Τα υπέροχα οφέλη του λεμονόνερου στην υγεία μας

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6264.html

Τα υπέροχα οφέλη του λεμονόνερου στην υγεία μας

Σε πολλά άτομα αρέσει η ξινή γεύση του χυμού λεμονιού στα πιάτα τους. Αλλά έχετε σκεφτεί ποτέ ότι μπορείτε να απολαύσετε το χυμό λεμονιού και σε άλλες περιπτώσεις; Τα οφέλη από το χυμό λεμονιού και το νερό στην καθημερινή μας ζωή, είναι πολλαπλά. Πρέπει απλά να ενημερωθούμε και να το συμπεριλάβουμε στο διατροφικό μας πρόγραμμα.

Το λεμόνι είναι ένα οικονομικό και κοινό εσπεριδοειδές, δημοφιλές για τη μαγειρική και τη φαρμακευτική χρήση του. Νοστιμίζει πολλές συνταγές φαγητών και γλυκών, όπως το κέικ λεμονιού, το λεμονάτο κοτόπουλο, αλλά και πολλά ποτά και χρησιμοποιείται επίσης για γαρνίρισμα.
Ο χυμός λεμονιού αποτελείται από περίπου 5% κιτρικό οξύ που δίνει τη όξινη γεύση στο λεμόνι. Επίσης, το λεμόνι είναι πλούσια πηγή βιταμίνης C, περιέχει πολλές βιταμίνες όπως η βιταμίνη Β και η ριβοφλαβίνη και μέταλλα όπως το ασβέστιο, το φώσφορο, το μαγνήσιο, καθώς και πρωτεΐνες και υδατάνθρακες. Συνήθως καταναλώνεται ο χυμός του σκέτος ή με την προσθήκη νερού.
Το λεμονόνερο, είναι ένα ιδιαίτερα ωφέλιμο ποτό, ειδικά όταν λαμβάνεται το πρωί. Η καθημερινή κατανάλωση λεμονόνερου, προσφέρει μια σειρά από οφέλη για την υγεία, όπως:

Ωφέλιμο για το στομάχι

Το λεμόνι μπορεί να βοηθήσει σε πολλά προβλήματα πέψης, όταν αναμειγνύεται με ζεστό νερό. Σε αυτές περιλαμβάνεται η ναυτία, το φούσκωμα και άλλα. Λόγω των χωνευτικών ιδιοτήτων του λεμονιού, τα συμπτώματα της δυσπεψίας, όπως η καούρα, το φούσκωμα και το ρέψιμο, ανακουφίζονται.
Πίνοντας χυμό λεμονιού τακτικά, βοηθάτε επίσης τη λειτουργία του εντέρου. Το λεμόνι καθαρίζει επίσης το αίμα, θεραπεύει τη δυσκοιλιότητα και συμβάλει στην ανακούφιση του λόξυγγα όταν καταναλώνεται ως χυμός. Τέλος, θεωρείται ότι βοηθά στη διάλυση των χολολίθων.

Εξαιρετικό για την περιποίηση του δέρματος

Το λεμόνι είναι ένα φυσικό αντισηπτικό φάρμακο και μπορεί να θεραπεύσει προβλήματα που σχετίζονται με το δέρμα. Η βιταμίνη C αναδεικνύει την ομορφιά σας, ανανεώνοντας το δέρμα και φέρνοντας λάμψη στο πρόσωπό σας. Η ημερήσια κατανάλωση λεμονόνερου, βελτιώνει πολύ την εμφάνιση του δέρματος. Έχει αντιγηραντικές ιδιότητες και μπορεί να εξαλείψει τις ρυτίδες και τα στίγματα. Το λεμονόνερο, αν εφαρμοστεί σε σημεία με εγκαύματα, μπορεί να εξαλείψει τα σημάδια και μειώνει το αίσθημα «καψίματος» στο δέρμα.

