου όταν όλα ήταν έτοιμα κατά το σχέδιο ο Παύλος Μελάς με το επιχειρησιακό όνομα Καπετάν Μίκης Ζέζας, επικεφαλής σώματος εκ 35 μόλις ανδρών, που το αποτελούσαν Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικοί, ανέλαβε την αρχηγία του Μακεδονικού αγώνα ενάντια στους Βούλγαρους και εισήλθε ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη με την εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω μεταξύ στη περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Πληροφορηθέντες οι Τούρκοι από διάφορους καταδότες περί της εισόδου και της δράσης του Παύλου Μελά έθεσαν προς καταδίωξή του πολυάριθμο τουρκικό απόσπασμα.

 Παρά τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο Παύλος Μελάς άρχισε ν΄ αποδεκατίζει τις βουλγαρικές ομάδες με βάση τα χωριά Λιγκοβάνη και Λίχυβο. Όμως στις 13 Οκτωβρίου 1904 βρισκόμενος στα Στάτιστα και προδομένος από την βουλγάρικη συμμορία του Μήτρου Βλάχου περικυκλώθηκε από Τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών. Μετά από δίωρη λυσσαλέα μάχη διέταξε αιφνίδια έξοδο τεθείς επικεφαλής των ανδρών του. Στην επιχείρηση αυτή τραυματίσθηκε θανάσιμα στην οσφυϊκή χώρα και πέθανε μετά από μισή ώρα στα χέρια του φίλου του, Γεώργιο Στρατινάκη. Η τελευταία του φράση πριν ξεψυχήσει ήταν:^[1]

    "Βούλγαρος να μη μείνει"    

Ο τάφος του Παύλου Μελά όπως δημιουργήθηκε πρώτα στην Καστοριά. Φωτογραφία του 1904 του Λεωνίδα Παπάζογλου.

Γύρω από το σώμα του νεκρού Π. Μελά εκτυλίχθηκε μια διπλωματική επιχείρηση για την παραλαβή και ενταφιασμό του. Οι Έλληνες δεν ήθελαν να γίνει γνωστό στους Τούρκους ποιος ήταν ο νεκρός, και συγκεκριμένα ότι ήταν Έλληνας αξιωματικός, διότι αυτό θα δημιουργούσε διπλωματική κρίση. Αρχικά ο νεκρός θάφτηκε από τους χωρικούς έξω από τη Στάτιστα ενώ οι Τούρκοι δεν γνώριζαν την ταυτότητά του. Αργότερα ο προεστός της Στάτιστας ονόματι Ντίνας απεσταλμένος της ελληνικής πλευράς (πιθανώς του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη ή του οπλαρχηγού Κύρου) επιχείρησε να ξεθάψει και να μεταφέρει αλλού τον νεκρό. Στο μεταξύ όμως ο θάνατος του Μελά είχε μαθευτεί στην Αθήνα και η Τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα ειδοποίησε τις Τουρκικές Αρχές της Θεσσαλονίκης να βρουν το πτώμα ώστε να το χρησιμοποιήσουν ως απόδειξη της Ελληνικής επέμβασης σε Τουρκική επικράτεια. Έτσι, ενώ ο Ντίνας έκανε την εκταφή εμφανίστηκε Τουρκικός στρατός. Τότε έκοψε βιαστικά το κεφάλι του νεκρού και έφυγε. Το κεφάλι τάφηκε μπροστά στην Ωραία Πύλη του Ναού της Αγίας Παρασκευής στο χωριόΠισοδέρι ενώ οι Τούρκοι πήραν το ακέφαλο σώμα και το πήγαν στην Καστοριά για αναγνώριση. Ο Γερμανός Καραβαγγέλης, που γνώριζε τα πάντα, κινητοποίησε τη νεολαία της Καστοριάς που περικύκλωσε το Διοικητήριο και απαιτούσε να τους δοθεί το σώμα "κάποιου Ζέζα" που ήταν Έλληνας. Ο Μητροπολίτης, προειδοποιώντας ότι μπορεί να συμβούν ταραχές που θα έβλαπταν την ειρηνική συμβίωση Τούρκων και Ελλήνων κατάφερε να του δοθεί το σώμα το οποίο και τάφηκε στο παρεκκλήσιο των Ταξιαρχών κοντά στο Μητροπολιτικό Μέγαρο Καστοριάς.^[2]

Μετά το θάνατο του η δράση των Ελληνικών δυνάμεων έγινε πιο έντονη, περιορίζοντας τη δράση των Βούλγαρων κομιτατζήδων, και επιτυγχάνοντας την ένωση Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας με την Ελλάδα.

