Γευστικά ταξίδια με μαρούλι

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Από παλιό περιοδικό Ε

Χέρμαν Μέλβιλ και Μόμπι Ντικ στο doodle της Google

πηγή http://www.madata.gr

Χέρμαν Μέλβιλ και Μόμπι Ντικ στο doodle της Google

18 Οκτωβρίου 2012, 08:22

Tweet

Η Google σήμερα Πέμπτη 18 Οκτωβρίου τιμά με ένα θαλασσινό doodle τον συγγραφέα του Moby Dick, Χέρμαν Μέλβιλ .
Ο Μόμπι Ντικ είναι μια θαλασσινή περιπέτεια, γεμάτη συμβολισμούς και ένα από τα μεγάλα  κλασικά έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας.

Το αφιέρωμα αυτό της μηχανής αναζήτησης στο πιο γνωστό έργο του Μέλβιλ συμπίπτει με την 161η επέτειο της πρώτης έκδοσης του μυθιστορήματος στη Βρετανία το 1851. Το doodle απεικονίζει μια σκηνή από το βιβλίο στο οποίο καπετάνιος Αχαάβ σε μια βάρκα ετοιμάζεται να χτυπήσει την τεράστια λευκή φάλαινα.

Το αφιέρωμα συμπίπτει επίσης με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την καταγραφή όλων των 135 κεφάλαιων  του μυθιστορήματος πάνω από 135 ημέρες, με αναγνώσεις από διάσημους οπαδούς συμπεριλαμβανομένων Ντέιβιντ Κάμερον, Tilda Swinton, Stephen Fry και Simon Callow εκπομπή καθημερινά σε απευθείας σύνδεση.

Με αφηγητή τον ναύτη Ισμαήλ, παρακολουθούμε το ταξίδι ενός σαλεμένου καπετάνιου, ονόματι Αχαάβ, που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει και να σκοτώσει μια θηριώδη λευκή φάλαινα με το όνομα Μόμπυ Ντικ, η οποία σε ένα προηγούμενο ταξίδι τού είχε κόψει το πόδι σε μια μονομαχία τους στη θάλασσα. Ο Μέλβιλ, που είχε δουλέψει χρόνια ως ναυτικός, εστιάζεται σ' έναν «άνθρωπο που δε φοβάται Θεό, που μοιάζει με Θεό, είναι υπέροχος άνθρωπος ο Καπετάν Αχαάβ»

Το πολυσέλιδο μυθιστόρημα περιγράφει την επικών διαστάσεων σύγκρουση Αχαάβ και Μόμπι Ντικ, που είναι, κατ' επέκταση, μια αναμέτρηση ανάμεσα στις δυνάμεις της Φύσης και τον Άνθρωπο. Συν τοις άλλοις, είναι ένα εγκυκλοπαιδικό μυθιστόρημα, που δίνει στον αναγνώστη πληθώρα πληροφοριών για τη ζωή στη θάλασσα και τη φαλαινοθηρία.
Μέσα από το ταξίδι και  τους κύριους χαρακτήρες, γίνεται αναφορά στις κοινωνικές τάξης και την μάχη τους, την μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, και την ύπαρξη του Θεού.

Οι κριτικοί βιβλίων δέχονται ότι το μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ στέκεται στο ίδιο δημιουργικό ύψος με τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και τα έργα του Σαίξπηρ

Σήμερα αναγνωρίζεται πλέον ως ένας από τους πιο διάσημους Αμερικανούς συγγραφείς και το βιβλίο του "Μόμπυ Ντικ" θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του κόσμου.

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΛΟΥΚΑΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

πηγή http://el.wikipedia.org

Ευαγγελιστής Λουκάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Λουκάς, πορτρέτο απ' τον Αντρέα Μαντένια (1431).

Ο Λουκάς ήταν Χριστιανός του 1ου αιώνα μ.Χ. και συγγραφέας του ομώνυμου Ευαγγελίου και των Πράξεων των Αποστόλων, βιβλία τα οποία περιλαμβάνονται στην Αγία Γραφή.

Ο Λουκάς ήταν ιατρός^[1], πιθανότατα ελληνικής καταγωγής. Έγινε χριστιανός προερχόμενος από τους Εθνικούς. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Παύλου και τον συνόδεψε σε πολλές από τις περιοδείες του. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις κήρυξε στη Νότια Ευρώπη και μαρτύρησε στην Ελλάδα.

Δεν είναι γνωστά με ακρίβεια τα γεγονότα της ζωής του Λουκά μετά το μαρτύριο του Παύλου. Είναι πιθανό ότι λόγω του διωγμού των χριστιανών, θα πρέπει να εγκατέλειψε τη Ρώμη. Σύμφωνα με τον Γρηγόριο Ναζιανζηνό, ο Λουκάς συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων μαρτύρων της Εκκλησίας. Κατά τον Νικηφόρο Κάλλιστο, ο Λουκάς υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον κρέμασαν σε ένα ελαιόδενδρο στην Έφεσο^[2] σε ηλικία 80 ετών, ενώ σύμφωνα με τον Ιερώνυμο πέθανε στη Θήβα της Βοιωτίας σε ηλικία 84 ετών.

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 18 Οκτωβρίου. Θεωρείται επίσης άγιος από την Καθολική, την Λουθηρανική, την Αγγλικανική και μερικές ακόμα Προτεσταντικές εκκλησίες.

---------------------------------------

πηγή http://pmeletios.com/ar_meletios/agioi/o_eyaggelisths_loykas.html

 

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ

    Ο Λουκάς ήταν Ρωμαίος πολίτης, πράγμα που αποδεικνύει το ρωμαϊκό όνομά του, διότι μόνο Ρωμαίος πολίτης δικαιούνταν να έχει ρωμαϊκό όνομα. Το Λουκάς προέρχεται από την σύντμηση του λατινικού ονόματος Lucanus, Λουκανός. Το Lucanus παράγεται από το ουσιαστικό lux-lucis=φως και σημαίνει τον φωτεινό.

