Γενέθλιον της Κωνσταντινούπολης

 
Με το όνομα Γενέθλιον της Κωνσταντινούπολης εορτάζεται κατ΄ έτος από τους Χριστιανούς στις 11 Μαΐου η ανάμνηση των εγκαινίων "της θεοφυλάκτου και θεομεγαλύντου Κωνσταντινουπόλεως, εξαιρέτως ανακειμένης την προστασία της Παναχράντου και Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και παρ΄ Αυτής διασωζομένης".

Όπως είναι γνωστό όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο πρώτος χριστιανός Αυτοκράτορας, κατέλαβε την πόλη του Βυζαντίου έκτισε σ΄ αυτή πολύ μεγαλύτερη πόλη δίνοντάς της αμέσως το όνομά του Κωνσταντινούπολη. Όταν τελείωσε την περιτείχιση και καθόρισε τους χώρους των δημοσίων κτιρίων και εκκλησιών αφιέρωσε την πόλη στην Θεοτόκο. Κατά τη χριστιανική παράδοση ο Αυτοκράτορας θέλοντας να ευχαριστήσει τον Θεό που τον αξίωσε σ΄ αυτό το έργο στις 11 Μαΐου του 330 τέλεσε λιτανεία με προεξάρχοντα τον τότε επίσκοπο Αλέξανδρο και με την πάνδημη συμμετοχή του λαού. Ακολούθησαν επίσημες τελετές και αγώνες και ο λαός ανήλθε στο Φόρο όπου εκεί έστησε τον ανδριάντα του Αυτοκράτορα. Στο βάθρο του ανδριάντα τοποθέτησαν 12 καλάθια, εντός των οποίων φέρονταν τεμάχια άρτου από αρτοκλασία.

Έκτοτε καθιέρωσε η Εκκλησία να εορτάζει κατ΄ έτος την αυτή ημέρα την ανάμνηση εκείνης της εορτής.

Φωτ : Οι Αυτοκράτορες: Ιουστινιανός (αριστερά), και Μέγας Κωνσταντίνος, (δεξιά), προσκομίζουν στη Θεοτόκο την Αγία Σοφία και την Κωνσταντινούπολη αντίστοιχα, (ψηφιδωτό της Αγίας Σοφίας)

Στη Γαύδο...το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης!!!

http://epistrofi-sti-fysi.blogspot.gr/2013/04/blog-post_26.html

Στη Γαύδο...το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης!!!

Η Γαύδος είναι ένα μικρό νησί το οποίο υπάγεται στο νομό Χανίων και στην περιφέρεια Κρήτης. Είναι το νοτιότερο ελληνικό και ταυτόχρονα ευρωπαϊκό άκρο με πληθυσμό 98 κατοίκων στην απογραφή του 2001. Η κοντινότερη κρητική κωμόπολη στη Γαύδο είναι τα Σφακιά, στο νομό Χανίων.

Η Γαύδος ήταν κατοικημένη από τη Νεολιθική εποχή. Το νησί έχει ταυτιστεί με την Ωγυγία, όπου η Καλυψώ κρατούσε τον Οδυσσέα αιχμάλωτο. Αρχαιολογικές έρευνες έχουν τεκμηριώσει πως η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε παρουσία στο νησί. Οι Ρωμαίοι έκαναν κατάχρηση της χλωρίδας του νησιού, προκαλώντας έτσι μια διαδικασία αποσάρθρωσης που συνεχίζεται ως σήμερα.

Ο Απόστολος Παύλος πέρασε από την υπήνεμη πλευρά του νησιού, κατά τη διάρκεια του τελικού ταξιδιού του προς τη Ρώμη. Αφού εγκατέλειψε την Κρήτη, μια καταιγίδα, έβγαλε το πλοίο του εκτός πορείας, με αποτέλεσμα να περάσει δίπλα από τη Γαύδο. Το γεγονός αυτό έχει καταγραφεί στις Πράξεις 27:16.

Η Γαύδος είναι το ονειρεμένο νησί όπου ναυάγησε ο Οδυσσέας τον υποδέχτηκε η Καλυψώ, το αραξοβόλι των ταξιδιωτών, των εμπόρων της Αφρικής και των πειρατών, ο τόπος μέθεξης χιλιάδων αναχωρητών του καλοκαιριού.