Σήμερα, το όνομα του Παύλου Μελά φέρει προς τιμή του το χωριό Στάτιστα ενώ πλήθος προτομών του στολίζουν πλατείες πόλεων μεταξύ των οποίων στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Κοζάνη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Ο Παύλος Μελάς θεωρείται σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα, και πολλά προσωπικά του αντικείμενα εκτίθενται τώρα στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης και στο μουσείο Παύλος Μελάς στην Καστοριά.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

«Η Μεγάλη Σφαγή» Λιάο Γιβού

Bigbook.gr

Στην 64η Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης τα φώτα στρέφονται ήδη πάνω στα βιβλία του αλλά ο Μο Γιαν δεν θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον για την Κίνα. Στο κλείσιμο της έκθεσης την Κυριακή, οι γερμανοί εκδότες έχουν προγραμματίσει να απονείμουν το περίφημο Βραβείο Ειρήνης τους σε έναν άλλο κινέζο συγγραφέα, τον Λιάο Γιβού. Πρόκειται για πιο αιχμηρό υπερασπιστή των δικαιωμάτων του κινέζου πολίτη που εμπνεύστηκε το ποίημα «Η Μεγάλη Σφαγή» από τα γεγονότα της Τιενανμέν, για το οποίο καταδικάστηκε σε 4ετή φυλάκιση...

http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4759292

16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΡΤΟΥ ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ «ΤΟ ΨΩΜΙ»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΡΤΟΥ

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ «ΤΟ ΨΩΜΙ»

(Ο Μίλτος Σαχτούρης εμπνεύστηκε το ποίημα αυτό από την πείνα της Κατοχής.)

Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό

ψωμί, είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό

ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι

έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω,

όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος, κι αυτή

μ’ ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε κομμάτια γνήσιο ουρανό

κι όλοι τώρα τρέχαν σ’ αυτή, λίγοι πήγαιναν στο ψωμί,

όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό!

Ας μην το κρύβουμε. Διψάμε για ουρανό.

Προστατέψτε τα παιδιά από τις ιώσεις

 Προστατέψτε τα παιδιά από τις ιώσεις

Όλοι ανησυχούμε για τις ιώσεις που μπορεί να ταλαιπωρούν την οικογένειά μας. Ακολουθώντας απλές πρακτικές μπορούμε να ενισχύσουμε την άμυνα του οργανισμού και να θωρακίσουμε τα παιδιά μας ενόψει του χειμώνα που έρχεται.

■ Διατροφή

Τα τρόφιμα που θωρακίζουν την υγεία είναι αυτά που περιέχουν αντιοξειδωτικές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Στη συνέχεια αναφέρονται οι τροφές στις οποίες τα συστατικά αυτά βρίσκονται σε μεγάλη περιεκτικότητα.

Τα ω - 3 λιπαρά οξέα βοηθούν στην τόνωση του οργανισμού. Θα τα βρείτε σε λιπαρά ψάρια, όπως οι σαρδέλες, ο κολιός, το σκουμπρί, ο σολομός και η πέστροφα. Εκτός από τα ψάρια, ανιχνεύονται σε ξηρούς καρπούς, όπως τα φιστίκια, στο σουσάμι και κατά συνέπεια και στο σησαμέλαιο, καθώς και στο λιναρόσπορο.

Η βιταμίνη C είναι ένας από τους καλύτερους συμμάχους του οργανισμού κατά των ιώσεων. Θα τη βρείτε σε μεγάλες συγκεντρώσεις σε ωμές κόκκινες και πράσινες πιπεριές, ακτινίδια, μπρόκολο (στον ατμό), ωμό λάχανο, φράουλες, πορτοκάλια και χυμό ντομάτας.

Το β - καροτένιο συμβάλλει επίσης στην άμυνα του οργανισμού. Περιέχεται κυρίως σε φρούτα και λαχανικά με έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, όπως τα καρότα αλλά και η ντομάτα, και στα πράσινα λαχανικά, όπως το μαρούλι, το σπανάκι και το μπρόκολο.

Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Ε, όπως το ελαιόλαδο, οι ξηροί καρποί, τα σκουρόχρωμα φυλλώδη λαχανικά και το κρασί, είναι επίσης σημαντικές για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

■ Υγιεινή

• Προσωπική

Καλό πλύσιμο των χεριών πρίν την κατανάλωση φαγητού, μετά την τουαλέτα, παιχνίδι στο πάρκο, επιστροφή απο σχολείο κτλ.
Χρήση αλκοολούχου αντισηπτικού gel ή μαντηλιών μετά το πλύσιμο ιδιαίτερα σε εξωτερικούς χώρους. Το αφήνουμε να στεγνώσει καλά.
Φτάρνισμα σε χαρτομάντηλο ή στον αγκώνα μας και στη συνέχεια πετάμε το χαρτομάντηλο και πλένουμε τα χέρια μας.
Δέν ακουμπάμε τα χέρια μας στο στόμα, τη μύτη ή τα μάτια μας.
Δέν μοιραζόμαστε ποτήρια, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, πετσέτες.

