Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Χοιρινό με κάστανα

Χοιρινό με κάστανα  






















 Χοιρινό με κάστανα

• 1 κιλό μπούτι χοιρινό, κομμένο σε κύβους
• 500 γρ. κάστανα βρασμένα και καθαρισμένα
• 30 γρ. χοιρινό λίπος ή βούτυρο
• 1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη
• 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 2 κ. σ. αλεύρι
• 200 ml λευκό κρασί
• 150 ml ζωμό κρέατος
• Αλάτι, πιπέρι

Σοτάρετε το κρέας στο λίπος ή στο βούτυρο και μόλις πάρει χρώμα προσθέτετε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα αφήνετε να ροδίσουν. Τα πασπαλίζετε με το αλεύρι, ανακατεύετε μέχρι να πιάσει το αλεύρι στο κρέας και να γίνει σχεδόν καστανό. Προσθέτετε το κρασί κι όσο ζεστό ζωμό ή νερό χρειάζεται για να σκεπαστεί το κρέας, και αλατοπιπερώνετε. Σκεπάζετε την κατσαρόλα κι αφήνετε να σιγοβράζουν για 1½ ώρα.

Τα τελευταία 40 λεπτά, προσθέτετε τα κάστανα χωρίς να ανακατέψετε. Αν χρειαστεί, κουνάτε την κατσαρόλα ώστε να μη θρυμματιστούν. Το σερβίρετε ζεστό.

Tip
Σε μια πιο «γρήγορη» παραλλαγή αυτού του φαγητού, αντικαταστήστε το χοιρινό με 500 γρ. λουκάνικα, που τα σοτάρετε σε βούτυρο. Μόλις τα βγάλετε, στο ίδιο βούτυρο σοτάρετε 50 γρ. βρασμένα κάστανα. Τα σβήνετε με λίγο σέρι και τα πασπαλίζετε με πάπρικα. Προσθέτετε ξανά τα λουκάνικα κι αφήνετε να σιγοβράσουν, σε πολύ χαμηλή φωτιά για μία ώρα. Το φαγητό μπορεί να ψηθεί και με πατάτες στο φούρνο – σ’ αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιείτε, αντί για λίπος, μείγμα βουτύρου και ελαιόλαδου.

athinorama.gr

Σταύρος Ξενίδης

Ο Σταύρος Ξενίδης ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1924 και υπήρξε παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό, Μαργαρίτα Λαμπρινού.

Σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1944. Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 70 ταινίες, σχεδόν πάντα σε δεύτερους ρόλους και συνήθως στο πλευρό κωμικών ηθοποιών, με πρώτη Το τραγούδι του πόνου (1953) και τελευταία το Γραφείο ιδεών (1989).

Ο Σταύρος Ξενίδης συνέδεσε την θεατρική πορεία με το Θέατρο του Κώστα Μουσούρη με το οποίο συνεργάστηκε και πρωταγωνίστησε για περισσότερο από δύο δεκαετίες (δεκαετίες '50 και '60) "Οταν ένα ρόλο τον παίζει ο Σταύρος", έλεγε ο Κώστας Μουσούρης (όπως αναφέρεται στο Λεύκωμα "Κώστας Μουσούρης-Πάθος Θεάτρου" του Μίλτου Λιδωρίκη) "θα αναδειχθούν χωρίς τεχνάσματα και υπερβολές όλες οι πτυχές του. Είναι λαμπρός ηθοποιός, εξαιρετικός άνθρωπος. Στην σκηνή ακτινοβολούσε με το ταλέντο του και με το ήθος του. Είχαμε την μεγάλη τύχη να τον έχουμε μαζί μας".

Εμφανίστηκε και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές από τη δεκαετία του '70 και μετά, με πιο χαρακτηριστικό το ρόλο του αστυνόμου Μπέκα του Γιάννη Μαρή στην ΕΡΤ. Η τελευταία του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν το 1991 στο Μυστικό του Άρη Μπονσαλέντη (Mega).