Η Γαύδος αποτελεί στολίδι μοναδικό στην Νότια Ευρώπη, μακρυά από τον πολύβουο «πολιτισμένο» κόσμο, με άγρια ομορφιά, με πεντακάθαρα γαλάζια νερά, με ονειρεμένες ανατολές, με μαγευτικές δύσεις, με σαγηνευτικές ακρογιαλιές και παραλίες, και κέδρα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Ένα νησί με μεγάλες ομορφιές που μπορεί κανείς να τις ανακαλύψει και να τις απολαύσει εάν είναι διατεθημένος να αφήσει για λίγο τη ραστώνη στην εκτεταμένη αμμουδιά του Σαρακίνικου και την παραλία του Αγιάννη και περπατήσει ή στο εσωτερικό του νησιού ή σε άλλους παρθένους τόπους και δυσπρόσιτες παραλίες.

Ο Λαύρακας, ο Πύργος και ο Ποταμός στην Γαύδο, είναι μερικές από τις πολλές μικρές αμμώδεις παραλίες που μπορείτε να επισκευθείτε στην Γαύδο μόνο με τα πόδια. Γεμάτες δέντρα για να προσφέρουν σκιά και θαλπωρή στους επισκέπτες της Γαύδου που επιλέγουν για να τις επισκεφτούν. 

Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι λίγοι και το νησί ηλεκτροδοτείται αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια. Στον Καραβέ βρίσκεται το λιμάνι του νησιού. Θα βρείτε ακόμα πέντε οικισμούς: το Καστρί, όπου λειτουργούν αγροτικό ιατρείο και σχολείο, το Σαρακήνικο, με τη βασική τουριστική υποδομή του νησιού, δωμάτια και ταβέρνες, τον Αϊ-Γιάννη, την Άμπελο και τα Βατσιανά. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και στην παραλία του Κόρφου. Μαζί με τη γειτονική Γαυδοπούλα, αποτελεί σταθμό μεταναστευτικών πουλιών, καθώς και καταφύγιο για τα απειλούμενα είδη της μεσογειακής φώκιας και της χελώνας Caretta caretta.

  Στη Γαύδο μπορείτε να φτάσετε από την Παλαιόχωρα, τη Σούγια, τον Πλακιά και τη Χώρα Σφακίων. 

Το είδαμε στο Όμορφα ταξίδια

Σήμερα...10/5

Σήμερα... 9/5

Σήμερα... 8/5

Έλα πάρε μου τη λύπη - Ελένη Τσαλιγοπούλου

Στίχοι: Νίκος Καρύδης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Είσαι ένα περιστέρι
που πετάς στον ουρανό
πάμε να βρούμε ένα αστέρι
σε ένα κόσμο μακρινό

Έλα να βρούμε ένα αστέρι
που πετά ψηλά ψηλά στον ουρανό

Είσαι ένα καρδιοχτύπι
μου 'χεις κόψει τα φτερά
έλα πάρε μου τη λύπη
έλα δωσ' μου τη χαρά

Είσαι ένα καρδιοχτύπι
μου 'χεις κόψει τα φτερά

Τα γαρίφαλα σου μέτρα
σ' αγαπώ όσο κανείς
κάνω την καρδιά μου πέτρα
και προσμένω να φανείς

Έλα και σε περιμένω
στη γωνιά του δρόμου να φανείς

Stixoi: Nikoa Karudhs
Mousikh: ManoS Xatzidakhs

Eisai ena peristeri
pou petas ston ourano
pame na vroume ena asteri
se ena kosmo makrino

Ela na vroyme ena asteri
pou peta pshla ston ourano

Eisai ena kardioxtupi
mou xeis kopsei ta ftera
ela pare mou th luph
ela dws mou th xara

Eisai ena kardioxtypi
mou xeis kopsei ta ftera

Ta garifala sou metra
sagapw oso kaneis
kanw th kardia mou petra
kai prosmenw na faneis

Ela kai se perimenw
sth gwnia tou dromou na faneis

Ποδαράκια σε πεντάδες

Crochê é uma ARTE

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα · 15

Πέντε ποδαράκια σε εκκρεμότητα στο βελονάκι Τα παίρνω όλα με μια θηλιά .  Αυτή η θηλιά μένει σε εκκρεμότητα στο βελονάκι και όταν κάνω και τα επόμενα πέντε ποδαράκια τα παίρνω όλα μαζί (5+1) σε μια θηλιά . Συνεχίζω με τον ίδιο τρόπο. Το αποτέλεσμα αφράτες πεντάδες στη σειρά. 

Καλή Επιτυχία!

