"Η επιστήμη, αγόρι μου, είναι φτιαγμένη από λάθη"

http://www.madata.gr/diafora/science/182029.html

"Η επιστήμη, αγόρι μου, είναι φτιαγμένη από λάθη"

«Η επιστήμη, αγόρι μου, είναι φτιαγμένη από λάθη. Αλλά πρόκειται για χρήσιμα λάθη, γιατί βήμα βήμα μάς φέρνουν πιο κοντά στην αλήθεια», έγραφε ο Ιούλιος Βερν στο «Ταξίδι στο κέντρο της γης» και ενδέχεται η άποψή του αυτή να αποτελεί μία από τις βασικές αρχές της εξέλιξης της επιστήμης.

Αν ο Αϊνστάιν είχε ζήσει έως τη δεκαετία του '90, θα διαπίστωνε ότι η εισαγωγή της κοσμολογικής σταθεράς (Λ) στις εξισώσεις του δεν ήταν «το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του», όπως ο ίδιος δήλωνε, αλλά μια καθ' όλα (σήμερα) σωστή κίνηση.

Το ίδιο ενδέχεται να συμβεί και στην περίπτωση των επιστημόνων του διεθνούς πειράματος Opera, οι οποίοι ενώ τον Σεπτέμβριο του 2011 κοινοποίησαν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία το υποατομικό σωματίδιο νετρίνο ταξιδεύει ταχύτερα από το φως, σήμερα είναι αναγκασμένοι να επαναλάβουν το πείραμα, καθώς διαπιστώθηκε η ύπαρξη τεχνικών σφαλμάτων - ένα χαλαρό καλώδιο οπτικής ίνας και ένα ασυγχρόνιστο ρολόι. Η εκτίμηση περί λάθους όμως δεν είναι οριστική. Το νετρίνο ενδέχεται ακόμη να είναι ταχύτερο του φωτός.

Αν είναι όντως αλήθεια ότι η επιστήμη και η γνώση γενικότερα εξελίχθηκαν διαμέσου μιας σειράς από λάθη, είναι επίσης αλήθεια ότι μεταξύ λάθους και συνειδητού «ολισθήματος» ή κοινώς απάτης η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. «Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι αγύρτες, ενώ από την άλλη υπάρχει πάντα ένα περιθώριο λάθους το οποίο δεν πρόκειται να μηδενιστεί ποτέ. Οταν σε ένα πολυσύνθετο πείραμα, όπως εκείνα της σημερινής φυσικής, υπάρχουν 750.000 ηλεκτρικές συνδέσεις, μία από αυτές ενδέχεται να μη λειτουργήσει σωστά», εξηγεί ο Τζιοβάνι Μπατιμέλι, ιστορικός της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης.

Το ίδιο το νετρίνο, «το πιο κοντινό στο τίποτα σωματίδιο που υπάρχει», ήρθε στο φως με τρόπο επεισοδιακό. Ο πατέρας του, ο αυστριακός θεωρητικός φυσικός Βόλφγκανγκ Πάουλι, ήταν πρωτοπόρος της κβαντικής φυσικής. Το 1945 και ύστερα από πρόταση του ίδιου του Αϊνστάιν του απονεμήθηκε το Νομπέλ Φυσικής.

Μάλιστα, ο Πάουλι ήταν φημισμένος στους επιστημονικούς κύκλους για τη μοναδική του «ικανότητα» να προκαλεί τη δυσλειτουργία του εξοπλισμού των πειραμάτων απλώς και μόνο όντας παρών σε αυτά (για το «φαινόμενο Πάουλι» ο λόγος).

Αφού υπέθεσε την ύπαρξη του νετρίνου το 1930, στη συνέχεια στοιχημάτισε ένα κιβώτιο σαμπάνιες υπέρ της μη δυνατότητας απόδειξης της ύπαρξής του. Το 1956, δυόμισι χρόνια πριν από τον θάνατό του, ο Βόλφγκανγκ Πάουλι θα πληροφορηθεί ότι το νετρίνο όντως υπάρχει.

Οι επιστήμονες του Opera όμως δεν είναι οι μόνοι που αναγκάζονται να προσεγγίσουν την αλήθεια σκοντάφτοντας. Σύμφωνα με έρευνα του πρακτορείου Reuters και της «Wall Street Journal», από το 2001 έως το 2011 οι μελέτες που αποσύρθηκαν από τα επιστημονικά περιοδικά μετά τη διαπίστωση λάθους δεκαπενταπλασιάστηκαν. Οταν αποσύρεται μια δημοσίευση, αναγκαστικά αποσύρονται και όλες όσες στη συνέχεια βασίστηκαν σε αυτήν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση παραποίησης αναφορικά με ένα «πολυεμβόλιο» κατά του καρκίνου: η παραποίηση των στοιχείων είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση ακόμη 18 μελετών, καθώς και την ολική απαξίωση μιας δεκαετίας ερευνών της περίφημης Κλινικής Μayo.

Μεταξύ των επιστημόνων που είχαν δίκιο ακόμη και όταν έκαναν λάθος ξεχωρίζει αρνητικά ο αμερικανός φυσικός Ρόμπερτ Μίλικαν. Εκτός από σοβινιστής, αντισημίτης και αυταρχικός με τους μαθητές του, ο Μίλικαν είχε την άσχημη συνήθεια να «πειράζει» τα στοιχεία: δημοσιοποιούσε μόνο όσα επαλήθευαν τις υποθέσεις του και απέκρυβε όλα τα υπόλοιπα. Υστερα από μακρά σειρά παραποιήσεων ο Μίλικαν κατάφερε όχι μόνο να μετρήσει το φορτίο του ηλεκτρόνιου (1909), αλλά και να λάβει μερικά χρόνια αργότερα το Νομπέλ Φυσικής (1923).

Το αντίδοτο της επιστήμης ενάντια στην επιδημία του λάθους αλλά και της απάτης είναι μια διαδικασία που αποκαλείται «peer review procedure», δηλαδή «διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους». Πριν από τη δημοσίευσή τους οι υπό αξιολόγηση μελέτες αποστέλλονται σε δύο ή περισσότερους ειδικούς (αποκαλούνται «διαιτητές») οι οποίοι, ανώνυμα και δωρεάν, παρέχουν τη γνώμη τους. Πέρα από το προσχέδιο της δημοσίευσης, ελέγχεται και η μέθοδος που ακολουθήθηκε στην εκάστοτε μελέτη, αλλά όπως υπογραμμίζει ο Κάρλο Μπερναρντίνι, η ακριβής αναπαραγωγή των αποτελεσμάτων είναι αντικειμενικά αδύνατη.

Λύση το κουτσομπολιό. Εκτός όμως από την «αξιολόγηση από ομοτίμους» υπάρχει και μια άλλη μέθοδος προστασίας της επιστήμης από τα εκούσια ή ακούσια λάθη: «Η επιστημονική κοινότητα είναι μια κοινότητα ανοιχτή και δημοκρατική. Αν υπάρχει κάποιος απατεώνας, αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί και ο πιο γρήγορος τρόπος για να γίνει αυτό παραμένει το κουτσομπολιό», λέει ο ιταλός επιστήμονας.

Διαμέσου του κουτσομπολιού ή όχι, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα λάθη της επιστήμης τα εντοπίζει και τα διορθώνει πρωτίστως η ίδια η επιστήμη. Λάθη σαν και αυτό που εντοπίστηκαν στο ταξίδι του νετρίνου από τις εγκαταστάσεις του CERN έως το υπόγειο εργαστήριο του Γκραν Σάσο στην Ιταλία στην πραγματικότητα δεν είναι λάθη, αλλά προβλήματα τεχνικής φύσεως.

