Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Κήποι στην ταράτσα

http://www.agrotikabook.gr/%CE%BA%CE%AE%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B1

Κήποι στην ταράτσα

Παρ, 2013-06-07 10:00
Ως κάτοικος της πόλης, ζηλεύω καθέναν που έχει ένα υπαίθριο χώρο και μπορεί να  τον ονομάζει δικό του.
Ένα μπαλκόνι, μια αυλή, και οτιδήποτε μπορεί να γίνει ένα καλό στέκι για να απολάυσουμε τον ωραίο καιρό.
Τον τελευταίο καιρό έχω ιδιαίτερα αγάπη και προτίμηση σε κήπους στον τελευταίο όροφο και σε ταράτσες – Νομίζω ότι είναι διασκεδαστικό να δούμε πώς τα φυτά μπορεί να μετατρέψουν ένα κατά τα άλλα αδιάφορο τελευταίο όροφο, σε ένα όμορφο μέρος.
Εδώ είναι μερικές ιδέες που πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα όμορφες.
ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 6 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 1 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 2 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 3 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 4 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 5ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 13 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 7 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 8 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 9 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 10 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 11 ιδέες για Κήπους στην ταράτσα 12


Images via: Pinterest
texnotropieskaidiakosmisi

Όθων-Φρειδερίκος-Λουδοβίκος




Ο Όθων-Φρειδερίκος-Λουδοβίκος, πλήρες όνομα Όττο Φρίντριχ Λούντβιχ φον Βίττελσμπαχ (Otto Friedrich Ludwig von Wittelsbach) (1 Ιουνίου 1815 - 26 Ιουλίου 1867), ήταν Πρίγκιπας της Βαυαρίας και πρώτος Βασιλιάς του Βασιλείου της Ελλάδος, με τον επίσημο τίτλο «Βασιλεύς της Ελλάδος».

Φωτ : Ολόσωμο πορτραίτο του Βασιλιά Όθωνα με φουστανέλα. Έργο του Νικηφόρου Λύτρα...

Σαββατιάτικη βόλτα στο παλιό εργοστάσιο του Μέντη

Σαββατιάτικη βόλτα στο παλιό εργοστάσιο του Μέντη  

http://www.velonistas.gr/2013-07-25/walk-at-the-mentis-factory/

25/07/2013

Τα δώρα του Θεού είναι αυτά που αγαπάμε

Τα δώρα του Θεού κρύβονται στα μικρά, σε αυτά που δεν υποψιαζόμαστε: στη φίλη που βλέπει τον κόσμο όπως εσύ, και μπορείς να μοιραστείς ένα σαββατιάτικο πρωινό εξερευνώντας αυτό τον κοινό κόσμο. Στη χαρά που μας δίνουν κάθε φορά τα πράγματα που αγαπάμε, όπως οι φούντες και οι κλωστές και οι βελόνες κάνουν τη δική μου καρδιά να κτυπά. ΄Ενα όμορφο πρωινό, ελεύθερο από υποχρεώσεις – ναι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά και τα λίγα. Σ’ ευχαριστώ μαμά που μου το έμαθες..