• Περιβάλλον

Καλή απολύμανση κοινόχρηστων χώρων και (σπίτι και σχολείο).
Καλός αερισμός σπιτιού και σχολείου.
Αποφυγή χώρων με συνωστισμό ιδιαίτερα σε εποχή έξαρσης ιώσεων.
Αποφυγή έκθεσης του παιδιού σε παθητικό κάπνισμα.
Αποφυγή λούτρινων παιχνιδιών ιδιαίτερα στο σχολείο και συχνή απολύμανση των παιχνιδιών και των πάγκων.

Κρατάμε το παιδί στο σπίτι όταν αρρωστήσει - επιστροφή μόνο όταν ελεύθερο συμπτωμάτων για 48 ώρες (ιδιαίτερα όταν πρόκειται για γαστρεντερίτιδα).
Προστασία νεογνών και μικρών βρεφών ιδιαίτερα σημαντική. Πλήρης αποφυγή επαφής με αρρώστους - εάν δεν είναι εφικτό τότε πρέπει ναι φορούν μάσκα προστασίας στόματος και μύτης.

■ Εμβόλια

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης σοβαρών ασθενειών της παιδικής ηλικίας.
Προστασία ευπαθών μελών της οικογένειας.
Εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών. Μην ξεχνάτε τις επαναληπτικές δόσεις!
Εμβόλιο κοινής γρίπης συνιστάται σε παιδιά που πάνε σε παιδικό σταθμό. Περίοδος εμβολιασμού Νοέμβριος - Φεβρουάριος. 2 δόσεις αν <2 ετών και πρώτη φορά.
Αποφυγή εμβολιασμού κατά τη διάρκεια ίωσης.
Κανένα εμβόλιο δεν αντενδείκνυται σε υγιή παιδιά και δεν χρειάζεται απομόνωση του παιδιού μετά τον εμβολιασμό.

Οι ιώσεις δεν θεραπεύονται με αντιβίωση - υποστηρικτική αγωγή μόνο. Δίνονται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του παιδίατρου για τη θεραπεία τυχόν βακτηριακών (δευτεροπαθών) επιπλοκών. Η άσκοπη χρήση τους εκθέτει το παιδί στους κινδύνους αλλεργικών αντιδράσεων, παρενεργειών και συμβάλλει στη δημιουργία ανθεκτικών μικροβίων. Τα μέτρα αντιμετώπισης περιλαμβάνουν την ανάπαυση και την ανακούφιση από τα συμπτώματα όπως η χορήγηση αντιπυρετικών, οι ενσταλάξεις φυσιολογικού ορού στη μύτη και η αύξηση της υγρασίας του περιβάλλοντος για τη διευκόλυνση της αποβολής των εκκρίσεων. Επίσης σε υψηλό πυρετό βοηθά ένα χλιαρό λουτρό και η λήψη πολλών υγρών και χυμών. Σε περίπτωση γαστρεντερίτιδας, συνιστάται η κατανάλωση αρκετών υγρών (νερό, Almora) ή ελαφρά δίαιτα (δεν χρειάζεται η αποφυγή γάλακτος εκτός εάν τα συμπτώματα διαρκούν πάνω από 3 – 5 ημέρες). Συμβουλευτείτε τον παιδίατρο.

newsbeast.gr

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ «Ἁμάξι στὴ βροχή»

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ «Ἁμάξι στὴ βροχή»

Ὧρα προσμένει μοναχὴ
ἡ ἅμαξα κάτω ἀπ᾿ τὴ βροχή,

καὶ δὲν τὴ μέλει,
κι εἶναι σὰ νὰ τὴν τυραννᾶ
πιότερη ἡ ξένη γειτονιὰ
ποὺ δὲν τὴ θέλει.

Τ᾿ ἀλογατάκια της, σιμά,
κάτω ἀπ᾿ τὸν ἴδιο μουσαμὰ
κάνουν καρτέρι,
στὸν τόπο αὐτόν, τὸν θλιβερό,
πρᾶμα δὲ μένει ἀπὸ καιρό,
νὰ τὄχουν ταίρι.

Γρίλιες δὲν εἶναι, μήτε αὐλὲς
περικοκλάδες βαθουλές,
δὲν ἔμειν᾿ ἕνα
ἀπ᾿ τὰ φανάρια στὴ σειρὰ
μὲ τὰ δυὸ μπρούτζινα φτερά,
τὰ σταυρωμένα.

