Α. ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ «Γιατί βαθιά μου δόξασα»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Α. ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ «Γιατί βαθιά μου δόξασα»
Γιατί βαθιά μου δόξασα καὶ πίστεψα τὴ γῆ
καὶ στὴ φυγὴ δὲν ἅπλωσα τὰ μυστικὰ φτερά μου,
μὰ ὁλάκερον ἐρίζωσα τὸ νοῦ μου στὴ σιγή,

νὰ ποὺ καὶ πάλι ἀναπηδᾶ στὴ δίψα μου ἡ πηγή,
πηγὴ ζωῆς, χορευτικὴ πηγή, πηγὴ χαρά μου...

Γιατί ποτὲ δὲ λόγιασα τὸ πότε καὶ τὸ πῶς,
μὰ ἐβύθισα τὴ σκέψη μου μέσα στὴν πᾶσαν ὥρα,
σὰ μέσα της νὰ κρύβονταν ὁ ἀμέτρητος σκοπός,
νὰ τώρα πού, ἢ καλοκαιριὰ τριγύρα μου εἲτε μπόρα,
λάμπ' ἡ στιγμὴ ὁλοστρόγγυλη στὸ νοῦ μου σὰν ὀπώρα,
βρέχει ἀπ' τὰ βάθη τ' οὐρανοῦ καὶ μέσα μου ὁ καρπός!...

Γιατί δὲν εἶπα: «ἐδῶ ἡ ζωὴ ἀρχίζει, ἐδῶ τελειώνει...»
μὰ «ἂν εἶν' ἡ μέρα βροχερή, σέρνει πιὸ πλούσιο φῶς...
μὰ κι ὁ σεισμὸς βαθύτερη τὴ χτίση θεμελιώνει,
τί ὁ ζωντανὸς παλμὸς τῆς γῆς ποὺ πλάθει εἶναι κρυφός...»
νὰ πού, ὅ,τι στάθη ἐφήμερο, σὰ σύγνεφο ἀναλιώνει,
νὰ ποὺ ὁ μέγας Θάνατος μοῦ γίνηκε ἀδερφός!...

Σήμερα....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΑΣΤΕΡΙΑ

ΖΗΝΟΒΙΟΣ ΖΗΝΟΒΙΑ
ΚΛΕΟΠΑΣ ΚΛΕΟΠΙΑ

                                                   

ΑΓΙΟΙ ΖΗΝΟΒΙΟΣ ΚΑΙ ΖΗΝΟΒΙΑ

 

Οι άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία ήταν αδέρφια, έζησαν τον 3ο αιώνα και κατάγονταν από τις Αίγαις της Κιλικίας. Ο Άγιος Ζηνόβιος ήταν γιατρός στο επάγγελμα. Κλήθηκαν και οι δύο και τους αξίωσε ο Θεός να μαρτυρήσουν και να θανατωθούν μαζί για την πίστη τους στο Χριστό. Μαρτύρησαν όταν ήταν τότε έπαρχος της περιοχής ο Λυσίας και με διαταγή του ιδίου του επάρχου. Η μνήμη τους εορτάζεται στις 30 Οκτωβρίου. Ναός επ' ονόματί τους υπάρχει στο εγκαταλειμμένο και ερειπωμένο πλέον παλαιό χωριό Στατός. Ο ναός αυτός ήταν και ο κεντρικός ναός του χωριού. Το χωριό αυτό, εγκαταλείφθηκε από τους κάτοικους, αφού ο σεισμός που έγινε το 1953 άφησε το χωριό ερειπωμένο και έτσι μεταφέρθηκε, τόσο το χωριό Στατός, όσο και το διπλανό χωριό Άγιος Φώτιος (που επλήγηκε και αυτό από το σεισμό) λίγο πιο πάνω, στη σημερινή Κοινότητα Αμπελίτης (Στατός - Άγιος Φώτιος). Τιμώνται οι άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία από τους κατοίκους των γύρω χωριών κάθε χρόνο στις 30 Οκτωβρίου και μία μέρα μέσα στη Διακαινήσιμο εβδομάδα.