    Υπήρξε κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας, που μαρτυρείται από τα πρώτα χρόνια μέχρι σήμερα, ευαγγελιστής και ιστορικός της. Έγγραψε το κατά Λουκά ευαγγέλιο και τις Πράξεις των αποστόλων, που είναι η πρώτη εκκλησιαστική ιστορία του Χριστιανισμού. Σαν ευαγγελιστής ασχολείται με τους πτωχούς και καταφρονεμένους, τους περιθωριακούς και αμαρτωλούς. Οι παραβολές του Ασώτου, του Τελώνου και Φαρισαίου, του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου, του άφρονος πλουσίου, του Ζακχαίου, του καλού Σαμαρείτη και άλλες πολλές είναι αποκλειστικά δικές του. Είναι ο μόνος ευαγγελιστής που ασχολείται με τα παιδικά χρόνια του Χριστού, όπως και με σημαντικές στιγμές της ζωής της Παναγίας. Σαν ιστορικός θεωρείται έγκυρος και αμερόληπτος. Στα κείμενα του υπάρχει ιστορική και γεωγραφική ακρίβεια· ως προς δε τα πρόσωπα ή τις καταστάσεις που εξιστορεί υπάρχει θαυμαστή συναισθηματική ουδετερότητα.

    Όταν χρησιμοποιεί την Παλαιά Διαθήκη, δεν υστερεί έναντι των άλλων συγγραφέων της Καινής Διαθήκης που είναι όλοι τους Ιουδαίοι. Την γνωρίζει πολύ καλά, όπως γνωρίζει τέλεια και τα ήθη και έθιμα των Ιουδαίων. Απ’ αυτό συνάγουν μερικοί θεολόγοι ότι πριν γίνει Χριστιανός ίσως ήταν προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό. Δεν αποκλείεται όμως και ως εθνικός να γνώριζε τα της Παλαιάς Διαθήκης από προσωπική μελέτη και συναναστροφή με εξ Ιουδαίων αδελφούς Χριστιανούς.

    Στην αγία Γραφή το όνομα του Λουκά αναφέρεται μόνο τρεις φορές, στις επιστολές του Παύλου. Ο ίδιος, απλός και ταπεινός όπως ήταν, δεν το αναφέρει ποτέ σε κανένα από τα συγγράμματά του. Αναφέρεται στον εαυτό του στις Πράξεις των αποστόλων, όμως μόνο αόριστα και σε πληθυντικό αριθμό μέσα από τη λέξη «ημείς» (Πρξ. 16,10-16· 20,5-28,31) με την οποία συμπεριλαμβάνει τον Παύλο και την συνοδεία του.

    Οι περιπτώσεις που τον αναφέρει ο Παύλος είναι οι εξής·

α΄) «Ασπάζεται Λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός» (Κολ. 4,14).

β΄) «Ασπάζεταί σε Επαφράς ο συναιχμάλωτός μου εν Χριστώ Ιησού, Μάρκος, Αρίσταρχος, Δημάς, Λουκάς οι συνεργοί μου» (Φιλημ. 23).

γ΄) «Λουκάς εστί μόνος μετ’ εμού» (Β΄ Τιμ. 4,11).

    Από τα χωρία αυτά προκύπτουν τα εξής χαρακτηριστικά για τον Λουκά. Από το α΄ προκύπτει ότι ο Λουκάς ήταν εθνικός και όχι Ιουδαίος, διότι εδώ ο Παύλος σαφώς κατατάσσει τον Λουκά στους Χριστιανούς που προέρχονται από τους εθνικούς (Επαφράς, Δημάς), γιατί πιο πάνω μιλώντας για τον Αρίσταρχο, τον Μάρκο και τον Ιησού (Ιούστο) αναφέρει ότι ήταν «οι όντες εκ περιτομής» (πρβλ. Κολ.4,10-11). Επίσης προκύπτει ότι ήταν μορφωμένος και μάλιστα επιστήμονας γιατρός και μάλιστα λίαν αγαπητός. Από το β΄ και από άλλα πολλά χωρία προκύπτει ότι δεν ήταν απλώς ο ιατρός της συνοδείας του Παύλου αλλά και στενός συνεργάτης του. Και από το γ΄ προκύπτει ότι ήταν ο πιο πιστός ακόλουθός του, που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ, ενώ άλλοι συνεργάτες του λιποτάκτησαν.

    Ο αρχαίος εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας γράφει ότι ήταν από την Αντιόχεια της Συρίας. Νεώτεροι ιστορικοί και ερμηνευτές λένε ότι μπορεί να καταγόταν από τους Φιλίππους της Μακεδονίας, επειδή εκεί τον άφησε ο Παύλος ως επίσκοπο για επτά χρόνια, να διοργανώσει την Εκκλησία. Η πρώτη όμως άποψη είναι η επικρατέστερη.

    Υπάρχει η θεωρία από μερικούς εκκλησιαστικούς συγγραφείς ότι ήταν από τους 70 μαθητές του Κυρίου και μάλιστα ο ένας από τους δύο συνοδοιπόρους του Χριστού καθώς βάδιζαν προς Εμμαούς (Λκ. 24, 13,35). Πάντως την θεωρία αυτή δεν την υποστηρίζουν όλοι οι πατέρες και οι γνώμες τους διίστανται.

    Υμνογράφοι όπως ο Λέων ο Σοφός, ο Χριστόφορος ο Πατρίκιος και ο Θεοφάνης ο Γραπτός υπέλαβαν ότι ο συμπορευόμενος μετά του Κλεόπα μαθητής ήταν ο ίδιος ο ευαγγελιστής, ο οποίος από ταπείνωση δεν φανέρωσε το πρόσωπό του, όταν εξιστόρησε το γεγονός στο ευαγγέλιό του. Αυτή η γνώμη έχει υπερισχύσει και διατηρείται ζωντανή μέσα στην ορθόδοξη υμνολογία, όπως φαίνεται από τους ακόλουθους ύμνους.

    «Η ζωή και οδός Χριστός, εκ νεκρών τω Κλεόπα, και τω Λουκά συνώδευσεν, οις περ και επεγνώσθη, εις Εμμαούς κλων τον άρτον· ων ψυχαί και καρδίαι, καιόμεναι ετύγχανον, ότε τούτοις ελάλει, εν τη οδώ, και Γραφαίς ηρμήνευεν, α υπέστη· μεθ’ ων, Ηγέρθη, κράξωμεν, ώφθη τε και τω Πέτρω. (Εξαποστειλάριον Ε΄)

    «Ω των σοφών σου κριμάτων, Χριστέ! Πως Πέτρω μεν τοις οθονίοις μόνοις έδωκας εννοήσαι σου την ανάστασιν, Λουκά δε και Κλεόπα συμπορευόμενος ωμίλεις, και ωμιλών ουκ ευθέως σεαυτόν φανεροίς. Διό και ονειδίζη, ως μόνος παροικών εν Ιερουσαλήμ, και μη μετέχων των εν τέλει βουλευμάτων αυτής. Αλλ’ ο πάντα, προς το του πλάσματος συμφέρων οικονομών, και τας περί σου προφητείας ανέπτυξας, και εν τω ευλογείν τον άρτον εγνώσθης αυτοίς, ων και προ τούτου αι καρδίαι προς γνώσίν σου ανεφλέγοντο· οι και τοις μαθηταίς συνηθροισμένοις, ήδη τρανώς, εκήρυττόν σου την ανάστασιν, δι’ ης ελέησόν ημάς» (Εωθινόν Ε΄ όρθρου Κυριακής, ήχος πλ. Α΄).