Στο τέλος του μήνα, μια νέα ακτίνα νετρίνου θα ξεκινήσει για ένα ταξίδι 732 χιλιομέτρων το οποίο αν ολοκληρωθεί όπως αναμένεται, είναι πιθανό να αναιρέσει την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας. Το αν ο Αϊνστάιν θα καθαιρεθεί από το βάθρο της σύγχρονης φυσικής απομένει να το δούμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτήν τη φορά χαλαρά καλώδια δεν θα υπάρχουν και τα ρολόγια θα είναι συγχρονισμένα σωστά.

ΤΑ ΝΕΑ

Τα βουνά μπορούν να ξαναπρασινίσουν...

http://www.back-to-nature.gr/2012/12/blog-post_22.html

Τα βουνά μπορούν να ξαναπρασινίσουν...

Η σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων σε στρώμα από αργιλόχωμα μπορεί να δώσει, στο άμεσο μέλλον, τη λύση για την αναβλάστηση των βουνών και λόφων της χώρας. Μέθοδος που έχει καρπίσει στη μικρή κοινότητα Κρανιά Ελασσόνας.
Διάβρωση των εδαφών, πλημμύρες, κατολισθήσεις, ταπείνωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, μείωση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας, σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και μετατροπή εύφορων εκτάσεων σε ερήμους : Το βαρύ τίμημα του «δάσους που χάνεται».
Μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή που για τη χώρα μας τουλάχιστον μπορεί να αποτυπωθεί σε μερικά μόνο νούμερα. Μέσα σε 27 χρόνια ( 1962 – 1988 ) χάθηκαν 4.726.305 στρ. δάσους, το 16% δηλ. της δασικής μας έκτασης. Από την άλλη πλευρά η αναδάσωση προχωρά με εξαιρετικά χαμηλούς ρυθμούς σε σύγκριση με άλλες χώρες, 50 – 55. 00 στρ. το χρόνο, ενώ υπολογίζεται ότι για να μπορέσει να αποκατασταθεί σε μερικές δεκαετίες η οικολογική ισορροπία στην Ελλάδα, θα πρέπει να αναδασώνεται έκταση πάνω από 1,2 εκ. στρ. το χρόνο ( στοιχεία από τη μελέτη – πρόταση της ΠΕΤΔΔΥ). Στην αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού οικολογικού προβλήματος έρχεται να διατυπώσει μια πραγματικά ελπιδοφόρα πρόταση για την αναδάσωση των άγονων λόφων και βουνών της χώρας μας, ο κ. Παναγιώτης Μανίκης, γεωπόνος και γεωργός ο ίδιος, μεταφέροντας τη φιλοσοφία του Ιάπωνα δασκάλου του Masanobu Fukuoka, στο θέμα της αναβλάστησης ερήμων.(*) Αλλά ας αφήσουμε τον ίδιο να μιλήσει για το θέμα αυτό:

Όταν η σκέψη γίνεται πράξη
« Την άνοιξη του 1984 επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από παραμονή τεσσάρων χρόνων στο εξωτερικό, όπου δούλεψα πρακτικά πάνω στη μέθοδο της φυσικής καλλιέργειας ( Ιαπωνία, Ιταλία, Βραζιλία και Ινδία). Την ίδια κιόλας χρονιά, στην προσπάθειά μου να βρω ένα κατάλληλο για να αγοράσω αγρόκτημα και να ασχοληθώ με τη φυσική καλλιέργεια, είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω και να δω ένα μεγάλο τμήμα της Ελλάδας. Η καρδιά μου γέμισε θλίψη στη θέα των γυμνών βουνών και λόφων της χώρας.
Έχοντας ζήσει έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα στην Ιαπωνία και τη Βραζιλία και έχοντας δει πανέμορφα μέρη με οργιώδη βλάστηση και νερά, ένιωσα πόνο για το «κατάντημα» της χώρας μας, μιας χώρας που έχει ξεγυμνωθεί ουσιαστικά από πλευράς βλάστησης, ενώ το κλίμα της γίνεται ολοένα πιο ερημικό. Δεν μπορούσα παρά να γελώ πικρά όταν άκουγα φίλους και γνωστούς να ισχυρίζονται ότι η χώρα μας είναι η πιο όμορφη του κόσμου. Ταξιδεύοντας και βλέποντας τα γυμνά βουνά και τους λόφους της, φανταζόμουν ότι έσπερνα όλες αυτές τις εκτάσεις για να πρασινίσουν ξανά…
Για χρόνια όμως, παρά τη συνεχή επιδείνωση της κατάστασης με φωτιές που απειλούν να «αποτελειώσουν» και τα τελευταία εναπομείναντα δάση, η προσπάθεια για την αναβλάστηση των βουνών και των λόφων της Ελλάδας παρέμεινε μια απλή σκέψη. Μέχρι το Φλεβάρη αυτής της χρονιάς οπότε πήρα στα χέρια μου το τελευταίο βιβλίο του δασκάλου μου Masanobu Fukuoka με τίτλο: « Η επανάσταση του ενός άχυρου – Ανακεφαλαίωση». Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο αυτό, δε μπορεί παρά να συμμεριστεί την αγωνία αυτού του ανθρώπου στο να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα στην προσπάθειά του για την αναβλάστηση των ερήμων, στα λίγα χρόνια που του απομένουν. Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε το σπινθήρα ώστε να ξεκινήσει και στη χώρα μας μια προσπάθεια για την αναβλάστηση των γυμνών λόφων και βουνών, με τη μέθοδο της σποράς στα «πεταχτά» μίγματος σπόρων, τυλιγμένων με στρώμα από αργιλόχωμα. Η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό …
Πριν όμως περάσουμε στην τεχνική της μεθόδου αυτής, ο κ. Μανίκης κρίνει σκόπιμο να παραθέσει ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Fukuoka: « Η φυσική καλλιέργεια», το οποίο και αποτελεί τον πυρήνα της φιλοσοφίας του στην υπόθεση της αναβλάστησης των ερήμων.
«Ενώ βρισκόμουν σε μια έρημο στην Αμερική, κατάλαβα ξαφνικά ότι η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό, πηγάζει από αυτό το ίδιο το έδαφος. Οι έρημοι δε σχηματίζονται επειδή δεν υπάρχει βροχή μάλλον η βροχή παύει να πέφτει επειδή έχει εξαφανιστεί η βλάστηση. Η κατασκευή ενός φράγματος στην έρημο είναι μια προσπάθεια να θεραπεύσουμε τα συμπτώματα της ασθένειας, αλλά δεν είναι η στρατηγική που θα αυξήσει τις βροχοπτώσεις. Πρώτα θα πρέπει να μάθουμε πώς να αποκαταστήσουμε τα παλιά δάση.
Δεν έχουμε όμως χρόνο να ξεκινήσουμε μια επιστημονική μελέτη για να καθορίσουμε γιατί οι έρημοι εξαπλώνονται κατά πρώτον. Ακόμη κι αν το προσπαθούσαμε, θα διαπιστώναμε πως όσο πίσω στο παρελθόν κι αν πάμε ψάχνοντας για αιτίες, από αυτές τις αιτίες προηγούνται άλλες αιτίες σε μια ατέλειωτη σειρά από συνυφασμένα γεγονότα και παράγοντες που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες κατανόησης. Ας υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος μπορούσε με αυτό τον τρόπο να μάθει ποιο φυτό ήταν το πρώτο που πέθανε σε μια γη που μετατράπηκε σε έρημο. Και πάλι δε θα γνώριζε αρκετά για να αποφασίσει αν θα αρχίσει φυτεύοντας τον πρώτο τύπο βλάστησης που εξαφανίστηκε ή τον τελευταίο που επέζησε. Ο λόγος είναι απλός στη φύση δεν υπάρχει αιτία και αποτέλεσμα».