Από τις 27 Μαΐου 2008 ο Σταύρος Ξενίδης (καθώς και η σύζυγός του) φιλοξενείτο στο Γηροκομείο Αθηνών, έχοντας σοβαρά προβλήματα υγείας που του προκάλεσαν αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια. Πέθανε στις 2 Νοεμβρίου 2008

Χαρακτηριστικές ταινίες

Η ωραία των Αθηνών (1954)... Συμβολαιογράφος
Μπάρμπα-Γιάννης ο κανατάς (1957)... Πλάτων Βενέτης
Μια ιταλίδα στην Eλλάδα (1958) ... Γιώργος
Ο Ηλίας του 16ου(1959) .... Βαγγέλης
Ένας βλάκας και μισός(1959) .... Φώτης
Το κλωτσοσκούφι (1960)... Σταύρος
Χριστίνα (1960)... ποντικός... ξενοδοχείων
Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος (1960) ... Μανώλης
Η γυνή να φοβήται τον άνδρα (1965) ... Χαράλαμπος, Συνταγματάρχης
Μοντέρνα σταχτοπούτα (1965)... Χαραλαμπίδης
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966)... Σπύρος
Η βουλευτίνα (1966)... Περικλής Αράπης
Το πιο λαμπρο αστέρι (1967)... Γιώργος
Πατέρα κάτσε φρόνημα (1967)... Λάζαρος
Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο (1968)... Σταμάτης
Το νησί της Αφροδίτης (1969) ... Τζωρτζ Μακλέιν
Οι γενναίοι του βορρά (1970) ... συνταγματάρχης
Αγάπησα μια πολυθρόνα (1971) Ψυχίατρος
Η εφοπλιστίνα (1971)... Γεράκης
Η κρεββατομουρμούρα (1971)... Μένιος
Υποβρύχιο Παπανικολής (1971)... Υπουργός
Μαντώ Μαυρογένους (1971)... Ιωάννης Κωλέτης
Ο Μανωλιός στην Ευρώπη (1971)... Απόστολος
Ερωτική συμφωνία (1972) ... Θάνος
Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα (1972)... Ιερεμίας
Εφτά χρόνια γάμου (1972)... Φίλιππος
Ένας τρελός - τρελός αεροπειρατής (1973)... Μισέλ
Ο Ασυμβίβαστος (1979)...Πατέρας Αναστασίας, Πατέρας Παύλου, Ταξιτζής
Ελευθέριος Βενιζέλος (1980)... Εμμανουήλ Ρέπουλης
Λούφα και Παραλλαγή(1984)... συνταγματάρχης Κοντέλης
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%9E%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82

Αυτός ο άνθρωπος δεν αντέχει το φθινόπωρο...

Αργύρης Χιόνης

Αυτός ο άνθρωπος δεν αντέχει το φθινόπωρο
τον φθίνει, ανεπανόρθωτα τον φθίνει, κι ας μην είναι οπώρα. 
Είναι, ως εκ τούτου, φυσικό που του αντιστέκεται,
που σαν τρελός μαζεύει τα πεσμένα φύλλα 
και τα ξανακολλάει στα κλαδιά των δέντρων.
Θα καταφέρει άραγε να ακυρώσει έτσι του καλοκαιριού την αναχώρηση, 
την έλευση να ματαιώσει του χειμώνα;

Adán (Arrenpentimiento) - Alex Stevenson Díaz

Μὴ μὲ λησμονήσεις βαθύτατε ἀέρα.Ν ΚΑΡΟΥΖΟΣ

Ἔρημος τώρα ὁ βράχος τῆς ἀγάπης —
μὴ μὲ λησμονήσεις
πάνω του στὰ βραδινὰ πετρώματα
μὲ τὸ φεγγάρι καθαρὸ πουκάμισο.
Μὴ μὲ λησμονήσεις βαθύτατε ἀέρα.Ν ΚΑΡΟΥΖΟΣ
 

Η κοπάνα του Σκανδαλούλη

πηγή http://www.saitapublications.gr/2012/11/ebook.5.html

Στον παραπάνω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο

Η κοπάνα του Σκανδαλούλη

Τίτλος: Η κοπάνα του Σκανδαλούλη
Συγγραφέας: Δήμητρα Μυλωνάκη
ISBΝ: 978-618-80220-4-1
Συντελεστές
Εικονογράφηση-εξώφυλλο: Διονυσία Μυλωνάκη
Επιμέλεια-Διορθώσεις: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
Σελιδοποίηση: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη 

