Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Πολύαιγος


Αποτέλεσμα εικόνας για Πολύαιγος


 Το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί του Αιγαίου


Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, πιο είναι το μεγαλύτερο νησί του Αιγαίου Πελάγους, το οποίο δεν έχει κατοίκους;


Είναι το νησί Πολύαιγος που έχει έκταση 17 τ.χλμ. και βρίσκεται δίπλα από τα νησιά της Μήλου (6χλμ) και της Κιμώλου (2 χλμ). Έχει μέγιστο μήκος 6 χλμ και πλάτος 4 χλμ, ενώ η περίμετρός του είναι περίπου 27 χλμ.


Η Πολύαιγος σε σχέση μεγέθους είναι κατά μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα, πιο μεγάλη από την Δονούσα η οποία έχει περίπου 165 μόνιμους κατοίκους.


Κάποτε υπήρχε στο νησί ανθρώπινη δραστηριότητα. Το 1951 είχε 14 κατοίκους, ενώ ακόμη παλαιότερα αναφέρεται ότι κατοικούσαν εκεί 170 άτομα.


Χρησιμοποιείται κυρίως ως βοσκότοπος κάτι που δικαιολογεί και το όνομα της «Πολύαιγος», από το «πολλές αίγες», δηλαδή «πολλές κατσίκες».


Από το 1898 υπάρχει στο νησί φάρος, στο ακρωτήρι Μάσκουλα, σε ύψος 138 μέτρων. Στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο ναός της οποίας ήταν βασιλική με τρούλο, που είχε ιδρυθεί το 1622.


Η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης εμφανής από δυο λατομεία στο ίδιο τμήμα όπου γινόταν εξόρυξη τραχείτη, χρησιμοποιούμενου για μυλόπετρες.


Η χώρα μας έχει περιλάβει την Πολύαιγο στο πρόγραμμα Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρώντας την σημαντικό βιότοπο ανενόχλητο από την ανθρώπινη παρουσία. Στο νησί γεννά τα μικρά της η μεσογειακή φώκια Monachus Monachus.


Το Αββαείο του Μελκ



Το Αββαείο του Μελκ βρίσκεται στην πόλη Μελκ (Melk) της βορειοανατολικής Αυστρίας και στη συμβολή του ποταμού Μελκ με τον Δούναβη.

Ο μαργκράβος της Κάτω Αυστρίας Λεοπόλδος ο Α' χρησιμοποίησε ως έδρα του το κάστρο της Μελκ το 976. Οι διάδοχοί του εμπλούτισαν τον πύργο με πολύτιμα αντικείμενα. Το 1089 ο Λεοπόλδος ο Β' μεταβίβασε το κάστρο σε Βενεδικτίνους μοναχούς από το Λάμπαχ. Έκτοτε οι Βενεδικτίνοι παρέμειναν στο χώρο αυτό. Τον 12ο αιώνα η μονή συνδέθηκε με κάποια σχολή με αποτέλεσμα στη βιβλιοθήκη της να συρρεύσουν αλλά και να δημιουργηθούν πολλά πολύτιμα χειρόγραφα. Τον 15ο αιώνα η μονή αποτέλεσε το κέντρο μιας από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις της μεσαιωνικής περιόδου, την αποκαλούμενη "Μεταρρύθμιση της Μελκ" και είχε στενούς δεσμούς με τους Ουμανιστές του πανεπιστημίου της Βιέννης.


Το σημερινό επιβλητικό αββαείο των Βενεδικτίνων, στην κορυφή ενός απότομου βραχώδους λόφου, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1702 και 1736 πάνω στα ερείπια ενός παλαιότερου αββαείου. Τα σχέδια σε στυλ μπαρόκ εκπόνησε ο διάσημος Αυστριακός αρχιτέκτονας Γιάκομπ Πραντάουερ (Jacob Prandtauer, 1660 – 1726). Είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό κτίσμα μπαρόκ αρχιτεκτονικής στην Αυστρία και τη Γερμανία.

