Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

πηγή http://gerontes.wordpress.com

Όσιος Αβέρκιος ο Ισαπόστολος και θαυματουργός επίσκοπος Ιεράπολης (22 Οκτωβρίου)

Οκτωβρίου 22, 2012 — Χαράλαμπος

Ο Όσιος Αβέρκιος έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. Η άμεπτη ζωή του και η καρποφορία της διδασκαλίας του, παρακίνησαν το ποίμνιο να τον αναγκάσει να γίνει επίσκοπος Ιεραπόλεως στη Φρυγία. Το αξίωμα δε μείωσε το ζήλο του Αβερκίου. Έλεγε, μάλιστα, ότι δεν αρκεί κάποιος να φαίνεται άρχων, αλλά και να είναι πραγματικά. Δηλαδή να αυξάνει τη διακονία και τους κόπους του. Διότι κατά το Ευαγγέλιο, «εἰ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος» (Ευαγγέλιο Μάρκου, θ’ 35), που σημαίνει, αν κανείς θέλει να είναι πρώτος κατά την τιμή, οφείλει με την ταπείνωση του απέναντι στους άλλους, να γίνει τελευταίος από όλους και υπηρέτης όλων με την άσκηση της αγάπης. Και ο Αβέρκιος την εντολή αυτή έκανε πράξη στη ζωή του. Γι’ αυτό και ο Θεός του έδωσε το χάρισμα να κάνει πολλά θαύματα. Θεράπευσε την κόρη του βασιλιά της Ρώμης, από πονηρό δαιμόνιο. Θερμά νερά από τη γη εξέβαλε και άλλα πολλά θαύματα έκανε. Επίσης, ο Αβέρκιος κήρυξε σε όλες τις πόλεις της Συρίας και Μεσοποταμίας. Έπειτα πήγε στη Λυκαονία, την Πισιδία και στην επαρχία των Φρυγών. Ονομάστηκε ισαπόστολος, διότι περιόδευσε και κήρυξε όπως οι κορυφαίοι Απόστολοι του Χριστού. Πέθανε ειρηνικά, 72 χρονών.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ο Λαβύρινθος του Πάνα

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

 πηγή http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/o-laburinthos-tou-pana.html

Ο Λαβύρινθος του Πάνα

Υπάρχει μια ιστορία που συμβαίνει σε δύο επίπεδα. Σε ένα πραγματικό (στην Ισπανία του Φράνκο με τους στρατηγούς να συναντούν την αντίσταση των αριστερών ανταρτών) και σε ένα συμβολικό επίπεδο που είναι ο εσωτερικός κόσμος της μικρής πρωταγωνίστριας. Το πραγματικό μπλέκει με το φανταστικό, και πολλές φορές το συμβολικό μοιάζει περισσότερο αληθινό. Το κεντρικό στοιχείο και των δύο ιστοριών είναι μια μάχη. Η εξωτερική μάχη για την εξουσία και η εσωτερική μάχη για την σωτηρία της ψυχής.

Ο τόπος που διαδραματίζεται είναι επίσης όμοιος. Στον έξω κόσμο είναι ένα δάσος και στον μέσα κόσμο είναι ένας λαβύρινθος. Το δάσος που υπάρχει και στα παραμύθια και ο λαβύρινθος που υπάρχει στους μύθους, συμβολίζουν την πολλαπλότητα της ζωής.   Κάθε άνθρωπος μπορεί να επιλέξει πολλά μονοπάτια, μπορεί όμως να χαθεί μέσα σε αυτά, κι όταν πάρει το σωστό μονοπάτι αυτό θα τον οδηγήσει να αντιμετωπίσει την δική του σκιά, τον δικό του Μινώταυρο ή τον δικό του κακό λύκο…

Σε ένα τέτοιο δάσος λοιπόν έρχεται κάθε άνθρωπος για να ζήσει την δική του ζωή και  να πάρει εμπειρίες.  Το κοριτσάκι που είναι η μικρή πρωταγωνίστρια, στο συμβολικό επίπεδο είναι η ψυχή. Σύμφωνα με την αρχαία εσωτερική παράδοση υπάρχει η διδασκαλία της αιχμάλωτης ψυχής, όπου η ψυχή πρέπει να περάσει διάφορες δοκιμασίες για να απελευθερωθεί και να επιστρέψει πάλι στην πατρίδα της που είναι το πνεύμα.  Έτσι και στην ιστορία αυτή. Η μικρή είναι μια πριγκίπισσα που έχει χάσει  το βασίλειό της και πρέπει να περάσει διάφορες δοκιμασίες για το ξανακερδίσει.