Πηγή: alttherapy.blogspot.com

Λεωνίδας

  Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/istorika-proswpa/lewnidas.html

Λεωνίδας

O θρυλικός βασιλιάς της Σπάρτης που το όνομά του συνδέθηκε με την πλέον ιδιόμορφη μάχη της αρχαιότητας, τη μάχη των Θερμοπυλών τον Αύγουστο του 480 π.Χ. Ανέβηκε στο θρόνο το 488 και ήταν ετεροθαλής αδερφός του Κλεομένη Α, τον οποίο και διαδέχτηκε.

Όταν οι Πέρσες έφτασαν στο στενό των Θερμοπυλών, ο Λεωνίδας ήταν εκεί με 6000 στρατιώτες, περιμένοντας ενισχύσεις από τη Σπάρτη. Για να αποφύγει μια μάταιη σφαγή, έδιωξε τους περισσότερους στρατιώτες του κρατώντας μαζί του τους 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς που δε θέλησαν να αφήσουν τη θέση τους. Ο Λεωνίδας παρέμεινε με μεγάλη γενναιότητα στη θέση του, διατυπώνοντας την ενδοξότερη στην ιστορία απάντηση ηγέτη, κατά τον Πλούταρχο «μολών λαβέ». Υπακούοντας στους νόμους της Σπάρτης και δημιουργώντας έτσι μία αιώνια στάση θυσίας και φιλοπατρίας.

Χρησιμοποίησε έντεχνα την φυσική διαμόρφωση του χώρου, επιτιθέμενος και αμυνόμενος με διάταξη βάθους, παρασύροντας στα στενά τους Πέρσες, εκμεταλλευόμενος το υψηλό ηθικό και τη δύναμη των στρατιωτών του.

Οι Πέρσες πέτυχαν έναν ελιγμό θέσεων με τη βοήθεια του Εφιάλτη που από ένα μυστικό πέρασμα, την «ανοπιαία ατραπό» τους οδήγησε στην πλάτη των Ελλήνων. Πολεμώντας με παραφορά οι Έλληνες υπό το Λεωνίδα έπεσαν μέχρι τον τελευταίο σε αυτήν την τριήμερη μάχη σύμβολο για την παγκόσμια ιστορία.
Η αίγλη της μάχης των Θερμοπυλών, παρά την ήττα είχε κρίσιμο ηθικό αποτέλεσμα για την τελική έκβαση της τελικής επίθεσης, καθώς σκόρπισε τον τρόμο στον περσικό στρατό και ταυτοχρόνως ως αμυντική προσπάθεια κέρδισε πολύτιμο χρόνο ώστε να κριθεί ο πόλεμος στη θάλασσα, στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Δεν μπορούμε να δούμε όμως το Λεωνίδα μεμονωμένα, σαν μορφή, άλλα σε συνάρτηση με την Σπαρτιατική ζωή και εκπαίδευση.

Τι είναι λοιπόν, αυτό που έκανε το Λεωνίδα και τους Σπαρτιάτες τόσο ξεχωριστούς ως πολεμιστές; Οι ιστορικοί μας λένε ότι πρέπει να δούμε στο βάθος της ιστορίας, κύρια την εκπαίδευση που λάμβαναν οι Σπαρτιάτες από την ηλικία ακόμη των επτά ετών και μέχρι την ενηλικίωσή τους.

Πιο χαρακτηριστική για να εκφράσει τη στάση των Σπαρτιατών απέναντι στον πόλεμο είναι η φράση που έλεγε η Σπαρτιάτισσα μάνα στο γιο της που πήγαινε στον πόλεμο, «ή ταν ή επί τας». Η μάνα αποχαιρετούσε το γιο της θυμίζοντας του πως το καθήκον του ήταν να πολεμήσει με θάρρος για την πατρίδα του, τιμώντας τα όπλα του και αν χρειαστεί να πεθάνει γι` αυτήν. Αυτή η πασίγνωστη φράση κρύβει τη νοοτροπία ενός λαού που πέρασε στην ιστορία σαν το παράδειγμα της έντιμης, λιτής και γεμάτης αξιοπρέπεια και αυτοθυσία ζωής. Αυτά είναι τα ιδανικά που εξυμνεί και ο Λεωνίδας με αυτήν την πράξη αυταπάρνησης. Αν μη τι άλλο ο Λεωνίδας ως βασιλιάς ενός τέτοιου λαού θα έπρεπε να δώσει πρώτος το παράδειγμα.