Σβόλοι από σπόρους για το πρασίνισμα της υπαίθρου
Τι εννοούμε όμως λέγοντας σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων με στρώμα από αργιλόχωμα και σε τι εξυπηρετεί μια τέτοια τεχνική; Στο ερώτημα αυτό ο κ. Μανίκης μας είπε: « Η κάλυψη με αργιλόχωμα προστατεύει τους σπόρους ώστε να μη φαγωθούν από πουλιά και τρωκτικά, ενώ η επιλογή της εποχής σποράς μέσα στην περίοδο των βροχών εξασφαλίζει στους σπόρους τις καλύτερες συνθήκες για να βλαστήσουν.
Γενικά είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σπόροι από δασικά δέντρα, οπωροφόρα, φυτά χλωρής λίπανσης, λαχανικά και δημητριακά. Ειδικότερα σε περιπτώσεις, που η σπορά γίνεται σε πολύ άγονες και ερημικές περιοχές προκειμένου να δημιουργηθούν σταθεροί ελαφροί και σκληροί σβόλοι μπορεί να προστεθεί αφαλατωμένο νερό και κόλλα ή συνθετικές ρητίνες. Τέλος, γόνιμο χώμα δάσους ( εμπλουτισμός σε μικροοργανισμούς ) και σβησμένη άσβεστος δίνει στα φυτά καλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης σε πολύ φτωχά εδάφη. Ένα χρόνο μετά την σπορά, μερικά από τα φυτά θα έχουν επιζήσει δίνοντας μια ένδειξη για το τι ταιριάζει στη συγκεκριμένη γη και κλίμα. Σημειώνεται ότι στην περίπτωση μεγάλων εκτάσεων, η σπορά μπορεί να γίνει και με αεροπλάνα.
Μεγάλη ποικιλία σπόρων για καλύτερο αποτέλεσμα
Σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων, μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι κάποιοι θα βλαστήσουν όσο κακές και αν είναι οι συνθήκες. Αν έστω και για μικρό χρονικό διάστημα καλυφθεί η επιφάνεια της γης με βλάστηση, θα επιτευχθεί μείωση της θερμοκρασίας. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο ρόλος των φυτών – πιλότων είναι να βοηθήσουν στη δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψουν και σε άλλα φυτά να βλαστήσουν. Ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο σπέρνουμε ποικιλία φυτών και μικροοργανισμών είναι για να αφυπνίσουμε την κοιμώμενη ουσιαστικά γη. Η γη δεν επανέρχεται στη ζωή με το φύτεμα μόνο ωφέλιμων φυτών σε μια άγονη και γυμνή γη. Τα φυτά δεν αναπτύσσονται απομονωμένα. Για να αναπτυχθούν για παράδειγμα δένδρα και να φτάσουν σε ένα μεγάλο ύψος χρειάζεται αρκετό έδαφος για το αντίστοιχο ριζικό σύστημα. Ακόμη απαιτούνται χαμηλότερα δέντρα για να προστατεύσουν τη βάση των ψηλότερων, ενώ αναγκαία είναι επίσης η παρουσία κάτω από αυτά θαμνωδών και ποωδών φυτών, καθώς και μικροοργανισμών.
Ένα μεγάλο δέντρο είναι η αποκρυστάλλωση της συνεργασίας πολυάριθμων έμβιων. Όταν δημιουργηθεί ένα μεγάλο δάσος με ψηλή πυκνότητα βλάστησης τότε θα αρχίσει να πέφτει και η βροχή. Σύννεφα θα σχηματιστούν πάνω από το βουνό και θα υψωθούν πάνω από τις κοιλάδες. Οι πρωταρχικοί παράγοντες στο δάσος δεν είναι μόνο τα ψηλά δέντρα. Οι φτέρες, τα βρύα, τα πεσμένα φύλλα, όλα παίζουν το ρόλο τους».
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραπέμψουμε στον Fukuoka: « Αντί να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε νερό και να προκαλέσουμε βροχή χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη γνώση, θα έπρεπε να πάψουμε να αγνοούμε το νου της φύσης. Τότε η γη θα καλυφθεί με φυσικό τρόπο με πλούσια πράσινη βλάστηση. Ο νους της φύσης είναι ο πυρήνας ή η καρδιά της φύσης. Αν δε γνωρίσουμε την καρδιά της φύσης, τη θεμελιώδη πηγή της δημιουργίας του σύμπαντος, τότε όσο κι αν παρατηρούμε την εξωτερική άποψη της φύσης, θα είναι αδύνατο στη φύση να αναλάβει».
Στην Κρανιά Ελασσόνας πέφτουν οι πρώτοι σπόροι ελπίδας…
Η σκέψη για αναδάσωση των άγονων βουνών και λόφων της χώρας μας έχει γίνει ήδη πράξη, έχοντας δώσει τους πράσινους καρπούς της σε μια μικρή ορεινή κοινότητα της χώρας μας, την Κρανιά Ελασσόνας. Πώς συστηματοποιήθηκε όμως μια τέτοια προσπάθεια;
« Το Μάρτιο, μέσω του γεωπόνου Γιώργου Τσαπράκα, ήρθαμε σε επαφή με τον πρόεδρο της κοινότητας Κρανιάς Ελασσόνας και μετά από συμβούλιο η κοινότητα αποφάσισε να μας παραχωρήσει έκταση 30 περίπου στρεμμάτων άγονης και πετρώδους γης – κατόπιν και δικής μας επιμονής να δοθεί παρόμοια έκταση – ώστε να γίνει εκεί το πρώτο πείραμα στην Ελλάδα για την αναβλάστηση άγονων εκτάσεων με τη μέθοδο Fukuoka.
Μαζί λοιπόν με το φίλο Βλάσση Χατζηπαναγιώτου αλλά και τα μέλη του Οικολογικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης, ξεκινήσαμε να φτιάξουμε σβόλους από αργιλόχωμα, μέσα στους οποίους περικλείονται οι σπόροι. Από μια κεραμοποιία στη Θεσσαλονίκη αγοράσαμε αργιλόχωμα, αποτελούμενο βασικά από καολίνη. Επειδή η ποσότητα των σπόρων ήταν αρκετά μεγάλη( πάνω από 100 κιλά) για να κάνουμε τους σβόλους χρησιμοποιήσαμε μπετονιέρα από την οποία είχαν αφαιρεθεί τα εσωτερικά πτερύγια.(**)
Γενικά η μέθοδος παρασκευής των σβόλων είναι πολύ απλή. Βάζουμε μια ποσότητα σπόρων από διάφορα είδη έως 15 περίπου κιλά και, καθώς περιστρέφεται ο κάδος της μπετονιέρας ένα άτομο ρίχνει αργιλόχωμα σε σκόνη, ενώ ένα άλλο κατά αραιά διαστήματα ψεκάζει νέφος νερού με ατομιζέρ. Σε 1 ώρα περίπου έχουν σχηματισθεί σβόλοι με διάμετρο 0,5 – 1 εκ. Τους απλώνουμε και τους αφήνουμε να στεγνώσουν.
Μετά τη σπορά Η σπορά έγινε στις 4 Απριλίου και χρησιμοποιήθηκε μίγμα σπόρων από 20 είδη: μηδική, τριφύλλι έρπον, βίκος, σινάπι, κριθάρι, χαμομήλι, ρίγανη, σπάρτο, τούγια, ροβίνια, κυπαρίσσι κ. ά. Μετά από 50 περίπου ημέρες πήγαμε στον τόπο όπου είχε γίνει η σπορά και με μεγάλη μας χαρά είδαμε ότι ολόκληρη η έκταση είχε καλυφθεί από φυτά. Το ποσοστό βλάστησης των σπόρων ήταν υψηλό. Οι σπόροι του κριθαριού και του βίκου, καθώς και του σιναπιού και του τριφυλλιού, σε μικρότερο όμως ποσοστό είχαν βλαστήσει και δεν φαινόταν να υπάρχουν γυμνά σημεία στο έδαφος. Μπροστά στα μάτια μας λοιπόν είχαμε τη ζωντανή απόδειξη ότι η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας η οποία βασίζεται στη μη γνώση, τη μη δράση και τα μη μέτρα, δίνει τη λύση στην προσπάθεια για την αναβλάστηση των γυμνών και άγονων περιοχών, καθώς και των ερήμων».