Η έξοχη εσωτερική διακόσμηση του αββαείου είναι φιλοτεχνημένη από τον Γιόζεφ Μούνγκεναστ (Joseph Munggenast, 1680 – 1741), ανιψιό του Πραντάουερ, ο οποίος συνέχισε τις εργασίες του και μετά το θάνατο του θείου του. Μέρος της διακόσμησης είχε ανατεθεί στον Αντόνιο Μπεντούτζι (Antonio Beduzzi, 1675 – 1735), θεατρικό σκηνογράφο από τη Βιέννη, ενώ οι μπαρόκ τοιχογραφίες και οι χρυσοποίκιλτες μορφές αγγέλων ανήκουν στον Πάουλ Τρόγκερ (Paul Troger, 1698 – 1762). Μια πυρκαγιά που ξέσπασε το 1736 κατέστρεψε όλες τις οροφές, τους πύργους και πολλές αίθουσες του αββαείου. Μεγάλης έκτασης αναστηλώσεις άρχισαν το 1746.

Το αββαείο της Μελκ αναφέρεται ως "έδρα" του φραγκισκανού μοναχού Άντσο (Adso), ενός εκ των δύο ηρώων του μυθιστορήματος "Το όνομα του ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ενός Σπασίκλα


Έρωτες, καρδούλες, αστεράκια - τι σημαίνουν όλα αυτά για τον Γκρεγκ Χέφλι; Ένας χορός στο σχολείο του την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έχει φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του. Ο Γκρεγκ φοβάται μήπως μείνει μπακούρι στο χορό και προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει μια κοπέλα να τον συνοδέψει. Βέβαια, ούτε ο καλύτερος φίλος του, ο Ρόουλι, έχει βρει συνοδό αλλά αυτό δεν αποτελεί την παραμικρή ανακούφιση. Μια απροσδόκητη ανατροπή προσφέρει στον Γκρεγκ την πολυπόθητη ντάμα και αφήνει τον Ρόουλι να κρατάει το φανάρι. Όμως πολλά μπορούν να συμβούν σε μια βραδιά και στο τέλος δεν ξέρεις ποιος θα ερωτευτεί και ποιος όχι.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=213062

Οικονομικές ιδέες για Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση


 Οικονομικές ιδέες για Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση

Τα φετινά Χριστούγεννα ίσως να είναι πρωτόγνωρα για πολλούς από εμάς. Με την περιρρέουσα κακή ψυχολογία και με τα οικονομικά πολλών από εμάς μειωμένα σε μεγάλο βαθμό οι γιορτινές μέρες που πλησιάζουν θα είναι οπωσδήποτε διαφορετικές από τις προηγούμενες χρονιές.

Αυτό που δεν πρέπει να αφήσουμε να συμβεί είναι, μέσα στην όλη κατάσταση, να χάσουμε το μοναδικό πνεύμα των Χριστουγέννων.
Οι μέρες που έρχονται, είναι μια καλή ευκαιρία να βγούμε από την γκρίζα –αν όχι μαύρη- καθημερινότητα, να αισθανθούμε και πάλι για λίγο παιδιά, να χαμογελάσουμε και να βάλουμε στη ζωή μας λίγο από το γιορτινό κόκκινο, χρυσό και ασημένιο που τόσο χρειαζόμαστε.
Οι καιροί απαιτούν οικονομία γι’ αυτό φέτος, περισσότερο από κάθε άλλα Χριστούγεννα, θα ρίξουμε το βάρος της χριστουγεννιάτικης διακόσμησης σε έξυπνες λύσεις που δεν κοστίζουν πολύ.
Ας δούμε μερικές…

Χρωματιστά κλαριά
Μαζέψτε πεσμένα κλαριά δέντρων (ευκαιρία για μια μικρή εκδρομή μέχρι την Πάρνηθα) ή αγοράστε μερικά από την λαϊκή ή το ανθοπωλείο και βάψτε τα χρυσά ή ασημένια με σπρέι. Βάλτε τα σε ένα βάζο και… voila μια καλόγουστα διακοσμημένη γωνιά. Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε στα κλαριά χρωματιστά φιογκάκια ή να κρεμάσετε μερικά μικρά χριστουγεννιάτικα στολίδια.