Σημαντικό ρόλο παίζει ένας Φαύνος. Είναι λάθος μετάφραση η λέξη Πάνας. Εδώ έχουμε έναν Φαύνο. Στην ελληνική μυθολογία εμφανίζεται ως ακόλουθος του πιο μυστηριακού θεού, του Διόνυσου. Στην Βόρεια και Δυτική Ευρώπη τον βρίσκουμε ως θεότητα της Φύσης Ceres ή Κερνούνο, ο κερασφόρος που είναι τόσο τρομακτικός και τόσο όμορφος συγχρόνως, όπως η ίδια η φύση. Αυτός καθοδηγεί την ψυχή μια και είναι πιο αρχαίος, της βάζει δοκιμασίες, αλλά της δίνει και βοήθεια. Αρκεί η ψυχή να μπορεί να τον εμπιστευτεί, χωρίς να χάσει την δική της Διάκριση.

Υπάρχουν 3 δοκιμασίες που της δίνονται.

Στην πρώτη πρέπει να πάρει ένα κλειδί από ένα βάτραχο που φυλάει το δέντρο της ζωής. Ο βάτραχος συμβολίζει την αναγέννηση. Είναι αμφίβιο που μπορεί και ζει παράλληλα σε δύο κόσμους, της γης και του νερού.  Στην αρχαία Αίγυπτο παριστάνονταν ως θεά Χέκετ, προστάτιδα της γέννησης. Η πρώτη δοκιμασία λοιπόν ξεκινά με την απόφαση για αναγέννηση. Για αυτό πρέπει να βγάλει τα ωραία της ρούχα, να λερωθεί, να νικήσει την φιλαρέσκεια. Βλέπουμε να λερώνεται με λάσπη, χώμα και νερό λοιπόν, αυτά τα δύο στοιχεία με τα οποία είναι φτιαγμένο το σώμα μέσα στο οποίο πρέπει να μπει η ψυχή όταν κατεβαίνει στον κόσμο της ύλης.

Στην 2^η δοκιμασία της ζητάει ο Φαύνος να πάει να φέρει ένα μαχαίρι από έναν τόπο. Εκεί θα βρει ένα στρωμένο τραπέζι με φαγητά αλλά δεν θα πρέπει να φάει από αυτά γιατί τα φυλάει ένα πολύ επικίνδυνο Ον, που δεν είναι άνθρωπος. Εκείνη παρακούει την εντολή και δεν καταφέρνει να πάρει το μαχαίρι. Σαν μια άλλη Περσεφόνη τρώει από τον καρπό του κάτω κόσμου και δένεται με αυτόν. Εξ αιτίας αυτής της δράσης της Περσεφόνης έχουμε την δημιουργία των κύκλων της φύσης Καλοκαίρι-Χειμώνας και η θεά φαίνεται να πεθαίνει και να γεννιέται κάθε άνοιξη. Όμως ο θάνατός της είναι για αυτούς που είναι πάνω στη γη, επειδή για αυτήν δεν παρά η βασιλεία της σε ένα άλλο επίπεδο. Για αυτήν δεν υπάρχει τέλος και το ίδιο για την μικρή πρωταγωνίστρια. Φαινομενικά απέτυχε, αλλά στην ουσία δεν έφερε στον πάνω κόσμο το μαχαίρι. Είναι σαν να επιλέγει την ζωή κι όχι τον θάνατο. Παρακούει μεν αλλά είναι μέσα στα πλαίσια της δράσης της αυτή η ανυπακοή. Δεν είναι ένα άβουλο ον απέναντι σε αυτόν που την καθοδηγεί. Θέλει να δοκιμάσει, να γευτεί, δηλαδή να γνωρίσει  κι ας είναι το τίμημα να χάσει τον παράδεισο….