Για το Λεωνίδα, όπως και για όλους τους Σπαρτιάτες, η μεγαλύτερη αρετή ήταν η πρόθυμη θυσία στο καθήκον της άμυνας και της σωτηρίας της πατρίδας τους. Η στάση του μπροστά στη μάχη και στο θάνατο ήταν ανάλογη με την εκπαίδευση και τη νοοτροπία του λαού του.

Στα σαράντα χρόνια που διαρκούσε η υπηρεσία κάθε Σπαρτιάτη δεν ήταν υποχρεωμένος να δουλεύει αλλά να ετοιμάζεται καθημερινά για τον πόλεμο. Από επτά ετών εντάσσονταν σε ομάδες, βούες και ύλες, όπου λάμβαναν την ανάλογη εκπαίδευση και από την ηλικία των είκοσι ετών ξεκινούσαν την πορεία τους στο συσσίτιο. Μέχρι τα τριάντα τους ζούσαν σε οικήματα που ονομάζονταν ανδρεία και μόνο μετά τα τριάντα μπορούσαν να μένουν σπίτι τους και αυτό μόνο το βράδυ. Στην καθημερινή ζωή ο βασιλιάς δεν απολάμβανε ειδικές τιμές και φροντίδες αλλά μονάχα το σεβασμό και την εκτίμηση των συντρόφων του. Ακόμη και στο πεδίο της μάχης διαβίωνε χωρίς πολυτέλειες και προφυλάξεις, ενώ στην ώρα της μάχης κανείς δεν βρισκόταν μπροστά του.

Μια ιδιότυπη συνήθεια πριν τη μάχη ήταν να γυαλίζουν τα όπλα τους και να περιποιούνται το σώμα τους και να χτενίζουν τα μαλλιά τους. Με αυτό τον τρόπο έδειχναν αποφασισμένοι και έτοιμοι για τη μάχη πιστεύοντας ότι ακόμη και μπροστά στο χάροντα θα πρέπει να παρουσιαστούν καθαροί και όμορφοι. Λίγο πριν τη σύγκρουση θυσίαζαν και με τη συνοδεία παιάνων ξεκινούσαν τη μάχη. Η περίοδος που πενθούσαν τους νεκρούς διαρκούσε έντεκα ημέρες, ενώ τη δωδέκατη έθεταν τέλος στο πένθος. Τους πολεμιστές τους έθαβαν τυλιγμένους σε κόκκινους μανδύες χωρίς κανένα πολύτιμο αντικείμενο, δείχνοντας ότι το μεγαλύτερο απόκτημά τους ήταν η συμμετοχή τους στο Σπαρτιατικό στρατό. Ο Λεωνίδας γαλουχήθηκε μέσα σε αυτό το σύστημα όπου ο ατομικισμός χάνεται μπροστά στην ομάδα και το μέρος είναι αναγκαίο και ικανό μόνο όταν υπάρχει για να βοηθήσει το όλο.

Χαρακτηριστική απάντηση του Λεωνίδα όταν ρωτήθηκε γιατί οι ανδρείοι προτιμούν τον ένδοξο θάνατο από την άδοξη ζωή, αυτός απάντησε «διότι αυτή τη θεωρούν χαρακτηριστικό της αλόγου φύσεως, εκείνον όμως (τον θάνατο) ως χαρακτηριστικό του έλλογου όντος».
Για το Λεωνίδα και τους τριακόσιους Σπαρτιάτες έχει γραφτεί μια επιτύμβια πλάκα από τον Σιμωνίδη, όπου αναφέρει: «Ώ ξειν', αγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» και αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία στις λέξεις «...τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», αν θεωρήσουμε ότι ο Λεωνίδας γνώριζε ότι βοήθεια δεν θα έρθει από τη Σπάρτη.