Ευχετήριες κάρτες
Κολλήστε ευχετήριες κάρτες από προηγούμενες γιορτές πάνω σε χρωματιστό χαρτόνι φτιάχνοντας ένα μοναδικό και πρωτότυπο χριστουγεννιάτικο κολάζ. Μπορείτε με αυτό να διακοσμήσετε είτε έναν τοίχο, κρεμώντας το κολάζ σαν αφίσα, ή πάνω σε ένα τραπεζάκι (βάλτε στο πίσω μέρος του χαρτονιού ένα χάρτινο «ποδαράκι»)

Φυσικά υλικά
Συνδυάστε φυσικά υλικά όπως κλαριά γκι και ου, ή κουκουνάρια με κεριά δημιουργώντας τις δικές σας χριστουγεννιάτικες συνθέσεις. Προσοχή μόνο να βάλετε τα κεριά ή τα ρεσώ μέσα σε γυάλινα προστατευτικά για να μην καούν τα κλαδιά και τα κουκουνάρια. Μια άλλη πρόταση είναι να γεμίσετε μια ασημένια πιατέλα με ψεύτικο χιόνι και να βάλετε μέσα γυάλινα κηροπήγια και κεριά δημιουργώντας μια καλόγουστη σύνθεση που θα διακοσμήσει το τραπέζι, τον μπουφέ ή κάποιο ράφι.

Γιρλάντες από κάρτες
Μια ακόμα ιδέα για να αξιοποιήσετε τις περσινές ευχετήριες κάρτες είναι να τους κάνετε μια τρυπούλα και να τις περάσετε σε μια χρυσή κορδέλα δημιουργώντας έτσι μια όμορφη γιρλάντα. Μπορείτε να κρεμάτε σε αυτήν και τις κάρτες που θα λαμβάνετε μέρα με την ημέρα, εμπλουτίζοντας και αλλάζοντας το ντεκόρ κάθε μέρα μέχρι τα Χριστούγεννα.

Διακοσμητικά μαξιλάρια
Αλλάξτε την όψη των μαξιλαριών του καναπέ με λίγα μέτρα υφασμάτινη κορδέλα. Διαλέξτε μια γιορτινή κορδέλα αρκετά φαρδιά και δέστε τα μαξιλαράκια του καναπέ κάνοντάς τα να μοιάζουν με γιορτινά πακέτα.

Χριστουγεννιάτικοι κουμπαράδες
Πάρτε κουτάκια από καφέ ή άλλες κονσέρβες, βάψτε τα σε διάφορα χρώματα, κολλήστε πάνω τους χάρτινες νιφάδες, φιογκάκια ή ό,τι άλλο θέλετε και φτιάξτε διακοσμητικούς κουμπαράδες ή μολυβοθήκες στο πνεύμα των χριστουγεννιάτικων ημερών.

Χριστουγεννιάτικο και το μπάνιο
Τυλίξτε 2-3 πετσέτες του μπάνιου διπλωμένες, με φαρδιά χρωματιστή κορδέλα και τοποθετήστε τις σε κάποιο ραφάκι του μπάνιου. Μπορείτε ακόμα να βάλετε έναν χριστουγεννιάτικο φιόγκο ακόμα και στο καλάθι των απλύτων δίνοντας μια χαρούμενη νότα στο μπάνιο.

Βάλτε χρώμα
Γεμίστε γυάλινα ή κρυστάλλινα βάζα ή μπολ με κατακόκκινες μικρές μεταλλικές σφαίρες. Μια άλλη πρωτότυπη ιδέα είναι να πάρετε γυάλινα διάφανα μπουκάλια από κρασί και να τα γεμίσετε με κόκκινες σφαιρούλες. Μπορείτε να τα βάλετε σε ομάδα σε κάποιο ράφι ή σε κάποιο βοηθητικό τραπεζάκι.

Χριστουγεννιάτικες κορνίζες
Σε μικρές ή μεγαλύτερες κορνίζες αφαιρέστε την φωτογραφία και βάλτε διάφορα χριστουγεννιάτικα χαρτιά περιτυλίγματος. Τοποθετήστε τες όλες μαζί και δώστε μια χαρούμενη νότα στην γωνιά που θα στολίσετε. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και με κάποιο κάδρο του τοίχου.

Χρωματιστά μπουκάλια
Πάρτε διάφορα μπουκάλια από κρασί, μπύρα, γάλα ή χυμούς, ψεκάστε τα με ασημί σπρέι και τοποθετήστε τα στο δάπεδο βάζοντας στο καθένα κεριά ή κλαράκια. Μπορείτε να τα βάλετε και σε ευθεία πάνω στο τραπέζι δημιουργώντας μια εντυπωσιακή διακόσμηση του γιορτινού τραπεζιού.