Τ᾿ ἀνώφλια ἐπέσαν κι οἱ ἀγκωνιὲς
κι οἱ ἀνεμοπέραστες, στενές,
οἱ γαλαρίες
κι ἔφυγαν ἔντρομες, πολλὲς
κι οἱ θύμησες, σὰν τὶς καλές,
σεμνὲς κυρίες.

Ἄδεια βιτόρια καὶ φτωχή,
πάρε μου ἐμένα τὴν ψυχή,
πάρε με ἐμένα
γιὰ ταξιδιώτη σου, κι εὐθὺς
πᾶμε, ὅθε κίνησες νὰ ῾ρθεῖς:
στὰ Περασμένα.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΚΟΨΤΕ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ

από 7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας, 

 

Oι περισσότεροι άνθρωποι διατηρούμε ακόμα μέσα μας το ένστικτο της αγέλης. Προσφέρει μεγάλη ανακούφιση το να ανήκεις εκεί που ανήκουν και οι άλλοι, και να έχεις οικογένεια, φίλους και αγαπημένα πρόσωπα που σε βοηθούν να αναπτυχθείς, τουλάχιστον στην αρχή του ταξιδιού σου.

Όμως μερικές φορές τυχαίνει οι κοντινοί μας άνθρωποι να μη μας στηρίζουν. Κοιτάξτε γύρω σας, όχι μόνο το σύντροφο και τα μέλη της οικογένειάς σας, αλλά και όλες τις σχέσεις που έχετε στη ζωή σας. Η έλλειψη στήριξης δεν είναι απαραίτητα τόσο προφανής. Μπορεί να κάνουμε παρέα με κάποιον που αγαπάμε χρόνια ολόκληρα και τον θεωρούμε φίλο μας, μέχρι να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι η συγκεκριμένη σχέση δε μας βοηθάει και, για την ακρίβεια, μας εμποδίζει να προχωρήσουμε. Είναι πολύ εύκολο να εξαπατηθείτε από την άνεση που φαινομενικά σας προσφέρει μια μακρόχρονη σχέση. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος σιγουριάς που προκύπτει απ' την οικειότητα και απ' το γεγονός ότι γνωρίζεις την ιστορία του άλλου και αυτός τη δική σου, και από την ιστορία που έχετε φτιάξει εσείς οι δύο μαζί, ακόμα και αν είναι πραγματικά πολυτάραχη.

Όμως έρχεται κάποια στιγμή που πρέπει να θέσετε κάποιες σκληρές ερωτήσεις: Αυτό το πρόσωπο πραγματικά σας αγαπάει ή μένει δίπλα σας εξαιτίας των δικών του ελλείψεων ή των αναγκών; Μπορεί να λένε ότι σας αγαπούν, αλλά σας κάνουν να νιώθετε έτσι; Χαίρονται πραγματικά με την επιτυχία σας ή πάντα καταφέρνουν και βρίσκουν τι κάνατε λάθος; Σας αγαπούν αρκετά ώστε να σας αφήνουν να εξελίσσεστε και να κάνετε καλύτερα πράγματα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα τους αφήσετε πίσω;

Η μη αποδοχή και η υποβόσκουσα κριτική μπορεί να αποτελέσει ισχυρό εμπόδιο στην ανάπτυξη σας. Αν δεν παίρνετε την αγάπη και τη στήριξη που χρειάζεστε από τις σχέσεις της ζωής σας, θα σας είναι πολύ πιο δύσκολο να επιτύχετε την εσωτερική απλότητα.

Αν προχωράτε μπροστά, μερικές φορές δεν έχετε άλλη επιλογή από το να αφήσετε πίσω σας αυτούς που δεν είναι έτοιμοι να προχωρήσουν μαζί σας.

Συχνά το μόνο που θα έχετε να κάνετε είναι να απομακρυνθείτε με ένα χαμόγελο, και σταδιακά αλλά αποφασιστικά να μειώσετε την παρουσία τους στη ζωή σας.
Συνειδητοποιήστε ότι όλοι οι οικογενειακοί δεσμοί και οι φιλίες της ζωής σας εξυπηρετούν κάποιο σκοπό. Αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να διαρκέσουν για πάντα. Απαιτείται ιδιαίτερο χάρισμα για να αναγνωρίσετε πότε ήρθε η στιγμή να θέσετε τέλος σε μια δυσλειτουργική σχέση, ακόμα κι αν το άλλο πρόσωπο δεν το παραδέχεται, και να αποχωρήσετε ευγενικά και να συνεχίσετε το δρόμο σας. Τότε θα έχετε το χρόνο και την ενέργεια να συγκεντρωθείτε σε σχέσεις που σας προσφέρουν στήριξη και αγάπη.