 




Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως θείοι αυτάδελφοι, ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε, και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ηθλήσατε, όθεν και των στεφάνων, των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακαταλύτου, ηξιώθητε άμα, εκλάμποντες τοις εν κόσμω, χάριν ιάσεων.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Διεθνής Ημέρα Ορθοπεδικών Νοσοκόμων 30/10

www.zougla.gr

Διεθνής Ημέρα Ορθοπεδικών Νοσοκόμων

Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2012, 01:41

Η Διεθνής Ημέρα Ορθοπεδικών Νοσοκόμων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 30 Οκτωβρίου για να αναδείξει το έργο μιας ξεχωριστής κατηγορίας νοσηλευτών: των ορθοπεδικών νοσοκόμων, που ασχολούνται με την ίαση των μυοσκελετικών τραυμάτων.

Η πρωτοβουλία ανήκει στη Διεθνή Συνεργασία των Ενώσεων των Ορθοπεδικών Νοσοκόμων (ICON).

Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου

Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2012, 01:45

τα πάντα κινούνται εντός σας σε μια συνεχή ημι-περίπτυξη

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

Και κάποιος ρήτορας μίλησε, "Πες μας για την Ελευθερία."

Κι εκείνος απάντησε:

Στην πύλη της πόλης και στο παραγώνι σας έχω δει να πέφτετε στο χώμα και να προσκυνάτε την ελευθερία σας,

Όπως οι σκλάβοι που στέκονται δουλοπρεπείς μπροστά στον τύραννο και τον εκθειάζουν ενώ εκείνος τους θανατώνει.

Πράγματι, στο αλσύλλιο του ναού και στη σκιά της ακρόπολης έχω δει τους πλέον ελεύθερους ανάμεσά σας να φορούν την ελευθερία τους ζυγό και χειροπέδα.

Και ματώνει η καρδιά μου - γιατί θα ελευθερωθείτε μόνον όταν ακόμη κι ο πόθος της ελευθερίας είναι χαλινάρι, όταν πάψετε ν' αναφέρεστε στην ελευθερία σα να 'ναι στόχος κι εκπλήρωση.

Θα 'στε ελεύθεροι όχι όταν απ' τις μέρες σας χαθεί η έγνοια κι από τις νύχτες σας η ανάγκη και η θλίψη,

Αλλά όταν όλα αυτά εξακολουθούν να περιζώνουν τη ζωή σας κι όμως εσείς τα προσπερνάτε γυμνοί κι αδέσμευτοι.

Πώς όμως να ξεφύγετε απ' τις μέρες και τις νύχτες σας παρά όταν σπάσετε τα δεσμά που 'σείς, αν και στη χαραυγή της αντίληψης, έχετε σφίξει γύρω απ' το μεσημέρι σας;

Στην πραγματικότητα εκείνο που ονομάζετε ελευθερία είναι η πιο γερή αλυσίδα, κι ας αστράφτουν οι κρίκοι της στον ήλιο θαμπώνοντας τα μάτια.

Τι άλλο θα 'πρεπε ν' απαρνηθείτε παρά κομμάτια του ίδιου σας του εαυτού για να ελευθερωθείτε;

Αν ήταν να καταργήσετε έναν άδικο νόμο, ο νόμος γράφτηκε απ' το δικό σας χέρι στο ίδιο σας το μέτωπο.

Δε θα τον σβήσετε ρίχνοντας στην πυρά τόμους νομοθεσίας, ούτε ξεπλένοντας τα κεφάλια των δικαστών σας, ακόμη κι αν αδειάσετε όλη τη θάλασσα επάνω τους.

Κι αν ήταν να εκθρονίσετε έναν τύραννο, βεβαιωθείτε πρώτα ότι έχετε γκρεμίσει το θρόνο του εντός σας.

Γιατί πώς γίνεται ένας τύραννος να εξουσιάζει ελεύθερους κι υπερήφανους, παρά μέσα απ' την τυραννία της ελευθερίας τους και την αιδώ της κεκτημένης περηφάνιας;

Κι αν ήταν έγνοια που ξεπεράστηκε, 'σείς την είχατε επιλέξει αυτήν την έγνοια, δε σας την επέβαλαν.

