Τροφές που μας γεμίζουν ενέργεια....

Χορηγά Σωτηρία.

Τροφές που μας γεμίζουν ενέργεια....Πολλές φορές οι περισσότεροι από εμάς αισθανόμαστε κουρασμένοι και χωρίς ενέργεια. Η έλλειψη ύπνου, η στεναχώρια, το άγχος, οι ασθένειες και φυσικά η κακή διατροφή είναι οι σημαντικότερες αιτίες που προκαλούν κόπωση.

Μάλιστα, ακόμα και οι ελαφριές μορφές εξασθένησης είναι εξίσου αρνητικές τόσο για την ψυχολογική όσο και για τη σωματική μας υγεία και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοούνται. Έτσι και εμείς, σας αποκαλύπτουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να τονώσουμε τον οργανισμό μας εύκολα και το σημαντικότερο, φυσικά!

Σύμφωνα με αμέτρητες επιστημονικές έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην Αμερική, ένας στους 5 ανθρώπους αισθάνεται κουρασμένος κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ημέρας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υλοποιήσει όλες του τις δραστηριότητες.

Μάλιστα, κάποια άτομα αισθάνονται κουρασμένα, όχι μόνο κατά περιόδους, αλλά συνεχώς.
Ευτυχώς όμως, το σώμα μας είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό, που σημαίνει, ότι αν αρχίσουμε να προσέχουμε τη διατροφή μας μετά από περιόδους κόπωσης, σίγουρα θα έχουμε θετικά αποτελέσματα.

Ο καλύτερος λοιπόν τρόπος για να καταπολεμήσουμε φυσικά την κόπωση, είναι να καταναλώνουμε τροφές, οι οποίες έχουν την ιδιότητα να εφοδιάζουν τον οργανισμό μας με ενέργεια.

Γρήγορη τόνωση

Εάν θέλουμε να αποκτήσουμε γρήγορα ενέργεια, η ιδανικότερη πηγή είναι οι υδατάνθρακες, οι οποίοι συσσωρεύονται στους μυς και στο συκώτι μας και τους βρίσκουμε στις παρακάτω τροφές:

Λαχανικά
Δημητριακά ολικής αλέσεως
100% φρέσκοι χυμοί
Αποξηραμένα φρούτα
Φρέσκα φρούτα
Όταν είμαστε λοιπόν πραγματικά κουρασμένοι και θέλουμε κάτι να μας τονώσει, καλό είναι να επιλέξουμε ένα φρέσκο φρούτο, αντί ένα ζαχαρούχο αφέψημα, γιατί με αυτόν τον τρόπο, ο οργανισμός μας θα λάβει, όχι μόνο τους απαραίτητους υδατάνθρακες, αλλά πολύτιμες ίνες, βιταμίνες, καθώς και πολλά θρεπτικά στοιχεία.

Τόνωση με διάρκεια

Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να φροντίζουμε να υπάρχει ισορροπία στις τροφές που λαμβάνουμε, γιατί διαφορετικά το σώμα μας απορροφά τους υδατάνθρακες, τις πρωτεΐνες και τα λιπαρά. Με λίγα λόγια, μπορούμε να τρώμε τροφές με τα παραπάνω συστατικά, ταυτόχρονα, αλλά το σώμα μας να τα επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο.

Συγκεκριμένα, η πέψη των υδατανθράκων αρχίζει μόλις τους βάλουμε στο στόμα μας, των πρωτεϊνών μόλις φτάσουν στο στομάχι μας, ενώ των λιπαρών όταν φτάσουν στο έντερο.

Γι αυτό λοιπόν, ο συνδυασμός ποικίλων θρεπτικών στοιχείων, συντελεί ώστε η τόνωση του οργανισμού μας να έχει διάρκεια. Μερικοί ιδανικοί συνδυασμοί είναι οι εξής:

Ξηροί καρποί
Zυμαρικά ολικής άλεσης
Γαλοπούλα ή φυστικοβούτυρο πάνω σε μαύρο ψωμί
Για παράδειγμα, εάν το πρωί καταναλώσουμε ένα σάντουιτς με υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίγα λιπαρά, το πιο πιθανό είναι να φτάσουμε μέχρι το μεσημεριανό χωρίς να πεινάσουμε καθόλου. Αντίθετα, αν δεν υπάρχει αυτός ο συνδυασμός των συστατικών το πρωί, δηλαδή αν φάμε μόνο υδατάνθρακες, είναι σίγουρο ότι θα πεινάσουμε μέσα σε λίγες μόνο ώρες.

Υγρά = αναζωογόνηση

Νερό

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι το νερό. Αν ο οργανισμός μας δεν ενυδατώνεται καλά και σωστά, τότε πολλές λειτουργίες του υπολειτουργούν. Μπορεί δηλαδή, το σώμα μας ενώ απλά διψάει, να μας δίνει την εντολή ότι πεινάει. Με λίγα λόγια, η σωματική μας ενέργεια εξαρτάται από όλες τις λειτουργίες του μεταβολισμού και αυτές για να λειτουργούν σωστά, χρειάζονται άφθονο νερό.