Χριστουγεννιάτικα κολάζ
Κόψτε κομμάτια από χρωματιστό χαρτί, φωτογραφίες από διαφημιστικά σε περιοδικά ή ό,τι άλλο σας φτιάχνει την χριστουγεννιάτικη διάθεση και φτιάξτε μικρά ή μεγαλύτερα κολάζ. Αυτό είναι κάτι που μπορείτε να αναθέσετε να φτιάξουν και τα παιδιά γεμίζοντας δημιουργικά τις ώρες των διακοπών και δημιουργώντας μια γωνιά διακοσμημένη απ’ τα χεράκια τους.

Νερό για λάμψη
Γεμίστε μέχρι τη μέση πλατιά μπολ με νερό και προσθέστε μερικές σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής. Βάλτε να επιπλέουν ρεσώ φτιάχοντας πρωτότυπα πολύχρωμα επιπλέοντα κηροπήγια.

Διακοσμημένα φωτιστικά
Δέστε γύρω από τα καπέλα των πορτατίφ κόκκινες ή χρυσές κορδέλες και δέστε τις σε απλούς ή πολλαπλούς φιόγκους. Το φως από τις λάμπες θα αντανακλάται πάνω στις κορδέλες δίνοντας στο χώρο ξεχωριστό χρώμα.

Στολίστε την πόρτα
Στολίστε ένα μεγάλο στεφάνι, είτε έτοιμο είτε που θα φτιάξετε μόνες σας με μεμονωμένα κλαριά έλατου ή πεύκου, με μικρές χριστουγεννιάτικες μπάλες, φωτάκια ή άλλα χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά και κρεμάστε το στην είσοδο του σπιτιού. Ακόμα κι αν η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του εσωτερικού είναι λιτή, το εντυπωσιακό στεφάνι θα φτιάχνει την διάθεση όποιου χτυπήσει την πόρτα σας αυτές τις μέρες.

Χριστουγεννιάτικα στένσιλ
Διακοσμήστε τα τζάμια και τους καθρέπτες του σπιτιού με ειδικά χρωματιστά σπρέι για τα τζάμια φτιάχνοντας με στένσιλ, χιονονιφάδες, αστεράκια ή Άγιους Βασίληδες.

fe-mail.gr

Οφειλή



Οφειλή

Μέσα από τόσο θάνατο που έπεσε και πέφτει,
πολέμους, εκτελέσεις, δίκες, θάνατο κι άλλο θάνατο
αρρώστεια, πείνα, τυχαία δυστυχήματα,
δολοφονίες από πληρωμένους εχθρών και φίλων,
συστηματική υπόσκαψη κ’ έτοιμες νεκρολογίες
είναι σα να μου χαρίστηκε η ζωή που ζω.
Δώρο της τύχης, αν όχι κλοπή απ’ τη ζωή άλλων,
γιατί η σφαίρα που της γλύτωσα δε χάθηκε
μα χτύπησε το άλλο κορμί που βρέθηκε στη θέση μου.
Έτσι σα δώρο που δεν άξιζα μου δόθηκε η ζωή
κι όσος καιρός μου μένει
σαν οι νεκροί να μου τον χάρισαν
για να τους ιστορήσω.

Τὰ τραγούδια τῶν ἀνθρώπων - Ναζὶμ Χικμέτ



Τὰ τραγούδια τῶν ἀνθρώπων - Ναζὶμ Χικμέτ

ζωγρ.g.cacciapuoti


Τὰ τραγούδια τῶν ἀνθρώπων

εἶναι πιὸ ὄμορφα ἀπ᾿ τοὺς ἴδιους


πιὸ βαριὰ ἀπὸ ἐλπίδα

πιὸ λυπημένα

πιὸ διαρκῆ.

Πιότερο ἀπ᾿ τοὺς ἀνθρώπους,

τὰ τραγούδια τους ἀγάπησα.