Αριστοτέλης VS Πλάτωνα: Οι διαφορές των δύο γιγάντων

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη 

πηγή http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/filosofias/aristotelhs-vs-platwna-oi-diafores-twn-duo-gigantwn.html

Αριστοτέλης VS Πλάτωνα: Οι διαφορές των δύο γιγάντων

Μελετώντας την πορεία της Φιλοσοφίας στον Ελληνικό κόσμο, συναντάμε μεγάλες προσωπικότητες που με τη σκέψη και το έργο τους χάραξαν βαθιά την Ιστορία του Πολιτισμού και επέδρασαν στη διαμόρφωσή του χιλιάδες χρόνια μετά την εποχή τους.

Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγονται ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, δύο πραγματικοί γίγαντες της διανόησης και του πνεύματος, που συνδέθηκαν στενά μεταξύ τους, δίδαξαν μεγάλες αλήθειες, αναγνωρίστηκαν και τιμήθηκαν από τις μεταγενέστερες γενιές μέχρι και σήμερα για την προσφορά τους.Στα έργα τους συναντάμε πολλά κοινά σημεία στις απόψεις τους για τη ζωή, τον άνθρωπο, την ηθική, κάτι που άλλωστε είναι φυσικό εφόσον συνδέθηκαν μεταξύ τους ως Δάσκαλος και Μαθητής. Συναντάμε όμως και κάποιες διαφορές στην αντίληψή τους για τον Κόσμο, την πολιτική και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.  Οι διαφορές μεταξύ των δύο φιλοσόφων.

Ο Πλάτωνας γεννήθηκε το 428 π.Χ. στην Αθήνα. Οι γονείς του κατάγονταν από αριστοκρατική γενιά. Έτσι η μόρφωσή του ήταν προσεγμένη. Από τα νεανικά του χρόνια εκδήλωσε το ενδιαφέρον για την πολιτική και τα όσα συνέβαιναν στην Αθήνα. Όταν ήταν 20 ετών, γνώρισε το μετέπειτα δάσκαλό του, Σωκράτη, κοντά στον οποίο έμεινε για 8 χρόνια, μέχρι και το θάνατό του. Με τον Σωκράτη ανέπτυξε μία ιδιαίτερη σχέση ως μαθητής του, καθώς η διδασκαλία του επηρέασε με αποφασιστικό τρόπο τη διαμόρφωση του εσωτερικού κόσμου του Πλάτωνα.

Ο Πλάτωνας φρόντισε, μετά το θάνατο του δασκάλου του, να διασώσει και να μεταδώσει τις διδασκαλίες και τη μεγαλειώδη φυσιογνωμία του, γράφοντας τους γνωστούς σωκρατικούς διαλόγους.

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά από πολλά ταξίδια, ίδρυσε το 387 π.Χ. στην Αθήνα μία φιλοσοφική Σχολή κοινοβιακού χαρακτήρα, την οποία ονόμασε Ακαδημία προς τιμή του ήρωα Ακάδημου. Εκεί δίδαξε για 40 ολόκληρα χρόνια, ως το θάνατό του, σύμφωνα με τα ιδανικά του και με το σωκρατικό πνεύμα.Η Ακαδημία αναδείχθηκε στον ελλαδικό χώρο σε έναν καταλυτικό φορέα γνώσης και διαμόρφωσης σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής και ανέδειξε πολλά μεγάλα ονόματα στον τομέα της φιλοσοφίας και επιστήμης. Ένα από αυτά ήταν ο Αριστοτέλης.

Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής το 384 π.Χ. Ο πατέρας του ήταν φημισμένος γιατρός, γεγονός που πιθανόν επηρέασε το ενδιαφέρον του γιού του για τη βιολογία και τη φυσική.Στην Ακαδημία του Πλάτωνα μπήκε σε ηλικία 18 ετών και έμεινε σ' αυτήν 19 χρόνια, μέχρι και το θάνατο του δασκάλου του.

Ανέπτυξε μαζί του στενή σχέση και σεβασμό προς το πρόσωπό του, αλλά διαφώνησε και διαφοροποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό πάνω σε ορισμένες ιδέες και θέσεις του. Γι’ αυτό και λέγεται ότι ο Πλάτωνας τον αποκαλούσε “πόλο”, δηλαδή πουλάρι που κλωτσάει τη μητέρα του στην κοιλιά μόλις γεννηθεί.