Η τρίτη δοκιμασία για να κερδίσει το βασίλειό της είναι να θυσιάσει το μικρό αδερφάκι της. Πρέπει να πέσει αίμα αθώου στον λαβύρινθο για να ανοίξει την πύλη του. Είναι η πιο σκληρή δοκιμασία. Η μικρή αρνείται τον παράδεισό της αν είναι να βάψει με αίμα τα χέρια της. Έχει νικήσει μέσα της η Αγάπη και η Συμπόνια. Αυτή της η θυσία όμως είναι που θα κάνει την Πύλη τελικά να ανοίξει. Για να σωθεί η ψυχή πρέπει να ξεπεράσει ακόμη και τον εγωισμό που την έκανε να θέλει να σωθεί.

Η ταινία τελειώνει με την μικρή μπροστά σε 3 θρόνους και πάνω από αυτούς λάμπει ένας χρυσός ήλιος. Η ψυχή επέστρεψε λοιπόν και βρίσκεται κοντά στα τρία στοιχεία του πνεύματος, την Βούληση, την Αγάπη και την Διάνοια. Κατάφερε να νικήσει τις δοκιμασίες χρησιμοποιώντας αυτά τα τρία στοιχεία όταν θυμήθηκε ότι προέρχεται από αυτά….

Joomla SEF URLs by Artio

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

K OΥΡΑΝΗΣ «Νοσταλγίες»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

K OΥΡΑΝΗΣ «Νοσταλγίες»

Μοιάζω τοὺς γέρους ναυτικοὺς μὲ τὶς ρυτιδωμένες
καὶ τὶς σφιγγώδεις τὶς μορφές, ποὺ εἶδα στὴν Ὁλλανδία,
παράμερα στῶν λιμανιῶν τοὺς φάρους καθισμένους

νὰ βλέπουνε, ἀμίλητοι, νὰ φεύγουνε τὰ πλοῖα.
Τὰ μάτια τους, ποὺ εἴχανε δεῖ κυκλῶνες καὶ ναυάγια,
λαχταριστά, νοσταλγικὰ τὰ παρακολουθοῦσαν,
καθὼς σηκώναν τὶς βαριὲς ποὺ τρίζαν ἄγκυρές τους
καὶ μπρὸς στοὺς φάρους ἤρεμα, πελώρια περνοῦσαν.
Σὲ λίγο τὴν ἀπέραντη τὴ θάλασσα ἀλαργεύαν
καὶ χάνονταν, ἀφήνοντας στὴν πορφυρὴ τὴ δύση
ἕναν καπνό, ποὺ αὐλάκωνε τὸν οὐρανὸ πρὶν σβήσει:
κι ὅμως οἱ γέροι ναυτικοί, ἀκίνητοι στοὺς φάρους,
μὲ τὴ μεγάλη πίπα τους σβησμένη πιὰ στὸ στόμα,
πρὸς τὰ καράβια πού ῾φυγαν ἐκοίταζαν - ἀκόμα...

ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΟΛΙΚ ΠΑΥΛΟΣ "Ηλιοβασίλεμα στο λιμάνι"

...ό,τι δίνεις αυτό παίρνεις...

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Η ζωή μας είναι αλήθεια πολύ απλή...δεν υπάρχει αρχή και τέλος...δεν υπαρχει παρελθόν και μέλλον...υπάρχει μόνο το τώρα... υπάρχουν μόνο στιγμές... 

Η ζωή ποτέ δε σταμάτα, ποτέ δε βαλτώνει και ποτέ δεν χάνει το ενδιαφέρον της...γιατί η ζωή είναι μονάχα στιγμές...και η κάθε στιγμή ειναι καινούρια και ανεξερεύνητη... Και αν αυτές οι στιγμές είναι λουσμένες με αγάπη τότε αυτό το λέμε πληρότητα... 

Γιατί τελικά μόνο αυτό χρειαζόμαστε... αγάπη και μια ζεστή αγκαλιά...και να θυμόμαστε πως... ό,τι δίνεις αυτό παίρνεις...

Μαρκέλλα Μαρμαρινού

Ξεχωριστές ομελέτες

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Στο τρυπημένο σημείο λέει  "λάδι"

ΤΟ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1902 - Ανακαλύπτεται το ιερό Ασκληπιείο της Κω από το Γερμανό αρχαιολόγο Ρούντολφ Έρτικ.

