Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Το εξώφυλλο του πρωτότυπου του βιβλίου (1605)... - Δον Κιχώτης


Bigbook.gr.

Το εξώφυλλο του πρωτότυπου του βιβλίου (1605)...
El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha.jpgΟ Δον Κιχώτης (Don Quixote de la Mancha - Δον Κιχότε δε λα Μάντσα), με πλήρη τίτλο El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha («Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσας») είναι κλασικό έργο λογοτεχνίας του Ισπανού συγγραφέα Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα (Miguel de Cervantes Saavedra).
Ο Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Παντσα από τον Ονορέ Ντομιέ.

Εκδόθηκε σε δυο μέρη, το 1605 και το 1615 και είναι ένα από τα μυθιστορήματα που επηρέασαν σημαντικά την ισπανική λογοτεχνία.Είναι ένα από τα πιο εμπνευσμένα έργα της νεότερης δυτικής λογοτεχνίας. Το έργο περιγράφει τις περιπέτειες του πρωταγωνιστή Αλόνσο Κιχάνο, ενός απλού αγρότη ο οποίος έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό, πιστεύει ότι είναι ιππότης και παίρνει το όνομα Δον Κιχώτης. Στα βιβλία δεν αναγράφεται επακριβώς η τοποθεσία της κατοικίας του, αλλά μας λέει πως ζει μαζί με την ανηψιά του και την οικονόμο του σπιτιού του. Ξεκινάει τα ταξίδια και τις περιπέτειες του μόνος, μαζί με το κοκαλιάρικο άλογο του που το ονομάζει Ροσινάντε φορώντας μια παλιά μεταλλική πολεμική στολή που βρήκε. Κατά την διάρκεια των περιπετειών του τραυματίζεται και τον μεταφέρουν πάλι πίσω στο σπίτι του όπου τον φροντίζουν η ανιψιά και η οικονόμος του. Του λένε πως η στολή εξαφανίστηκε από μαγείας. Λίγο καιρό αργότερα βρίσκει τον γείτονα του Σάντσο Πάντσα και τον πείθει να τον ακολουθήσει με το αντάλλαγμα πως θα του δώσει μερίδιο σε ένα νησί. Ο Δον Κιχώτης είναι ερωτευμένος με μια νεαρή γειτόνισσα του, που από μόνος του την ονομάζει Δουλτσινέα και προσπαθεί να την σώσει γιατί έχει πείσει τον εαυτό του ότι βρίσκεται κάτω από την επήρεια μαγικών. Βεβαίως η Δουλτσινέα δεν γνωρίζει τίποτα από όλα αυτά και δεν εμφανίζεται ποτέ σε κανένα από τα βιβλία. Τα ταξίδια του Δον μαζί με τον πιστό σύντροφο του ξεκινάνε και τις περισσότερες φορές δεν έχουν καλή κατάληξη. Συνήθως γίνονται αντικείμενα χλευασμού και γέλιου κυρίως ο σύντροφος Σάντσα Πάντσα. Προς το τέλος του δεύτερου βιβλίου βλέπουμε πως ο Δον Κιχώτης κατά κάποιο τρόπο βρίσκει τα λογικά του και επιστρέφει μαζί με τον φίλο και συνταξιδιώτη του πίσω στο σπίτι τους.

Τα βιβλία είναι γραμμένα σε επεισόδια και η ιστορία του Δον Κιχώτη έχει γραφτεί πολλές φορές και σε παραμύθια για παιδιά

Στον πρόλογο του πρώτου μέρους, ο Θερβάντες σημειώνει πως συνέλαβε την ιδέα για το μυθιστόρημα στη φυλακή, πιθανώς αναφερόμενος στις περιόδους που πέρασε στη φυλακή του Κάστρο ντελ Ρίο (1592) ή της Σεβίλλης (1597-8). Ένας τοπικός θρύλος υποστηρίζει πως γράφτηκε σε φυλακή της πόλης Μάντσεγκαν (Manchegan), την περίοδο 1601-3, ωστόσο η μελέτη της βιογραφίας του Θερβάντες δεν επιβεβαιώνει φύλάκισή του εκεί. Σύμφωνα με άλλη πιθανή εκδοχή, ο Θερβάντες εμπνεύστηκε κατά την περίοδο που ήταν αιχμάλωτος στο Αλγέρι (1575-80). Η υπόθεση αυτή στηρίζεται στο γεγονός πως ως φανταστικός συγγραφέας του έργου εμφανίζεται στο κείμενο ο μουσουλμάνος ιστορικός Cide Hamete Benengeli, το οποίο συνδέεται με πιθανή επαφή του Θερβάντες, στο Αλγέρι, με Άραβες και Τούρκους αφηγητές.

http://el.wikipedia.org/wiki/Δον_Κιχώτης

Σήμερα...