Στο νεώτερο μνημείο που υπάρχει σήμερα στις Θερμοπύλες προς τιμήν του Λεωνίδα, όπου βρίσκεται και το άγαλμά του, είναι χαραγμένη η απάντησή του στην απαίτηση του Ξέρξη: «Μολών Λαβέ».

Στη Σπάρτη υπάρχει το άγαλμα του Λεωνίδα παριστάνοντας έναν πολεμιστή χωρίς μουστάκι, με Αττικού τύπου περικεφαλαία έργο των αρχών του 5ου αιώνα π.Χ. και από τη στάση του σώματος μπορούμε να συμπεράνουμε ότι κρατούσε στο αριστερό χέρι ανασηκωμένη ασπίδα, ενώ στο δεξί είχε ανυψωμένο το δόρυ. Ταυτίστηκε με το Λεωνίδα από την πρώτη στιγμή, αν και δεν υπήρχε επιγραφή που να το αποδεικνύει.

Βιβλιογραφία :
- Αλέξανδρος Παναγόπουλος, «Αρχαία Σπάρτη, κοινωνία και δίκαιο»
- Εγκ. Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα
- Διαμαντής Κοτούλας, «Η Αρχαία Σπάρτη»
- Περιοδικό «Νέα Ακρόπολη», τεύχος Νο 92

Joomla SEF URLs by Artio

Σπανακοτυρόπιτα με σπιτικό φύλλο

Σπανακοτυρόπιτα με σπιτικό φύλλο

Bαθμολογία:

40 ψήφοι

Προστέθηκε από ASTERI, 29.05.07

 

Περιγραφή

Νοστιμότατη σπανακόπιτα.  Τρώγεται και κρύα και ζεστή.

Τι χρειαζόμαστε:

Για το φύλλο:

• μισό κιλό αλεύρι (κόκκινο)
• 3/4 φλυτζάνι τσαγιού λάδι
• 1 σφηνάκι ξίδι
• λίγο αλάτι
• χλιαρό νερό όσο πάρει

Για την γέμιση:

• 2 κιλά σπανάκι
• μισό κιλό πράσσα
• φρέσκα κρεμμυδάκια
• ένα ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
• λίγο λάδι
• πιπέρι
• 400 γρ.φέτα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Πίτες με λαχανικά

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Πλούσια σε ενέργεια

Χορτοφαγική

Πλούσια σε ασβέστιο

Περιέχει

Σπανάκι

Τυριά

 

 

  

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Σπανακοτυρόπιτα με σπιτικό φύλλο 

http://www.sintagespareas.gr/sintages/spanakotiropita-me-spitiko-fillo.html#ixzz22nZlkcGL

«Πίτερ Παν και Γουέντι» 1911

Bigbook.gr

Το 1911 το θεατρικό έργο ξαναγράφτηκε από τον Μπάρι σε μυθιστόρημα και κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Πίτερ Παν και Γουέντι»......
Ο χαρακτήρας του Πίτερ Παν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο του Μπάρι «Το λευκό πουλάκι» (1902), ένα μυθιστόρημα για ενήλικες. Τέσσερα χρόνια αργότερα τα κεφάλαια που αναφέρονται στο Πίτερ Παν συγκρότησαν το παιδικό βιβλίο «Ο Πίτερ Παν στους Κήπους Κένσιγκτον». 
Στις 27 Δεκεμβρίου 1904 ο ήρωας πατά για πρώτη φορά το θεατρικό σανίδι στο έργο του Μπάρι «Πίτερ Παν ή Το αγόρι που αρνιόταν να μεγαλώσει».

Πέντε «κακές» τροφές που θα πρέπει να τρώτε

 Πέντε «κακές» τροφές που θα πρέπει να τρώτε

Γνωρίστε τα «παρεξηγημένα» τρόφιμα

Το φυστικοβούτυρο είναι μια συμπυκνωμένη πηγή θερμίδων, έτσι μην το παρακάνετε. Αλλά έτσι και αλλιώς δεν χρειάζεται να φάτε πολύ μεγάλη ποσότητα για να αισθανθείτε ικανοποιημένοι: μόλις μία κουταλιά της σούπας (90 θερμίδες) φυστικοβούτυρο αρκεί.