Οι αγρότες εμπροσθοφυλακή στην προσπάθεια

« Η σπορά στην περιοχή της Κρανιάς θα επαναληφθεί για δεύτερη και τρίτη χρονιά, ενώ για τον επόμενο χρόνο έχει προγραμματιστεί να γίνει αντίστοιχη σπορά και στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδας» μας πληροφορεί ο κ. Μανίκης επισημαίνοντας παράλληλα:

« Για να πετύχει μια παρόμοια προσπάθεια και να καλυφθούν με πράσινο μανδύα τα βουνά και οι λόφοι της χώρας μας πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Πάνω απ’ όλα είναι οι γεωργοί εκείνοι που πρέπει να αποτελέσουν την εμπροσθοφυλακή σε αυτή την προσπάθεια. Αυτοί που μπορούν να δουν πόσο πολύτιμο είναι το νερό. Αυτοί που πιστεύουν ότι τα φράγματα και οι γεωτρήσεις δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημα του νερού γνωρίζουν ότι παρόμοιες προσπάθειες δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Fukuoka: « πρέπει να βλέπουμε πάντοτε το όλον. Αν αρκούμαστε να παρατηρούμε μόνο το χωράφι μας αδιαφορώντας για το υπόλοιπο περιβάλλον θα αποτύχουμε. Η γεωργία ξεκινά από την προστασία του δάσους, το οποίο αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για να αποτρέψουμε τη διάβρωση των εδαφών, για να ξαναφέρουμε πίσω τις βροχές».

Η καταστροφή των δασών προχωρά με ξέφρενο ρυθμό, ενώ οι προσπάθειες αναδάσωσης με φύτευση δασικών δέντρων, όσο καλά οργανωμένες και αν είναι, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα. Μερικές φορές μάλιστα η επιλογή φυτών ακατάλληλων για τις οικολογικές δυνατότητες μιας περιοχής μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, όπως πτώση του υδατικού ορίζοντα, εξάντληση της γονιμότητας του εδάφους και έντονη αλλοίωση στη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Τέλος, τα φυτευόμενα δενδρύλλια συχνά μαραίνονται και πεθαίνουν. Η πιο γρήγορη, οικονομική και αποτελεσματική μέθοδος για την αναβλάστηση στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η σπορά με αεροπλάνο, μιας μεγάλης ποικιλίας σπόρων, που εμπεριέχονται σε σβόλους από αργιλόχωμα. Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ευαισθητοποίηση της πολιτείας αλλά και των ίδιων των πολιτών, καθώς ο καθένας μπορεί να γίνει συλλέκτης και σπορέας σπόρων.

Μια καλή σκέψη είναι η δημιουργία ενός φορέα που θα συγκεντρώνει τους σπόρους οι οποίοι θα στέλνονται από ερασιτέχνες συλλέκτες, βοτανολόγους, μελισσοκόμους, φυσιολάτρες, νοικοκυρές και γενικά από όλους όσους καταναλώνουν φρούτα και μπορούν να συγκεντρώσουν σπόρους από κάθε είδος. Μια τέτοια τράπεζα σπόρων θα μπορεί να τροφοδοτεί, ανά πάσα στιγμή, τις όποιες προσπάθειες αναβλάστησης στη χώρα μας. Παράλληλα φυσιολατρικοί όμιλοι και ορειβατικοί σύλλογοι μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλία ώστε να διδαχτούν τα μέλη τους τον τρόπο παρασκευής των σβόλων σε καλάθια από μπαμπού, με τη χρησιμοποίηση αργιλοχώματος και νερού.

Προκειμένου όμως να πετύχει το έργο της αναδάσωσης στη χώρα μας, πάνω από όλα χρειάζεται να υιοθετηθεί η απλή και συγκριτικά αδάπανη αυτή μέθοδος από τη Διεύθυνση Δασών. Ας αντικατασταθούν οι δενδροφυτεύσεις με σπορές στα βουνά και τους λόφους. Ας γίνει η προσπάθεια για αναβλάστηση της άγονης γης η πρώτη προτεραιότητα. Ας γίνουμε οι σπορείς του σπόρου, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό τον όμορφο πλανήτη».



(*) Ο Masanobu Fukuoka, μικροβιολόγος – φυτοπαθολόγος, είναι ο εμπνευστής της μεθόδου της φυσικής καλλιέργειας, καλλιεργώντας στην πατρίδα του οπωροφόρα δέντρα, λαχανικά και σιτηρά χωρίς βοτάνισμα, όργωμα και κατεργασία του εδάφους. Τις γεωργικές μεθόδους του μεταφέρει και υλοποιεί στη χώρα μας ο κ. Μανίκης ο οποίος και μετέφρασε στα τα βιβλία του: « Η φυσική καλλιέργεια: Η θεωρία και η πρακτική της πράσινης επανάστασης» και « Η επανάσταση Θεού Φύσης και Ανθρώπου».

(**) Μπορούμε να παρασκευάσουμε τους σβόλους χρησιμοποιώντας καλάθι από μπαμπού, αργιλόχωμα και νερό, όταν βέβαια πρόκειται για μικρές ποσότητες.


http://www.naturalfarming.eu

 Σύντομο ντοκιμαντέρ για την φυσική καλλιέργεια :

Νιόβη

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CF%8C%CE%B2%CE%B7

Νιόβη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αυτό το λήμμα ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το λήμμα. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/12/2011.

«Η φόνευση των παιδιών της Νιόβης από την Αρτέμιδα και τον Απόλλωνα», έργο του Ζακ-Λουί Νταβίντ, Μουσείο Τέχνης του Ντάλλας (1772).

Με το όνομα Νιόβη στην Ελληνική Μυθολογία φέρονται δύο πρόσωπα: η Νιόβη του Ταντάλου και η Νιόβη του Φορωνέα.

Πίνακας περιεχομένων

• 1 Νιόβη του Ταντάλου
• 2 Νιόβη του Φορωνέα
• 3 Επίσης ...
• 4 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Νιόβη του Ταντάλου