    «Έγνωμεν εκ των λόγων των σων, καθάπερ έφης, την των λόγων ασφάλειαν, ων έθου ενθέως, μύστα· επείπερ γράψαι ημίν περί των πραγμάτων επεχείρησας, ων πεπληροφόρησαι και καθώς σοι παρέδωσαν οι πριν αυτόπται, ων και συ ίσος γέγονας υπηρέτης τε της του Λόγου σαρκώσεως, ον, μετά την ανάστασιν, εις Εμμαούς έβλεψας και καιομένη καρδία μετά Κλεόπα συνέφαγες. Αυτού θείας θέρμης και ημών των σε τιμώντων τας ψυχάς πλήρωσον» (Στιχηρόν προσόμοιον, ήχος πλ. Α΄).

    Μεγάλοι όμως πατέρες όπως ο άγιος Χρυσόστομος (στον α΄ λόγο του στις Πράξεις και στην δ΄ ομιλία του στο κατά Ματθαίον), ο Θεοφύλακτος Βουλγαρίας (στην αρχή της ερμηνείας στο κατά Λουκάν) κ. ά. Λέγουν ότι ο Λουκάς δεν υπήρξε αυτόπτης και μαθητής του Κυρίου αλλά μαθητής του αποστόλου Παύλου από το κήρυγμα του οποίου πίστεψε. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Συναξαριστή του και ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Ευγένιος Βούλγαρις συμφωνούν με τη γνώμη των τελευταίων.

    Αλλά εκτός των μεγάλων αυτών πατέρων και διδασκάλων, ο ίδιος ο Λουκάς στον πρόλογο του ευαγγελίου του, λέγει ότι γράφει όπως και άλλοι πολλοί «καθώς παρέδοσαν ημίν οι αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του λόγου». Επίσης στην προς Εβραίους η οποία ως νόημα και διδαχή είναι του Παύλου αλλά ως συγγραφή είναι του Λουκά λέγεται «πως ημείς εκφευξόμεθα τηλικαύτης αμελήσαντες σωτηρίας; Ήτις αρχήν λαβούσα λαλείσθαι υπό του Κυρίου, υπό των ακουσάντων εις ημάς εβεβαιώθη» (Εβρ. 2,3). Άρα δεν ήταν αυτόπτης και αυτήκοος ο ίδιος.

 

* * *

    Ας σταθούμε στους χαρακτηρισμούς που προκύπτουν από το λατινογενές όνομά του και από όσα γράφει ο απόστολος Παύλος στις επιστολές του που προαναφέραμε.

    Α΄. Εθνικός και μάλιστα Ρωμαίος πολίτης. Είναι ο μόνος συγγραφέας των βιβλίων της αγίας Γραφής που ήταν εθνικός και όχι Ιουδαίος. Στο ευαγγέλιό του, που είναι για τους Χριστιανούς που κατάγονται από τους εθνικούς, ανάγει την γενεαλογία του Χριστού μέχρι τον Αδάμ, τον γενάρχη όλης της ανθρωπότητας, ενώ ο Ματθαίος που γράφει για τους Χριστιανούς εξ Ιουδαίων την ανάγει μέχρι τον Αβραάμ, τον γενάρχη των Εβραίων. Με τη γενεαλογία του αυτή διακηρύττει ότι ο Χριστός, σαν άνθρωπος, δεν ανήκει μόνο στους Εβραίους αλλά σε όλους τους ανθρώπους. Για την Αντιόχεια, που κατά την εγκυρότερη γνώμη ήταν ο τόπος καταγωγής του, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εκθέτει πως διαδόθηκε το ευαγγέλιο, πως ιδρύθηκε η εκκλησία της και πως εδώ οι πιστοί ονομάσθηκαν για πρώτη φορά Χριστιανοί (Πρξ. 11,26). Για τους έξι από τους επτά διακόνους δεν αναφέρει καταγωγή. Για τον ένα που καταγόταν από την Αντιόχεια σημειώνει ότι ήταν προσήλυτος Αντιοχεύς (Πρξ. 6,5).

    Β΄. Ιατρός. Ο Λουκάς είναι ο πρώτος χριστιανός επιστήμονας που γνωρίζουμε από την Καινή Διαθήκη. Η ιατρική διδασκόταν στα πανεπιστήμια και θεωρείτο ισότιμη με την φιλοσοφία. Η Αντιόχεια που θεωρείτο η Αθήνα της Συρίας, «Συριάδες Αθήναι», είχε και πανεπιστήμια. Πιθανόν να σπούδασε και στην Αθήνα. Υπήρξαν οι μεγάλοι ιατροί Ιπποκράτης και Γαληνός των οποίων τα βιβλία θα μελέτησε ο Λουκάς. Σαν επιστήμονας χειριζόταν σωστά και με ακρίβεια την ελληνική γλώσσα και αυτό το μαρτυρούν τα συγγράμματά του, το ευαγγέλιο και οι Πράξεις των αποστόλων, όπως και η προς Εβραίους επιστολή, η οποία σαν νόημα και διδασκαλία είναι του Παύλου, αλλά -όπως υποστηρίζουν μερικοί ερμηνευτές- σαν συγγραφή είναι του μαθητού του, τού Λουκά. Από τις πληροφορίες που δίδει στις Πράξεις για τα ταξίδια του, τα δρομολόγια των πλοίων, τις καιρικές συνθήκες φαίνεται πολυταξιδεμένος και κοσμογυρισμένος.