Κι αν ήταν φόβος που σκόρπισε, ο σπόρος του φόβου στην καρδιά σας βρίσκεται, όχι στο χέρι εκείνου που φοβάστε.

Πράγματι τα πάντα κινούνται εντός σας σε μια συνεχή ημι-περίπτυξη - το ποθητό με το τρομερό, το απεχθές με το προσφιλές, αυτό που κυνηγάτε κι εκείνο απ' το οποίο δραπετεύετε.

Όλα ετούτα κινούνται εντός σας, φως και σκιά, σαν σφιχταγκαλιασμένα ζευγάρια.

Κι όταν η σκιά σβήσει και χαθεί, το φως που παραμένει γίνεται σκιά σ' άλλο φως.

Έτσι κι η ελευθερία σας όταν χάσει τα δεσμά της μεταβάλλεται σε δεσμοφύλακα μιας πιο σημαντικής ελευθερίας.

Γκεόργκι Γκουρτζίεφ (George Gurdjieff)

περιοδικό και εκδόσεις Κουκούτσι.

29 Οκτωβρίου

Σαν σήμερα πέθανε ο Ελληνοαρμένιος μύστης και πνευματικός δάσκαλος Γκεόργκι Γκουρτζίεφ (George Gurdjieff), εισηγητής του 4ου Δρόμου προς την αυτογνωσία. Το ελληνικό του όνομα ήταν Γεώργιος Γεωργιάδης.Ο γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1866 στην Αλεξανδρούπολη της Αρμενίας (νυν Γκιούμρι) από πατέρα ελληνικής καταγωγής και μητέρα αρμένισα. Μέχρι το 1912 είναι άγνωστη η ζωή του και από τα λίγα που γνωρίζουμε είναι ότι πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε περιοχές της Ανατολής και μελέτησε τους διάφορους πολιτισμούς της.
Την Πρωτοχρονιά του 1912 φθάνει στη Μόσχα, φέρνοντας μαζί του ένα ολοκληρωμένο σύστημα εσωτερικής γνώσης και πρακτικής. Δημιουργεί τον πρώτο κύκλο μαθητών του, κυρίως από το χώρο της διανόησης, και αρχίζει να παρουσιάζει και να κάνει γνωστές κάποιες όψεις της διδασκαλίας του. Την ίδια χρονιά παντρεύεται στην Αγία Πετρούπολη τη Γιούλια Οστρόφσκα. Τα επόμενα χρόνια στον κύκλο του εντάσσονται ο φιλόσοφος Πέτερ Ουσπένσκι, που θα γίνει ο πιο γνωστός μαθητής του, ο συνθέτης Χάρτμαν και η γυναίκα του Όλγα. Το 1916 οι μαθητές του φθάνουν τους 30.
Η βασική του θέση και διδασκαλία είναι ότι ο άνθρωπος, κατά τη διάρκεια του βίου του, ζει σχεδόν καθ' ολοκληρία μηχανικά, χωρίς να έχει πραγματική γνώση ούτε της εξωτερικής, αλλά κυρίως της εσωτερικής του πραγματικότητας. Από αυτή την κατάσταση, που του αφαιρεί το δικαίωμα να εξυψωθεί σε ανώτερη πνευματική κατάσταση, ο άνθρωπος μπορεί να δραπετεύσει μέσω της συνειδητής προσπάθειας.
Το σύστημά του το ονόμασε «Τέταρτο Δρόμο», σε αντιδιαστολή με τους τρεις ήδη υπάρχοντες γνωστούς παραδοσιακούς δρόμους προς την πνευματική ολοκλήρωση, του φακίρη, του μοναχού και του γιόγκι. Ο δρόμος αυτός προς την αυτογνωσία δεν απαιτεί να αποσυρθεί ο άνθρωπος από τη συνηθισμένη του ζωή. Δεν έχει καθορισμένη μορφή και πρώτα απ' όλα θα πρέπει να τον ανακαλύψει κανείς. Συνδυάζει την εργασία ταυτόχρονα και στο σώμα και στο συναίσθημα και στο νου. Η μέθοδός τους στηρίζεται στη μουσική, τον χορό, τις διαλέξεις και την ομαδική δουλειά.