Η Νιόβη κόρη του βασιλιά της Φρυγίας Ταντάλου και της Διώνης, ήταν σύζυγος του Θηβαίου Αμφίονα και μητέρα εξ αυτού πολλών και ωραίων τέκνων που αποτελούσαν ζεύγη τους Νιοβίδες. Περί του αριθμού αυτών οι πληροφορίες των αρχαίων ποιητών και συγγραφέων κυμαίνονται από 12 μέχρι 20. Επικρατέστερη είναι αυτή των δεκατεσσάρων παιδιών (εφτά αγόρια και εφτά κορίτσια). Μάλιστα αναφέρεται πως οι εφτά πύλες της Θήβας είχαν τα ονόματα των κοριτσιών της.
Φαίνεται πως κάποτε η Νιόβη υπερηφανεύθηκε για την ευγονία και την ομορφιά των τέκνων της λέγοντας πως «ένα μόνο ζεύγος διδύμων έναντι των τόσων δικών της έχει να επιδείξει η Λητώ, η εκλεκτή του Δία» (εννοώντας την Άρτεμη και τον Απόλλωνα). Όταν το έμαθε στη συνέχεια η Λητώ αγανάκτησε και ζήτησε από τα παιδιά της να τιμωρήσουν την υπερήφανη αυτή θνητή. Έτσι κατά τις παραδόσεις οι δύο θεοί τόξευσαν με τα αλάθητα βέλη τους , η μεν Αρτεμη τις κόρες, ο δε Απόλλων τους γιους. Από τον όλεθρο αυτό κατά παραδόσεις σώθηκαν μόνο δύο από τα τέκνα ο Αμύκλας και η Μελίβοια, κατ΄ άλλους μόνο η Μελίβοια που όμως από την ταραχή της μετονομάσθηκε Χλώρις.
Τα νεκρά σώματα των Νιοβίδων έμειναν επί εννέα ημέρες άταφα, αφού ο Δίας μετέβαλλε σε λίθο όποιον επιχειρούσε να αποδώσει νεκρικές τιμές σ΄ αυτά. Μόνο δε την ένατη μέρα υπέκυψαν οι θεοί, μετά από τις ικεσίες της απέλπιδος μητέρας τους και τα ενταφίασαν οι ίδιοι σε δύο κοινούς τάφους (Παυσανίας ΙΧ 17,2).
Οι τραγικοί ποιητές της αρχαιότητας χρησιμοποίησαν το μύθο της Νιόβης και ο μεν Αισχύλος εμφανίζει την ηρωίδα του παραδομένη σε βωμό και άδακρυ πόνου επί του τάφου των τέκνων της, ο δε Σοφοκλής την παρουσιάζει φυγάδα από τη Βοιωτία στη Σίπυλο συνεχώς θρηνούσα ικετεύοντας τους θεούς να ευσπλαχνισθούν τον πόνο της, μέχρι που ο οικτίρμων Ζεύς την μεταμορφώνει σε βράχο από τον οποίο μέρα και νύκτα στάλαζαν σταγόνες δακρύων. Ο Οβίδιος στις «Μεταμορφώσεις» του (VI 146 – 312) την παρουσιάζει να εκσφενδονίζεται από ανεμοστρόβιλο ήδη απολιθωμένη από τη Θήβα στη Σίπυλο και να σχηματίζει βράχο σε μορφή θρηνούσας γυναίκας. Πολλές επίσης εμπνεύσεις και έργα οφείλουν στο μύθο αυτό και οι εικαστικές τέχνες.
Κατ΄ άλλη περιορισμένη εκδοχή του μύθου, λυδικής καταγωγής, η Νιόβη απέκτησε 20 τέκνα τα οποία στο τέλος θανάτωσε ή ιδια, και στη συνέχεια αυτοκτόνησε, όταν ο πατέρας της, Ασσάων, φόνευσε τον σύζυγό της Φίλοιτο προκειμένου να την συζευχθεί.

Αχιλλέας Κατσαρός ΑΝΕΜΕΛΑ ΠΤΩΜΑΤΑ

Logotexniko Symposio

Αγαπημένοι φίλοι ,,
έχουμε να σας προτείνουμε μια συλλογή ποίησης , ενός εξαίρετου λογοτέχνη ,
του αξιότιμου κύριου Αχιλλέα Κατσαρού , που διαβάσαμε και αγαπήσαμε !
Ότι αγαπούμε ξέρετε πως στο τέλος το δίκιο είναι με το μέρος μας !!!

(Ένα ποίημα από τη συλλογή του συγγραφέα μας )


Αχιλλέας Κατσαρός

ΑΝΕΜΕΛΑ ΠΤΩΜΑΤΑ

Τα σωθικά μου γλύστρησαν έξω από μένα.Έξω από τον κόσμο.Κι άρχισα να μιλάω μια γλώσσα ακατανόητη.Σπαραγμός έγχορδος για ψυχές που ξεμακραίνουν.Βρέθηκα σε τόπο ειδυλλιακό,γιατί δε με έβλεπα.Ούτε με άκουγα.Μου μιλούσαν όμως οι σιωπές των Ανέμελων Πτωμάτων Όπου Γης Επί Γης.Στον ειδυλλιακό τόπο χορταίνεις με λίγα κλωνάρια κριθάρι ευτυχίας.Αλλά,ξέρεις,και το κριθάρι και η ευτυχία αλέθονται γρήγορα.Το νερό.Το νερό πάντοτε έβραζε στους ίδιους βαθμούς.Εδώ κόχλαζε.Και οι ατμοί του γίνονταν σύννεφα.Νέφη πάνω από μια σκονισμένη έρμη Πολιτεία.Δεν έβλεπα ούτε τα δικαιώματα,ούτε τις δικαιοσύνες,ούτε τις ελευθερίες,ούτε τα συντριβάνια,ούτε τα ερείπια,ούτε το χώμα που στεκόμουνα,ούτε τους ουρανούς.Τα σκέπαζε όλα ένας βυθός άγριος,ταραγμένος,γεμάτος φουρτούνα και λάσπη.Βρήκα το θάρρος να σχηματίσω αψίδα τα χέρια μου και να παρακαλέσω δίχως σταυρούς (οι σταυροί εδώ είναι προνόμιο).Και ιδού.Εφάνης.Διέσχισες κάθετα τη φουρτούνα εσύ μια γυναίκα κοινή της Αλεξάνδρειας.Με ρούχα που κόλλαγαν στις σάρκες σου σαν αίμα λιθαριού τον Αύγουστο,όπου τα φεγγάρια πεθαίνουν στις σπίθες σου Ζωή.Και με φωνή,που σταύρωσε τις σιωπές,ξεκίνησες το δύσκολο έργο,να νικήσεις τη φουρτούνα στη Φύση.Πόλεμος.Όλα πόλεμος.
Και άρχισες :
"Μάζεψα στις χούφτες μου
χαράματα,βράδια και πρωινά
ξανά και ξανά
να περπατήσω ευθύγραμμα τον χρόνο.
Δε μέτρησα ακόμη
και δεν ξέρω αν θα το κάνω
τους Ήλιους που πάλεψαν
να ενωθούν με τα σκοτάδια μου.
Δε μέτρησα τους Ορφέες
τους δίκαιους που σταύρωσα εγώ η ίδια.
Μια γυναίκα κοινή να πουλάω κάθε μέρα το κορμί μου
κάπου στην Αλεξάνδρεια.
Δε μέτρησα τις μουσικές
που βγήκαν στον κόσμο απ' τους Ορφέες μου.
Πόσες μου έκαναν παρέα στα πρωινά
και πόσες στους βυθούς μου ;
Τώρα άνοιξα τα μάτια.
Τα μάτια μου δεν είδαν ακόμη κάτι ενδοξότερο
από την Αγάπη της Σιωπής.
Χωριό ορεινό η Σιωπή.
Σε περονιάζει το κρύο τους χειμώνες.
Μέσα οι βράχοι μόνιμοι κάτοικοι σα δόντια
στο στόμα που δεν έχεις.
Αυτή είναι η Αγάπη".

Πώς να βάψεις τα μαλλιά σου χωρίς βαφές

http://www.back-to-nature.gr/2012/12/blog-post_2754.html

Πώς να βάψεις τα μαλλιά σου χωρίς βαφές

Είτε ξέμεινες από χρήματα, είτε θέλεις μια πιο φυσική λύση, μπορείς να φτιάξεις ακριβώς το χρώμα μαλλιών που ονειρεύτηκες με εναλλακτικούς τρόπους.

Αρκεί να διαλέξεις την απόχρωση που επιθυμείς για όλη την επιφάνεια των μαλλιών σου ή ακόμη και για ανταύγειες, και τα άλλα άστα πάνω μας! Ψάξαμε για σένα ιδέες από την παλέτα της φύσης, τα μυστικά της γιαγιάς, την κουζίνα ή… οπουδήποτε μπορέσαμε να χωθούμε! Πάμε λοιπόν!
Κόκκινο χρώμα

• Κόκκινα φρούτα. Πάρε ό,τι κόκκινο φρούτο έχεις εύκαιρο, όπως βατόμουρα, κεράσια, μούρα, ακόμη και πατζάρια και βάλε τα σε ένα μπρίκι με νερό. Όσο πιο κόκκινο το νερό τόσο πιο έντονο θα είναι το χρώμα. Χρησιμοποίησε το εκχύλισμα αυτό μετά το λούσιμο για να ξεπλένεις τα μαλλιά σου. Όχι, δεν θέλει ήλιο, ούτε ξέβγαλμα. Σιγά – σιγά, θα παρατηρήσεις ότι τα μαλλιά σου έχουν αποκτήσει κατακόκκινες λαμπερές ανταύγειες!
• Λουλούδια. Γέμισε ένα κατσαρολάκι με νερό και ρίξε μέσα μια χούφτα κόκκινα ροδοπέταλα ή πέταλα από κόκκινα γαρύφαλλα. Αφού βράσουν, άφησέ τα δύο περίπου ώρες στο νερό για να το χρωματίσουν αρκετά και ξέβγαζε με αυτό το μίγμα τα μαλλιά σου μετά από κάθε λούσιμο. Σύντομα θα σου δώσει έντονες κόκκινες ανταύγειες!