Σύντομη περίληψη
Ο Σκανδαλούλης είναι ένα αφράτο αγόρι, που δυο πράγματα του αρέσουν πολύ: το φαγητό και οι σκανδαλιές. Αισθάνεται πολύ περιορισμένος μέσα στην τάξη του σχολείου και αποφασίζει να κάνει την κοπάνα της ζωής του. Ξεκινάει έτσι ένα ταξίδι παρασύροντας μαζί του τον αγαπημένο του φίλο Μπιρμπιλή, που τον ακολουθεί σ’ αυτήν την περιπέτεια.
Τα δυο παιδιά αφήνουν πίσω το σχολείο και φτάνουν στο δάσος των παραμυθιών. Τίποτα όμως δεν πάει όπως τα σχεδίασε ο Σκανδαλούλης και όλα δείχνουν ότι οι δυο άτακτοι μικροί θα πληρώσουν ακριβά την κοπάνα τους αυτή. Μα, μήπως το σχολείο έχει τελικά μεγαλύτερη αξία από αυτή που νόμιζαν τα δυο άμυαλα παιδιά; Θα καταφέρουν οι δυο φίλοι, να βγουν από τη δύσκολη θέση ή ο κόσμος των παραμυθιών θα γίνει ο εφιάλτης της ζωής τους;
Μια μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση για παιδιά των πρώτων και μεσαίων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου.
Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από τον Νοέμβριο του 2012.

Ουσίες στα καλλυντικά οδηγούν σε πρόωρη εμμηνόπαυση

 Ουσίες στα καλλυντικά οδηγούν σε πρόωρη εμμηνόπαυση

Ενδέχεται η κλιμακτήριος να επιταχυνθεί ακόμη και 15 χρόνια

Μπορεί τα καλλυντικά και οι λακ να χρησιμεύουν στον καλλωπισμό των γυναικών, ωστόσο οι χημικές ουσίες που περιέχονται σε αυτά καθώς και στις συσκευασίες των τροφίμων, μπορεί να προκαλούν πρόωρη κλιμακτήριο στις γυναίκες.

Όπως ανακάλυψαν αμερικανοί ερευνητές όσες γυναίκες εκτίθενται σε μεγάλες δόσεις φθαλικών ενώσεων,οι οποίες υπάρχουν σε πλαστικά, καλλυντικά, προϊόντα οικιακής χρήσης και συσκευασίες τροφίμων, μπαίνουν στην κλιμακτήριο κατά μέσον όρο 2,3 χρόνια νωρίτερα από τον μέσο όρο.

Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις γυναικών που παρουσιάζουν εμμηνόπαυση σχεδόν 15 χρόνια νωρίτερα.
Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σαιντ Λούις με επικεφαλής την δρ Ναταλία Γκρίντλερ εξέτασαν τα επίπεδα φθαλικών ενώσεων στο αίμα ή στα ούρα 5.700 γυναικών και κατέγραψαν πότε μπήκαν στην εμμηνόπαυση.

Όσες είχαν τα υψηλότερα επίπεδα των ενώσεων, είχαν μπει στην εμμηνόπαυση σε ηλικία κάτω από 49 ετών, αντί για τα 51 που είναι η συνήθης ηλικία της κλιμακτηρίου.

Όπως, όμως, εξήγησε η δρ Γκρίντλερ στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής, το οποίο διεξήχθη στο Σαν Ντιέγκο, μερικές γυναίκες μπήκαν 15 χρόνια νωρίτερα, στα 36 τους χρόνια.

Η πρόωρη εμμηνόπαυση σχετίζεται με πολύ υψηλότερα κρούσματα εγκεφαλικών επεισοδίων, καρδιοπάθειας, προβλημάτων στα οστά και επικίνδυνων εγκεφαλικών αιμορραγιών.

Όσο για το που οφείλεται το γεγονός ότι ορισμένες γυναίκες εκτίθενται σε υψηλότερα επίπεδα φθαλικών ενώσεων, εικάζεται ότι μπορεί να παίζουν ρόλο παράγοντες όπως η εντονότερη χρήση καλλυντικών, η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού ή η κατανάλωση περισσότερων τυποποιημένων τροφίμων.

newsbeast.gr

Μπισκότα με γεύση μήλο

Μπισκότα με γεύση μήλο

Ιδανικά για πρωινό, γευστικό σνακ για την παρέα

• 100 γραμμάρια βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
• 130 γραμμάρια ζάχαρη καστανή
• 1 αυγό
• 60 γραμμάρια γάλα φρέσκο
• 250 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 κουταλιά του γλυκού κανέλα
• 1 βανίλια
• 5 γραμμάρια μαγειρική σόδα
• 1 μήλο (περίπου 120 γραμμάρια, καθαρισμένο και ψιλοκομμένο)
• 60 γραμμάρια καρύδια, ψιλοτριμμένα