ΤΟ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ
Τα Ασκληπιεία ήταν ιερά του Ασκληπιού, όπου εκτός από τη λατρεία του θεραπευτή Θεού εφαρμοζόταν και η ιατρική από τους ιερείς, τους Ασκληπιάδες. Τα τρία σημαντικότερα Ασκληπιεία ήταν κατά σειρά της Τρίκκης (γενέτειρας του Ασκληπιού), της Επιδαύρου και της Κω. Η φήμη του Ασκληπιείου της Κω ήταν μεγάλη και επί αιώνες προσήλκυε ασθενείς από όλο τον αρχαίο κόσμο, που (σύμφωνα με το Στράβωνα και τον Ηρώνδα) ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τους θεραπευτές Θεούς κοσμούσαν το ιερό με πλήθος εξαιρετικών αναθημάτων, έργων φημισμένων καλλιτεχνών.

Το Ασκληπιείο της Κω κτίστηκε σε ένα λόφο σε απόσταση περίπου 4 χλμ από την πόλη μέσα σε ένα άλσος κυπαρισσιών, που ήταν ιερό και απαγορευόταν η κοπή των δέντρων. Το 32 π.Χ. ο Τυρούλλιος, ναύαρχος του Αντωνίου, έκοψε κυπαρίσσια του ιερού άλσους, για να ναυπηγήσει πλοία, και το επόμενο έτος, μετά την ήττα του Αντωνίου στο Άκτιο, θανατώθηκε στο Ασκληπιείο κατ' εντολή του Οκτάβιου ως ιερόσυλος. Κύριος του Άλσους ήταν ο Κυπαρίσσιος Απόλλων, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο κορινθιακού ρυθμού ναός στο δεύτερο άνδηρο. Το ιερό άλσος αποψιλώθηκε επί τουρκοκρατίας και αναδασώθηκε μετά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Στο χώρο του Ασκληπιείου εκτός από τον Απόλλωνα οι Κώοι λάτρευαν και άλλους Θεούς, όπως το Δία Ικέσιο, το Δία Πατρώο, το Δία Μηχανέα, την Αθηνά Φατρία, τον Απόλλωνα Κάρνειο και τις Μοίρες.

Ευρήματα στο τρίτο άνδηρο δείχνουν ότι η οικοδομική δραστηριότητα στο χώρο του Ασκληπιείου άρχισε από τη μυκηναϊκή εποχή, αλλά τα ερείπια του ανεσκαμμένου συγκροτήματος δεν είναι παλαιότερα του 4ου π.Χ. αιώνα. Δηλαδή δεν έχει ανευρεθεί τίποτα απολύτως από το Ασκληπιείο του 5ου αιώνα, οπότε γεννήθηκε και διδάχθηκε την ιατρική ο Ιπποκράτης. Άλλωστε το 413-412 η Κως χτυπήθηκε από τον ισχυρότερο ως τότε σεισμό και λογικό είναι να καταστράφηκαν όποιες κατασκευές υπήρχαν στο ιερό. Ίσως πάλι εκείνα τα πρώτα κτίσματα να ήταν ξύλινα. Έτσι είναι αδύνατο να κάνουμε την οποιαδήποτε εικασία για την όψη του Ασκληπιείου την εποχή του Ιπποκράτη.
ΑΠΟ http://www.kosisland.org/antiquities/asclipeion/asclipeion.htm
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τάσσος (Αλεβίζος)

Bigbook.gr

Τάσσος (Αλεβίζος), εξώφυλλο του Αναγνωστικού Δ΄ Δημοτικού. Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων, Αθήνα 1973.

Ο Τάσσος (πραγματικό όνομα Αναστάσιος Αλεβίζος: Λευκοχώρα Μεσσηνίας, 1914 – Αθήνα, 13 Οκτωβρίου 1985) ήταν διακεκριμένος έλληνας χαράκτης.

Μικρός παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Γιώργο Κωτσάκη. Το 1930, σε ηλικία δεκαέξι ετών, έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής και ζωγραφικής στα εργαστήρια του Θ. Θωμόπουλου, του Ουμβ. Αργυρού και του Κ. Παρθένη.

