Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ

Ο Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ (Sir Winston Leonard Spencer-Churchill, 30 Νοεμβρίου 1874 – 24 Ιανουαρίου 1965), Ιππότης της Περικνημίδας, Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Σύντροφος της Τιμής, Μετάλλιο Υπηρεσίας Αποικιοκρατικού Στρατού, Μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, Επίτιμο Μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας ήταν Βρετανός πολιτικός και πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου. Υπήρξε στρατιωτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της ιστορίας. Το 1953 βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Θεωρείται Φιλέλληνας. Διετέλεσε Λόρδος του Ναυαρχείου και αρχηγός του Βασιλικού Στόλου. Μετά όμως από την αποτυχία της απόβασης στην Καλλίπολη κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, παραιτήθηκε. Έχει γράψει πολλά βιβλία για τον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς τον Βίο και την Πολιτεία του. Ήταν απόγονος ενός χαρισματικού ιππότη του Μεσαίωνα, καθώς η οικογένειά του είχε στην επικράτειά της κάστρο. Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940 και με αφορμή τη σθεναρή αντίσταση που προέβαλλε ο ελληνικός στρατός στην ιταλική εαρινή επίθεση, ο Τσώρτσιλ φέρεται να είπε μια φράση σχετικά με το θάρρος και την ανδρεία των Ελλήνων: Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.

Βουλευτής 1900-1922, 1924-1964

Υφυπουργός Αποικιών 1905-1908
Υπουργός Εμπορείου 1908-1910
Υπουργός Εσωτερικών 1910-1911
Υπουργός Ναυτικού 1911-1915
Καγκελάριος του Δουκάτου του Λάνκαστερ (Υπουργός Εισοδήματος) 1915
Υπουργός Πυρομαχικών 1917-1919
Υπουργός Πολέμου 1919-1921
Υπουργός Αεροπορίας 1919-1921
Υπουργός Αποικιών 1921-1922
Μέγας Θησαυροφύλακας 1924-1929
Υπουργός Ναυτικού 1939-1940
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1940-1942
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1940-1945
Υπουργός Άμυνας 1940-1945
Ηγέτης της Αντιπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1945-1951
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1951-1955
Υπουργός Άμυνας 1951-1952

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%85%CE%AF%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%A4%CF%83%CF%8E%CF%81%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BB

Πότε χορταίνει ένα μωρό;

 Πότε χορταίνει ένα μωρό;
Είναι θεμελιώδες για τους νέους γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να στήσουν αυτί και να κατανοήσουν τη γλώσσα του δικού τους παιδιού, να σεβαστούν και να ακολουθήσουν τις ανάγκες του.
Όπως και με τα σημάδια της πείνας, η μητέρα πρέπει να αντιλαμβάνεται τα σημάδια κορεσμού του παιδιού της και να σταματάει ανάλογα το τάισμα. Πρακτικές ταΐσματος στο στήθος με το ρολόι είναι αυθαίρετες και αντίθετες με τη φυσιολογία του μωρού μας.

■ Πως μας δηλώνει το μωρό ότι έχει χορτάσει; Θα πέσει σε βαθύ ύπνο επάνω στο στήθος σας. Δε θα ενδιαφερθεί ακόμα κι αν του δώσετε ερεθίσματα για να ξυπνήσει (του χαϊδέψετε το μάγουλο ή τα χείλια, ερεθίσετε τις πατούσες του, το σηκώσετε για να του μιλήσετε). ✔ Θα σταματήσει μόνο του και θα αποτραβηχτεί από τη θηλή. ✔ Δε θα ενδιαφερθεί εάν του προσφέρετε τον άλλο μαστό. ✔ Τα χεράκια του και τα ποδαράκια του θα χαλαρώσουν απόλυτα σαν ανάπηρα. Αν το μωρό μας επιδεικνύει αυτά τα σημάδια, σταματάμε την προσπάθεια για φαγητό. Πόση ώρα θα παραμείνει έτσι; Εξαρτάται από το μωρό σας, την ηλικία του, την πρόοδο στο θηλασμό και την εκάστοτε στιγμή. Αντί να κοιτάξουμε το ρολόι, παρατηρούμε το ίδιο: εάν έπειτα από πέντε λεπτά δείχνει να ξυπνάει και «ψάχνει» τον αέρα στραβώνοντας το στοματάκι του, έχουμε τα πρώτα σημάδια πείνας και το επαναφέρουμε στο στήθος, ανεξάρτητα από ρολόγια. Μην ανησυχείτε, δε θα είναι πάντα έτσι. Όσο μεγαλώνει το παιδί και εδραιώνεται ο μητρικός θηλασμός, όσο μαθαίνουμε να σεβόμαστε τη γλώσσα του μωρού μας, τόσο θα συντονιστούν πιο σταθερά οι ανάγκες του και τελικά θα αποκτήσουν στοιχειώδη ρουτίνα τα ταΐσματα του. Παράδειγμα 1ο: Μωράκι ηλικίας δύο εβδομάδων θηλάζει είκοσι λεπτά από κάθε στήθος. Παρατηρώντας το θηλασμό από κοντά η τοποθέτηση του παιδιού στο στήθος είναι κακή, το μωρό καταπίνει ελάχιστα και δε βάζει βάρος. Ο αποτελεσματικός, επιτυχής θηλασμός για το μωρό αυτό δεν είναι πάνω από ένα λεπτό και βέβαια πολλά πρέπει να αλλάξουν, παρότι είναι «όλη μέρα» πάνω στο στήθος. Παράδειγμα 2ο: Μητέρα βρέφους τριών μηνών ανησυχεί ότι το μωρό της δεν τρέφεται σωστά. «Αυτό το μωρό με έχει τρελάνει, τον τελευταίο καιρό δεν κάθεται ούτε για πέντε λεπτά πάνω στο στήθος για να φάει, προσπαθώ να τον ξαναβάλω και κλαίει!». Στην πραγματικότητα το μωρό είναι στρουμπουλό, βάζει ένα κιλό το μήνα, πανέξυπνο και πολυάσχολο να επεξεργαστεί το περιβάλλον του. Ο θηλασμός πήγε καλά και πλέον ο μικρός θηλάζει αποτελεσματικά και γρήγορα.

Παράδειγμα 3ο: Μια μαμά έχει οδηγίες να δίνει στο μωρό της 150 γραμμάρια γάλακτος ανά τρεις ώρες. Μερικές φορές το μωρό αντιστέκεται, αλλά η μαμά το πιέζει να το πιει όλο. Η πρακτική να «υποχρεώνουμε» το μωρό να καταπιεί ολόκληρο το περιεχόμενο του μπιμπερό σε ποσότητα που εμείς έχουμε αυθαίρετα ορίσει έχει αποδειχθεί επιστημονικά ως επιζήμια για την υγεία του. Μωρά που καταβροχθίζουν το γάλα του μπιμπερό μέχρι τελευταίας σταγόνας, που μαθαίνουν στην καταναγκαστική, ελεύθερη ροή γάλακτος του μπιμπερό, που δε μαθαίνουν να ακούν το σώμα τους και τον κορεσμό τους, τείνουν να γίνονται παχύσαρκα ήδη από βρέφη. Τέλος είναι σημαντικό να ανιχνεύουμε πότε το μωρό μας σταματάει να είναι δεκτικό σε ερεθίσματα, πότε κουράζεται από την υπερδιέγερση και δε μπορεί άλλο. Υπάρχουν στιγμές που το μωρό σας δεν έχει ανάγκη ούτε από τάισμα και στήθος, ούτε από κουβεντούλα ούτε από κούνημα. Τα σημάδια ότι κλείνει τα παράθυρα του κόσμου του και ζητάει να αποσυρθεί μπορεί να είναι: ■ Σημάδια απόσυρσης: Τεντώνεται και κάνει τόξο με το σώμα του. Βάζει τα χέρια του μπροστά στο πρόσωπο σα να θέλει να κρυφτεί. Χασμουριέται έντονα. Αποφεύγει το βλέμμα μας και κοιτάζει άλλου, στο κενό. Εκτείνει τα δάχτυλα και το σώμα του. Αλλάζει πολύ γρήγορα κατάσταση εγρήγορσης, από το κλάμα στον ύπνο και το ανάποδο, σα να μην ξέρει τι θέλει. Κλαίει κουρασμένα, μονότονα, ‘γκρινιάρικα’. Τα χεράκια του παίρνουν στάση αμυντική ‘σαν του μποξέρ’. Το χρώμα του δέρματος του αλλάζει σε ωχρό ή κόκκινο, η ανάσα του γίνεται άρρυθμη ή εμφανίζει τρέμουλο.