Στο μίξερ χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη σε μέτρια ταχύτητα προς δυνατή, με το φτερό για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε το αυγό και χτυπάμε για άλλα 3 λεπτά, έως ότου το μείγμα γίνει λείο.
Χωρίς να σταματήσουμε το μίξερ, προσθέτουμε λίγο- λίγο το γάλα και σταδιακά το αλεύρι, την κανέλα, τη βανίλια και τη σόδα.
Μετά από 2 λεπτά, σταματάμε το μίξερ, ρίχνουμε το μήλο και το καρύδι και ανακατεύουμε με μια σπάτουλα.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στον αέρα στους 160 βαθμούς με αντιστάσεις (2 σκάλα)
Στρώνουμε με λαδόκολλα τη λαμαρίνα του φούρνου και με ένα κουτάλι παίρνουμε δόσεις από το μείγμα και με ένα κουτάλι τις σπρώχνουμε στο ταψί. (Το μέγεθος εξαρτάται απτό πόσο μεγάλα ή μικρά τα θέλουμε.)

Προσέχουμε να αφήσουμε απόσταση μεταξύ τους, γιατί θα απλώσουν στο ψήσιμο.
Σε προθερμασμένο φούρνο ψήνουμε για 20 λεπτά.

newsbeast.gr

ΜΟΙΡΕΣ του Χρήστου Ι. Δούλη *

πηγή http://www.onestory.gr/post/35263586527

ΜΟΙΡΕΣ

του Χρήστου Ι. Δούλη *
.
Τη στιγμή που γεννήθηκα μου δώκανε μια χεροκολιά. Για να ξυπνήσω, να συνέλθω και να μπω σε ετούτον εδώ τον κόσμο.
Με πλύνανε, με αποθώκανε στο στήθος της μάνας μου. Πέρασε το χέρι της στην πλάτη μου, ακούμπησα το κεφάλι μου στο στήθος της, μύρισα 
το δέρμα της, άπλωσα το χέρι μου στο λαιμό της και κοιταχτήκαμε.
Το δωμάτιο γέμισε αγγελάκια με άσπρα φτερά, που κρατούσαν σχοινιά στα χέρια τους και μας έδεναν με κόμπους που δεν λύθηκαν ποτέ στην υπόλοιπη κοινή μας ζωή.
Όταν έλθει η ώρα να λυθεί η μια άκρη και φύγει ο ένας από τη ζωή, οι κόμποι σφίγγουν το λαιμό του άλλου.
Το πρώτο βράδυ με βάλανε στο κρεβάτι της μάνας μου. Τα μεσάνυχτα και ενώ είχε αποκοιμηθεί από την κούραση, ήλθαν πάνω στο κρεβάτι τρεις γυναίκες. Είμαστε οι μοίρες σου, μου είπαν.
Οι μοίρες μας, είναι γυναίκες, διαπίστωσα από την πρώτη νύχτα.
Η πρώτη ήλθε στο κεφάλι μου.
Kοτσονάτη και μεγαλογυναίκα στα χρόνια στο μπόι, στα κιλά. 
-Με λένε Ζωή, μου είπε. 
Εμένα θα με βλέπεις συνέχεια. Κάθε πρωί που θα ανοίγεις το παράθυρο, θα σου κουνάω το χέρι. Μπροστά σου θα είμαι, με ήλιο με βροχή με κρύο, με ζέστη. Κάθε μέρα, μέχρι την τελευταία.
-Πότε θα είναι η τελευταία μέρα μου; Τη ρώτησα.
-Δεν το λέω ποτέ σε κανέναν, μου απάντησε. Κανείς δεν το ξέρει από πριν. Όλοι το μαθαίνουν τελευταία στιγμή. Μη ρωτάς τέτοια πράγματα, την πρώτη μέρα της ζωής σου. Εδώ ήλθες για να ζήσεις. Όταν έλθει εκείνη η στιγμή, τους παίρνω από το χέρι. Κάποιοι με χαιρετούν, άλλοι μου λένε σε ευχαριστώ Ζωή, και τους πάω σε μιαν άλλη. Ζωή είναι και η άλλη, αλλά είναι άλλη, διαφορετική. Αφού ήλθες εδώ, κοίταξε να ζήσεις, μου ξαναείπε.
Έκανε δυο βήματα πιο κει και ήλθε στο κεφάλι μου η δεύτερη. Εγώ είμαι η Υγεία σου, μου λέει.
Καλοστεκούμενη, ψηλή . Όχι με πανάκριβα και σινιέ ρούχα. Είχε όμως στο ένα της χέρι, αυτό της καρδιάς , κρυμμένο κάτι στην παλάμη της. Αναρωτήθηκα τι είναι. Μετά από χρόνια κατάλαβα. Την είδα στον ύπνο μου, εκεί στα πενήντα, δύο μέρες πριν μπω στο νοσοκομείο. Μόνο που η παλάμη της αυτή τη φορά ήταν ανοιχτή και είχε ένα νυστέρι. 
-Καλά θα τα πάμε, μου είπε, μην ανησυχείς. Ήταν το νυστέρι της εγχείρησης που θα έκανα σε δύο μέρες, στην καρδιά.