    Γ΄. Αγαπητός. Όπως ο Χριστός είχε «μαθητήν ον ηγάπα» (Ιω. 13,23 ·19,26 ·21,7.20) τον Ιωάννη, έτσι και ο Παύλος είχε τον αγαπημένο του μαθητή, που δεν τον εγκατέλειψε και δεν τον πρόδωσε ποτέ. Από τότε που συναντήθηκαν στην Τρωάδα, όπως εξιστορούν οι Πράξεις των αποστόλων, ο Λουκάς βρισκόταν συνέχεια κοντά του. Μόνο για μια περίοδο επτά ετών χωρίσανε, που παρέμεινε ο Λουκάς στους Φιλίππους για ιεραποστολικούς λόγους και περίμενε τον Παύλο εκεί.

    Δ΄. Συνεργός. Ο χαρακτηρισμός αυτός τιμά τον Λουκά ιδιαίτερα. Διότι με τα προσόντα και τις προϋποθέσεις που είχε σαν ιατρός, επιστήμονας, κοσμογυρισμένος, συγγραφέας θα μπορούσε να διαπρέψει στην κοινωνία και να κερδίσει δόξα, πλούτο, ακόμη και ψυχές για τον Χριστό. Αλλά ο Λουκάς, χωρίς κανένας να του το ζητήσει, διάλεξε να θάψει τον εαυτό του και την σταδιοδρομία του την επαγγελματική. Παραιτήθηκε από κάθε προσωπικό δικαίωμα και όνειρο, για ν’ αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στη διακονία του Παύλου. Πολύ μεγάλο επίτευγμα αυτό. Διότι στο διάβα της ιστορίας βρέθηκαν πολλές φορές άνθρωποι που θυσίασαν την περιουσία τους, την υγεία τους, την ζωή τους, τον εαυτό τους χάριν της Εκκλησίας, της πατρίδας, ή άλλων σπουδαίων σκοπών. Λίγες όμως φορές και πολύ σπάνια θυσίασαν το εγώ τους και την προσωπική τους προβολή. Η θυσία αυτή του Παύλου δεν έμεινε απαρατήρητη από το Θεό, ο οποίος τον αντάμειψε με την αιώνια προβολή και δόξα του συγγραφέως της Καινής Διαθήκης (ευαγγελιστού και ιστορικού), και τη δόξα του αποστόλου και συνεργάτη του Παύλου.

 

* * *

 

    Ο ευαγγελιστής Λουκάς μαρτυρείται ότι μαρτύρησε στην Θήβα της Βοιωτίας, όπου είχε έρθει για να κηρύξει το ευαγγέλιο μετά το μαρτύριο του αποστόλου Παύλου. Τον κρέμασαν σε μια ελιά όπως ιστορεί ο Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος (14ος αιών) στην Εκκλησιαστική Ιστορία του. Ο τόπος του μαρτυρίου του, κατά παράδοση, βρίσκεται στο σημερινό παλαιό νεκροταφείο των Θηβών (ανατολικά της πόλεως), η εκκλησία του οποίου είναι αφιερωμένη στον άγιο Λουκά. Μέσα στο ναό αυτό, στο δεξιό μέρος του ιερού, βρίσκεται αρχαία ρωμαϊκή λάρνακα, όπου είχε εναποτεθεί το άγιο λείψανο. Η αγία αυτή λάρνακα μυροβλύζει κατά καιρούς (π.χ. στις 22-12-1997) και είναι πολύ θαυματουργός.

    Το άγιο λείψανό του επί αυτοκράτορος Κωνσταντίου (337-361), υιού του Μ. Κων/νου, μεταφέρθηκε στην Κων/πολη (3-3-357) και τοποθετήθηκε στο ναό των αγίων αποστόλων, μαζί με τ’ άγια λείψανα των αγίων Ανδρέου και Τιμοθέου. Σήμερα όμως το άγιο λείψανο του βρίσκεται στην Πάδουα της Ιταλίας, κοντά στη Βενετία, όπου μεταφέρθηκε από τους Φράγκους το 1204, και είναι τοποθετημένο στην εκκλησία Santa Iustina στο κέντρο της πόλεως.

    Υπάρχουν όμως και πληροφορίες άλλων συναξαριστών ότι κοιμήθηκε εν ειρήνη στην Θήβα ή ως επίσκοπος στην Αίγυπτο.

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος σήμερα 17 Οκτωβρίου

πηγή www.madata.g

Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος σήμερα 17 Οκτωβρίου

17 Οκτωβρίου 2012, 07:29

 

Tweet

Η Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος εορτάζεται στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις».

Η Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας, συνεχίζεται με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης στις 16 Οκτωβρίου, με την Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος στις 17 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στις 20 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης.

Στατιστικά Στοιχεία:

400.000.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με χρόνιους πόνους ή αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα από αρθρίτιδα και μυοσκελετικές νόσους (οστεοπώρωση, διαταραχές της σπονδυλικής στήλης, τραυματισμούς).

Η αρθρίτιδα και οι μυοσκελετικοί νόσοι είναι από τις βασικές αιτίες για αναπηρίες, απουσίες από την εργασία και νοσοκομειακή περίθαλψη.

Κάθε τριάντα δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος χάνει την ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και την ίδια στιγμή 3 άλλοι τραυματίζονται.

Τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα είναι ο κύριος παράγων για θανάτους και αναπηρίες ανθρώπων κάτω των 45 ετών.

Zougla.gr

«Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας» 17 Οκτωβρίου

πηγή http://www.zougla.gr

«Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας»

Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2012, 06:07 

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ κήρυξε την 17η Οκτωβρίου «Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας» το 1993.

Ο ΟΗΕ και πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις καλούν την παγκόσμια κοινότητα σε επαγρύπνηση για την εξάλειψη της φτώχειας και μας υπενθυμίζουν τις προσπάθειες για την επίτευξη ενός από τους «Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας», του φιλόδοξου προγράμματος του ΟΗΕ για τη μείωση της φτώχειας στο μισό ως το 2015.

Με βάση έκθεση του ΟΗΕ, ένα παιδί πεθαίνει κάθε τρία δευτερόλεπτα από τη φτώχεια, ενώ 1,2 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα.

Στη χώρα μας, το 20% του πληθυσμού απειλείται σήμερα από τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, έναντι 15% που είναι ο μέσος κοινοτικός όρος. Η Κομισιόν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι απειλούνται από τη φτώχεια κοινωνικές ομάδες, όπως οι άνεργοι, οι μονογονικές και πολύτεκνες οικογένειες και οι ηλικιωμένοι.

Σύμφωνα με υπολογισμούς της Ε.Ε, το όριο της φτώχειας ενός μονομελούς νοικοκυριού αντιστοιχεί σε ετήσιο εισόδημα 4.800 ευρώ, ενώ για ένα 4μελές νοικοκυριό ανέρχεται στα 10.800 ευρώ (τιμές 2002).

Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου

Τελευταία ενημέρωση: Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2012, 06:11

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΑΝΤΙΓΟΝΟΣ ΕΥΠΡΕΠΙΟΣ ΕΥΠΡΕΠΙΑ

πηγή http://www.saint.gr/2536/saint.aspx

Προφήτης Ωσηέ

Ημερομηνία εορτής:	17/10/2012
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 17 Οκτωβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Ο Προφήτης Ωσηέ ήταν γιος του Βεηρεί (ή Bενιή) από τη Γαλεμώθ (ή Bαλεθώμ) της φυλής Ισάχαρ και έζησε τον όγδοο αιώνα προ Χριστού, επί βασιλέων του Ιούδα, Οζίου, Ιωάθαμ, Άχαζ, Έζεκία και του Ισραήλ Ιεροβοάμ Β'. Στην Παλαιά Διαθήκη, είναι ο πρώτος από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες.

Ο Ωσηέ ήταν ψυχή γεμάτη από ζήλο για το θείο Νόμο, γι' αυτό και στο προφητικό του βιβλίο καταγγέλλει ευθέως το λαό του Ισραήλ, που είχε μολυνθεί από την ειδωλολατρία. Οι συμβολισμοί του θεωρούνται δυσεξήγητοι, αλλά σαφέστατα εκδηλώνει την πίστη του στο Σωτήρα Χριστό. Μάλιστα, ο ίδιος ο Κύριός μας χρησιμοποίησε μια σπουδαία φράση του Ωσηέ, προς τους Φαρισαίους (Ματθ. θ’ 3), η οποία λέει: «Ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν καὶ ἐπίγνωσιν Θεοῦ ἢ ὁλοκαυτώματα» (Ωσηέ, στ' 6). Δηλαδή, λέει ο Θεός μέσω του Ωσηέ: «Προτιμώ την ειρηνική αγάπη σας προς εμένα και όχι τις τυπικές θυσίες, και θέλω να έχετε επίγνωση του θείου θελήματος περισσότερο, παρά τα χωρίς νόημα και ουσία ολοκαυτώματα πού προσφέρετε». Επίσης, φράσεις του Ωσηέ χρησιμοποίησαν και οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος στις επιστολές τους.

Ο Ωσηέ λέγεται ότι έζησε 75 χρόνια, και μετά παρέδωσε στο Θεό τη δίκαια ψυχή του.

 ----------------------------------------

πηγή http://www.saint.gr/2537/saint.aspx

Άγιος Ανδρέας ο Οσιομάρτυρας «Ὁ ἐν τὴ Κρίσει»

Ημερομηνία εορτής:	17/10/2012	Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 17 Οκτωβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Ο τολμηρός και ελεύθερος στο φρόνημα και το λόγο Οσιομάρτυρας Ανδρέας, καταγόταν από την Κρήτη και έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. επί αυτοκράτορας Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου.

Όταν αυτός ξεκίνησε διωγμό κατά των αγίων εικόνων, ο Ανδρέας πληροφορήθηκε τα έκτροπα που γίνονταν εναντίον εκείνων που τις προσκυνούσαν, γι' αυτό άφησε την Κρήτη και πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Και όταν είδε από κοντά τη βία κατά των ορθοδόξων, αισθάνθηκε την ανάγκη από Ιερή αγανάκτηση να ελέγξει τον ίδιο τον αυτοκράτορα. Και η ευκαιρία του δόθηκε όταν ο Κωνσταντίνος ο Ε' βγήκε από το παλάτι, στην επιστροφή ο Ανδρέας παραφύλαξε και με θάρρος τον πλησίασε και τον ρώτησε: «ἄρα χριστιανὸς εἰ, βασιλεῦ;». Ο Κωνσταντίνος έμεινε εμβρόντητος στην αρχή. Αλλά έπειτα εξοργισμένος διέταξε να τον συλλάβουν. Η διαταγή εκτελέστηκε και μάλιστα ένας από τους υπασπιστές κτύπησε τον Ανδρέα και συγχρόνως τον ρώτησε: «οὕτως ἐδιδάχθης ἀτιμάζειν τὸν βασιλέα;». Και ο Ανδρέας του απάντησε με τον εξής αθάνατο λόγο: «οὐδεὶς ἁμαρτάνει βασιλέα ἐλέγχων παρανομοῦντα». Θυμωμένος τότε ακόμα περισσότερο ο βασιλιάς, διέταξε και μαστίγωσαν άγρια τον Ανδρέα. Έπειτα τον παρέδωσαν σε όχλο εικονομάχων, που τον έσυραν επάνω σε κοφτερές πέτρες. Κατόπιν κάποιος αγροίκος ψαράς με κοφτερό τσεκούρι, έκοψε το πόδι του αγίου και έτσι μετά από λίγο πέθανε.

Το λείψανό του το έριξαν σε ακάθαρτο τόπο, αλλά ορθόδοξα χέρια το πήραν νύκτα και το έθαψαν ευλαβικά σε τόπο ονομαζόμενο «τῆς Κρίσεως».

Η μνήμη του Αγίου Ανδρέα επαναλαμβάνεται και την 21η Οκτωβρίου, μετά των Άγιων Στεφάνου, Παύλου και Πέτρου.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σίδηρος: τι και πόσο χρειάζεται το παιδί;

 Σίδηρος: τι και πόσο χρειάζεται το παιδί;

Ο σίδηρος είναι το μέταλλο που απαιτείται για τη δημιουργία της αιμογλοβίνης που φέρουν οξυγόνο μέσα ερυθρά αιμοσφαίρια. Τα ερυθρά με τη σειρά τους μεταφέρουν το οξυγόνο σε όλα τα κύτταρα του σώματος. Χωρίς αρκετό σίδηρο το σώμα δεν παράγει αρκετά αιμοσφαίρια με αποτέλεσμα οι ιστοί και τα όργανα του σώματος να μην οξυγονώνονται σωστά. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό για τα παιδιά και τους εφήβους να λαμβάνουν αρκετό σίδηρο μέσω της καθημερινής τους διατροφής.