Αν πετύχουμε το μωρό μας σε τέτοιες στιγμές και εμείς συνεχίζουμε να του προσφέρουμε ερεθίσματα προσπαθώντας να επικοινωνήσουμε μαζί του, εκείνο θα καταλήξει στο κλάμα ή αντίθετα θα πέσει σε βαθύ ύπνο. Μην ερμηνεύετε αυτήν την συμπεριφορά ως απόρριψη! Απλά διαλέξτε άλλες στιγμές για ‘κουβέντα’ με το μικρό σας. Τι μπορείτε να κάνετε όποτε αποσύρεται; Μειώστε την ένταση στο φως και τους ήχους του περιβάλλοντος. Κρατείστε τα χεράκια του μωρού σας στο στήθος του και το σωματάκι του σε κάμψη, στην εμβρυική στάση. Τυλίξτε το με ένα σεντονάκι ή κουβερτούλα. Χρησιμοποιείστε πιπίλα μόνο εάν το μικρό σας συμπλήρωσε τις πρώτες εβδομάδες της ζωής και ο μητρικός θηλασμός έχει εδραιωθεί.

healthierworld.gr

Ψάρια Πλακί

Ψάρια Πλακί

Υλικά
Ψάρια (συνήθως χρησιμοποιούντο μεγάλα πχ. τσιπούρα εγώ
χρησιμοποίησα μπακαλιαράκια και σαρδέλες)
ντομάτα κομμένη σε ροδέλες
κρεμμύδι κομμένο σε ροδέλες
μαϊντανός ψιλοκομμένος
αλάτι, πιπερι
λίγο ρίγανη
λαδί
λίγο νερό

Εκτέλεση http://syntagesapospiti.blogspot.gr/2012/04/blog-post_25.html?spref=fb

Σήμερα... 25/1

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ 

Τα βότανα της... ευτυχίας και η χρήση τους.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2013/01/blog-post_1452.html

Τα βότανα της... ευτυχίας και η χρήση τους.

Το νόημα της ευτυχίας δεν είναι για όλους το ίδιο. Ορισμένοι την ταυτίζουν με τον πλούτο, άλλοι με την υγεία, την ομορφιά, τη νεότητα ή τη φήμη… Για πολλούς αρκεί μια αγκαλιά, ένας καλός λόγος, ένα χαμόγελο και η αίσθηση ότι οι άνθρωποι γύρω τους είναι καλά, για να νιώσουν και οι ίδιοι ευτυχισμένοι. Είναι αλήθεια ότι η «συνταγή» της πολύτιμης ευτυχίας αλλάζει διαρκώς ανάλογα με την εποχή που ζούμε και τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα πράγματα. Ωστόσο, κανείς δεν θα διαφωνήσει ότι απαραίτητα συστατικά της «συνταγής» είναι η πνευματική διαύγεια, η ηρεμία και η καλή διάθεση. Με τη βοήθεια του φυσικοπαθητικού και ρεφλεξολόγου κ. Μιχάλη Κυριακίδη, επιλέξαμε τα βότανα που φημίζονται για την ιδιότητά τους να διώχνουν τη θλίψη, να τονώνουν το σώμα, να αυξάνουν την ενεργητικότητα και να «καθαρίζουν» το νου. Αναμφίβολα ένα φλιτζάνι με βασιλικό ή γλυκόριζα δεν έχει μαγικές ιδιότητες, είναι όμως ένας πολύτιμος σύμμαχος που θα μας φέρει πιο κοντά στην πνευματική ισορροπία και την ψυχική γαλήνη. 

Ο κρίνος της χαράς
Ο κρόκος ή σαφράν είναι ένα είδος κρίνου που απαντάται σε πολλούς πολιτισμούς και στον οποίο αποδίδεται πλήθος ιδιοτήτων. Καταπολεμά το άγχος, βελτιώνει την εγκεφαλική λειτουργία, ενισχύει τη μνήμη, ενώ θεωρείται ότι έχει και αντιγηραντική δράση. Λέγεται ότι ο Δαλάι Λάμα τρώει κάθε πρωί μια μεγάλη κουταλιά κρόκου για μακροζωία και πνευματική διαύγεια, ενώ στην Ινδία προστίθεται κρόκος στα γαμήλια εδέσματα, για να είναι φωτεινή και ευτυχισμένη η ζωή του ζευγαριού. Στην αγορά θα βρούμε κρόκο σε νηματίδια και σε σκόνη. Μπορούμε είτε να ρίξουμε μια πρέζα στη σαλάτα είτε να βάλουμε λίγα νηματίδια κάτω από τη γλώσσα για άμεση απορρόφηση.

Το μαγικό ταραξάκο
Ιαματικό, θεραπευτικό, καταπληκτικό, μαγικό… Η πληθώρα των χαρακτηρισμών που αποδίδονται στο ταραξάκο οφείλεται στο γεγονός ότι έχει πολύπλευρη δράση: τονώνει τον οργανισμό, αλλά και την πνευματική διαύγεια, χαρίζει αίσθημα ευεξίας και βοηθά στην καλή ηπατική λειτουργία. Φύεται σε όλη την Ευρώπη, την Βόρεια Ασία και την Αμερική. Είναι ασφαλές βότανο με ήπια δράση.

Η ρίζα της ζωής
Το τζίνσενγκ, η πασίγνωστη κινεζική ρίζα, διεγείρει το νευρικό σύστημα, τονώνει τις σωματικές και διανοητικές λειτουργίες, ενώ χρησιμοποιείται ευρέως -ιδιαίτερα στην Ανατολή- ως αντικαταθλιπτικό. Από την άλλη μεριά, όμως, η υπερβολική χρήση μπορεί να προκαλέσει νευρικότητα, υπερδιέγερση, καθώς και αύξηση της πίεσης, γι’ αυτό και καλό είναι να αποφεύγεται σε περιπτώσεις υπέρτασης και να μη γίνεται χρήση του για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς διαλείμματα.

Το γλυκό αγχολυτικό
Η γλυκόριζα ή γλυκύρριζα θεωρείται ότι ρυθμίζει την ενδοκρινική ισορροπία του οργανισμού, αλλά επειδή αυξάνει την πίεση του αίματος πρέπει να αποφεύγεται από τους υπερτασικούς. Δρα ως τονωτικό και συμβάλλει στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και του άγχους. Αποτελεί, λοιπόν, μια γλυκιά λύση για πνευματική ισορροπία. Ωστόσο, καλό είναι να την αποφεύγουν όσοι έχουν υψηλό σάκχαρο, υπέρταση, προβλήματα στη χοληδόχο κύστη, ηπατική κίρρωση, νεφρική ανεπάρκεια, αλλά και οι εγκυμονούσες. 