Ύστερα ήλθε στο κεφάλι μου η Τρίτη. Η Τύχη.
Διαφορετική από τις άλλες. Μεγάλη και αυτή στα χρόνια με μισοχαλασμένη ρόμπα, πολυφορεμένη και με μπαλώματα. Της λείπανε δόντια, είχε και λίγο μουστάκι. Με ξινισμένα μούτρα σαν να μου έκανε χάρη που ήλθε. Όταν τη ρώτησα, ποια είσαι του λόγου σου, μου απάντησε, πως είμαι η τύχη σου.
-Ανάθεμά την τύχη μου, είπα εγώ, έτσι που ήτανε. Αυτή εχολεύτηκε, με κοίταξε καλά, καλά και με μούτζωσε. 
-Όρσε μου λέει αγγελοκρουσμένο, που έχεις και γλώσσα.
-Μα να με μουτζώσει η τύχη μου, την πρώτη μέρα της ζωής μου; σκέφτηκα. Τη μούντζωσα και εγώ.
-Στα μούτρα σου, της λέω. Να καταντήσεις κατουρίστρια να δουλεύεις σε καμπινέδες. Όχι εκεί που τραγουδάει η Βίσση, αλλά σε δημόσιους, που είναι μες στη βρώμα και μες στο ξερό σκατό εκεί να είσαι πάντα να μυρίζεις τα αρώματα. Ήμουνα και εγώ από μικρός καλό κατουροκάνατο
-Φταίω εγώ που ήρθα, μου λέει ούτε απ έξω δεν θα περνούσα, αλλά να έχεις χάρη που πρέπει να πάμε σε όλα τα νεογέννητα.
Ήταν η πρώτη φορά που τσακώθηκα με την τύχη μου. Από τότε τη βρίζω συνέχεια, μέχρι τώρα που μεγάλωσα. Όλο, φτου την τύχη μου, μέσα, λέω. Χάθηκε ο κόσμος να μου χάριζε μια μανιβέλα; Μερικοί άνθρωποι είναι τυχεροί σαν να την έχουν στον κώλο τους που παίρνει μπροστά μόνη της και τους οδηγεί όπου θέλει και στα καλά και στα δύσκολα.
Τέλος πάντων ο καθένας με την τύχη του, σκέφτηκα.
Που είναι η άλλη; Ρώτησα. Η Χρήμα δεν ήλθε; Έτσι λέγανε την τελευταία μοίρα.
-Δεν είμαι μαζί μας, μου είπανε. Δεν πάει σε όλα τα μωρά. Πάει όπου της γουστάρει και άμα της θυμηθεί. Περίμενέ τηνε. Μπορεί να έλθει αργότερα, στη ζωή σου, μπορεί και να μην έλθει ποτέ.. 
Έχουνε περάσει από τότε πενήντα πέντε χρόνια συν πέντε που κρύβω, σύνολο εξήντα που είμαι, ακόμα να ναρθει. Μια μακρινή θεία της, γριά, άσχημη και χωρίς δόντια μια φάουσα, μια διακοναριά έρχεται κάθε 24 του μηνός έξω από την τράπεζα και μου δίνει μια σύνταξη τρεις και εξήντα. Τώρα τελευταία έρχεται ένα μικρό μαύρο, λιανοκάμοτο, λιγδιασμένο, σαν καλικάντζαρος, με μαύρα νύχια. Κάθε φορά που παίρνω λεφτά που είναι όλο και πιο λίγα, νευριάζω, βρίζω. Αυτό βγάζει την ουρά του κάτω από το παλτό που φοράει, την κουνάει πέρα-δώθε από χαρά και με κοιτάει μοχθηρά. Πως σε λένε, το ρωτάω.
Μεσοπρόθεσμο μου απαντάει. Που να σε κόψει ο ανθρακίτης, του λέω αναθεμά τους που σε κουβαλήσανε, χτικιασμένο, να πας στο γέροντο διάολο και στου διόλου τον κώλο. 
Μη μου μιλάς εμένα έτσι, μου απαντάει και μου κουνάει το δάχτυλο, εγώ δεν φταίω..
Εμένα και το τονίζει, εμένα μου λέει, με ψηφίσανε σοσιαλιστές.
.
Ο Χρήστος Δούλης όταν κάτι τον ενοχλήσει, τον ευαισθητοποιήσει τον συγκινήσει, μια λέξη μια κίνηση, κάτι που είδε, που άκουσε το κάνει κείμενο και το δημοσιεύει σε εφημερίδα της Κέρκυρας, όπου είναι ο τόπος του. Στο facebook με το όνομα Xristos Doulis μπορεί κανείς να διαβάσει τις σκέψεις του καθώς και παλιότερα κείμενα του. Στο e-mail despetos@hotmail.com θα χαρεί να απαντήσει.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Δημήτρης Μητρόπουλος (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1896 - Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1960)