ΑΝΩ και ΚΑΤΩ ΑΣΙΤΕΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/04/blog-post_10.html?spref=fb

ΑΝΩ και ΚΑΤΩ ΑΣΙΤΕΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ


Οι Άνω Ασίτες (ή Απάνω Ασίτες) είναι οικισμός στην επαρχία Μαλεβιζίου του νομού Ηρακλείου. . Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ο πληθυσμός τους αριθμούσε 452 κατοίκους. Στην ενετική απογραφή του Καστροφύλακα (1583) το χωριό αναφέρεται ότι είχε 228 κατοίκους(στο Κ 102).Στον οικισμό λειτουργεί νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 480 μέτρων. Το Δημοτικό Διαμέρισμα Άνω Ασιτών απέχει 24 χλμ. από το Ηράκλειο και ένα μεγάλο μέρος της έκτασής του αποτελείται από δασικές εκτάσεις στον ορεινό όγκο του Ψηλορείτη. Στον οικισμό υπάρχει το μικρό βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, στο ομώνυμο φαράγγι, σε μια εκπληκτικής ομορφιάς τοποθεσία. Υπάρχει, ακόμα, σπήλαιο με νερό, 100 μέτρων βάθους με νυχτερίδες, ο λεγόμενος "νυχτεριδόσπηλιος". 
Στην περιοχή υπάρχουν επίσης και άλλα σημαντικά σπήλαια, όπως ο "κυνηγόσπηλιος" στον Κόκκινο Δέτη, το "φαράγγι" στο φαράγγι του Αγίου Αντωνίου, ο "Άγιος Χαράλαμπος" στο Βαθιά και τα "σιδερόσπηλια" στην ομώνυμη θέση. Σημαντικό είναι το υπεραιωνόβιο δέντρο Δρυς, στη θέση Κούβδι, όπως επίσης και συστάδες δέντρων στο φαράγγι του Αγίου Αντωνίου, στην προέκταση του φαραγγιού του Αγίου Χαραλάμπους. Στον οικισμό έχουν εντοπιστεί σημαντικά κατάλοιπα της ρωμαϊκής εποχής που οδήγησαν ορισμένους μελετητές να ταυτίσουν τις Ασίτες με την αρχαία πόλη Πάννονα, πόλη που σύμφωνα με τις πηγές έχασε την αυτονομία της και προσαρτήθηκε μάλλον από τη Γόρτυνα. Στην περιοχή υπάρχουν τα ρωμαϊκά λουτρά κοντά στον οικισμό που βρισκόταν η αρχαία πόλη Ριζηνία. Υπάρχει επίσης το νεκροταφείο της αρχαίας πόλης στο οποίο έχουν αποκαλυφθεί 680 τάφοι τριών συνεχόμενων χρονικών φάσεων, που χρονολογούνται από το τέλος της μινωικής εποχής έως και τα μέσα του 6ου αιώνα καθώς και μία τέταρτη κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Τα παραπάνω ευρήματα αποκαλύπτουν ένα σημαντικό κέντρο του τέλους της προϊστορικής εποχής με αξιοσημείωτο ρόλο στην κεντρική Κρήτη, έως και τα ελληνορωμαϊκά χρόνια. Η νεκρόπολη στη θέση Σιδερόσπηλια μας βεβαιώνει την αδιάσπαστη ανθρώπινη παρουσία για πάνω από 1000 χρόνια και οι πληροφορίες που αντλούμε από τη μελέτη της τοπικής αρχιτεκτονικής και των αντικειμένων είναι σημαντικές, ιδιαίτερα για περιόδους που τα αρχαιολογικά δεδομένα είναι λίγα.








Οι Κάτω Ασίτες βρίσκονται στους ανατολικούς πρόποδες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 450 μέτρων και απέχουν 24 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο της Κρήτης. Το χωριό ανήκει διοικητικά στην επαρχία Μαλεβιζίου και στο δήμο Γοργολαΐνη και σύμφωνα με την απογραφή του 2001 διαθέτει 1.219 κατοίκους.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι περιοχές Νοτικό και Πρίνος καθώς και η περιοχή "Κάστελλας" δίπλα στη μονή Γοργολαΐνη, η οποία υπήρξε έδρα της επανάστασης και είναι από τις αρχαιότερες μονές της Κρήτης. Στη μονή βρίσκεται ο τάφος του συμπολεμιστή του Καπετάν Κόρακα, Φραγκιά Μαστραχά που σκοτώθηκε ηρωικά αγωνιζόμενος σε μάχη του 1868.