Μετά την επιβολή της Οκτωβριανής Επανάστασης, ο Γκουρτζίεφ εγκαταλείπει την Αγία Πετρούπολη και επιστρέφει στην Αρμενία και τη γενέτειρά του Αλεξανδρούπολη. Συνεχίζει τη διδασκαλία του και ιδρύει κύκλους σε πολλές πόλεις της ευρύτερης περιοχής της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου.
Μετά την επικράτηση των μπολσεβίκων και στα μέρη του, ο Γκουρτζίεφ εγκαθίστανται στην Κωνσταντινούπολη και μελετά τις τεχνικές και την τελετουργία των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων. Το 1921 είχε έλθει το πλήρωμα του χρόνου για να γνωρίσει η Δύση τη διδασκαλία του και τον Τέταρτο Δρόμο. Με έδρα τη Γαλλία δίνει διαλέξεις σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, προσελκύοντας πλήθος πιστών οπαδών.
Τον Οκτώβριο του 1922 ο Γκουρτζίεφ αποκτά στο Φοντενεμπλ, ένα μέγαρο σε κτήμα 200 στρεμμάτων, που αποτελεί το κέντρο των δραστηριοτήτων του. Το 1924 τραυματίζεται σοβαρά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και σώζεται ως εκ θαύματος. Το 1926 χάνει τη σύζυγό του Όλγα από καρκίνο, παρά στην ανορθόδοξη θεραπεία στην οποία την υπέβαλε. Το 1929 μεταβαίνει στη Βόρειο Αμερική και αποκτά νέους οπαδούς. Συνεχίζει να διδάσκει και να γράφει έως τον θάνατό του, στις 29 Οκτωβρίου 1949.
Ο Γκουρτζίεφ απέκτησε πολλούς οπαδούς στους κύκλους των διανοουμένων και των καλλιτεχνών: Πίτερ Μπρουκ, Γιέρζι Γκροτόφσκι, Πέτερ Ουσπένσκι, Άλφρεντ Οράζ, Τόμας ντε Χάρτμαν, Κάθριν Μάνσφηλντ, Ρόμπερτ Φριπ, Κιθ Τζάρετ, Τίμοθι Λίρι, Ζακ Λακαριέρ, Φρανκ Λόιντ Ράιτ κ.ά. Κάποιοι χαρακτήρισαν τη διδασκαλία του σκέτο τσαρλατανισμό και τον ίδιο εγωπαθή.
Βιβλία του στα Ελληνικά
«Συνομιλίες με αξιοσημείωτους ανθρώπους» (εκδόσεις «Χατζηνικολή») «Ιστορίες του Βεελζεβούλ στον εγγονό του» (εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος») «Ο Γκουρτζίεφ μιλά στους μαθητές του» (εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος») «Η ζωή είναι πραγματική μόνο όταν “Είμαι”» (εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος») Βιβλία για τον Γκουρτζίεφ
Συλλογικό: «Γκουρτζίεφ» (εκδόσεις «Ζήτρος») Τζον Μπένετ: «Γκουρτζίεφ: Ένα πολύ μεγάλο αίνιγμα» (εκδόσεις «Ρέμπελ») Τσαρλς Νοτ: «Διδασκαλίες του Γκουρτζίεφ» (εκδόσεις «Αρχέτυπο») Τόμας Ντε Χάρτμαν: «Η ζωή μας με τον κύριο Γκουρτζίεφ» (εκδόσεις «Δίον») Μουσική του Γκουρτζίεφ
«Αρμονική Ανάπτυξη» (Αγγλική έκδοση, που συνοδεύεται από CD. Στην Ελλάδα διατίθεται από το FagottoBooks) Ταινίες για τον Γκουρτζίεφ
«Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους», βιογραφικό δράμα του Πίτερ Μπρουκ. (1979) «Γ. Ι. Γκουρτζίεφ: Αναζητώντας την Αρχαία Γνώση» του Έρικ Νάκεν, γερμανικής παραγωγής.