ΒΑΛΣΑΜΟΧΟΡΤΟ Το βοτάνι της ψυχής 
To βαλσαμόχορτο είναι γνωστό με διαφορετικά ονόματα, όπως υπερικό το διάτρητο, σπαθόχορτο, βοτάνι του Αγίου Ιωάννη, και του αποδίδονται πολλές δράσεις: είναι διεγερτικό, τονωτικό, καταπολεμά την αϋπνία, τη νευρικότητα και την ευερεθιστότητα. Επίσης, υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία ότι είναι ήπιο αντικαταθλιπτικό, αποτελεσματικό στις περιπτώσεις μέτριας κατάθλιψης. Το βαλσαμόχορτο φύεται σε πολλά μέρη της Ευρώπης, ενώ στην Κρήτη συναντάμε 9 διαφορετικά είδη του φυτού. Χρειάζεται, ωστόσο, μέτρο στη χρήση του, επειδή σε περίπτωση υπερβολικής λήψης μπορεί να προκαλέσει φωτοευαισθησία, ναυτία και ξηροστομία. 
Χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της κατάθλιψης. Πάνω από 30 κλινικές δοκιμές έχουν μελετήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά της για την κλινική κατάθλιψη.
Είναι ένα πολύ αξιόλογο φυτό που έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία για περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια. Ενισχύει το ανοσοποιητικό και μελετάται από ερευνητές του AIDS.
Μπορεί να ενεργεί ως φυσικό αντικαταθλιπτικό και παρέχει πολύτιμη ανακούφιση εκείνων που υποφέρουν από άγχος, ένταση και στρες Αν και δεν συνιστάται για σοβαρή κλινική κατάθλιψη, μπορεί να βοηθήσει για περιστασιακή που δεν απαιτούν επαγγελματική θεραπεία.
Νέες ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα του βαλσαμόχορτου στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης προκύπτουν από μελέτη στη Γερμανία.
Το βότανο, γνωστό στην Ελλάδα και ως σπαθόχορτο ή βάλσαμο, αποδείχθηκε τουλάχιστον εξίσου δραστικό με την παροξετίνη, ένα συχνά συνταγογραφούμενο φάρμακο.
Αν και οι 244 εθελοντές της μελέτης δεν εμφάνισαν σημαντικές παρενέργειες (η συχνότερη ήταν γαστρεντερικές ενοχλήσεις), οι γιατροί συνιστούν προσοχή στη χρήση του βοτάνου.
Καθώς το βαλσαμόχορτο πωλείται ως συμπλήρωμα διατροφής και όχι ως φάρμακο, οι δόσεις των δραστικών ουσιών που περιέχει δεν είναι σταθερές, ενώ για το ίδιο το βότανο δεν είναι γνωστή η μακροπρόθεσμη ασφάλειά του. Επίσης, είναι πιθανό να επηρεάζει το μεταβολισμό ορισμένων ένζυμων και να αλληλεπιδρά με άλλα φάρμακα.
Το βαλσαμόχορτο (Hypericum perforatum ή υπερικόν το διάτρητο) παράγει στα κίτρινα άνθη του ουσίες, όπως η υπερικίνη, που χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες ως ήπιο ηρεμιστικό.
Στη γερμανική μελέτη, το βαλσαμόχορτο ανακούφισε από την κατάθλιψη τους μισούς από τους ασθενείς που το έλαβαν, ενώ στην ομάδα της παροξετίνης το αντίστοιχο ποσοστό ήταν ένα τρίτο.
- Έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες
- Προστατεύει την κάρδια από καρδιαγγειακές ασθένειες
- Ενισχύει τη διανοητική λειτουργία και την πνευματική διαύγεια
- Συμβάλει στην μείωση της χοληστερίνης
- Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητεςΟι γιατροί στις ΗΠΑ είναι όλο και περισσότερο εξοικειωμένοι με τις λεπτομερείς χρήσεις και τους κινδύνους του βαλσαμόχορτου ως θεραπεία.
Στη Γερμανία, όπου δεν πωλούνται ελεύθερα, οι γιατροί γράφουν εκατομμύρια συνταγές ετησίως για το βαλσαμόχορτο ως θεραπεία της κατάθλιψης και δεν αναφέρθηκε καμία περίπτωση σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών.
Στη Βρετανία, πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν βαλσαμόχορτο για τη θεραπεία των συμπτωμάτων κατάθλιψης.
Έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες ως φάρμακο για τη θεραπεία της κατάθλιψης, τις διαταραχές του ύπνου και τον πόνο νεύρων. Είναι ένα σχετικά ασφαλές χορτάρι.

Πάντα ρωτήστε το γιατρό σας πρώτα.
Θεωρείται ότι ενεργεί ως φυσική μορφή αναστολέα επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRI).
Η Σεροτονίνη είναι υψηλότερη στην αρχή της ημέρας, ώστε λαμβάνοντας βαλσαμόχορτο το βράδυ θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματικό. Και πάλι, ρωτήστε το γιατρό σας.
Έχει αποτελέσματα σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες.
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η αυξημένη ευαισθησία στο φως του ήλιου για το δέρμα και τα μάτια, ζάλη, γαστρεντερικά συμπτώματα, ξηροστομία, αλλεργικό εξάνθημα, και κόπωση. Υπάρχουν ορισμένες αξιοσημείωτες αλληλεπιδράσεις βοτάνων και τροφίμων:
Δεν πρέπει να λάβετε βαλσαμόχορτο ταυτόχρονα με τη λήψη ενός θεραπείας με SSRI της κατάθλιψης (όπως Prozac) ή ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την ημικρανία. Ενημερώστε το γιατρό σας πρώτα. Δεν πρέπει να το λαμβάνετε την ίδια στιγμή με ορισμένα αντιπηκτικά, αντισυλληπτικά από του στόματος, ορισμένα φάρμακα καρδιάς, ορισμένα αντι-HIV φάρμακα και μερικά άλλα φάρμακα. Δεν πρέπει να λάβετε βαλσαμόχορτο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού.

Το πράσινο γιατρικό
Το πράσινο τσάι (από τα χλωρά φύλλα του φυτού Camellia sinensis) είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά. Έχει τονωτική και διεγερτική δράση, ενώ θεωρείται και ενισχυτικό της μνήμης. Επιπλέον, πλήθος ερευνών έχουν συσχετίσει την κατανάλωσή του με την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων, του διαβήτη, της υψηλής χοληστερίνης, ακόμη και με τον καλύτερο έλεγχο του βάρους. Η λήψη του με μέτρο είναι ασφαλής, αλλά σε περίπτωση κατάχρησης μπορεί να προκαλέσει ναυτία και ευερεθιστότητα.

Το βότανο των πρωτόπλαστων
Το δεντρολίβανο λέγεται ότι είναι το δεύτερο βότανο μετά τη δάφνη που πήραν οι πρωτόπλαστοι μαζί τους όταν εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο. Θεωρείται ότι καταπολεμά την πνευματική κόπωση, καθώς και ότι ενισχύει τη συγκέντρωση και την αιμάτωση του εγκεφάλου. Μάλιστα, οι μαθητές στην αρχαία Ελλάδα φορούσαν στεφάνια από δεντρολίβανο όταν μελετούσαν για τις εξετάσεις τους, ώστε να αποδίδουν καλύτερα. Δεν συνιστάται η λήψη του κατά τη διάρκεια της κύησης, καθώς και η κατάχρηση, επειδή μπορεί να έχει την αντίθετη από την αναμενόμενη δράση (δυσκολία συγκέντρωσης, ακόμα και σπασμούς ή ίλιγγο).

Άρωμα ευτυχίας
Η λεβάντα με το χαρακτηριστικά ευχάριστο άρωμά της είναι ένα βότανο που θεωρείται ότι βελτιώνει τη διάθεση, ηρεμεί τα νεύρα, είναι υπναγωγό, χαρίζει πνευματική διαύγεια και επιδρά καταπραϋντικά σε περιπτώσεις ανησυχίας, υπερέντασης και εκνευρισμού. Καλό είναι όμως να αποφεύγεται από όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι, καθώς και από τις εγκύους.