Από το 1933 και μέχρι την αποφοίτησή του από την Σχολή το 1939, παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής στο εργαστήριο του Γ. Κεφαλληνού. Πιθανολογείται ότι καθοριστικό ρόλο στην αφοσίωσή του στην χαρακτική έπαιξε και η γνωριμία του με τον Δ. Γαλάνη, τον άλλο μεγάλο έλληνα χαράκτη της εποχής του Μεσοπολέμου, μέσω του οποίου γνώρισε και την γαλλική χαρακτική. Λέγεται επίσης ότι πραγματοποίησε σπουδές στο Παρίσι, την Ρώμη και την Φλωρεντία. Πάντως, το ταλέντο του στην χαρακτική αναγνωρίστηκε πολύ γρήγορα· στην Πανελλήνια Έκθεση του 1938 έλαβε το Βραβείο Χαρακτικής και δύο χρόνια αργότερα (1940) τιμήθηκε με το Κρατικό Μετάλλιο Χαρακτικής.

Από το 1930 είχε ενταχθεί στο ΚΚΕ, αρχικά στην νεολαία του κόμματος (ΟΚΝΕ) και αργότερα ως πλήρες μέλος. Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου το 1940, ο Τάσσος και πολλοί άλλοι μαθητές του Γ. Κεφαλληνού φιλοτέχνησαν προπαγανδιστικές αφίσες για την εμψύχωση του ελληνικού λαού. Στα χρόνια της Κατοχής, εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και στο ΕΑΜ Καλλιτεχνών, για να συνεχίσει την (παράνομη πλέον) δημιουργία προπαγανδιστικού υλικού κατά των κατακτητών.

Μετά την απελευθέρωση, ο Τάσσος άρχισε να ασχολείται και με άλλα θέματα πέρα από τα επικά του πολέμου, όπως γυμνά, νεκρές φύσεις και πορτρέτα, ενώ ταυτοχρόνως άρχισε να χρησιμοποιεί και χρώμα στις ξυλογραφίες του.

Ο Τάσσος είχε επίσης μια ιδιαίτερη αγάπη για το βιβλίο και τις γραφικές τέχνες. Ήδη από το 1939, με την αποφοίτησή του, έφτιαχνε εξώφυλλα και κοσμήματα για το λογοτεχνικό περιοδικό Νέα Εστία. Αμέσως μετά την απελευθέρωση, ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση στον εκδοτικό οίκο «Τα Νέα Βιβλία» που ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα το 1945 και που έκλεισε το 1948. Το 1948 άρχισε να συνεργάζεται με τον Οργανισμό Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων (ΟΕΣΒ, μετέπειτα Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων ή ΟΕΔΒ). Καρπός της συνεργασίας του με τον ΟΕΣΒ/ΟΕΔΒ, υπήρξε η εικονογράφηση πολλών βιβλίων για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο, με πρώτο το Αναγνωστικόν Έκτης Δημοτικού που κυκλοφόρησε το 1949.

Το 1948 έγινε καλλιτεχνικός σύμβουλος του λιθογραφείου «Ασπιώτη–Έλκα», και από το 1954 έως το 1967 φιλοτέχνησε γραμματόσημα για λογαριασμό των Ελληνικών Ταχυδρομείων, αρχικά με την τεχνική της έγχρωμης ξυλογραφίας και κατόπιν με τη μέθοδο offset. Επίσης, από το 1962 έως τον θάνατό του, σχεδίαζε και τα γραμματόσημα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 1959 ανέλαβε την διεύθυνση του Τμήματος Γραφικών Τεχνών στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, όπου δίδαξε μέχρι το 1967.
Τάσσος (Αλεβίζος), εξώφυλλο του Αναγνωστικού Δ΄ Δημοτικού. Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων, Αθήνα 1973.

Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της καλλιτεχνικής ομάδας «Στάθμη», η οποία τον τίμησε με αναδρομική έκθεση των έργων του στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια. Την ίδια εποχή παρουσίασε έργα του στην Μπιενάλε της Βενετίας (1952) και του Λουγκάνο (1953).

Κατά την δεκαετία του 1960 η θεματογραφία του άρχισε να επικεντρώνεται στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής. Εγκατέλειψε σταδιακά το χρώμα, χάραζε όλο και μεγαλύτερες πλάκες ξύλου και άρχισε να δημιουργεί θεματικές ενότητες σε τρίπτυχα ή τετράπτυχα. Ταυτοχρόνως ασχολήθηκε με την αγιογραφία, ενώ συνέχισε να φιλοτεχνεί βιβλία.