Οι Κάτω Ασίτες διαθέτουν 9 εκκλησίες, με εκείνη της Αγίας Παρασκευής (Πολιούχο του χωριού) να είναι η πιο φημισμένη. Σύμφωνα με την παράδοση, την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ένας Τούρκος επιχείρησε να σκοτώσει την νύφη κατά τη διάρκεια ενός κρητικού γάμου, ωστόσο η σφαίρα από το όπλο του εξοστρακίστηκε στον τοίχο της εκκλησίας καταλήγοντας στο στομάχι του και προκαλώντας το θάνατό του.Η Αγία Παρασκευή βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.Ο ναός της Αγίας Παρασκευής ,μία μονόκλιτη μικρή βασιλική ,κτισμένη το 1745,έχει αναπαλαιωθεί ,έτσι ώστε να ανακαλυφθεί η εξαιρετική λιθοδομία του και αποτελεί ένα αληθινό κόσμημα.Πάνω από τη κύρια θύρα υπάρχει εντοιχισμένο ένα πέτρινο γλυπτό που παριστάνεται η Αγία Παρασκευή να κρατά στο ένα χέρι το Σταυρό και στο ένα κλαδί φοίνικα(σημάδι νίκης και αθανασίας).Επίσης στο ναό τελείται από ευσεβείς γυναίκες η ακολουθία της Παρακλήσεως καθημερινά από το 1974 μέχρι σήμερα. Ένας άλλος ναός του χωριού είναι ο Δεσπότης Χριστός είναι ένας καθεδρικός ναός και είναι αφιερωμένος στη Μεταμόρφωση Του Σωτήρος και γιορτάζει στις 6 Αυγούστου.Πρόκειται για ένα κτίσμα των μέσων περίπου του 19ου αιώνα.Επίσης ο περίβολος του ναού χρησιμοποιούνταν μέχρι το 1950 ως Κοιμητήριο,γι 'αυτό περιστοιχίζονταν από πανύψηλα κυπαρίσσια,ένα από τα οποία σώζεται μέχρι σήμερα.
Στον οικισμό λειτουργεί περιφερειακό ιατρείο, όπως επίσης και Δημοτικό Σχολείο και νηπιαγωγείο. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κάτω Ασιτών "Το Γοργολαΐνι" οργανώνει πολυήμερες Πολιτιστικές Εκδηλώσεις με αποκορύφωμα την 26η Ιουλίου(Πανηγύρι Αγίας Παρασκευής) όπου πραγματοποιείται μεγάλο κρητικό γλέντι.
Υπάρχουν τρία δέντρα που έχουν κριθεί διατηρητέα, ένας πλάτανος και ένα κυπαρίσσι στην Ιερά Μονή Γοργολαΐνι και ένας δρυς στη θέση που σκοτώθηκε ο Μαστραχάς.
Το κλίμα του χωριού ευνοεί πολύ θερμά και ξηρά καλοκαίρια, ήπιους και βροχερούς χειμώνες με περιστασιακές χιονοπτώσεις.




29 Σεπτεμβρίου...Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς!

Bigbook.gr.
Φωτογραφία: 29 Σεπτεμβρίου...Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς!
 Η Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς καθιερώθηκε το 1999 και διοργανώνεται έκτοτε κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου από τη Διεθνή Ομοσπονδία Καρδιάς, με την υποστήριξη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.

Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού για τα καρδιαγγειακά νοσήματα, που τις τελευταίες δεκαετίες αποτελούν μάστιγα στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες και τείνουν να μετατραπούν σε «πανδημία» για τον πλανήτη, αγγίζοντας και τους πληθυσμούς των αναπτυσσόμενων χωρών.
Στατιστικά Στοιχεία:

    Ένας στους δέκα άνδρες, ηλικίας 50-59 ετών, έχει «σιωπηλή» στεφανιαία νόσο και κινδυνεύει να πάθει έμφραγμα χωρίς καμία προειδοποίηση. Αντίθετα, οι γυναίκες είναι περισσότερο τυχερές, καθώς το καρδιακό επεισόδιο συνήθως «προειδοποιεί» με πόνο στο στήθος.
    Μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου κατά 20-25% μπορεί να επιτευχθεί εάν κάποιος ακολουθεί σταθερά τους κανόνες της μεσογειακής διατροφής, ενώ ελάττωση του βάρους κατά 5% επιτυγχάνει 30% μείωση του ενδοκοιλιακού λίπους που θεωρείται και το πλέον επικίνδυνο.
    Η καρδιαγγειακή νόσος παραμένει η κύρια αιτία θνησιμότητας στον κόσμο, καθώς ένας στους τρεις θανάτους παγκοσμίως οφείλεται σε καρδιακή νόσο και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
    Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αναμένεται έως το 2010 να αποτελούν την κύρια αιτία θνησιμότητας στις αναπτυσσόμενες χώρες.
    Πρώτη αιτία θανάτου από καρδιά των νέων ηλικίας κάτω των 35 ετών στην Ελλάδα είναι σήμερα η καρδιακή ανεπάρκεια, που οφείλεται στη β-Μεσογειακή αναιμία, ενώ κάθε χρόνο γεννιούνται στη χώρα μας περίπου 1.200 παιδιά με παθήσεις της καρδιάς.
    Σημαντικά μειωμένος εμφανίζεται ο κίνδυνος ανάπτυξης στεφανιαίας νόσου σε όσους καταναλώνουν 1-2 φλιτζάνια καφέ την ημέρα, ενώ, αντίθετα, εμφανίζεται αυξημένος σε όσους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες.
    Σε 20 εκατομμύρια ανθρώπους στερούν κάθε χρόνο τη ζωή τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ μέχρι το 2025 οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι θάνατοι από τις παθήσεις της καρδιάς θα ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια ετησίως!
    Μόνο στη χώρα μας, κάθε χρόνο καταγράφονται περισσότερα από 15.000 νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου, πολλά από τα οποία αποβαίνουν μοιραία για τον ασθενή.
    Όπως δείχνουν οι στατιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο, σημειώνεται μία καρδιακή προσβολή κάθε 4 δευτερόλεπτα και ένα εγκεφαλικό επεισόδιο κάθε 5 δευτερόλεπτα.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/94#ixzz2gG9UYzhL
29 Σεπτεμβρίου...Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς!
Η Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς καθιερώθηκε το 1999 και διοργανώνεται έκτοτε κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου από τη Διεθνή Ομοσπονδία Καρδιάς, με την υποστήριξη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.

Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού για τα καρδιαγγειακά νοσήματα, που τις τελευταίες δεκαετίες αποτελούν μάστιγα στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες και τείνουν να μετατραπούν σε «πανδημία» για τον πλανήτη, αγγίζοντας και τους πληθυσμούς των αναπτυσσόμενων χωρών.
Στατιστικά Στοιχεία:

Ένας στους δέκα άνδρες, ηλικίας 50-59 ετών, έχει «σιωπηλή» στεφανιαία νόσο και κινδυνεύει να πάθει έμφραγμα χωρίς καμία προειδοποίηση. Αντίθετα, οι γυναίκες είναι περισσότερο τυχερές, καθώς το καρδιακό επεισόδιο συνήθως «προειδοποιεί» με πόνο στο στήθος.
Μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου κατά 20-25% μπορεί να επιτευχθεί εάν κάποιος ακολουθεί σταθερά τους κανόνες της μεσογειακής διατροφής, ενώ ελάττωση του βάρους κατά 5% επιτυγχάνει 30% μείωση του ενδοκοιλιακού λίπους που θεωρείται και το πλέον επικίνδυνο.
Η καρδιαγγειακή νόσος παραμένει η κύρια αιτία θνησιμότητας στον κόσμο, καθώς ένας στους τρεις θανάτους παγκοσμίως οφείλεται σε καρδιακή νόσο και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αναμένεται έως το 2010 να αποτελούν την κύρια αιτία θνησιμότητας στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Πρώτη αιτία θανάτου από καρδιά των νέων ηλικίας κάτω των 35 ετών στην Ελλάδα είναι σήμερα η καρδιακή ανεπάρκεια, που οφείλεται στη β-Μεσογειακή αναιμία, ενώ κάθε χρόνο γεννιούνται στη χώρα μας περίπου 1.200 παιδιά με παθήσεις της καρδιάς.
Σημαντικά μειωμένος εμφανίζεται ο κίνδυνος ανάπτυξης στεφανιαίας νόσου σε όσους καταναλώνουν 1-2 φλιτζάνια καφέ την ημέρα, ενώ, αντίθετα, εμφανίζεται αυξημένος σε όσους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες.
Σε 20 εκατομμύρια ανθρώπους στερούν κάθε χρόνο τη ζωή τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ μέχρι το 2025 οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι θάνατοι από τις παθήσεις της καρδιάς θα ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια ετησίως!
Μόνο στη χώρα μας, κάθε χρόνο καταγράφονται περισσότερα από 15.000 νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου, πολλά από τα οποία αποβαίνουν μοιραία για τον ασθενή.
Όπως δείχνουν οι στατιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο, σημειώνεται μία καρδιακή προσβολή κάθε 4 δευτερόλεπτα και ένα εγκεφαλικό επεισόδιο κάθε 5 δευτερόλεπτα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/94#ixzz2gG9UYzhL