Ολυμπιακές παρατηρήσεις 11

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Τιμή στο ευ αγωνίζεσθαι - Το ιερό φώς στην πατρίδα - 

Η Ολυμπιακή Αθήνα στη Γερμανική TV

Ολυμπιάδες για...παιδιά - Η αφρόκρεμα του τένις

Μαρία Μοντεσσόρι

Η Μαρία Μοντεσσόρι (ιταλικά: Maria Montessori, 31 Αυγούστου 1870-6 Μαΐου 1952) ήταν ιταλίδα παιδαγωγός. Επινόησε το μοντεσσοριανό παιδαγωγικό σύστημα, γνωστό και ως «μοντεσσοριανή μέθοδος», το οποίο αποτέλεσε πρωτοπορία για την εποχή του και εξακολουθεί να εφαρμόζεται και σήμερα σε αρκετά σχολεία, τα επονομαζόμενα «μοντεσσοριανά» ή «μοντεσσοριανές σχολές».

Η Μοντεσόρι γεννήθηκε στο Κιαραβάλλε της Ανκόνα και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης, από όπου αποφοίτησε ως η πρώτη γυναίκα γιατρός της πατρίδας της. Μέσα από την παιδιατρική οδηγήθηκε, ως ψυχολόγος και ταλαντούχος παιδαγωγός που ήταν, στην προσπάθεια για την ψυχολογική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού, ασχολούμενη αρχικά με παιδιά με νοητική καθυστέρηση ή ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Σε αυτόν τον αγώνα έδωσε ολόκληρη τη ζωή της.

Έφτιαξε παιδαγωγικό υλικό, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιδιού για όλα τα μαθήματα, θετικά και θεωρητικά, που αφορούν τη μόρφωσή του. Δημιούργησε μόνη της εποπτικά μέσα διδασκαλίας και παιδαγωγικό υλικό για να γίνονται μέσω των αισθήσεων κατανοητά τα μαθήματα του σχολείου.

Η επιτυχία της μεθόδου της αναστάτωσε τον παιδαγωγικό κόσμο διεθνώς. Ακόμα και παιδιά με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, έμπαιναν σιγά-σιγά στις κανονικές τάξεις του σχολείου, καθώς απελευθερωνόταν το πνεύμα και η ψυχή τους. Γι' αυτό μερικοί άνθρωποι, ακόμη και επιστήμονες, συνέδεσαν το όνομά της με τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Η Μαρία Μοντεσσόρι όμως ασχολήθηκε κατά βάση σε όλη τη ζωή της με όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως δείκτη νοημοσύνης ή μαθησιακής ικανότητας, και ίδρυσε σχολές σε πολλά κράτη για να εκπαιδεύεται προσωπικό στη χρησιμοποίηση του παιδαγωγικού υλικού αυτού, αλλά κυρίως στην κατανόηση της φιλοσοφίας της μεθόδου της, γιατί δίδαξε πως αυτό είναι το πρώτο θέμα για την επιτυχία.

Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του παιδιού είναι η πρώτη αρχή της μεθόδου, και έπειτα η ελευθερία που θα βγει από την πειθαρχία. Άλλες αρχές της μοντεσσοριανής μεθόδου είναι:

Η εσωτερική και εξωτερική τάξη στη συγκρότηση του ανθρώπου.
Ο σεβασμός στο έμψυχο και άψυχο περιβάλλον.
Η ατομική προσπάθεια αλλά και η καλή συνεργασία με τον κόσμο του περιβάλλοντος.
Η μάθηση μέσω της έρευνας που θα δώσει τη χαρά για τη δουλειά και την ικανοποίηση για το αποτέλεσμα. Η παντοειδής άσκηση για την απόκτηση δυνατοτήτων.
Ικανός άνθρωπος ίσον ευτυχής άνθρωπος.

Μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Ιταλία από το καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι, η Μοντεσσόρι εξορίστηκε στην Ισπανία. Κατόπιν, ύστερα από την επικράτηση του καθεστώτος Φράνκο στον Ισπανικό Εμφύλιο, εγκαταστάθηκε στην Ολλανδία. Το 1939 μετανάστευσε εκ νέου στην Ινδία, όπου θα παρέμενε καθόλη την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς η Ολλανδία βρέθηκε υπό ναζιστική κατοχή. Τέλος, ξαναγύρισε στην Ολλανδία το 1949, όπου και απεβίωσε το 1952 σε ηλικία 82 ετών.

Από τότε μέχρι σήμερα ο διεθνής οργανισμός που δημιουργήθηκε («Association Montessori International») καθοδηγεί και εποπτεύει τα Μοντεσσοριανά Σχολεία σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, στις Η.Π.Α, στον Καναδά, στην Αφρική και στην Ασία, σε δεκάδες κράτη στον κόσμο λειτουργούν σήμερα Μοντεσσοριανά σχολεία.
http://el.wikipedia.org/wiki/Μαρία_Μοντεσσόρι

«Τα ιερά όπλα των Ελλήνων» Κωνσταντίνου Ποταμιάνου.

ΕΧΕΤΛΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΙΕΡΑΤΕΙΩΝ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ
«Τα ιερά όπλα των Ελλήνων» Κωνσταντίνου Ποταμιάνου.

…Πέραν όμως τούτων, τα οποία σαφώς είναι υπερφυσικά και μοναδικά συμβάντα στην φοβερή εκείνη μάχη, που κατέληξε στην συντριβή των βαρβάρων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι στη μάχη του Μαραθώνος έλαβε μέρος και ένας άλλος άγνωστος ήρωας, ο λεγόμενος «Έχετλος ή Εχετλαίος». Ο Παυσανίας στα «Αττικά» αναφέρει: «Υπάρχει και η παράδοση πως στη μάχη συνέβη να λάβει μέρος και κάποιος που έμοιαζε με αγρότη στην εμφάνιση και στην περιβολή. Αυτός σκότωσε πολλούς από τους βαρβάρους με ένα αλέτρι και όταν η μάχη ετελείωσε εξαφανίστηκε. Όταν οι Αθηναίοι ερώτησαν σχετικά, ο θεός δεν χρησμοδότησε γι΄ αυτόν τίποτε περισσότερο από το ότι πρέπει να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο»….
Τι συμβαίνει λοιπόν στην παράδοξη αυτή περίπτωση; Κατ΄ αρχάς θα πρέπει να τονίσουμε ότι είναι λογικώς αδύνατον να πήρε ένας οιοσδήποτε κοινός άνθρωπος ένα άροτρο και να πήγε να πολεμήσει τους Πέρσες. «αν όμως συσχετίσουμε την φειδωλή και όντως λιτή απάντηση του μαντείου των Δελφών προς τους Αθηναίους που το ρώτησαν σχετικώς, με το γεγονός της παραδόξου εμφανίσεως και κατόπιν εξαφανίσεως του άγνωστου αυτού ήρωος και της χρήσεως του περιέργου όπλου απ΄αυτόν οδηγούμεθα στο εξής συμπέρασμα: Δεν πρόκειται για κοινό άνθρωπο, ούτε για κάποιο άροτρο, αλλά για κάποια ανθρωπόμορφη μηχανή (ρομπότ) που κτυπούσε με το περίεγο όπλο του τους Πέρσες. Το όπλο δε που χρησιμοποιούσε ήταν ασφαλώς κάποιο μυστικό ιερό όπλο, το οποίο είχε σχήμα παρόμοιο με εκείνο του αρότρου και ήταν πολύ δραστικό και αποτελεσματικό, επρόκειτο δε κατά πάσα πιθανότητα, για ένα αρτιότατο από τεχνολογικής απόψεως όπλο.
Όσον δε αφορά στο όνομα Έχετλος ή Εχετλαΐος αυτό το όνομα κατά την προσωπική μου άποψι περικλείει μυστηριακή συμβολική σημασία και πιστεύω ότι ευρισκόμεθα μπροστά από μια περίπτωση χρήσεως ιερού όπλου συνδεομένου άμεσα με τα ελληνικά μυστήρια και το οποίο συμβολικά αναφέρεται με το όνομα «άροτρον». Το όνομα του ήρωος Έχετλος ή Εχετλαΐος προέρχεται από την εχέτλη, δηλαδή τη λαβή του αρότρου, παραστάσεις δε του ήρωος αυτού ανευρίσκονται κυρίως σε τυρρηνικά οικοδομήματα.

Θα πρέπει δε να επισημανθεί, ότι, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος (ΣΤ, 117), συνέβη και ένα ακόμη περίεργο περιστατικό, η εμφάνισις ενός γιγαντιαίου φαντάσματος Πέρσου οπλίτου που εφόνευε και ετύφλωνε Έλληνες: «Ο Αθηναίος Επίζηλος του Κουφαγόρα, ενώ πολεμούσε με γενναιότητα σώμα προς σώμα, έχασε την όραση του, χωρίς να τραυματιστεί πουθενά στο σώμα του, ούτε από κοντά, ούτε από μακριά και από τότε έμεινε τυφλός σε όλη του τη ζωή. Για το πάθημα του αυτό άκουσα να λέγεται το εξής: Του φάνηκε πως είδε αντίκρυ του ένα οπλίτη, πολύ μεγαλόσωμο, που τα γένια του κάλυπταν την ασπίδα του άντρα (άνδρα οι δοκέειν οπλίτην αντιστήναι μέγαν του το γένειον την ασπίδα πάσα σκιάζειν) το φάντασμα αυτό πέρασε δίπλα του χωρίς να τον αγγίξει, αλλά σκότωσε τον διπλανό του».

Από το βιβλίο «Τα ιερά όπλα των Ελλήνων» Κωνσταντίνου Ποταμιάνου.