Καστανό & Μαύρο χρώμα

• Καφές ή μαύρο τσάι. Ανακάτεψε μισή κούπα μάσκα μαλλιών ή μαλακτική κρέμα με μισή κούπα δυνατό καφέ στιγμής. Άφησε το μίγμα μία περίπου ώρα στα μαλλιά σου και έπειτα μπορείς να λουστείς. Όσο περισσότερο διάστημα βάζεις καφέ τόσο πιο σκούρα θα γίνονται τα μαλλιά σου. Εάν σταματήσεις να βάζεις, θα παρατηρήσεις ότι το χρώμα θα επανέρχεται στο αρχικό.
• Κακάο. Κάθε φορά που λούζεσαι, αναμιγνύεις ½ κουταλάκι του γλυκού κακάο με τη δόση σαμπουάν που θα χρησιμοποιήσεις. Τρίβεις καλά και ξεβγάζεις. Σύντομα, θα δεις λαμπερές καστανές ανταύγειες ενώ όσο το χρησιμοποιείς τόσο πιο σκούρο θα γίνεται.
• Ξύδι και σάλτσα σόγιας. Χρειάζεσαι μισή κούπα από το καθένα και αφού τα ανακατέψεις καλά, ξεβγάζεις με αυτό το μίγμα τα μαλλιά σου, μετά από κάθε λούσιμο. Η έντονη μυρωδιά δεν μένει στα μαλλιά αφού στεγνώσουν, ενώ το αποτέλεσμα είναι αθροιστικό. Όσο το χρησιμοποιείς τόσο σκουραίνουν. 
• Φασκόμηλο. Πρόκειται για τον πιο «απαλό» τρόπο να σκουρύνεις μερικούς τόνους τα μαλλιά σου σε περίπτωση που δεν θέλεις έντονα μαύρο χρώμα. Βράσε αρκετό φασκόμηλο σε λίγο νερό και ψέκαζε με αυτό το μίγμα τα μαλλιά σου καθημερινά. Τις ημέρες που λούζεσαι, ψέκασέ τα μετά το λούσιμο και μην τα ξεβγάλεις. Θα δεις υπέροχο χρώμα αλλά και λαμπερότερα τα μαλλιά σου.

ΠΗΓΗ : http://www.sheblogs.eu

Η διαγωγή του Θησέως

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/08/h-diagwgh-tou-thhsews.html

Η διαγωγή του Θησέως

Για την γέννησή του Θησέα και το πώς, ήδη έχουμε αναφερθεί. Όσο αφορά την ανατροφή του, αυτή την ανέλαβε ο παππούς του Πιτθέας και ήταν εκείνη που άρμοζε σε βασιλόπαιδα!
Μάλιστα ένας εκ των παιδαγωγών του αναφέρεται πως ήταν ο Κοννίδας «ἄνθρωπος ἐνάρετος και ἔμπειρος τόν ὁποῖο ἐτίμησαν οἱ Ἀθηναῖοι, ἐναγίζοντες εἰς αὐτόν μίαν ἡμέραν πρό τῶν Θησείων.
Ὁμοίως  ἐτίμησαν καί τούς ζωγράφους, τον Σιλανίωνα καί Παρράσιον, ἐπειδή ἐζωγράφησαν την εἰκόνα αὐτού.» ( Αθ. Σταγειρίτης «Ωγυγία» μέρος ΣΤ΄ Περί ηρώων της Ελλάδος, κεφ. Ζ΄ περί του Θησέως) .
Όταν ήταν έφηβος πήγε στους Δελφούς και αφιέρωσε την «θρεπτήριον κόμην», γιατί ήταν συνήθεια να κάνουν αυτή την προσφορά, όπως λένε κάποιοι, άλλοι δε υποστηρίζουν ότι ο Θησέας ήταν εκείνος που έκανε την αρχή για κάτι τέτοιο, αν και επειδή υπάρχει αναφορά για την θρεπτήριο κόμη του Ηρακλή που είναι παλιότερος του Θησέα κατά μερικά έτη, μάλλον περισσότερο με παλαιά συνήθεια των αρχαίων επρόκειτο.
Μάλιστα δύο ήταν οι φορές που έκοβαν τα μαλλιά τους οι πρόγονοί μας όπως αναφέρεται. Μία είναι η παραπάνω και άλλη μια όταν υπήρχε πένθος. Έτσι την μεν πρώτη έλεγαν θρεπτήριον την άλλη πένθιμον.

«… τῶν δὲ ἐν Τροιζῆνι λόγων, οὓς ἐς Θησέα λέγουσιν, ἐστὶν ὡς Ἡρακλῆς ἐς Τροιζῆνα ἐλθὼν παρὰ Πιτθέα καταθεῖτο ἐπὶ τῷ δείπνῳ τοῦ λέοντος τὸ δέρμα, ἐσέλθοιεν δὲ παρ᾽ αὐτὸν ἄλλοι τε Τροιζηνίων παῖδες καὶ Θησεὺς ἕβδομον μάλιστα γεγονὼς ἔτος· τοὺς μὲν δὴ λοιποὺς παῖδας, ὡς τὸ δέρμα εἶδον, φεύγοντάς φασιν οἴχεσθαι, Θησέα δὲ ὑπεξελθόντα οὐκ ἄγαν σὺν φόβῳ παρὰ τῶν διακόνων ἁρπάσαι πέλεκυν καὶ αὐτίκα ἐπιέναι σπουδῇ, λέοντα εἶναι τὸ δέρμα ἡγούμενον.  ὅδε μὲν τῶν λόγων πρῶτος ἐς αὐτόν ἐστι Τροιζηνίοις· ὁ δὲ ἐπὶ τούτῳ, κρηπῖδας Αἰγέα ὑπὸ πέτρᾳ καὶ ξίφος θεῖναι γνωρίσματα εἶναι τῷ παιδὶ καὶ τὸν μὲν ἐς Ἀθήνας ἀποπλεῖν, Θησέα δέ, ὡς ἕκτον καὶ δέκατον ἔτος ἐγεγόνει, τὴν πέτραν ἀνώσαντα οἴχεσθαι [καὶ] τὴν παρακαταθήκην τὴν Αἰγέως φέροντα. τούτου δὲ εἰκὼν ἐν ἀκροπόλει πεποίηται τοῦ λόγου, χαλκοῦ πάντα ὁμοίως πλὴν τῆς πέτρας·…»( Παυσανίας Αττικά, Κεφ. 27, 7)

Εδώ ο Παυσανίας περιγράφει ένα περιστατικό που έλαβε χώρα όταν ο Θησέας ήταν ακόμη ανήλικο παιδί, επτά χρονών. Συγκεκριμένα μας λέει πως όταν είχε περάσει από την Τροιζήνα ο Ηρακλής και ο Πιτθέας τον δέχτηκε για να τον φιλοξενήσει στο παλάτι, ο ημίθεος ακούμπησε το ρόπαλο και την λεοντή του σε μια άκρη για να καθήσει στο δείπνο που του παρέθεσε ο βασιλιάς.
Ο Θησέας και κάποια άλλα παιδιά που αντίκρυσαν την λεοντή, την πέρασαν για το αληθινό  θηρίο! Φοβισμένα άρχισαν να τρέχουν να σωθούν εκτός του γιού του Αιγέα, τον Θησέα ο οποίος άρπαξε έναν πέλεκυ και χτυπούσε την λεοντή θέλοντας να σκοτώσει το θηρίο! Αυτό ήταν απόδειξη όχι απλά του θάρρους του αλλά της ιδιαίτερης καταγωγής του !!! Μάλιστα τον θαυμασμό του για το παιδί, είχε τότε εκφράσει και ο ίδιος ο Ηρακλής!