Ο Δημήτρης Μητρόπουλος (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1896 - Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1960) ήταν Έλληνας μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σπούδασε διεύθυνση χορωδίας και σύνθεση, αρχικά στο Ωδείο Αθηνών και αργότερα στο Βερολίνο. Πήρε χρυσό μετάλλιο για την ικανότητά του στο πιάνο από το Ωδείο Αθηνών, διάκριση που δόθηκε μόνο πέντε φορές στην ιστορία του Ωδείου. Οι πρώτες του συνθέσεις είναι γραμμένες στο τονικό σύστημα, αλλά με ενδιαφέροντες αρμονικούς πειραματισμούς, οι οποίοι γύρω στα 1915 γίνονται περισσότερο τολμηροί φτάνοντας στην ατονικότητα γύρω στα 1920.

Είναι ο πρώτος Έλληνας συνθέτης που χρησιμοποίησε στο έργο του Ostinata (μια σονάτα για βιολί και πιάνο) αυστηρά δωδεκαφθογγική τεχνική.

Γύρω στα 1930 σταμάτησε ουσιαστικά τη σύνθεση και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη διεύθυνση ορχήστρας, πρώτα στην Αθήνα και μετά το 1937 στις ΗΠΑ, όπου και πέθανε μετά από δύο καρδιακές προσβολές -αλλά με μεγάλο χρονικό διάστημα η μια από την άλλη- το 1960.

Στις συνθέσεις του περιλαμβάνονται περίπου 40 έργα, μεταξύ των οποίων μια όπερα (Αδελφή Βεατρίκη), μουσική για ορχήστρα, μουσική δωματίου, έργα για πιάνο, για φωνή κ.ά.

Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Δημήτρης Μητρόπουλος μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.
Καταρρέει ενώ διευθύνει τη Σκάλα του Μιλάνου.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

ἕνας μεγάλος ἥλιος πιὸ μεγάλος ἀπ᾿ τὸ φῶς. Γ ΣΕΦΕΡΗΣ

Ἀνάμεσα στὴν ἰσημερία τῆς ἄνοιξης καὶ τὴν ἰσημερία τοῦ φθινοπώρου
ἐδῶ εἶναι τὰ τρεχάμενα νερὰ ἐδῶ εἶναι ὁ κῆπος
ἐδῶ βουίζουν οἱ μέλισσες μὲς στὰ κλωνάρια
καὶ κουδουνίζουνε στ᾿ αὐτιὰ ἑνὸς βρέφους
καὶ ὁ ἥλιος νά! καὶ τὰ πουλιὰ τοῦ παραδείσου
ἕνας μεγάλος ἥλιος πιὸ μεγάλος ἀπ᾿ τὸ φῶς. Γ ΣΕΦΕΡΗΣ

Δημοφιλείς αναρτήσεις