Το φυτό της μνήμης
Το Ginkgo biloba είναι ευρέως γνωστό ως το βότανο που ενισχύει τη μνήμη. Του αποδίδονται, ωστόσο, και πολλές ακόμη σημαντικές ιδιότητες, όπως η βελτίωση της διαταραγμένης ψυχικής ισορροπίας, η καταπολέμηση του άγχους, η δημιουργία αισθήματος ευεξίας, η ενίσχυση της συγκέντρωσης, η βελτίωση της διάθεσης και η πνευματική εγρήγορση. Συνήθως, πωλείται σε κάψουλες και καλό είναι να λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του εκάστοτε σκευάσματος. Στις παρενέργειες της λήψης του αναφέρoνται ο πονοκέφαλος, η ναυτία, η διάρροια, η ζάλη και η αλλεργική δερματίτιδα.

Το βότανο του θάρρους
Το θυμάρι, το όνομα του οποίου προέρχεται από τη λέξη θυμός, που σημαίνει θάρρος, στη λαϊκή μας παράδοση συνδέεται με τη γενναιότητα. Θεωρείται τονωτικό του νευρικού συστήματος και χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις πνευματικής κατάπτωσης και άγχους, επειδή χαρίζει πνευματική διαύγεια. Ωστόσο, έχει την ιδιότητα να αυξάνει την πίεση του αίματος, γι’ αυτό δεν πρέπει να λαμβάνεται από υπερτασικούς και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε πολύ υψηλές τοξικές δόσεις μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, ίλιγγο και νεφρικές διαταραχές.

Όνειρα ευτυχίας
Σύμφωνα με τη λαϊκή μας παράδοση, αν κάποιος ονειρευτεί φρέσκο και ολόδροσο βασιλικό θα έχει ευχάριστα, ρομαντικά νέα, ενώ αν είναι νιόπαντρος θα έχει ευτυχισμένη ζωή. Ο βασιλικός βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά σε προβλήματα μνήμης και στην κατάθλιψη, καταπολεμά το άγχος και τη νευρικότητα, ενώ λόγω της ιδιότητάς του να προκαλεί υπνηλία συμβάλλει σε έναν ήρεμο και καλό ύπνο. Θεωρείται ασφαλές βότανο, αλλά σε περίπτωση υπερβολικής λήψης μπορεί να έχει τις αντίθετες από τις αναμενόμενες δράσεις, δηλαδή να προκαλέσει υπερένταση και νευρικότητα. Μια πολύ καλή ιδέα είναι να τον προσθέσουμε στο φαγητό, τις σάλτσες και τις σαλάτες μας. 

Το ηρεμιστικό της φύσης
Η βαλεριάνα χρησιµοποιείται κυρίως για ηρεµιστικούς και κατευναστικούς σκοπούς, καθώς πρόκειται για ένα βότανο µε αγχολυτικές και αντισπασµωδικές ιδιότητες που θεωρείται ότι καταπραΰνει το νευρικό σύστηµα σε περιπτώσεις νευρώσεων, κατάθλιψης, εξάψεων και υπερέντασης. Θεωρείται επίσης χρήσιµη σε περιπτώσεις αρθρίτιδας, νευραλγίας, κολίτιδας, υπέρτασης, κολικών του εντέρου, ρευµατικών πόνων και δυσµηνόρροιας αλλά και σε κράµπες, ηµικρανία, αϋπνία, πονόδοντο και νευρικό άσθµα. 

Χαλάρωση και ηρεμία
Η πασιφλόρα είναι ένα βότανο με κατευναστικές και ηρεμιστικές ιδιότητες που δρα ευεργετικά κατά του άγχους και της αϋπνίας, ενώ του αποδίδεται και αντικαταθλιπτική δράση. Η δράση της είναι πιο δυνατή από αυτήν του χαμομηλιού και του τίλιου. Είναι η κατάλληλη επιλογή για όσους αισθάνονται πιεσμένοι και έχουν μελαγχολική διάθεση. Είναι ασφαλές βότανο, αλλά σε μεγάλη δόση μπορεί να μειώσει την πίεση του αίματος. 

ΠΕΡΓΑΜΟΝΤΟ
Είναι ένα βότανο που περιέχει έλαιο εσπεριδοειδών. Λέγεται να προκαλεί χαλάρωση και ανακούφιση του άγχους.
- Τονώνει τον οργανισμό
- Βοηθά στη καταπολέμιση της σωματικής έντασης
- Ενεργεί ως φυσικό αντικαταθλιπτικό
- Θεραπεύει τη συναισθηματική ένταση, το στρες και το άγχος
- Ανυψώνει την διάθεση και προσφέρει αισιοδοξία και δύναμηRose Oil

Happy... ροφήματα
Μπορούμε να ετοιμάσουμε τα βότανα της επιλογής μας ως αφέψημα ή ως έγχυμα.
Έγχυμα: Βάζουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας σε μια κούπα ζεστό νερό, το αφήνουμε 7-10΄ και το σουρώνουμε. Με τη μορφή εγχύματος, μπορούμε να πάρουμε το βαλσαμόχορτο, το ταραξάκο, το πράσινο τσάι, το δεντρολίβανο, τον βασιλικό, το θυμάρι, τη λεβάντα, την πασιφλόρα και το Ginkgo biloba.
Αφέψημα: Όταν το νερό που έχουμε στο μπρίκι αρχίσει να βράζει, ρίχνουμε 1 κουταλάκι από το βότανο της αρεσκείας μας, το αφήνουμε 3-5΄, το σουρώνουμε και το πίνουμε. Με τη μορφή αφεψήματος μπορούμε να πάρουμε το τζίνσενγκ και τη γλυκόριζα.
Μείξεις βοτάνων: Μπορούμε να συνδυάσουμε ορισμένα βότανα για να ενισχύσουμε τη δράση τους. Η πασιφλόρα συνδυάζεται με το τζίνσενγκ, σε περίπτωση που θέλουμε να επιτύχουμε πνευματική καθώς και σωματική τόνωση. Επίσης, το ταραξάκο και ο κρόκος μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους σε περιπτώσεις που ο στόχος είναι η τόνωση, η ευεξία, η διαύγεια μνήμης, αλλά και η αντιμετώπιση του στρες.
Συχνότητα: Μπορούμε να πίνουμε 1-2 φλιτζάνια την ημέρα για 3 εβδομάδες. Στη συνέχεια, κάνουμε ένα διάλειμμα μίας εβδομάδας και αν χρειαστεί συνεχίζουμε για άλλες 3 εβδομάδες. Συνιστάται να εναλλάσσουμε τα βότανα που λαμβάνουμε, για να παρέχουμε στον οργανισμό μας νέα συστατικά. Καλό είναι, λοιπόν, να μην παίρνουμε το ίδιο βότανο πάνω από 2-3 μήνες.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΝ δρ. ΜΙΧΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ, φυσικοπαθητικό, πτυχ. Ιατρικής, ρεφλεξολόγο, επίτιμο πρόεδρο του Σωματείου Ελλήνων Ρεφλεξολόγων, πρόεδρο των Universal Studies of Health and Business, συνεργάτη καθηγητή του Πανεπιστημίου «Titu Maiorescu».

Πηγές: www.vita.gr
Οι πληροφορίες που δίδονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας η την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας

Μυρμηγκιές

Μυρμηγκιές: πώς να τις αντιμετωπίσεις!

Μικρά, λευκά εξογκώματα που εμφανίζονται στα χέρια και στα πόδια των παιδιών, οι μυρμηγκιές είναι συνήθως ακίνδυνες αν και ενοχλητικές για το παιδί. Πώς θα τις καταπολεμήσεις;

Η μυρμηγκιά είναι ένα ακίνδυνο εξόγκωμα στο δέρμα. Εμφανίζεται συνήθως στα χέρια και στα πόδια, αλλά ενδέχεται να αναπτυχθεί και σε άλλα μέρη του σώματος. Το 50% περίπου των μυρμηγκιών εξαφανίζεται μέσα σε δύο χρόνια χωρίς θεραπεία.