Το ‘εργοστάσιο’ του Μέντη: Χώρος για τη διατήρηση των παραδοσιακών τεχνικών

Ένα τέτοιο πρωινό ξεκινήσαμε με τη φίλη μου την Angel Kim(link), εκείνη με τη μηχανή της, εγώ με τη γραφίδα μου (που λέει ο λόγος) για να πάμε στο παλιό εργοστάσιο του Μέντη. Τον θυμάστε το Μέντη; Ένα εμβληματικό κατάστημα, αρχικά στην πλατεία Καπνικαρέας, αργότερα στην οδό Ρόμβης, που εμπορευόταν είδη passementerie (γαλόνια, τρέσσες, σιρίτια, κορδόνια, φράντζες, φούντες, brandenbourg embrasses). Στη συνέχεια, θύμα μιας εποχής που άλλαζε στην Ελλάδα, από την κατάργηση της Βασιλείας, μέχρι την επικράτηση του μαζικού φτηνιάρικου και ετοιματζίδικου, η επιχείρηση έκλεισε. Η οικογένεια Μέντη δώρησε το εργοστάστιο της επιχείρησης στα Πετράλωνα στο Μουσείο Μπενάκη, και σήμερα λειτουργεί σαν χώρος για τη διατήρηση των παραδοσιακών τεχνικών.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες στο πινακίδιο στην είσοδο, “η βιοτεχνία επεξεργασίας νημάτων και μεταξιού με την επωνυμία ΜΕΝΤΗΣ η παλαιότερη εμπορική και βιοτεχνική επιχείρηση της χώρας εν λειτουργία μέχρι τις αρχές του 21ου αι., ιδρύθηκε το 1867 από τον Σπύρο Γ. Μέντη, με έδρα το Ναύπλιο και σύντομα μεταφέρθηκε στην Αθήνα, έδρα των βασικότερων πελατών της, της Αυλής και της Ανακτορικής Φρουράς”… Σε κάθε περίπτωση, η επιχείρηση είναι συνδεδεμένη με ένα κομμάτι της ιστορίας της νεώτερης Ελλάδας, μια και έχει προμηθεύσει υλικά για τη Λυρική Σκηνή, για το Εθνικό Θέατρο, το Λύκειο των Ελληνίδων, το θέατρο Ελληνικών Χορών “Δόρα Στράτου”, αλλά και θεσμούς που δεν υπάρχουν πια όπως η Βασιλική Πρόνοια και ο ΕΟΜΜΕΧ.

Ο χώρος μέσα είναι ένα κουκλόσπιτο – για άλλο μέγεθος σε προδιαθέτει η λέξη εργοστάσιο. Μπαίνοντας, ένας μεγάλος ξύλινος πάγκος δεξιά για τα μαθήματα. Κάθε Σάββατο γίνονται μαθήματα σε παραδοσιακές τεχνικές όπως κατασκευή φούντας και πον πον, τσαπαρί (ύφανση με κάρτες), ύφανση σε τελλάρο (μικρός αργαλειός) και φυτικές βαφές.

Δεξιά, το πωλητήριο, μια εξαιρετική έκθεση των προϊόντων της βιοτεχνίας. Για κοριτσάκια σαν και μας, το μαγαζί με τις καραμέλες!! Δεν ξέρω πόση ώρα περάσαμε να χαζεύουμε και να περιεργαζόμαστε τις φούντες, τα κορδόνια τα μεταξωτά νήματα, τις τρέσες! Η ευλογία των μικρών πραγμάτων… Εδώ πρέπει να πω ότι ακόμη μπορεί κανείς να αγοράσει τα είδη της βιοτεχνίας.

Και στο βάθος, η μαγεία – το εργοστάσιο και το βαφείο! Τα μηχανήματα που παράγουν ακόμη και σήμερα, συμβολικά, τα είδη που πωλούνται στο πωλητήριο. Η υπεύθυνη του χώρου η κα Κόβα και ο κ. Δημήτης είχαν την καλωσύνη να μας δείξουν πώς γίνεται η χειροποίητη βαφή, και πώς δουλεύουν τα μηχανήματα που παράγουν τις τρέσες και τα κορδόνια.

Στο βάθος, μια “αυλούδα”, σαν αυτές που είχε κάθε παλιό αθηναϊκό σπίτι. Με το δεντράκι και τη σκιά της, μια όαση δροσιάς και ηρεμίας στο τσιμέντο..
Ο χώρος λειτουργεί καθημερινά 10 με 3 και, αν βρεθείτε να έχετε ένα ελεύθερο πρωινό, πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη, με ή χωρίς φίλη!

Φωτογραφίες: Angel Kim Περισσότερες φωτογραφίες

Δημοφιλείς αναρτήσεις