Κατά την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, έζησε αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα κοινωνικής διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν. Μετά την κατάρρευση της Χούντας, εξέθεσε έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη (1975) και λίγο καιρό αργότερα έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ίδιου ιδρύματος. Το 1977, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης.

Συνέχισε να εργάζεται σκληρά μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Πέθανε το Οκτώβριο του 1985 αφήνοντας ημιτελή μία σειρά οκτώ συνθέσεων στο Δημαρχείο του Βόλου. Το 1987, η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με μία δεύτερη μεγάλη αναδρομική έκθεση έργων του.

Έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, δημιουργήθηκε η Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών «Α. Τάσσος», με σκοπό την διάδοση του έργου του και την υποστήριξη της ελληνικής χαρακτικής. Από το 1991 και κάθε τρία χρόνια, η Εταιρεία αυτή πραγματοποιεί συλλογικές εκθέσεις νέων ελλήνων χαρακτών σε διαφορετικές πόλλεις της Ελλάδας. Η Εταιρεία επίσης διατηρεί ανοιχτό ως μουσείο το σπίτι όπου έζησε και δημιούργησε ο Τάσσος και η σύζυγός του, η ζωγράφος και χαράκτρια Λουκία Μαγγιώρου (γεν. 1914), επί της Αρδηττού 34, στην συνοικία Μετς της Αθήνας.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%82_%28%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%82%29

Φθινόπωρο - Rilke reiner maria

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

 

Φθινόπωρο - Rilke reiner maria

ζωγρ.wlodzimierz czurawski

Τα φύλλα πέφτουν, πέφτουν λες από ψηλά,

σαν να ξεράθηκαν οι κήποι τ' ουρανού.

πέφτουν με άρνηση στο στόμα του κενού.

Και μες στη νύχτα πέφτει η Γη βαριά,

από τ' αστέρια προς τη μοναξιά.

Όλοι μας πέφτουμε. Το χέρι αυτό που γράφει.

Δες τα όλα γύρω: χάνονται στα βάθη.

Είναι όμως Κάποιος που την πτώση αυτή

στα δυο του χέρια στοργικά τη συγκρατεί.

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΑΥΡΑ

Ταξίδι στο Φως

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΑΥΡΑ

Η Προστατευτική αύρα είναι μια μεγάλης δύναμης προστατευτική τεχνική. Αρχίστε να χρησιμοποιείτε αυτή την τεχνική και εφαρμόστε την για 7 ημέρες. Η τεχνική της προστατευτικής αύρας είναι ένα επιπλέον κλειδί που θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε θετικότητα στη ζωή σας και η θετικότητα προσελκύει θετικότητα. Ότι εκπέμπεις στο Σύμπαν αυτό και λαμβάνεις. Η τεχνική αυτή μπορεί να γίνει οπουδήποτε: στο σπίτι, μέσα σε κόσμο, στο γραφείο, στο λεωφορείο, παντού. Δεν είναι απαραίτητο να κλείσετε τα μάτια για να την κάνετε, αν και κάτι τέτοιο θα βοηθούσε στην αρχή. Όταν εξασκηθείτε λίγο μπορείτε να την κάνετε αυτόματα και κατά βούληση. Η προστατευτική αύρα είναι πολύ αποτελεσματική όταν κάποιος θέλει να καυγαδίσει μαζί σας, ή με οποιοδήποτε τρόπο προσπαθεί να χαλάσει την ηρεμία σας. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την προστατευτική αύρα για να παραμένετε στο παρόν. Η τεχνική της προστατευτικής αύρας απαιτεί να είμαστε παρόντες στο αιώνιο τώρα, όπου υπάρχει ασφάλεια και γαλήνη.