Οι διαφωνίες των δύο μεγάλων φιλοσόφων είναι ένα θέμα που αξίζει να μελετήσει κανείς. Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα τα σημεία στα οποία είχαν διαφορετική θεώρηση:Σημείο πρώτο: Η Θεωρία των Ιδεών Το πρώτο κύριο και βασικό σημείο διαφωνίας τους ήταν η αντίληψή τους για τον Κόσμο. Ο Πλάτωνας πίστευε ότι πίσω από τον κόσμο των αισθήσεων και της Ύλης υπήρχε μία άλλη πραγματικότητα, την οποία ονόμαζε “Κόσμο των Ιδεών”. Σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν και βρίσκονται τα καλούπια, οι αιτίες, τα πρότυπα όλων των πραγμάτων και φαινομένων που αντιλαμβανόμαστε μέσω των αισθήσεων γύρω μας. Όλα είναι φτιαγμένα με βάση μία διαχρονική μορφή, που παραμένει αιώνια και σταθερή παρά τις μεταβολές που ο χρόνος επιφέρει στα πάντα. Αυτές οι διαχρονικές μορφές μοιάζουν να είναι τα πρωταρχικά στοιχεία της φύσης, κάτι σαν διανοητικά και αφηρημένα σχήματα που διαμορφώνουν τα φυσικά φαινόμενα και που ο αριθμός τους είναι συγκεκριμένος. Έτσι πίσω από τον άνθρωπο υπάρχει η “ιδέα-άνθρωπος”, πίσω από το άλογο, υπάρχει η “ιδέα- άλογο”, κ.ο.κ. Ο Αριστοτέλης από τη μεριά του είχε εντελώς αντίθετη άποψη.

Γι’ αυτόν ο Πλάτωνας είχε αναποδογυρίσει την πραγματικότητα. Συμφωνούσε στο ότι ο φυσικός κόσμος διέπεται από μεταβλητότητα, παροδικότητα και φθορά. Αλλά οι «ιδέες» του Πλάτωνα γι’ αυτόν δεν είναι οι αρχικές μορφές των πραγμάτων, αλλά είναι ένα κατασκεύασμα της λογικής του ανθρώπου, που δημιουργείται μέσα από την εμπειρία. Δηλαδή η ιδέα μας για το άλογο σχηματίζεται από τη λογική μας, αφού έχουμε δει και συγκρίνει μέσα στη φύση ένα μεγάλο αριθμό αλόγων και έχουμε καταλήξει σ’ εκείνα τα χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλα, πέρα από τις διαφορές τους. Αυτό το σύνολο κοινών χαρακτηριστικών είναι η ιδέα ή «μορφή», όπως την αποκαλούσε ο Αριστοτέλης, η οποία δεν προϋπάρχει σε κάποιον ειδικό κόσμο, αλλά συναντάται μέσα στο καθετί. Για τον Πλάτωνα η ύψιστη πραγματικότητα βρίσκεται στον Κόσμο των Ιδεών και των Αρχετύπων.

Για τον Αριστοτέλη η ύψιστη πραγματικότητα βρίσκεται σ’ αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Για τον Πλάτωνα όλα όσα βλέπουμε γύρω μας είναι αντανακλάσεις άλλων πραγμάτων, που υπάρχουν στον Κόσμο των Ιδεών-κι επομένως και μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Για τον Αριστοτέλη όσα υπάρχουν μέσα στην ψυχή του ανθρώπου είναι αντανακλάσεις των πραγμάτων και των αντικειμένων του φυσικού κόσμου. Σημείο δεύτερο: Η Πολιτική Ένα άλλο σημαντικό σημείο διαφωνίας μεταξύ των δύο φιλοσόφων είναι η θεώρησή τους για το ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος (πολίτευμα) διακυβέρνησης ενός κράτους.Στο έργο του Αριστοτέλη «Πολιτικά» και στο έργο του Πλάτωνα «Πολιτεία» εκφράζονται οι πολιτικές τους θέσεις με αρκετές κοινές, αλλά και διαφορετικές αντιλήψεις. Ο Πλάτωνας μιλάει για την ιδανική Πολιτεία, που είναι ιδανική επειδή κυβερνάται με το πολίτευμα της «αριστοκρατίας», δηλαδή κυβερνάται από ένα σύνολο ανθρώπων που ξεχωρίζουν για τη σοφία, τη γνώση, την αρετή, τη δικαιοσύνη και την ικανότητα διακυβέρνησης των πολιτών. Ο κάθε πολίτης μέσα σ’ αυτήν έχει μία σημαντική θέση, που είναι σύμφωνη με τη φύση, τις ικανότητες και το έργο που έχει αναλάβει να προσφέρει ανάλογα με τις κλίσεις του.