Ωστόσο, είναι ιδιαίτερα μεταδοτικές και, προκείμενου να εμποδίσεις την εξάπλωσή τους, θα πρέπει να τις αντιμετωπίζεις αμέσως και να αποφύγει το παιδί την άμεση επαφή του δέρματος με άλλες μυρμηγκιές. Συχνά, οι μυρμηγκιές επανεμφανίζονται και αυτό συμβαίνει συνήθως όταν δεν λαμβάνεις αυτές τις προφυλάξεις.

Τι τις προκαλεί;

Οι μυρμηγκιές προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Ο ιός αυτός προκαλεί τον ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται καλοήθη εξογκώματα που είναι περισσότερο ενοχλητικά παρά επικίνδυνα, αλλά τα οποία, όμως, είναι ιδιαίτερα μεταδοτικά.

Γιατί προτιμούν τα παιδιά;

Οι μυρμηγκιές είναι το πιο συνηθισμένο δερματολογικό πρόβλημα μετά την ακμή. Εμφανίζονται συχνότερα όταν το ανοσοποιητικό/αμυντικό σύστημα του οργανισμού είναι εξασθενημένο. Τα παιδιά και οι έφηβοι είναι πιθανότερο να προσβληθούν, καθώς δεν έχουν αναπτύξει (ακόμη) αντισώματα κατά του ιού και έρχονται συχνότερα σε επαφή με άτομα που έχουν μυρμηγκιές.
Το 53% των ατόμων που πάσχουν από μυρμηγκιές είναι από 5 έως 19 ετών. Οι μυρμηγκιές σπάνια εμφανίζονται σε παιδιά κάτω των δύο ετών.

Το ήξερες;
Οι περισσότερες μυρμηγκιές εμφανίζονται το καλοκαίρι, λόγω της αυξημένης επαφής κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων, όπως το κολύμπι και η κατασκήνωση.

Ο ιός ζει και μεταδίδεται σε πισίνες, κοινόχρηστα μπάνια, γενικώς σε υγρό και ζεστό περιβάλλον με χαμηλές συνθήκες υγιεινής

Το χαρακτηριστικό της μυρμηγκιάς είναι πως στο σημείο όπου εμφανίζεται το δέρμα νεκρώνεται και ξεφλουδίζει αφήνοντας να φανούν μικρά μαύρα στίγματα.

Μερικά παιδιά μπορεί να εμφανίσουν μια επίπεδη μυρμηγκιά στο πόδι η οποία ονομάζεται «μυρμηγκιά πελμάτων».

Θεραπεία

Ο ιός εξουδετερώνεται από τον οργανισμό και υποχωρεί αν και μπορεί να παραμείνει ενεργός ακόμα και μέχρι 5 χρόνια. Επειδή οι μυρμηγκιές προκαλούνται από ιό, ο οργανισμός δημιουργεί αντισώματα με την πάροδο του χρόνου και οι μυρμηγκιές εξαφανίζονται. Αυτή η διαδικασία ενδέχεται να διαρκέσει αρκετούς μήνες ή ακόμα και χρόνια. Ωστόσο, οι μυρμηγκιές είναι μεταδοτικές και είναι πιθανόν να εξαπλωθούν και σε άλλα σημεία του σώματος ή να μεταδοθούν σε άλλα άτομα.

Η θεραπεία μπορεί να μειώσει την πιθανότητα να εξαπλωθούν οι μυρμηγκιές. Για την αποφυγή των μολύνσεων και της διασποράς της μυρμηγκιάς οι δερματολόγοι προτείνουν κάποιες ειδικές αλοιφές ή μεθόδους όπως κρυοθεραπεία ή καυτηριασμό. Σε κάθε περίπτωση, ο παιδίατρος ή ο δερματολόγος είναι αυτός που θα αποφασίσει ποια μέθοδο θεραπείας θα ακολουθήσει το παιδί.

tlife.gr

Στέβια η υγιεινή, αντί για ζάχαρη!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2013/01/blog-post_5710.html

Στέβια η υγιεινή, αντί για ζάχαρη!

Το 1991 στις Ηνωμένες Πολιτείες, απαγορεύθηκε η εισαγωγή της και η χρήση της Στέβιας, ως γλυκαντικής ουσίας, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμία ένδειξη για την επικινδυνότητά της, ούτε στους καταναλωτές της Λατινικής Αμερικής, ούτε και στους καταναλωτές των χωρών και κυρίως της Ιαπωνίας, όπου αυτό το προϊόν κυκλοφορεί εδώ και πολλά χρόνια.
Μάλιστα ο εθνικός φορέας φαρμάκων και τροφίμων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration) δεν είχε δεχθεί καμία καταγγελία για το προϊόν που απαγόρευσε, ενώ είχε δεχτεί 7.000 για την Ασπαρτάμη, η οποία ωστόσο εξακολουθεί να κυκλοφορεί στο εμπόριο χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΣΤ.
Το 2007 οι εταιρίες COCA-COLA και η PEPSI μπήκαν στο παιχνίδι υπέρ της Στέβιας, ενώ επανήλθε και η εταιρία τσαγιού LIPTON TEA. Tο 2009 όλες θα κυκλοφορήσουν στην αγορά sugar free προϊόντα τους με γλυκαντικό την Στέβια.
Το 2008 είχαμε την έγκριση της Στέβιας από τον FAO ( Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ ), αλλά και από την Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία.
Στις ΗΠΑ μόλις στις 20.12.2008 δόθηκε τελικά η έγκριση χρήσης της Στέβιας σαν τρόφιμο κάτω από τις πιέσεις μεγάλων εταιριών (PEPSI-COLA, COCA- COLA και LIPTON TEA), αλλά και των καταναλωτικών οργανώσεων στην Αμερική.

Η ιστορία της γλυκιάς, αλλά αθώας Στέβιας είναι πολύπαθη και μοιάζει σαν μυθιστόρημα με συγκλονιστικές περιπέτειες και με συνεχείς ανατροπές, μια ιστορία γεμάτη γλύκα και ραδιουργίες σε βάρος της, όπου στο τέλος κάποιο «βασιλόπουλο» αγαπά την μικρή φτωχούλα, αθώα και γλυκιά «σταχτοπούτα» Στέβια, που τελικά θριαμβεύει…. και θα ζήσουμε και εμείς καλύτερα… χάριν της Στέβιας!!
Ο τόπος καταγωγής της Stevia rebaudiana είναι η βορειανατολική Παραγουάη στα σύνορα με τη Βραζιλία, όπου ζούσε άγνωστη και παραμελημένη η μικρή και άσημη Στέβια και βρίσκεται ακόμη αυτοφυής σε άγρια κατάσταση σε όχθες ποταμών.

Οι εντόπιοι ιθαγενείς Γκουαράνοι της Παραγουάης ( Guarani) κατανάλωναν αυτό το φυτό σαν τσάϊ, σαν γλυκαντικό και σαν θεραπευτικό βότανο για πολλούς αιώνες.
Το 1576 για πρώτη φορά είχαν γίνει γνωστές στην Ευρώπη οι θαυματουργές ιδιότητες και χρήσεις αυτού του «μαγικού» φυτού ( ονομάστηκε αργότερα Στέβια) από το βιβλίο του Ισπανού ιατρού-βοτανολόγου Francisco Hernandez «Φυσική Ιστορία των φυτών της Νέας Ισπανίας», όπου αναφέρει τη χρήση του ως γλυκαντικό και ως ιατρικό φάρμακο με θεραπευτικές ιδιότητες.
Το 1887 Sandiago Bertoni έκανε ξανά γνωστή τη Στέβια στο δυτικό κόσμο, όταν την «ανακάλυψε ξανά», την περιέγραψε, την εκθείασε για τις θαυμαστές ιδιότητες της και για την ολοφάνερη υπεροχή της έναντι της ζάχαρης και έκανε τη βοτανική ταξινόμηση της μαζί με τον παραγουανό συνάδελφο του Rebaudi, που της έδωσαν την σημερινή διεθνή επιστημονική βοτανική της ονομασία Stevia rebaudiana bertoni.
Η λέξη Stevia για το γένος δόθηκε προς τιμήν του Παραγουανού καθηγητή Stevius και τα άλλα δύο ονόματα για τον ονομασία του είδους προέρχονται από τα ονόματα τους. Έκτοτε η Στέβια πέρασε πολλές ακόμη περιπέτειες, που θυμίζουν χαρακτηριστικά τις περιπέτειες της Σταχτοπούτας.