Χωρὶς ἀνθρώπους μπόρεσα νὰ ζήσω,


ὅμως ποτὲ χωρὶς τραγούδια·


μοὔτυχε ν᾿ ἀπιστήσω κάποτε


στὴν πολυαγαπημένη μου,


ὅμως ποτέ μου στὸ τραγούδι


ποὺ τραγούδησα γι᾿ αὐτήν·


οὔτε ποτὲ καὶ τὰ τραγούδια


μ᾿ ἀπατήσανε.


Ὅποια κι ἂν εἶναι ἡ γλῶσσα τους


πάντοτε τὰ τραγούδια τὰ κατάλαβα.


Σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο τίποτα


ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα νὰ πιῶ


καὶ νὰ γευτῶ


ἀπ᾿ ὅσες χῶρες γνώρισα


ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα ν᾿ ἀγγίξω


καὶ νὰ νιώσω


τίποτα, τίποτα


δὲ μ᾿ ἔκανε ἔτσι εὐτυχισμένον


ὅσο τὰ τραγούδια...

Από σιμιγδάλι ξέρεις;


 Από σιμιγδάλι ξέρεις;




Αλήθεια για πες μου, από σιμιγδάλι ξέρεις; Λένε ότι στην αρχαία Ελλάδα το έλεγαν σεμίδαλις. Σε κάποιες αραβικές χώρες το έχουν ως βάση για κουσκους, το οποίο κουσκούς είναι βασικό πιάτο για το επίσημο γεύμα της Παρασκευής. 
Το σιμιγδάλι συναντάμε σε περισσότερα από αυτά που νομίζεις όπως στα μακαρόνια..στα μελομακάρονα..στο ψωμάκι.. στο ρεβανί.. στο γαλακτομπούρεκο.. σε φιλέτο από ψάρι γλώσσα.. σε σούπες μαροκινές.. σε κεικς..σε τηγανίτες.. αλλά και σε χαλβά Πολίτικο. Από χαλβά γνωρίζεις; Έχεις φτιάξει κανέναν μέχρι στιγμής; Για δες και φτιάξε έναν…


• 400γρ σιμιγδάλι χοντρό η ψιλό -σχεδόν 2 κούπες-


• 200 ml ελαφρύ ελαιόλαδο


• 300γρ ζάχαρη


• 400γρ φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκαλιού


• ξύσμα από 1 πορτοκάλι


• ξύσμα από 1 λεμόνι


• σουσάμι για πασπάλισμα


Βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα το λάδι μέχρι να ζεσταθεί και ρίχνουμε το σιμιγδάλι μαζί με το ξύσμα λεμονιού & πορτοκαλιού για να το καβουρδίσουμε.


Έχουμε πολύ χαμηλή φωτιά και ανακατεύουμε διαρκώς με μία ξύλινη ή από σιλικόνη σπάτουλα για να ψηθεί ομοιόμορφα και να σωθούν όλα τα υγρά.


Κατεβάζουμε κι άλλο τη φωτιά και ανακατεύουμε διαρκώς για να διατηρηθεί το ξανθό χρώμα του χαλβά και να πάρει μια απαλή γεύση & υφή. Το αφήνουμε στην άκρη συνεχίζοντας να το ανακατεύουμε τακτικά.


Παίρνουμε μια μικρή κατσαρόλα και ρίχνουμε το χυμό πορτοκαλιού με τη ζάχαρη. Λίγο πριν βράσει το μείγμα, το ρίχνουμε στο καβουρδισμένο σιμιγδάλι, αυξάνοντας ελαφρώς τη φωτιά


Ανακατεύουμε το μείγμα έως ότου σωθούν τα υγρά και έχουμε ένα πολύ σφιχτό μείγμα. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει εκτός ψυγείου.


Το χωρίζουμε σε 18 κομμάτια και το πλάθουμε σε οβάλ σχήματα ρολάροντας τα μέσα στο σουσάμι.


Tip1: Σύμφωνα με τις δικές μου προτιμήσεις τα 100ml λαδιού μου φάνηκαν πολλά, αλλά ίσως να έφταιγε το ότι έριξα ελαιόλαδο και όχι σπορέλαιο/ηλιέλαιο που προτιμάμε να βάζουμε στα γλυκά. Γι’ αυτό το λόγο αν θέλεις κι εσύ να ρίξεις ελαιόλαδο, βάλε κοντά σε 70ml.