■ Πόσο σίδηρο χρειάζεται το παιδί μου;

■ Τα παιδιά χρειάζονται διαφορετικές ποσότητες σιδήρου κατά την ανάπτυξή τους και ανά ηλικία. Ποιες είναι αυτές;

• Τα βρέφη που θηλάζουν συνήθως καλύπτουν τις ανάγκες τους από το μητρικό γάλα μέχρι τους 4 έως 6 μήνες οπότε και μπαίνουν στη διατροφή τους οι κρέμες εμπλουτισμένες με σίδηρο. Τα βρέφη που πίνουν μόνο από μπιμπερό είναι απαραίτητο να ταΐζονται με γάλα ενισχυμένο με σίδηρο.

• Βρέφη από 6 έως 12 μηνών χρειάζονται 11 μιλιγκράμ σιδήρου ημερησίως. Τα μωρά κάτω του 1 έτους πρέπει παράλληλα με το θηλασμό να τρώνε κρέμες εμπλουτισμένες με σίδηρο ενώ όσα πίνουν από το μπιμπερό θα πρέπει να πίνουν βρεφικό γάλα επίσης εμπλουτισμένο με σίδηρο.

• Παιδιά από 1 μέχρι 12 ετών χρειάζονται 7 με 10 μιλιγκράμ σιδήρου την ημέρα.

• Τα αγόρια στην εφηβεία χρειάζονται 11 μιλιγκράμ σιδήρου την ημέρα ενώ τα κορίτσια της ίδιας ηλικίας 15, καθώς ξεκινάει ο έμμηνος κύκλος τους και χρειάζεται να αναπληρώνουν την ποσότητα σιδήρου που χάνουν με το αίμα της περιόδου.

• Αν τα παιδιά αθλούνται εντατικά τότε ίσως χρειαστεί να πάρουν συμπλήρωμα σιδήρου πέρα από τη διατροφή τους.

■ Πότε μιλάμε για έλλειψη σιδήρου;

Η έλλειψη σιδήρου μπορεί να εμφανιστεί κυρίως σε εφήβους και ειδικά κορίτσια που χάνουν πολύ αίμα με την περίοδο. Για την ακρίβεια πολλά κορίτσια «κινδυνεύουν» από την έλλειψη σιδήρου ακόμα κι αν η περίοδός τους είναι φυσιολογική αν η διατροφή τους δεν περιέχει πολύ σίδηρο. Αυτό συμβαίνει γιατί χάνουν ερυθρά αιμοσφαίρια κατά την περίοδό τους που πρέπει να αναπληρωθούν. Επίσης οι νεαροί αθλητές μέσω της εφίδρωσης χάνουν σίδηρο.
Μετά τους 12 πρώτους μήνες ζωής τα μικρά παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν έλλειψη σιδήρου εφόσον έχουν σταματήσει να τρώνε ενισχυμένες κρέμες και εάν η διατροφή τους δεν περιέχει τα τρόφιμα εκείνα που θα τους παρέχουν σίδηρο.
Επίσης εάν πίνουν πολύ αγελαδινό γάλα σε αυτήν την ηλικία (πάνω από 700ml ημερησίως) μπορεί να παρουσιάσουν έλλειψη σιδήρου γιατί :
• Το αγελαδινό γάλα είναι φτωχό σε σίδηρο.
• Πίνοντας πολύ γάλα είναι δυνατόν να κόβουν την όρεξή τους και έτσι να μην τρώνε αυτά που πρέπει να καλύψουν τις ανάγκες τους σε σίδηρο.
• Το γάλα εμποδίζει την απορρόφηση του σιδήρου ενώ μπορεί να ενοχλήσει το έντερο με αποτέλεσμα να αποβάλλεται μικρή ποσότητα αίματος με τα κόπρανα.

■ Προσοχή!
Μη δίνετε στα παιδιά συμπληρώματα σιδήρου χωρίς προηγούμενη ιατρική συμβουλή καθώς η υπερβολική συγκέντρωση σιδήρου στον οργανισμό είναι εξίσου κακή με την έλλειψή του, προκαλώντας από στομαχικές διαταραχές μέχρι δηλητηρίαση!

■ Καλές πηγές σιδήρου

Παρά το γεγονός ότι σίδηρος περιέχεται σε πολλών ειδών τρόφιμα, ο σίδηρος του κρέατος είναι πιο εύκολα απορροφώμενος από τον οργανισμό από εκείνον που βρίσκεται στις φυτικές τροφές. Για παράδειγμα μερικές πλούσιες τροφές σε σίδηρο που μπορείτε να συμπεριλάβετε στο καθημερινό διαιτολόγιο της οικογένειας είναι :
• Κόκκινο κρέας
• Πουλερικά με σκούρο κρέας
• Τόνος
• Σολωμός
• Αβγό
• Όσπρια
• Αποξηραμένα φρούτα
• Πράσινα φυλλώδη λαχανικά ( μαρούλι, σπανάκι, κ.τ.λ.)
• Δημητριακά εμπλουτισμένα με σίδηρο

■ Tip

Τα εμπλουτισμένα δημητριακά είναι ένας πολύ καλός και νόστιμος τρόπος για να παίρνουν τα παιδιά τις απαραίτητες ποσότητες σιδήρου. Προτιμήστε όμως αυτά που είναι ολικής αλέσεως και χαμηλά σε λιπαρά ή τουλάχιστον αν ενδώσετε στο να τους αγοράσετε δημητριακά με ζάχαρη μην τους τα δίνετε κάθε μέρα.

■ Πώς θα παίρνει το σίδηρο που χρειάζεται;

• Περιορίστε την ημερήσια κατανάλωση γάλακτος σε μισό λίτρο με 710 ml την ημέρα
• Συνεχίστε να δίνετε εμπλουτισμένη με σίδηρο κρέμα στο παιδί σας μέχρι να γίνει 18 έως 24 μηνών
• Σερβίρετε τα πλούσια σε σίδηρο τρόφιμα μαζί με τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C (όπως ντομάτες, μπρόκολο, πορτοκάλι, φράουλες) καθώς η C βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.
• Αν εσείς ή το παιδί σας είστε χορτοφάγοι καλό είναι να βεβαιωθείτε ότι η πρόσληψη σιδήρου είναι ικανοποιητική και να ενισχύσετε με εμπλουτισμένα με σίδηρο τρόφιμα το καθημερινό σας διαιτολόγιο.
• Δίνετε στα παιδιά για κολατσιό τρόφιμα πλούσια σε σίδηρο. Για παράδειγμα προτιμήστε μια σπανακόπιτα αντί για τυρόπιτα ή ένα bar δημητριακών αντί για γαριδάκια!

tlife.gr

ΓΡΗΓΟΡΟ ΑΙΜΑ του Δημήτρη Καπράλου *

πηγή http://www.onestory.gr/post/33482685094

ΓΡΗΓΟΡΟ ΑΙΜΑ

του Δημήτρη Καπράλου *

.