Το 1908 καλλιεργήθηκε και συγκομίσθηκε η πρώτη παραγωγή της Στέβιας σαν καλλιεργούμενο φυτό και έκτοτε διαδόθηκε και σε άλλες χώρες της Λατινικής (νότιας) Αμερικής, σαν αγροτική καλλιέργεια.
Το 1913 στο Αμβούργο της Γερμανίας, Γερμανοί επιστήμονες που ανέλυσαν δείγματα φύλλων της Στέβιας, επισημαίνουν, ότι η Στέβια θα προκαλέσει μεγάλο πονοκέφαλο στους παραγωγούς Ζάχαρης, καθώς θα προτιμηθεί από τους καταναλωτές εξαιτίας των ευεργετικών ιδιοτήτων της.
Το 1918 στις ΗΠΑ, Αμερικανοί επιστήμονες πρότειναν στην Αμερικανική Κυβέρνηση την έγκριση χρήσης της Στέβια στις ΗΠΑ, λόγω των σημαντικών ιδιοτήτων της και της δημοτικότητάς της ως γλυκαντικής ουσίας και πρότειναν την καλλιέργεια της, διότι έχει μεγάλη εμπορική προοπτική.
Αλλά δυστυχώς η αναμενόμενη έγκριση της εισήγησης αναβλήθηκε, εξ αιτίας της παρέμβασης των εταιριών παραγωγής Ζάχαρης, οι οποίες πρόβλεψαν την απειλή από την έγκριση χρήσης της Στέβιας και πίεσαν αποτελεσματικά την κυβέρνηση να μην επιτρέψει τη χρήση της Στέβιας στις ΗΠΑ.
Το 1931 στη Γαλλία, Γάλλοι χημικοί απομόνωσαν και μελέτησαν τη χημική σύσταση δύο Γλυκοζιτών της Στέβιας, που είναι υπεύθυνα για τη γλυκιά γεύση της.
Το 1941 στην Αγγλία στη διάρκεια του Β’ παγκόσμιου Πόλεμου, λόγω της μεγάλης έλλειψης της Ζάχαρης, Άγγλοι επιστήμονες πρότειναν στην Κυβέρνηση την καλλιέργεια της για την χρήση της σαν υποκατάστατο της Ζάχαρης και μάλιστα υπήρξε και δοκιμαστική καλλιέργεια και παραγωγή Στέβιας.
Όμως μετά τον πόλεμο, για «άγνωστους» λόγους, το θέμα της ξεχάστηκε. Τις ίδιες σκέψεις έκαναν στη διάρκεια του Β’Π.Π και στη Γερμανία και στις ΗΠΑ.
Το 1952 μάλιστα στις ΗΠΑ, ειδικοί επιστήμονες αποφάνθηκαν και πάλι υπέρ της  και εισηγήθηκαν τη χρήση της, σαν το πιο ισχυρό φυσικό γλυκαντικό, χωρίς παρενέργειες, αλλά ταυτόχρονα επεσήμαναν την ανάγκη της καλλιέργειας της στις ΗΠΑ, τονίζοντας και πάλι την υπεροχή της έναντι της Ζάχαρης και των υποκατάστατων της Ζάχαρης και την αναπόφευκτη εμπορική προοπτική της.
Το 1950 οι Ιάπωνες, μετέφεραν φυτά της Στέβια στην Ιαπωνία, έκαναν έρευνες και πειραματικές καλλιέργειες της, ανέπτυξαν πολλές ποικιλίες της Stevia rebaudiana με μεγαλύτερη περιεκτικότητα στις γλυκαντικές ουσίες stevioside και rebaudioside και τελικά ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια της σε εμπορική κλίμακα με συμβάσεις καλλιέργειας της με αγρότες στην Κίνα.
Το 1970 στην Ιαπωνία, εγκρίθηκε η χρήση της Στέβιας σαν τρόφιμο και σαν υποκατάστατο της Ζάχαρης, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύτηκε η χρήση των χημικών γλυκαντικών ουσιών (όπως η Ασπαρτάμη), με άμεση συνέπεια την αλματώδη αύξηση της κατανάλωσης της Στέβιας στην Ιαπωνία, όπου σήμερα η Στέβια κατέχει το 50% της αγοράς γλυκαντικών ουσιών της Ιαπωνίας.
Το 1970 στην Κίνα, Κινέζοι επιστήμονες βρήκαν μέθοδο φυσικής εκχύλισης της Στέβιας, χωρίς τη χρήση χημικών ουσιών.
Το 1980 η αμερικανική εταιρία Lipton Tea company (η γνωστή εταιρία διαφόρων ειδών τσαγιού) πίεσε και πέτυχε την έγκριση της κυβέρνησης των ΗΠΑ για χρήση της Στέβιας σαν τσάι, αλλά και σαν γλυκαντικό κυρίως για τους διαβητικούς, αφού είναι χωρίς θερμίδες, επικαλούμενη σχετικές μελέτες για την ασφαλή για την υγεία χρήση της Στέβιας.
Ξαφνικά όμως η Κυβέρνηση ανακάλεσε την απόφαση της (μετά από «ανώνυμες» διαμαρτυρίες, που υποψιάζονταν όλοι, ότι προερχόταν από την εταιρία παραγωγής της Ασπαρτάμης) και μάλιστα διέταξε την καταστροφή όλων των φυτών και των προϊόντων της Στέβια στις ΗΠΑ, χαρακτηρίζοντας την σχεδόν σαν ναρκωτικό μη ασφαλές για την Υγεία.
Το 1991 στις Ηνωμένες Πολιτείες, απαγορεύθηκε η εισαγωγή της και η χρήση της Στέβιας, ως γλυκαντικής ουσίας, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε καμία ένδειξη για την επικινδυνότητά της, ούτε στους καταναλωτές της Λατινικής Αμερικής, ούτε και στους καταναλωτές των χωρών και κυρίως της Ιαπωνίας, όπου αυτό το προϊόν κυκλοφορεί εδώ και πολλά χρόνια. Μάλιστα ο εθνικός φορέας φαρμάκων και τροφίμων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration) δεν είχε δεχθεί καμία καταγγελία για το προϊόν που απαγόρευσε, ενώ είχε δεχτεί 7.000 για την Ασπαρτάμη, η οποία ωστόσο εξακολουθεί να κυκλοφορεί στο εμπόριο χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.
Το 1995 όμως η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, ενέδωσε στις πιέσεις καταναλωτών και παραγωγών Στέβιας και επέτρεψε την κυκλοφορία της υπό τον όρο να χαρακτηρίζεται ρητά «συμπλήρωμα διατροφής», αλλά να απαγορεύεται να χαρακτηρίζεται ως τρόφιμο και ως υποκατάστατο της Ζάχαρης.
Το 2000 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τηρώντας γενικά την ίδια στάση με τις ΗΠΑ, αγνόησε τις εργασίες των ερευνητών του βελγικού Καθολικού Πανεπιστημίου του Λουβαίν, οι οποίες αποδείκνυαν με κατηγορηματικό τρόπο ότι η κατανάλωση αυτού του φυτού δεν ενέχει κανένα κίνδυνο για την υγεία.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παγώσουν οι πρώτες πειραματικές καλλιέργειες του φυτού στη Νότια Ευρώπη ( Ισπανία), στην οποία φαίνεται ότι μπορεί επίσης να ευδοκιμήσει.

