Σήμερα...

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !

ΦΑΙΔΡΑ 

http://www.pigizois.net/sinaxaristis/11/29_11.htm

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, επίσκοπος Κορίνθου
Μάλλον πρόκειται για τον Διονύσιο επίσκοπο Κορίνθου, που έζησε τον 2ο αιώνα μ. Χ. (160), όταν αυτοκράτορας ήταν ο Μάρκος Αυρήλιος. Κατά τον Μελέτιο ο Διονύσιος αυτός ήταν άνδρας λόγιος, πολυμαθής και ένθεος. Μεριμνούσε όχι μόνο για το ποίμνιό του, αλλά και για το ποίμνιο των άλλων Εκκλησιών, με τις όποιες επικοινωνούσε με επιστολές. Τις επιστολές αυτές, ο Ιστορικός Ευσέβειας τις χαρακτηρίζει σαν θείες διδασκαλίες και άξιες μεγάλης προσοχής. (Αναφέρεται ότι μαρτύρησε δια ξίφους).

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΙΔΡΟΣ
Θανατώθηκε μαρτυρικά, αφού έχυσαν επάνω του καυτή ρητίνη.

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ
Ήταν έμπορος σιτηρών και καταγόταν από τη Λυκαονία. Καταγγέλθηκε ότι ήταν χριστιανός στον ηγεμόνα της Άγκυρας Φήλικα, το έτος 270. Όταν τον συνέλαβαν, ούτε τη ζωή του θέλησε να προφυλάξει, ούτε το εμπόριό του να προστατέψει και να διατηρήσει. Καταφρονώντας τα πάντα για την πίστη και τη ψυχική του σωτηρία, ομολόγησε ότι είναι χριστιανός και αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Τον υπέβαλαν τότε σε σκληρά βασανιστήρια. Τρύπησαν με καρφιά τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να του προκληθεί ακατάσχετη αιμορραγία και έτσι παρέδωσε στο Θεό την άγια ψυχή του.

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΟΣ & ΟΙ 370 ΜΑΡΤΥΡΕΣ που μαρτύρησαν μαζί μ' αυτόν
Μαρτύρησε μαζί με άλλους 370 χριστιανούς στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος, που είχε κάνει πολλούς φόνους χριστιανών. Τότε λοιπόν, κοντά στον ποταμό Τίγρη υπήρχαν ιαματικά λουτρά. Στα λουτρά αυτά είχε πάει και ένας φανατικός λάτρης των ειδώλων, ο άρχων Άκυλίνος. Όταν έκανε θυσίες στο ναό της Ίσιδος, έδωσε διαταγή να συμμετέχουν σ' αυτές ο Παράμονος και άλλοι 370 χριστιανοί, που είχαν συλληφθεί και τους κρατούσαν φυλακισμένους. Όλοι όμως αρνήθηκαν. Και ενώ γίνονταν οι ειδωλολατρικές θυσίες, οι πιστοί του Χριστού έψαλλαν "ψαλμοίς και ϋμνοιςκαιώδαϊςπνευματικαΐς"1 στο Σωτήρα τους. ο Ακυλίνος, εξαγριωμένος από τη στάση τους, διέταξε να τους σκοτώσουν. Όρμησαν εναντίον τους οϊ στρατιώτες, και κτυπώντας τους με τις λόγχες, καταξέσχισαν τα σώματα τους. Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα παρέδωσαν όλοι τη γενναία ψυχή τους στο στεφανοδότη Χριστό.
1. Προς Εφεσίους, ε' 19.

Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ ο Νεο-ιερομάρτυρας
Ήταν αγιοταφίτης Ιερομόναχος στην Ιερουσαλήμ και τον έσφαξαν - μάλλον φανατικοί μουσουλμάνοι - στο φρέαρ του Ιακώβ το 1979.

Περισσότερα στο αφιέρωμα για τους Κυπρίους Αγίους

  

Λορέντζος Μαβίλης

Ο Λορέντζος Μαβίλης (6 Σεπτεμβρίου 1860 - 28 Νοεμβρίου 1912) ήταν Επτανήσιος λυρικός ποιητής, και συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων.

Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε το 1860 στην Ιθάκη έχοντας όμως Ισπανική καταγωγή. Ο παππούς του, εκ πατρός, ήταν πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, όπου η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί. Μάλιστα εκεί πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Εξωτερικά ο Λορέντζος Μαβίλης ήταν μεγαλόσωμος με γαλανά μάτια και ξανθά μαλλιά. Το 1880 αποφάσισε να πάει στην Γερμανία για να σπουδάσει φιλολογία και φιλοσοφία. Οι σπουδές του συνεχίστηκαν επί δεκατέσσερα χρόνια και μάλιστα επηρεάστηκε από τις θεωρίες του Νίτσε, την"Κριτική του Καθαρού Λόγου" του ορθολογικού Ιμμάνουελ Καντ και από την "Βουλησιαρχία" του απαισιόδοξου Αρθούρου Σοπενχάουερ. Ακόμα ασχολήθηκε με τα σανσκριτικά φιλοσοφικά κείμενα και μετέφρασε αποσπάσματα από το ινδικό έπος Μαχαμπχαράτα. Κατά την παραμονή του στη Γερμανία ασχολήθηκε με την σύνθεση λυρικών ποιημάτων (κυρίως σονέτων), και σκακιστικών προβλημάτων που δημοσιεύτηκαν σε γερμανικά έντυπα.

Το 1887 συμμετείχε στο τουρνουά της Φραγκφούρτης. Δύο χρόνια αργότερα ( 1889 ) έλαβε μέρος στο σκακιστικό τουρνουά της πρωτεύουσας της νότιας Σιλεσίας Βρότσλαβ (Breslau) με το όνομα Sillibam. Το 1896 ο Μαβίλης συμμετείχε στην επανάσταση της Κρήτης, πολεμώντας μαζί με τους αντάρτες στα κρητικά βουνά. Και το 1897 κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο συγκέντρωσε εβδομήντα Κερκυραίους εθελοντές και πήγαν να πολεμήσουν στην Ήπειρο, όπου και τραυματίστηκε στο χέρι. Τα έξοδα της εκστρατείας των εθελοντών τα κάλυπτε ο ίδιος.

Το 1909 γίνεται ο ενθουσιώδης κήρυκας του ξεσηκωμού και το 1910 εκλέγεται ως βουλευτής της Κέρκυρας. Το 1911 υπερασπίζοντας τη δημοτική γλώσσα ως αντιπρόσωπος της Κέρκυρας μέσα στην Ελληνική Βουλή είπε απευθυνόμενος στους καθαρευουσιάνους: "Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν"  ("Εφημερίς των συζητήσεων της Βουλής", Β' Αναθεωρητική Βουλή, 1911, σελ. 689, συνεδρίασις 36). Στις 28 Νοεμβρίου του 1912 γίνεται επικεφαλής του λόχου των εθελοντών και σκοτώνεται στη Μάχη του Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα κατά τον Πρώτο Βαλκανικό πόλεμο. Λέγεται ότι διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την ποιήτρια Μυρτιώτισσα - κατά κόσμον Θεώνη Δρακοπούλου - (1885-1968), η οποία υπηρέτησε την ερωτική ποίηση και το ποίημά της "Τι άλλο καλέ μου" (1925) είναι αφιερωμένο στη μνήμη του.
Τα σονέτα του Μαβίλη είχαν άρτια μορφή και εξαίρετο περιεχόμενο, το οποίο πάντως χαρακτηρίζεται από ολοφάνερη απαισιοδοξία.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%81%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82

Κ ΚΑΒΑΦΗΣ "Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Κ ΚΑΒΑΦΗΣ"Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης"

Άρεσε γενικώς στην Αλεξάνδρεια,
τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης

Αριστομένης, υιός του Μενελάου.
Ως τ' όνομά του, κ' η περιβολή, κοσμίως, ελληνική.
Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά
δεν τες επιζητούσεν• ήταν μετριόφρων.
Αγόραζε βιβλία ελληνικά,
ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά.
Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος.

Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,
κ' οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.

Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ' επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται•
κ' έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ' οι Αλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.

Γι' αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά•
κ' έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας
κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του.

ΠΙΝΑΚΑΣ Άννας Μπογκιγιάν
ΑΠΟ http://artpieceart.blogspot.gr/