Κερδίστε ανοίγοντας διαφημίσεις

Επειδή λίγο πολύ όλοι αναζητάμε τρόπους να αυξήσουμε το εισόδημά μας και θέλομε επιπλέον να γίνει χωρίς να επενδύσουμε χρήματα, για το λόγο αυτό σας προτείνω να εγγραφείτε στο σύνδεσμο που σας παραθέτω.
Πρόκειται για ένα διαδυκτιακό σύστημα προώθησης διαφημίσεων , όπου ανάλογα με τα χτυπήματα που κάνετε στις διαφημίσεις, εξασφαλίζετε την πληρωμή σας. Το μόνο που χρειάζεστε ειναι ενα email. Εύκολο στη χρήση και με υποστήριξη τόσο απο τις οδηγίες χρήσεως όσο και απο τα υπόλοιπα μέλη. Με λίγη υπομονή και επιμονή τα κέρδη δεν θα αργήσουν να φανούν.
http://www.neobux.com/?r=nikos77777

Η «σφραγίδα» των Ελλήνων στην Συρία

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/09/agnwstoi-ellhnes-h-sfragida-twn-ellhnwn-sthn-syria.html

Άγνωστοι Έλληνες: Η «σφραγίδα» των Ελλήνων στην Συρία

Σε προηγούμενες μελέτες μας «ταξιδέψαμε» ως τα βάθη της Ασίας και την Αμερική, προκειμένου να ακολουθήσουμε τα χνάρια των αρχαίων Ελλήνων που όχι μόνο έφτασαν ως εκείνα τα μέρη αλλά δημιούργησαν επιπλέον αποικίες, κληροδοτόντας το στίγμα του πολιτισμού, της παράδοσης και της κουλτούρας μας…
Μπορεί βέβαια να γύριζαν όλον τον κόσμο, στο τέλος όμως πάντα επέστρεφαν στα γνώριμα σε αυτούς νερά της Μεσογείου, όπως ακριβώς έκανε και ο Οδυσσέας μετά την πολυετή περιπλάνησή του.
Έτσι κι εμείς θα επιστρέψουμε στην όμορφη θάλασσα της Μεσογείου και στις χώρες που την περιβάλλουν, προκειμένου να σας «τροφοδοτήσουμε» με πληροφορίες για την δράση των Ελλήνων σε εκείνα τα μέρη.
Θα ξεκινήσουμε με την Συρία, την χώρα, της οποίας τα σύνορα εκτείνονται από τον Ευφράτη ποταμό ως την Αραβική έρημο και την Μεσόγειο. Ορισμένες εκ των πόλεών της έχουν γίνει γνωστές μέσω των εκστρατειών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς η Συρία αποτελούσε μέρος της Περσικής Αυτοκρατορίας.
Με την νίκη όμως των Ελλήνων πέρασε στα «χέρια» της ελληνικής κυριαρχίας αρχικά με επικεφαλής τον Μ. Αλέξανδρο, έπειτα τον Πτολεμαίο και τέλος τον Σέλευκο. Ας σημειωθεί πως κάποιοι Σύριοι, ακόμα και σήμερα, θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους των Σελευκιδών!
Το όνομά της μάλιστα προέρχεται από το ελληνικό «σάρμα» (=σχισμή του εδάφους). Αλλά και το σημιτικό όνομά της «Αράμ» ετυμολογείται από το ελληνικό ρήμα αίρω (= υψώνω).
Οι Έλληνες της εποχής, που ζούσαν στην Συρία, διέπρεπαν στην στρατιωτική τέχνη, στην λογοτεχνία, στο εμπόριο, καθώς και σε άλλους τομείς. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τέσσερις Ρωμαίοι Αυτοκράτορες (Σεπτίμιος, Αλέξανδρος Σεβήρος, Καρακάλλας, Ηλιογάβαλος) ήταν ελληνικής καταγωγής!
Πολλές πόλεις της Συρίας βρίθουν κτηρίων αρχαίου ελληνικού τύπου, ελληνικών βιβλιοθηκών και θεάτρων, καθώς και αμέτρητων λουτρών. Ανάμεσα σε αυτές και η πόλη Χαμιντιέ, όπου ζουν μέχρι σήμερα οι περίφημοι Χαμεντιανοί, των οποίων η διάλεκτος έχει τις ρίζες της στην κρητική. Υπολογίζονται περί τους 3.000 επί του συνολικού πληθυσμού της περιοχής, ο οποίος ανέρχεται στους 5.000.
Δηλώνουν μάλιστα ότι, αν και μουσουλμάνοι, εφαρμόζουν την μονογαμία και θεωρούν ότι τα αγόρια και τα κορίτσια έχουν το δικαίωμα να μορφώνονται εξίσου.
Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί και η πόλη «Παλμύρα», η οποία γνώρισε μεγάλη ακμή την εποχή των Αντωνίνων και έπειτα της Ζηνοβίας, η οποία, σύμφωνα με δικούς της ισχυρισμούς, ήταν απόγονος της Κλεοπάτρας (κόρη του βασιλιά Πτολεμαίου ΙΒ’) και επομένως ελληνικής καταγωγής, παρ’ ότι η συμβατική ιστορία το αμφισβητεί.