Αυτή η απαγόρευση μπορεί να οφείλεται, εκτός από τις πιέσεις του λόμπι της βιομηχανίας ζάχαρης και στην δυνατότητα για καλλιέργεια αυτού του φυτού από τον κάθε καταναλωτή στο μπαλκόνι του!
Το 2005 όμως στην ΕΕ, οι πειραματικές καλλιέργειες άρχισαν και πάλι στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και στην Ιταλία και μάλιστα με επιδότηση της έρευνας από την Ε.Ε.
Το 2007 οι εταιρίες COCA-COLA και η PEPSI μπήκαν στο παιχνίδι υπέρ της Στέβιας, ενώ επανήλθε και η εταιρία τσαγιού LIPTON TEA.
Tο 2009 όλες θα κυκλοφορήσουν στην αγορά sugar free προϊόντα τους με γλυκαντικό την Στέβια.
Το 2008 είχαμε την έγκριση της Στέβιας από τον FAO ( Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ ), αλλά και από την Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία.
Στις ΗΠΑ μόλις στις 20.12.2008 δόθηκε τελικά η έγκριση χρήσης της Στέβιας σαν τρόφιμο κάτω από τις πιέσεις μεγάλων εταιριών (PEPSI-COLA, COCA- COLA και LIPTON TEA), αλλά και των καταναλωτικών οργανώσεων στην Αμερική.
Τώρα απομένει μόνον η έγκριση της από την ΕΕ και από τον Καναδά, που αναμένεται αναγκαστικά να γίνει μέσα στο 2009.

Χρειάστηκαν περίπου 1.500 χρόνια από την έναρξη χρήσης της Στέβιας, του θαυματουργού φυτού, από τους ιθαγενείς Γκουαράνι της Παραγουάης, περίπου 500 χρόνια από την «ανακάλυψη» της από τους Ισπανούς και περίπου 120 χρόνια από την «εκ νέου ανακάλυψη» της από τον Bertoni, για να έλθει η ώρα του θριάμβου για τη Στέβια.
Η ΣΤΕΒΙΑ ( Stevia rebaudiana bertoni) είναι σήμερα, το πιο πολυσυζητημένο φυτό σε παγκόσμια κλίμακα, που απασχολεί τον διεθνή έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και το διαδίκτυο, που προκαλεί ραγδαίες ανακατατάξεις στην αγορά γλυκαντικών και ζάχαρης και δίκαια χαρακτηρίζεται σαν το «μαγικό φυτό της νέας χιλιετίας».
Οι λόγοι για τους οποίους γίνεται ευρεία συζήτηση και απασχολεί τους διεθνείς Ιατρικούς, Εμπορικούς, Επιχειρηματικούς , αλλά και τους Γεωπονικούς κύκλους, είναι οι θαυμαστές φυσικές ιδιότητες της.
Είναι ένα ισχυρό γλυκαντικό της φύσης, 300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη, αλλά χωρίς καθόλου θερμίδες και είναι ασφαλές για την ανθρώπινη υγεία, χωρίς ενδείξεις ανεπιθύμητης δράσης στον ανθρώπινο οργανισμό. 
Η Στέβια χαρακτηρίστηκε από τον Bertoni «σαν θαυματουργό και μαγικό φυτό» εξαιτίας των πολλών ευεργετικών ιδιοτήτων της για την Υγεία:
Έχει θαυμάσιες αντιδιαβητικές, αντιυπογλυκαιμικές, αντιυπερτασικές, αντισηπτικές, επουλωτικές, αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

• Ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και προστατεύει από τους ιούς και από ιογενείς καρκίνους, αλλά και από βλάβες του DNA.
• Επίσης έχει αντιγηραντική δράση στο δέρμα, ωφελεί στην υγιεινή του στόματος, προστατεύει από την candita (άφθα), την ουλίτιδα και έχει προληπτική δράση κατά της πλάκας και της τερηδόνας των δοντιών.
• Γενικά συμβάλλει στην υγιεινή διατροφή και στην αντιμετώπιση διαφόρων διατροφικών προβλημάτων, όπως η παχυσαρκία, ο σακχαροδιαβήτης και η υπογλυκαιμία, αλλά και προληπτικά για την πρόληψη των ανεπιθύμητων παρενεργειών της υπερκατανάλωσης της ζάχαρης.

Η αξία του φυτού αυτού, είναι τεράστια, καθώς μπορεί να γίνει και βιομηχανική εκμετάλλευσή του, αλλά επίσης έχει νόημα κάθε σπίτι να διατηρεί μια με δύο γλάστρες με φυτά Στέβιας για τις καθημερινές ανάγκες του σπιτιού.
Η Στέβια μπορεί να χρησιμοποιηθεί φρέσκια αλλά και αποξηραμένη, στα φαγητά, σε σαλάτες, σε γλυκά, σε ποτά χωρίς να προσθέτει θερμίδες στη διατροφή μας. Για όλους αυτούς τους λόγους η Στέβια προβάλλει σήμερα σαν ισχυρός ανταγωνιστής των άλλων φυσικών και τεχνητών γλυκαντικών ουσιών (όπως της Ασπαρτάμης), τις οποίες αναμένεται βάσιμα ότι θα τις εκτοπίσει, αλλά προβάλλει ακόμη και σαν ανταγωνιστής της ίδιας της Ζάχαρης, από την οποία αναμένεται ότι θα αποσπάσει ένα μεγάλο μερίδιο αγοράς, σαν φυσικό γλυκαντικό χωρίς θερμίδες.
Συνακόλουθα για τους ίδιους λόγους η Στέβια απασχολεί όλο τον Αγροτικό κόσμο και τους επιστημονικούς Γεωπονικούς κύκλους και αναδεικνύεται σε μια νέα δυναμική και προσοδοφόρα καλλιέργεια, που ευδοκιμεί στην Ελλάδα και προβάλλει σαν μια εναλλακτική καλλιέργεια κυρίως του Καπνού, των Ζαχαρότευτλων, του Βαμβακιού και άλλων καλλιεργειών με μεγάλες διεθνείς προοπτικές ζήτησης και κατανάλωσης.
Πολλές χώρες, όπως και η Ελλάδα, προετοιμάζονται πυρετωδώς, αφενός για την επέκταση της καλλιέργειας της Στέβιας και αφετέρου για τη δημιουργία εμπορικής και βιομηχανικής υποδομής για τη μεταποίηση της Στέβιας, για να καλύψουν την αναπόφευκτα αναμενόμενη αλματώδη αύξηση της διεθνούς ζήτησης των προϊόντων της.
 

Η Στέβια με όλο το κύκλωμα παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας της, αναμένεται να δώσει μια νέα ευκαιρία για αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη, για δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης και νέων επιχειρηματικών ευκαιριών και εισοδημάτων.
 

Το βιβλίο αυτό είναι το πρώτο, που εκδίδεται στην Ελλάδα για τη καλλιέργεια της Στέβιας και έρχεται να καλύψει το κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας και το έντονο ενδιαφέρον του Γεωπονικού, του Αγροτικού και του Καταναλωτικού αναγνωστικού Κοινού για τη Στέβια.
Εξ αιτίας της μεγάλης έκτασης του βιβλίου κρίθηκε σκόπιμο, ακολουθώντας τα διεθνή πρότυπα, να διαχωρισθεί το βιβλίο σε δύο ανεξάρτητα βιβλία:
Ι. Το πρώτο βιβλίο αναφέρεται στην ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΒΙΑΣ και απευθύνεται κυρίως σε Γεωπόνους και σε επαγγελματίες Αγρότες.
ΙΙ. Το δεύτερο βιβλίο αναφέρεται στην ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΒΙΑΣ και στη χρήση της στη Διατροφή και στην Ιατρική και απευθύνεται κυρίως σε Ιατρούς και Διαιτολόγους, στο ευρύ Καταναλωτικό αναγνωστικό Κοινό, αλλά και σε όποιον θέλει να ασχοληθεί με την ερασιτεχνική καλλιέργεια της ΣΤΕΒΙΑΣ και με τη χρήση της στη Διατροφή.