Η ιστορία της Gillette - 15 Νοεμβρίου 1904


Η ιστορία της Gillette - 15 Νοεμβρίου 1904
 
Από παλιά το ξύρισµα ήταν µια δύσκολη διαδικασία. Τα πρώτα ξυραφάκια έκαναν την εµφάνισή τους το 1660 και µέχρι το 1890 δεν είχαν αλλάξει πολλά πράγµατα: τα ακατέργαστα ξυραφάκια είχαν λεπίδες, που έπρεπε να ακονίζονται σε ηµερήσια βάση και συχνά να τροχίζονται από µαχαιροποιό. Ακόµα και τα πιο καλά ξυραφάκια προκαλούσαν ερεθισµούς και κοψίµατα, γι’ αυτό αρκετοί κατέφευγαν στον µπαρµπέρη της γειτονιάς τους.

Την εποχή εκείνη, ο Κινγκ Ζιλέτ ήταν ένας σχετικά επιτυχηµένος πλανόδιος πωλητής. Ο πατέρας του δούλευε σε πρακτορείο που κατοχύρωνε πατέντες, ενώ η µητέρα του είχε γράψει ένα βιβλίο για τη µαγειρική, το οποίο έµεινε στην αγορά για εκατό περίπου χρόνια. Το πάθος του νεαρού ήταν οι µικροεφευρέσεις, χωρίς ιδιαί­τερη όµως επιτυχία, ενώ µέχρι το 1890 είχε κατοχυρώσει τέσσερις ευρεσιτεχνίες.

Ψηλός, σωµατώδης, εµφανίσιµος και µε υπερβολική αυτοπεποίθηση, ο νεαρός πωλητής πίστευε ότι οι επόµενες γενιές θα τον θυµούνται ως τον άνθρωπο που θα άλλαζε την κοινωνική δοµή. Το 1894, σε ηλικία 39 χρονών, έγραψε ένα βιβλίο µε τίτλο «The Human Drift», όπου εναντιωνόταν στον καπιταλισµό και πρότεινε –ουτοπικούς µάλλον– τρόπους για την αποφυγή της εκβιοµηχανοποίησης των πόλεων. Πίστευε ότι έπρεπε να εγκαταλειφθεί ο καπιταλισµός και να υιοθετηθεί ένας ριζοσπαστικός τρόπος διαχείρισης, µε συνυπεύθυνους την κυβέρνηση και τη βιοµηχανία, και µε κατανοµή κερδών κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι άνθρωποι να δουλεύουν µόνο µερικά χρόνια.

Ονειρευόταν µία µόνο πόλη, όπου θα κατοικούσαν τα 70 εκατοµµύρια των Αµερικάνων του 1894, παίρνοντας ενέργεια από τους καταρράκτες του Νιαγάρα, ενώ θα διέµεναν σε 40.000 ουρανοξύστες των 25 πατωµάτων. Μπορεί οι ιδέες του να µην είχαν την ανταπόκριση που περίµενε, µερικά χρόνια όµως αργότερα θα είχε µια ιδέα που θα άλλαζε τον κόσµο.

Ο Ζιλέτ προσπαθούσε να βρει πώς θα εφεύρει κάτι (έφθασε σε σηµείο να κοιτάζει τις λέξεις του αλφαβήτου για να «κατεβάσει» ιδέες), έχοντας πάντα στο νου αυτό που του είχε πει το αφεντικό του, ο οποίος είχε εφεύρει τα τενεκεδένια καπάκια µπουκαλιών και είχε γίνει πάµπλουτος: «Φτιάξε κάτι απλό, όπως τα καπάκια, το οποίο θα πρέπει να ανανεώνεται συνέχεια και θα απλοποιήσει τη ζωή των ανθρώπων – έτσι µόνο οι πελάτες θα σου ξανάρχονται».

Ένα πρωινό του 1895, και ενώ είχε καταντήσει επικίνδυνο να ξυρίζεται στην τουαλέτα του τρένου, ο Ζιλέτ συνειδητοποίησε ότι τα υπάρχοντα ξυραφάκια δεν ήταν λειτουργικά. Εκείνη τη στιγµή οραµατίστηκε ένα νέο τύπο ξυραφιού µε λεπτή λεπίδα ασφαλείας που θα αποκολλάται και θα αντικαθίσταται. Πίστευε ότι ο οικονοµικός αυτός τρόπος θα αποθάρρυνε πολλούς να παραµείνουν πιστοί στο παραδοσιακό ακόνισµα της λεπίδας. Σίγουρος για την ιδέα του, έστειλε την ίδια µέρα ένα γράµµα στη σύζυγό του, λέγοντάς της: «Επιτέλους, το βρήκα. Θα γίνουµε πλούσιοι». Όµως, η φήµη και τα λεφτά θα αργούσαν να έρθουν.