Στην συνέχεια ο Παυσανίας μας λέει ότι μόλις ο Θησέας έγινε δεκαέξι χρονών τον πληροφόρησε για το κληροδότημα του πατέρα του Αιγέα, και το μέρος όπου είχε αφεθεί αυτό με αποτέλεσμα ο νεαρός Θησεύς να μετακινήσει την πέτρα και να λάβει τα πατρικά κληροδοτήματα ( ξίφος και σανδάλια) και μαζί με αυτά την απόφαση πως ήταν έτοιμος να πάει προς συνάντηση του πατρός του!

«…ὁ γὰρ δὴ χρόνος ἐκεῖνος ἤνεγκεν ἀνθρώπους χειρῶν μὲν ἔργοις καὶ ποδῶν τάχεσι καὶ σωμάτων ῥώμαις, ὡς ἔοικεν, ὑπερφυεῖς καὶ ἀκαμάτους, πρὸς οὐδὲν δὲ τῇ φύσει χρωμένους ἐπιεικὲς οὐδὲ ὠφέλιμον, ἀλλ᾽ ὕβρει τε χαίροντας ὑπερηφάνῳ, καὶ ἀπολαύοντας τῆς δυνάμεως ὠμότητι καὶ πικρίᾳ, καὶ τῷ κρατεῖν τε καὶ βιάζεσθαι καὶ διαφθείρειν τὸ παραπῖπτον, αἰδῶ δὲ καὶ δικαιοσύνην καὶ τὸ ἴσον καὶ τὸ φιλάνθρωπον, ὡς ἀτολμίᾳ τοῦ ἀδικεῖν καὶ φόβῳ τοῦ ἀδικεῖσθαι τοὺς πολλοὺς ἐπαινοῦντας, οὐδὲν οἰομένους προσήκειν τοῖς πλέον ἔχειν δυναμένοις…»( Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι», Θησέας κεφ. 6, παραγρ. 4)

Μας  λέει εδώ ο Πλούταρχος πως εκείνους τους καιρούς ζούσαν άνθρωποι που ήταν γιγαντόσωμοι και με μεγάλη σωματική δύναμη, οι οποίοι δεν έκαναν τίποτα παρά επιδείκνυαν την δύναμή τους προς τους ασθενέστερους νομίζοντας πως η η αιδώς και η δικαιοσύνη, η ισότητα και η φιλανθρωπία ήταν για τους κοινούς ανθρώπους αγαθά και όχι γι’αυτούς. Όσοι δεν τολμούσαν να αδικήσουν αλλά φοβούνταν μήπως αδικηθούν δεν ταίριαζαν στην κατηγορία των δυνατών και τολμηρών.
Αυτούς τους ανθρώπους εκκαθάριζε ο Ηρακλής ο οποίος τον καιρό του Θησέα έλειπε στην Λυδία δούλος της Ομφάλης αυτοτιμωρούμενος για τον φόνο του Ιφύτου. Και έτσι οι αλαζόνες εκείνοι άνθρωποι είχαν και πάλι κυριαρχήσει σε πολλά σημεία της Ελλαδικής, με αποτέλεσμα να αποτελούν μεγάλο κακό για πολλούς τόπους.
Όταν λοιπόν γνωστοποίησε την πρόθεσή του αυτή, στην μητέρα του και τον παππού του, εκείνοι τον συμβούλευσαν να πάει στην Αθήνα δια θαλάσσης επειδή από την ξηρά ο δρόμος ήταν πολύ επικίνδυνος λόγω των διαφόρων ληστών και κακοποιών που υπήρχαν. 
Ο Θησέας όμως λόγω του μεγάλου θαυμασμού του προς τον εξάδερφό του Ηρακλή, αλλά και διότι ο θαυμασμός αυτός είχε και μέρος μιας κάποιας ζήλιας, όχι όμως κακής αλλά τέτοιας που λειτουργούσε μέσα του θετικά σε σημείο να θέλει να πετύχει εξίσου κατορθώματα ανάλογα, άξια θαυμασμού που θα τον εξύψωναν στα μάτια των συνανθρώπων του, ουδόλως θέλησε να ακολουθήσει τις προτροπές του παππού του και της μητέρας του. Θα πήγαινε λοιπόν από την στεριά γιατί έτσι άρμοζε σε έναν πραγματικό άνδρα.

ellinonpaligenesia

kapodistria

ΣΑΛΤΣΑ ΓΙΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΙΤΣΑ!!!

Pinelopi Kapageridou

Πέμπτη

ΣΑΛΤΣΑ ΓΙΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΙΤΣΑ!!!

Η ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ 250 ΜL ΧΥΜΟ ΝΤΟΜΑΤΑΣ.ΚΑΝΩ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΦΡΕΣΚΙΕΣ ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΣΕ ΒΑΖΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΥΛΙΚΑ!!!ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΑΠ'ΕΥΘΕΙΑΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟΝΤΑΣ ΛΙΓΟ ΛΑΔΙ!!

250 ML ΧΥΜΟ ΝΤΟΜΑΤΑΣ
1/3 ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΓΛΥΚΟΥ ΑΛΑΤΙ
1/2 ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΓΛΥΚΟΥ ΡΙΓΑΝΗ(ΒΑΖΩ 2 ΚΛΑΔΑΚΙΑ ΦΡΕΣΚΙΑ)
1/2 ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΓΛΥΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟ(ΒΑΖΩ 5 ΦΥΛΛΑ ΠΛΑΤΥΦΥΛΛΟΥ ΦΡΕΣΚΑ)
1/2 ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΓΛΥΚΟΥ ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑ(ΒΑΖΩ 2 ΚΛΑΔΑΚΙΑ ΦΡΕΣΚΙΑ)
1/2 ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΣΚΟΡΔΟ(1 ΣΚΕΛΙΔΑ ΦΡΕΣΚΟ)
1/4 ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΓΛΥΚΟΥ ΠΑΠΡΙΚΑ ΓΛΥΚΙΑ Η ΚΑΥΤΕΡΗ
ΟΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΕΤΟΙΜΟ ΧΥΜΟ ΝΤΟΜΑΤΑΣ ΒΡΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ 10 ΛΕΠΤΑ!!

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΥΡΩΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΕ ΛΙΓΟ ΛΑΔΑΚΙ!!ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΒΑΖΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΣΤΟΥΣ 150 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΥΤΗ Η ΣΑΛΤΣΑ ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΓΥΡΝΑΜΕ ΑΝΑΠΟΔΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΝΑ ΚΡΥΩΣΟΥΝ!!ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΑΠ'ΕΥΘΕΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!!

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ-Κνίδη η δίοικος (Urtica Doica)/Κνίδη η καυστική (Urtica Urens)

http://www.back-to-nature.gr/2013/02/blog-post_3573.html

Φτιάχνω εκχύλισμα τσουκνίδας για φυτοπροστασία

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ-Κνίδη η δίοικος (Urtica Doica)/Κνίδη η καυστική (Urtica Urens)

Η τσουκνίδα είναι πολύτιμο φυτό. Καλυτερεύει το έδαφος, όπου φύεται. Περιέχει ένζυμα, σίδηρο, βιταμίνες, διάφορα άλατα και μυρμηγκικό οξύ, σε αυτό το τελευταίο οφείλεται η φαγούρα που προκαλεί καθώς και το όνομα της,κνίδη.