Καφές

Η καφεΐνη είναι ένα φυσικό συστατικό, το οποίο μας τονώνει, μας αναζωογονεί και μας κρατά πνευματικά σε εγρήγορση. Όμως, καλό είναι να μην την αναμειγνύουμε με ζάχαρη, κρέμα γάλακτος ή σαντιγί και φυσικά, να την καταναλώνουμε με μέτρο.

Ξέρετε ότι

Η κόπωση είναι ένας από τους κυριότερους λόγους, που ωθεί τον άνθρωπο να επισκεφτεί τον γιατρό του;

λουλουδάτο μοτίβο

Melisin El İşi Dünyası

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα ·

Blooming Embroidery Class

Ένα λουλουδάτο μοτίβο που πάει παντού. Πρώτα ζωγραφίστε το και έπειτα οπλιστείτε με μεγααααααάλη υπομονή! 
Καλή Επιτυχία!

Τα ειδη των τηλεπικοινωνιών στην Αρχαία Ελλάδα

 


Τα ειδη των τηλεπικοινωνιών στην Αρχαία Ελλάδα.
Οι αρχαίοι Έλληνες μπορούσαν να ανταλλάσσουν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και σε γρήγορο χρόνο πληροφορίες, τόσο κατά την περίοδο των πολέμων όσο και σε περίοδο ειρήνης. Με το εφευρετικό τους μυαλό είχαν κατορθώσει να σχεδιάσουν ένα σύστημα από μηχανισμούς που τους επέτρεπαν να φτάσει στο τελικό δέκτη οποιοδήποτε μήνυμα ήθελαν. Ας δούμε με ποιο τρόπο γινόταν αυτό...http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3900.html

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ:«Έλ­ληνες αεί εν θαύματι τιθέασι τ' αλλότρια ή τα οικεία».

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ:«Έλ­ληνες αεί εν θαύματι τιθέασι τ' αλλότρια ή τα οικεία».

''Η ψευτιά και ο πνευματικός εκφυλισμός απλώνει μέρα με την ημέρα απάνω στους Έλληνες και τους παραμορφώνει. Έναν λαό που ξεχωρίζει ανάμε­σα σ' όλα τα έθνη και που είναι γεμάτος πνευματική υγεία, πάμε να τον κάνουμε εμείς, οι λογής-λογής κα­λαμαράδες, κ' οι άλλοι γραμματιζούμενοι, σαχλόν, χωρίς χαρακτήρα, χωρίς πνευματικό νεύρο, χωρίς πνευματική ανδροπρέπεια, χωρίς χαρακτήρα.''

''Όποιος δεν ζει σύμφωνα με το φυσικό του φτιάξιμο και με τα φυσικά κτίσματα που υπάρχουνε γύρω του, αυτός δεν έχει αληθινή ζωή μέσα του, ούτε φυσική ούτε πνευματική. Όπως ζούνε οι Έλληνες σήμερα, δεν είναι η αληθινή ζωή τους. Το νοιώθουνε κ' οι ίδιοι, κι ας μην το λένε. Λαχταράνε να βρούνε τον εαυτό τους που τον έχουν χαμένον (εκτός από κάποιους, που θαρ­ρούνε πως ζωή είναι μοναχά το φαγοπότι και το «κομ­φόρ», δίχως κανέναν βαθύν πόθο, χωρίς κανέναν καϋμό). Και κείνος, ακόμα, που δεν έχει συναίσθηση τι είναι αληθινό, έρχεται στιγμή που καταλαβαίνει, πως η ζωή του είναι ψεύτικη, πως δεν έχει κανέναν αληθινό δεσμό ούτε με τον τόπο του, ούτε με τους προγόνους του, ούτε με τις ντόπιες συνήθειες που βγήκανε από την αγάπη κι από τον πόνο, και πως είναι ορφανός και ξένος μέσα στον ίδιο τον τόπο του, σαν τον άσωτο γυιο, και πως, με όλο που θαρρεί πως τρώγει καλά και νόστιμα φαγητά, στ' αληθινά μασά ξυλοκέρατα, φερ­μένα από ξένους τόπους, οπού είναι αλλοιώτικοι από τον δικό μας.

Πάντα οι Έλληνες προτιμούσανε τα ξένα από τα δικά τους, τώρα όμως τα μισούνε κιόλας τα δικά τους, μισούνε κι όποιον τα αγαπά και τα κρατά.