Η ιδέα ήταν ανατρεπτική αφού ακύρωνε την εικόνα του ξυραφιού ως ένα εργαλείο που κρατάει µία ζωή και συχνά κληρονοµείται στο γιο. Όµως, δεν βρήκε χρηµατοδότες, αφού κρίθηκε ανέφικτη από τους µηχανικούς και τους µεταλλουργούς ενός πανεπιστηµίου, οι οποίοι διατείνονταν ότι ήταν αδύνατο να παραχθεί ατσάλι που θα ήταν δυνατό, λεπτό και φθηνό. Ο Ζιλέτ είχε γίνει περίγελος στους φίλους του, που τον ρωτούσαν «λοιπόν Ζιλέτ, τι έγινε µε το ξυραφάκι σου;», όταν, µετά από έξι ολόκληρα χρόνια, ο Έµερι Νίκερσον, εφευρέτης σε ένα πανεπιστήµιο, δέχθηκε να βοηθήσει και σχεδίασε τα µηχανήµατα για την παραγωγή των λεπίδων.

Το 1901, οι δύο άνδρες, µε την βοήθεια µερικών επενδυτών, ίδρυσαν την American Safety Razor Co., η οποία το επόµενο έτος µετονοµάστηκε σε Gillette Safety Razor Co. To 1903 ξεκίνησε για πρώτη φορά η παραγωγή και η διάθεση σε πολλαπλή συσκευασία των λεπίδων, ενώ η βάση θα πουλιόταν µία κάθε φορά. Πάνω σε κάθε συσκευασία υπήρχε το πορτρέτο του Ζιλέτ, καθιστώντας σύντοµα το πρόσωπό του το πλέον αναγνωρίσιµο µετά τον Χριστό.

Παρότι ο Ζιλέτ κατοχύρωσε το προϊόν του, ο ανταγωνισµός ήταν έντονος, αφού οι ανταγωνιστές απλώς έκαναν µερικές τροποποιήσεις σ’ αυτά που ο ίδιος είχε κατοχυρώσει. Αν και οι πωλήσεις ήταν ικανοποιητικές (από 51 ξυραφάκια το 1903, στα 300.000 το 1906), οι καθυστερήσεις στην παραγωγή και η έλλειψη ρευστού τον ανάγκασαν να βρει άλλον επενδυτή, ο οποίος αγόρασε την πλειοψηφία των µετοχών.

Τα επόµενα χρόνια, η επιχείρηση δέχτηκε µια τεράστια ώθηση χάρη στον Α´ Παγκόσµιο Πόλεµο, όταν ο αµερικάνικος στρατός παρήγγειλε 3,5 εκατοµµύρια ξυραφάκια. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι στρατιωτικοί υποστήριζαν ότι το ξύρισµα βελτίωνε την υγιεινή και το ηθικό των ανδρών, ενώ την ίδια στιγµή βοηθούσε στην καλύτερη εφαρµογή των αντιασφυξιογόνων µασκών. Το καθηµερινό ξύρισµα των στρατιωτών είχε γίνει πια συνήθεια, την οποία φυσικά δεν λησµόνησαν όταν επέστρεψαν πίσω στην Αµερική.

Η επιτυχία, όµως, είχε το τίµηµά της, αφού οι σχέσεις µεταξύ του ιδρυτή και του βασικού µετόχου έφθασαν στην «κόψη του ξυραφιού». Τελικά, το 1910, µετά από µακροχρόνιες συγκρούσεις, ο Ζιλέτ, που ήταν πια µειοψηφικός εταίρος, πούλησε το υπόλοιπο µερίδιό του και αποσύρθηκε.