Η τσουκνίδα ανάλογα με την περιοχή, ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο. Είναι δραστική για τα παρασκευάσματα που θα περιγράψουμε, όταν την κόψουμε λίγο πριν την ανθοφορία ή μόλις αρχίζει η ανθοφορία της. Κόβουμε τα φύλλα και τα στελέχη της και μπορούμε να την αποξηράνουμε στη σκιά για να την έχουμε και άλλες περιόδους.

Συνιστάται η χρήση 2 ειδών. Κνίδη η δίοικος (Urtica Doica) και κνίδη η καυστική (Urtica Urens). Εάν δεν βρούμε αυτά τα 2 είδη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την κνίδη τη σφαιροφόρο (Urtica Pilulifera).

Το διάλυμα τσουκνίδας από υδάτινο απόσταγμα τσουκνίδας χρησιμοποιείται από καιρό σαν ένα φυτοδιεγερτικό στη φυτοκομία.
Με την χρήση του διαλύματος έχει παρατηρηθεί ότι η ανάπτυξη αυξάνεται, τα φύλλα έχουν πιο σκούρο πράσινο χρώμα. Ακόμα αυξάνεται και η αντοχή απέναντι στα παράσιτα και ειδικά στις αφίδες.

Κόβουμε τα στελέχη και τα φύλλα της και μπορούμε να την αποξηράνουμε στη σκιά για μια εβδομάδα, για να την αποθηκεύσουμε. Μπορούμε να φτιάξουμε το έγχυμα μας με φρέσκια ή αποξηραμένη τσουκνίδα. Για κάθε κιλό φρέσκου φυτού ή 200 γρ. αποξηραμένου χρησιμοποιούμε 10 λίτρα νερό.
Κρύο έκχυμα 24 ωρών φρέσκιας τσουκνίδας για αντιμετώπιση εντόμων

Μέσα σε ένα δοχείο ρίχνουμε ένα μέρος τσουκνίδας φρέσκιας και 10 μέρη νερού. Ανακατεύουμε καλά ώστε η τσουκνίδα να σκεπαστή με νερό. Αφήνουμε το μίγμα 14 έως 24 ώρες το περισσότερο, ανάλογα με την θερμοκρασία της εποχής. Σουρώνουμε το μίγμα που έχουμε και αμέσως ραντίζουμε τα προσβεβλημένα φυτά από μελίγκρες. Με το πρώτο ψεκασμό οι μελίγκρες θα αρχίσουν να λιγοστεύουν. Ξανά ραντίζουμε τα φυτά μετά από μια βδομάδα περίπου. Αυτό επαναλαμβάνεται ακόμα 3-4 φορές ανάλογα με το πρόβλημα. Μετά τα ραντίσματα τα φυτά έχουν ενισχυθεί και δεν προσβάλλονται πλέον εύκολα.

Προσοχή: Μόλις σουρώσουμε το μίγμα αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το εκχύλισμα αμέσως ή το αργότερο μετά δύο ώρες, αλλιώς χάνει την αποτελεσματικότητα του. Το παρασκεύασμα αυτό γίνεται ακόμα πιο αποτελεσματικό, αν προσθέσουμε μέσα και κάποιο αιθέριο έλαιο, που απωθεί τις μελίγκρες.

Έκχυμα τσουκνίδας 10 – 14 ημερών ως δυναμωτικό

Με τις ίδιες αναλογίες όπως και προηγουμένως, δηλαδή 10 μέρη νερού 1 μέρος τσουκνίδας, (ΠΑΝΑΓΟΣ 1997) φτιάχνουμε ένα παρασκεύασμα που το αφήνουμε όμως 10 – 14 ημέρες ανακατεύοντας το καθημερινά με ένα ξύλο. Μετά από λίγες ημέρες αρχίζει να αφρίζει και να βγαίνει μια έντονη δυσάρεστη οσμή για αυτό τοποθετούμε το βαρέλι με το παρασκεύασμα σε κάποια άκρη του κήπου και το σκεπάζουμε με ένα καπάκι. Το χειμώνα, αν θέλουμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία, τοποθετούμε το βαρέλι κάπου στον ήλιο, το καλοκαίρι όμως οπωσδήποτε στη σκιά. Αν θέλουμε να μειώσουμε την έντονη δυσάρεστη οσμή, ρίχνουμε μέσα μια χούφτα σκόνης από πετρώματα.

Όταν οι αφροί σταματήσουν μετά 10 ή 14 μέρες, το παρασκεύασμα είναι έτοιμο. Τότε το σουρώνουμε και το διάλυμα αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αμέσως ή το φυλάμε σκεπασμένο σε δροσερό μέρος για μετέπειτα χρήση. Με το μίγμα αυτό ψεκάζουμε τα φυτά αραιώνοντας το με το τριπλάσιο μέχρι πενταπλάσιο νερό. Όσο πιο τρυφερά είναι τα φυτά τόσο μεγαλύτερη αραίωση χρειάζεται.

Το ψέκασμα αυτό δρα ως αναζωογονητικό π.χ. σε φυτά που έχουν ταλαιπωρηθεί από ξηρασία.. Επίσης, κάνει τα φυτά πιο ανθεκτικά σε τυχόν μελλοντικές προσβολές. Αν έχουμε πολύ από αυτό το διάλυμα, το αραιώνουμε με δεκαπλάσιο νερό καιποτίζουμε τα φυτά στις ρίζες τους, έτσι δίνουμε στο έδαφος και άζωτο.
Υπάρχουν μερικοί βιοκαλλιεργητές που καταφέρνουν να έχουν υγιή φυτά χωρίς κανένα άλλο ράντισμα, εκτός αυτό το δυναμωτικό της τσουκνίδας και αυτό είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκουμε. Το παρασκεύασμα αυτό μπορεί να συνδυαστεί για ράντισμα των φυτών και με άλλα παρασκευάσματα

Πηγή: ΤΕΙ Κρήτης-Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας

Το παιδί απο τη Γερμανία

Bigbook.gr

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=216583

Οικογενειακή ζωή και αστυνομική έρευνα, παρόν και παρελθόν, επικίνδυνες καταστάσεις και κωμικά στοιχεία: ένας καταπληκτικός συνδυασμός, η τέλεια ισορροπία από τη σκανδιναβή βασίλισσα των μπεστ σέλλερ" ("Hallandsposten") Ήρθε η ώρα ο επιθεωρητής Πάτρικ να εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Παίρνει, λοιπόν, άδεια πατρότητας, ώστε η αγαπημένη του Ερίκα να αφοσιωθεί επιτέλους στη συγγραφή του καινούργιου της βιβλίου. Η κατάσταση δεν είναι ωστόσο ιδανική, καθώς η Ερίκα δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στη δουλειά της. Τα ημερολόγια της μητέρας της από τα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου που πρόσφατα ανακάλυψε την έχουν αναστατώσει. Παράλληλα ο Πάτρικ θα βρεθεί μπλεγμένος όταν στη Φιελμπάκα γίνεται ένας φόνος. Το θύμα είναι ένας συνταξιούχος καθηγητής ιστορίας, ειδικευμένος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κατάσταση περιπλέκεται περισσότερο όταν μια γηραιά κυρία βρίσκεται επίσης νεκρή. Η λύση δεν μπορεί παρά να κρύβεται στο παρελθόν, καθώς και τα δύο θύματα ανήκαν στον φιλικό κύκλο της μητέρας της Ερίκα. Για να έρθει στο φως η αλήθεια, ο Πάτρικ και η Ερίκα θα δουλέψουν μαζί και θα βυθιστούν σ έναν λαβύρινθο οικογενειακών μυστικών και συγκαλυμένων ενοχών... "Μια σύγχρονη παραμυθού που ξέρει να ικανοποιεί τους αναγνώστες της με ένα χάπι εντ" ("Hallands Nyheter") To πέμπτο μπεστ σέλερ της πολυαγαπημένης σειράς που ξεκίνησε με την "Παγωμένη Πριγκίπισσα"

ΤΩΡΑ ΣΙΩΠΗ............ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ

mileria ele·69 βίντεο