Λένε πως τα παραλέγω. Μακάρι να τα παράλεγα κι ας έβγαινα γελασμένος. Μα βλέπω καθαρά, πως μέρα με τη μέρα το πνευματικό αίμα φεύγει από την όψη της φυλής μας, το βλέπω και πικραίνουμαι, όπως βλέ­πει η μάνα το παιδί της που μαραζώνει. Τί παρακάνω και τί παραλέγω; Δεν βλέπετε πως παραπατάμε, σαν ζαλισμένοι, και δεν ξέρουμε που πάμε; Η ξενομανία μάς έδερνε πάντα, αφού κι ο Παυσανίας γράφει: «Έλ­ληνες αεί εν θαύματι τιθέασι τ' αλλότρια ή τα οικεία».

Φ.Κόντογλου

Φώτης Κόντογλου - Οἱ πέτρες

Αργυρω Θεοφανιδου

Παρασκευή

Φώτης Κόντογλου - Οἱ πέτρες

Πρώτη σύσταση, στερνὸ ἀπομεινάρι τῆς γῆς

Πέτρες! Τί εἶναι οἱ πέτρες; Πέτρες! Δηλαδή, τίποτα! Ποιὸς δίνει σημασία σ᾿ αὐτές; Ποιὸς χάνει τὸν καιρό του μὲ τὶς πέτρες; Δὲν ἀξίζει τὸν κόπο μηδὲ νὰ μιλήσει κανένας γι᾿ αὐτές. Εἶναι τὰ πιὸ καταφρονεμένα πράγματα τῆς πλάσης.

Ὡστόσο, μοῦ φαίνεται, πὼς αὐτὲς οἱ τιποτένιες πέτρες θ᾿ ἀπομείνουνε μονάχα, ὅποτε χαλάσει ὁ κόσμος καὶ λείψει κάθε ζωὴ ἀπάνω στὴ γῆ. Αὐτὲς εἶναι ἡ πρώτη σύσταση τοῦ κόσμου, κι αὐτὲς θά ῾ναι τὸ τελευταῖο ἀπομεινάρι του. Δὲν κουνιοῦνται ἀπὸ τὸν τόπο τους, δὲν μιλᾶνε. Μὰ θαρρῶ πὼς ἀκοῦνε καὶ πὼς βλέπουνε. Μᾶς βλέπουνε ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους κι ὅσα κάνουμε, ἀκοῦνε ὅσα λέμε ἐμεῖς οἱ λιγόζωοι, οἱ ψευτο-κανωμένοι, καὶ μᾶς ἐλεεινολογᾶνε γιὰ τὴν ἀνοησία μας, πὼς τάχα θὰ κυριέψουμε τὸν κόσμο! Οἱ πέτρες ποὺ πατοῦσε ἀπάνω τους ὁ Ἀχιλλέας κι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος θὰ κρυφογελούσανε μὲ τὴ ματαιοδοξία τους, γιατὶ ξέρανε πὼς θὰ σβήσουνε πολὺ γρήγορα, σὰν καπνός, κι αὐτοί, κι οἱ αὐτοκρατορίες τους, κ᾿ οἱ δόξες τους, σὲ καιρὸ ποὺ αὐτὲς θὰ στεκόντανε ἀκατάλυτες, ὅπως καὶ θὰ βρίσκουνται ὡς τὰ σήμερα σὲ κάποια μεριά. Ἀπὸ τότε τὶς πατήσανε χιλιάδες ἄνθρωποι, δίχως νὰ τὶς δώσουνε καμμιὰ προσοχή, κι ὅλοι τους γινήκανε κουρνιαχτός, σὰν νὰ μὴν ᾔρθανε ποτὲς στὸν κόσμο.

Πολλὲς φορὲς κάθουμαι καὶ κοιτάζω τὶς πέτρες ποὺ τυχαίνει νὰ βρίσκουνται μπροστά μου, καὶ μοῦ φαίνεται πὼς μὲ κοιτάζουνε καὶ κεῖνες μὲ κάποια μυστηριώδη μάτια ποὺ δὲν φαίνονται, καὶ πὼς κρυφοκουβεντιάζουνε μεταξύ τους καὶ πὼς κρυφογελοῦνε γιὰ τὴν κουταμάρα μας νὰ φανταζόμαστε μεγάλα καὶ τρανὰ πράγματα, νὰ βγάζουμε ὁ ἕνας τ᾿ ἀλλουνοῦ τὰ μάτια καὶ νὰ τὶς στοιβιάζουμε, αὐτὲς τὶς πέτρες ποὺ μᾶς περιγελᾶνε, τὴ μιὰ ἀπάνω στὴν ἄλλη, ἢ νὰ τὶς πελεκᾶμε γιὰ νὰ κάνουμε ἀγάλματα καὶ ταφόπετρες, γιὰ νὰ τὶς βάλουμε ἀπάνω στὴν κοιλιά μας ἅμα πεθάνουμε! Ἀνατριχιάζω ὧρες-ὧρες, γιατὶ νοιώθω καθαρὰ τὰ γέλια ποὺ κάνουνε κρυφὰ οἱ πέτρες γιὰ τὴν κουταμάρα μας.

πίνακας: Γ. Μανουσάκης