Ο Αµερικάνος εφευρέτης και οραµατιστής µετακόµισε στην Καλιφόρνια, όπου έγραψε δύο βιβλία, παρόµοια µε το πρώτο, τα οποία όµως δεν είχαν απήχηση στο κοινό. Εµφανώς απογοητευµένος, αφού η προσπάθειά του για κοινωνική αλλαγή δεν αναγνωρίσθηκε, αλλά και φτωχός αφού έχασε την περιουσία του στο Κραχ του 1929, ο Κινγκ Ζιλέτ πέθανε το 1932. Προφανώς δεν αντιλήφθηκε ποτέ το µέγεθος τής επιτυχίας του ως εφευρέτης και φυσικά δεν φαντάστηκε ότι µερικές γενιές αργότερα το όνοµά του θα βρισκόταν σε 800 τουλάχιστον διαφορετικά προϊόντα, σε 200 χώρες.

Σώσε τα παλιά καλλυντικά σου!


Σώσε τα παλιά καλλυντικά σου!

Ας το παραδεχθούμε. Σχεδόν ποτέ δεν εξαντλούμε ένα καλλυντικό. Τις περισσότερες φορές βαριόμαστε τα κραγιόν, τις σκιές και τα ρουζ, πολύ πριν τελειώσουν. Και τα καταχωνιάζουμε μέχρι να παλιώσουν τόσο, ώστε να πρέπει να τα πετάξουμε. Σε αυτές τις εποχές όμως, δεν είναι κρίμα να πετάμε πράγματα;

Υπάρχουν τρόποι να τα χρησιμοποιήσουμε, κάνοντας τα καινούργια!

1. Αναμίξτε δύο κραγιόν που έχετε βαρεθεί.
Βάλτε τα κραγιόν σε ένα μεγάλο κουτάλι και ζεστάνετέ τα σε γκαζάκι. Όταν λιώσουν, ανακατέψτε τα και τοποθετείστε τα σε ένα ειδικό κουτάκι για λιπ γκλος. Έχετε ένα νέο κραγιόν!

2. «Σώστε» σπασμένες σκιές και πούδρες
Σίγουρα σας έχει συμβεί. Η κόμπακτ πούδρα (ή η σκιά), σπάει και πρέπει να την πετάξετε. Κι όμως! Μπορείτε να τη σώσετε. Θρυμματίστε εντελώς την πούδρα και αναμίξτε την με καθαρό οινόπνευμα. Έπειτα, συμπιέστε το μείγμα στη θήκη του και αφήστε το ανοιχτό για να στεγνώσει. Το επόμενο πρωί η πούδρα θα είναι και πάλι σαν καινούργια.

3. Αποκτήστε μία ενυδατική με χρώμα.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αναμίξετε πούδρα με μία απλή ενυδατική. Πανεύκολο!

4. Αποκτήστε ένα νέο lip balm
Αναμίξτε ένα παλιό κραγιόν με βαζελίνη και τοποθετήστε το μείγμα σε κουτάκι.

5. Αποκτήστε ένα νέο βερνίκι νυχιών
Αναμίξτε οποιαδήποτε σκιά ματιών με διάφανο βερνίκι νυχιών. Θα χρειαστείτε αρκετή ποσότητα, επομένως, σκεφθείτε καλά ποια σκιά θα «θυσιάσετε».

6. Αποκτήστε νέα, αρωματισμένη κρέμα σώματος
Αναμίξτε μία άοσμη κρέμα σώματος με λίγες σταγόνες από το αγαπημένο σας άρωμα. Είναι προτιμότερο το άρωμα σε μορφή ελαίου ή το αιθέριο έλαιο.

7. Σώστε το λιπ γκλος που έχει κολλήσει στα τοιχώματα της συσκευασίας
Απλώς βυθίστε τη συσκευασία σε ζεστό νερό. Το προϊόν θα λιώσει και θα ρεύσει στο κάτω μέρος της συσκευασίας.

8. Σώστε την ξεραμένη μάσκαρα. Προσθέστε λίγη κρέμα ματιών ή bepanthol. Όμως προσοχή: η μάσκαρα είναι το καλλυντικό που πρέπει να χρησιμοποιείται αυστηρά για έξι μήνες. Τα μάτια είναι πολύ ευαίσθητα για να κάνουμε τσιγκουνιές. Κάνετε οικονομία σε κάτι άλλο.
femme-fatale-magazine.com

Δημοφιλείς αναρτήσεις