Ας δούμε πως γίνεται:
Φέρτε στον νου σας όλες τις αρνητικές σκέψεις, φόβους, εντάσεις, άγχη, και για λίγο απαλλαγείτε από αυτά. Μπορείτε να τα αφήσετε στην άκρη για λίγες στιγμές... Αποφασίστε να απαλλαγείτε για λίγο… Φανταστείτε πως βάλατε όλα αυτά τα βασανιστικά που κουβαλάτε μέσα σας σε ένα μπαλόνι. Αφήστε το μπαλόνι να φύγει μακριά. Οι λίγες στιγμές που θα ακολουθήσουν είναι αφιερωμένες στον εαυτό σας. Εισπνεύστε άφθονο αέρα και φωνάξτε δυνατά από μέσα σας: ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ… εννοώντας το. Μετά, πάρτε βαθιά εισπνοή, μετρήστε ως το πέντε και βγάλτε τον αέρα αργά, χαλαρώνοντας οποιοδήποτε μέρος του σώματος είναι ακόμα σφιγμένο. Με την επόμενη εισπνοή φανταστείτε πως το σώμα σας είναι καλλυμένο γύρω-γύρω με ένα όμορφο, μεταλλικό φύλλο χρυσού. Καθώς εκπνέετε αυτή τη φορά, δείτε το φύλλο χρυσού να φουσκώνει σαν μπαλόνι. Δείτε το να περιβάλλει το εξωτερικό της αύρας σας. Το χρυσό είναι το πιο προστατευτικό χρώμα στο υλικό βασίλειο. Η αντανακλαστικότητα και καθαρότητά του αποτρέπει όλα τα εξωτερικά αρνητικά στοιχεία να μπουν στην αύρα. Το μόνο μέρος τώρα απ' όπου μπορεί να μπουν αρνητικά στοιχεία είστε εσείς, που είστε μέσα στο χρυσό περίβλημα. Γεμίστε το εσωτερικό αυτού του ασφαλούς, χρυσού κουκουλιού, με το όμορφο, αναβράζον θετικό φως του ουράνιου τόξου. Εισπνεύστε την ανακουφιστική, ηρεμιστική θετικότητα και χαλαρώστε. Αυτή η χρονική στιγμή είναι δική σας. Εκεί μέσα είστε ασφαλείς τώρα και προστατευμένοι από εξωτερικά αρνητικά στοιχεία. Νιώστε την ανακούφιση. Υπάρχει κάποιος κίνδυνος ωστόσο. Μια αρνητική σκέψη από μέρους σας θα προκαλέσει συντριβή του ασφαλούς αυτού περιβλήματος και θα χρειαστεί να το ξαναφτιάξετε. Μπορείτε να το ξαναφτιάξετε εύκολα με τον τρόπο που το φτιάξατε την πρώτη φορά, προσέχοντας να το γεμίσετε με θετικότητα. Όταν πρωταρχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο θα αφιερώσετε λίγη ώρα κάνοντας προστατευτικές αύρες. Διώχνετε την αρνητικότητα και καταφέρνετε σιγά-σιγά να αυξήσετε το χρόνο θετικής σκέψης για λίγο. Τότε ακριβώς θα νιώσετε πως μπορείτε να ξεπεράσετε τα προβλήματα (ό, τι προβάλλει ο νους), και να ζήσετε στο παρόν. Σκεφτείτε πως εφόσον μπορείτε να δημιουργήσετε θετικότητα για λίγες στιγμές, μπορείτε να δημιουργήσετε για 1 ώρα και πιο πολύ ακόμα. Ασκηθείτε παρατείνοντας κάθε φορά το χρόνο απαλλαγής από την αρνητικότητα. Καθώς απομακρύνεται η σκέψη από τα προβλήματα, δημιουργείται μέσα σας ελπίδα και γεννιούνται λύσεις στο μυαλό για τα προβλήματα. Είναι σαν να ξεβουλώνετε ένα βουλωμένο αγωγό και ξαφνικά το νερό που είναι μαζεμένο μέσα τρέχει ορμητικά προς τα έξω και καθαρίζετε. Σιγά-σιγά θα καταφέρνετε να έχετε θετικότητα για όσο διάστημα αποφασίζετε. Θα φοράτε την προστατευτική σας Αύρα και θα βγαίνετε έξω για βόλτα. Θα δείτε τα πάντα με καινούργια προοπτική… Θα νιώσετε ζωντανοί και σύντομα τα πράγματα θα αρχίσουν να σας έρχονται ευνοϊκά.