Τρώω το φυστικοβούτυρο σχεδόν κάθε μέρα επειδή είναι γευστικό και πολύ θρεπτικό. Το φυστικοβούτυρο παρέχει πρωτεΐνη και φυλλικό οξύ, μια βιταμίνη Β σημαντική για την υγιή ανάπτυξη των νέων κυττάρων.

Δείτε παρακάτω άλλα 4 «παρεξηγημένα» τρόφιμα και γιατί θα πρέπει να τα καταναλώνετε- με μέτρο, φυσικά.

Αυγά
Η κακή φήμη: Μια σημαντική πηγή χοληστερόλης, τα αυγά θα πρέπει να αποφεύγονται απ’ όσους ανησυχούν για την υγεία της καρδιάς τους.
Η καλή αλήθεια: Τα κορεσμένα λίπη και τα τρανς λιπαρά είναι περισσότερο ένοχα για την αύξηση της χοληστερόλης του αίματος από τη διαιτητική χοληστερόλη. Επιπλέον, τα αυγά είναι πολύ χορταστικά: σε μία μελέτη, τα άτομα που έτρωγαν αυγά ομελέτα και ψωμί για πρωινό, αισθάνονταν πιο χορτασμένοι, έτρωγαν λιγότερο στο μεσημεριανό γεύμα, από ό,τι όταν έτρωγαν ένα κουλούρι που είχε τον ίδιο αριθμό θερμίδων. Ο κρόκος του αυγού περιέχει λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, ουσίες που έχουν συνδεθεί με μειωμένο κίνδυνο για την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η κύρια αιτία τύφλωσης σε άτομα άνω των 50 ετών.

Βοδινό κρέας
Η κακή φήμη: το βοδινό είναι πλήρες σε κορεσμένα λιπαρά και διαιτητική χοληστερόλη, και έτσι όσοι νοιάζονται για την υγεία της καρδιάς τους θα πρέπει να το αποφεύγουν.
Η καλή αλήθεια: το άπαχο βοδινό κρέας είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά πηγή πρωτεΐνης και σιδήρου, ένα μέταλλο απαραίτητο για να μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες σε όλα τα κύτταρα του σώματος-και πολλές γυναίκες (σε αναπαραγωγική ηλικία) παρουσιάζουν έλλειψη σιδήρου. Επιλέξτε μπριζόλες που έχουν βαθύ κόκκινο χρώμα.

Σοκολάτα
Η κακή φήμη: Η σοκολάτα έχει πολλά λιπαρά, πολλή ζάχαρη, έχει καταπληκτική γεύση, κι έτσι δεν πρέπει να την τρώμε.
Τα καλά νέα: Η μαύρη σοκολάτα περιέχει φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικές ουσίες που φαίνεται να έχουν αντιπηκτικά αποτελέσματα, το οποίο μπορεί να ωφελήσει την καρδιαγγειακή υγεία. Και, πρόσφατα, ερευνητές στην Ελβετία ανέφεραν ότι η κατανάλωση μαύρης σοκολάτας (30γρ) κάθε μέρα για δύο εβδομάδες, μείωσε τις ορμόνες του στρες, περιλαμβανομένης της κορτιζόλης.

Πατάτες
Η κακή φήμη: Οι πατάτες έχουν υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, αυξάνουν το σάκχαρο άρα θα πρέπει να αποφεύγονται από άτομα με διαβήτη.
Τα καλά νέα: Οι πατάτες είναι μια καλή πηγή φυτικών ινών, καλίου και βιταμίνη C. Κι αν δε τρώτε την πατάτα σκέτη ο γλυκαιμικός δείκτης δεν έχει καμία σημασία. Μια υψηλού γλυκαιμικού δείκτη πατάτα γίνεται χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη γεύμα αν απλώς προσθέσετε λίγο ελαιόλαδο, επειδή το προστιθέμενο λίπος βοηθά στην επιβράδυνση της απορρόφηση των υδατανθράκων της πατάτας.

myworld.gr