Οι φωνές έφταναν στον περαστικό σαν προσκύνημα κ τα τσουγκρίσματα της μπίρας μέσα από το Αλβανικό καφενείο, σαν προσκύνημα σε κάποιον πλιατσαδόρικο, δολοφονικό Θεό ακουγόταν η φωνή κάποιου από τους θαμώνες, ξημερώματα Κυριακής, όταν οι πρωινοί θρησκευόμενοι επρνούσαν έξω από το σχεδόν φιμέ τζάμι με τα κόκκινα γράμματα που διαφήμιζαν Βαλκάνιες κ Ρωσίδες πουτάνες κ οι μεθύστακες θαμώνες είχαν ξεμείνει στο καφενείο, με την χοντρή την Αλβανίδα με τα αγελαδίσια βυζιά κ τις πρόστυχες βρισιές κ το κόκκινο πουλόβερ που όλο έλεγε ότι θα το άλλαζε, κ όλο το φορούσε με τα λιγδιασμένα μανίκια από το καταψυγμένο λουκάνικο κ από τα μπουκάλια μπίρας που δεν άδειαζαν κ που λέρωναν την καρό ποδιά της∙

Σαν προσκύνημα σε έναν Αλβανό Θεό, η αστυνομία είχε μπουκάρει κ συλλάβει περιοδικά κάποιους από τους θαμώνες κ πάλι εκείνοι εκεί κάθονταν στις πλαστικές λερωμένες με μπίρα κ ουίσκι καρέκλες κ στα χοντροκομμένα αστεία κ στη μουσική της πατρίδας τους, με τα ανοιχτά φτηνιάρικα καρό πουκάμισα κ φυσικά το θολό μάτι, αυτό τα θολό μάτι κ το στιλέτο στη μέσα τσέπη του μπουφάν κ οι σειρήνες από τα μπατσικά, όταν γίνεται τσαμπουκάς, πάντα γίνεται ένας τσαμπουκάς στο Αλβανικό καφενείο, δίπλα στην Καθολική εκκλησία∙

Κ η Κυριακάτικη λειτουργία συγκεντρώνει τους Καθολικούς από πολλές περιοχές της Μητρόπολης, πλούσιους κ φωχούς κ αυτούς που γεννήθηκαν Καθολικοί, αν κ κανείς δεν γεννιέται κάτι τέτοιο κ αυτούς που έγιναν Καθολικοί, όπως το αγόρι που πηγαίνει στη Κυριακάτικη λειτουργία μαζί με την Καθολική μητέρα του∙

Κ όταν κοντεύουν να φτάσουν, οι δύο αδύνατες φιγούρες με τα αγορασμένα φτηνά ρούχα από πολυεστέρα από το γειτονικό σούπερ-μάρκετ, οι συμπατριώτες τους πίνουν, συνέχεια πίνουν, μέχρι να ξημερώσει κ όταν μεσημεριάσει κ μετά το σούρουπο κ αφού ξημερώσει κ όταν ανοιγοκλείνει η πόρτα, κάποιος που θέλει να πάει σπίτι να ξεραθεί, τότε το αγόρι νομίζει ότι το καφενείο είναι σαλούν της Άγριας Δύσης, σαν να μεταφέρθηκε εδώ στη μικρή Μητρόπολη ένα σαλούν από το κόμικ του Λούκυ Λουκ∙

Κ ο Λούκυ Λουκ δεν είναι εδώ∙ δεν εμφανίζεται από κάποιο βρωμόστενο καβάλα στη Ντόλυ με τη στολή του κ τα ρεβόλβερ του κ το καπέλο του κ το τσιγάρο στα χείλη του κ εκείνο το μειλίχιο χαμόγελο που σε πείθει ότι έχει τη λύση, όχι, ο Λούκυ Λουκ δεν εμφανίζεται κ το αγόρι που κρατάει από το χέρι τη μητέρα του κ πηγαίνουν στην εκκλησία κάθε Κυριακή πρωί θα το ήθελε πολύ∙

Να τον κοιτούσε στο άψογο γιλέκο του κ στο καρό πουκάμισο κ να χαζέψει τη φράντζα της Ντόλυ κ να μην ακούει συνέχεια τα λόγια της μητέρας του, ότι σε αυτό το καφενείο δεν πρέπει να πατήσει γιατί εκεί μέσα είναι άνθρωποι που χαραμίστηκαν κ χαραμίζουν άλλους κ ότι αυτό πρέπει να πηγαίνει στην εκκλησία κ να μην κοιτάξει μέσα από τη τζαμαρία κ το αγόρι θέλει να κοιτάξει μέσα από τη τζαμαρία∙

Κ ήταν κ εκείνο το Κυριακάτικο πρωινό που η αστυνομία είχε κλείσει το δρόμο μπροστά από το καφενείο κ τα προτεταμένα όπλα να αντανακλούν στην πρωινή κάψα κ ο ιδρώτας να κυλάει στα πρόσωπα των αρματωμένων μπάτσων κ τα πρόσωπά τους να δείχνουν τόσο ψεύτικα στα μάτια του αγοριού κ να μην αφήνει το χέρι της μητέρας του κ αυτή να ψιθυρίζει ότι πρέπει να φύγουν, γιατί η κατάσταση είναι σοβαρή κ το αγόρι διαφωνεί γιατί η κατάσταση του φαίνεται ψεύτικη, σαν από κόμικς, με τα όπλα κ τις φωνές κ όλα αυτά κ κάποιος άλλος άνδρας λίγο πιο κει, ντυμένος στα Κυριακάτικά του, να φωνάζει ότι «το πράγμα θα ασχημύνει» κ το αγόρι να μην καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό, για το αγόρι σήμαινε μόνο αυτό που κοιτούσε, τις σειρήνες, τους ήχους, τις φωνές, κ εκείνη η πόρτα του καφενείου παρέμενε κλειστή, εκείνη η πόρτα που τόσο φοβόταν η παιδική ψυχή του κ όταν έσκασαν οι πρώτοι πυροβολισμοί, το χέρι της μητέρας του το τράβηξε βιαστικά μακριά κ φωνές ακούγονταν κ κάποιος φώναξε, έτσι να καθαρίσει ο βόθρος κ το αγόρι δεν μπορούσε να περπατήσει γρηγορότερα κ η μητέρα του όλο τον τραβούσε κ αισθανόταν τον φόβο, σαν αυτό που είχε όταν περνούσε μπροστά από εκείνη την πόρτα∙