Οργάνωσε το πολίτευμα της Παλμύρας με βάση το αντίστοιχο ελληνικό και μετέτρεψε την εν λόγω πόλη σε κέντρο καλλιέργειας ελληνικών γραμμάτων. Χάριν στην δράση της το ελληνικό στοιχείο σταδιακά εκτόπιζε το ασιατικό…
Έχτισε περίλαμπρα οικοδομήματα ελληνικής αισθητικής, τα οποία έγινα αντικείμενο θαυμασμού από όλον τον κόσμο, γι αυτό και πολλοί, μεταξύ τους και οι Άραβες, δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως πρόκειται για ανθρώπινες κατασκευές. Εκεί έδρασαν μεταξύ άλλων ο Ιστοριογράφος Απολλόδωρος ο Αρτεμίτης, ο στωϊκός Απολλοφάνης, ο Ποιητής Αρχίας, κ.α.
Με το τέλος της Ζηνοβίας ήρθε και η παρακμή της πόλης…
Άξια αναφοράς, όμως, είναι και η πόλη Βόστρα (σήμερα αποκαλείται Μπόσρα), η οποία διοικούνταν από Έλληνες Βασιλείς, που εξυμνούνται από πολλούς αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, όπως ο Στράβων. Γεμάτη αρχαία ελληνικά θέατρα, όπου παίζονταν αρχαία ελληνικά έργα, κίονες ιωνικού ρυθμού, αετώματα, βιβλιοθήκες, κλπ.
Αλλά και άλλες αρχαίες ελληνικές πόλεις, αμέτρητες στον αριθμό τους: Αντιγόνεια, Αντιόχεια, Αρσινόη, Αχαΐα, Βέροια, Δάφνη, Δημητριάς, Ελλάς (η ύπαρξή της μαρτυρείται και από τον Στέφανο Βυζάντιο: «ἒστι δὲ καὶ ἂλλη πόλις Ἑλλάς κοίλης Συρίας»), Ηράκλεια, Ιθάκη, Ιεράπολη, Καλλίπολη, Μέγαρα, Λαοδικεία, Πιερία, Τύρος, Σελεύκεια, Χαλκίς, Ωροπός, Τεγέα, Έμεσα (σήμερα: Χομς, πατρίδα του φιλοσόφου Ποσειδώνιου του Στωϊκού), κ.α.
Επιπροσθέτως, η Δαμασκός, μία εκ των αρχαιότερων ελληνικών πόλεων, η οποία πήρε το όνομά της από μυθικό ήρωα της Αρκαδίας. Ο Ηρώδης έχτισε στην περιοχή θέατρο και γυμνάσιο κατά τα ελληνικά πρότυπα.
Όλες αυτές οι πόλεις με τα περίτεχνα οικοδομήματα ξεκίνησαν, κατά τα αρχαία χρόνια, να «ξεπηδούν» στον χάρτη, εξαιτίας  του ερχομού του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην περιοχή της Ανατολής. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι χτίστηκαν όχι από τους Έλληνες που ήρθαν μαζί με τον Μ. Αλέξανδρο αλλά από τους Έλληνες που ζούσαν ήδη εκεί και απλώς περίμεναν «μία σπίθα» για να μεγαλουργήσουν!
Ο σοφιστής Λιβάνιος αναφέρει μάλιστα, ότι η πόλη Ιώνη, κοντά στην Αντιόχεια, υπήρξε ελληνική αποικία του 7ου αι. π.Χ. ναος συρια(Λιβανίου Λόγοι, 1ος τόμος). Τονίζει ακόμη πως η εν λόγω πόλη χτίστηκε συγκεκριμένα από Αργείους και έπειτα εγκαταστάθηκαν σε αυτήν Κρήτες και Κύπριοι.
Άραγε τι απέγιναν οι απόγονοι των Ελλήνων που έζησαν εκεί;
Κάποιοι σαφώς σφαγιάστηκαν, καθώς η Συρία ήταν ανέκαθεν τόπος πολλών εχθροπραξιών εναντίον του ντόπιου πληθυσμού,  είτε από Άραβες, είτε από Ασσύριους, είτε από Ρωμαίους…
Οι υπόλοιποι όμως; Δεν μπορεί να εξαφανίστηκαν όλοι…
Να σημειωθεί πως ακόμη και σήμερα σημειώνονται βιαιοπραγίες εναντίον της πολιτισμικής κληρονομιάς των Ελλήνων!
Άλλωστε μιλήσαμε για την φυλή των Χαμεντιανών που δηλώνει ακόμα παρούσα, βροντοφωνάζοντας την ελληνική της καταγωγή και διατηρώντας, στον βαθμό που μπορεί βέβαια, όρθιο τον Ελληνισμό και όλα όσα αυτός σημαίνει…
Δυστυχώς στην εποχή που ζούμε μπορεί κανείς να προσεγγίσει την αλήθεια μόνος του, ερευνώντας και εξετάζοντας κριτικά τις πληροφορίες που εισπράττει σε καθημερινή βάση. Δυστυχώς η παιδεία μας δεν έχει τον ρόλο που της πρέπει σε αυτόν τον τομέα αλλά και σε πολλούς ακόμη…

Μὲ τὴν ἀγάπη

Roumpakis Yiannis.
 