'Ένας από τους τομείς όπου μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς αυτή τη μέθοδο είναι ο χώρος εργασίας. Εκεί βρισκόμαστε πολλές φορές κάτω από την πίεση της δουλειάς, και έχουμε να αντιμετωπίσουμε την κακή διάθεση κάποιου συνεταίρου ή πελάτη. Σχηματίστε απλώς την προστατευτική αύρα γύρω σας. Από τη στιγμή που θα βρεθείτε σ' αυτήν την ήρεμη, θετική κατάσταση δε θα παρασυρθείτε στο παιχνίδι των άλλων. Θα αντιδράσετε μέσα από το περίβλημά σας, αλλά όλες οι αντιδράσεις σας θα είναι θετικές. Θα παραμείνετε ανέπαφοι. Ο άλλος θα ξεφουσκώσει υποχρεωτικά, μια και χρειάζονται δύο για μια φιλονικία. Θα σας δει να τον αντιμετωπίζετε μ' ένα ζεστό χαμόγελο και η οργή θα σβήσει. Σχηματίζετε την προστατευτική αύρα κι αμέσως νιώθετε γαλήνη.

Δεν εκπέμπετε πια φόβο που μπορεί να προσελκύσει κίνδυνο. Αντίθετα προχωράτε σε πλήρη αρμονία με το Σύμπαν. Η προστατευτική αύρα είναι μια μέθοδος που δημιουργεί θετική σκέψη. Η θετική σκέψη είναι το κλειδί στην ανάταση της συνείδησης και το μέσο δημιουργίας θετικότητας μέσα μας.

ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΩ «Φθινοπώριασε…»

 ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΩ «Φθινοπώριασε…»

                  ΠΙΝΑΚΑΣ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ "Τα φύλλα που πέφτουν"

 Φθινοπώριασε…
Προς τι όμως ο πόθος για παντοτινό ήλιο;

Εμείς είμαστε στρατευμένοι στην ανακάλυψη του θείου φωτός…
Μακριά από τους ανθρώπους που φθίνουν με τις εποχές…Φθινόπωρο…
Η βάρκα μας μετέωρη μες στην ασάλευτη ομίχλη
Επιστρέφει στο λιμάνι της δυστυχίας…
Στην απέραντη πολιτεία με τον ουρανό λεκιασμένο
από φωτιά και λάσπη…
Κουρέλια που σαπίζουν…
Μουσκεμένο στη βροχή ψωμί…
Μέθη… Μέθη… Μέθη…
Και χιλιάδες έρωτες που με σταύρωσαν…

Δε θα σταματήσει πια αυτή η λάμια
να εξουσιάζει εκατομμύρια ψυχές και σώματα νεκρών
που θα αντιμετωπίσουνε τη θεία κρίση…
Ο εαυτός μου…
Κοιτάζω πάλι τον εαυτό μου…
Κοιτάζομαι ξανά…
Το δέρμα μου φαγωμένο από το πύο 
και την πανούκλα…
Στα μαλλιά μου σκουλήκια
και στην καρδιά μου παντού σκουλήκια …
Ξαπλωμένος ανάμεσα σε άγνωστους χωρίς ηλικία, χωρίς αισθήματα…
Θα μπορούσα να πεθάνω εδώ…
Τι φριχτή ανάμνηση…
Σιχαίνομαι την κακομοιριά και ο χειμώνας με τις ανέσεις του με φοβίζει…
Καμιά φορά βλέπω στον ουρανό απέραντες ακτές…
Πλημμυρίζουν από χαρούμενα έθνη 
ντυμένα στα λευκά…
Από πάνω μου ένα μεγάλο χρυσό καράβι με τις
πολύχρωμες σημαίες του
Να ανεμίζουν στην πρωινή αύρα…
Επινόησα όλες τις γιορτές…
Έζησα όλους τους θριάμβους… Όλα τα δράματα…
Προσπάθησα να δημιουργήσω καινούρια λουλούδια…
Καινούρια άστρα… Καινούρια σώματα… 
Καινούριες γλώσσες…
Πίστεψα ότι απέκτησα υπερφυσικές δυνάμεις…
Και λοιπόν;
Πρέπει να θάψω μια για πάντα τη φαντασία μου και τις αναμνήσεις μου…
Η μεγάλη δόξα του καλλιτέχνη έχει πάει περίπατο…
Θα ζητήσω συγγνώμη που έζησα μες στο ψέμα 
και φύγαμε…
Ούτε ένα αγαπημένο χέρι…
Ούτε ένα...;
Πουθενά βοήθεια…
Πουθενά...;