Σαν προσκύνημα σε κάποιον άλλον Θεό, σαν κατάνυξη μπροστά σε κάποια άλλη θεότητα, σαν τελετή που έπρεπε να γίνει Κυριακή, δίπλα στην Καθολική Παναγιά οι πυροβολισμοί, τα ουρλιαχτά κ τα αγκομαχητά έφταναν ακόμη στα αφτιά του κ αργότερα το βράδυ κάποιος καλοντυμένος κύριος μέσα στο κουτί είπε ότι έγινε μακελειό, στο σημείο που το αγόρι στεκόταν το πρωί κ κρατούσε το χέρι της μητέρας του∙

Κ την επόμενη Κυριακή, όταν μητέρα κ γιος πέρασαν μπροστά από το καφενείο, αυτό δεν λειτουργούσε κ η μητέρα του δεν το πρόσταξε να μην κοιτάξει μέσα από την πόρτα κ το αγόρι γύρισε το κεφάλι, κ η πόρτα έχασκε σαν τραυματισμένη πληγή, σαν κάποιος να την είχε αφήσει ανοικτή κατά λάθος κ το χέρι του αγοριού άφησε ξαφνικά το χέρι της μητέρας του κ με τα καλά του έφτασε στην πόρτα κ τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα, παιδικά κ αθώα∙

Οι τοίχοι ήταν σχεδόν αιμάτινοι∙ σαν κακοφτιαγμένος, κατακόκκινος πίνακας, σαν πινελιές ενός κακού ζωγράφου, με τις πεταμένες καρέκλες κ τα πεταμένα γυαλιά κ την εικόνα του σταυρωμένου στον τοίχο πίσω από το μεγάλο πάγκο, να παρακολουθεί σαν να κρίνει κ να μην συμμετέχει, σαν το καφενείο να έγινε το θυσιαστήριο, ένα ακόμη θυσιαστήριο στη λατρεία του∙

.

Ο Δημήτρης Καπράλος είναι απόφοιτος φιλοσοφίας, έχει χρόνια πάθηση με το κείμενο σχεδόν σε οποιαδήποτε μορφή του. Έχει δουλέψει ως μεταφραστής, copywriter / digital – copy / sm handler. Το βιβλίο του «Χαρούμενες Μέρες», (εκδόσεις Καλυδών, 2006) κυκλοφορεί ακόμη.

…Just a texter   

[ e-mail ]

Ενημέρωση LR

Ανακοίνωση

Απευθύνεται στους φίλους και φίλες στα Χανιά

Η φίλη FB   Evaggelia Psillaki Balothiari

και συνεργάτης LR , θα βρίσκεται στην πόλη σας την Τετάρτη 17/10/2012 στο ξενοδοχείο Νεφέλη από 6.00 μ.μ. - 10 μ.μ. , προκειμένου να ενημερώσει δωρεάν, όποιον θέλει να δραστηριοποιηθεί  σε μια αξιοπρεπή εργασία , μέσα από το επιχειρηματικό πλάνο κατευθυνόμενης πώλησης LR .

Σε καιρό κρίσης και ανεργίας μέσα από τα εκπαιδευτικά σεμινάρια της LR μπορείτε να μάθετε τον τρόπο πως να αλλάξετε τη ζωή σας προς το καλύτερο , αρκεί να το θέλετε και εφ όσον έχετε όρεξη για δουλειά. 

 Άν ψάχνετε για κύρια δουλειά , ή έστω δεύτερη , είναι η καλύτερη επιλογή να φτιάξετε τη δική σας επιχείρηση, που θα την δουλέψετε όσο εσείς θέλετε, όπου, όποτε και όπως εσείς θέλετε, και το σπουδαιότερο χωρίς κεφάλαια.

Τώρα πλέον δεν μπορείτε να ελπίζετε ούτε σε προσλήψεις σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, ούτε στη σύνταξη του μπαμπά ή της μαμάς , πολύ περισσότερο δε, στο να δημιουργήσετε μια επιχείρηση που θα απαιτήσει κεφάλαια  με ρίσκο και με καμμιά εξασφάλιση για το μέλλον. 

Αν μή τι άλλο, δεν έχετε τίποτα να χάσετε αν βρεθείτε σε μια ενημέρωση LR,  αντίθετα, ίσως αυτό να είναι για εσάς μια τυχερή συγκυρία!

ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ "Μὲς τὴ διαφάνεια τοῦ πρωινοῦ"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ "Μὲς τὴ διαφάνεια τοῦ πρωινοῦ"

Μὲς τὴ διαφάνεια τοῦ πρωινοῦ ἄνοιξα τὰ παράθυρά μου καὶ σ᾿ εἶδ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὰ σημεῖα χαρούμενη νὰ κατεβαίνεις, πλαγιὰ-πλαγιὰ τοὺς οὐρανούς, πλαγιὰ-πλαγιὰ τοὺς λόφους, σὰ νἄρχεσαι ἀπὸ τὴν ἀρχὴ κι ἀπ᾿ τὴν πηγὴ τοῦ κόσμου. 

Κουδούνια καὶ χαμόγελα τὸ φόρεμά σου ποὺ τὸ φιλοῦν, καὶ τὸ γυρίζουν οἱ αὖρες στὸ γαλάζιο κι εἶσαι παντοῦ μὲ μι᾿ ἀγκαλιὰ τριαντάφυλλα ποὺ φέγγουν τὶς πέτρες χρωματίζοντας γύρω μου ὅταν βραδιάζει.

Μὰ ὅταν νυχτώνει, κλείνοντας τὰ τέσσερα παράθυρά μου, ἐνῷ στὸ σκοῦρο θαλασσὶ παίρνουν ν᾿ ἀνθίζουν τ᾿ ἄστρα, σμίγω ἔξω μὲ τοῦ σύμπαντος τὸ μέγα φῶς, τὸ φῶς σου, λιώνοντας τὴν εἰκόνα σου σ᾿ ἄχνινα συννεφάκια.

Κι ἐνῷ κάτω ἀπ᾿ τὴ στέγη μου γέρνω τὸ μέτωπό μου
κι ἀκούω σκυμμένος τοῦ δικοῦ μου κόσμου τὶς καμπάνες,
ἀπ᾿ ἔξω ὑπάρχεις ἐσύ: φῶς, στερέωμα, οὐρανός,