Φωτογραφία: Θὰ περάσουν ἀποπάνω μας ὅλοι οἱ τροχοὶ
στὸ τέλος
τὰ ἴδια τὰ ὄνειρά μας θὰ μᾶς σώσουν.
Ἀγάπη μεῖνε στὴν καρδιὰ —
αὐτὸς ἂς εἶναι ὁ κανὼν τοῦ τραγουδιοῦ σου.
Μὲ τὴν ἀγάπη
Θὰ σηκώσουμε τὴν ἀπελπισία μας
Ἀπ᾿ τὸ ἀμπάρι τοῦ κορμιοῦ.
Δὲν εἶναι φορτίο γιὰ τὴ χώρα τῶν ἀγγέλων
ἡ ἀπελπισία.
Καὶ προπαντὸς
ἂς μὴν ἀφήσουμε τὴν ἀγάπη
νὰ συνωστίζεται μὲ τόσα αἰσθήματα… ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Θὰ περάσουν ἀποπάνω μας ὅλοι οἱ τροχοὶ
στὸ τέλος
τὰ ἴδια τὰ ὄνειρά μας θὰ μᾶς σώσουν.
Ἀγάπη μεῖνε στὴν καρδιὰ —
αὐτὸς ἂς εἶναι ὁ κανὼν τοῦ τραγουδιοῦ σου.
Μὲ τὴν ἀγάπη
Θὰ σηκώσουμε τὴν ἀπελπισία μας
Ἀπ᾿ τὸ ἀμπάρι τοῦ κορμιοῦ.
Δὲν εἶναι φορτίο γιὰ τὴ χώρα τῶν ἀγγέλων
ἡ ἀπελπισία.
Καὶ προπαντὸς
ἂς μὴν ἀφήσουμε τὴν ἀγάπη
νὰ συνωστίζεται μὲ τόσα αἰσθήματα… 
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο

Bigbook.gr.

Φωτογραφία: Ο Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο ( 29 Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610), γνωστός περισσότερο απλά ως Καραβάτζιο, ήταν Ιταλός ζωγράφος, το έργο του οποίου ανήκει χρονικά στα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 17ου αιώνα. Αν και οι πρώιμοι πίνακές του περιλάμβαναν κυρίως προσωπογραφίες, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους θρησκευτικών σκηνών. Το νατουραλιστικό ύφος του και η ανάδειξη της ανθρώπινης φύσης των αποστόλων και των μαρτύρων στα έργα του θεωρήθηκε ότι εξυπηρετούσαν τις βλέψεις της Αντιμεταρρύθμισης. Με την τεχνική του κιαροσκούρο κατάφερε να ενισχύσει το δραματικό στοιχείο και το μυστηριακό χαρακτήρα της πίστης, ενώ συνολικά η επαναστατική τεχνική των δραματικών φωτοσκιάσεων του τενεμπρισμού, όπως την εισήγαγε ο Καραβάτζιο, σφράγισε την μπαρόκ σχολή της ζωγραφικής.

Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πρώτους μοντέρνους ζωγράφους, ενώ σημαντική θεωρείται η συνολική επίδρασή του στην ευρωπαϊκή ζωγραφική. Παρά την επίδραση που είχε το έργο του στην εποχή του, αλλά και τις ισχυρές αντιδράσεις που προκάλεσε, περιέπεσε σε λήθη τους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, για να επανέλθει στο προσκήνιο κυρίως στη διάρκεια του 20ού αιώνα, καταλαμβάνοντας και διατηρώντας έως σήμερα περίοπτη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης.

Φωτ :Άρρωστος Βάκχος, περ. 1593-1594, Πινακοθήκη Μποργκέζε, Ρώμη.
Ο Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο ( 29 Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610), γνωστός περισσότερο απλά ως Καραβάτζιο, ήταν Ιταλός ζωγράφος, το έργο του οποίου ανήκει χρονικά στα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 17ου αιώνα. Αν και οι πρώιμοι πίνακές του περιλάμβαναν κυρίως προσωπογραφίες, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους θρησκευτικών σκηνών. Το νατουραλιστικό ύφος του και η ανάδειξη της ανθρώπινης φύσης των αποστόλων και των μαρτύρων στα έργα του θεωρήθηκε ότι εξυπηρετούσαν τις βλέψεις της Αντιμεταρρύθμισης. Με την τεχνική του κιαροσκούρο κατάφερε να ενισχύσει το δραματικό στοιχείο και το μυστηριακό χαρακτήρα της πίστης, ενώ συνολικά η επαναστατική τεχνική των δραματικών φωτοσκιάσεων του τενεμπρισμού, όπως την εισήγαγε ο Καραβάτζιο, σφράγισε την μπαρόκ σχολή της ζωγραφικής.

Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πρώτους μοντέρνους ζωγράφους, ενώ σημαντική θεωρείται η συνολική επίδρασή του στην ευρωπαϊκή ζωγραφική. Παρά την επίδραση που είχε το έργο του στην εποχή του, αλλά και τις ισχυρές αντιδράσεις που προκάλεσε, περιέπεσε σε λήθη τους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, για να επανέλθει στο προσκήνιο κυρίως στη διάρκεια του 20ού αιώνα, καταλαμβάνοντας και διατηρώντας έως σήμερα περίοπτη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης.

Φωτ :Άρρωστος Βάκχος, περ. 1593-1594, Πινακοθήκη Μποργκέζε, Ρώμη.

Τυρόπιτα χωρίς φύλλο

ΚΑΣΤΕΛΛΙ ΚΙΣΣΑΜΟΥ


http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/02/blog-post_2.html?spref=fb

ΚΑΣΤΕΛΛΙ ΚΙΣΣΑΜΟΥ - ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ


Η Κίσσαμος είναι με ένα σίγμα) είναι μια πόλη της δυτικής Κρήτης, στον ομώνυμο Κόλπο, δυτικά των Χανίων, με πληθυσμό 7,579[1] κατοίκους, έδρα του νέου Δήμου Κισάμου (με συνολική έκταση 334 τ.χλμ. και πληθυσμό 10,790[1] κατοίκων). Ο νέος Δήμος περιλαμβάνει τις δημοτικές ενότητες Ινναχωρίου και Μηθύμνης.




Η αρχαία Κίσαμος, παράλια πόλη στη βορειοδυτική ακτή της Κρήτης, έχει εντοπιστεί εδώ και αρκετούς αιώνες στην πεδιάδα που πλαισιώνει τον ομώνυμο κόλπο. Αυτή η αρχαία πόλη ήταν το λιμάνι της αρχαίας Πολυρρηνίας, της παλαιότερης δωρικής πόλης της Κρήτης, 7 χλμ. νότια της Κισάμου, ναυτικό και εμπορικό κέντρο της περιοχής. Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση της Κρήτης (το 69 π.Χ.) η Κίσαμος εγνώρισε μεγάλη οικονομική και οικιστική ανάπτυξη. 





Ο Πλίνιος (4,12,59) την τοποθετεί κοντά στην Πέργαμο και την Κυδωνία, ενώ ο Ιεροκλής (Συνέκδ. 14) μεταξύ Κυδωνίας και Καντάνου. Η «Κίσαμος πόλις», όπως την αναφέρει ο Πτολεμαίος (3,17,8), βρίσκεται στο σημερινό κόλπο της Κισάμου, στα σωζόμενα ερείπια κοντά στο Καστέλι (βενετσιάνικο φρούριο). Αν και βρισκόταν κοντά στη μεγάλη πόλη Πολυρρηνία της οποίας ήταν επίνειο, λειτούργησε ως αυτόνομη κοινότητα και έκοψε δικά της νομίσματα. Τα νομίσματά της απεικόνιζαν στη μια πλευρά κεφαλή του Ερμή με πέτασο και στην άλλη δελφίνι και τα γράμματα ΚΣ/ΙΩ.




Στη θέση της σημερινής Κισάμμου βρίσκονταν η ελληνορωμαϊκή πόλη Κίσαμος και το βενετσιάνικο Καστέλι Κισάμου (Castel Chissamos). Η οικονομική ανάπτυξη της περιοχής βασίζεται περισσότερο στο κρασί που παράγει, το διάσημο κρασί της Κισάμου (κύρια ποικιλία αμπελιού το ρωμαίικο), στο λάδι και στην παραγωγή λοιπών αγροτικών προϊόντων, καθώς επίσης και στην τουριστική της υποδομή. Έτσι η μικρή πόλη έχει μετατραπεί σε πολυσύχναστο τουριστικό θέρετρο. Από το Καστέλι Κισάμου μπορεί κανείς να επισκεφτεί τα ενδιαφέροντα αρχαιολογικά σημεία της Πολυρρηνίας και της Φαλάσαρνας, το εντυπωσιακό φαράγγι στα Τοπόλια, τα νησιά ήμερη και άγρια Γραμβούσα και τη Λιμνοθάλασσα του Μπάλου

συνέχεια στο σύνδεσμο πηγή

Δημοφιλείς αναρτήσεις