Έτσι μπορεί να ανήκει στην τάξη των αρχόντων (κυβερνήτες), στην τάξη των φυλάκων – πολεμιστών (υπερασπιστές της ασφάλειας της πόλης από επιθέσεις) και στην τάξη των γεωργών, εμπόρων, τεχνιτών (αυτοί που διασφαλίζουν τα μέσα που χρειάζεται η πόλη για να διατηρηθεί ζωντανή και να επιβιώσει). Οι τάξεις αυτές είναι συμβολικές περισσότερο παρά πραγματικές, και δεν σχηματίζονται με βάση κοινωνικο/οικονομικά ή επαγγελματικά κριτήρια. Σχετίζονται με τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης (γη, νερό, αέρας, φωτιά), που αντιστοιχούν σε χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης. Οπότε, ο κάθε πολίτης ανήκε σε μία από αυτές τις τάξεις σύμφωνα με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του και ανάλογα με την εκπαίδευση που χρειαζόταν να πάρει, προκειμένου να καλλιεργήσει τον χαρακτήρα, το πνεύμα και γενικά τον εσωτερικό του κόσμο.Κατά τον Αριστοτέλη, οι πολίτες χωρίζονται με βάση οικονομικά κριτήρια σε τάξεις γεωργών, τεχνιτών και εμπόρων, ενώ κοινωνικά χωρίζονται σε φτωχούς, πλούσιους και μεσαίους.

Από τη σχέση που έχουν μεταξύ τους οι φτωχοί και οι πλούσιοι θα διαμορφωθεί η μορφή του πολιτεύματος. Οι φτωχοί συνήθως είναι περισσότεροι από τους πλούσιους. Ανάλογα με το πώς είναι μοιρασμένη η δύναμη και με το πού αυτή συγκεντρώνεται, καθορίζεται και το είδος του πολιτεύματος, που μπορεί να έχει τρεις μορφές: μοναρχία ή βασιλεία (ένας κυβερνά), αριστοκρατία (λίγοι κυβερνούν) ή δημοκρατία (πολλοί κυβερνούν). Για να μην ξεπέσουν και αλλοιωθούν αυτές οι πολιτειακές μορφές σε τυραννία, ολιγαρχία και οχλοκρατία αντίστοιχα, θα πρέπει σκοπός των αρχόμενων να είναι το κοινό καλό και όχι το συμφέρον του ενός ή των λίγων. Η προτίμηση του Αριστοτέλη στρέφεται στη «Μέση Πολιτεία», δηλαδή σ’ αυτό που σήμερα κατανοούμε ως δημοκρατικό πολίτευμα, όπου η μεσαία τάξη εξασφαλίζει την ισορροπία ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους και κρατά το κέντρο βάρους στη μέση στις μεταξύ τους συγκρούσεις. Σημείο τρίτο: Η εικόνα της γυναίκας. Ένα άλλο σημείο διαφοροποίησης των δύο γιγάντων είναι οι απόψεις τους για τη γυναίκα.

Η θέση που ο Πλάτωνας δίνει σ’ αυτήν μέσα στην Πολιτεία του είναι ισάξια με αυτήν του άντρα. Πίστευε ότι οι γυναίκες μπορούν να κυβερνήσουν εξίσου καλά με τους άντρες, επειδή η σωφροσύνη, η λογική, η ανδρεία, η αρετή δεν είναι θέμα φύλου, αλλά ψυχής, εκπαίδευσης και μόρφωσης. Τόνιζε ότι μία πολιτεία που δεν δίνει παιδεία στις γυναίκες της, «μοιάζει με τον άνθρωπο που δεν εξασκεί και δε γυμνάζει παρά μονάχα το δεξί του χέρι» (Ο Κόσμος της Σοφίας, J. Gaarder).Αντίθετα ο Αριστοτέλης θεωρεί τη γυναίκα υποδεέστερη του άντρα, καθώς πιστεύει ότι σε σχέση μ’ αυτόν κάτι της λείπει και ότι είναι ένας «ατελής άντρας».