H Στέβια, ένας μικρός θάμνος που είναι αυτοφυής στη Βορειοανατολική Παραγουάη, εξελίσσεται σε έναν ισχυρό πρωταγωνιστή στο χώρο των γλυκαντικών ουσιών και ανταγωνιστή της Ασπαρτάμης και της ίδιας της ζάχαρης.
Επίσης η Στέβια ίσως αποδειχθεί μια πολύ καλή εναλλακτική καλλιέργεια και για την Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, αλλά και ένα υγιεινό γλυκαντικό τόσο για τη βιομηχανία τροφίμων όσο και την Ιατρική.
Τα ακατέργαστα ξηρά φύλλα της Στέβια είναι 30-40 φορές πιο γλυκά από τη ζάχαρη, ενώ η καθαρή γλυκαντική ουσία που περιέχεται σε αυτά είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.
Αλλά το μυστικό της και το μεγάλο πλεονέκτημα της είναι, ότι δεν έχει ούτε μία θερμίδα και δεν παρουσιάζει ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό.
Είναι ήδη δημοφιλές γλυκαντικό σε αρκετές χώρες κυρίως της Ασίας ( Ιαπωνία, Κίνα, Κορέα, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Ινδία, Φιλιππίνες), αλλά και στην Βραζιλία, στην Παραγουάη και στο Ισραήλ.
Η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα είναι η Κίνα, η οποία μάλιστα έχει ξεπεράσει την Παραγουάη σε παραγωγή Στέβιας, καθώς καλλιεργεί σήμερα Στέβια σε 200.000 στρέμματα, ενώ οι καλλιέργειες στην Παραγουάη περιορίζονται στα 15.000 στρέμματα, παρά την εκρηκτική ανάπτυξη της αγοράς.
Ήδη όμως η Παραγουάη έχει ανακοινώσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα επέκτασης της καλλιέργειας της Στέβια σε περίπου 500.000 στέμματα, με σκοπό να προλάβει την ικανοποίηση της αναμενόμενης εκρηκτικής αύξησης της διεθνούς ζήτησης προϊόντων της Στέβια.
Άλλες χώρες παραγωγής Στέβια είναι η Ταϊβάν, η Ιαπωνία, η Ταϊλάνδη, η Κορέα, η Μαλαισία και η Βραζιλία.
Μάλιστα εταιρία επεξεργασίας και παραγωγής προϊόντων της Στέβιας στη Μαλαισία έχει επενδύσει μεγάλα ποσά για επεκτάσεις των εργοστασίων της με σκοπό την αλματώδη αύξηση της παραγωγής της, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στις εταιρίες Coca-cola και PEPSICO, με τις οποίες έχει κλείσει σχετικές συμφωνίες για παραδόσεις μεγάλων ποσοτήτων Στεβιοσίδης και Ρεμπαουντιοσίδης-Α κάθε έτος για την παραγωγή αναψυκτικών με γλυκαντική ουσία τη Στέβια.
Όπως είναι γνωστό με τις ρυθμίσεις της νέας ΚΑΠ της ΕΕ, οι Έλληνες καπνοπαραγωγοί, αλλά και οι τευτλοπαραγωγοί θα βρεθούν σε δραματική κατάσταση όσο περνά ο καιρός και περιορίζεται η καπνοκαλλιέργεια και η τευτλοκαλλιέργεια, ειδικά μετά το 2013.
Αυτή τη στιγμή γίνονται πειραματικά ερευνητικές καλλιέργειες σε διάφορες γεωργικές – καπνοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας, με άδεια και χρηματοδότηση της Ε.Ε.
Το ίδιο γίνεται και στην Ισπανία, από το 1998 και στην Ιταλία και στην Πορτογαλία από το 2005.

Η χρηματοδότηση της έρευνας για τη Στέβια στην Ελλάδα είναι ύψους 272.000 ευρώ, χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ από το Ταμείο Έρευνας Καπνού της ΕΕ και γίνεται από τη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
 

Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των τριών μόνο χωρών (οι άλλες δύο είναι η Ιταλία και η Πορτογαλία), στις οποίες αναμένεται να χορηγηθεί επίσημη άδεια μετά το 2009 για την καλλιέργεια της Στέβιας, που εκτιμάται ότι μπορεί να αντικαταστήσει την καπνοκαλλιέργεια.
Ζητούμενο είναι η δυνατότητα να αποτελέσει την εναλλακτική καλλιέργεια που θα αντικαταστήσει τον Καπνό και θα στηρίξει το εισόδημα των παραγωγών που θα τον εγκαταλείψουν.
Φαίνεται πάντως, ότι διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα για να αντικαταστήσει την καπνοκαλλιέργεια και μέρος της τευτλοκαλλιέργειας στην Ελλάδα.
Φυσικά, θίγεται η βιομηχανία παραγωγής τσιγάρων σε όλο της το φάσμα, αλλά και η βιομηχανία ζάχαρης. Η προσαρμογή στα νέα δεδομένα θα είναι δύσκολη και ο αγροτικός κόσμος χρειάζεται τη στήριξη και καθοδήγηση του Υπουργείου Γεωργίας και όλου του Γεωπονικού κλάδου.

Αν χρειάζεται ένα επιπλέον κίνητρο, δεν είναι άλλο από τις ευεργετικές ιδιότητες της Στέβιας:
Είναι ένα προϊόν της φύσης, πηγή χρήσιμων ουσιών (όπως οι γλυκαντικές ουσίες Στεβιοσίδης και Ρεμπαουντιοσίδης, αλλά και οι φυτοστερόλες, ισοστεβιόλη, γιββερελλίνη κ.ά.) χωρίς καθόλου θερμίδες, χωρίς ενδείξεις παρενεργειών ανεπιθύμητης δράσης στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως άλλες γλυκαντικές ουσίες, υποκατάστατα της Ζάχαρης.
Ταυτόχρονα έχει αντιοξειδωτικές, αντιγηραντικές, αντιυπερτασικές, αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Πλεονέκτημα επίσης της Στέβια είναι το γεγονός, ότι η Στέβια δεν διασπάται σε υψηλές θερμοκρασίες μέχρι 200 βαθμών Κελσίου, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική, σε αντίθεση με τη συνθετική Ασπαρτάμη.
Με αυτά τα προσόντα, η Στέβια μοιάζει να είναι το μαγικό φυτό, η ιδανική εναλλακτική καλλιέργεια και λύση για την Ελλάδα και για την Κύπρο!
Οι μεγαλύτεροι χρήστες της Στέβιας είναι η βιομηχανία τροφίμων-ποτών- ζαχαροπλαστικής, καθώς υποκαθιστά τη ζάχαρη και την πράσινη χρωστική και είναι χρήσιμη στους διαβητικούς, στους υπογλυκαιμικούς και στους παχύσαρκους, αλλά σε όλο το καταναλωτικό κοινό για μια προληπτική υγιεινή διατροφή.
Μέχρι σήμερα η Ιαπωνία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση Στέβιας παγκοσμίως, όπου η ευρεία χρήση της άρχισε από το 1950, αλλά από το 1970, που έχει απαγορεύσει τη χρήση των χημικών γλυκαντικών ουσιών η κατανάλωση της αυξήθηκε αλματωδώς και σήμερα η Στέβια κατέχει το 50% της αγοράς γλυκαντικών ουσιών της Ιαπωνίας.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑ βιοχημικός Μsc

fytro.wordpress.com