Κατά τη διαδικασία της αναπαραγωγής, επειδή η γυναίκα έχει έναν παθητικό ρόλο (δέχεται) και ο άντρας έναν ενεργητικό (δίνει), το παιδί κληρονομεί μόνο τις ιδιότητες του άντρα (κάτι που όπως γνωρίζουμε σήμερα δεν ισχύει).Η εικόνα και θεώρηση του Αριστοτέλη για τις γυναίκες υιοθετήθηκε στον Μεσαίωνα, όπου η γυναίκα υποβαθμίστηκε, θεωρήθηκε πηγή του κακού και του πονηρού και περιορίστηκε στον αναπαραγωγικό της ρόλο μόνο.  Παρά τις διαφωνίες που υπάρχουν ανάμεσα στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι συναντάμε και «συμφωνίες», δηλαδή κοινά σημεία. Και οι δύο μιλούν για την ψυχή και τη σημασία της για τον άνθρωπο, και οι δύο τονίζουν πως η ευτυχία είναι συνώνυμο της αρετής και των υψηλών αξιών και ιδανικών, και οι δύο μας υπενθυμίζουν ότι σκοπός ενός Κράτους θα πρέπει να είναι το καλό  και η καλλιέργεια όλων των πολιτών του.Σίγουρα όμως διαπιστώνουμε ότι τόσο ο σοφός Πλάτων όσο και ο λογικός Αριστοτέλης δίνουν πολλές χρήσιμες και σημαντικές απαντήσεις σε ερωτήματα και προβληματισμούς της σημερινής εποχής, γι’ αυτό και μπορούν να είναι ταυτόχρονα σύγχρονοι αλλά και διαχρονικοί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Jostein Gaarder, “Ο Κόσμος της Σοφίας», εκδ. Νέα Σύνορα – Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 1994·        
Zemb J.M., “Αριστοτέλης», εκδ. Νέα Σύνορα-Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα 1979·         Παττακός Σ.,
«Η Μυστική διδασκαλία του Πλάτωνα», εκδ. Νέα Ακρόπολη, Αθήνα 2004·         Κατσιμάνης Κ. – Ρούσσος Ε. ,
«Φιλοσοφία», εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα·         Αριστοτέλης, «Περί Ψυχής», τομ. Α΄, εκδ. Βιβλιοθήκη Κλασσικών Σπουδών, Αθήνα 1976
Τόγιας Β. – Ρούσσος Ε., «Φιλοσοφικά κείμενα», εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα·         Κορδάτος Ι., «Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας», εκδ. Μπουκουμάνη, Αθήνα 1972
Κελεσίδου-Γαλανού Α., Αλατζόγλου – Θεμέλη Γ., Ρούσσος Ε., «Ανθολόγιο Φιλοσοφικών κειμένων», εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα 1977
ριστοτέλης, «Μικρά Φυσικά», Άπαντα, τομ. 33, εκδ. Κάκτος, Αθήνα.·         Δεσποτοπούλου Κ. Ι., «Μελετήματα Φιλοσοφίας», εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1981
Κελεσίδου-Γαλανού Α., Αλατζόγλου – Θεμέλη Γ., Ρούσσος Ε., «Στοιχεία Φιλοσοφίας (Εισαγωγή στη Φιλοσοφία), εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα 1981
Αργυρόπουλος Ο. «Μεγάλες μορφές», εκδ. Μίνωας, Αθήνα·
Στεφανόπουλος Κ.Γ., «Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι», εκδ. Αγγελόπουλος-Μπρουζιώτης Γ., Αθήνα 1976
Καρακώστα Ν., «Αριστοτέλης, ο πρώτος θεωρητικός του δημοκρατικού πολιτεύματος», άρθρο εφημερίδας «Τύπος της Κυριακής», ενότητα «Ιδεοδείκτης», 2/10/2005.

Joomla SEF URLs by Artio

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ποιο φρούτο σώζει ζωές χωρίς να το ξέρουμε;

Ποιο φρούτο σώζει ζωές χωρίς να το ξέρουμε;
Όσοι καταναλώνουν άφθονα σταφύλια, σταφίδες ή χυμό σταφυλιών τείνουν να έχουν πιο υγιεινές συνήθειες διατροφής σύμφωνα με πρόσφατη αμερικανική έρευνα.

Οι ερευνητές ανάλυσαν τα στοιχεία από τη διατροφή περισσότερων από 21.800 παιδιών και ενηλίκων και διαπίστωσαν ότι οι καταναλωτές σταφυλιών έτρωγαν επίσης άφθονα φρούτα και λαχανικά, ενώ στη διατροφή τους αφθονούν οι ίνες, το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και οι βιταμίνες A, C και Β6.

Επίσης, οι ενήλικες καταναλωτές σταφυλιών παρατηρήθηκε ότι είχαν αυξημένη πρόσληψη λαχανικών, καθώς και δημητριακών ολικής άλεσης, ενώ η πρόσληψη συνολικού λίπους, κορεσμένου λίπους και χοληστερίνης ήταν πιο χαμηλή συγκριτικά με όσους δεν κατανάλωναν σταφύλια.

«Είναι ενδιαφέρον ότι οι καταναλωτές σταφυλιών δεν έχουν μόνο αυξημένα ποσοστά όσον αφορά την κατανάλωση υγιεινών τροφών, σημαντικών μετάλλων και βιταμινών, αλλά επίσης καταναλώνουν λιγότερα ανθυγιεινά τρόφιμα, ιδιαίτερα λίπη και πρόσθετα σάκχαρα», επισημαίνει η Dr Carla McGill που παρουσίασε την έρευνα στο πλαίσιο του Academy of Nutrition and Dietetics Food and Nutrition Conference and Exposition στο Σακραμέντο των ΗΠΑ.

vita